장음표시 사용
471쪽
DE IOANNIs PRAECELLENTI DIGNITATE.ais
heretur,& partim ob vitae seueritatem,partim ob doctrinae praestantiam,praeclarum sibi nomen vulgo comparasset At ne sic quidem vel dici,vel existimari re ste potest, quod ille singularem in carne gratiam obtinuerit:cum vvarias ob virtutes alη clarissimi viri non solum apud Iudaeos,sed etiam apud ethnicos nominis existimationem,&audioritatem, S gloriam immortalem sibi pepererint: qui fortasse Ioanne nec obscuriores, nec inferiores plurimis visi fuerint. Quare nisi me fallit prorsus opiniore seipsum quide intelligit Sarcerius, esim loannem non aliter quam propter grati am & pHrogatiua cum came coniund am, ce-set a Christo commendariCaeterum qua Pro cacitate,&insulsa prorsus interpretatione Ιωannis laudem hic homo impurus obscuratae supprimit, eadem quom Christi matrem Sc virginem illam sanetissimam, de qua sequenti libro tradiabimus, audet commaculare. Sed mali corvi,ut dici solet,malum ouum. Confidimat nimirum Sarcerius, quod a Luthero im pie prorsus est traditum: Sumus pares matri
Deti aequesanctificut illa, nisi quod non posse, imis esse Dei matres sicut illa uit.
Cogitanti vero mihi,cur isti tantopere vinmansivi Ioannes propter ossicium duntaxat a toribus laudari
472쪽
LIB. I. DE CORRUPT. VERBI DEI. CAP. IX. '
Christo laudari videat, duae potissimu cause osserunt sese. Prima arrogates homines hinc sibi placere possunt, et fortasse volunt, vel ut . aeque comune cum Ioanne laudem habeant, quemadmoduinEuangelio pNdicado munus cum Ioanne sibi comune este arbitrantur. Hahent igitur ex hac interpretatione unde place ant,& blandiantur sibi omnes noui Euangelii doctores 8c concionatores, qui ratione ministerii cum Ioanne, 8c in Ioanne se aliis vidεtur anteponere,adeo p a Christo ipso omnibus se praeferri,possunt gloriari. Nam& Lutherus praedicat, summum&praestantissimum fidei
opus esse,ut alter alterum in verbo erudiat: cia. Matia. Bucerus testatur, Veros Prophetas praestare
omnibus, quod omnium diuinissimo benem cio homines assiciar. Et quod longe absurdseus,at Ioanne prorsus indignu est, illo malo res,illi* praeseredos esse dicit istos, qui gratia Dei seu Euangeliu syncere annuntiant in Ecclesia, imb ex his neminem tam abiectu esse, qui non sit maior Ioanne, quia plenius 8c p lentius at* perseetius quam loannes Christudoceat. En quam insolenter isti sese alios , pi,
rioris,ut vocant,do strinae ministros estcrunt. M Penes quos tantum veram Euangel 3 proic
di illustrandigloriam esse falsissime putat.
473쪽
DE IOANNIs PRAECELLENTI DIGNITATs.1M
Rursus vero quam viliter 8c abiecte de Ioanne sentiunt, qui cum sit sacro veritatis ore, Rab Euangelistis omnibus vel maxime commendatus, omnibus , Prophetis antepositus, tame a Bucero vilissimis 8c abiectissimis quibusq3 Euanget' tractatoribus,rie dicam blate- - 4ronibus,post habetur. Quid autem hoc ipsa
contra talem tantum, virum, & Οmritu sum- moru concionatoru&doctorum facile principem,aut insipientius aut petulantius potest
adferrii Est ne hoc sanetissimo & omniu gen
tium linguis celebratissimo viro debitam lain dem tribuere,& Christi verbis consonare edprudens omitto disputationem,quae hoc loco n5 adeo videtur necessaria,quomodo Ecclesie Catholicae minister cum Ioanne comparari,ae .ei aliqua ex parte praeponi re ite possit, si rem totam religiosius expendamus.. Nunc alteram causam aperiamus qus istos permovisse potuit, ut nullam Ioanni praestantiam nisi ratione ossicii conccdant,neque Chriasti verbis concessam esse interpretentur.Saluuenim sibi constare cupiunt doama, quo nihil
habent charius,magis y tritu,cle Iutallia VIdee quid concedanellicet imputatiua, Occum ea coniungi nolunt
iustitiam, quam in scholis vocant, inhaerente ac infusam,qua in pηs habet non modo grat'
474쪽
- LIB. L DE CORRUPT. VERRI DEL CAP. 1 T.
dus & progressus quosdam, verum et ιam cxculta perseetionem alcra excellentiam adsist
,.Tim. i. Pr Nepti,& vinculum perseetionis chaia ColoiL3. ritas,in illorum cordibus eximie flagrat 3c redistiti, imputati-gnat. Iustitiam vero imputatiuam, quam istibiis ecta.h ἱόu, hJrix/te destituta nunquam non fabricant, adia situra secta. qualem iacium in credentibus omnibus, quishus Christi iustitia & meritum gratis per fide
applicetur,ut hinc non magis Ioannes, quam Diaetorii quilibet iustus, sandi us ac perfectus mssit existimari.Proinde cum iustitiam rena- ά. xis omnibus inhaerentem adimant, quicquid tandem doceat Paulus de charitate in cordibus nostris per Spiritum sanct um diffusa, nihil pro sua quidem causa commodius fingere potuere,quam ut Christi de Ioanne praeconium ad externum eius munus ac ossicitim so Iummodo detorquerent,san 'itati autem perianae nec tantillum relinquerent. Quid autem hoc est aliud quam quod astute tacite , negat, . Ioannem vere magnum,in iustitia Sc sanctit te coram Deo apparuisse,alijscp piis priorum aetatum omnium praeluxisse et quemadmodiae verbo Dei 8c patribus demonstratum est.. Revera isti vel inuident,vel eripiunt suam I
475쪽
quicquid in illius vita praecestens existit, stu- ioanni, gloriam dio quodam obscurat et opprimunt, ut agrio
sci nolint gratiae &sanctitatis eius excellenti- obscuam, quam diuinitus acceptam, inde a matris utero illaesam integram seruauit, quam &nouis virtutum profectibus cumulatiorem indiea illustriorem reddidit, quam demum Eroiecit
& incredibili diuinae charitatis ardore tum invita, tum in morte saneta eb vscp perduxit, ut ne cogitatione quidem possimus assequi, ad quanta virtutis &perfectionis omnis rastigia virille per innocens,& in via Domini invmaculatus, diuino , spiritu inde ab infantia
Plenus, tandem peruenerit. Non explicant Exalliorum tan-
quidem Euangelistae, sed prudentibus illud necessaria cogitandu relinquunt, nihil de anne vulgare, sed la de ullo mortali alio, summa quaeq; sentiri 6c iudicari oportere. Scribit
Nilus de Ioanne viro quodam eximiae sancti' Li de oratione. latis,qui Parui cognome inuenta eum inma Quiete mentix, in orandi studio, in diuinis cinii loanne, do- collo tu is immotum pernitille, nem ab hac tanctitii reai. tanta contentione quicquam rei sisse, tametsν daemori in specie circumplicati draconis c xam astaret, ac in illius faciem vomeret, co
Pus manderet. Narrat de alio etiam Ioanne, quem dsmones afflixerint grauiter 8c oppug-
476쪽
Bernardore Chrysi,stomis agnita. Homil.27. per. impersin Matth.
narim, sed qui essicere non potuerint, ut illum ab orationis diuinae* contemplationis seruore maximo reuocarent. Quid igitur de Ioanne nostro aestimare par est,quem superioribus illis, ac anachoretis omnibus longe praestitis. se nemo sapiens unquam negabit c Quos ille diuinos non sensit ardores c quae subinde non spe stauit lumina quas infestantium daemonucopias non superauit et quis vel crebriora, vel suauiora cum Deo vnΦ miscuit colloquia O quam illius oratio pura,quam tranquilla,su limis,seria ardens at p continua, Deo* 8c angelis eius semper accepta c Ita fit propitius mihi Deus, ita me Ioannes amet, mihi ν faueativi ex immenso virtutum 8c donorum acer uo, quibus ille suum animum ornatissimum habuit,partem vel minimam ad huius animus Iar meae qualemcunsp tiam illustrationem,tum sanetificationem assequi possim. Vere pro cis dixit Bernardus: Laetantur angeli,& viri- ..uscpnaturae uniuersitas admiratur, hominem sic ingressiim abyssium luminis, & intra inter . . na diuinitatis absorptum, ut ipsam reuerberet . . aciem angelicae puritatis.J Fatetur Sc Chrysostomus,angelica uiuendi perfectionem in I
annis corpore fuisse seruatam, qui gloriosior fuerit, quia homo, & propter virtutis merse . .
477쪽
αν tum angelus vocatus sit, quam si nomine an, gelus 8c natura fuisset,propterea quod humana natura angelicam superauerit sanctitatem,
8c quod non habet natura,id per Dei gratiam obtinuerit. Adiungit 8c illud: Quantum prae
caeteris Prophetis Ioannes in tempore iuxta Christum, tanto iustitia prae illis proximioras erat Christo.JQuid vero isti de Ioanne preclare sentirent, qui in hoc crasta versantur errore,quem olim, ' Vt par erat, in Ioviniano damnauit, ac etiamnunc damnat Ecclesiae Negabat ille sanetos tum in gratia, tum in gloria inaequales esse, aliosque ali js illustriores et perseeliores reperiri.Quod salsum et pestilens dogma minore nunc negotio potest euerti, cum sit olim ab Hieronymo sortissime disiecstum atq; dissipa tum. Is inter multa, quae citat e scripturis exempla huc proprie speetantia, sic etiam de Io- ω, anne ratiocinatur: Ipse quoque Ioannes, quo, , maior non fuit inter natos mulierum, paren s, cibus suis melior. Non enim solum hominse,, bus, sed & Angelis testimonio Domini com-s i paratur. Et tamen qui cunctis hominibus erats, maior in terra, nimirum in regno coelorum minor fuisse perhibetur. Quid mirum,in col-
Nouatores eum Ioviniano tollunt meritorum
& praemiorum dilerentiam Aug. haerest. 82. de Ioviniauiistis. Lib. I. aduersu Iovinianum.
, , latione sanct orum alios esse meliores, dc aliose inse-
Sanctos alios aliis digniores & bea tiores cse.
478쪽
Dan. εω .Corinth. . Deum non esse acceptorem pedisonarum,ut homines esse solent.. LIB. I. DE CORRUPT. VERBI DEI. CAP. IX.
Inferiores,cum e cotrario in collatione peccatorum hoc intelligi possit c J Probat hoc etiam Augustinus ex verbis Euangelicis, Omni habenti dabitur Sc abundabit: ei autem qui non habet, & quod videtur habere, auferetur ab eo. Probat & post , alios Theophiladius ex eo, quod Christus de semine in terram iacto per parabolam disserit: facit enim hoc seuehu,
aliud quidem centesimum, aliud autem sexagesimum, aliud vero tricesimum. Variae, in quit,virtutis species sunt, varii S qui proficiunt.J Probat rursus ex Lucae parabola,quae seruo pro suis meritis plures S pauciores ciuitates assignat. At ν huc pertinet, quod ' Cyprianus,' Hieronymus: Augustinus, ' Theodoretus Christi dichum de multis in patris re--gno mansionibus,& Pauli locum illusire dedisserenti stellarum in coelo claritate sic explicant,ut diuersa credentium 8c merita, S praemia illic intelligantur, alio G M as non sol iam in Ecclesia militante iustiores, sed in triumphante itidem beatiores esse cognoscamus. E si vero libere agat Deus,nulli gratiam debeat,& omnia quae vult,cum omnibus & singu- Iis pro nutu suo faciat, cui etiam resistere no
mo possit,qui nec respiciat quen* in his, quae ad praedestinationem & iustificationem ho-
479쪽
minis pertinent,ut sollim cui vult misereatur: tamen sic visum est summae illius prouidentiae, ut aliter ato aliter agat cum mortalibus,& non sollam fidei,sed 8c operum meritorumque humanorum ratione habeat lingularem. Non est ille quidem personarum acceptor ex Iudaeorum aestimatione, qui Deum suae tantum genti propitium cste fingebant, ne* iuxta communem hominum consuetudinem, imb prauitatem,qui saep' malos bonis, &res deteriores potioribus iudicando praeponunt. Sed in omni gente,ut Petrus dixit,qui ti- ελ λmet Deum,dc operatur iustitiam,acceptus est
illi. Respexit igitur non ad impium Cain, sed ad iustum Abel eius* munera. At ν hoc est
quod Ambrotius dixit: Apud Deum nulla in p.3 ad GH. discretio per narum est, nisi morum & vitae, si ut homines unius fidei meritis distinguantur,
non personis Irim alibi: Acceptor personae Lib. de virginiis rum Deus non est,sed meritorum, atm virtu- 'tum. 3 Quin & Aepinus hoc aperte fatetur: Commentiin Deus tum per δπam,tum opera piorum respici pro- ' η' bar er acceptat, ideo personae Evangelicam pro' misionem'operibus siue is lilys legis remunera rioneinpollicetur,'propter promissionem suam
Prami ornat rumperfnam,tum opera bona unicu-
480쪽
xistos In hae vita inaequales esse
LIB. I. DE CORRUPT. VERBI DEI. CAP. I x.
tu boni spij. dec obscure quidem scriptura
commonstrat,alium alio gratiore Deo, 8c iustiorem at* fanistiorem este putandia, Ut quaedam in illis dignitas insqualis necessarib constituatur. Hinc Noe vir iustus at* perfecitus, qui cum Deo ambulauit, prae csteris omnibus
coram Domino gratiam inuenit, eius, fitq
Propter Parentem iustiorem inundante dilu, uio liberantur, & a Deo benedicuntur. Lolli tutius propter Abraham Deo chariorem δίfamiliariorem a communi nefandarum urbili subuersione immunis ac liber euadit. Isaae Propter singularem patris, Abrahae nimirum, obedientiam,quae summe laudata est,diuinam accipit nedi ionem. Moyses Deum iratum
saepe alus recociliauit,meritas poenas auertit, immeso populo,qui summo se crimine obligauerat, peccanti gratiam amissam recupera Uit. Demum Paulo ducentas & septuaginta sex animas ita donauit Deus, ut ob illius gratiam praesenti nauseagio eriperentur, & incolumes portum tenerent. Nunquid verb is cui donantur, S qui donantur, unius meriti sunt, ut verbis Hieronymianis utamur Recte igitur ac praeclare synodus Theleniis, Ambrotio etiam sustragante,inaequalia iustorum merita