장음표시 사용
21쪽
substantia non suscipit nugis er miniu
substantia non potest considerari ut gensis
subitantiam considerari ut Praeli omenta44id sis 33 substantis prima est separabilis io Subpantia non coni deratur ut praedicamentum . 33 substintim susceptibilem esse controio
sub'ιηtia duobus modis dicitur MI substinita mixta quotaplex Substantia contraria est substintiae in substantia competit corporibus Subli intra separata est ultimus seu ta Substantiam substantia non elbe contrariam substantisprima quare dicatur prima rast Substantiae nat ram in praedaeamentis non perfecteexplicara G2 Substantia prima igo Substantiae nihil est contrarium ala Sub Antii tractatio ubinam perfecte tradι-Sγllui mi bipartito Γήiduntur ibid. llogismorsim tres f κω 33 53l uismus ess ipsa demonstratione uniuersalior Di,gismi secundae intertiae figurae non babent uim dici actu i S3 Iuisimus non fi lii aliquod praedicatu coneludat de bubiecto is Syllogismi secundae et tertiaefigurae rediguntur ad primam MS3llogismus nctura prior democtratione isss)llogismoquali Alcamus Astio is logisimus Dialecticus ex quibus confiet
O ex quibus Logicus ibi Lisses Dilogi mo Cr inductione omnia cognosset quomodo intelligendum . Q rhllogisimi Diale tici quatenus ad Logicum pertinerat 3 aD logismus uniuersalior demonstrationeraqDllogismum simpliciter samptum, non esse Lo eae subrectum v 0llor mus demonstrationis ea a tracta in
ta ab Aristotile Dilusimus refertur ad dem stratione et erubstantia prim quomodo in propositione Dilogismus perbe ad fine Log:ces nihil ρω- dici iur eti1 d st ibid.5 nus omnis ex propositionibκs et ter Dilogismus siue argumentit Onon est bab. minis constituitur ub tectum taetc.e 227 sco Substantia composita duplex uo Dilui mus simpbciter non iocet clitSubstantiam de qua praedicat Arens, esse com Dilui ovi γ alumetatio allic Didem
substantia primo hoc eliquid signiscit 11s S3llogismus de contingenti in secunda seu Substini id non potest con iderari ut subira ra 1llogismus sophisbcus ex iis qκr probabi
Substantia cosideratur ut bubstratia, in libro ba uidentur constat Praedicamentorum 3is s)llo simi demonstrativi tres figurae Secundae lubstantiae 1 η ais Syllogiarandi methodus substantiam eandem esse or in Prim philo- Sγllui mus libr. priorum ε alis sit sopbM, O ubique Suppoli Io .
S)llui simus quid Sγllogismi Dialectri usus Ilusmus ex nomine π κerbo Sγllogismus sophisticus S3llogismus perfectusFγllogismus quomodo constincturἷ3llogismus necestarius S3llogismus imperfectus S)llogismus Dialecticus
is Termini fiunt affectiones entis G so 21 Terminos uniulcuius di facultatis disterii tu
22쪽
pica Aristotelis quid tradant 33s
Topicae bibiectum incretum et T. Topi aer Dialectica idem ibid. Topicorum duplexu Moe utilitas via pira quid tradunt 32s Topica non est pars Ices na 3 76 pieaesicultatustis v Triangulus ux
um imum 14I Veritas in rebus est, non in vocibus voveritas 'is est omnis tantemplativae philo. subim i 4 189 veritas unde petatvr a veritatis contemplationem non essee dissici lem veritatis causa est ueri a i
verum fine cosse nescimus ibid. Verum ess id quod itur ibid. verum sciri per demonstrationem ibid. Verum scitur percosam ibid. Verum stud.
Virtus 3 Virtus arte melior ibid. iuersale .aa: Di 62 32 uniuersite multis modis dicitur 16s iuersale caret nomine proprio i ivniuersalia feri ex pluribAs singularib. VI.
Vniue .lia magis sunt quini singularia bub.
uniuersile bubiecto gestur xor uniuersaluo sepulcris eiusdem si lycin
uniuersalia non in natura Us uniuersius cstimanua necessariὀ conuertitur in parti c. asm. 34
uniuersalitas qκοd non sit occidens si uniuersalis propositio non conuertitur
uniuersalia prius occurrunt a Iuniue aliora nobis sunt notiora is uniuersalim particularibus in qualibet sseiplina praecedunt Vr uniuersales non sunt res positae extra em mam 3' uniuersalia aliquo modo esse in rebus,etiamsi sint in intellectu . si Vmuersalia quae maxime flat 169Vniuersaliasunt ab iram. materia ita uniuersalia dupliciter sent i qet
cabula intentionum quid signiscent 331. 321
ces significcre ριμοnes crimae τι voces lunt deterinnatae novoces considerari ut fκbiecta oe praedicata quid assvoces considerantur per cecidens di Voces simplices esse in praedicamentis iss
voces quatenus stignificant, non confieran
23쪽
24쪽
ANTONII BER NARDI MIRANDULANI IN ST IT UT IONIS IN UNA
uersam Logicam exordium,in quo Logicaemis principalis,
A Q U AE Q U AERIMUS, SUNT Nwmero totide, quot ea quae uel opinando,uel sciendo cognoscimus. Quaerimus aute quatuor: ac primum quide secundum nostru cognoscendi modum,an sit res. Quod cum assecuti sumus, sequitur illa quaestio quid sit, deinde qualis sit,postremb propter quid sit. Cum uero ut dictu est quatuor sint ea quae
quaerimus,totide sinat, quae inuenientes uel opinando, uel sciendo cognoscimus. Caeterum,quia omnis quaestio mediu aliquo inimquam instrumentum,quaerit,quo eius rei cognitionem consequa
mur,qua de re ambigitur id quod ex eo facile intelligi potest,quod illo reperto tollitur omnis quaestio) necessse est, ut hoc ipsum media quaerentes,aliquam ex iis quae supra dictae sunt,quaestionibus inuestigemus. Cum autem huiusmodi medium, aut instrumentum ut nemini dubium esse debet sit definitio,& svllogismus,uel demon
strativus, uel dialecticus omnia enim his tri Dus tantum odo cogno scuntur. nam quid est, definitione tantum percipitur:in eo enim non
dicitur aliquid de aliquo. Si est,quale est,& propter quid est, demonstratione,&syllogismo Dialectico)necessarib quaerendae sunt ipsae definitiones,& syllogismi. nam cstcra,quae uidentur es la cognoscendi instrumenta ad haec duo sunt omnino reserenda. Sed cum ita sere usu ueniat,ut in huiusmodi definitionibus,& syllogismis reperiedis,
conficiendis. saepenumero erremus, existimantes ueram nos rerumgnitionem esse consecutoS,cum tamen postremo reperiamus, longe deceptos esse: neces Iecst,si hanc rerum cognitionem consequi uolumus uti sane debemus, omnes enim homines natura scire deside ratio inuenire artem, quae ars horum instrumentorum,quibus omonium dubiarum rerum acquiritur cognitio,regulas tradat,ex quibaintelligamus,utrum redie cognoscamus,necne. Ne uero id plane
dissicile erit. nam quicquid sine arte,ac studio ullo quando fit, multo sane magis arte,cura adhibita fieri potest. Sed quoniam unaquaeq; facultas habet unum aliquid principale, quod subiectium dicitur est enim subiecitum id, cuius quidem causa
caetera,quae in illa facultate sunt,cdsiderantur, at ad unum illud re seruntur: quod item complectitur omnia, quae per se tractantur. ha het enim partes, & proprietates, quae probantur de ipso,ac de eius partibus,neq; illam ipsam facultatem cuius in subiectu excedit. a cu ius etiam unitate suam quaeq3 facultas accipit unitatem: aliter enima ne i
25쪽
ne Principale,necp idoneum,nec unum subiecstu esset conseqtiens esse uidetur ut huius quoqi facultatis unu sit aliquod huiusmodi subiectu: quod quide erit uel oratio simpliciter,uel syllogismus si ii ipli citer,uel demonstratio, uel syllogismus Dialectticus, uel definitio, largumetatio,vel ens rationis,uel ens reale, i modus sciendi,uel modus cognoscendi. ex his enim aliquod unum maxime uidetur esse
gi subiectum. Sed fieri no potest,ut sit oratio simpliciter sumpta, quod nem ipsa propter se, sed ob definitione, 8c demonstratione,&caeteros syllogismos c5sideratur,nec per illa cognoscimus quicq, eoru quae dubia sunt. Neq; syllogismus simpliciter,propter hanc ean dem causim. si enim liceret sine syllogismo simpliciter der strationem,& syllogismum Dialectici im disiere nulla ipsius syllogismi simpliciter mentio fieret: id enim quod nobis propositum est,sine ipso
alliqueremur. Necp item demonstratio. cum enim excluderetur syllogismus Dialeelicus, quem tamen per se considerari oportet,effficit enim rerum dubiarum opinione,quam etiam exoptamus: tum definitio,quae scientiam gignit omnium maximam, quippe qus declarat ipsum quid, tolleretur. quod quidem absurdu esk, prae csteris ostendit maxime huius ipsius facultatis finis causa, 8c nos alio loco plurib. declarabimus. Ne syllogismus Dialeeticus: quia nec demostrati ni,nec definitioni locus esset in hac facultate. Neq3 item definitio: de
monstratio enim,ac syllogismus Dialecticus,omnino tollerentur. Necy argumentatio :quia siue comprehendat ea perqus scimus, aut opinamur coplexa,siue nihil disserat a syllogismo simpliciter, ex his quae diaeta sunt,excluditur. Ne p ens rationis: uel quia comprehenderet etiam ea quae non considerantur per se, ita I ea quae per accidens tractantur,aeque subiectio continerentur: uel quia non reperitur hoc ipsum ens, quomodo quidem isti loquuntur, ut alibi ostendimus. Ne ens reale,quod complecttitur cum ea quae per se,quaeΦ per ac cidens in hac ficultate considerantur: tum etia quae nullo modo considerantur. Omne enim quod est,ens est. Neque modus sciendi: quia
non complectitur syllogismum Dialecticum. Neque omnia simul possunt esse subiectum,uel quia quae per accidens considerata sunt, per se considerarentur: uel quia facultas haec nullam haberet unitate, quod est omnium absurdissimum. Reliquu igitur est,ut sit modus cognoscendi. is enim & comprehendit omnia quae per se cosideran tur in hae ficultate, & aliquam habet unitatem, a qua haec ipsa facultas potest una nominari: quae quidem est unitas aὸ unum. natura e
nim definitio est prior demons ratione,& syllogismo Dialectico,ae
propter hunc ipsum cognoscendi modu caetera considerantur.Qui& si non explicite definitur,definitur tame implicite, quoniam illius definitio elicitur ex definitionibus specierum eius,quae quidem definitiones sunt huiusmodi, uidelicet orationes, ex quib. cognoscimus dubia. Nec quicquam obstat, quo minus subiectorum definitiones omittantur, cum per se perspicuae sunt. Quonia uero iste cognoscendi modus est oratis,qua uel opinan
26쪽
do,uel sciendo cognoscimus ignota, facultas ea quae doeet hue m
dum constituere, merito dicetur, docere orationem constituere. Accum rationi consentaneum sit,ut sacultates omnes ab ea,quam
primo & principaliter considerant materiam,suum accipiant nome, haec facultas, cuius proprium munus est at officium,oratione duntaxat eo quo dictum est modo sumptam contemplari, gica uero titulo inscribi poterit. Quae plane cum ita esse appareat, non erit sorotassea ratione alienu,si ipsam describentes,dicamus esse artem, quae orationem,qua ignota uel opinando,uel sciendo consequamur, do cet principaliter constituere, constitutam*iudicare. Non ab re autediximus artem csse, quia proprie non est scientia,cum manifeste do crat operari. EX Qua Quidem re uidetur patere, plurima lateres Iein
ter Loeticam pium summam.& Dialecticam cum Dialectica sitia sy cultas nerspiciendi probabile in unaqua* re, id*quod includit locos communes, qui non magis ad ipsam Logicam pertinent, quam ad reliquas facultates. Atque hanc quidem ob causam dicitur syllogi, et are traria, & habere aditum ad propria omnium facultatum inbtia,quod per ea probabilia quae in unaqua y re sunt, de singulis potest agere. Dicit quo uersari probabiliter circa id,circa quod prima pnilosophia ueris ac neces Iams modis elaborat:quam quide rem praestare non posse Logicam, is quae dicta sunt,minime in dubiuuenire potest. Quod si quis dicat, ipsam Dialecticam constare ex rosolutiua scientia, id est, ex ea parte quae docet conditiones syllogismi Dialectici, Sc ex locis comunibus, at p ita esse parte Logices, quem
admodum dicitur de Rhetorica: hse quidem pars Logica est,sed ab
illa parte tantummodo,quae locos includit, proprie dicitur Dialectica. uersetur enim inter opponentem & respondente, & est ea de quauere enunciantur,quae diAa sunt. Itaque non recte quidem uidentur illi facere, qui definiunt Dialecticam esse artem artium, & scientiam scientiarum, & caetera huiusimod intelligendo Logicam. huic enim definitioni nihil plane conuenit cum ipsa Logica, quia non uera est de illa quo p parte Dialecticae, quae tradit regulas,quael uereest Logica. Quod si rationes,quae sunt ex locis communibus, dicantur Logicae, propterea sic dicuntur, quia sunt probabiles & uerisimiles.
enim praeter caetera id quo significat. Qui sit igitur finis L gicae,& quae huius ipsius finis causa,quid. sit ipla Logica,& quid a Dialectica disserat,perspicue patet.
27쪽
v M igitur finis sit artis Logicar ut declaratu est agere de modo cognoscendi, qui coprehendit syllogismos & demolirativos,de Dialecticos,& definitiones, huius scilicet ipsius modi regulis tradendis, quibus eu recte costituamus, costitutum piudicemus:cuin syllogismi demostrativi & Dialecti ci,quos uolumus in primis docere coiicere sunt enim, ut apparet,instrumenta sint syllogismi simpliciter,docendu est prinab, costituere syllogismos simpliciter. Acquonia syllogismi omnes costituunt ex propositionib. siue enuciationibus, aflirmationibus,& negationib-M nobis qui illud propositu habemus, ut huius facultatis q; breuissima
possumus ratione institutionein tradamus, necesse est primum doce re,quemadmodu ipsae propositiones, siue enuciationes, astirmatio nes,&negationes costituanξ. Sed cudemonstrandusit has ipsa se nunciationes, astirmationes, & negationes ex nominib. 5c ex uerbiscoponi, oportet primum ponere quid sit nome, quid uerbit,deinde quid negatio,astirmatio enuciatio,& oratio. Affectuu enim,uel eo
ru quae aliquo modo a flectuu uim obtinent, quae quide sunt ea quae de aliquo sunt probanda ut hoc loco nonae 8c uerbuxo Q de quiubus illa ipsa quς probanda sunt, probari debent,cuiusmodi est munciatio,astirmatio & negatio, ponendu esse quid est, qui dubitet arbitror elle nemine. Notu est enim,omne doctrina,et omne disciplina, qua aliquid de aliquo dicit,fieri ex antecedente cognitione, & quid est,cum praedicati quod dicitur de aliquo,tu etiaJubicini, de quo diseritur ipsum praedicatu,& quia est dignitatis. Rationi igitur cosent neum est,ut ponamus pulmb quid sit nomen,quid uci hu: si prius tamen cut ea quae in ipsis definitionib. ponunt, facilius intelligantur
haec dixerimus,liici as significare uoces,uoces aut passiones animae, que deinde reserui res. ex quo quide patet,res tantum significari,literas significare: passiones uero animae Sc uoces n5 modo signi Rcare, sed etia significari. Ex his aut quatuor, literae,& uoces n5 lunt caede apud omnes gentes. nam alns Sc literis & uocibus Grsci, ali js Latini utunturum significant ex comuni ipsoru hominum cosensu. Simi. litudines uero reru,quae sunt passiones animae, & res ipsae sunt caede apud omnes .equus enim albus, at eius similitudo est eade apud omnes homines :at haec idcirco dicut esse eadem secundu natura. Praeterea illud ponenda est,queadmodu est in anima cognitio,quae quide est passio ipsius animae, quae interdu ne* uerit neq3 falsum ex primit, interdit aut veru,aut falsium refert: sic esse inuocibus,que pas siones animae explicat. Idqi patet ex eo,quod in sola uel affirmatione. uel negatione, licet reperire aut veru,aut salsum . In intelleetu aute alia uado est cognitio,quae est assirmatio uel negatio:aliquandono,ut e cognitionib. seorsum sumptis. Ita in intelle stu aliquado est aut ueritas,aut falsitas: quandoq3 non. Scictio
28쪽
Omen est uox significativa iuxta hominii cosensionem. sine tempore, cuius nulla pars separatim per se significa certum ac definitu aliquid significans uerbo Est, uel N5- est,uel Erit adiuncta,exprimens uerum, uel falsum. Diactum est autem definitum aliquid significans, propter nomina inὶ nita quae nihil plane significant, ut non homo, no asinus. Siquidem dicuntur infinita, quoniam aeque sunt in quolibet,&quod est,&qd non est. at ita patet, ipsa non esse nomina propria,sed nomina infLnita. quod si appellantur nomina,cornmuniori uocabulo ita dicuntur. Praeterea additum est,uerbo est, uel non est, Sc reliqua huiusmodi: propter obliquos casus, qui non sunt nomina, sed calus nominu,
qui tamen & ipsi latius nomina dici possunt.
Erbum est uox rei definitar signiscativa, cum tempore praesenti proprie, cuius nulla pars separatim per se signi ficat,&quae semper indicat, prsdicatum dici de altero,id gest de subiecto. Diximus autem Rei definite, Propter uerba infinita: ut no currit,non laborat. Positum cst etiam Proprie,pro
pter uerborum casus: ut currebat,curret: quae proprie non sunt uerba, sed uerborum casus .cdmuniore tamen uocabulo nuncupantur
aliquando uerba. Dictum est autem indicare, praedicatu dici desubisiecto, quia quod semper colungit praedicatu cum subiccto,hoc indi, cat praedica tu dici de subiecto. Uerbu autem cum est uerbu,semper colungit praedicatu cum subiecito. nGenim uerbu est, nisi in enunciatione. nam uerba seorsum prolata, nomina sunt. Quare uobis, cum est uerbu,indicat predicatu dici de subiectio. Atq; hec quide pars uudetur posita,ut ucrbu distinguatur a se ipso cum scilicet non est uerabum, sed nomen. uocirca definitio nominis,si recte consideret, ac comodanda est ad hunc sensum: at ut perse sta sit, addendu est,uel cum tempore,sed non indicans praedicatum dici de subiecto.
i Ratio est uox significativa, iuxta hominu conscusem,cul ius aliqua pars leorsim significat,ut dictio semper,no utll a stirmatio,vel negatio. Illud tame existimandu n5 est, fie
rino poste, ut partes orationis aliquando no sint uel as. firmationes, uel negationes, sed hoc loco sic interpretandu uidetur. Non omnis aut oratio enunciativa dicitur, sed tantu modo quae uel ueritatem uel falsitate habet. auare cultuius facultatis finis sit, agere de oratione enuntiatiua,reliqua orationia genera,videlicet imperatioua,optativa, subiunctiva, ac infinitiva, Rhetoricae ac Poeticae,quae precepta mouendi assectus tradunt,pertractandas relinquit. Enunciatio in plures distribuitur partes . alia enim dicitur una,alia plures. at caru quae sunt una alia est una simpliciter,et pense alia colunctione una,qus scilicet ex plurib. costat enuciationibus. Enunciatio una
simplex est, quae lignificat una rem de una re: quae est duplex .altera a 3
29쪽
enim est astirmauo,altera negatio. Siquide affirmatio est enunciatio alicuius praedicati de aliquo lubiecto: id est,qua enunciamus praedi. catum aliquod,quod significat unam rem, hi esse alicui subiecit o. ut Homo est animal .enunciamus enim, animal inesse ipsi homini. Negatio est enunciatio alicuius praedicati ab aliquo subiecto, id est, in qua enunciamus praedicatum seiungi ab aliquo subiectio: uia homo non est leo. Atq; h simplex dicitur,& una Subieestum uoc tur, id de quo aliquid enunciatur: Praedicatum, quod enunciatur. Enunciatio una coniumctione est, quae plura quidem, sed coniuncte significat: ut Si homo est, animal est: Tu curris,uel tu stas u es h mo,& legis: quaru n5nullae dici possunt hypotheticae,quae sane omnes sunt plures,sed ratione coniunctionu quas includunt,dicuntur unae&copositae. Enunciatio plures dicitur,quae significat uel plura de pluribus,uel plura de uno,uel unum de pluribus,uci sine coluncstione. Plura de pluribus enuciantur,si predicatu & subiectu nomesitaequivocii, ut Canis cst sanus: aut si ita dicamus,Homo,asinus. bos, curruntia comedui. Plura de uno, ad hunc modu: Piscis mari nus est canis, uel homo est albus ambulans. ex his enim no fit unum. Vnum de pluribus,si ita dicamus,Tunica est alba, fingendo nomen illud Tunica significare,& equum,& hominem. Plura incZiuiuste, ut homo disputat asinus currit,leo rugit.
Vm omnia aut quae hucuis sunt ab initio huius saeuita lι19A tris posita, sint principia cognoscendi, quaesumpta sunt
sine probatione, ponenda iam uidetur esse prima coclisio, quae quide ut nostra sert opinio ita sese habet. Omnis enunciatio, id est a stirmatio, uel negatio, coponitur ex nomine Sco uerbo uel finito, linfinito: aut ex casu uerbi. Sic aut uidetur confirmari posse. Omnis oratio qus est ex uocibus signipeatiuis,ex communi hominum consensu, sine tempore, quaru nulla pars separatim
per se significat, & quae definitum aliquid uel indefinitum significat. 8c uerbo Est,uel No est adiumstae, uel obliquis eius,ucru aut falsum
exprimunt. Item ex uocibus quae aut consignificant praesensi cmpus eum redefinita,uci indefinita, aut quae sunt circa praesens tcpus,
talis inquam oratio dicitur componi ex nomine & ex uerbo,uel stabro, uel infinito aut ex casibus uerbi. haec autem propositio manifesta est ex definitione nominis 8c uerbi. Sed om n is oratio quae significat aliquid de aliquo,constat ex huiusi nodi vocibus,&cstcra: hec quoq; manifesta est. Non enim significari potest aliquid de aliquo sine uoce, quae significat sine rempore. est enim illa per quam significatur res, quae de altera re enunciatur, R de quaenunciatur aliquid:& sine uoce, quae significat cum tempore. hac enim una indicatur aliquid inesse alicui. Ergo omnis oratio quae significat aliquid de aliquo, uel ab aliquo, componitur ex no mine N ex uerbo, uel finito,uel infinito,aut ex casu uerbi. Sed omnis enunciatio, uel Ellimatio, uti negatio,est oratio. quae significat alib
30쪽
quid de aliquo, uel ab aliquo, ut patet ex ipsarum definitionibus. e
go omnis enunciatio, aflirmatio, uel negati o,constat ex nomine &ex uerbo,uel finito,uel infinito, aut ex casu uerbi. Hac ratione doce mur conficerem unciationes.
Ed quoniam ueritati est opposita sit sitas, in affirmatione
autem & negatione reperitur aut ueritas,aut Lisitas, sunt enim enunciationes, affirmatio & negatio inter se opponuntur. Per hanc aut oppositione intelligitur cotradictio
eiusde praedicati de eodem subiecto:ut homo, qui est animal, porcst dici n5 esse animat: idem qui no est asinus, dici potest esse asinus:
quae quidem sunt sit ae enunciationes. Ac rursus,homine qui est animes,dicere possumus esse animal eundem Q quin5 est asinus,no esse asinum: quae quidem sunt uerae. at* ita in es as temporibus,quae praesens circuunt tempus. eodem p modo negari licet quicquid astirmat ab aliquo, uel cotra. Ita I pater, in enunciatione reperiri ucritatem &falsitatem. Sed cum omne quod est, necessarib aut uniuersiale sit, aut singulare: omnis autem affirmatio, uel negatio,sit enuntiatio de eo quod est,uel ab eo quod est: sequitur, ut omnis affrmatio uel ne ratio sit enunciatio, uel assirmati ,uel negatiua,alicuius de aliquo, quod aut est uniuersale, aut singulare. Universale autem dicitur, quod de pluribus praedicari potest, ut homo: singulare,quod de nullo praedicari licet, ut Plato. Assirmationes autem, uel negationes, quae sunt in uniuersialibus, multifariam diuiduntur. sumuntur cnim aut uniuersaliter, aut particulariter, aut indefinite. Vniuersalis affirmatio, uel negatio est, in qua enunciamus praedicatum inesse,uel omni subieeto, uel nulli, quae quidem est in nominibus uniuersaliabus uniuersaliter acceptis: ut omnis homo est animal. in hac enim
est homo & animal, quae ut diximus siunt uniuersalia: est etiam
uox omnis, quae non significat rem uniuersialem, sed uniuersaliter accipi rem ipsam uniuersalem: quod idem dicendum est de hoc nomine Nullus,&dereliquis huiusmodi,ut Nullus asinus est homo. Particularis enuntiatio est, in qua enunciatur praedicatum inesse
alicui subiecto, ut Aliquod animal est homo: uel non inesse,ut Alia quod animal non est homo. Quod autem dictum est de uocibus omnis, & Nullus,hoc idem dicendum est de hac uoce Aliquod,uid,
licet non significare rem uniuersialem, sed particulariter accipi rem ipsem uniuersialem.
Indefinita est,in qua enuntiatur praedicatum inesse subiecto, uel non inesse, simpliciter sine ullo signo: ut Homo est animai,asinus nGest homo. Quae propterea dicitur indefinita, quod utrum sit uniuerasilis propositio, nec ne,incertum est. Singularis dicitur, in qua enunciatur praedicatum inesse subi Octo singulari ut Socrates est homo. Assirmativas autem Sc negatiuas propositiones, inter se contra rias esse dicemus, si ita erunt oppositae, ut altera sit assirmativa,alba A tera