장음표시 사용
391쪽
ι61 SANCTORUM PATRVM viri videre miracula, partim aute ea famam celebrante audiuere.Neque vero scitant omnes omnia:
sed cum alij quidem noc,alij vero illud didicerint,
quod sciunt merito solum admirantur. Ego autecum de hoc diuino capite aliis scia perfectius: multa enim me mouerunt ut ad eum ire & frequens apud eum essem,narrabo singula vi potuero. H uncaute ei ordinem seruaui,& post multos, eius posui narrationem,non quod is aliis fuerit virtute secundus : erat enim vel summis& primis aequalis: sed quod cum vixerit logissimo tepore,post illos quorum memini, vitae fine accepit. Hic ergo habebati alaestra & stadium,cacumina monitu: non in uno oco positus,sed nunc quide in hoc agens,nunc vero in illum transiens. Hoc aute faciebat, non loca aegre ferens, sed eoru qui ad ipsum conueniebant,& undique concurrebant, effugiens multitudine. adraginta aute & quinque annis perpetuis virixit hoc modo: non utens tabernaculo: no tugurio:
sed stans in fossa profunda.Vnde etiam quidaeum vocabant Gubbam. Id autem nomen, si ex lingua Syriaca in Graecam transferatur, significat Minui bidest lacum. Post id autem temporis cum euasisset senex, cessit rogantibus, & fixit tugurium. Postea aute orantibus familiaribus, domunculis quoque non propriis, sed alienis est usus.
autem annis perpetuo vitam egit muncussis, ut deinde colligatur certaminu tempus septuaginta anni. Cibo autem usus est, non pane,
nec leguminibus, sed purgato ordeo, & aqua sola
392쪽
ΗIsTORIA 3ς3 madefacto. Hunc autem cibum mater mea quae ei fuit familiaris, longissimo tempore suppeditavit. Cum aliquando autem ad ea venisset ςgrotantem, α didicillet eam nolle persuaderi ut sumeret cibumorbo conuenientem: nam ipsa quoque,tam exercitationem amplectebatur monasticam, consuluit ut cederet medicis :& illud nutrimen tu existimaret elle medicamentum: non enim deliciarum, sed
necessitatis gratia adhibetur. Na ego quoque, inquit, qui quadraginta annis, ut scis, ordeo solo sum usus, cum quaedam mihi pridie huius diei venisset infirmitas, iussi eu qui mecu habitabat parum ibi panis petere & afferre. Venit enim mihi in
mentem quod si morerer, mortis redderem rationem apud iustu iudicem, ut qui fugissem certamina & detrectassem labores seruitutis. Nacum pauco cibo posset mors prohiberi, de in hac vita possem sic manere, laborans & me affligens, & opes quae ex his percipiuntur colligens, mori fame qua vivere in philosoph duxi magis expetendu . Timore ergo hinc repletus, cum vellem cogitationis obtundere aculeos, & panem petere iussi, S allatucomedi: δί tibi praecipio ne mihi amplius ordeum, sed panem praebeas. Ex illa ergo lingua ab omni mendacio aliena audiuimus, quod quadraginta annis comederit ordeum. Atque haec quidem sufficiunt ad coniiciendu quam esset vir in exercitatione monastica strenuus & quam laboriosus. Integritatem autem & simplicitatem morti per alia declarabimus. Postqua enim magnus fuit ordina
393쪽
ός fANCTORUM PATRvMtus Flauianus,ut magnu Dei gregem pasceret, viri
autem virtutem didicit: praedicabatur enim & erat in ore omniu:eum quidem abducit a vertice montis : tanquam meum ad se delata fuisset accusatio. Clim autem mysticu esset propositum sacrificiti, adducit ad altare, & eum cooptat in numerum sacerdotu. Postquam autem fuit sacrum finitu officium, & hoc ei significeuit aliquis, quod enim factum fuerat ignorabat omnino:primu quidem incessebat omnes maledictis & conuitiis: postea aute accepto baculo, solebat enim eo innitens ingredi propter sentu, & ipsum persequebat tir pontificem,& alios quotquot aderant. Existimabat enim ordinatione eum esse priuatura & cacumine montis, & ea qua desiderabat vivendi ratione. Sed tunc quidem vix eum irascentem sedauerunt quida ex familiaribus. Postquam autem suit finitus hebdomadς circulus,& rursus venit dies sesti Dominici,
rursitis eum magnus accersit Flavianus, rogans vicum eis esset particeps huius celebritatis: ille vero ad eos qui venerant, Non sufficiunt, inquit, vobis ea quae facta sunt: sed me rursus vultis efficere presbyterum. Cum ij aute dicerent fieri no posse ut bis
eadem fieret ordinatio, non cessit,neque venit, donec lepus & eius familiares eum id docueriit. Scio quidem fore ut haec narratio videatur multis non
adeo admiranda:eam aute possit,ut qui eam digna quae comemoretur existi me, ut ex qua satis possit coniici & eius animi simplicitas & animae puritas. Iis aute qui sunt huiusmodi, Dominus regnu coelorum
394쪽
HIs TORIA . 3s s, orti est pollicitus. Amen enim, inquit, lico vobis, Mati J. , , nisi conuersi fueritis ut puelli isti, non intrabitis in D regnu coelorum. Oniam go summatim ostendi inus eius animae formam ac characterem , age eius quoque ostendamus ex virtute fiducia. idam dux militum qui delectabatur venatione, ascendit
in molem venaturus. E)lina aute sequebantur de canes & milites, de quaecunque sunt apta ad venationem. Postqua autem procul vidit homine, & ab iis ui cum eo erant audiit qtusna emet,statim ex equoesiliens, accessit, & allocutus est, di rogauit quid faciens hic degeret: is aut e contra vicissim interrogauit Tu aute quid hic venisti facturus 'Cum dux aute dixi ict,Venaturus, Et ego, inquit,meta venor Deum: & eu capere cupio: & cotemplari desidero: nec ab hac pulchra cessabo venatione. Haec cu dux audiisset,& ut par erat miratus esset, recessit. Cum aute aliqua do ciuitas a malo aliquo daemone incitata baccharetur, & in imperatoris fureret statuas, venerant qui de ex ducibus praestantissimi, qui aduersus ciuitate internecionis serebant sententiam. Cum is aute e monte descendisset,ambos accedentes duces in soro retinuit. Illi vero cum quisnam is esset didicissent,& ex equis desiluerunt, manusque & genua prehenderui, & ei salute signis carui. Illei aute iussit ut diceret imperatori, quod homo esset & eandem haberet natura quam ij qui eum assecc-rant c6tumelia: SI cum natura ira metiri oporteat,
ira sit usus immoderata: & pro suis imaginib' Dei imagines occidat: & pro aere statuarum, corpora AA A mortI
395쪽
SANCTORUM PATRUM morti tradat. Ac nobis quidem aeneas eiungere S rursus formare,est in propiti & facile. Tu aute,etsi sis imperator, non potes occisa corpora ad vita reducere. Et quid dico corpora ξ Neqtieeitim pilum unum potes eiungere. Hςc dixit voce usus Syriaca. Illi autem, interprete in lingua graeca transferente, audientes, & exhorruerunt, ta ea ad imperatorem transna i isti ros signi ficar ut . E go a u te e xi st i m o o m-nes cosessuros haec verba esse gratiae diuini spiritus. o modo enim aliter haec esset locutus, vir qui de
expers omnis eruditionis, in agris aute educatus, vitam autem agens in cacuminibus montiu omne
autem animo circunferens simplicitate,& qui nec diuinis quidem vacaverat eloquiis. Vum itaq; eius 3c spiritalem declarauerim sapientia, & quae iustisco uenit fiducia iustus enim co fidit ut leo transibo ad miracula.Vxor quςda cuiusdam locupletis nobilis, inciderat in morbu ingluuiei:& alij quide eum orbum appellabant operatione seu vexationem daemonis alij autem eu existimabant imbecillitate corporis. Sive aute hoc, siue illud esset, erat huiusmodi. Dicebant ea comedente in die triginta gallinas ,no posse appetitione extinguere satietate, sed adhuc alias appetere. Cum sic ergo in ea consumerentur facultates, eius miserti qui ad ea attinebant, diuinum ill si hominem obsecrant. Ille autem venit quidem & precatus est: & cum aquae dextera imposui siet, & salutare efformasset signaculu, & iussisset bibere,curauit morbu & adeo retudit immoderatam illa appetitione, & deincepsa aliqua
396쪽
ret. Hic quide morbus hoc modo est curatus.Cum autem quaeda puella thalamo adhuc contineretur,& repente cepisset vexari a malo daemone, accurrit pater ad diuinu hominem, orans, & vociferans, &postulas ut curaretur filia. Is autem precatus, iussit ut daemo statim abiret a puella. Is autem dicebat se eam non sua sponte esse ingressam, sed magicis coactum praestigiis. Dicebat aute eius quoque nomequ i coegerat, & amorem esse causam in calationis. Sed cum haec audiisset, non tulit pater irae impetu: nec expectauit ut curaretur puella: sed omni u magistratuum summii adit,prcsidem scilicet qui pluribus praeerat gentibus: accusat hominem, & rem narrat. Is aute reus in iudiciu adductus, rem negabat,& accusatione nominabat calumnia. Hic autenon ahu citabat testem quam ipsum daemone quiminister fuerat incantationis: δ: orabat iudicem ut curreret ad illu virum diuinu, & acciperet eius testimoniu. Cum is autem diceret non esse fas nec iustum ut in loco monasticς exercitationis haberetur
quaestio: dixit pater puellae se in iudiciu ducturum
Macedoniu: & currens persuasit, S: duxit. Sedens aute extra iudiciu iudex,non fuit iudex sed spectator. Magnus enim Macedonius fungebatur officio iudicis, utes ea quae intus habitabat potestate.Et cuiuberet daemoni vi consuetum mitteret mendac IU, cum tota aute veritate rei narraret tragoedia. Ille amaxima adactus necessitate,& viru ostendit qui ei magicis carminibus vim attulerat, & ancillam per
397쪽
-c8 SANCTORUM PATRvM quam illa potio puellae data suerat. Cum aute alia quoque pararet dicere quae secerat coactus ab aliis,
unius quidem aedes ex urens, alterius vero iumenta interimens .altu vero aliquo alio dano afficiens ius
sit homo Dei eu silere, & statim procul recedere a puella & ab urbe. ille aute tanqua Domini legi parens, secit quod iussus erat, & protinus effugit. Sic cum hanc vir diuinus liberastet a stirore,illu quoq; miserueripuit ab accusatione, & obstitit quominus iudex in eum serret sententia capitis: no esse fas dicens ut propter ea quae per ipsum sunt conuicta, supplicium capitis decerneretur, sed potius per poenitentiam ei daretur salus. Atque haec quidem satis sunt ad ostendenda diuinae potentiae copia quae ei data fuerat: ego tame alia quoque narrabo. M ulier quaeda nobili loco nata, & longe ditissima,ea autevocabatur Assyria, erat quidem emotae mentis, ex domesticis aute agnoscebat neminem: ut cibu aute& potum sumeret ferre non poterat. Plurimo autetempore assidue delirabat: & hoc alij quidem dicebant esse vexatione oc operatione daemonis: Medici aute dicebant esse morbu cerebri. Cum omnis ergo ars esset consumpta, & ex ea nullum daretur auxiliti, eius maritus, erat aute is Abrodianus, vir qui & erat ex magistratibus, & magna dignitate praeditus, ad diuinu illud caput accurrens,narrauit morbu coniugis, & orauit ut ea assequeretur curationem.Cessit vir diuinus:& domu quide venit,&magno ac vehementi studio Deo obtulit oratione. Perfecta aute oratione cum iussisset aqua afferri, &secisset
398쪽
secisset figura salutaris signaculi, iussit illa bibere.
Cum aute prohiberct medici, utpote 2 potu aquae frigidae morbus cresceret,expulsa tota illoru caterua, obtulit mulieri potionem. Illa aute simulac bibit, ad se rediit, & a morbo omnino liberata, diuintim virum agnouit, & ut dextra acciperet rogauit,oculisque ea imposuit,& ori admouit,& deinceps semper fuit mentis compos . Cum aute illud viis genus amplecteretur in montibus, pastor quidam quaerens oves errantes, venit ad illum locum ubi erat homo Dei: erat aute nox prosunda & multa nix descenderat: & vidit, ut ipse dixit, pyra circa ipsum accensam: & quosdam duos candida vetasse indutos, igni praebentes materia. Animi enim alacritate asseres, diuino fruebatur auxilio. in- etiam doni erat prophetici particeps. Et cum ad eum aliquando veni stet quila dux, pietate & vera religione clarus, quis autem ignorat virtute Lupiciani Z dixit se esse de quibusdam sollicitum, qui
ab urbe regia per mare ad ipsum ferebant necessaria. Dicebat enim praeteriisse quinquaginta dies,ex quo ex portu soluet ant, de eis autem nihil audiu rant. Ille autem nihil cunctatus,Vna,inquit,nauis, amice,periit: altera autem postridie portum occupabit Seleuciae. Et hoc quide audiuit diuina illam
vocem locuta: didicit autem experientia eoru quae dixerat veritatem. Vt autem alia praetermittam, ea narrabo quae ad nos ipsos pertinent. Cum mater mea una cum patre meo habitasset tredecim annis, ea non fuerat facta mater filiorum: erat enim steri-
399쪽
3 o SANCTORUM PATRvM .lis, ut quae fructum ferre a natura prohiberetur. Et ipsa quidem id non valde aegre ferebat. enim erat in rebus diuinis erudita, credebat hoc esse utile: magna autem molestiam accipiebat pater quod careret filiis: &circunquaque cursitans, rogabat Dei seruos ut a Deo ei peterent filios. Alij ergo pollicebantur se & Deu deprecaturos, & iubebant ut esset Dei voluntate contentus. Hic aute homo diuinus est aperte professus, se unum petituru ab Vniuei si opifice, & se petitionem acceptusu est pollicitus . Cum tres itaque anni praeteriisent, & promissio finem non accepisset, rursus accessit pater promissiim exigens. Ille aute iussit ut ad se mitteretur coniux . Cum autem venisset mater, dixit ille
vir diuinus, se & petiturii, & eam filium accepturam, & quod oportet eum ei qui dederat dedicari.
Cum aute mater solum rosaret ut animae salutem acciperet, & ut liberaretur a gehenna: Praeter hoc,
inquit, liberalis & munificus Deus tibi dabit filiv. Iis enim si pure & sincere petui, duplices largitur
petitiones. Illinc reuersia est mater asterens promissi benedictione Et quarto anno a promisitone concipit, & gerit uter uin : SI accedit ad diuinu hominem benedictionis ostendens manipulos. Quinto autem mense a conceptione,suit periculti abortionis .illa autem rursus misit ad nouum suu Elistum: vetabat enim morbus ne ad ipsum veniret: & ei reuocauit in memoriam quod nolebat fieri mater filioru: & eius promissa adduxit in mediu. Ille autecum procul vidisset veniete,& agnouit,& causam
400쪽
HISTORIA.' 37Isignificauit. Noctu enim & morbum & salutem ei ostenderat Dominus. Accepto ergo baculo, venit, ei innitens: & cum fuisset intra aecies,& pacis salutationem dedisset ut consueuerat, Bono, inquit, sis animo: nec timueris . Neque enim donui auferet is qui dedit, nisi tu pacta conuenta transilieris. Pollicita es aute te ei redditurum eum qui datus suerit,& ei consecraturu ad diuinum ministeriu. Sic autem, inquit mater, ego & opto 5 volo . Existimo enim vel imperfectissimum sectu es e magis expe- petendum quam a Deo alienam fit heducationem. Cum itaque aqua accepisset & benedixisset, Bibe ergo,inqui,vir diuinus, hanc aquam:& senties diuinum auxiliti. Bibit itaque ut iusserat, & abortionis effugit periculu. Hic sunt nostri Elisaei miracula. Ego eius benedictionem & doctrina saepe percepi. Me enim adhortans, saepe dicebat. Natus es, ὁ fili,cum multis laboribus. Multas noctes Deu hoc solum perpetuo rogaui, ut tui parentes hoc fierent quod te nato sunt nominati.Vide ergo ut vita agas dignam laboribus,ut qui, antequa nascereris, pro missis fueris dedicatus. QSae sunt autem Deo dedicata , sunt omnibus veneranda, & quae a vulgo
minime sunt contrectanda. Conuenit ergo ut tu quoque malos animi motus non admittas: illa autem sola S: facias & cogites quae Deu placant virtutis legislatore. Haec mihi perpetuo suadebat vir diuinus. Ego autem & eorum qitae mihi dixit memini:& donum diuinum sum edoctus. Cum autenon ostenda factis ea quae mihi suasit, rogo ut per