장음표시 사용
681쪽
liabent, εc paternum erga se diuinae miniis experiuntur assectum: quicquid autem inter oris pacis, libertatis ac securitatis obtinent, mi, M.; quata id ad certitudinem spei maos quam fidei, d istorum omnium iudicio est reserendum. Eritenim diuina promissione nitentes , in spernomiano firmam & certam veniunt, forent mirim aliquando, ut iustitiae coronam Po
opera sua in D E O fusta consequantur , M
supernae vocationis bravium, agone iustition rite confecto, certo sibi promittunt & fidei ter expediant. Alia vero fidei certitudo est . quam Catholici omnes in his, quae credendα sunt, maximam adserunt, quaeque omnem illis dubitationem exanimo tollit, nec locum timori qualemcunque relinquit : nihil ut ea certitudine in his rebus , quae vel experienetia, vel scilla ullo percipiuntur, illis ipsis esese certius queat. Et spei quidem gratiarque certitudo, sicut nunc quidam loqui selent, non ex fide tantum, quae circa symboli arti cuIos maxime versatur,sed etiam ex illis pendet conditionibus, quas diuinae promissi nes passim in D EI verbo babent annexas.
Hanc igitur non quilibet,sed qui bonae & pH- cinae sunt voluntatis Catholici, δέ eo sane
682쪽
iv Aos pingi cra TrTudo IN ATΠ t. trisore, quo meliores illi fuerint, in se crebro ex Periuntur. De qua certitudine comparanda spei eret;nido
hemo rectius docuerit, quam Per suos Ap - . U.su:
nolos Spiritus sanetus, qui bonorum ope- -- Tum exercitationem, charitatem non fidiam, conscientiae bonae testimonium, & mandat rum Dei obseruationem hic maxime postulat. Vnde sic Petrus credentes omnes horta- rq b, tur: Satagite, ut per bona opera certam vo , , liram vocationem & electionem faciatis. Tum Ioannes non solum charitatem nobis passim inculcat, verum etiam de vera fiducia a.I-αμ,, spelue certitudine sic admonet: Charissimi, si ,, cor nostrum non reprehenderit nos, sidu i
is, hiam habemus ad D E V M : 8c quicquid
, , petierimus, accipiemus ab eo, quoniam mandata eius custodimus, 3c ea quae sitiat placita coram eo facimus. Cum igitur Catholici eiuscemodi conditiones,qus cum diuinis promissionibus coniunguntur, s bi arrogare non au- 'sint, scriptiimque sciant, Prauum est cor hominis&inseriirabile: quis cognoscet illud et certa dc indubitata fide citra reuelatioἡem statuere non possunt, se nunc DEI amicos & iustos esse, qui ex gratia 5c iustitia ne- .eant excidere. Quod vero ad necessariae
683쪽
fidei 8c orthodoxae religionis certitudinem spectat,eam ipsam nulla ex parte vacillantem, ut qus reuelato Dei verbo nitatur,sed prorsus integram ex aequo profitenturi Monstremus aut exeplo,ut fiat planius,quomodo de utram tum fide tum spei certitudine Catholici senti- tib ;h M. a. Iob fide plenus simul spelonganimis, confidit prorsus adsuturum sibi Deum,quan- tuuis in suis mictionibus vita amitteret,at Iob. i idcirco testatur: Etiamsi me occiderit ,in eum sperabo. At multo certius idem credit &ruit, se post mortem aliquando rediuiuum se-re,ut hinc seipsum consolando dixerit: Scioe . quod redeptor meus vivitatin nouisiimo die de terra surrecturus sum .. Alcy ita quidem ca Catholicis negotium habet sese i Quod ad se harios 5c horum praeciipuos quos p doctores attinet, quamcunm illi tande fidem profiteantur ac iactent, raro certe vel Ceri do nun* id assequuntur, ut quod de iustitia 5c sua certo at ' infallibiliter statuendunt
m gn p0xiv praedicant in seipsis experiantur : quin po- - iustitis&sal tius. circa multos Oc graues fidei artaculos.' ex quorum certa & indubitata fide salus ansemae hominisque iustitia pendet, dubitationes et fluctuationes animique tentationes tiar maximaas ctum frequentissimas Persentiun
684쪽
Quare fatetur Caluinus, ubi de suas loquitur ΑΛ idbi sidelibus, eos in recognoscenda erga se Dei gratia non modo inquietudine tentari,sed grauissimis etiari terr ibus quatefieri,quin etiaperpetuum illis esse certamen cum sua ipso- ,riim dissidentia.Testatur & Brentiuridistisil Ηοα., iis Glimum esse,ut homines se habere certam fidiiciam in Christum agnoscant. Quod si nouastorum fides tantis tentationibus Perturbatur, ut ea semper sit cum dubitatione& dissiden-
tia quadam coniuncta, sicut in seipsis agno Pscunt:si notitia ceris in Christum fiducis lummam habet difficultatem annexam, quae con stans obsecro,qugsoIida consolatio, imb vero quae de iustitia& salute securitas& certitudo in ipsis possit inessec quicquid tandem de suaso ves scribant,vel definiani. vel exigant. An . . non Orbi patet,quas quantas p inter se foueant in doctrina dissensiones, non dico de rebus Cam apud nou minutis aut prophanis, sed de grauissimis aenecessariis fidei nostre capitibus,dum alii quia salutis
clem aliter sentiunt de nominau Iuluncation potest.
de sacrosancta Eucharistia, de ubiquitate cor Poris Christi de canone scripturarum, denis meroestcctu ν iacramentorum , de Ecesesiae authoritate. In his enim aliis pluribus rebus,
de quibus Christianum dubitare sitneses, Vs
685쪽
illi totius Ecclesiae consensionem ae fidem doserunt,sic etiam inter se ipsi variis modis diuesecti,pugnantes tuentur sententias, seque tub tanquam haereticos damnanti in uno cer- -n.14. te fides ateticulo Thomas olim haerebat. Scquoniam de Christi resurre stione dubitabasi ConditioCath sic arguitur,ut etiam pro infideli a Christo tin tuais euis' in dicetur,haud dubie nullam in Christi regno ..ciet' habiturus,nisi fidei correxisset errorem. tionem de tran- id vero de hisce hominibus censeas uani illis in Dei regno partem assipnes, quamve iustitiae laudem tribuas, salutisque Sc certitudinis spem habere credas, qui tot salsarum opinionum fluetibuς interclusi, 8c contrariis resut ventoru tepestatibus circuma sti,anchba, as figere nusΦ possunt,ut in fide stabiles im- inobiles cosistant,quando quid ipsi demum sui magistri credantisrequenter incerti sint Quid igitur nisi seipsos turpissime miserrimeque sillusiqui summa qua &certissima sibi Pollicetur,& in illa nescio qua fide siue a fidia, in illisse moribus,& diuins gratis,et Christia-
iustitiae,& salutis perpetuae certitudine sibi audacissime vendicant Quanto demu rectius et felicius eu Catholicis agitur,qui certo et in dubitato sciunt, quam fidei rationem, doeirsenam dc normam sibi proponant, semperque
686쪽
DE FIDE PRIMORVM CHRISTIANORUM. 33s
sequi debeant:qui di non sine magna volupta te in matris Ecesesiae fide dc auilioritate potnitus conquiescunt.Nec enim ignorantiquam fore. Mena uvere dixerit Leo Magnus, nisi una sat ndes, veram 8c integram fidem esse non posse, in qua nec augeri ab ullo quicquam, nec minui queat,& idcirco scripsisse Apostolum: Vnus Ephec, Dominus, una fides, unum baptisma. Huic , unitati inconcussis mentibus inhaerent in tholici,in hac praeceptis Domini deseritienda esse sciunt sine hae fide impossibile Putat pla' ΠΑ. incere Deo, ex hac demu fide iustum vivere cu Ah eodem ipso Leone confitentur. Caeteri vero, quibus hie portus hoc asylum & perfugiu,sDue ut Paulus loquitur,columna & firmamem tu veritatis Ecclesia non esit itide fide dispus ιται tare, suas* de verbo Dei sententias subinde mutare possut,nihil verbin religione firmi costituere ac retinerepossunt,sed ut quotidie sori cernimus,in omne genus dubitationu ac eo roru pricipites dilabutur. Proinde quam im definiunt fide, et nunquam reipsa testantur, si verum fateri velint, non fides est Euangelica, sed praesumptio vana & Platonica quaedam
., Nunc ad illos poria veniamus, quibus diuina scriptura fidem tribuit, quorum tame fi- mi
687쪽
LDECo tvr T. VERBI DEI. CAP. XI.
in horum definitionibus locum nisun habet. Noti sunt sane primi Christiani, quorualiquot milia Petrus Apostolus, clim Primu
ΑλL3e L Hieroselymis concinnaretur,Christo lucris est. Agnouerant illi &receperunt fidem, nemmulab post praeclarum 8c multiplex fidei
. suae specimen ediderunt,ut in illis credentibus nomen Iesu plurimum glorificareturi Quis vero arbitretur, in hos competere superiores fideidefinitiones quae s verae sunt, prom seue omnes illi, qui tune crediderunt de iusti tia&salute sua certo statueriant, ut ab illa nu- suam excidere possciat. Hoc sibi persuaserunt cilicet Ananias,Sapphyra, Simon Magus, Nicolaus Diaconus,horum p similes alii non et optimi,quos probabile est Petri concionibus intersuisti. Eiuscemodi vero ut sibi maxime hanc certitudinem promisissesit, salsum haud dubie credidissentias p vi fidium crederent ,si
his authoribus assentiamur,tantum non coam staturietesiacti Ecclesiae prima primiti t. constitutionem nobis tradidit Lucas, bd in
in in homines corde compuncti; fuerint, quod ediderint,baptismum acc erint,in doeti s na Apostolorum Sc frequenti ini Euchariastiae sumendar orationibus perseuerauerint, quod Praeterea non vulgari timore acteti su
688쪽
DE PIDE PRIMORUM CHRISTIANORUM. 3 a
xint,cum infelices coniuges Ananias Sc Sain Act. Phyra ob peccatum occultum Apostolica se iueritate castigarentur. Ainusqua Lucas pro-
didicaliquid apud illos fideles de fide vel di
Eaam vel fustum esse, quod ad praesentem iu- stitiae & salutis certitudinem spectet: imb ve-ia non solbin Ananiae,sed etiam Simonis ma gi & similium exempla nos admonent, aper eo probant,etiam credentem & baptizatum e Christi gratia excidere,& a vera iustitia omni salute prorsus alienari posse, quicquid isdemu sibi de gratia Dei meritis* Christi poli
liceatur. Sed in historia Euangelica consista Qualem stis. mus, in qua Christus fidem a multis postulat, ut nimirum credant ipsum, quod alius nemo saceret,in curatione morborum Sc miraculo-Tum perpetratione ex diuina sua virtute posse praestare.Quocirca cum duobus caecis lumen M, th. esset redditurus, ex illis hoc primum percun- stabatur,Creditis quia hoc possum ficere v his: fidem utim praesentem non de sua beneuolentia,sed de potentia postulans.Cum ergo illi resi ondissent, Vtique Domine: tetigit eorum oculos & dixit, Secundum fidem ve-De Malere.Qstram sat vobis. AlibiDominus sacrae manu 'Mattactu, leprosum curat, cum illa supplex ita
689쪽
miru hoc ipso satis indicans, quod de Christi
Potentia crederet, de illius autem voluntati' dubitaret ac incertus estet. Quis vero nege veram in hoc leproso fidem extitisse,quam a iuncta eius obedientia felix ν successus mira Chiis is tio sem- culi reddidit illustriorem. Neque semper ill es taxiata curati sunt fides propria,multo mPHem respicit. itus fidei certitudo adfuit, cu aliquando Chii his u 'D stus etiam aliena fide contentus,praeclaris mi raculis verum se Messiam ostenderit. Illustris
profecto & a Christo ipso praedicata est fides
Petri, sicut 8c Centurionis, Ac Cananaes: ni hil verbadiei tam videas de noua ista certitudine,quam isti,ne sint parum audaces, sine timore volunt statutato in corde ipso sentiri Hata vis h.u, de secta cum Deo reconciliatione. Breuitericerinudine in quam isti definiui fidem,eam Christus a nullo v p exegit,nec indicarui Euangelisis necPM tres agnouerui. Imb vero ubi Christus de filio c. a 3.& 13. Prodigo Poenitente , & Publicano in templo Precante disseruit, hanc nouitia fidem ab illis procul abfuisse,liquidis satis apparet. Mal/eontandun. Praeter haec omnia in adductis defin tionsetur voces fide re bus coprobaria nemine potest, quod nouat
cis' 'mis ' res nomen fidei fiduciae ν confundant, ac pro eodem prorsus velint haberi. Aliter sane Paulus docet, qui inter haec duo distinguit, ubi .
690쪽
ri ne de Christo scribit: In quo habemus fidu' s=s.cnx, clam Sc accessum in contidentia per fidem eius. Vbi notat Hieronymus, fiduciae Prin In eandem epist.
cipium 8c originem este fidem in Christo. Tum alibi sic loquitur idem Apostolus: Ac- ε.Timoth.ν,, quiret sibi multam fiduciam in fide,qus est in Christo Iesu Nee modo latinus interpres hac fidei & fiduciae differentiam obseruauit, sedi.& Paulus graece tradidit, . quo fides Hvir dicitur e fiducia vero siue nfidentia , tum tum nuncupatur. Verum ut nouatores nihil nobis relinquant integritimirum,quantopere has voces ridet & fiducis, credendi 8c confidendi conturbent, & in sensus peregrinos torqueant. Quomodo autem . a fide spes siue fiducia differat, quarum haec fiducia ad voluntatem,illa ad intelle hum eius , ce
titudinem spectat, Augustinus his verbis G In Enchiri l. e. s.
, , stendit Quid sperari potest, quod non credo,, tur Poria etiam aliquid quod non speratur, credi potest. Quis namque fidelium poenas ., non credit impiorum , nec sperat tamen c, , Elt itaque fides &imalarum rerum & bos, narum : quia δc bona creduntur & ma , , la. Est etiam fides & praeteritarum rorum, & praesentium,& nturarum. Credi- ., mus enim Christum mortuit,quod iam pri-. ' Κkkk a teriit.