Facundi episcopi hermianensis provinciae africanae pro defensione trium capitulorum Concilij Calchedonensis libri 12. Ad Iustinianum imperatorem. Iac. Sirmondi Soc. Iesu Presbyteri cura & studio nunc primum in lucem editi, notisque illustrati

261쪽

tis ostendere,qubd reuerendissimus Ibas,quem' admodum dictum est, cum Orientalibus aliarsimque prouinciarum Episcopis, intentionem dictorum beati Cyrilli minus intelligens, & suspicatus quod negaret in Christo differentiam naturarum, consequens iudicauit, quia in Apollinaris dogma incidisset, qui non assiimptione

humanae naturae Deum verbum credebat hominem factum, sed partem substantiae ipsius Dei

verbi putabat in carnem esse conuersam. Obis hoc igitur ibi subiecit, atque ait: Conscripsit B,, enim,&ipse similiter illi, id est Apollinari,quia ,, ipse Deus verbum factus est homo, tanquam non sit differentia inter templum & inhabitan- tem in eo. Non itaque venerabilis Ibas Deum verbum nesciuit hominem factum: sed aduersus Apollinaris dementiam conuertibiliter factum csse hominem denegauit. Nam &ipse beatus

Cyrillus in libro qui S cholia dicitur, si1b titulo, V Quomodo unus Christus , Ergo, inquit,& si v alij simili appellatione vocati sunt Christi, unus

tamen est, per quem omnia Iesias Christus, non Co quod homo sit factus opifex omnium. au'd Cy-s' rillus non contra prophetam dicentem, Mater

Sion dicit homo, ct homo DCIm est in ea, ct ipse

fundauit eam altissmin , scripsisse credendus est: sed ea potius intentione, qubd Deus verbum, opifex omnium, secundum Apollinaris sensium, id est conuertibiliter , non factus sit homo. Aut igitur utrobique sibintelligimus proptα- ea negatum esse Deum verbum , id est opifi-ficem omnium, hominem factum , qui/ coriq

262쪽

A vertibiliter non factus est homo neutrum de

N estoriano errore culpabitur e aut si non conceditur , eadem culta erit amborum. Beatum

verb Cyrillum nec ipsi Eutychiani volunt Nestorianum videri, dicentem, non quod homo sit faetiis opifex omnium , seu Deus verbum, per quem omnia facta sunt, similiter vinos participarit carni & sanguini, & nuncupatus sit homo. Quanquam ipsa nuncupatio calumniae pateat, quasi perfunctoric nuncupatus, &non verὸ fuerit iactus homo. Nam &ipse ibi B secutus adiecit: Tanquam non sit differentia inter templum &inhabitantem in eo. Md si propterea magna synodus hanc epistolam velut naereticam improbaret, nonne sicut diximus, hinc potias beatum Cyrillum, similiter dicentem, non quod homo sit factus opifex omnium, credidisse naereticum videretur λ Si autem venerabilis Ibiis alia eiusdem beati Cyrilli dietalegisset, aut sicut oportuit attendi et, inuenisset proculdubio , quod ipse quoque contra Apollinarem, intentione qua diximus, negau C rit Deum verbum hominem factum , & difforentiam naturarum docuerit. Sed Nestorio respondens, quid unum Christum in duos filios diuidebat, necesse non habuit de duabus naturis aduersus eum euidentilis atque expressius disputare. Quinimmb,ne quam daret occasionem eius erroris, parcilis de naturarum discretione locutus est : ne cdm ipse naturas distingueret, ille duas personas induceret. Audienant itaque, vel relegebant verba dicentis Oxi tales patres , neque animaduertebant

263쪽

Mare.

eius intentionem , secundum quam de verbis Aest iudicandum et quia non magis quid dicatur attendendum est, quam cur quidque dicatur. Et possemus quidem mulin scripturae diuinae proferre testimonia de diuersitate intentionis atque verborum, si tamen diuersitas illa dicenda est , quomodo plerumque negare videtur. aliquid quod negandum non est, ut aliud quod magis est necessarium intimetur : quia vero de causa nunc agimus a suis auctorinus pacificE terminata , haec nobis duo sufficiant. Quis enim , nisi aliis diuinae scripturae testimoniis Bdoceretur, dominum Iesum Chi istum aut bonum aut Deum esse crederet, audiens ua cum Euangelistam ita de illo narrantem : Etesim ei estim esset in viam, procurrens quidam genuflexo ante eum, rogabat eum dicens , Nagister bone, quid faciam ut vitam aeternam perci

piam' Iesu autem dixit et , md Me dicis bο-

num ' nemo bonus nisi unus Deus. Quod ideo Dominus dixit, ut admoneret illum Deum se credere , si vellet eum vere bonum confiteri, quia tanquam cordis inspector videbat ab eo se C

hominem tantummodo, non etiam Deum credi. Quamuis ergo videatur quibusdam haereticis non intelligentibus bonum se negasse ; catholicis tamen intelligentibus Deum se insinuasse magis apparet. Quis enim illud solum audiens , quod idem Marcus Euangelista de Domino similiter narrat, non eum cum Manichaeis negaret filium esse Dauid Z Nam ipse testimonio abutentes Manich i sacramentum incarnationis eius abiurant. Eospondens, inquit,

264쪽

A dicebat duces in templo, uomodo dicunt seriaba Christum'ium esse Dauid'0s enim David diaeit in Spiritu sancto , Dixit dominus domino meo, sede a dextris meis : donec ponam inimicos tuos scabellampedum tuorum.Ipse ergo David dicit eum

dominum, ct unde est sitim Am ' Non igitur de hic talia dicendo, filium David, id est hominem

se negauit, quod videtur ignaris: sed indicauit potius quod necessarium fuit, Deum se esse D uid. Nam si neque Deus est, dicendo, si, medicis bonum ' nemo bonuου nis unus Deus e neque

B hqmo, dicendo , Irae ergo David dicit eum δε- mi m,ct unde est filias eius' quid illum esIe dicimus 3 Et alias huiusniodi locutiones in diuinis litteris prudens lector inueniet: secundum quas qui sic loquitur earum quisque tractator, ut ipse quoque nFare videatur aliquid quod negandum non est, ut aliud quod magis est necesIaxium intimetur , sic non est reprehendendus velut haereticus, sed ex aliis dictis suis potius aestimandus, sicut nec ipsas scripturas diuinas in ta libus reprehendere quisquam catholicus audet, C sed potius ex aliis manifestioribus, quomodo ea Jquae obscura sunt intelligere debeat. , recognoscit. Vnde si B. Cyrillus Nestorium quidam nefandam dualitatem conantem inducere,nequam occasionem daret eius er ori, sermonem Juum magis ad ea quae unitatis sunt coarctabat; scut econtrario priores doctores Ecclesiae respondentes Apollinari,naturarum diuersitatem stultissime confundenti , earum distinctionem. amplius incumbebant:sc ipseN estorio repugnans, putari ii' debuit negasse diste tiam naturarum

265쪽

ri, putandi sunt unitatem negasse personae. quia non idem semper est ordo pugnae, vel modus: sed in oppugnatore causa est, quomodo contraire debeat propugnator. IV. H AE c autem dicta sunt, non quod de Christo, sed subd de ipso beato Cyrillo venerabilis

Ibas male crediderit : nec quod praedicatoris

de Christiana fide consessio, sed qubd hominis' de homine suspicio displiceat in eius epistola, Cui enim potest catholico displicere differentia naturalis inter templum de inhabitantem eo, Beum Dei Ecclesia sic confiteatur verbum carnem factum, ut non deneget quod ibi subiunctum est, quia dc habitauit in nobis Z Nam verbum quidem caro factum est, quia sempiternus filius, qui verbum est patris, ipse in plenitudine temporum factus est homo. habitauit autem in nobis, quia nullam conuersionem sustinuit inconuertibilis eius diuinitas ; sed ita nens quod erat, natura inhabitauit assumptam. Et ideo, verbum caro factum est, Nestorianos expugnat : Eutychianos autem, vel Apollina- Cristas eorum progenitores, & habitauit in iambis. quia verbum caro factum est , unam si-i gnificat esse personam': habitauit autem in nobis, duas mansisse naturas. Non enim pol si int duae esse persenae, quando is qui verbum est, ipse etiam factus est caro : aut duae non

esse naturae, quando aliud sit quod inhabitat,& aliud quod inhabitatur. Si quis autem non

declinans in alterutram partem, sine contentione rem quaerat, inueniet quod tam san-

266쪽

A ctorum Orientalium patrum , quamuis debeato Cyi illo male sentirent , quam ipsius beati Cyrilli, eadem fuerit semper intentio, Vedominum unum Iesum Christum docerent in duabus naturis , id est, diuinitate atque humanitate pellachim : ne aut propterea duar per nae crederentur, quia duae duae naturae sunt , aut propterea una crederetur esse natura, quia una persona. Contigit autem nonnunquam inter viaius sententiae viros, ut clim

de rebus ipsis , quae in quaestione sunt, idem B sapiunt , de se tamen inuicem stud suspiccntur , clim vel a dicente minus aperitur Verbis , quod corde conceptum est , vel ab audientibus miniis inspicitur dicentis intentio. Discernenda est autem impietas , qua de Deo male creditur , ab ignorantia, qua quis-rue aliter de suo proximo , tanquam homoe homine suspicatur. Et si sorte videtur hominis de homine culpanda suspicio , apyrobanda tamen est intentio , qua veritas iidei, quam de Christo habemus, asseritur. Hanc C intentionem volentes obscurare nouae diligentiae repertores , quomodo totum fideliter aqsimpliciter agunt, cum' positisent ex illa epistola quod ibi dii ira est , Conscripsit enim& ipse similiter illi, quia ipse Deus verbum

factus est homo , transilierunt quod sequitur,' tanquam non sit differentia inter templum Minhabitantem in eo. Cuius rei causa pyra- mus ' Nunquid ideo , quia istae paucinimae N syllabae prolixitatem facerent 3 an ideo potius, quia manifestὶ intentionem dicentis ostendo

267쪽

Cor. 4 2.

rent 3 O fides ibo integritas i 5 conseientia A recte tractantium sernaonem vetitatis i Possunt isti profecto cum Apostolo dicere, Abdicamus

occulta dedecoris, non ambulantes in astutia, neque adulterantes verbum Dei, sed in manifestatione veritatis commendantes nosmetipsos ML omnes conscientiam hominum coram Oeo. Ve-irum in hoc quoque deprehensis ac proditis eorum fraudibus , attende obsecro, serenissime Imperator, quomodo ex aliis quae sequuntur etiam maniscitum fiat, quod non contra fidem, quaru de Christo habemus , reuerentissimus nnas in sita epistola sit locutus ; sed intentionem beati Cyrilli minus intellexerit in eius capitulis. Nam sequitur adhuc dicens, quemadmodum integer ipsius epistolae tenor ha-,ibet : Conscripsit enim xii. capitula , quae ' puto & tuam reuerentiam cognouisse , quia γ' una natura est deitatis & humanitatis donabi, ni nostri Iese Christi : & quia sicut dicit, non ' oportet diuidere voces dictas , quas vel ipsera Dominus de semetipso dixit, vel Euangelistae de eo. Cui non appareat, quia sicut dictum Cest,non incarnationis Christi mysteriurn, sed ii tentionem beati Cyrilli miniis intellexerit reuerentissimus Ibas, quem sicut alsi quoque Orien tales patres, & ipsi qui eum venerari se fingunt Azepnali , arbitratus est unam deitatis & humanitatis domini nostri Iesu Christi praedicasse naturam , & dixisse , quia non oporice secundum naturas diuidere voces dictas, quas vel ipse Dominus de se, vel Euangelista: de eo dixerunt 3 Denique etiam hoc ab illo

268쪽

A per venerabilem Paulum Emesenum expetiue runt,ut in scriptis apertissimὰ fateretur: quod devenerabilis Ibas in eadem epistola sua narrauit, ubi de S.Ioamae Antiochino dixit, Postquam literas Imperatoris accepit, sanctissimum &reuerentissimum Paulum Emesenum direxit Epi- scopum,scribens per eum veram fidem, deprae- cipiens ei, quia si huic fidei Cyrillus consenti-, ret,& anathematizaret eos qui dicunt quia dei- tas passa est, vel dicentes. quia una natura est

deitatis & humanitatis, ut comunicaret ci. Sa-

B ne quoniam beatus Cyrillus, Orientalium legatione suscepta, magis quod a consacerdotibus suis expetebatur festinauit implere, quam di omni suorum, in quibus offensi fuerant, sufficientem purgationem facere, ideo putatus est, 'veluti pristino errore damnato, Orientalium admonitione conuersiis: clim ille recuperandae unitatis cupidus, in defensione dictorum sitorum noluerit immorari, ne cum Probare diu contendit,qubd non ut putabatur ab eo fuerint dicta, de quibus minus intelligentes aliter sen- iC tiebant, controuersae hac dissensione terminus non daretur. Quod item illis verbis reuerentissimus Ibas ostendit, quibus sequenter eumdem B Cyrillum retulit line fatigatione Orientalium fidei consensisse,&hanc fascepisIe,atque

omnes qui absque hac crederent anatnematizasi se sed numquid B. Cyrillum putasse conuer- sim, Nestorianum cst crimen 3 Respondeant ergo nobis qui Nestor lanam hanc dixerunt epist. lam,virum vnum Deum atque hominem Iesiim Christum, per quem omnia facta siuat, α

269쪽

qui inter omnia factus est, in duas personas di- Auidere, an Cyrillum seruum eius putasse coii- uersum, haeresis N estoriana dicenda sit. Multatum excusamus Nestorium,si in hoc eius haeresim constare dicamus,Cyrillum putasse conuersiam. Vnde si Calchedonensis quoque synodus idcirco velut Nestorianam hanc epistolam improbaret,hinc potitis, quod item pronaifimus demonstrandum, excusasse N estorium videretur. Non autem ita debuit religiosa illa synodus

grauissimum crimen levigare Nestorij , quae bene cognouerat, Dod longe alia blasphemia Bst quae huius haereus nomen accepit. Illa mysterium diuinae incamationis euacuat, in qua

salus nostra consistit: illa aliam hominis, aliam Dei si1bsistentiam dicit ut humanam naturam alienet a Deo, quae in suis primitiis verbo assa- mente satiata est. Ibar autem epistolam perspexit euidentissime confitentem, quod isti attingere timuerunt, quia licet duae naturae sint, unatanten est virtus, una Persona, quod est unus Glius dominus Iesiis Claritas. circa siquis hanc Nestorianam dicit epistolam, proculdu- Cbio contra Ecclesiam cum Eutychianis affirmat'. estorianum esse, unam Christi personam in duabus praedicare naturis. Non enim est aliud, unde nunc Eutychiani infamant Ecclesiam, &Nestorianos Christi fideles appellant, nisi quia duas unius filij domini nostri Iesu Christi profitentur esse naturas. Ergo non fingant cohibentes haereticis,qubd ideo tamquam N estorianam damnauerint epistolam venerabilis Ibae, quia beatum Cyrillum dixit esse conuersiam. Id enim

270쪽

LIBER VI.

A ac si culpandum est,N estoriani tamen criminis non est: ctim potius haereticorum fautores probentur,ob hoc eam N estorianam pronuntiasse,

quia conseriptor eius duas in illa confessis est Christi esse naturas. N eque iam dicant bd fidem B. Cyrilli culpaverit, quod penitus pro 'bare non possunt. Primum quidem, quia post unitionem inter Orientales & ipsum factam approbat eius fidem. Deinde quoniam & ante unitionem, non Cyrilli fidem, quam verE habuit , sed quam illum habuiste putauit,accusat. B Putauit autem , sicut iam probauimus ipsius epistolae verba testari, quia sic B. Cyrillus pra

dicauerat Deum verbum hominem famam, ut nulla esset differentia naturarum, hoc est inter templum & inhabitantem in eo, sed una esset natura deitatis & humanitatis domini nostri

Iesu Christi. Quicumque igitur dicit,qubd reuerentissimus Ibas in epistola sua fidem B.Cyrilli , quam verὸ habuit, & non quam habuiste eum putabat,arguerit, ipse prosectb confirmat, quod idem beatus Cyrillus sic praedicauerit

C Deum verbum hominem factum,ut nulla esset disserentia naturarum, sed una facta esset diui

nitatis humanitatisque natura. Hoc enim reuerentissimus Ibas per suam culpavit epistolam. Quinam ergo B. Cyrillum amrmant haereticum Z utriam nos,qui dicimus quia non eius

fidem, an illi qui dicunt quia eius fidem accusauit Ibas Episcopus 3 Nos enim,qui eum non B. Cyrilli fidei 'cimus accusasse,negamus Vti que quM idei yrillus differentiam abstulerit naturarum , & unam dixerit ex diuinitate