장음표시 사용
401쪽
terpunctis verborum intervallis , licet minus
accurate notatos re, inquam , o demonstra.
, qui Coiberimo, de quo paullo ante aetate seundem non vetustiorem contendit . Ex specimine Codicis uno sere tenore descripti litteris unciatibus, ibi deina docto Benedicti no pol Lambecium , loc cit pag. 4., qui de Coctice sus , ut solet, ibid. disserit, dato, Capitis Y v. Geneseos vertum 7. seqq. reserentes, voces nonnullas intervallis distin istas in IIIanu scripto deprehendimus . Exempli caulla , 'E των κοιλα τῆνσαυδ Ex ue Saveci quae uti ima vox suo articulo licet copulata duobus punctis periodum claudentibus notatur Mitto alias interpunistiones in eodem specimine obvias . Incipit autem' aput littera maiori unciali rotunda . Qua inscriptionis rationem litteris nunc Daiusculis, nunc eiul-dem magnitudinis , ac cetera contextus plurium Codicum elementa , columnae scripturae tramitem excedentibus , ab antiquis alligraphic maioris sententiarum distinctiosus cauisa, usurpatam, exemplis permultis illustrare , quae ex anuscriptis libris sumerentur , possem . Atlamitati potissimum studere coacto, non pauca mihi sunt praeterimittenda . Consulendum interea insigne Fragmentum Copticum ex Actis .coluthi Maroris , ---ψω membranis vetustissimis faeculi 4 plurimum reve rendo tal. Augustino Antonio Georgi, Eremitarum ordinis S. Rugustini Procuratori Generali latine redditum n
tiique eruditis illultratum , quod doctissimus desampliauinus Praesul Stephanus Borgia, a Secretis iac. Cong at. de P aganda Fides, ex suo, eo in Iuceni protulit Rouine 1 8 i. in .s huius pretiosissimi fragmenti characteris specimine , tabula aere inculi ibidem representat , illud itanimadvertendum, quod membra pari oui unico distin-
402쪽
strata modo, quid superest dicendum, nisi ut Librarios statuamus, ineruditis ilibu D
guuntur puncto, quamvis verba uno quasi tenore alioqui describantur, nullaque in membraneo fragmento aut Capitulorum, aut Sectionum exstent indicia ; littera i me primae vocis novae sententiae initiali ad marginem iis excurrente , ut eiusdem scripturae continua series a que incommodum evanescant
Inter alia litterariarauser triani Cimelia non mianoris pretii est alter Codex in maiori membraneus , Graec Copticus, sane praestantissimus, ad rem nostram maxime siciens . Codicis paginae singulae in duas sunt distinctae columnas , quae a laeva Graece, quae vero ademtem Coptice examine conspiciuntur , , quidem uncialibus quadratis simul re rotundis litteris . Est autem. insigne stamentum Evangelii s. Ioannis a versu 18. a pilis I ad vel sum a3. Capitis viii. Egregii Codicis nunere eruditus atque amicissimus Andreas Christianus I iidvia iens , in suo praeclaro speramine inedito Vesonis arabico- maritanae pentinuistis odire u seripto Bislistberae Miserinae Romae i78o pag. I ., Cl. Abbas m contant δε la Molote in opere Gallico,
Paris I 181 pag. l. , tum eius Cl. possessor, ille idem oritatissimus Praesul Borgia , in praefatione sane docta ad paullo ante indicatum Actorum S. Coluthi fragme
Ad Codicis vero vetustatem quod spectat saeculo IV. aut v scriptum suisse vel ialtem I. multa prosesi sunt quae suadeant . Nam dc Codicis pia facies is litterarum pristinarum ducius, flexus magnitudo , positus. Sc
cliartae membraneae color notam nec dubiam ferunt maximae aetatis . Neque audiendus Cl. montiaucoIril, it, Palaeo ν
403쪽
dam temporibus neque adeo diligentes semper fuisse, neque de ignaros , ut singula
stos esse . Quamvis nullum sese vidisse dicat, qui annos plus quam quingentos praeserret, eorrum, quos in Vatic na, Regia Parisiensi, aliisque Bibliothecis in ii erat, de Exemplaribus opticis, uti Bovianis, ceterisque eiusdem Q. Praesulis optic Graecis Codicibus aliter certein tuisset doctissimus Montis onus , si tales evolvendi alia qua sibi esset sicultas data Iam vero, ut aliqua institutae nostrae interpuniumnis ratio ex ipsius Codicis texti Graeeo aliqua habeatur istud paucis iuremus periodum nempe puncto plerumque claudi, sequentem vero littera maiuscula a linea modo incipere , modo etiam eadem in linea post ipsam feriodum sic interpunistam , sed prima insequentis lineae
voce initium ducente a simili maiuscillo elemento veluti novae periodi signum . Quem cripturae modum a Librariis frequenter observatum in Codicibus describendis suisse , ab Cl. Nonisaucones, loc. it. lib. I. cap. IV. pag. 27 seq., ostensum est . Nos autem rem ipsam aliquot exemplis illustrabimus ex eodem praeclaro Borgian stagmento vangelii Ioannis . Cap. I. vers. 9. aQ. sic legitur z
404쪽
quaeque aut probe animadverterent , aut omnino praeterinitterent suis in transcribe
dis Manu scriptis Codicibus 8 EN
Punctum quoque ad periodi clausulam saepe adhu ruri, reliquo eiusdem lineae spatio nulla scriptione
notatori ut Cap. vit vers. SI. 2.τιποιεν . Quid faciat λυπε κριθησαν Responderunt e. Ibid. vers. 32. Cap. v III vers. I 2. desiiderantur namque inmodice eodem dc Comma 33 Cap. II. priora duo Capitis VIII. , tum equentia Commat in ad undecimum ei LI l 'm Capitis , in quibus narratur Historia oeminae adusterae . Qui quidem Codicis naevus Cum non paucis vetu uis exemplaribus Graecis latianis aliisque, immo fiam Copticis est communis . Qua de integra Perico peruit oriam eamdem complectente multa sane a Scriptoribus iam disputata sunt, uti legere
est apud Io Alb. Fabricium Codicis apocrypbi Novi Te-sam lom. r. pag.3 6 seqq. Vide etiam, si licet Ioan. Chrilloph. Wolfium , curarum Hilolog. O critie in Nov. Testam lom. II pag. 883. seq. Eam vero Historiani, D. Evangeliitam Ioannem auctorem reipsa habuisse, is
eiusque Autographo exstitisse,a viris erudiriuiniis demo stratum est planeque ad veritatem , contra atque Pugnarunt audaces quidam inici eiuslem Historiae . convellere tentantes; quosque temere sequutus prae e teris est Sehesiastes si, ipsi nimium saepissimeque indulugens Ioan iae. Wristentus in sua editione Nov. Testam Graire cum variis Lectonibus tom. r. pag. 89O. m. Hugonis rotii autem . sinuat in eum A. inanem vanam coniecturam , cui praepostore inmutur recens
405쪽
Ergo ne illud quidem vereor, si aliquis antiquiores illos Codices nullis omnino , aut fere
seraptor Io Georgius Rosenmullerus, lim uni in Nov. Testam edit. Norimbergens. 778. to n. II. pag. 3ῖ7 seq., eamdem in ram Pericopem de muliere adultera , ab divo Ioanne non scriptam quidem , sed abripi Evangmina aliisque Apostolis viva voce narratam effutientis, non est quod moremur, ut quae periculi plena sit, nulloque innixa sindamento . a naue praeterquamquod i tegritati sacri Textus omnino adversatur, si quid ceu Mnonicum a privatis hominibus Evangelistarum Historiae addi olim potitute opinemur .non desunt prose letu ilissimi etiam Codices 3 plures , qui eamdem Hii loriam integram servarunt quod recte monuit Divus ineron inus, lib. Π:-versus Pelagianos, Operum tom.IV cdit. Paris i o6 col. ai. apud Io. Alb. Fabriciuae, loc.cit. pag. 337 qui ibid. consulendus. Conser quoque Ioan.
,Iillium, Protegomena in Novum Testamentum Graec. ex Ludolphia viter recentione , Dum 23 I. seq. I92. seq., in hunc loc pag. 2 is.leq. Adde Ioan Chri l oph. Wolfium , loc cit et El. lii lipp. arbellum , Epistola I. de Codie Evangeliorum Brixiano ad Ios Blanebinum , quae ex ita in eiusdem Cl. Blanchini Protegomenis ad Evangeliar. Quadruplex , pag. 23 seq. icto cetero , qui pro vindicanda Pericopes huiuS γνησιοτητι αυθ' Em ἰαegregia rationum momenta adhibuere . Sed haec obiter. Ad fragmenti scriptionis modi exemplum alterum, uti paullo ante dicebam , ex indicatis versibus Cap. vii. in vivi producendum, redeo
406쪽
fere nullis , sive distinctis , sive interpunctis verborum intervallis perscriptos proferat cum
ornatissimoque Praesule propediem typis vulgando, satis me dixisse arbitror . Hoc illud addo , eam ipsam scripti rae rationem , quam ex Graeco extu haEtenus adnot
vi , in Coptico eiusdem Evangelii s. Iohannis in quirudem dialerio Thebanensi superioris Aegypti , diu abrudio m ipto, non autem Memphitica, sive Alexandrina, quentius occurrere . Quod profecto de aliis venerandae antiquitatis fieris onumentis Coptice steti descimitis inmuta Borgiano adserearis, asserere possumus; ine Iobii agmento in sol. vir circiter saeculi , Cap.M. versiim 3 ad finem usiue libri scriptoriss complecten-
teri tum de altero eiusdem libri Iobi Codie toto inte .gro, in denique, ut ceteros praestantissimi Praesulis Codice menabraneos eadem lingua exaratos mittam , de insigii libri eclesia fles fraginent similis vetustatis Qui quidem libri poetica scribendi ratione maxime conspicui , argumento nostro magis magisque ornando Iucem afferrent pluri in Ilm Multa sane , neque minora ex non paucis aliis Vanuseriptis libris Graecis tam remotioris , quam recentioris aevi in promptu elient , quae ad illa dii tincta interpunctaque verborum inter ita pestant , arum advertenda . Sed longior esse , modum facere volo . utitor tamen Lectori sum , ut celebris Codicis Alexandrini, si-- Lxx. Interpretum Versionis exempli ab Ernesto Grabemonii in sol α in , ut aiunt , anno I7o9. seqq. editi, specimen adeat, dc ea, quae de scriptionis Codicis sngulari ratione idem commentatur suis inimi in is ad eius in editionis Tomum I. cap. I. . 6. ., tum quae Ioannesmillius , reseramen is Nov. Testament. --e.
407쪽
de recentioris aetatis Manuscriptos libros o ponere, eadem plane ratione exaratos, possim 3
eensione , una. 34o pag. 43. Duomo quarto erundem Codicis Alexandrini Novum Tellamentum comprehendente, hanc in rem breviter disputat . Consulat etiam Lector velim , si placet , varia celeberrimonii Codicum Graecorum specimina , quae Tabulis aere incisis edenda 4 irariint Cli Utria Ionisauconus dc Iosephus Bhanchinus; ille toto libro ΠI.dcivolaem apb. aerae Biblistberaecinliniami olim eguerianae pari. I. pag. 3. 2 a. pari.Η- pag. 26o., hic vero in Evangeliarii quadrupi part L post pag. Cinciu seqq. V. tem dc part it post pag. v xxxviii. Ἀ-iI tum in suis Vindiciis canonicarum Scoturarum pag.Xwl .seq. xxx C xxiv.seq. Adde sis uveaua; ait de Diplomat tom. r. iam ante cit pag. tabula MI suiu di specimina Characterum tarum a saeculo, ad xv. quae exhibentur initio Gra eaei Marci Bibliothecae Corieum manu Seriptorum fertitulos digestae ab Anton M. Emetti ton Bongi
vanni . Venetiis I7go sol. Sed scribeiadi finem, uinquam sacerem,si de Codicibus quoque Latinis , quemadmodum mihi propositu παν huius adnotationis initio fuerat, disserere nunc vellem Brevibus igitur absolvenda res et . Quamquam e vetustissimis sane libris Manu scriptis , qui superiunt, quo rumque plura habemus specimina ab eruditis viris edita, illorum dii tinctorum interpunctoriimque intervallo ruri a exempla permulta facillitatae sumerem . Inter varia scripturae Romanae vetuitiorum Codicum specimina a Cl. Iohanne abillono . De Re Diplomat. lib. V pag. 343.
exhibita , exstat C. Iulii Caesaris Te menti in cortice seu papyro Vγptiaca scripti pecimen , sane dignum quod obsentetur . Nullam quidem interpunctionem exhia
408쪽
sim sintque praeterea mihi multorum etiam vetustiorum , quae hinc inde colligerem
bet semiptio at verba interdiIm ita distinistis disiun Ela inter vallis in olei specimine leguntur . ut optari nihil pol- sit . quod ad rem noli rat matris conserat . Sed quoniam mulio Codices ita Ite exaratos vetera documentari
santur , igitur lapsus errore idem doctissimus abillonus est , or cit. lib. I. cap XI. . XV pag. I. vide etiarn Dan. Eberhard Baringi clavim Diplomat pagoa in cquem sequitii CL Alictor Gronte Got .ire is, tom. I. lib. I. VI pag. o. , cum ni illam sere verborum dillinctionem factam amotariis suisse contendunt usque ad Carolum agnum , qui, inquit ille , praeeunte Alcuino
punctorum dillinctionem restituit . Vide eumdem abibonum, ibidem in supplementi cap.rit pag. II. Eamdemerambem repetit C.Η.Troetius in Notis ad Herm. Hugonis librum De prima feribendi origine , cap. xxviI pag. aso Consulendi Cn. Auctores Novi Tractitus Rei Dipi mat tom. III pag. 493 seqq, Huiusmodi autem interiecta spatia ipsius interpunctionis vices peregisse, a viris doctis iam animadversum est, dc superius adnotavimus . Consequens ergo est, ut de quampluribus idem dicamus vetustis Manuscriptis lubris, quod ait Cl. Scipio Nasseius de antiqui ilimo Codice Bibliothecae Capituli cronensis , quique libros Regum ex Uerlione Hieronymiana complectitur , Ubi senteninis tia sive periodi membrum desinit, intervallo ut plurimum dii linentur verbari nulla tamen colligitur in Capita , aut in versus discretio is . Haec ille , in pusuli Melesiastis Volgari e Latini pag. a. in extremo eiusdem opere deIl Istoria Teologica delis ottrine deli opinioni cte in Trento 742. , inscripto . uius
es eo Codicis , qui ab ipsiuε Hieronymi aevo Scipioni
409쪽
egregia specimina in promptu, quibus ea ipsa interpuncta distinctaque intervalla , ab antiquis Calli graphis in iisdemmodicibus con
seribendis usurpata, maxime comprobentur. Quod si verum hoc est, erit quoque consequens, quod modo adnotabam, nisi ciuidem
Nasseio non videtur longo intervallo abessiris mam characterum atque eius specimen exhibet, deque eo disputat laudatus Cl. Blanchinus , loe paullo ante cit pari. II. pag. Dxcix. post pag. De Consermovae Diplomaticae Rei Auctores supra indicatos tom. HI pag. 463 seq.
Cum haec satis esse videantur , nolo iis & similibus exemplis proserendis amplius immorari , quae prose adessent. Quare non est necesserit quae ex diversae aetatis Codicibus Latinis, quorum perimm di modo aiebam iri docti dedere; currerent dicenda,l ic sisius explicem Adeas igitur illa ipsa eorrumdem odicum varia specimina apud abillonum ipsum, lac cit. lib. V pag. 3 3. seqq. Iosephum manehinum , cum in extrema parte iI eiusdem Eoaugeliaria Quadrupi , tum in metriciis
canonis Smpturarum, pag. CLxxII. seq. CCCCIII euec ibid. tabul. I. Psalteri Ueronensis Graeco-Latini pag. 293. Consulendi quoque uetores iidem Novae Diplomaticae Rei tom. III pallim 6 Scipio Hasseius in Storia Diplomatica pag. I 47. quo loco de vetere papyro mentionem facit, a laeculo v. exeunte ad annum 76 exarato, Cuius interpunctio ita est , ut orationis sententiae duobus pun iis saevius notentur . Consuli etiam possunt aliquot Codicum Latinorum a saeculo VIII ad XVI. exaratorum specimina . quae habentur in extrelii parte II. Lexici Diplo=natici io Lud Waltheri , edit. Votau er L 17 3. tabul. l. II. III. IV. V. Disitias by Corale
410쪽
dem vehementer errem, illam nempe continuam vocum scriptionem , quam praedicant, quaeque ad Codicum Graecorum latianorum Maliorum veram aestimandam aetatem tantum conserre volunt, quantum p
gnant Viri alioqui eruditissimi t),non es est Iem, ut constans sit habenda fixaque vetustatis eorumdem odicum una illa sola regula Quamquam id quidem etiam mos anti
i Quam sententiam . de qua me saltem aliqitantum dubitare sinunt Codices nisi generatim sumpti, Graecid Latini , summa consensione tuentur viri utique magnae inter doctos ex illimationis, ut Μabillonus, ulmon fauconus , ut Coustantius, ut Maneius , Struvius denique dc Casleyus i neccius Salmasius ceterique, quo te gerim , Antiquarii. Neque ab iis discrepant Cll.Auistores Novae Re Diplomaticae, to m. II pari. II se l. III cap. VII pag. 396 seqq. statuentes indillincta verba, quaecumque tandem illa sint, aetatis Codicum ante saeculum is notam praeserre . Quamquam iis omnibus doctis viris multum certe tribuo , quorum me studiis, quod ad rem nos liam pertinet , plurimum profecisse lubens agnosco, ego quidem moveor non Seriptori , quant libet initatione praestent , sed Exemplarium ipsorum auctoritate M variis autem, quae paullo ante indicavi, ab Antiquariae rei peritissimis prolatis di quidem post rioris aevi Codicum jecinuitibus,tiorum multorum,cha racterum formis paucisque aliis exceptis tum Μss.Gra corum, cum Latinoriri eamdem sere esse rationem si pugnem , non vereor, ne conterutra multum aberrem Rei e interea quae in extrema notatione a pag. 386. seq. superius animadverti