장음표시 사용
281쪽
FAcvNDI EPI scopi leuis & transitoria fuit ista suspicio, sed quam Asuo quoque successeri Cyrillo transirisit, ut
de ipse eum de Ecclesiasticis muris excluderet, & Iudam atque Iechoniam diceret, ac prosanurn,& Eudoxio Arianorum Episci po crederet conserendum. Non ergo tum dicitur fancta synodus epistolam Iba pro suspicione,quam de B. Cyrillo conscriptor eius cum multis aliquando habuit, velut haereticam debilisse dam
nare: clim potisis,si hoc praesumeret, hinc ipsum B. Cyrillum, quod iam saepὸ monstratum est, faceret videri damnabilem. Quis enim B vel ipsenim calumniantium neget, qubd grauiora Cyrillus de sancto Ioanne. m Ibas do
Cyrillo conscripsit Z Haec autem scandala, vel quaelibet meritb nos offendunt in patribus , quos tamquam luminaria Deus in Ecclesia sua constituit , ut eorum desuper illuminemur excellenti scientia atque doctrina, sic habenda milia videntur , sicut ipso in quoquo luminarium caeli desectus. quae licet nonnumquam splendoris sui detrimenta sustineant, non tamen amittunt luminaria cile quod sunt. QEt crebro quidon accidit, ut ista quoque Ecclesiae luminaria, quoniam multa a nobis celsitudine separantur, pro quodam nostrae ignorantiae nubilo, cum in se splendentia maneant,
nobis videantur obscura. Habeatur itaque --
lut eclipsis qilaedam luminarium Theophili &Cyrilli, Obd tam horribilia de magia lumin ri Ioanne Constantinopolitano locuti sint. Habeatur etiam altera eclipsis velut luminarium Orien alium, siue aliorum patrim,
282쪽
LIBER VI. 263 A qui cum eis ex diuersis prouinciis conuenerant, quod intelligentiae desectit paululum obscurati, alitor qualia res habuit de luminare Cyrillo aestimauerint. Nam quos Christus in Ecclesiae suae stabili pace, tamquam in coe-
li firmamento seruauit , nos venerari atque suscipere oportet : nec de illorum controuersis iam finitis infinita mouere certamina , dc
temere condemnare mortuos . magis autem
cogitare nos morituros , & credere potius,
quod pietati conuenit Christianae, quia pro B inis in Ecclesia Christi laboribus ', α pacis merito , quam ipsi seruauerunt Ecclesiae , si quid in aliquas priuatim personas ,
non liuore diabolico, sed numano errore peccantes emendate non potuerunt, antequam de hac vita transirent , indulgentia Dominii emittente , quem precari non desinebant, vi destista inuentutis eorum & ignorantiae non meminisset, in requie sint apud eum , expectantes secuti iudicium retributionis aeternae. de metuere dcbemus, ne quos hic mo-
C db , ubi nobis oninia licent , sed non omniae expediunt, iudicamus , cum iudicare venerit filius hominis in maiestate sua, de omnes An- igeli cum eo, & congregabuntur ante eum om nes gentes , ipsi sint iudices nostri. Adesse autem nobis debet & in hoc loco: illa ratio atque similitudo, quam in stiperiori libro de- idimus , cum de interlocutione venerabilis Α- , natolij Constat opolitani Antistitis ageremus, qaa pronuntiauit Dioscorum non pro fide esse damnatum quoniam sicut eum haereticum non
283쪽
Episcopi quod ipsum Dioscomitia perfidia fieri vo- At excu tum; eo quod aliud sit ideo haereticum excusere , quod catholicus putetur, M. aliud ipsam haeresia probare atque defendere iuste videri,vel si non rem gestam,prout in tempore visum est, narrassὸ, sled B. Cyrillum accu-
catholicum quδdhaereticus putetur &aliud 'cam improbare ac reprehendere catholicam Mem. Et sicut venerabilis Anatolij defensioni pros cir quod ibi diximus,quii potest castitatis n
approbator atque dilector on obit, Ge
nicatione semicatorem, dum in persena fallitur, approtare: ita etiam reuerentissimi Ibae &ceterorum Oriciatalium,atque aliarum prouisa ibidem consequenter adiecimus, quia pracastitatis approbator atque dilector , no im- improbata castitate,catani,dum inpersona si- . iter fallitur, improbare. Nam si venerabili; a s,siue ali1, quos memorauimus, Orientales aliatumque prouinciarum Episcopi, in persona Ctotius B Cyrilli,quam in ipsa fidei regu falle 'i p se Cyrillus cum Theophi- ,
Io fallebatur in beato Ioanne; quod etiam sancta Uistolam pronuia-zaret orthodoxarii,&illos acceptaret utpatres. os autem,per contentionem & inanem illoriam , quam fassilis etiam de ignominiosa praesumptione gestimus adquirere,capientiores nos tanta nodo iudiciant leuissimam de persona ita picionem traximus ad regulam fidei
284쪽
A & non quasi sestucam auximus in trabem , quae si non eiusdem quatitatis,eiusdem tamen est ge-. neris ; sed contemptibilem stipulam in ingen- tem vertimus arietem, qui totum Romani orbem imperij seustra quateret atque vexaret. μQuis autem dignε consideraret, quis verbis explicare sussceret, quam sapienter ad instructionem praedestinatorum humana quoque ignorantia Deus utatur , cuius omnipotens bo nitas in magnam utilitatem, cum voluerit,noxia
quaeque conuertit Z Illa namque de beato Cy- rillo consacerdotum eius ignorantia, quae paci . . Ecclusiarum aliquando contraria suerat, si quis bene consideret , instructioni Ecclesiae nunc assertionique proficit. Evidentius enim docta- . mentum est verae fidei, si inter se dissidentium, . quas pacatorum , inueniatur eadem de illa - hiisse lententia. Nam licet Orientales Episco- pi cum aliis malὸ de beato Cyrillo sentirent, ct ob hoc etiam vehementer insectarentur 3 Venerabili tamen Paulo Emiseno Episcopo me- di diante comperimus, qubd utraque pars pro Vna eademque fide certabat cdm dc Orientales nihil aliud a beato Cyrillo confitendum expecta- rent, quam tenuit semper & taenet Ecclesia de: beatus Cyrillus quod expectis tur cum magna exultatione perficeret, consessionem eorum de incarnationis diuinae mysterio desideranter accipiens, suamque esse protestans. Vnde qui bene , de Cyrillo sentit, qui eum vere Apostolici cre- dit affectus , cogitare debet quantum exultare, poeuerit,videns aduersum se zelum patrum, ma-
xiii E Ortevtalium, pro fidei, quam ipse quoque
285쪽
texiebat, veritate feruere. N on enim tanti pen. Adecet vit sanctissimus, quod in illo fallebantur sui collegae , quanti pendebat quod pro fidei
Eatholicae veritate certarent. magisque volebat consacerdotes sitos errorem , in quem illum incidisse putauerant, siae persenae acceptione damnare, quam eos pro sua persona defendere quod erat contrarium veritati. Audiamus A- . GaI. i. r. postodum dicentem Galatis, Sed licet nos , aut Angeias de oeso euangeli et vobis praeterquam quod euangeli uimus vobis , anathema sit. Iι-cut praediximus , ct nunc iterum dic/, si piis ιο- Bhis euangelietauerit praeter id quod accepistis, anathema sit. Cum ergo Apostolus non tantum se, verum etiam Angelum de caelo, euangelizantem praeterquam quod euangeliZauerat, anathein' esse maluerit, quam ut Christi fideia .
les a firinitate praedicati tibi euangelij mouerentur: quantum beatus Cyrillus laetari potuisse credendus est, cum se videret ob eam fidem, iquam tebebat ,& quam ab omnibus tenesi V
lebat, a suis consacerdotibus insectari 3 Q denim in illo sallebantur, nec ibi credebat lia-
tum fidei Christianae constare , nec aestimabat diu esse mansiiros , chin in eius esset potestate, quod postmodum fecit, dictorum sitorum pandere rationem , & sedare aliter aestimantium motus. Quod autem fideliter, quod cqnstanter, ea quae veritatis fuerant afferebant, quam' uis contra ipsum asseri necesse non fuerat, ibi rectae fidei datum, ibi suam illorumque salutem, ibi Ecclesiarum omnium de cetero firmi-
intem consist e iudicabat. ut de incantatio:
286쪽
dominicae sacramento nemo dubitaret ulterius, de quo etiam inter dissidentes, ac de se aliter sitiatientes , una inueniretur eademque sententia. Cur itaque pusillanimes nos de magnanimi Cyrilli gaudio contristamur 3 cur inde perturbamus Ecclesiam, unde ab orianibus est perturbationibus defendenda cur de hoc ridere damus haereticis de quo a nobis confundi debuerant ' Sed hoc totum agit praeceps de ignara
temeritas, quae neque quomodo contradicentibus respondeat nouit, neque paternis de- rB finitionibus acquiescit. Hinc est quod facit Edecipitur. hinc haereticorum circumuentionibus irretitur , magis inquieta , quam sortis. Nos autem, quod est prius ac tutius, sanct rum patrum constitutis placido atque humili corde subiecti, eorum auctoritate firmamur. Dehinc etiam intelligimus, quod sancta synodus prudenter intentionem Eutychis atquc
Ibae diiudicans , sicut illum sacriles'm iuste
damnauit, eiusque dogma , quamuis beatuni Cyrillum laudaret , pronuntiauit haereticum,
G quia fidem ipsius, Cyrilli, quod magis attendendum fuerat, improbat: ita iuste reinerentissimum Ibam absoluit, etsisque epistolam, quamuis beatum Cyrillum vituperaret, pronunciauit orthodoxam , quia fidem ipsus Cyrilli,quod magis attendendum fuerat apprQbat. Vide quid ille praeclarus Episcopus, inanis glo rix studiqsissimus contemptor, & amator sin- cerissimus veritatis, Augustinus dicat, In exor dio libronim meorum opinaturos me sensiste quod nun sens. quorum errorem mihi tribui e
287쪽
FAc VNDI EPIs COPIM non debere quis nesciat , si velut me sequen- A
tes, neque, adprehendentes , deuiauerint iii
M aliquam falsitatem , dum per quaedam dens
& opaca cogor viam carpere ' quandoquidemo nec ipsis sanctii diuinorum librorum auctori talibus ullo modo quisquam recte tribueritu tam 'aultos & varios errores haereticorum: c a V omnes ex eisdem sic pluris falsas atque tali ces opiniones suas conentur defendere. Ad -υ monet me planε, ac mihi iubet suavissimo imperio lex Christi, hoc est caritas , ut cum
ii aliquid falsi in libris meis me sensisse homi- Η
nes putant, quod ego non sensi, atque idipes sum falsum alteri displicet; malim me repre-M hendi a reprehensere falsitatis , quam ab eius,, laudatore laudari. Ab illo enim quamuis ego .
D non rectὸ , qui hoc non senserim , error tamen recte vituperatur : ab hoc autem nec egor recte laudor, a quo existimor id sensisse, quod vituperat veritas , nec ipsa sententia, quam vituperat veritas. Si quid igitur de beato Cyrillo bene sentimus: si quid ei prudentiae vel caritatis adscribimus , ipsum quoque cum lim C sto viro sapientia dc pietate praedito Augustino credamus, quod cum false putaretur in seis capitulis tensisse quod non sensi, malebat se reprehendi ab . Iba reprehensore salsitatis , quam ab Eutyche eius laudatore laudari. Et si nunc aduiueret , ipse quoque interrogatus a nobis respondere posIet ac dicere , A meo venerabili fratre Iba , &aliis coniaco dotibus meis , quamuis ego non
recte , qui hoc non senserim, error tamen
288쪽
A ipse recte vituperatus est a nefando viro. . Eutyche, eiusque complicibus, nec ego re-em laudor , a quibus existii nor id sensisse, quod vituperat veritas , nec ipsa sententia, quam vituperat Veritas. .
289쪽
Pro defensione trium Capitulorum, LIBER VII.
CAp. I. O N ignoro quod imperitis rerum A. aestimatoribus absoluendariim quaestionum lenta & minus cssicax videatur oratio. Etenim quia circumspectans omnia cauto potitis & explorato, quanifestino gradu procedit, hinc ab eis de tarditate culpatur. Deinde quoniam pro disticultate quo- que conditionis suae, ut calumniam insidiantis, vel ignorantiam nam uitelligentis , quae in si- pertacie rerum verborumq; versantur, excludat, Anecesse habet subtiliore tractatu intimae veritatis secreta quaedam ac penetralia, quod non cito prouenit, omnibus aperire: hoc illi, qui cum incapaces, tum etiam impatientes sunt rationis, molestissime ferunt. Nemo enim magis deratiocinantis mora causatur , quam ille , cuius per eam tarditati consulitur. Nos autem sa-
290쪽
A pientium magis iudicium Verentiir offendere, a quibus hunc prosccto culpabimur, si quod cau
ses utilitas maxime postulat omittamus. Et ideo quaerendum est, cujusmodi sint alia, pro quibus epistola venerabilis Ibae dicitur non .icbuissic o thodoxa iudicari. Nam quia idem reuerentisiimus ibas etiam fidem suam confitens ait, Eccle. sa enim sic dicit, sicut & tua sanctitas nouit, &sicut a principio didicit,& confirmata est diuina doctrina ex libris bcatorum patrum, duce naturae, Una virtus, una persona, quod est unus filius B dominus Iesus Christus. hinc alij rursus eum ε' cotrario reprehendunt quod unam domini Iesia Christi dixerit esse virtutem. Aiunt enim: Qui fieri potcst, ut duarum a se longe distantium natu rarum , id est deitatis & humanitatis, una sit
virtus E ac per hoc, cum una dicitur virtus, natu . rarum diuersitas tollitur , ut secundum Eutychis dementiam vim etiam videatur esse natura. Porro haec dicentes, nobiscum proseistb memoratam epistolam N estorianam non esse confir
mant, qui unius Hu domini Iesii Christi unam C dicere virtutem, Eutychiano, id est N cstorianis
contrario,putant errori congruere. Vnde ptiam
creditur, non esse inehensum ab istis Eutychian una fautoribus. aeur autem propter hoc verbum, vel reuoremssimus Ibas, vel synodus, quae ipsam citis epistolam pronuntiauit orthodoxam, culpetur ignor . Non enim ille contra naturataim discretionem, de qua stipe risis recte locutus est, idem adiecit, tamquam Vnam , hoc est parem creatricis & creatae sibilantiae putauerit esse virtutem : sed potius illud