장음표시 사용
51쪽
Iam vero tralatilium est, serocissimos quosque civium Romanorum plus semel, ΡΟmifice mortuo , carceres efflegi ue. custodes necasse , omnia divina humana miscuisse ; quia initia i Papae omnia omnibus ignoscebant. Unde Bodinus lib. v r. de Rep. c. observavit, ultiones & parricidia tin occasum Pontifici, maximi distorti solere , duosque famoses latrones hac caula, non nisi post centum & sedecim Iiarricidia. pce. nas deditie. Ne ergo publicae quieti clades inferretur, finem tot malorum facere dcbuerunt Imperatores, Ianquam custodes & vindices & legitimarum omnium ordinationum. Et cur passi suissent , ad arma & rixas pervenire eligentes, quos sua majestate componere poteram λ Non ta4men assentior Pagiis truditis, Antonio in crat. ad A. I9. n. r. vel Francisco in praefat. breviarii g. 6. qui ex dissidiis itilis, dc contentionum vitandarum praeteXtu , unice tactum
putant , ut Honorius primum, deinde Italiae Rcges, post Exarchi de Imperatores sese immiscuerint electioni: dolentiaque id malum. a parvis initiis profectum, in grande Ro. manae Ecclesiae dedecus degenerasse. Nec magis illorum castra sequar, qui cum Petro de Marea lib. vis I. c. 2. I no a Cotta, Innocentio Cironio. aliisque ad Decret. tit. de Eleeh. jus Regiae vel Imperatoriae confirmationis, ex populi consentis, olim in electione necessario, derivatum e sic tradiderunt. Quanquam enim ad exemplum legis regiae hic provocetur, quae Principi non modo bonorum, sed corporum quoque ἐκ suffragiorum potestatem dedit; tum quando non aliud discordantis Romae remedium erat, quam ut ab uno regeretur ; inspcctio ram n & illa simul, per aliquot saecula, cum populi suffragiis stetit, & nititur augustiore Majestatis jure . quo Imperatores circa sacra, usque praepositos Episcopos, summos & imos gavisii fuerunt, ex dictamine rcctae rationis, dc Apostolorum doctrina Rom. xI II.
Enimvero ita proprium est Principis, curare sacra, & reis
52쪽
gere electiones sacerdotum, ut plerique veterum duo munera habuerint conjuncta, Sacerdotium , inquam, & Regnum; quorum curatio tam arcto nexu cohaeret, ut di vclli nequeant, nisi monstrum reipublicae in republica statuere velimus. De AEgyptiorum & Persarum Ressibus cerium est, sacerdotum principes egisse; quin ipsos barbaros Reges, diu lateque , & duces belli , dc dominos ceremoniarum fuisse, Diotogenes Pythagoricus apud Stobazum de Regno, Plato in Politico, & Aristoteles III. Polit. XI. rc stantur. Apud Ebraeos nunquam non a Regis & Synedrii arbitrio Sacerdotes pependerunt ; ReX enim horum exemplo unctus, teisdem dc jus loquendi in sanctuario , inspectionem in sacra, jus etiam eligendi & destituendi Pontificis Maximi habuit,
quod vel ex unius Salomonis historia constat. Apud priscos item Romanos, qui summus Pontificum , etiam summus hominum fuit: sed quia multiplices illae curae nimis Reges distringebant, Rex sacrificulus , dicis causa, est institutus, non multum dissimilis. ei, qui in mimo celebratur. Uerum Augustus Pontificatum Maximum Imperio iterum junxit, quo religioncs & sacerdotes in sua haberet potestate; sc- Cuti principcs, non gentiles tantum ab Augusto ad Gallienum , sed Christiani quoque id nominis gesserunt; quo in comitiis, in Senatu , domi militiaeque summo religionis ju.
Te, velut freno , contumaces Coercere possent, ut praeter ZO-simum l. Iv. c. 36. tradit Ausonius in panegyr Gratiani c. I . ec 18. Servius ad Virgil. vii I. AEneid. 8o. dc priscae veraeque inscriptiones apud Gruterum p. IS9. n. 7. IO Oa n.
I 3. Dissentienti Iacobo Gothosredo Ill Sp nhemius de usu& praest. dist xii. n. 4. & Joh. Andreas Bosius disi. de Pon. tificatu Rom. satisfecerunt. Nec audiendus est Baronius, qui Principes eum titulum adscivisse, ait, permissu Pontificis Romani, dc in hujus gratiam eodem abstinuisse putat: Gratiani enim temporibus, ea Episcopi Romani nondum erat auctoritas , ut dignitatum arbiter esset, reditique Justinianus Nov. v I. Sacerdotium dc Regnum ab eodem principio manare Disiligo: by COOste
53쪽
nare dixit. I ple etiam Baronius suos Annales tom. Α.2ix. n. 93. re seqq. 6c notas ad martyrologiuin die xxir. Aug. quodammodo correxit, veritatis amore. Licet vero Dollea , cum Senatus majori ex parte Christianus esset, Imperatores desierint Pontificatus titulum & stolam sumere, nihilominus tamen potestas eorum ad munera Ecclesiastica, & Romani Pontificis electionem extensa mansit. Huc peristinent leges plurimae ad cultum Dei, ic Ecclesiae& Episcoporum electiones tendentes . in utroque Codice nobis serva aer & Augustinus pariter ac optatus Mileuitanus Donati haercsiarchae vocem: id est Imperatori cum Ecclesia
damnarunt Certe multum ad rem . pertinet, qui religio
ni praeest, & qui per Episcopos & Clericos cum populo M ad
populum agit, an ei cum summo Magistratu bene conveniat: an pareat Principi, an legibus tu solutus. Maxime autem Imperatoris haec curatio esse debuit, ut tali regenda committeretur Ecclesia Romana , qui pacis & concordiar esset amans, qui populum doceret jura majestatis non esse violanda, cujusque exemplo subditi non fierent deteriores i id vero quomodo praestabit, nisi in summi Pontificis electione Dotior eius ratio habeatur
Non omne quidem jus eligendi Regibus adscribit sana
ratio, dc convenientius, fateor, eX Hippocratis praecepto. sancta a sanctis concedi; profanos a sacris arceri. In sc scilicet tot mala in Ecclesiam aliquando redundarunt, quod ignari & indigni homines, precibus & pretio regium consensum obtinuerunt : Non nostrum morem, sed Regis jus sequentes , de puero electo Cecinit Ivo ep. 67. - Picna auic mconfirmationis potestas , Summae Potestati tam necessiario competit , ut Respublica sine ea salva esse haud possit. Quemadmodum enim jus ic aequum esse Censctur, ut Pastores praeficiantur, vel electi confirmentur per eos, cX quorum prolario vel avito patrimonio E .clesiae sunt fundatae: sic contra absurditatis notauon caret, bona tum poralia dc intcgias
54쪽
provincias a Regibus Francorum & Germanorum liberali. ter in Sedem Romanam collatas, ab honam bus ali luot privatis conserri, nullo praevio domini dirc ihi consentu , nulla etiam ejus insecuta confirmatione λ Quanto melior auci oritas Regum Galliae dc Hispaniae , qui tanquam destiatorcs omni tam in regnis suis Ecclusiarum , ob in undiburnium,mambournie, ut loquuntur, jus nominandi Episcopos exce-Cuerunt & exercent; uti perpctuum est apud Gregorium Turonensem , dc praeter Valquium p. I. Isi. conIrov. Lb. I. cap. 22. Segobiensis Episcopus Couarruvias tom. I. p. a.
sese c. Posse .mai. si. g. ro. graviter testatur. De Anglia olim Lad merus praefat. Hillor. Nemo in ea Discopus vel Ab- as ante Anselmum factus es , qui non primo homo Regis ae de manu illius Discopatus vel Abbatiae acceperis inve situram. Eodem jure Hibernia, Dania . Sicilia, Polonia , & Hunis garia uis est, ut Fr. Florens ostendit ad tit. de clost pag. a Fr. Quin imo perpetuum sero fuit, ut Episcopi Rcgibus Sacramentum fidelitatis praestarent, de quo multa Iurctus ad Epis. 3ς. oeicio. Ivonis Carnotensis & Jac. Petitus ad Pinire uiale Theocliori pag. 4 6. Praeterea Advocatos quoque& Patronos jus praesentandi Episcopos & Sacerdotes exercuisse, ex multis legibus constat, i. is. C. de SS. Eccles. L46 C. de Episcopis. Nov. 37. c. a. Nov. ΙΣΑ. c. I 8. cap. 3. IC. de sere patron. maxime autem exemplo Theodorici, Mosellanorum Ducis; qui mortuo fratre Alberone, filium suum adhuc impuberem, Ecclesiae Metensi, cujus Advocatus erat, Episcopum dedit, auctore Sigcberio ad A Ioci9. Jam vero Imperatores nostri plus juris in Pontifices Romanos, quam nuciam Protectionem , Advocat iam nimirum majestaticam habuerunt ; quod ipsum nec Pius V. diffitetur, dc dcinductarius apparebit, ubi Caroluti M. aliosque Advocatos S. Petri fisa me ostendemus. Plane Henricus II.. Imperator a Benedicto UII l. cum incisibili honore Romae susceptus, meruit feri A ocatus Saneli Petri, hoc est. Protector dc dc- Ansor patrimonii Ecclesiae Romanae , auctore Diimaro lib.
55쪽
vi. Sic Chun radus Imp. Romanorum Rex N Ad eatus Paciscus dicitur apud BroWerum lib. III. Antiq. Fuid. c. II. item Advocatus primus defensor Romanae Ecclesaea iudChi fletium Alistia vind. pag. 9. & ipse Alexander ripa IU.
vacante Imperio requisivit Electores , ut Advocatum Eccle eligerent, apud Naucler. gener. 43. Deinceps de jure Imperatorum confirmandi Episcopos Romanos , cordatiores Pontificios laudare possem : e priscis Hieronymum Balbum de coronatione cap Quomodo olim delatus sit Pontificatus. Marsilium Patavinum, de Transat. imp cap. 8. &Jacobum Pa melium ad Cyptiani epist. 12. inter recentiores Mabilintonium Mulae. Ilai. tom. I. part. Σ. pag. 42. & Balvetiummii cel l. tom. 3. pag. 49o. Sed malo vitare satietatem. Tantum ob nudam, dc veritati amicam simplicitatem , utar audi oritate Johannis Petri de Ferrariis, oui Circa annum claCcccx. tit. 1 o. gloss9. n. 4. Praeficae judiciariae, sequentem in modum scripsit: Scire debes , tu ignare Laice , quod L e. rium aliquando habuit utrumque iladium, temporalem scilicet NDiritualem e adeo quod tunc Imperatores conferebant multa bene' scia ta ecclesasica , per universum orbem, oe amplius eligebant
s. IV. Haec generalia vel parum credulo sussicere poterane , ut causae , quam demonstrandam suscepimus, fidem habereti sed mage juvabit per omnia temporum intervalla justos Imperatoris titulos, ex vi imperii in Romam, & pactis jurejurando firmatis di actuum frequentia investigasse r quia non una omnium hic mens est, & dissidens ambitio mortalium aut gratiae subscribit, aut odio suo. Ergo exploranda erit
veritas multum prius, quam animus sententiam serat. Quamodiu sub duris persecutionibus gemuit Ecclesia, prorsus alia Episeopi Romani Monditio fuit: nondum tum principem laeacularem agebat. & solus populus clero junctus eum eligere poterat ; quia metus crudelissimorum suppliciorum prohibe hat , ne electionis laciendae facultas, aut factae confirmatio
56쪽
ab Imperatoribus peteretur. Nihilominus tamen , quum Paulo Samosateno episcopo fidei controversia movebatur, ejus occisio ad Aurelianum I inperatorem ethnicum dc lata est . qui etiam Concilii Antio heni decret lini executioiii mandavit, auctore Eusebio lib. v I i. 3o. Pleni cm vcro auctoritatem sibi vindicarunt l.nperatorcs, ex quo pax ictibertas cum Rcpublica conjuncta fuit, ipsique Christo nomen dederunt. Testantur id Constantini Constantii, Ua. lentiniani, Valentis, & Arcadii constitutiones de Episcopisti Clericis , in utroque Codice; maxime vero Theodosiii jussus de Proclo ordinando apud Socratem l. VII. C. ψαdignumque annotatu est , quod idem scribit Hist. Eccl. lib. v. Di ccem Ex illo tempore , quo Imperatim Christam esse coeaperunt , Ecclesiae negotia ex ittarum nutu pependerunt. Ut de Graecis primum agamus, in Oriente cerium est, Imperato. rem non modo, si distentiente cicro duo nominaii & desitasnati esent, unum in his Episcopum, qualem ipso ucllet, declarare potuisse , sed etiam Patriarchas Mutropolitanos, Archiepilcopos de Episcopos fuisse electos, translatos & remotos , ad Imperatoris nutum. Exemplorum plena sunt
omnia historicorum volumina: Cedrcni, Zonarae . Glycae, Nicephori, Constantini Manassae. & Contacu2ιni: praeseristim vero Codinus Curopalata de ofs Constant. hoc docuit p. 2O. Sanc adeo parum coarctata fuit Imperatoris liberatas, ut omissis etiam Episcoporum suffagiis, quem vellet designare potuerit , quod Blastares aliique a Iacobo Goar,re Greisero in notis ad Codinum allati confirmant. Sed valde memorabilis est locus Demetrii Chomatiani in responsis ad Cabasilam: Imperator ut communis in Ecclesiis sapientum Princeps ta re nomine, SI Odorum placitis praesilaiat, Nauctorasarem im largitur. Ecclesiasticas ordinationes disponis,
legem ponit vitae atque oscio eorum . qui aliari insemiani.
quin cae judiciis Episcoporum S Cleritarum N electioni Eoclea
sar m vacantium. Promovet insuper a minori dentiare ad majorem, puta ab Episcopali ad Mesropolitanam , hono em eum ex
57쪽
hibens alit urbi aut homini. In summa, preter sacriscandi H.
Iesalem, cetera omnia jura Pontiscalis manifese exprimit -- perator , quibus in rebus conTenienter agitet legibus in Canonibus. Caussa plenissimi hujus juris circa sacra non alia est, quam quod Graecorum Caesares ora sua Capistro Romano porrigere noluerunt, vel quia jugum illud cervicibus suis
grave e Xcusserunt. Inde de rebus Ecclasiasticis sancire, privilegia, titulos, dignitates Ecclesiasticas augere, minuere, tollere ; ipsarumque dioeceseian fines ampliare Imperatoris erat; ut vel unius Balsamonis in Nomocanonem Photii commentarii testantur. Ex eodem fonte manavit, ut Imperatores Episcoporum Synodis praesiderent, primique subicriberent; Cujus specimen etiam in Imperatrice est apud Cantacurenum sub finem libri III. Inde sine ullius metu fraudes & corruptelas, quae in electionibus a Ciero & populo solebant frequentari, coercebant, de quibus Chrysostomus lib. de sacerd. c. is. Sed quod maxime huc peristinet, Constantinopolitanus, Alexandrinus, Antiochenus de Hicrosolymitanus Patriarchae hoc est pedum, seus ceptrum episcopale ex manu Imperatoris acceperunt, qui haec solennia verba adhibebat e Sacrosancta Trinitas per imperium nobis concessum constituit re Archiepiscopum Consantinopoleos novae Romae, ut planum ex Curopalatae dicto cap. 2o.
n. 8. dc I 4. dc pluribus erudito confirmat doctissimus Haraberius ad Pontis cale Ecclesiae Graecae p. q3o. 6c 47o. Similiter pallium Archiepiscoporum munus Principum erat, etiam imperante adhuc Constantino Pogonato, nec tanto
aere , ut Romae, vendebatur. Liberat. DiaC. Brev. C. a I.
Anthimus vero vi ηs se seri pussum , pallium quod habuit Imperatori reddidit. Hinc denique omnia apud Graecos inverosa, & rectiora quam Romae r Prisules juxta scabellum pedis Imperatorum sedebant , ut Innocentius III. cap. solitae X de Major.'Obed. scribit, nec Princeps Patriarchae, sed hic Imperatoris pedes per adulationem osculo prolequebatur,
sive ut Corrippi verba mea saciam ,
58쪽
- sophie sexo Plurima divinis supplex dabat oscula plantis.
Nunc ex Oriente proficiscamur in Occidentem, ubi di .utius Cleri ec Populi consensus retentus est in Pontificis
Romani electione r sic tamen ut Imperatores, simulac Christo nomen dederunt, deindu Italiae Reges & Exarchi eam auctoritate sua firmarent. Quum cnim tempore Ualcntinia. ni inter Damasium & Ursinum lchisma cxcitatum estet, Praetextatus, Praefectus Urbi, qu.i pollebat potestate, electio nem Damasi tutatus est, Ursino rejecto , quod εν-α-- fuisset ordinatus r ut praeter Socratem lib. I v. Hist. Eccl. c. 24. Rufinus, Nicephorus, Theodoretus, Sozome nus aliique testantur. Ammianus Marcellinus gentilis lib. Xxv II. c. 9. ita ea de re scribit: Cujus Praetextati auctoritate, justisque veritatis sustiragiis, iumultu lenito , quem Christianorum jurgia comitarant, pulpoque Ursno , alta quies paria. Similiter Honorius Augustus Bonifacii electionem, excluso Antipapa Eulalio, non. modo ratam esse jussit A. 4i9. sed insuper lata line sancivit, utrumque Papam pellendum Roma , 11 duo stissis populi studiis ordinarentur. Quam constitutionem ipsi met Papae, Dionysio Exiguo curante , codici
Canonum veteri Romano inseruerunt, unde in dccretum transtulit Gratianus can. 8. dis. 79. can. I. a. dis. 96.97. Caesarum deinde per Italiam eritincta auctoritate, cum Odoacer Heiulorum Rex imperium Augustulo ereptum tenebat, ejus primarius Minister Romae relictus, Basilius Pa. tricius, & Praefectus Praetorio, Ecclesae non modo non molestus, sed etiam benevolus, congregatis in Basilica Vaticana Episcopis, lata lege vetuit, ut ne Papa, nisi ejus consilio icconsentia , eligeretur, can. I. dis. ci6. cujus constitutionis mentio sit in cap. Ecclesa io. de constiIut. verba aulcm a Si-
nio lib xv. de occident. Imp. nobis servata, ita sese ha-ent: Quanquam studii nostri religionis interes, ut in Episco Ius eisiatone concordia praecipue confervetur Ecclesα , ne ser
59쪽
esectionis occasionem flatus civitatis in dabitis revocetur , tamen admonitione frustmι Papae nosm SιNocti, quam ante oculos semper habere deb mus , hoc nobis hub obtestatione Ditis esse mam datum , ut propter Ilum si epitum . in venerabilis Ectaesae detrimentum , si eum de hac luce transire contigerit, non Menostra consultatione cujuslibet celebretur electio. Mox quum Ostrogothi, Ud ,acre occi , Italiae potiti estcnt, horum Rex Th. o loricus. Arrianae licet haei cu addictus, idem juris in Pontific: s usurpavit, hoc onere adjecto, ut consensus regius nummis ridi meretur. Hinc Schismate A. *98. ob Symmachi & Laurentii electionem . exorto, ambo ordinati perrexerunt id iudicium Regis Theo oraci, qui dum ambo introiissent in Ravennam, hoc jussicium aequitatis invenerunt . uI qui
primo ordinatus fuisset, vel ubi pars maxima cognosceretur, ipse sederet in sede Apostolica , verba sunt Anastasi in Symmacho. Idem Theodoricus Ioannem Papam in carcerem conjecit, in quo quum diem suum obiisset, Clerus populusque Romanus A: sχ6. designatum pridem a Theodorico Felicem IV. ab illsus tum etiam defuncti nepote Athalarico suscipere coactus est, ac simul tristem conditionem subire, non habendi Pontificem, nisi quem Reges, iique Arriani, a cepta pecunia probassent; quod ex Athalarici epistola liquet ad Senatum Urbis Romae, apud Cassiodorum Iib. VIII. ep.rs. Gratissimum nostro prostemur animo, quod IAriosi domini avi nostri respondistis in Episcopatus electione iudicio. oportebat enim arbitrio boni Principis obessiri , qui sapienti deliberatione pertractans, quam is in ahena religiove, talem visus es Ponti. scem delegisse, ut nulli merito debeat displicere. s. VI. Everis per Narsetem Gothorum regno, dc Dalia in proavinciam Imperii orientalis redacta, quid juris imperatores Graeci in electionem Pontificis Romani sta vindicarint, ex. iis quae sit pra f. q. de potestate in Patriarchas diximus. facile conjicere licet. Plane omnia in manu eorum suerer nec enim electionem sine venia principali iusceptam , aut
60쪽
de Dre Imperat. circa et r. Tont. Rom. 47
eam, quae rite facta erat, solo dissensu suo tantum irritam reddere potuere , sed & eadem vectigalis mansit, ex novo Justiniani decreto. Unde Gregorius I. ejusmodi temeritatems sic enim vocat acerbissime deplorat, vocatque Dei Ecclesiae captivitatem, atque invehitur in Imperatorem talia sibi uindicantem in psalm. poenitent. dc lib. IV. ep. q. Und eruis ditissimus Antonius Dadinus Alte serra, dc exeo Joh. Strauchius amoen. jur. Can. c. I 8. ecl. VI. id observarunt.' Nullus riparum ex illo tempore in possessionem missus, invito Imperatore Coinstantinopolitano. vel qui ministerium imperialis fastigii peragebat , Exarcho Ravennatensi , cujus
ex A. F67. ad A. 7 2. terror erat magnus; quia militum robora habebat in manu, ut Italiam contra barbaros in ob. sequio retineret. Scaliger eum descripsit, Praefecti praetorio vicarium, qui Ravennam, cum aliquot urbibus, Imperii Romani nomine , adversus Longobardos tuebatur. Formulas litterarum humili marum , quibus confirmatio ab Impera. toribus 8c Exarchis petita , habes in libro diurno Pontificum Romanorum, illustri illo antiquitatis monumento, quod Garnerius Societatis Jesu Theologus, anno demum I 68o.
Parisiis in lucem produxit. Principi ibi videmus lacrymmbiliter cunctos famulos supplicare , ut dominorum pietas servorum suorum obsecrationes dignanter exauriat, concessa pietaris suae russione , petentium desderia. pro mercede impersi sui, adessectum de ordinatione ipsius praecipiat pervenire &c. Exarchi, autem ita: Eι ideo supplicaures quaesumus, ut i spirante Deoeel e ejus dominationi , nos famulos voti' compores ceterirer seri praecipias dic. Tum ergo fuit tempus optimum, quo electis, di clero , populoque universo non modo supplicandum , sed potentes in aula, Patriarcha Constantinopolitanus. Iudices di Archiepiscopus Ravrennae orandi : ut apud Principem, pro celeri expeditione neglitii, intercederent. Certe hujus consensus adco fuit necessarius, ut Anastasius Bibliothecarius de vitis P. P. in Pelagio Il. & Paulus Warneseidus de gestis Langob. I. m. c. ao. tanquam singulare tradiderint, Pe-