Commentariorum de verbi Dei corruptelis liber primus in quo de sanctissimi precursoris domini Ioannis Baptistae historia euangelica, cum aduersus alios huius temporis sectarios, tùm contra nouos ecclesiaticae historiae consarcinatores siue centuriato

발행: 1571년

분량: 816페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

491쪽

nor est in regno coelorum. Matth. a In harmonia mansel.

tudinem praestantiana viri, non tam ossicii quam sanistitati s ratione metiuntur, ut ma ludo illa scilicet nem solum, ne* maxime ad docendi munus referatur. Quicquid autem Praerogatiuae veI sancilitatis diuinitus Ioannea

accepit,id longe maius & sublimius persediseus , esse dicimus , quam ut humano possit ii genio comprehedi. Quicquid autem accepit, totum sine ulla dubitatione huc ille contulit. vi optimi praecursoris, maximio Prophetarossicio maiore tiam fide,tlim dignitate ad summam summi Dei gloriam perfungeretur. Nunc illud superest breuiter excutiendum, quod ad verba Christi sequentia pertinet,Qui minor est in regno celorum,maior est illo, lo- anne scilicet. Iudicio Caluini nimium hallucinati sunt omnes, quibus visus est Christus hie seipsum conserre cum Ioanne. Et ficiunt hoc tamen ' Hieronymus, '' Chry sostomuse Amobrosius, ' Augustinns,' Beda, s Rupertus, ut plures alios eiusdem sententiae sust agatores Praetereamus. Hos omnes Caluinus inscitiae arguit,pro sua solita scilicet modestia, multo magis ipse reprehendendus, Certe non potcst non apta videri haec interpretatio,vt Christus se ipsum cum Ioanne conferat, ato ita temporamento quodam mox Praecedens encomion mode-

492쪽

moderetur, velut hoc dicere videatur: Filius hominis idem , virginis, qui Ioanne minoremudaeorum opinione, maior illo est, non inter homines quidem beatus enim, qui In Matth. eum non fuerit scandalizatus) sed in regno

coelorum,hoc est,an sanetorum verecy creden

tium Eccles1a. Nam Ioanni apprime fauebant omnes, eius* non modo doctrinam, sed vitam etiam 8c mores suspiciebant, qui ut dis imus , magni nominis & prae omnibus sere Prophetis percelebris habitus est semper in Synagoga. Loquitur ergo de praesenti,non defuturo tempore,Qui minor est in regno cocto-xu,maior est illo. Vbi no obscure illud quo significavit,quod antea monuimus, se non Q Ilim de Ioannis officio ac ministerio, sed de uniuersa eius virtute sanctimonia , paulo an te verba fecisse,at ita per ola stallo praestan'tiorem esse, sicut Ioannes etia ipse testatus est. Chrysostomus recte monet, Christu ad hanc

sententiam propterea descendere, ne videlicctencomioru excellentia, quibus Ioanne fuerat prosecutus,absurditatem aliquam pareret aut dientibus,cum Iudaei omnifaria Ioanne Christo prsserretaMinore igitur se vocat, state scilicet ac multoru opinione,cum eum etia iidem

Iudsi voracem oc vinolentu appellarint. Tra-

493쪽

ctat hunc quoqν locu Cyrillus, & multas comtra Eunomium dissiputat, nequis putet Christum aliqua ex parte Ioanne vel minorem, vel aequalem habendum. Confirmat autem hoc quod diximus, maiorem in regno cColorum eum, qui sanistitate sit sublimior, significari. Ambrosius minorem in regno ccelorum non ad Christum,sed ad angelu reseri, velut Christus ostendat Ioannem hominibus quidem amreponi,et inter natos mulierum potiorem esse, sed angelis tamen cedere. Variant etiam auto res,quidnam regni coelorum nomen hoc loco

designet: nos verb in his discutiedis nihil mirabimur , sed ad alia quae sunt huius instituti magis a pria,sine ambagibus Progrediemur.

M V M. Omnis arbor quae non iacit seu tum bonum, excidetur,dc in ignem mittetur.Matth. 3. Facite seu eius dignos poenitentiae. Lucae 3. Matth. 3.

494쪽

DE TRIEvs CAPITI RVS DOCTRINAE IOAN. xii

Ioannes de nece litate bonorum operam docui prod omnis arbor non facienstructum, debeae exscindi, mis ignem coni jcie opera autem tanti moraliapr fuit. Lib. 1 capa OAEOL36ossit cap. 4. col. 1 a F.Bapti suos auditores de operibus interrogantes, Lvc. 3. de decalogi operibus monet: nempe ut sint erga alios benefici, si φ Devocationis opera expediat,nemini iniuria inferatur. quilibet fiuo stipendio sit contentus. Tum iterum, lib. s. p. 4. col. 84. Ioannes quaerentibus,quid debeant facere,ressondes, visim benefici erga egenos, ut pilis influa vocatione honestatem. Iatuta=quatur. Quae opera certe ex decalogo eis praescribuntur.

CENS VR A.

Raeeursor Domini Ioannes, electu plane organum Dei,ut muneri suo responderet,ac apud Iudaeos viam Christo pararet, tum in baptizando, tum in docendo,paucis quidem annis, bienniu quippe fuisse putant sed summa cum fide versatus est.Et redie quidem hoc deprehendit Bem Sende meell.Iois nardus, nouum 8c insigne aliquid in Ioannis '' 'r'

Praedicatione contineri,qui verbum poeniten- tio singularis.

495쪽

. - LIN. I. DE CORRUPT. VERBI DEI. CAR. T. '

eiae dulce 5c gloriosum cum verbo regni Iorum laeto se adorando prima coniunxerit Hoc nam ille magnus Elias secit sus praedi

cationis initium,Pinnitentiam, inquit, agite twrib.3. appropinquabit ein regnum coelorum. Ioannis igitur praedicationem ait esse vocem exul tationis,Voce laetitiae,verbu misericordis,

monem gloriae, largitatem gratiae. Verbum . .

quod celaverat Deus,tae uerat a ingelus , latue rat Patriarchis,Prophetae nescierant. Ioannes enim natus ostendit medicamentum vulneri,

Peccato poenitentiam , iniquitati veniam. 3Qui suum docendi munus,si diligenter aduer-aoAAh, vas, ita instituit, ut illud ad tria proripue capse, fidem,poenitentiam et opera bona retulisse videatur. Nimicum qiab fidem doceat,studi se abducit a se homines omnes,& proponit illis,in quem credant, que ample stantur & Io n. t.& a. seruent Unice,Christum videlicet agnum Des, peccata mundi, Sc sponsum quidesursum veniens, super omnes est, eudemipiise dicem,qui habet ventilabru, ac permundabis area sua. Ad poenitentis porro do strinam peditinet, quod iram Dei et ignem gehenne peccatoribus denuntiat, quod animorum ad Deum integram conuertionem ipse poenitentia vo

cat ab Oibus Postulat indiscriminatim, quod

496쪽

Non sollim ad odium sui, sed etiam ad conses sione peccatorum poenitentes adducit, quod Prsterea seuetus dignos cum poenitentia coniungendos esse docet. De operibus vero tum in genere monet credentes, tum in specie tra fiat, ubi publicanos, & milites inseruit. Nec dubiu quin eade ratione sedulitate cum pi in ribus egerit, ut pro ratione fidi doetoris ola fieret omnibus,et quemlibet hominu ordinem de operibus suae vocationi congruentibus in- formaret,& ad Christi gratia consequendam magno ardenti pstudio praepararet. Hle iam nobis osteri se locus tractandi de operibus, quae in suo ministerio vel praecepit Ioannes, vel commendauit, postea do strinam

eius de poenitentia excutiemus.Et recte saten . tur Centuriatores, de bonoru operum neces C Σsitate docui ste Ioannem: nec de illo quisl du opEium bon in hilare potest ,qui vel solam eXPendit ham ςru hephidieaturi .grauissima vereo metuedam sententiam,qua ., & Christus postea repetiuit: OMNIS arbor Matth. .&ν. qus non facit fructum bonum, excidetur in

ignem mittetur. In quae verba Pr lare sic Au- Lib. o.honia.

gustinus: Ideo,inquit, quantu possumus, Din. eius iustitis studeamus adferre, timentes illud' quod Diis dixit: Omnis arbor,quae non facit uuictum bonum.excidetur et in igne mitteturi.

497쪽

LIB. I. DE CORRUPT. VERB I DEL CAP. X.

H'c sententia euidenter ostendit, quia non soluat malum fecisse, sed etiam bonum non

egisse damnabile erit.ῖ Et idem alibi: Non di-- in facit studium malum, sed quae nonficit fruetu bonum. Hinc ergo possumus euidenter agnoscere, quas pCenas arbor spinosa in die iudicii patietur, quando illa quae mictu

non dederit, excidetur 5 in ignem mittetum Tum rursus ad hoc ipsum ductum alludens, Sicut,inquit,magnam arborem virere. & sisI. di Apora. iom.a. diu non reddere,nihil prodest:sic nihil prodest

Christianu dici, et Christiani opera non habere.J In que sensum scripsit etia Victorin' No

ta Apoealypta. satis arbore vigere,& fiuctum non habere:

sic nec satis est Christianum dici, & Christum

confiteri, & ipsum in opere non habere,id est, eius praecepta non seruare.J Sed enim plenior doctis* gratior foret praesens istorum conses

si si non solum operum necessitatem ex Ioannis concionibus confirmarent,sed eam qu que necessitatem ad salutem credentium Pe tinere, sicut orthodoxi praedicant, laterentur. . .. . . . .. Vero alibi prorsus negant, hoc metu sci-

. . ., impςdixi, ne si tale quid cum Ecclesia

profiteantur, legem & Euangelium confundant, & doctrinam corrumpant Euangelii

Propriam, quae est elusinodi, inquiunt, ut gratis

498쪽

gratis homines sola fide iustificentur. Igitur ad hoc aedificandum & retinendum idolum, ol. t. l. m. quaecun opera bona dicuntur, ea facienda quidem, sed ad salutem tamen hominis non necessaria esse decernuti Necp aliter docet Me

lanchion.opera bona videlicet, tametsi homi- dientiae neeessani sint utilia, quae multa etiam praemia spiritualia & corporalia in hac S sequeti vita mereantur,tamen ad salutem non eue necessaria. y ' O timidos & praepostere scrupulosos homines,qui tam multa de fide salsa 8c perniciosa fidentissime docent:de bonis autem credentidoperibus vera & necessaria minime docent, quod metuant, ne piorum benefaetis in quibus Christi beneficium 8c Spiritus fandii viditus vel maxime cernitur,nimium tribuere videantur. Nos enim opera vere bona, Oeoque

grata,& honum; salutaria,sive ut in scholis diacunt, meritoria nulla esse censemus, nisi quae Christus in credentium cordibus habitans facit,qu. Spiritus ipse sanetus ex radice cha ritatis producit,ut quae pii recte operantur,nomodo mictus bonae arboris,sicut Ioannes aP-pellat,sed fruetus etia diuini spiritus ex Pauli si 'φ'- . doctrina merito censeantur. Igitur ex quo spiritu Christus est operatus, cum per Spiritum sanctum semetipsum obtulitDeo hostiam im- Heb. .

499쪽

m. I. DE COQVpT. VERBI DEL CAP. T. maculatam,ex eodem membra eius viva san

ctas actiones suscipiunt susceptasin perfici ut, ut que in Christo et per Christum iaci ut bene sine illo enim nihil faciut meritori e) sic Deo

placeant,ut ille vitam eis laborantibus rependat aeternam,& unicuiq; secundum suum laborem mercia em iustam persoluat in retribu,tione iustorum. Sed enim cur verentur isti ea

opera necessaria dicere, sine quibus ad salutis aeternae portum non pertingunt, quibus 8c topus & locus suppetit in Christi vinea operam di,prssertim ciam idcirco noua in Christo creatura fiant,ut abnegantes impietatem & secularia desideria, brici iust c pieque vivant, Zc in bonis operibus non deficientes ambulent. An necessarium opus no est baptismi, sine quo' credens in regnum Dei non introibit: opus timoris,sine quo nemo potest iustificari opus poenitentis, sine quo e etiam baptiΣatis et relapsis est pereundum: opus misericordiae, sine quod misericordiam nemo consequetur:opus patientis, sine quo . reportare non datur pro missione:opus pacis et sanctimonis, sine quo pnemo videbit Deu:opus obedientiae, sine quos ad vita aeterna non patet ingressus opus charitatis,sine quoi Christi discipuli non agnon euntur:opus iustitis, sine quo' iustitis corona

iustus ille iudex nemini reddit: opus demum

500쪽

perseuerantiae,sine quo salui esse non possunt.xtii A., celectic Scilicet ut Paulo & Iacobo Apostolis prudentiores isti se faciant, tam aegre concedunt,quin etiam aperte negant, fidem a charastate& operibus posse disiungi, 8c sine illis inesse quidem,sed non prodesse his,qui cum Ec- Titi .clesia Deum 5c qiis sunt creditu necessaria,

syncere confitentur. Caeterum errant in eo plurimu nollatores, Cunnovatores

. . . I - circa doctrinam

quod praetcr omiuum Veterum morem ce Vo boriosum epersicabulis Eu angelia & Legis ita imperite phi- enςnt maximialosophentur deinde quod ex Euangelio faciant nudam gratiae ac arternae vitae promissios nem,ac Christum etiam negent esse,sicut dici- Pal.y.& 33. tur,legis latorem:praeterea quod tradita in noxio testamento praecepta ad legem veterem tantum pertinere contendant,ac demum quod diffiteantur,renatos cum aguntur spiritu, legi

obtemperare,etin per Christi spiritum satisfacere posse. Hsc alii sacris e literis solide confu-tisunt :plaera post Augustinum damnauit

etiam Synodus Tridentina, nos ea c5modius alibi prosequemur. Nunc satis erit contra istos Augustinum citasse,qui luculeter docet, inter vetus nouum testamentum ita discernem

dum esse, ut diuersa sacramenta S promissa quidem statuamur,sed eadem Plaeraque praecepta

SEARCH

MENU NAVIGATION