장음표시 사용
101쪽
atque epistolae Papae Leonis, cuius Theodore. A- tus Et scopus in eaden, simodo fuit asterior; haec omnia & ab haereticis est. adinventa, & ab eorum fautoribus constituta : quae nisi melioris emendatione iudicu rescisIa suerint, frustra, vel si credi poss)t, negatur quod cpistolam venerabilis Ibae memorata synodus approbauit. Cum enim constet,qubd ibi praedictoEpiscopo ab accusatoribus suis obiecta sit : proculdubio, sicut sipra iam diximus, si nunc tui e damnatur, tunc. maxime condemnari debuerat. Quia vero non
ostenditur factum : videtur illa synodus, ut non Bdicam haeresi cohibuisse , aliquid certe minus sectile, quod adiicere isti deberent, atque supplere. Beatus autem Leot, fidelis ac fidens propugnator Ecclesiae, &haereti comm non laetus aut trepidus impugnator, sic ibi cile dicit omnia
definita, ut nihil eorum persectioni adiici postὶ
confirmet. Namque cum multis & variis machinationibus eiusdem synodi auctoritatem, sicut & nunc, Eutychiani infringere vel minuere conarentur, & quae ibi sunt iudicata discuti quaererent, ut sub praetextu diligentioris tractatus, Caut emendari in cis videretur aliquid, aut simpleri: prudenter ac sortiter eorum insidiis relli-rpist, ii, is tit, Leoni Augusto ita scribens: Detestandum v nobis est , perseueranterque vitandum , quodo fraus haeretica nititur obtinere, nec in aliquam D disceptationem piE & plene definita reuocanda sutatnaea urbitrium damnatorum ipsi de his videamur anabigere , quae manifestum est pec omnia propheticis, & Euangelicis, atque Apo'.
stolicis aucto itatibus coni nate. Vnde si pi
102쪽
i sint, qui ab his quae caelitus sint constituta dis- ia sentiunt, sitis opinionibus relinquant , d ab
unitate Ecclesiae , cum ea quam elegerunt per- uersitate, discedant. N am nullo modo feri po- test, ut qui diuinis audent contradicere sacra mentis, aliqua nobis communione socientur. μIactent se in sui eloqui j vanitate, & de argumen- tationum suarum versutia, quae inimica est fides, glorientur. Nobis placet Apostolicis obedire μpraeceptis, dicentibus: Videte ne quu vos decipiat μper philosophiarai, Ur inanem se Adlionem homi- η Bn m. Nam secundum eundem Apostolum, si oquae destruxi, haec aedifico, praeuaricatorem me constituo, & cis me ultionum conditionibus M subdo, quas non sollim auctoritas beatae memo- μriae principis Martiani, sed ego etiam mea con- fessione firmaui. Quia, sicut Ibete veraciterque dixistis, persectio incrementum, dcadicctionem plenitudo non recipit. Pervidet igitur serenitas tua, quod sicut nihil in ei9sdem smodi decretis emendari, ita nec adiici possit. Unde non sollini contra ipsam synodum , verdin etiam contra C huius Apostolici viri sententiam, conuincuntur: egisse , qui venerabilis Ibae epistolam temere damnauerunt. Quoniam, vel si dicunt quod nihil in eius decretis emendare praesumpserunt,
negare non possint, qub d aliquid eorum pleni- ': tudini iudicauerint defuisse: ut quod ipsa minus secit in causa quae ibi tam diu tractata est , isti quasi prudentiore ac ditisentiore consideratione Hipplerent. Quomodo ipitur instillationes hae- ret, sis valebimus decuitate dicentium, Ubi ' suimia magnifica vestri Leonis verba, quibQ. .
103쪽
nimis arrogans decretis synodi Calchedonensis Aaiebat, Perfectio incrementum, &adiectionem plenitudo non recipit 3 Ecce testimonio vestro .conuincitur, quod in vacuum vcntosa verba ia-
ctabat. Nam quae in illa synodo iudicata sunt,uel si non emendatis, ccrte suppletis, atque perficitis, de quod in eis non fuerit illa quae dicebatut perfectio & plenitudo,nasistratis nec potestis vlteritis dicere, quod non meritb a vestra commimarione discessimus. An communicare debuimus illi synodo, in qua cum Ibae a sitis accusatoribus obiiceretur impia&Nestoriana epistola, si- Bcut vos quoque estis consessi,& coram omnibus legeretur, ut dicamus quod frustra negastis, Morthodoxa pronuntiata est. quam in tantum probastis suisse damnandam, ut sero ad nostram sententiam redeuntes,etiam post centum ferme annos, quo vos ab eius crimine purgaretis, ne- cellarib anathematigandam esse vidistis 3 & non haecin eritb dicent. Namque cum isti fautores eorum,nos, qui iudices in causa non suimus, per condumnationem huius epistolae a Nesto riano crimine iudicauerunt etae purgandos,con- C sequenter illos patres, in quorum discussa iudicio non condemnata est, ab eodem crimine iudicauerunt non esse purgandos. Ecce quale pra iudicium nobis quaesierunt inducere ecce quomodo voluerunt aduersus Ecclesiam haereticorum calumnias roborare. qui non solum beati Leonis, vertim etiam illis conciliis tantorum Episcoporum vel epistolis refragantur, in quibus de memorat a synodo ini g. vi,
104쪽
A Leoni ptincipi responderunt dicentes : Neque ccvnumiota,vel unum apiCem,possumus aut com- ις mouere , aut commutare eorum quae apud illam Gdiffinita sunt.&iterum: Quoniam sicut soli ni- μhil minus est ad demonstrandum, quia sol est: sic & magnae, & sanctae, & uniuersali synodo μCalchedonensi, minus quidem briorum nihil oomnino est, neque additament. aliquo figet, neque detractione, ab spiritu sancto veluti di uino quodam sale condita. Etenim qui in ea tunc damnati sunt, indigni sacerdotalis ordi- μB nis iudicati, decreto c iudicio magni Dei, ςς velut impij condemnati sint. Qui vero in ea Grecepti Huat , iniustam & tyrannicam antea Gsustinentes inscriptionem , confestim decreto
spiritus sancti iuste suscepti sint : in quibus est & nostrorum temporum secundus Abel, Gligioni consilium suerit in his quae definitx C sint ab illa synodo: cum antiqui patres unum iota, vel unum apicem, se in eis mouere non posse pronuntient ' aut quid putamus perfecto 1bli & toto mundo radianti deesse, quod de- ibeat istorum adiectione silppleri; qui sicut insiperabilem splendorem eius fi ustra obscurare conantur, ita nihil possunt plenitudini eius ad-
CAp. VI. E T adhuc dicunt' bd de tanta sua praesumpti ne Ecclesia quoque Romanam consisue-
beatus Flauialius. Dicunt & alia multa, quae commemorare perlongum est. Quomodo igitur haereticorum complices recipimus , noua& contraria decernentes, tanquam minus re-
105쪽
ti, FAcvNDi Episcopi rint, & nunc sententiam beati Vigilsi praesulis Acius expatent. De quo quid sentiant huius temporis homines, ut eum tantum nefas definire praesumerent, quod ab intentione beati Leonis, 1 ub tanti ψ eius deceitaribus , non ad id tempus tentatum est, proculdubio intelligit S ipse vir prudens Nam quis hoc non intelligat vel imprudens enim,ut dicunt, etiam constulare hinc illum ausi sunt, & eius expectant in hac causa iudicium ::non video quemadmodum iam ab eis de ipso non fuerit iudicatum. Verum experientur suantum illos sus- Epicio sua fefellerit. Quia ille, non in destructionem paternae sententiae, sed potius in defensionem, atque ultionem , primam acce- pit & maximam potestatem : nec aliquid c 'ntra veritatem , scd pro veritate plus ceteris sitis consacerdotibus potest. Paulus enim 1 Cor. i3. dicit Apostolus: enim possumus alti iidaduersia veritatem , sed pro veritate. inii lautem reli bini est , quod de responsione Romani Episcopi sperent : cum ita iam dudum praedictus venerabilis Leo , 'vehemen- Ctibus & crebris omnino sententiis coercens illicitos ausus , insidiosis prudenter occurrerit ; ut nunc eius flaccessorem, non quasi dabiis in quaestionibus expetamus iudicem, sed certissimae transgressiouis expectemus vltorem Z Illa quippe multiplex dc aperta prohi- bitio decestatis eius , sicut praeuaricatoribus crimen auxit , ita nihil stuiusquam iudicio dereliquit. Cui enim mari alteri , quan
106쪽
A Leoni , liceret pro. tantis laboribus, quoS
propter memoratam synodum perseuerantis
sima virtute sustinuit , aliquid in his quadi . ab ea decreta sint retractare λ Sed absit, ut ille vir sanctus licitum sibi putaret , quod non expedire cernebat , & magni sui certaminis palmam , postquam vicit, a mitteret Quia enim iam integrum , vel quid constare possit immobile , si tanti Concilii sentei tia , vel sicut imperfecta suppleri , vel si-'cut dubia rursiam discuti videretur Non au-B tem in sola fidei dubitatione , vel 4efinitione , Conciliorum valet auctoritas': vertim etiam in omnibus , quae pro pacis & vnitatis obseruantia , cuius maxima sapientibus cura est , modeste ibi fuerint ac bene composita. Hinci ergo rursiis agnosce, Auguste ac venerabilis Imperator , in quantum totius mundi praesidium diuina sis prouidentia praeparatus , & quid auxili, matri
tuae Ecclesiae debeas , quae te filio maxime, gloriatur', intellige. Non sinantur , contra C dexterae omnipotentis triumphum , rediuiuis: assurgere motibus extincta certamina. prae sertim cum id damnatis iam dudum haereticorum ausibus omnino non liceat : & hic fructus piis laboribus debeatur , ut omnis E i clesiae plenitudo in suae unitatis soliditate sec xa permaneat; nihilque prorsus de bene compositis retractetur. quia prius legitimas, & diuini nitus insipiratas constitutiones velle confligere, mi a pacifici est animi, sed rebellis,dicente Ap
107쪽
I erbis enim contendere ad nihil est fide, nisia fibuersionem audientium. Nam si humanis persuasionibus semper disceptare sit liberum, minquam deeste poterunt, qui veritati audeant resultare. Et revera quis erit contentionum atque certaminum finis, si de his, quae totius Ecclesiae consensione firmata sint, semel licuerit ferre iudicium 3 cur enim non ruritas ct ipsiim iudicium iudicetur 3 Et ideo prudentissa mus vir, nullam penitus dans occasionem quae-
Tentibus, denunciabat dicens, Nihil prorsus debeiae cini positis retractetur. Ergo si nihil, nec Billud quod paruum putatur admisit. Et tamen isti, qui Romanum Antistitem impugnore posse pr. eclari decesibris siti seistentiam sperant, glorianitu offensiones se de illa synodo fistulisse, dicentes qubd pro ea nobis Eutychiani semper
communicare noluerint. quia s. vel tanta ill synodus, qua numerosior alia pro fidei veritate non fuit, tam diuturna deliberatione, stimulantibus citarix haereticorum contradictionibus, quod maxime solent in nouitate seruere, quicquam praeterire potuerit negligeter;vel praedi- Ccius Leo, clim toties pulsaretur ex his quae ab ea constitiita suerant aliquid retractare: nullas huiusmodi noxias rationes, verisimilem speciem praetendentes, &audisse,& immobili grauitate disju,sutilia credendus est, prudentissime cauens, ne forte qualibet occasione aditu patefacto ma-' lepulsantibus,in Ecclesiam Christi insidiantium siror irrumperet. Porro hi qui silpra modum . sunt diligentes, nolunt haec omnia prudentia:
108쪽
a atque cautelae magis, quam negligentiae deputare. Sed quid facient, quod omnis Ecclesia, Deo praestante , positos sibi aeternos patrum
sitorum terminos non excedit Z Quorum aemulari exoptat negligentiam potius,quam istorum obscuram diligentiam. Cuius autem rationis sequi iudicium debeamus , satis in promptu est. Vtrum ii orurn, qui putauerunt,quoniamsi retrastirent, immd reprehenderent patrum sentcntiam , Acephali communicarent Ecclesiae, quod non es penitus subsecutum, quod z-B tiam si sequeretur, non erat adprobandurn: an isapientissimi Leonis, qui sicut in aliis scriptis eius ostenditur , nullum per hoc collidendis Ecclesiis modum poni, sed data liccntia rebellandi , dilatari magis, quam sopiri , certamina praedixit : quod veraciter esse dictum, euidenti rerum exitu, quin psitius exitio, comprobatur. credo quod etiam tacentibus no- Dis appareat, quid fuerit . prouidentiae di binae, quid temeritatis humanae. bi vel b beatissimus Leo , quamuis recentioris Concilij & nulla an- C te sui decessoris assertione deferati , quicquam in disceptationem reuocare non pallias cst quomodo an his creditur quartus decimus flaccetiasser eius sanctus Vigilius nouum posse aliquid iudicare ὶ praesertim illo dicente, Nam secundum Apostolum , si quae destituti haec aedili
' co, praeuaricatorem me constituo, & cis me vi
tionum conditionibus Cibdo, quas non solum auctoritas beatae memoriae principis Martiani, sed etiam ego mea defensione firmaui. Vt pote JRi nouerat Apostolum hoc dixisse : Sed licet Gal. I
109쪽
' nos , aut angeliu de coelo euanget et et vobis pr. - Ac ter quam euangeli inuimus vobis, amuhem P.
H. Nam. si , ut 'ipse beatus Leo Calchedonensi' Concilio, postoliam eius gesta suscepit, rescri- psit dicens ; & staterna uniuersitas, dc omnium is fidelium. corda cognoscant, me non solitio per ,, fratres qui meam vicem executi sunt, sed oti ,, per approbationem gestorum synodalium,pr is priam vobis communicasse sententiam : nec quicquam in eisdem gestis reprehendisse atque arguisse monstratur , nisi quod referretur veneratulis Anatolius, Constantiliopolitanus n. Episcopus, priore,quam Maximus Antioch . 'nus, loco sedisse. quomodo, si hanc Ibae epistolam , quae cum Nestoriana dicitur , ad causam utique dicitur fidei pertinere; vel tale aliquid , quod in illa synodo recitatum nec
damnatum gesta continent, anathematigari,
aut saltim di scuti pateretur, non semetipsim
praeuaricatorem constitueret , dubitationi subiiciens quae se iam dixerat approbasse Z Et idcirco,si etiam nulla eius interdictio praecessis- cset, neque Imperatori Leoni pro ipse Concilio responderet, persectio incrementum, &adiectionem plenitudo non recipit, hoc tantummodo prouocaretur , quod in illis gestis solam Constantinopolitani Episcopi praerumptionem arguerit: profecti, nihil in eis, quod Nestorianum credi possit, Accestaris eius relictuin iudieio videretur. Quoniam si haereticum aliquid continerent , quod delatum ad illius synodi iudicium non inueniretur esse damnatum, Leo hoc prius reprehenderet , cum
110쪽
LIBER II. 9ι Λ ad eius deserretur examen. Vnde si tanquarii Nestoriana debe t ab omnibus illa epistolat ' condemnari, quae ab accusatoribus opposita Ibae Episcopo gestis synodalibus: continetur, non ipsa tantam synodus , vertim etiam Leo praesul Apostolicae sedis, a quo approbata sunt, naeresi Nestorianae cohibuit . Qui non sola, consideratione veritatis , sed etiam praeceden- tis facti siti argueretur exemplo. Nam cum ei beatus Flauianus Constantinopolitanias gesta dirigeret , in quibus Eutyches interroga, B tus res,ondit dicens: Confiteor ex duabus na- turis suisse dominum nostrum ante adunatio-
nem , post adunationem vero Vnam naturam . .
confiteor: resectis eisdem gestis, idem vir religiosissimus δἴ pridentissimus Leo, memor to Flauiano ita rescribit; Mir ,r tam abstria G Leo epist dam, tamque peruersam professionem , nulla iudicantium increpatione reprehensim, & serimonem nimis insipientem ita emissim, quasi nihil offenderet, esse auditum : clim tam im- i pie duarum naturarum ante adunationem Vni- si genitus Dei filius fuisse dicatur, quam nefa- xiς , postquam verbum caro factum est , na- tura in eo singularis asseritur. Quod ne Eu- tyches ideo vel recte, vel tolerabiliter, existimet dictum , quia nulla vestra est sententia confutatum, dilectionis tuae diligentiam com- monemus , carissime frater , ut si per inspira- tionem misericordiae Dei ad sitisfactionem si uia perducitur , imprudentia hominis ii '- periti etiam ab hac sensiis sui peste purgetur. Velim itaque instrui, quia contra Eutychia,