장음표시 사용
71쪽
pag. 442. At pactum illud cum veritate historica pugnare, post alios viros eruditos, ait Schil terus, de L. E. G. lib. lib. II. C. ΙΣ. multa intolita in eo observavit Mabillonia. de Re dipl. c n I 3. nec dubitavit Cl. P gius Senior donationem istam aeque commentitiam appellare, quam quae Constantino assingitur , in Crit. ad A. 81 . n. 7. Instat tamen, cum Natali Alexandro, junior Pasius in addendis ad tom. II. breviarii Pontis. nec tiolum electi . nem, sed id consecrationem Pontificis hac aetate. inconsulto Imperatore, factam esse, probare annititur ca Floro Dia. cono, qui circa haec tempora A. 82o. scripsit. Uerba ejus in excerptis libri de electione Episcoporum 6 6. in fine operum Agobardi,& in Bibliotheca maxima Patrum t. xv. sunt istat Sed in Romana Ecclesia , usque in praesentem diem, cernimus, absique intera uatione Principis, solo dispositionis judicis NMelium suoragis leg:iime Pontisies constreari. Multum se torrisit Baluatus, ut nodum hunc solveret, sed excors, dc suis peistitioni immersum Ludovici Pii ingenium sacit, ut feris me credam, ipsum juri suo renunciasse, aut saltem frigide illud exercuisse: qui, ut Theganus de ejus gestis cap. χo refert, in sacro studio & psalmodia occupatus, nihil aliud egit, de Episcopis nimium indulsit: unde spreta auctoritas, nomenque regnantis eviluit. Recuperavit autem imperii auctoritatem octo annis post, quando Eugenius II. ad postulationem Lotharii, sortioris & prudentioris imperii paterni collegae, Clerum populumque Romanum jurejurando o strinxit A. 8xs. te non nisi in praesentia Legatorum Imperatoris ratam habituros Pontificis consecrationem. Continuator Pauli Diaconi in corpore Historiae Franc. his verbis conceptis quemlibet jurasse refert: Non consemiam, ut aliter in hac Sede Romana sat electio Poruscis vis canonice juste, secundum vires intellectum meum et est illa, qui electus fuerit. me consentiente , consecratus Pontifex non sat, priusquam tale sacramentum faciat in praesentia Miss Domini Imperatori1Vpopuli , cum juramento , quale Eumlu1 Papa, sponte m
72쪽
pro conservatione omnium , habet praescriptum. Vi hujus juris-jurandi Eugenii successores Gregorius IV. & Sergius II. non prius ordinati sunt, quam Ludovicus & Lotharius pes
Misibs suos examinassint, an rite electio facta esset , ut praeter auctorem vitae Ludovici Pii pag. 287. Annales Bertiis niani disertis verbis testantur ad A 817. In Eugenii locum' Valentinus Diaconus, a Romanis electus, vix unum mensem in Pontis tu complevit e quo defuncto Gregoriur Pre Dur Tituli S. Marcelli ebditus , sed non prius otinatus es , quam Legatus Imperatoris Romam venit, es elemonem populi , 3ualis esset, examinavit. Iterum quum Ludo Wico ex itincto, imp rialis dignitas soli Lothario cesicrat, iidem Annales A. 8 4. de Gregorii succetare Sergio II. Gregorius Romanae Ecclesae Pontiis
sex decessit : cui Sergius succedens, in eadem sede substituitur Iguo in seri apostolica ordinato , Lothamus stium suum Hludovicum Romam cum Dragone . Mediomatricorum Episcopo diariis , acturos ne deinceps aecedente Apostolico qui quam illis praeter sui jussionem, Missorumque suorum praesentiam ordineturis nises. Idem tradit Sigebertus Gembi Ciansis ad 8 . quem ea proptersummaticum vocat Baronius . reprehensus a Ma billone praefat. ad part 2. saec. IV. Bened. c. ult & lib. I xi. de re dipl. c. 3. 6 i 6. Rursus Sergii succ ssorem Leonem IV. Romani Imperiali non audebant auctoritate futuis tim consecrare Pontifcem, infit Anastasius pag. 238. Et denique tandem fidem per omnia dc in omnibus servavit Benedictus III. cujus eleαione A. 8s s. peracta, Proceres, ut consuetudo
prisca exposit invictissmis Lotharis N Ludovico des narunt a rasis , inquit Anali ,sius in ejus vita 3 ex quo 3I.Ds. 6a. lucem mutuatur.
. G Xy' . . Quum Lotharilis. deposito imperio, abierat ad plures,
Ludovicus II. vestigiis paternis inustere voluit , nc C ratam habere Pontificis elcctionem. cui consensum non accommo
dasset i sed auctoritas cjus mox infringi ac cessi in ire coe-Pιt. Nicolaum l. magis m tu Imperatoris, quam benevO
73쪽
lentia populi di cleri elcctum esse, Annales Bertiniani tradunt ad A. 838. Deinde hoc defuncto generaliter Flodoard
Hist. Remens lib. I ii. c. 17. scribit : Nicolaus Papa obiit.
cui Hadrianus II. Papa, electione clericorum , Or consense Ludovici Imperatoris , in Pontiscatu successit. Sed plenius rem narrat Anastasii continuator in vitis Pomis. A. 867. ubi de Hadriano II. elector Missi PGάcipis Ludovici id moleste ru-Iere, indignari scilicet , non quod Iantum virum nollent Pont scem , quem nimirum anxio cupiebant ; bed quod se, dum praesentes egent, mirites non invitaverint , nec optatae a se futuri Praeistis eleutoni interesse consense int. Gi accepta ratione, quod non Augusti ea et contemtus , sed futuri Iemporis hoc omi sum fueris omnino respectu: ne videlicet Legatos Principum inelamone Romanorum frae ulum mos expectandi, per hujusmodi fomitem inolesceret. Ga ratione accepta , illi omnem suae menis iis indignationem medullitus sedavere , is ad salutandum electum etiam ipsi humiliter accesserunt. Eadem verba in can.
Dis. 6x non modo reseruntur, sed insuper ex libris Pontificalibus italia subjiciuntur, eX quibus, non obscure constat; quo animo Ludovicus fuerit; & quam exigua pars pristirae auctoritatis reliqua suerit Missis Imperatoriis, licet lovete in Urbe commorarentur. Plane decem, qui Hadrianum istum II. exccperunt, Pontifices proxima post electionem Dominica ordinatos esse, scribit Papebrochius, certissimo recuperatae libcrtatis indicio , sine verisimili, si temporis rationem habeamus. Post obitum enim Ludovici, Tum Carolus Calvus vero succetari, Iohannis VIII. beneficio, imperium piaeripuisset, insolentiores Clerici facti sunt, nec exspectarunt Imperatoris confirmationem. In Epistolis suis Lupus commendat Calvum hunc, quod mortuo Ercan- rado, Episcopo Parisiensi, succetarem dare noluit, sed meislius rem omnem clero commisit, eadem sine dubio & majora permittens clero Romano. Renovavit pactum cum Romanis , perdonans illis jura Regni, consuetudines illius , ait Eutropius Presbyter apud Goldastum t. Monarcb. Cui Petrus Diqiti by Corale
74쪽
de Pure Imperat. circa ele I. Pont. Rom. 6ttrus de Marca & Natalis Alexander adstipulantur. Idcm exemplum secutus est Carolus Crassus, qui prout Canonicis jus constituendi Episcopum concesserat in diplomate, apud Schatenium Ann. Pader b. lib. III. sic apud Papebro.chium contentus fuisse dicitur, Joannem Ticinensem Episcopum, &'electioni & consecrationi Stephani V. honoris potius, quam juris caussa, tanquam Misium Imperatorium, interfuisse. Sed Annales Lambeciani ad A. 88s. Romani Pon. tiscis sui morte experta, Stephantum in locum ejus constituerunt. Unde Imperator iratus, quod eo inconsulto ullum ordinare prae .sumserunt, misit Liuiet rium sei quosdam Romanae Sedis D scopos , qui eum deponerent , quod perstere minime potuerunt. Nec
mirum i quia Hadrianus III. Stephanum antecedens, jam A. 88 legem tulisse sertur: ut Pontifex demnatus consecrari, Inetr intia Regis , aut Legatorum ejus posset , auctore Martino Polono in vita Hadr. pa 36 . & Sigonio lib. v. de Regn. Ital. Sed caruit illa esse u , & redditus imperio honos, postquam , Arnulpho imperante , Stephanus VI. Papa A.
897. Eugenianum jusjurandum f. prkcedente memoratum renovavit, sanciendo: ut ab omnibus electus praesentibus Legatis Imperialibus consecretare ne Ecclesia scandalizetur b Imperiatis honorificentia minuatur: ut resert Gratianus can. 28.
Dis. 33. Repetiit haec rursus Ioannes IX. in Concilio Romano: quod cum Baronius non animadvertebat, canonem
illum sublestae fidei pronuntiavit, notalus eo nomine apud Pasium ad A. 897. n. . & 898. n. 6. Verba canonis x Concilii Romani eadem fere sunt, quibus Stephanus IV. oli in decreverat idem, in can. 28. Dis. 63. digna tamen quae hic referantur: cuia Sancta Romana Ecclesa , cui Deo auctore praesidemus , plurimas patitur violentias, Pontifice obeunter quae ob hoc inferunIur, quia absque Imperatoris notitia'suorum I gatorum praesentia , Pontiscis si consecratio, nec Canonico ritu consuetudine ab Imperatore directi intersiunt Nuntii, qui violentiam scandala in ejus consecratione non permittant fieri ; volumus ut id deinceps abdicetur ,'consituendus Poηti-
75쪽
fex convenieruibus Episcopis θ' universo Cilero eligatur , DepetenIe Senatu populo eum, qui ordinandus est 2-sic in eo. spectu omnium celeberrime electus ab omnibus , praesentibus legatis Imperialibus, consecretur. Illud tamen negare non ausim , permitimam Caroli Crassi imprudentiam , Caciarum jura tum jam imminuta & fracta, nec magnam Arnulphi aut Ludovici circa
Paparum electiones auctoritatem suisse. Penes illos tum proin
motio ad pontificatum . qui sectionibus di clientelis poten. tiores: quia largitione & scelere dignitas quaerebatur. Non
aetas, nec eruditio, neque pietas attenta: coemtis suffragiis
electi praeter nomen Pontificis nihil habuerunt. Scilicet ut similes habent labra lactucas, nec quicquam adeo inst. Ehere potest sensus humanos , quam vita regentum i ita inoiistrosi presbyteri pares sibi crearunt Praesules , homines ad mores saeculi accommodatos . doctrina putidissimos, vita turpissi. mos ; quorum prava exempla sacerdotum lc populi animos
foedarunt, maxime hac aetate , quae saeculum ignorantiae ab eruditis vocatur. Vin aliam caussam Non extabant , qai Paparum vitia coercerent , ait Platina in Sergio HI. Nihil hic committiscor . nec ventosae sequor suffragia plebis. Auctores habeo omni exceptione majores, Albericum monachum & Luit prandum: sed praestabit ipsius Cardinalis Bais
ronii, maximi Sedis Romanae fulcri, ingenuam consessi nem recitasse ad A. 9i2. n. 8. Quae tunc facies , quaerit, sanctae Ecclesine Romanae quam foedistima o quam Romae domionarentur potentissimae aeque ac sordidissimae meretrices ; quarum arbitrio mutarentur Iedes, darentur episcopi. 6' quod auditu horis rendum π nefandum est, intraderentur in Sedem Petri eorum amasii pseudopontifices . qui non sanr nisi ad conssignanda ranta tempora in catalogo Rimanorum Ponti um scripti. Quis enim
a scoriis huiusma intruses sine lege, Deitimos dicere Ioset M'manos fuisse Pontifices ps. XII. Per integrum serine saeculum monstris hisce Sedes late inquinata , donec Germanici imperatores medii intercesseis
76쪽
de Dre Imperat. circa el I. Potit. Rom. 63
runt. Otho I. jam ante augustali diademate ornatus, ut Romanos perjuros in futurum coerceret, dc foeda eorum ambitione sublata, quietem Ecclesiae Papisque conciliaret, A. 96 . cum Leone VIII. pactus esse seriur, ut ne Romani Pontificem crearent ullum , quem ipse ejusve successores non probarent; quod pactum in concilio Generali Romae in Lateranensi habito, his verbis firmatum est: Consiluimus, confirmamus cs roboramus, per manum Aposolicam, dignitatem concedimus atque largimur Domino Othoni I. Augulo , nutonico
Rui providenti ino , spirituali in Christo Ilio nostro, effuseque
successoribus hujus regni Baliae in perpetuum , tam sbi faculta-ιem eligendi sucιessorem, quam summae Sedis Aposolicae Ponti cem ordinandi. Diploma ex vetustissimo codice Florentino descripsit Theodoricus a Niem de investit. episc. & Gol-dastus integrum posteris servavit tom. I. Const. Imp. ad A. 96 Ex hoc pacto ad exemplum priorum inter Carolum M. & Hadrianum I. ut ec inter Lotharium atque Eugenium inito , iura Imperii Romani ad Germanos delati, & funda.
menta juris publici a recentioribus petita sunt: quamvis eo arrigumento non adeo opus fuerit; quum Ludovicus Antonius Mura totius adversus Fontaninum ostenderit , non minore
potestate Othonem Romae gavitum , quam Berengarii, qui summum in Italia imperium tenuerunt. Liquet inde Othonem , di omnes ejus Augustos luccessores, ex victoria diregia potestate, jus nactos esse , constituendi Episcopum Romanum 3 vel si ejus permissu, a cunisto clero & univcroso populo quis eligeretur , non debuisse, nisi a dicto Rem laudatum & investitum, consecrari. Pariter enim ac Carolus
M. in nummis ec bullis renovationem Imperii a se factam testatus est; sic in nummo Othonis apud Mabillon supplem. de re dipl. C. xi. g. 3. RENOVATIO IMPERII ROMANORUM legitur. Et quemadmodum Carolus contra Desiderii oppressionem; sic Otho contra Berengarii tyrannidem invitatus, suppetias tulerat Sedit idem ergo operae & viae praemium
merito in ea accepit; quod jam solo Patricii titulo ipsi com
77쪽
petebat. In privilegio enim anno praecedente mon21 rio Lauris hamen si concc sibi otio Dei gratia Rex Francorum Longobardorum , ac Patricius Romanorum vocatur . in
Chron Laurish apud Fre herum pag. 69. & apud Meibomium ad Wittichin dum pag. I 23. Hoc jure Johannem XII. hominem sceleratissimum Pontificatu pepulerat . qui totam viram suam in adulterio oe Uanitate duxit, ait Petrus Bibliothecarius: cui etiam, auctore Luit prando lib. v I C. I . in Concilio Romano objectum. quod in amorem diaboli vinum bibisset . quique in adulterio deprehensus interiniit, ut Platina testaturr Eadem ergo per omnia utriusque
constitutionis Hadriani lc Leonis ea ratio; & illa, si firmo
stat talo, non magna causa fuit, cur aut B ironius rom. X.
Annal. ad A. 96 n. 26. hanc in dubium vocaret; aut Pa. Eius ad A. eund. n. 6. eam sub finem saeculi septimi decimi a schismaticis confictam clamaret; aut Natalis Alexander t. v I. Hist. Eccl. saec. 9. C I. eam hominibus otiosis& imperitis acceptam serret. Decreti enim istius compendium olim saeculo xii. Ivo Carnutensis, in Gallia Episcopus, in Pannomia sua lib. v I ii. c. a 36 dc Gratianus can. a 3. Dis. 63. dederunt: ejusque fidem Crani Zius i. Iv Metrop. C. Io. S gonius i. vi I. 8c viri. Hist. Ita l. dc Pctrus de Marca lib. v m. de Concord. c. I 2. s. Io. sunt secuti. Nec tamen diffiteor. temporibus illis diris, quibus rella inter Regnum dc Sacerdotium flagrarunt, membranas dc diplomata comminisci, eaque juxta caminos ec loca fuliginosasqualore . taliquam antiqui talis larva, in sulcare, criticum ludum fuisse. Nullum tam impudens mendacium hic est, ut teste careat, ic pronior fidei lapsus, quia ab utraque parte salsae rei graves auctores existunt Nimium certe nobis blandimur, ii Iliacos intra muros ic extra hic peccatum esse ne gemus. Attamen tam a argumentorum pondera adversus illam chartam, nondum in medium prolata sunt, ut vadiis mortium nobis deserendum sit; aut nuper mirari debuerit Uir Clarissinus, Viros Bisoria criticae artis peratos ejus ge-
78쪽
de Pure Imperat. circa in I. Pont. Rom.
ruris naeniis idem potuisse habere. Qualiacunque enim pacti
fuerint verba , pactum initum esse omnes astirniant , &quod ad ejus tenorem atrinci, adi a nobis adstipulantur. Qtium enim Iohannes XII. adventante Othone, fuga sibi coi suluisset , Clerici atque Laici Romani , uno consens atque voluntate , rogaverunt Imperatorem, ut Sanctae matri sicilesiae dignum Pontiscem in pium Rectorem tribueres; verba sunt Petri Bibliothecarii in vita Joh XII. Ad haec Chronographus Farsensis tom. III. apud Duchonium refert, interemto Iohanne XII. in cujus vivi locum Leo VIII. surrogatus fuerat, Romanos, antequam ad novam Pontificis electioncm procederent, Othonis consensum expetitsic : Romanorum nuntii ad eum in civitate Reatina venerunt , mortemque Iohannis intimantes , Benedietum ei Diaconum petierunt successorem, si
minIme obtinere valuerunt. Rezertentes auIem Legati eundem
elegerunt Benedictum, sne consensu Imperatoris. Unde Imperais re magis in iram exarsi , civitatem undique gyravit, in tantam penuriam adduxit, ut modius furfuris zendereIur triginta denariis. Coaetustati vero Romani innocentem Benens otum Imperatori Iradiderunt, oe dominum Leouem Papain coacti receperuns ; oondentes ei Domino Imperatori super corpus B. Apsoli Petri. Clarius Luit prandus lib. vi. C. s. Cives , in. quit, sanctum Imperatorem cum suis omnibus in Urbem suscipiunt, Melitatemque promittunt, haec addentes θ' frmiter jurantes, nunquam se Papam electuros, aut ordinaturos , praeter consensum atque electionem Domini Imperatoris Othonis , Caesaris
aeusti , sliique ipsus Regis Othonis. Quid mortuo Leonefachum, narrat Continuator Rcginonis ad A. 963'. Eodem anno dominus Papa Leo obiis. Tunc Legati Romanorum mperatorem pro instituendo , quem velisi , Nomano Pontisce in Saxonia adeuntes, honorifice suscipiuntur in remittuntur. Et ΟΙ-garas Spirensi Episcopus, O Lui randus Cremonenss, cum iisdem Romam ab Imperatore dirigunIur, tunc ab omni plebe Romana Joannes eligitur. Denique quid multis opus est Ipse Baronius tom. Σ. ad A. 962. Othonis diploma refert, cujus
79쪽
autFraphum, aureis litteris exaratum, in castello S. An eisli au ruari ait . in quo dccretum Eugenisnum, g praecedente mc moratum, confirmatur Othoni, & prohibetur electus Pontifex consecrari , priusquam promissionem fecerit , qualem Leo VII. sponte ficerat Uerba ejus sunt sequentia- SaLeta in omnibus potesate nostra, ω fhi nostri, poserorumque no. strorum, secundum quod in pacto . 9 constitutione . ac promis nis 'mitate Eugenii Poni cis, succe=orumque illius continetur id es Ui omnis Clerus Ur universa populi Romani nobilitas propter vertas necessia res, Pontiscum irratronabiles erga populum sbi Iudictum a peritates retundendas , sacramento se obli. gent, quarenus futura Poni cum electio squantum uniuscujusique intelis Ius Derii γ canonice cs juste fat, ut is iis qui ad hoe sanctum atque Apostolicum regimen eligitur, nemine consentiente consecratus sat Pontifex, priusquam talem in praesentia Missorum nostrorum , vel sui nostri, seu univcrsae generalitatis faciat promissionem, pro omnium oti actione, atque futura conserva. tione, qualem dominus cs venerandus pater spiritualis, paterno.
ser Leo sponte fecisse dignoscitur. Hoc vero diploma apud
Severinum Binium tom II l. Concit. gen. p. pag. Io6 Iii idem laudatum, Melchior Goldastus supposititium esse censuit, tom. I I. Constit. imp. pag. 393 sed cujus rationes va. nas pronunciavit Pagius, contra certissimum, ut vocat antiquitatis monumentum. tu vide Cl. Simonis Henr. Hahnii introd. In Hist. Germ. p. II. C. 3. S. II. juncto Papebrochio in conatu chron. hist. pag. I 6 i.
g. XIII. Ex ista igitur, quantum saris est nostro thstituto, probam dc adjurata Synodi generalis lege , non Othoni tantum Magno, aut eius Augustae familiae; sed omnibus etiam ejus successoribus, & nationi Germanicae, aeternum jus inliam , sedemque ejus Episcopalem quaesitum est ut Pontifices constituere, eosdemque dejicere potuerint, si sceleris convicti aut impietatis. Statim sub Othone II. Germanicisti Francicis bellis implicito, quum Romani, parandae libe
80쪽
tatis avidi, quos libido serebat, Pontifices creabant, Impe. rator in Italiam expeditionem suscepit, & praesentibus Minsis suis, Benedictum VII. creari curavit: sicut Marianus Scotus, Sigcbertus ec Sigomus tradidere. Ab eodem SMajolus , Abbas Cluniacensis , ad culmen Apostolicae di itatis precibus impelli coepit continuatis . ait Syrus Monachus in vita Majoli Lit r. c. ου. Jam vero Gregorium V. eoque defuncto Sylvestrum II. quis elegit, qui, alius ad fastigium evexit, quam Oilio tertius id nomen Imperator Ita de eo Glaber Rodulphus lib. I. Hist. c. 4. Conrigit , ait, initio impetu Othonis, ut Sedes Apostolicae Urbis Roniae proprio ViduarethrFoni ce. Ipse vero illico Imprriali usus praecepto , quenquans suum coa Aguineum elegit, atque ex more in sede Apostolica susi. Iimari modavit. Quum deinde Crescentius Consul alium Ponti fieem instituisset, Otho Urbe occupata, Crescentium in trabe excella suspendi, Papae autem , ab ipso electo, manus amputari, dc oculos erui praeccpit: quam historiam Dit-marus prolixe myravit, qui hunc quoque Otioncm Advocatum E Sancti Petri e ectum tradit lib. iv pagos cujus summana quoque potestatem in exarchalum dc utacaium Romanum Muratorius satis adstruxit. Rursus Henricus i I. sub initium taculi xi. Gregorium quendam schismaticum in oris dinem redegit, atque ianedictum VII l. vi Urbe pulsum restituite ut tamen expressis verbis sibi confirmari curarct jura decetarum; ne Pontilix aliter, quam obtenta confirmatione , in praesentia Missorum suorum consecraretur. Diploma habet Baronius ad A. Ioi1 dc Goldastus tom. I. Const. ImP. P. 227. sed quod genuinum non esse , Cl. Hahnius P. II. Introd. Hist. c. vi. g. Io. ostendere voluit. Illud constat, ipsum nimia lenitate, ob quam Sanctι dc PatrisClericorum nomen tulit, Augiae illi stabulo surgando imparem fuisse; unde recruduerunt motus in Italia, quibus componendis Coniadus Salicus Romam proscctus est, ceu 1 ocatus primus cs Defensor Romanae Etalesiae. Scd hoc vix demiato triceps ibidem monstium succrcvit; uno schisma I x lico