장음표시 사용
61쪽
ta sinuit malὸ intelligunt, contra horum eui- A. dentiam meritis possunt obiicere : quoniam vel si ab his testimoniis patrum, quae in Ephesina Synodo firmata sint, distbnare creduntur, non possunt praeserti, siue conserri decretis synodilibus , quae suscepit uniuersalis Eita lesia. Huc accedit,quia incti, Ephesinae synodi primus suuidem B. Cyrillus, qui non temere credendus est sibi extitisse contrarius. Qubd si etiam fuisset, non in eo sequendus' erat, quod pticiatim sing lis , t ei visim est, dixisse, ted potius quod cum
tractatu ac deliberatione Synodi docille com- Bmuniter probarer . Nam & cum sanctus Ioannes Antiochenus, & ciari Orientales, atque
aliatum p ouinciarum Episcopi , praedictum L. Cyrillum put ent,sicut nunc Eutychiani potant,unius Cnristum praedicare naturae,&ob hoc eum licet probabili zel dei, tamen improbὲ iudicarent haereticum: omnipotens Deus, cuius sapiens & mirabilis bonitas humanae ignorantiae malum potest in usem doctrinae conuertere, talem dedit exitum causis,ut illa Orientalium ali inque prouinciarum antistitum falsa de B. CCyrillo Hispicio nihil nobis relinqueret sit i-candum. Cum enim postea redintegrandae pa- eis Ecclesiarum cura tuccederet, quoniam de hac Aspicione non leue fuerat schisma commotum ; memorati Orientales per venerabilem Paulum Emesenum Episcopum ab eodem B. Cyrillo expetiuerunt, ut si vellet omne scandalum , omnemque offensionem de medio sab- moueri, unum Deum atque hominem Christum in duabus naturis euidentissime fateretur
62쪽
L 1 A E R I. Qup d & ille gratanter amplexus ari, consessitis est: quippe qui sibi conscius erat non se aliter&antea credidisse. Atque ita Deus omnipotens; non solum Orientisum,& aliorum patrum, atque ipsius B. Cyrilli rectam fidem inaniseiam omnibus fecit,quia nec illi quicquam expetiu runt indignum , nec ille quod expetitum est denegauit: vetiim etiam contra suturos Eutychianos multo promptiorem, multoque euidentiorem reddidit doctrinae catholicae veritatem. a Tantum verb contra hunc errorem, quo Christus dicitur unius esse naturae,eorundem patrum
Orientalium selicitudo ac diligentia vigilauit, ut in istola, quam ei miserunt, ipsius rectaec sessionis, quam ab illo expectabant, verba conscriberent, & praefato Paulo commendarent' Episcopo, ut ea B. Cyrillus insitam transserens epistolam eis rescriberet,ne quid remaneret ambiguum,unde quandoq; rurius quaestio nasteretur. Quod etiam ille, licui iam diximus, optato suscipiens, seque non aliter & antea credidistetestatus , sic eidem saneto Ioanni Antiocheno γ rescriffst : Qtroniam vero superflua & impor- tuna Ecclesiarum diuiso laeta est, nunc maximὁ satisfactum est nobis, domino meo reuerentisitanio Paulo chartam proserente habentem inrepreliensibilem fidei consessionem, de hanc assir mantea vestra sanctitate compositam, & ab his
qui illic sint religiosissimis Episcopis. Habet' autem ita conscriptio, quae & in his verbis inser- tacust huic epistolae. Et psaliqua: Confiteri ures igitur dominum nostrum Iesum Christum D lium Dei unigenitum, Deum persectum & Lo-
63쪽
minem persectium exanima rationali & corpore. A ante saecula quidem de patre natum secundum deitatem , in ultimis verb diebus eundem pro- pter nos, de propter nostram salutem, de Mariat virmne secundum humanitatem : consubstan- tialem patri eundem seciuidum deitatem , dc D confiibstantialcm nobis secundum humanita- tem. Duarum enim naturarum adunitio facta est : propter quod unum Christum, unum fi-υ lium,unum Deum confitemur. Secundum hanc inconsuta viaitatis sententiam, confitemur san- 'ia ctam virginem Dei genitricem Mariam,propter B quod Deus verbum inornatus de homo factus. ipsa conceptione adunavit sibi quod ex ea D sumptum est templum. Euangelicas verb dci Apostolicas de Domino voces scimus viros di-υ uini verbi praedicatores alias quidem coniun-υ gentes tanquam de una persona,alias ver b diui, dentes tanquam de duabus naturis: & alias quia D dem conuenientes Deo secundurn destatemra Christi, alias vero humiles secundum humani-υ tatem eius tradentes. His vestris sacris voci s intendentes, & sic etiam nosmetipsos beret reperientes vnus enim Dominus, una lides, unum baptisrha ) glorificauimus omnium sal- uatorem Dominum, inuicem nobis ac vobis N congaudentes: quoniam scripturis diuinitus timo inspiratis, & traditiopi anchorum patrum nox, strorum conuenientem habent fidem , quae is anus nos, &quae apud vos sunt, Eccleuae.
se cia Cytillus in hae consest ne, pera se remouit indignae sisyicionis inui-
dc cum Orientalibus, aliarumque pro-
64쪽
uinciarum Ecclesiis adunatus est, sic duarum n turarum vnitionem factam dicat in Christo, quia utique unius peisonae & subitantiae sunt eaedem duae naturae, ut Euangelicas & Apostolicas de Domino voces alias quidem coniungendas fateatur, tamquam de una persona, alias verd dia uidendas, tamquam de duabus naturis: quomodo Eutychiani, vel Acephali: ex eiusdem B. Cyrilliditas, non duas Christinaturas . sed unam
apostam nitutur adstruere 3 Nam& Apostolicae de Domino voces, D non de una composita, sed tanquam de duabus naturis loquuntur, sine dubio Christum in duabus naturis esse testantur. Proinde quaenam dicta B. Cyrilli sine ulla expositione ac diiudicatione sequenda sunt, vel hi eius, ut diximus, alia veluti ab his dissonantia videantur 3 cane pro quibus, vel pro quorum similibus, sinistram si,spitionem incurrit: an illa, ex quibus ab ipsa suspicione purgatus esti Illa profectb sine interpretatione qualibet , sicut perspicue Uaret, indubii 'anter accipienda sunt, quae omnem sispicio-C nem dubitantibus abstul erunt. Et ideo quetrianique & quantacumque ab eis falsa, vel male interpretata, contra distinitionem synoat Calchedonensis, etiam ex B. Cyrilli nomine proseran- . tur, his quibus est in Ephesina synodo, ipse primum decernente, Nestorius improbatus , α quibus postea apud consacerdotes suos ipse pia
patus est, praeserri vel conferri non poterunt. Hos quoque considerationi lectoris accedat, quod iam N estoriana haerese uniuersam Eccletiam scandalizante , & Eutychiana necdum ex duabus colsi Euangelicae
65쪽
, exorta, Cyrillus ista protulerit; &non mirabitur, si minus contra Eutychianorum, quam contra N estorianorum vigilauit errorem. Verum
nec illud arbitror omittendum, in quo & --plius praedictorum Orientalium patrum pro catholicae fidei cons anda integritate libertas, & ipsius B. Cyrilli in lim ipsim manifestata consessio est. Nam clim minus utilitati Ecclesiae suscere videretur, ut solis epistolis, quae,
paucorui ostent peruenire notitiam, in nac imde conscinonem mutuo sibi communicarent iidem Domini sacerdotes, memoratus Venerabilis Paulus Emesenus Episcopus illic in Ale-Chne. E- xandrina Ecclesia, ipso praesente beato Cyrillo, i tu i P iit de incarnatione Domini disputauit. in quo ser-
HOWii mone inter alia dicit: Quid es V erbum caros-Joan, i. ir , ct habitauit in nobis, hoc est in nostra naturat Vide Ioanem duas naturas praedicatem,
& vnum silium. aliud tabernaculum, & aliud ' quod in tabernaculo : aliud templum, & aliud P quod inhabitat Deus. Attende quod dicitur. V non dixi alius & alius, tanquam de duabus per' sonis, aut duobu4 Christis, aut de duobus liliis: ' sed aliud & altu tanquam de duabus naturis.. V Quando ergo dixit, habitauit in nobis , dc praedicauit duas naturas, tunc intulit, is vidimus ' gloriam eius ,gloriam quasi unigeniti. Non dixit.' duorum filiorum , sed quali unigeniti. Post hunc verb memorati venerabilis Episcopi Pauli sermonem, sanctus Cyrillus alloquitur popu-z. s. is tum dicens: Beatus propheta Esaias praedicansis silauiloquia suturorum in Christo magistrorum, is dicit : Maurite aquas cum latitia de fontibim sal-
66쪽
Auatoris. Ecce igitur hausimus aquam de tes fonte i dico autem de magistro praedicante, qui G
icti spiritus epulis illustiatus, disseruit nobis .c
magnum & sacrum saluatoris mysterium, per c quod saluati sumus credentes in eum, & cetera. Q . Cum igitur ui duabus naturis Christum non
la synodus Ephesina praedicandum esse perhibeat, verum etiam B. Cyrillus in sua, perquam . Orientalibus communicauit, epistola omnes AEgyptios sacerdotes eandem fateatur habere doctrinam, dicens, Scripturis diuinitus inspira-B tis, & traditioni sanctorum nostrorum, conu nientem habent fidem, quae apud nos sunt, &quae apud vos sunt, Ecclesiae. insuper etiam Paulum Emesenum Episcopum coram se,& in, sua Ecclesia disputantcm de duabus Christi naturis , atque idipsum repetitione creberrima, . e commendet & magnis extollat praeconiis,populo etiam qui sermocinanti aderat acclamante. L. cui legitur, atque dicente, Bene dixisti, hisco- rape orthodoxe, orbis eruditor, qui sic credit dilugitur : nec iis his omnibus aliquid audiamus de GC vna,quae composta dicitur Christi natura. quo- modo nunc Eutychiani, quorum pars magna est Alexandriae, non secundum hanc orthodoxam& antiquam orbis eruditionem credunt, N estorianae eam haeres deputante' , quam sui dilexere maiores Z Desinant igitur ab hac horrenda stultitia, qua dicentes Christum unius compos
taeesse natur. e, Deum se blasphemare non intelli at, cuius naturam credunt posse componi.
N ec B. Cyrillum dicant sibi contraria docuisse. Quoniam per hoc errori quidem sito nihil do
67쪽
fensionis afferrunt : illi tamen maximum praeuaricationis crimen impingunt.
VI. S E D & iam probare debemus, quomodo iidem Eutychiani, vel S ei eutychiani, qui contra Calchedonense, immδ vero etiam contra .
sesnum concilium, duas filij Dei negant esse
naturas, ε contrario Nestorianos per hoc adiuuent, quorum salsitati se putant veritatis negatione resistere. Allerentes enim quδd una sit si iij Dei natura,ipsi potius alterius substantiae hominem Christum Iesim extra Dei filium dicere conuincuntur: quod nobis falso imputant, qui Bduas unius dicimus filij esse naturas. Nam si ruaeratur ab eis, utrum filium Dei, quem unius icunt esse naturae, consibstantialem patri fateantur, negare non poterunt. Deinde si hoc ab eis quaeratur, Vtrum simplicis naturae sit pater; hoc quoque similiter silebuntur. Igitur filium Dei, quem unius dicunt esse baturae, patrique consabstantialem, etiam simplicis, id eri diuinae tantam dicere compellentur; ac per hoc alte - ius erit sibstantiae homo Christus Iesiis, cui se- Cparatim deputetur humana natura. Atque ita cum duas unius filij negant esse naturas, alteram ' 'sibsistentiani filij Dei, de alteram assumpti h minis arguentur inducόrc. Cuius probabilis rationis saneta Ephesina synodus non ignara cum Nestorium coiciemnaret, quod Dei filium non
sollim in duabus naturis, quod sanctum est, sed etiam in duabus si1bsistentiis, quod profanum est, praedicabat: non quod duas fateretur fili, Dei naturas, sed quod duas sabsistentias mentiretur, eum redarguit: nec testimoniis antiquo-
68쪽
A rum patrum , quibus eum de praui dogmatis
nouitate conuincit, unam filij Dei naturam essὰ monstrauit, sed unam potitis esse personam. Et utique ad comprimendum & penitus extinguendum errorem N estorij, qui duos nobis filios inducere conabatur, nihil utilius, sicut iam diximus, nihilque valui ius esset, si veritas sineret, quam ut una elle fili, Dei naturam, vel testimoniis patrum probarenΠvel sua definitione decemnerent. At quum Nestorium non sollim duas in illo mysterio naturas, verum ctiam duas subii-B stentias praedicantem, non propter Vtrumque,
sed propter hoc solum sisnodus Ephesina redarguit, quod unum filium in duas subsistentias diuideret , vel si illa contra eum patrum tel imonia non proferret, quibus Chi istus in duabus esse naturis ostenditur, astarnaalse merito iudicaretur duas unius filu Dei elth naturas , quod in
Nestorio, propter aliud improbato, non pariter improbauit. Vnde vel hac auctoritate ostensi coerciti Eutychiani, iam desinant contra sanam&necessariam confessionem Ecclesiae disputare: C quae non tantum secundum Calchedonensis, sed etiam secundum Ephesinae sinodi instituta, Christum in duabus praedicat este naturis. Non enim, vel si eis constare possit, humanorum argumentoru ratiocinationi credere se debuerunt, vi unam Christi contenderent esse naturam sed
patrum potius auctoritati se subiicere, in quibus spiritus Dei locutus est. Verum hoc prudcntia Corum non patietur , de qua dicit Apostolus monia prudentia carnis mors est prudentia autem hirtim, vita cor pax. quoniam prudentia carnis
69쪽
inimica est in Demno legi enim Dei nonsubiicitur, Ansc enim potest, ut in personae quidem vel subsistentiae unitate, auctoritatem nobiscum diuinam sequantur,quoniam tanti miraculi secretum humana ratio indagare non valet. In hoc autem,qubd putantes unam ex duabus factam este naturam, a fundatissima patrum auctoritate discedunt, videamus si, quemadmodum fidunt, vel secundum sapientiam mundi constare illis sua ratio potest. Dicunt igitur, scut ex duabus naturis, id est ex anima oc carne, una composita est humana natura, sic ex deitate dc h imanitate vita Bcomposita est Christi natura: & ideo cx duabus quidem, sed non in duabus naturis Christum confitemur. Equidem nulla causa cst, cur etiam unusauisque homo in duabus negetur essὰ naturis , in carne scilicet atque anima. Quae tamen quia & una ex duabus composita, recte hominis natura dici certissimum est.potuit enim hominis
anima in unam naturam cum sita carne componi. De Christi vero diuinitate inconuertibiliter simplici non sine ingenti blasphemia dicitur,
quod in unam naturam cum siscepta humani- Ctate componi potuerit. Dcinde considerent, quod siue anima, siue caro,adunati orsis saete camsa extiterunt, & non hunc habent naturae finem,
singulariter ac separatim consistere: sed ad sei coniunctionem tendunt, & inuicem sibi debent
quodammodo ut existant. Nam sicut caro animae facta est, ita & anima carni: de ipse naturalis carum intentioni est finis, pariter esse. N on enim credendum est Origenis deliramentis, qui suspicatur humanarum animarum substan-
70쪽
A tias longὶ antequam in corporibus einent, non solum tuisse, verum etiam peccasse, & prius
quidem mentes,postea vero animas factas, cum pro peccatorum suorum meritis in corpora truderentur. cum dicat Apostolus: Robecca ex uno concubitu habens Uaacpatrem nostrum, &c. Camenim nondum nat uisent, aut ali quid egissent bonum ac malum secundum eletilionem, ut propo tum Dei mane'et , non ex operibud,sedex vocante Actum est ei, quia maiorseruiet minori. Paulo
itaque melias & fidelius credimus docenti, quia B clini Iacob de Esaii nec dum nati futiliant, nihil egerunt bonum aut malum, nec ex operibus, sed ex vocantis gratia sunt discreti : quam Origenis omnianti quod ut nascerentur supplicium
fuerat nescio cuius mali. Nam & cum morte I suis corporibus animae separantur, ad sui tamen coniunctionem similiter tendunt , dc propterea Vnam naturam humanam efficiunt. Quod de verbi Dei natura nefas est credere, quoniam aliquando non sola substiterit, sed humanae naturae adunatio causa ei fuerit existendi, C vi ipsa sibi adunata quiesceret naturalis eius intentio. Verum neque de humana natura dici
potest, quod non possit sine Dei verbi in unam
naturam compositione sebsistere: quam videmus specie sua contentam, non in liquid tendere , cui sic naturaliter adhaerescat, ut unam cum illo naturam esticiat. Nihil igitur Eutychiani humanae naturae adiuuantur exemplo , ut unam asserant Christi esse naturam, vel si remota patrum auctoritate , concedaturcis secundum argum rationes humanas de