장음표시 사용
41쪽
erumpis quado dicta Christi verba interpretaturi mn,inquisistrici tentationis Christo ille la est, quasi Deo adrierso iam esset ex
tis deuotus, horrore correptus est. Acriimus: Des rationis meme sit. Aς Pomerano uc dicitur: christussederet tam clamat in Comment. ire muri Hiccireuri derunt eum descires mortis in pericula issimi m- psal. D. uenenorteu. Et rursus: GMTreest segrammea tentatione,qua Ddo nonsuum defleratio Nitae est, sed etiam impugnat des ratio alutis, nihil ubi fedia ratis a Deo Tersatur ob oculos, id est, aeterius damnatio. Non D lam, sed rem seriam his adit christus. Igitur de In Catecbism Brentius, quem paulbarith citauimus, hunc Christi clamo- anni rem in crucesic interpretatur, ut significet Christum doloribus inferni obrutu, flamis inferni accensium fuisse. Nec intelligunt sapientes isti. quod timpliciter ac vere scripsit in prε,, sentem Christi precatione Hieronymus, Hic inquit, human, is tas loquitur,quomodo derelicta fuit in Adam quando is prpis ceptu transgressus est. vel in passionederelictus Christus,pro
ν parte carnis.I Eadem Augustini est senteti haec verba nem- Deeratian vip dici partim ex persona Christi,quod ad formam serui atti- Testam ι ς, net, partim ex persona sui corporis, quod est Ecclesia, ut sit vox Ecclesiet in Christo patientis, vel in quo patitur nostra i firmitas. Antonius Coruinus, alicubi neq; enim locus nunc occurritin his verbis no minore inscitia, quam in Christum c5- tumelia plenis scripsit: Christus conquestus HI, se derelis Iu ὰ Deo, bu est, quia ipse de Uta cor beatitudine or ab omnibus bonis fuit de- , resillis. Ac iterum : risi mortem christi oportebat ammam suam pati tu infimo, er marinis asci . daemonibus. Quin & Spinus CoTςnx 'nanc tuetur sententiam, Christum post mortem crucis eXant . . lim latam, gehennae gustasse flammas, & poenas in serni pertulis- -6; moriem su- se, ut pro animabus exutis corpore satisfaceret. Et Caluini Lime flamma, de dictum est: oportuit Chrsum cum inferorum copiis, aeterna imor- poenas inferni. tis latrare, quast confertis manibus binari. Quis verb Chriltiana Lib r.institvx. mente praeditus execrandas istorum blasphemias non hor- P reat, cum audit Christum in emce desperasse, vel desperantis vocem edidisse aut ad desperationem usque dolores infe ni flammas tartareas, quin & illatum ab ipsis daemonibus martyrium, & infernale napplicium etiam post mortem sustinuisset Nae isti sunt in preciosam filii Dei mortem petulan- ter contumelios, meritumq; & vimitem Dominici sangui nis,quo salus ni stra nititur,tantum non euacuue cotendunt.
42쪽
An LECTOREM Qtiis omninb Christianus ambigat, consummam esse in em ce myttinu redemptionis humanae, quo sanctificantur Adae filij, omni in coelis & terris pacificantur. Hoc mysterium isti certE vel ut prophani nesciunt, vel ingrati deprimunt, vel ceu rabiosi malo acti spiritu insectantur. Etiam multa, quari grauia bone Iesu nostra causa vitab suscepisti, perfecisti, to uetrasti, tuum ut nobis incredibilem declarares amorem l de tamen haec ipsa o impietatem)a nouis hostibus tuis vel ignorantur, vel contemnuntur, vel in disputationes oc contentiones nefarias rapiuntur. Tanta tibi rependitur gratia benignissimo liberatori.
omnes serὲ arti- . Non vacat neqlie decet hoc loco singulos commemor
culi fidei destri' qui suas linguas blasphemasti virulentos impiosq; cal sto a nouatori, o Christum Dominum hoc iniquissimo seculo exacu indignὸ imp demtim istorum perirasitauoacia, quam sceleru om nium nuuix impunitas atque securitas confirmauit, adeoq; immedicabilem proph reddidit, ut sanctae fidei de Christo e- demptore de Saluatore nostro partem propemodum trullam satis integram inconuulsamq; seruemus. Anabaptistae Christum verum hominem fuisse non putant, sed ex eius corpore piantasma quoddam extruunt, ut etiam Caluinus obse uauit. Libertini Christum non vere. sed sola opinatione mo tuum esse eontendunt. Quod Christus ad inferos descend tit, ut Christianus orbis in symbolo praedicat, Bucero ταυτο λογία est, & inferorum nomen pro sepulchro accipit. Descendere ad inferos, inquit Brentius, interire, quodgremiiDia dicimus, 3u minb gelin. Caluino hic descensus accipitur pro lucta cum aeternae mortis horrore. Idem vero Umbu Patrum . adriuos liberandos Christuulescendisse creditur, pro lair, cap.mnh- fabula ducit: sicut& Bucerus dicere non dubitauit, inuenta hominum esse, quae delymbo Patrum &reali descensu Christi ad inferos seu loca quaedam obscura proseruntur. Sic isti nouae fidei doctores,praeclarum illii fidei articulum de Christi ad inferos descensu pro nihilo habent, & totam venerauis tam rident antiquitatem. Fuit & schashousae quidam eno- ministris, ut fide dignus Episcopus Ioannes Faber indi-Fνvensi tum, quide Christum agnouit, sed eum colyoraliter rursum a mortuis non resurrexisse tradidit, quoniam corpus eius perinde atque allocum hominum cadaueribus
43쪽
P R AE A T I in accidere solet, computruerit, fueritii; prorsus absumptum. Qiae verb maior aduersus resurgentis Domini maiestatem, quae intolerabilior contumelia, quod nugacius figmentum potest opponi φ Beetae Christus per monumentu clausium non resurrexit, ut eius caro illud peruaserit, sed monumentum cessit corpori resurgeti. Putat Swencfeldius post resurrectionem in Christo humanam non esse naturam, sed eam a diuina absorptam manere, sicut Cythnetis admonet. Docet a tem ita Swen cfeldius: Christus nune iuxta ratur sitit huma-xiam clari Mus, deificatus, Deo incorporatus, ac omnino totus
forisfusis ritualis cir diuitisfactus esi. Et rursus: Etiam itina corpus per e bu Deus, imo etiam corporalis Deus est. Vides igntur haerelin Eutychianam hic ren otiari, dum humanam in Christo naturam non mansisse, sed in diuinitatem transijsia somniat Swe seldius. Neque dissentit Bullinurus, cum ita scribit, seu potius cauillatur: Si asymptus ille homo, euectus est super omnes creaturas, desse ditique use creatura: sicut hune locum Bera citat. Nec reliquum nobis faciunt articulum, Quo Christum in caelos credimus ascendisse. Negat enim Illyricus hanc ascensionem in sublimes caelos factam esse, cum fingat localem quandam Christi eleuationem, quae in coelum,id est,in amna duntaxat contigerit ad testandam eius orifidationem, ut metanus recte obseruauit. Negat &Breiuius, Christum eius5tie naturam humanam post re-Dirrectionem die quadragelimo primum in coelos ascendisse, M assirmat eum ante ascensionem illam, imo iam inde ab initio incarnationis in coelo fuisse. Statuit enim corpus quod nemo satis dignis miretur,. in coelo Scha te ra, imbiupra, infra, intra α extra omnia huius seculi Ioca. Vnde Brenti; sectator Lossius haec quoque scripsit: comtus Christi γ' resurrectionem glori uation est in omnibus locis,mo supra, iusta, intra . extra caelum γ' terram. Breuiter,
Schmidelinus& Brentiani in hoc laborant maxime, ut Christi ad Gelos ascensum eludant, & sessionem eius ad dexteram ita delatant, ut nihil ea sere sit aliud, quam omnipotente maiestate, plenitudine potestatis, omnipraesentia . caeteris diuinae nature attributis Christi corpus praeditum esse. His annumerari potest Ioachimus V Vestpha-ι , qui nUat particulam suffimi, localiter exponendamo 2 esse.
Lib. da omniρον sentia carnis Christis In .eap. Matth. Lib. de eollatione statuunt Christi, collat.vitamM Lib. de omni prae sentia carnis σDe sacramentis
tra Bullingerum. In aό. cap. Matth.. In disputat. Tu, binsensi cap. 27.
44쪽
Summa impieta. tis Dauidis Geor.
AD LECTORE Messe, & contra sensum grammaticum, contra iudicium Patrum, contra totius Ecclesiae consensum,ascendisse Christum in coelum. nihil aliud esse docet, quam dis aruisse: eum verbin coelo esse, pro eo quod est, ubique esse, interpretatur. Cui
Lascus non male respondit: Vita, spiritu caer gloria ira Christi
eorptus inam qui illimisique esse mitivi. Foedus&ille Caluini Lib.instit. p, Π l est,elim scribit, Christum traditurum Deo & Patri re-y c. iiis subij ciendum esse,ut Paulus affirmat,secundiim utraq; Christi natura intelligi oportere,quemadmodu a Sta caro etiam est annotatum. Eadem impietatis nota se Caluinus polluit, clam verba Pauli tractans, quod semetipsum Christus exinaniuerit, locum illum ad utramque Christi naturam refert, ut ita Christus utrinque dicatur exinanitus, quod plane sapit Arrianismum. Postrem 6 de Davide Georgio, impiorum huius aetatis omnium,qui Christo aduersantur,quodam velut primipilo non possum non meminisse. Is post hominum memoriam cohorresco referens veri Messiae personam,doctrinam, spiritum & ossicium in Germania sibi sumpsit, is Filium se illum i Patre dilectum, se regem Israel, hominum saluatorem & totius orbis extremum iudicem esse' iactati it: is Ioanni Baptistae de sanctis Prophetis omnibus adeoq; Christo domino & redemptori nostro, suo velut ministro & praecursori se longe anteponere & mortalium salute
D, impio rege ad se unum reuocare veritus non est. Tantunde vero de-'Monasterientium mentiae, plusque barbaricae tyrannidis & flagitiost obsceni- Ioanne Leidensi. tatis fuit in Ioanne Lei densi, qui ex Holandico sartore coryphae' Anabaptistam, & fastuosus rex Monasterij factus,n6n-In Epistol Iud ne Apostolus ouidam fore praedixit dominatione spreuit, & maiestatem blasphemavit, ac se quoq; Christium esse arrogantissim simulauiti Potest de illo etiam vere dici,quod Mahit meto alii tribusit:
νομον. Inuenit tamen uterque phanaticus homo,
quem dixi, sui similes, qui pessimis magistris crederet, illosq; duces sequi vellent ac pro ipso Messia colerent,quos constat ex omni propemodum impietate fuisse conflatos. Et non- infelix progren dum vel intellisis, vel admiraris bone Lector, human innesus et exitus schis- dicam dementia an Satanicum furorem in his,qui sacra fidei mδυς rum huius iura perfide violariit,& ab Ecclesia Catholica nefari E se pn 'PR sciderunt,ut nouum, nescio cuius, docti inae genus pro sua li
45쪽
P R AE P Α T I o. bidine profiterentur ' Qui professores quid nostra non tentarunt aerat' 't sursum&deorsum sacra miscerent omnia φ a. quibus rapinis & prophanationibus sese abstinuerunt i quos motus exitiales passetis non excitarunt φ quam procacitatem, rebellionem & pervicaciam aduersus magistratus &princi pes non exercuerunt i quo demum proiectae impudentiae li- . mul & vesaniae non proruperunti O infestum Ginsensum Christianae gentis hollem Satanam, qui clim sit mundi prin. ceps iis tantis ludibrijs Deum immortalem assicit, omneq; subsannat Ecclesiam, dum suam crudelissimam tyrannidem
ser illiusm si satellites & ministros quos diximus in Christi
i omini odium diuini ue verbi deerauationem explicat ocostentati Quis non credat. vinculis silum esse solutum omni-bita, qui aduersus dominum & Christum eius tam aperto Marte, tantoqi rerum successu grassaturἶ Etenim quo minusi teporis in suo regno sibi superme cernit, eb studiolius in hoc. Vnum tofus incumbit,ut quod Paulus vocat, mysterium iniquitatis, in suis lilijs verique Antichristi praecursoribus strenueuperetur.
Sed enim modus dc finis tandem aliquis esto in hisce co--ndis siue erroribus. siue furoribus, quos prophanum studium, & impia temeritas nouatorum in Europam no ira pridem inuexit. iniis aute Christiano spiritu im durus hanc tristem amictae Christi sponsae Ecclesiae faciem intueri, hanc foedam sacrosancita religionis dissipationem ob oculos ponere, hanc miserabile tot de fide opinionum atq; dissensionum co-
fusionem secu animo reputare potest, ut simul ex animo non ingemiscat, non ob summum lummi Dei contemptu, quando sic nomen & verbum eliis blasphematur, torreat, neq; cii Maadalena plorante iustas iungat lachrymas, &ad se qlioq; pertinere non putet illam Magdalenae lamentationem. Iule Iunt Dominum meum, & nescio ubi posuerunt eum φ Pnis enim animus, qui Deum timet, &est Christianae reipublicae studiosus, execrari potest, ferre non potest tam atroces, quas protulimus, in diuinam maiestatem contumelias euomi, &danatet in aliis perfidiae cineres, qui iam olim extincti iacebat, velut ab inferis reuocatos excitari, nouasq; inde flammas summa cum hominum pernicie toto fere orbe gras lari. Quid
veris,si nunc rediuiuus apud nos adesset vir sanctus & Episc - - e 3 pus
rii in hoc afflicto Ecclesiae statu.
46쪽
Quid maximὲ deplorandum in sebaiuis nostri
Irenaei de Hiero nymi sententie
AD LECTOREM us oth Apostolicus ille Policarpus quam inuitus ac dolensi os prodigiosos audiret errores quanta vi blasphemis doct Iibus reclamaret Annon suas obturaret aures,ac p ro costae ludii ingemens iterum diceret: δ καλε εις οἰους δε is seomini cM,ινα τουτων κνεχωμα 'Parum sit scilicet,peristius modi verbi Dei corri iptores,quoriim uberior es in aquilonari orbe nunquam fuit,magistratus proicindi, Patres irrideri, synodos explodi, sanctis hominibus insultari, veneranda Lacramenta conuelli,&quaecunq; demum ad Ecclesiae caerimonias ordinem ac disciplinam pertinent, abiici atque abo .leri. versim enim uerb ipsa prima principia & quali funda' menta fidei Christian t fiunditus concuti, &adoranda magis quam discutienda religionis nostret mysteria per homines,n scio quos in dubium reuocari,& ad vulgi iudiciu reserri,pr terea utramq: Christidni &saluatoris nostri natura, ipsamq, spiritas sancti diuinitatem ac totius indiuiduae sempiternaequvinitatis incomparabile maiestate tot modis conssimaram,. tanto seculorum consensu probatam, petulanteriterum in peti te rabiose conuelli,deniq; nihil fere sanctum,nihil inui Iabit nihiliarum,firmum ac solidum in religione et doctrinae: Christiana relinqui, id verb nefandu , id inexpiabile,nec ullis omnino lachrymis digne satis deplorandum scelus est, malo. rum nostiorum aetate nulli haudquaqua impune permissum, sed quemadmodu par erat, a magistratibus semper acerrimε vindicatum. Equidem non video, cur hoc loco & tempore dicere non possit orthodoxus, quod laudatissi mus ide & --tustissimus maro Irensus, cum nou orum quorunda dogmatrum ima=bitate ruisset offensus, ad Florinu scribens aliquando respondit: Haec dotmata, inquisivi cum fiducia dicam,sianam sententiam non nabent. Haec dogmata dissentiunt Ecclesia,& in mammam impietatem eos conbciunt,qui ipsis obtemperant.. Haec dogmata ne haeretici quidem, qui extra sunt Ecclesiam,vnquam fuissent ausi pronunciare. Haec do. ismara tibi, qui ante nos fueruntpresbyteri, qui et Apostolom. discipuli extiterui, no tradideruLI Aut si forte cuiqua placet magis Hieronymi consessio licet cum illo haereticorii malleo aduersus noua istorum comenta sic quoq; liberὶ dicere: Quinquis es assertor nouorum dogmatii quiso te ut parcas Romanis autibus, parcas fidei, qua Apostoli voce laudata est. Cu
47쪽
., post qΡdringentos annos 'unc etiam post missie quingetos
, , annos iure dixeris docere nos niteris, quod ante nesciuimusῖ, , Cur Psen in mestum δd Petrus & Paulus edere nolueruns,, Vsq; ad hune die sine ista doctrina mundus Chriltianus fulta
., Illam senex tenebo fidem,in qua puer natus sum.IMirabitur hoc loco forsitan aliquis, cur ego tantopere Quibus de causisyborem in tot portentis haerese propontidis: cur praeterea multorum sect in enumerandis illorum erroribus verset quos damnatae me-- ror
moriae homines ab omnib. esse censendos Ecclesia iudicauit. Vitiirvi consilii mei rationem habeas Lector equide scriptu rus de corruptelis verbi Dei, principib grauiores huiusmodiptermittere non putaui, quae bonis omnibus non solum admirationem,sed et horrorem,ni fallor,adferunt:&quas indicasse, prVei dum colatasse sit, praesertim quando cum ipsis totius religiois &doctrinae Christianae principiis illa pugnat. Deinde monet Christus Dominus in Euai elio, ut qui suae MMin Asaluti benEprospe bim volunt, inprimis a Pseudoprophetis caueant,eos a sit laquam putres arbores a noxiis seu pestiferis fructibus iubet agnosci. No igitur erat abs re, si nos cum rece tibus Pseudoerophetis congressuri,in huius opis limine cum de alijs grauissimis verbi diuini corruptelis, tum de pestiletinsmis nouae doctrinae mictibus lectivem commonefaceremus. Nec enim aliter fieri potest, quin malorum seminum mala sit seges,& malus coruus malum ouum pariat, ut vulgo dicitur. Praeterea in verbo Dei de figantibus et Babyloilicet turris aedificatoribns,deq; vulpibus Iupis et viperis frequens fit metio:nec dubium quin hisce nominib. illi designentur,quos an- An , se liquitas Paulum secura haereticos dixit, & longh nocentissi- Matth D. mos Ecclesiae hostes semper esse censuit. Quales verb illi hoc Tit. 3. snt tepore,ut nemo in re summi momenti vel erret uti ambigat,ex his,quae diximus,non erit dissicile iudicam,atq; ut nφs maximὶ tacerem seipsos illi clarissime produnti Adscribam in Pauli Eberi testimonium, qui post Lumerum de Melan - - .clitone primas tenuit in schola vvittea bergensi, ut vel inde esistet cmus,quales fiuctus nouae ita arbores notiiq; doctores in suis Ecclesiis serant. Irit,inquit,ertantisco 1 tristis'Corinth. sodalis deformatur inus Euangelicors,) Yt nihil videaturmis, quaem quodpr retur. Namst ad docentrer licias. deas
48쪽
An LECTOREM Ebe item mo de penniniter domina & moria tueri,aliquos non trecessu a certamina sererem fuere imo utili
bus magistrorum odi , aliq/ια religionem ille sere, singere ac refingere ad nutum reministrorum es cupissitates vel dominorum mi caetuum, quorum gratiam pluris vud Eu gelicos. Desuist, u gloriam Dei in 'veritatis propagationem, abitus Teia miserJum i quod Nora docenu extruxerunt, morum luenti erturpitudine Utae rursus deibuere. Hi iuria con 'ecti in Ordine pro Dientitim diatrinam coelestem, non possunt non contristare pior, . mul res ab Gangeli ν studio reddere alieniores. Rurbin si ad auditores ocu-Quales verbi Dei Christianae 'dissimorai id itore, apud ab isem,contemptum et neglectim sunt ii ministerii, di i rati muEuangelicos re- sanitate direptionem bonorum Leclesiae, ingratitudinem ergam Periantur. deles ministros Ῥerbi, disciplinae laxationem, e frenem contumaciam iutientutis, . aliorum. Tatiorum segetem incus .er amfurer scentem,pue mala intum on potest non Nehementer animo percelli, in intermon quassarifluctibus itabitationum, ambigens, an bis captus
p it esse stilem, in quo tantum sit distracti tim, constionum e
enormium Titiorum Maec vera nec minus ingenua Lberi est cofessio, tum de doctoribus,tum de auditoribus Ecclesiae no:ue, quae de pol Iessione verbi Dei,&incorruptae dominae,tantopere gloriatiir. Potissimum autem propter mores nouorum doctorum, quos luculen:er depinxit Eberus, hoc illius testimonium repetiuimus, nequis fortat te suspicetur, nos in talium dociorum i inuidiam aliquid fingere, qui miserabilem hanc speciem& summam deformitatem Ecclesiae suae tot te tris opinionibus & horrendis confusionibus reddunt indies deteriorem, ut hinc etiam apud illos multorum animi mira biliter excrucientur, ac de suae secta progressu haud obscurE desperent. Vt autem eb redeam unde sum digressis, fuit & illa ii bis caiisa praesentem tantorum errorum indicem proponet Ad disputatiorid di,quod inde probatum & persuasum omnibus cuperemus, verbo Dei non nouis quidem verbi Dei ministris Sc magistiis fidein &aii admittendi,qui ctoritatem non competere, sed eos a diuitii verbi possessione primos fidei arti- metitb reiici&arceri qui tam turpiter in primam &sum- lo m v xςnςx niam maxime'; necessariam verbi diuini partem impingui. si n*ῖμ' Etenim clim Christianae doctrinae fontes, ut ita dicam in vera doctrina de Deo, de Trinitat de Christo & utrao; eius natura
coni sunt, di i non potest quantopere hic isti hallucinetur, M
49쪽
aut veteres confimient, aut nouos eosq; perniciosos Graiarerrores. Atq; utinam solum errarent, verosque gigantes non
agerent, ut cyat blasphemas linguas in coelum mittere, ac immortalem Deum inuinasq; personas immani bello lacessere, α Christum Dominu palam incessere,haud sine furiosa quadam aud cia mollientur. Q d autem in re tota Christiana Nihil minui seminus ferendum, quid grauius incusandum ac seuerius ca- rendum magisq; stigandum est,quSm clim aduersus aeternam Dev niaiestatem detestandu Chri- inlidelitatis blasphemiaeque crimen perpetratur, & syncera de Deo fides opprimitur aut Iabesectatur Qtiae climi situ paru aut nihil, ut spero, Lector mir Hre nos pro ea,qua ad aedificatioem Ecclesiae accepimus p testate in aduersarioru aliquando libris versari,& velut E multo caeno sordes eruere ac in aceruum compori re, ut hac etiain parte alijsprodesse possimus.Etenim sic alioru animos,qus adnuc mundi dc synceri sunt,ut in ossiciomaneant, cofiim antis,omnesq; cautiores reddimus, ut aduersius imyurioris doctrinae fermentum,quod noui Theolasti clam palam inducul - . spargunt,sese praemuniant atq; meantur. Quare n. solum Mirums,atia
in hoc ipso velli insed in profressu etiam operis istiusmodi ille eontia sect
corruptores saepenumerb a nobis adducuntur,illoriim; sen- rios doceatur.
tentiae considerantiu, ec vitia deteguntur,ut verum a falso,piues, impio rectius discemamr,verbuq; θεοπνευς. cui positi
benda suntola, aduersus deprairatorum iniuriam vindicetur. Vt omitta interim, saepenumero usu venire,quod sicut malis moribus bonae leges natae sun* sic etiam ex libiis no bonis Disaq; doctrina haeret corum,Catholica veritas, quae opprimi non potest,tum illustrior, tum solidior efiiciatur. Cum ver, alijs veritatis Euangelicae studiosis,tum illis maxime nostralianc operam cupimus esse salutarem , qui velut inter sco
piones versantur,atq; ut velint maxime tam venenatos serispentum afflatus effuge ,& omnem cum haereticis consue
ludinem euitare dissicillime tollunt. Hos velut mediis flucti.
bus interclusos&tanquam flammis aut carbonibus ardentibus expositos ,utinam propitio Christo iuuare possemus,sitaeut de grauis ipsEnim postulat necessitas. ac prae optum no- iaetuta. bis Apostolicum iniungit, quo dicitur: Hos quidem arguite iudicatos illos verb taluate de igne rapientes.
Qionum vero det comptorium verbi diaum est satis,
50쪽
Dei de communi etiam abusu admonitio.
Verbum Dei,sicut ipse Christus, petra scandali de si
gnum contradictionis hoc tempore.
Quos hodie verbum Dei praeci- ὸ scandalizet. In praefatide pa
AD LECTOREM nune qua possum contentione maxima Lectore obtestor, ut qub pnestantius donu est verbi Dei, sicut initio meminimus, eo auidius illud amplectitur,& studiosius colat, & religiosius
obseritet,ac in eo ipso tum oria ado tum exprimedo moribus, Ier omnem vita accuratius elaboret. Hoc em est quod Pau-
us&Iacobus Apolioli inculcat vel maxim . Christianos hoauditores tantlim, sed& fa res verbi esse oportere: sicut αChristus beatos pronuntiat,qui verbum Dei audiunt ataicu'stodiunt. Retineamus interim,dc magno cum animi dol re nobiscu saepe versemus,nos in aetatem mundi senescentis verE ferream,& omnis impietatis refertam incidisse, qua coelestis ille thesaurus verbu Dei, vilissimi precij merces euasit, virtutis norma turpitudinis pallium es coepiyam aut veristatis in mendacij praesidium conuersa est. α pietatis dein simac Nuitatis omnis regula,decus atq;lum in im8ietati postaliae, impudentiae,contumaciae, seditionis ac rebellionis c5mune quoddam operculu est transmutatu. Quocirca negari
non potest, quod olim de Christo Diio dictum simul & factu
est ide de sacro Dei verbo rectissimε usurpari, positum illud videlicet esse in signum contradictionis,in petram scandali,in lapidem offensionis,ac beatum videri hominem,quem verbi diuini litera tanquam sagitta meridiana volans non vulnerat& occidit, beatu inqua qui scripturam diuina ita legit ac tra- ωt,ut parte salte ex aliqua no offendatur. Offenduntur sanεSchvvenchfeldiant,qui Christianos tantum no scripturis di- .uinis excludimb earumq; usum&lectionem turpiter eleuasi cum voces nescio quas cetlestes et visa somniaque libris biblicis anteponere, clim itide verbu Dei mortua tantum inanemq, literam esse hibulatur,cum praeterea indi γε sentiunt de verbi diuini ministerio, quod grauissimas ob causas in Ecclesia necessarib retinetur. Nec pudet Seballianum Franckium palam effutire,scripturae litera ellis gladium Antichrilli,quo tancti vincantur ac interficiantur,ene sede in qua soleat insdere.& eerta eiusde Antichristi nota&insigne verumq; Silenum Alcibiadis. Offenduntursui tam angatos limites verbo Dei circumscribunt, ut in solis literis elycriptis Biblicis quae circumseruntur illud haerere contendam:nec intelligunt multo esse antiquius, latiusque Dei verbum patere, quod ante Mosen etiam prisci patres tenebant, verbuminquam veritatum