장음표시 사용
361쪽
cto, in consecrationis Imperatoriae symbolum fuit convc sum. Consecrabantur autem Principes mortui demum alrogum, accedente unctione, non per servum libitinarii vi-lam. & polunctorem , ut Ulpianus vocat, in l. F. g. 8. D. de Instit. ad . sed per pollinctum Sacerdotem , auctore Tertulliano in ScorP. C. T.
Dum aliud ex alio seritur, diutius, quam institueram , in Romana Republica commoratus sum; nrc tamen est , Cur poeniteat: quia nullus populus, post Hebraeum, nec mador, nec exemplo ditior fuit Romano : ideoque ejus ritibus
perspectis , quod propositum erat , facili negotio demonstrabimus, sex primis post Christum natum saeculis. nullum Regcm Christianum oleo delibutum, sed alia Principatus solennia in usu fuisse. Haec inter eminebat castrensis ritus, quo Imperatorem , suffragiis aut clamore subitaneo electum , milites scuto imponebant , & plaudentibus cunctis sublimem humeris per castra circumferebant. Ammiani Marcellini locus est pulcherrimus lib. XX. c. 4. de Iuliano et Imposius scuto pedesri,'sublatius eminens , nullo suη-
re, Augustis renuntiatus , jubebatur diadema proferre : negansque unquam habuisse, uxoris colis Tel capitιs poscebatur. Eoque Urmante, primis auspiciis non congruere aptari muliebri mundo , 'equi phalerat uerentur. Mos ille purus putus Germ is cus est. Ec. a Francis, ad milites Romanos transtatus;
illi enim ante in Palatio Praetorianis, nunc a Iuliano legionibus adscribebantur, auctore Zosimo lib. III. c. 8. Unde Saliι inter Palatina auxilia in Notitia Imperii recensentur. Maximi & Balbini temporibus , necdum ad Romanos ea conis suetudo pervenisse vadetur, quia cespiritium tribunal, in Probi inauguratione Vopiscus : tribunal ad altiorem suggestam eretium Ammianus lib. XV. memoravit. Quaproptcr non ausim , cum aliis, huc referre Capitolini verba in Maximi C. I . Gordianum Caesiarcm sublatum a militibus, Imperatorem sectum , ait; milites enim illos Germanos non fuisse, quae:
362쪽
praecedunt 8c sequuntur, docent. Germani vero, ut Mamitos spiritus gerebant, i a armis ducum orationes probabant, cx armis aut picia captabant, ad concilia procedebant arm . t 1, dc Duces quoque suos hunc in modum creabant. IQ- postus scuto more geniis ,-sustinentium humeris vibratus , Dux deligitur , de Brinione , nobili Caninciate , Tacitus scribit IV. Histor. c. is. Clypeo dux impositus vibrabatur, id est ter in gyrum agebatur, auctore Gregorio Turonensi lib. VII. c. io. Parmae superpositus , rex es levatus: sed, cum Iertio cum eodem Mrarent, cecidisse fertur . ita ut vix manibus circumstantium Iuventari potuisset. Ritum hunc secuti etiam Ostro Gothi Germani : unde Viligis Rex opud Calliodorum X. Uar. 3ι. ait: sui parentes Gothos, inrer provincιales gladios , more mavorum, fuso supposto, regalem contulisse dignit . Iem. Praeterea ex optimo scriptore eum indicavit Chronographus innominatus : Valentiniano VIII. Anthemio Coss.levatus est Imperator in Galliis Mitus. Vestigium ejus infladiatorum collegiis, notavit Hadrianus Iunius in Bataviae istoria c. xyi. Alii phrases medii aevi, in regnum elevaius. in regem sublim ιtus, pro inauguratus ostenderunt Sed professa opera ea de re Petrus Pithoeus lib. II. Advers. c. 6. dc Henelius Otior. Urati ilav. c. 46. Latius serpsit mos ille militaris, ic per manus, ut videtur, Romanorum ad Constantinopolitanos etiam pervenit. Codinus Curopalata de osticiis Constantinop. c. I 7..n XI.
rator , in scuto fessitans , touitlir in altum. Lonaras in Jultu' niano, Theophanes in Mauricio , aliique optime de hoc more; etiam Corippus Africanus lib. 2. de Iustini minoris laudibus: suatuor ingentem clypeis sublimibus orbem
Attollunt lecti juvenes, manibusque levatus.
Ipse ministrorum supra setis. Verum praetci: hunc ritum, apud Graecos, alius etiam o
363쪽
servatus fuit civilis, quo Imperatores renunciati, insignibus imperii, corona, sceptro dc chlamyde coram populo & Pro
Ceribus ornabantur. Huic Marcianus, vel potius casta illius uxor Pulcheria , Anatolium Patriarcham adhibuit, ut divino sustragio datus imperator censeretur. Justinus etiam& Justinianus quum in Palatio coronati, Mauricius dum in Palatii tribunali. Tiberius Constan inus quoque, Cum augustalem coronam accepturus esset, ad se Pontifce urbis, cum Consulibus ac Praefectis , Palatium ingressus, indutus purpura , dia demate coronatus , throno imperiali impostus, cum immen s laudibus in regni gloria eo ν matur, ait Paulus IX'ar- nefridus de gestis Langob. lib. III. cap. ia. Verum initio saeculi septimi Phocas omnium primus, regia corona rcdimitus est in aede Joannis, quo tyrannidcm pietate tegeret.
us succesibribus vel pater Imperator , vel Patriarcha intemplo regium stemma imposuit , ac piis votis & precibus , benedixit. Idem Corippus lib. 2. c. s. de Justino :
Pontis um summus plenaque aetate Tenustus, Asaniem benedixit eum, caelique potentem
Exorans Dominum 'i sacro diademate jussit, Augustum sancire caput , summorue coronam Imponens apici. Unctionis serius tantum fit mentio apud Cantacuetenum, in descriptione coronationis Andronici junioris , tib I. His . c.' . nec miror : quia Orientalis Ecclesia, ne quidem in consecratione Episcoporum, sacra unctione utebatur, quod Innocentii III. decretalis epistola ad Thomam Maurocenum declarat, in c. un. X. de S. Uust. CantacuZeni totum caputante laudatum suum fecit Codmus de osse. Constantino p. c.
caput Imperatoris divino unguento inungit, accinens elata voce
illud: SANCTUS. Vixit autem Codinus sub Manuele, . Andronici junioris nepote,qui antepenultimus Impeiator Con stantinopolitanorum fuit A. I 378. Ut satis appareat, seu
364쪽
stra Onuphrium Panvinium tompore Iustiniani, alios vero saeculo septimo unctionis vestigia apud Graecos quaesivisse, quam nec Eucliologii textus, aliis minutiis recensitis, praecipit , sed oratione prima in tranicursu de ea memorasse contentus cst, ut Jacobus Goar in notis plenius cxplicat, dc praeclaro Manassis loco Seldenus de tit hon. p. I. c. 8.confirmat. Verisimilius ergo Johannes Jach s Chi fletius in disquisitione de ampulla Remensi , camiri 6. Recare-dum . vesi-Gothorum Hispaniae Regem . omnium totius o his Regum Christianorum primum, unctum re coronatum scribit, sed non probat. Pro Wamba, Vesi-Gothorum rcge A. 672. Toleti, a Quiricio Archiepi opo uncto, stant plures: quia Ioannes Magnus Gothus lib. V l. c. eum non passum es inquit, se Regem nominari, donec, Sanctorum Reis
gum exempla , per manua Pont cum inunctus , coronatus ef
hi Iulianus. Toleti Episcopus, in historia ejusdem ambae , aequalis sui, tomo iv. Hisp. illustrat. A ait in di bus nostris mamba Princeps, quem digne principara dominus voluit , quem sacerdotalis unctio declaravit. Forsan autem sacrum hunc ritum revocavit Wamba, quia Uesigothis persona Regum non satis sancta crat; quamobrem , ut vitae eorum consuleretur, alia .quoque in conciliis Tolcianis sancita sunt, de quibus Alleserra ad Gregor. Turonens. lib. III. c. Io. & Cointius ad Λ. Sic prodito semel & iterum exe o, Iudaicum morem, a vicinis renovatum . suum quoque fecit Pippinus, Francorum Rex gloriosissimus; & bis ungi voluit, primum a S. Bonifacio, rursus a Stephano III. Papa, ut titulum, quorcgnum adeptus erat, sacris confirmaret. In Anglia antiquiora Regum unctorum testimonia ex lare, & vel a Saxo. num aevo, existimat Seldenus de rit. hon p. r. c. 8. sed
initium definire non ausus. In Germania, Gallia, Scotia. Arragonia, Hungaria, Bohemia , dc Polonia res nota, quod Reges serius, heic ibi maturius uncti. Ad fabulas autem
365쪽
vulgo resertur. quod Canon istae de quatuor Regibus, Hie- osolymitano, Francorum, Anglorum , & Siciliae, tantum ungendis tradunt; inde tamen lux Henrico , Cardinali H stiensi, in summa tituli de S. Unctione 3. 8. Si quis Rex inungi nova consuetudine velit, usus mos obrinuit. ut id a Romano Pontisce perat, mut fecit Rex Aragonum. Nimirum Pontifex, cujus ille Uicarius dc consecrator erat . medio saeculi tertii decimi, illud dogma inprimis propagabat, sedem Romanam sontem esse omnis dignitatis: unius rci p. Christianae se unum esse Principem; quos Reges appellari, quos privatorum numero censeri oporteat, suae iurisdictioni esse tributum. De vetere Roma Virgilius lio. UI. AE. neid. 8 8. dc Excudent alii spirantia mollius aera Tu regere imperio populos, Romane. memmio, Hae tibi erunt artes ) pacique imponere morem, Parcere subjectis , S debellare superbos. Eadem Innocentii III. philosophia fuit, in c. venerabilem 34 X. de Elei. ubi de Imperatore ita loquitur: Sed V Principes recognoscere debent, utique recognoscunt, scut iidem in nostra recagnovere praesentia, quod jus is auctoritas examinandi personam electam in Regem , is promovendam ad imperium, ad nos nectat , qui eum inungimus , & consecramus V coronamus. enim regulariter is generaliter observatum, ut ad eum examinatio personae pertineat , ad quem οῦ postio manus Dectat. Nec alia mens fuit Clementis V. in clem. un. de jurej. quam Bonifacius VIII. fatis etiam testatus est, in oratione, apud Stephanum Baluzium, in notis ad Petrum de Marca de concordia sac. N IN. lib. II. c. in s. At vero Reges, qui sui juris, Dei gratia tales sunt; regni autem pignus dc sacramentum, per primum suorum subjectorum , populi vice fungentem , accipiunt, ut ritus inaugurationis augustior fiat, non vero ut Papae vel consecratori subjiciantur. Hinc Constantinopolitant Imperatores jure ac proprie ΘΕΟΣTPΕΦElΣ, a Deo coronatos se nominabant, licet a Patriarcha coronam
366쪽
accepissent. Sic Archiepiscopus Cantuariensis in Anglia; in Italia Mediolanensis ; in Hungaria Strigoniensis; in Bulgaria Trinoviensis, unctionem exercent, salvo suo obsequio,& regis majestate. Nec dignitas illorum inde major fit, quam Regum; quod reges in culmen regium eorum manu sacrantur, ArchiEpiscopi vero a Regibus ungi non possunt, ut inepte Innocentius III. ratiocinatur in c. un. X. de S. LI. Nisi me omnia fallunt, propter hanc rationem, Persis olim in more positum fuit, ut non ministerio sacerdotali, sed Surenae, cui id juris hereditarii erat, diadema Regi imp neretur , auctore Plutarcho in Crassb. Hispani vero, cum de legitima Regum suorum successione certi sint , superis suum existimant, Reges inungi ; & Henricus Auceps,
Germaniae Rex, denique, anguem in herba metuens, Unctionem sibi in actu coronationis oblatam recusavit, auch re Ditinaro lib.. I. annal. pag. 32F. Drycopalis unmonem benedictionis a migero Archiepiscopo exhibitam , antecessorum m re priorum , non desideravit, nec suscipere voluit, sed morsus ad hoc indignum se agi mavit. Summa. is prudentia facilius. ostendit e sth , excludere periculosa , quam regere non admittere, quam admissa moderari: cum enim se in post sisione posuerunt, rectore potentiora sunt , nec recidi se , minuive patiuntur.
Si jus Canonicum sequimur , non modo ungendi sunt, Reges, Pontifices 8c Sacerdotes, sed omnes Christiani, in baptisino; qui tunc per unctionem spiritualem , rcgni dc saccrdotii spiritualis compotes fiunt : genus electum , sacerdotium regale, ut Innocentius III. exponit, in c. un. X. de cra tinctione. Iam saeculo secundo eXeunte, Tertullianus. c. VII. de baptismo , benedictae unctionis meminit, qua egressi e lavacro, de pristina, id est Judaica disciplina . fuerint delibuti. In synodo Laodicena, can. Isχ. Codicis canonum institutum : God oportet eos , qui baptizantur , post
baptisma, inungi coctes, Chrismate, o regni Christi participes
367쪽
esse. Unguentum. aliud simplex oleum olivae est, ab Episcopo consecratum , quo catechumeni, infirmi dc energumeni unguntur; aliud principale , excellentiam ChrVmadictum , quod Episcopus, precibus & signo crucis, quotannis ex oleo & balsamo conficit , ii ad subditos sibi sacerdotes mittit ; ut qui baptizantur, in vertice; qui confirmantur, in fronte; denique ordinandi eo inungantur, can. I 22. de consecrat. dis. 4. Jam vero Reges oleo catechumenorum tantum ungendi sunt , ex praetcripto canonum:
Pontifices principali. Regum unctio in brachio dextro tantum facienda, non in capite. Solius pontificis caput ecmanus unguntur, imitando Dominum, qui caput Ecclesiae est, unctus prae consortibus. Unctio Episcopi est sacramentum , quo imprimitur character indelcbilis. Principuinunctio caerimonia est, qua fiunt augustiorcs & tutiores ab insidiis nefariorum. Refert inter Pontiscis is Principis unctionem, quia caput Pontificis Chrismate consecrasur, brachium vero Principis oleo delinitur , ut ostendatur, quanta st disserentia , inter auctoritarem Pontiscis, Principis auctoritatem, inquit Innocentius III. cap. un. X. de sacra tinctione. Verum neutra differentia semper observata cst : non prima, quia Carolum Calvum intinxit Hincmarus Archiepiscopus de chrismate, ad dextram auriculam, in capiIe . cst in Capitular. BaluZii tom. I x. pag. 3o . Non altera, quoniam Julianus,
Toleti Episcopus, in historia Wambae Regis : Curvatis genibus , oleum benedictionis, per sacri Girici Ponti is manus, vertici ejus refunditur , tu benedictionis copia adhibetur. Constantinus Manasses & Cedrenus, Carolum, nomine Iebusque gestis Magnum, a Leone, Pontifice Romano, oleo un
ω. ,. De Regibus Angliae . Rogerus Hovedenus, in Henrico II. & Matth. Parisiensis in Lis. Angliae ad A. i I 66. ex epistola Thomae Cantuariensis Archiepiscopi: Inunguntur Reges , in tribus locis , in capite , in pectore , cst brachiis , quod
368쪽
peratoribus Romanis Theophanes in Chronico tradit. Ad illam autem recenitorem Innocentii constitutionem, respexit Hubertus Morus l. 3 c. s. ubi scribit, in Regum Franciae conssecratione singulare tale, quod ipsi in vertice , &coelesti oleo, Chrismati immixto , liniantur. De Rcge ΡΟ-lonice, tinctus inter scapulas , ait Cromerus. Sed constitutio illa unice ad Pontificis unctiones pertinet: actus enim coronationis potentissimi Borutarum Regis, Fur Dhnici I. gloriosae mcmoriae ; & rccentior CAROLI VI. Imperatoris Semper Augusti, loquuntur, utriusque unctionem in ver-ricc aliisque corporis partibus factam esse. Vide Antonii Fabri . sive qui sub co nomine latet, Christophori Go- nardi Leuctitii Siaats-Cantet tom. XVIII. g. 6IF. S. IX. Effictus regiae unctionis, alii sunt ecclesiastici, alii civiles. Ad illos quod attinet, novimus cierimonias Cruci esse aflixas, iisque nihil sanctitatis aut praerogativae cuiquam, in novo Testamento conciliari. Obtinuit tamen, ut Reges, virtute sacrae tinctionis, quodammodo consecrati . sanctu dcvcnerandi habeantur ; ne quis tantum apparatum suscipi pu-ici, sine fructu, qui precibus piis obtineri possit. Ita prolixe Petrus Damiani serm. LXXV. aliique recentiores. Ad Zosimus Principibus Romanis, Christianis pariter ac gentilibus, simulac summum imperium accepisscnt, amictum sacerdotalem, ait, oblatum esse, & continuo eos Pontificis Maximi titulum usurpasse, citra unctionem, lib. I v. Hist.
c. 36. Apud Graecos vero recentiores, Patriarcha, dum caput Imperatoris ungebat, o φων ε το Ανως eXclamabat, auctore CantacuZeno lib. I. Hibi. c. I. atque Curopalata c. I 7. S. I 8. T. Αωia. Sanctus exclamat Patriarcha: δε-
clarans quod ab uno sancto sanctus esscitur e sex γοή Christi sanctis torum es . ut ex iis quispiam consecretur imperatori scribit Symeon Thessalonicensis, in lib. de sacram. Atque hinc etiam , Trullanum Synedrium . Condito Canone 69 Imperatori suo ferme omnia, etiam Episcopalia di sacerdotalia
369쪽
talia munera tribuit: ut jus Ibema, seu locum in Templo, ubi conlutebant sacerdotes, ingrediendi, quem nulli Laicorum ingredi fas erat ; jus sacram mensam thure vaporandi ; trisulco cereo benedictionem Ecclesiae impertiendi; saeros sermones ad Proceres dc populum habendi; ctiam ingressum ad altare. Id quod Jacobus Gret serus in notis ad Codini caput i .. ad palpum adulatorium rcfert, & mordaci aceto perstringit ; sed eruditus Goarus , Theodosii &Valentis exemplis, hunc morem defindit: quocum DuFrc-nius in descriptione S. Sophiae 3. 42. jungi potcit, ubi accurate, de Imperatorum sede, intra vel extra Bema, dum sacra peraguntur. Ex eodem fonte manat, quod Imperatorcs ungendi & uncti, ambas species panis & vini, separatim acceperunt, sacerdotum more, cum plebs tubulo in calicem immitib biberet, vel panem vino intinctum , sacerdotis manu sumeret , cX cochleari , vocato. Docet CantacuZenus lib. I. Hiit C. i. dc ex eo Codinus de ossi c. c. XV D. n. 43. Imperator, depυita de capite corona, tradit eam Diaconis. in Patriarcha, posquam pretiosum Domini corpus sumsit , tradit quoque Imperatori in manus Dominici corporis particulam, qua sumta, sumit etiam vivificum sanguinem I communicat autem, Patriarcha sanctum calicem tenente , ipse vero os ad calicem applicat, quemadmodum sacerdotes Iolent. In Occidente etiam Augustinus Patricius, in libello de Friderici III. Imperatoris in Urbem adventu, tanquam insolitum refert : Communicavit summus Pontifex altar3s sacramentum cum Imperatore, Diacono ου subiacono, de pane tantum. De calice autem, etsi co uetudo es, communicantes cum Pontifce participare ; propter insurgentem tamen Hussitarum N Boemorum δε- mnaIam haeresn, quae calicis poιum ad salutem necessarium purat, praeter Pontificem , bibit nemo. Denique ad unctionis effectus sacros est referendum, quod Reges , a collegiis Ecclesiasticis, in primores Canonicos adsciscuntur, licet is non sint, nec vere ordinem sacrum, aut potestatem spiritualem acquirant. Sic auctor Caerimonialis Romani re-
370쪽
fert , lib. I. sech. s. Imperatorem, sumta Romae corona, cum suis ad Lateranum pergere, ibique recipi in Canonicum, is in fratrem Ecclesiae Lateranenss. Extat diploma Conradi Ill. apud milhelmum Hedam Hs. Traj. p 164. in quo sequentia : istendentes etiam nos, cy' Antecessores nostros , Regesta Imperatores, in dicta Ecclesia a fundatione ejus , inter Cano nicos , primum locum obtinere , nostramque praebendam in eadem duos deservire sacerdotes. &α Hoc modo Carolus V. Imp. unctionem suscepturus Aqui rani , Trajectum ad Mosam prius adiit, ibique in majore S. Servatii Ecclcsa. almucia dc superpellicio indutus, cum ceteris Canonicis, Ecclesiasti ca munia obivit, ut Ioann. Placentinus in Catal. Epis. Traject. scribit. Eadem facultate in Ecclesia Aquisgranensi cathedrali gaudet. Jusjurandum, quod ibi praestandum, Joan-ncs Noppius in chron. Aquis ran. l. I c. I a. descripsit. Alios ejusmodi Canon cos honorarios, qui non ex unctione, aut ex jure patronatus, sed ex privilegio, Canonicorum catalo gis sunt adscripti, dedit eruditissimus Frenius in gloss. voc.
De effectibus Unctionis civilibus si quaeras, non est dμ-bitandum, quin sacer actus Imperantibus, ex hominum opiis nione , decus, successum & securitatem largiatur, quodque ad 0mbola & pignora auspicii regii pertineat, quo Tacitus. in summa fortuna plus, ait, agi, quam manibus atque telis. Omnes reges, vel ipso nomine, sunt sancti, primum ut eximie colantur, deinde ne ullatenus violentur. Sed nihil , ad eorum sanctitatem & magnificentiam demonstrandam, priscis videbatur essicacius, quam si Uncti Domini es.sent & appellarentur. Vulgus in titulis stupet, nec parum ad pompam rerum lc nominum caligat. Hic vero gratiam& curam Numinis singularem sibi imaginatur: neque ejus judicium, in talibus sperni debet. Velut muro enim perpetuo salus Principum vallatur, si animis civium alte rein postum sedet, quoa David Sauli, cum poterat, manum non