Commentariorum de verbi Dei corruptelis liber primus in quo de sanctissimi precursoris domini Ioannis Baptistae historia euangelica, cum aduersus alios huius temporis sectarios, tùm contra nouos ecclesiaticae historiae consarcinatores siue centuriato

발행: 1571년

분량: 816페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

331쪽

Pemodum se ipsa citeriunt. Vmim est, quod fingant Ioanni perfectum fuisse bapti linum,

ad quem capesiendu , tam accurata opus suerit accedentium P paratione. Alterum, quod An sibi quisque. hic etiam tacite suum dogma confirment, nul persei ierantiam luna videlicet vere iustiticari, nisi certissime credat,secum p citra lissitationem omnem statuat, se in numero praedestinatorum esse, se a magno illo perseuerantiae dono, de quo dixit Veritas,Qui perseueraueritvscpin finem, δ' Q - hic saluus erit no posse reiici et excludi Quam vero misere fallunt sese, qui etsi non sint verbi

factores,ut lacobus vocat,licet secundu Chri- lacobi. i. sti exemplum, ut Ioannes exigit.non ambulet, ne F cum Paulo castigent corpus,ut illud spi- Cox.

ritui subiiciant, tamen se reprobos fieri non posse confidunt,et sine iustitia propria, siner uelatione diuina,sine dissicili pugna, triumphsi -sbi 8c suis ante victoriam ut est in proueibio, Letissime pollicentur: Ubi non multum isti a

graui & iamdudu confutato Ioviniani errore absunt,qui iustificationis gratiam semel acceptam,a Christiano amitti non posse confinxit, dc Ioannem praeterea nefar a dogmatis testem ac patronum asciscunt, velutis ipse a baptizandis exigat, ut sine dubitatione ulla statuant,& cum certitudine absoluta Polliceantur, .

332쪽

se in fide & operibus bonis perseueraturos. Nos vero in his ac aliis id genus commentis ec excutiendis & confutandis non immorahimur,praesertina quod optime speremus,me diocriter doctos lacile intellecturos, haud mne fraude Centuriatores cum Ioanni tam multa licenter assingunt, in Evangelica sua his storia, quaecunque possunt,non ad veritatem comprobandam , sed ad suas opiniones firmudas arripere atque contorquere.Solum unam Quomodo Pa- ato alteram Patrum sententiam asscribemus, istitit abra Vnde .veram de perseuerantia doctrinam, quae traditur in Ecclesia,certius confirmemus. Be

Serm.1. In octava nardus quidem ita loquitur: Quis potest diis Penteco iR , ego-electis sum, ego de praedestinatis .. ad vitam ego de numero filiorum c Quis haec eis dicere potest reclamante nimirum scriptura : ee Ee se,. Nescit homo,si sit dignus amore,an odio. Ceri .etitudinem utique non habemus,sed spei fidu- 44cia consolatur nos, ne dubitationis huius an- . . xietate penitus cruciemur. Propter hoc data ..

sunt signa quaedam & indicia manifestae salu- .etis,ut quibus certitudinem negat causa sollici- ρὰ tudinis, vel fiduciam praestet gratia consola- .etionis.Nam quales simus, nosse possumus vel . . ex parte:quales aut futuri simus,id nosse peni- . . i.ciis ij. nobis impossibile est . Ita qui stat videat . .

333쪽

ne cadat. J Nein aliter de perseuerantia docet Augustinus: Iusti, inquit, licet de suae perse. De civit Dei lib. uerantiae praemio certi sint, de ipsa tamen pera' '' ρ'' seuerantia sua reperiuntur incerti. Quis enim hominum se in aditone prosect iique iustitiae perseueraturum usin in finem sciat, nisi aliqua reuelatione ab illo fiat certus, qui de hac re iusto latentici; iudicio, non omnes instruit, sed neminem fallit 3 Et rursus: Non dicant ho- De bono persemines perseuerantiam cuiquam datam v*ν in finem nisi cum ipse venerit finis, et perseuerasse,cui data est, repertus fuerit in finem. I

do miserunt Iudaei ab Hierosolymis sa-

. cerdotes dc leuitas, ut interrogarent

eum, Tu quis es & c. Quid ergo ba

ptizas si tu non es Christus Ioan . I. Videns autem multos Phari orum& Sadducaeorum,venientes ad baptiumum suum, dixit eis, Progenies vipe

334쪽

LIB. I. DE CORRUPT. VERBI DEI. CAP. VII L.

Taruat,quis demonstrauit vobis fuge re a ventura ira Facite ergo fructus dignos pα nitentiae. Et ne velitis dicere intra vos, Patrem habemus Abra ham. dico enim vobis, quoniam po

tens est Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae.Matth. 3 .

MAGDEBURGENS ER

ME' a Pontificibus cum Baptista disputant,

clFare i templo ordinario disiceaeret, novam caeremoniam extra verbum Dei traderet: Lib. x .col. 21 F.mni cum sacerdotibus Levitae ad Ioan

nem mittuntur, ut ex eo cpio ant, cur audeat incon

sultis Pontificibus ae sacerdotali ordine, novos cum tres facere, nouam doctima pan gere, novas caereis monias ordiri, repudiato etiam templa, ac deni peum de maniffla bosi accusent ac conuinc ibis dem. Et col 363. Ostendebantur magnopere omisnes,decoremat pylendorem veteris tus ac tranquillitatem amantes, prod omnia videretur demoliri, i sine expressa, utputabant, catione. I sic tur criste eum adcnriuntur iam . Tutiones Mes

335쪽

stas,nes Elias, nep Propheta: idcirco non debes baptizare,hoc e Lres novas moliri: convincoris esse haereticus, est pestis religionis 2 Deo sanciti'et ingratus tuis pinentibus I vi in ea religione vixersit, te j educarent. Et rursus col. 23M ' deliberata decernunt,legationem honestam ad Ioannem mitten- dam esse, pii eum ab hoc insistuto abducerent , aut errores exploratos er cognitos a lso authore , ad nodum referrent, ut legitimi dijudicari ac damna ri possent. Hic ex historia, piae Lan. primo extat, perspicuasunt. Tum aterum lib. s. cap. so. col. , i. Auinnespeccata ipsorum ligauit, nec ipsi ruri indigna tione, aut brutasubnis suae rursu in ioum coni ciebant, curauu siicquam.lbidem col.3 63.

CENS VRA.

Oannis testimonium, quod est demis Ioanni, i Christo et Euanoesica veritate Ion-stimonium Iudae.

ge grauilsimum, ii apud ullos ali 's,certe apud Iudaeos inprimis qui eius vita laan. i.&s.,c doctrinam magnopere suspicieoant, suum habere pondus debebat. Vt vero Euangelista illis exprobret incredulitatem, Ioannis testimonium repetit saepe, 8c inter alia proponit celebrem 5c honestam legationem, eam* a daeorum ad Ioan .

336쪽

Quo animo Leuitat de cacerdotes ab Hierosolymis missi ad Ioannem accesserint.

circumstantia temporis, locorum & persen rum egregie munit 8c ornat: nimirlim ut comendatius fiat hoc testimonium, quod cora Iudsis de Christo palam editur,et quo vix aliud ultu illustrius reperitur. Hic autem praecipua incidit qugstio de scopo huius legationis, quo nimirum anesmo Iudaei ad Ioannem suos miserint legatos.De his nemo dubitat, primarios filisse viros quales tum quidem erant Linuitae, sacerdotes & Pharisaei, qui splendore 8c doctrinae authoritate, rerum, sacrarum administratione reliquos sui ordinis sacile superauerint. Ex his igitur missi legati veniunt ad Ioannem interrogandum, quemadmodum illorum quoque verba declarant: non ut de Ioannias persona iam ante satis vulgo perspecta,sed ut de illius ossicio, ministerio atque doctrina se alioscy faciant certiores. Et habe hant illi uti ,quod in Ioanne sic ex eremo in publicum prodeunte, sic docente 8c baptizam

triob res nouitatem populique concursum admirarentur simul et venerarentur.Tanta enim& tam celebris de hoc viro apud populum erat existimatio,vt Lucas dicat, omnes animo secum cogitasse , Ioannem summe desideratum illum esse Messiam, quem diutius abesse

non posse , Propheticis ex literis intelligo hanc

337쪽

bant, multisque indici js colligebant. Quarc post conuentum Hierosolymis celebratum, ne in re momenti maximi cessando peccarent, ad Ioanne decernitur legatio,non solum ut de ratione sui officii rogetur, verum etiam ut optati Messiae honos ei deseratur ab his, qui concilii Hierosolymitani, vel procerum Iu- .daicorum nomine destinabantur. . Nec refert admodum hoc loco disquirere, secerintne hoc Iudaei in Christi odium, qui ,=6ά id. minus apud eos Sc celebris, & gratiosus tunc habebatur: an vero nulla habita Christi ratione, ad summae dignitatis amplitudinem Ioannem voluerint adsciscere, quem apud omnes maximo esse in pretio animaduertebant. Illud vero ex Euangelicis literis nec probari, necpcolligi potest,qubd hanc suam legationem in-sdiose prauo , animo adornarint, aut quod legati cu dolo et fraude in ipsa tra statione ali

Ad designarint. Probabilis est certe,ac merito Bono potius

amplecteta Chrysostomi sentetia, Iudsos hu- .

ius legationis authores et administros, voluntate syncera attulisse: et Ioani velut fido et Homil. . . in lobato viro,pmultu tribuisse. Sic aut loquitur Chrysostom': Tanis authoritatis Ioanne et taveru arbitrabatur, ut non sol im de aliis testi- monili,vertim ipsi de se ipso Oia crederet. Ne'

338쪽

Lix I. DE CORRUPT. VERBI DEL CAP. VIII.

que enim nisi ea esset sententia, ipsum interro- eegatum misissent,quid de se diceret. Nostis em, .eruod de se dicentibus,, his duntaxat maxime eede adhibemus,quosverissimos arbitramum e. Et paulo pbst: Promptissimo antino ad eum venerunt,licet postmodum mutati sint. Quae ceambo Christus his verbis significauit, Ille erat ceyu n D lucerna ardens 8c lucens : Vos autem volui cestis exultare ad horam in eius luce.2 Qua ora- cetione Chry sestomus perspicue docet,ludsos,

praesertim authoritate praestantiores, etsi non eadem animi beneuolentia Ioannem sint continue prosecuti tame cum INatos ad illii mi

terent, praeclare de illo sensisse, & cum essent illi obtemperare parati, rem omnem Per I fatos syncere agere voluisse. Hoc interim lasecbant in votis,utide Chrysostomus monesi Christic p verbis comprobat, ut si possent, in Ioannis luce gauderent, & eius opera nouumsbi sui rebus decorem & splendorem compararent. Sint autem secti postea Ioanni multito iniquiores, praesertim clim omni spe & eripe statione sua se dolerent esse frustratos: nihil, hoc quidem ad causam praesentem facit .Quid obsecro, nunc omnino mali contra illum m chinarentur, aut cur sanetu virii oppugnaturi accederent,qui ut ostedimus, gratia illius am

bieban

339쪽

Bicbant, & honore illi maximum: os erebant,riihil cupiebant impensius, Φ ut illeMessis Thunus amplecteretur,quod hinc demum prs sentem Reipublics suae statum plus satis afflicitum erigi, atq; ad pristinum decus reuocari posse sperarent. Notauit et Cyrillus,Ioannem an sit Christus idcircb ab illis interrogatum, quod maximam de se sus , viis sanctitate admiratione hominibus concitasset,ut ipse Chri- stus esse putaretur. Sed et Beda tuetur hac sem In i.cap. Ioannis. tentiam , sacerdotes & leuitas, quod Ioannes MUsias esset,sponte credidisse. Quae propterea nobis hoc loco pluribus Noliatores quam

explicantur , ut Euangelica VeritaS Perlpici sat causam te

Planius queat:deinde ut minori negotio iudicetur,quam sit opus caducum ac fragii quod tur. hic extruunt Centuriatores. Nam hi superio' Cene. lib.i.

iis legationis causam tantum ad odium 8c inuidiam resinint Iudaeorum: quod etsi a non- nudis Theologis affirmetur,tamen ab istis nimium exaggeratur, quasi nullam bonam ob causam, sed disputandi, sed exprobrandi, sed stomachandi 8c calumniandi gratia dieii legati mittantur. Vnde alia non minus amarulenta conne stant, Ioannem Iudaeis visum fuis se hominem seditiosum, Reipublicae pertur batorem,pestilentem,haereticum, qui & tem

di ii 3 plum

340쪽

plum deseruerit at ν repudiarit. Mitti ergo

ad illum legatos,veluti haeretics prauitatis inquisitores,ut nunc loquimur,qui hominem deside & doctrina suspeetu,& novandae religio' ni deditum examinent 8c explorent. Iracplo' annem ordinariae potestatis 8c Ecclesiastica gubernationis plane contemptorem faciunt, qui et seniores eius teporis in Ecclesia excommunicari et peccata ipsoru ligarit:nec ulla ex Parte curauerit, quicquid illi contra vel dicerent, vel statuerent, vel facerent in sua synagoga. Pari modestia aut ut reditus dicam,scudirilitate tradi at hanc legationem Philippus,& causam eius fuisse vult nouitatem & spe ciem schismatis, quia Ioannes mutaret genus doctrinae, reciperet gentes, secederet a tem plo,institueret 8c nouam csremoniam baptismi,qua fiebat schisma 8c populi dis iramo. Nec minus futilis & petulans est Georgius

Maior,qui legationis di star causam vocat se,

questam Aduen- cessionE ab ordinaria potestate,cui tum eccle- siast ica oubernatio fuit commendata Ioannem . . enim multa noua contra legem & ordinationes maiorum docuisse,instituisse,secisse:circin cisionem contempsisse, novos ritus & cultus,

nouam synagogam 8c ecclesiam instituisse, res . , ceptas suis te ab eo gentes incircucisas. Proin de

SEARCH

MENU NAVIGATION