장음표시 사용
181쪽
ordine, pariter ut trochaei et dactFli. Ac genera quoque numeripa ponici eadem comparatione sunt quinque:
primi Paeone S. quarti Ρne Ones.strophi. dasii. sΥ mplecti. Sed quum omnino rarior usus est numeri Paeonici, tum strophi, dasii, sylii plecti Si quando inveniuntur, non certas ot stabiles formas habent. Praeterea ut in dactylicis numeris sunt, qui iambicam Anacrus in halbeant, ita etiam paeonici alii cum iambica, alii cum anapaestica anae si facti sunt. Cata lexis sit in trisyllabum, in disyllabum, in syllabam. Atque hoc quoque in genere Verauum singuli pedes metra a grammaticis vocantur.
446. Vsitatissimum genus primi Paeones Sunt, minus illi tragicis quam comicis usurpati, apud quos tetrameter maximo catalecticus in tri Syllabum invenitur, qui ex duobus ordinibus constat, caesuram habens in fine secundi pedis, quae lamon interdum negligitur. Vltimus pes dactylus est, Sed propior ancipitolia saepe Creticus.
ω πόλι φί λη Κέκροπος αυτοφυἐς Ἀντι ini, χαῖρε, λιπαρον δαπεδον, ουθαρ ἀγαθῆς χθονος. Vide Aristoph. Vesp. 327r . Seqq. 447. Quod Hephaestio dicit, Aristophanem in Georgis
etiam quario Paeone Pro Primo usum eSSe: ἐ,-3' αυ πλατανον εἰ διαφυτευσομε ν, in socundis Thesmophoria2usis autem Saepe etiam pedem Crelicum insiliis versibus inSeruiSSe, argumento est, versus illos non paeonicos suisM, Sed Creticos. Qu3mquam, ut supra dictum g. 499. no ipsi quidem veteres Graeci ex omni parto distinxisse numerum Creticum et paeonicum videntur. Diui gesi bi Coosli
182쪽
6 448. Pentametro catalectico in trisyllabum usus est Theopompus in Παισίν:rram αγαθα γέγονεν ανδράσιν Πιῆς απο συνουσίας. Hic quoque videtur caesuram in socundi pedis fine habuisse. 449. Quemadmodum contractioneS, ut Supra dictum, non admittit hoc metrum per numeri leges, ita solutiones arseos neque USUrpatae sunt, nec Poluerunt usurpari, si recte Statui mus ames tria tempora habere. Elogantissimi versus sunt in Aristophanis Avibus τε γαρ ορος σκιερον ουτε νέφος οὐρaνιον δευτε πολιον πέλαγδς ἐστιν, o τι δέξεταιτωδ' gno γοντε με. Quibus qui in stropha V. 333. respondere debent, recepta scholiastae impeditiorem verborum compositionem expedientis xplicatione turpissimis solutionibus foedati, Sic vidon tur cor rigendi esse:
ες τε δολον ἔς μ ἐκάλεσεν παρεβαλέν τε με α ρεξότ' ἐγενοντο γένος ουχ ὁσιον διιφ ἐμοὶ
καὶ πολεμον τραφέν. ο450. Paeonici catalectici in disyllabum, item a crusiniambicam habentes, raro inveniuntur. Exempla nonnulla habet Aristoph. in Lysistr. in carmine, quod est a V. 78 . at τὼς σι παῖς gis.
κατ' ἐλαγο ρ , πλεξάμενος ἄρκυς,
183쪽
451. Quarti paeones, vehemens et concitatum genus numori, tragicis potissimum usitati sunt. Atque etsi interdum Cretici potius hi versus videntur, soluui prima arsi lV. β 262. , tamen quibusdam in locis, ubi puri servati Sunt pastonoS, Br-gumentum quoque carminis Suadet, ut Paconicum numerum usurpatum credamus. Vt in Aesch. Εumen. 329. 342.
τοδε ιιέλος, παρακοπα, παραφορὰ qρενοδαλής
ubi ultimus versus quasi toga dica quadam ratione te minatur :Sic etiam in Choeph. 804. τὀ δἐ καλως κτάμενον, εἶ μέγα ναίων, Tomον, ev δος ανέδην δομον ἀνδρος. Similibus numeris usus Klopstockius:
o 452. Tetrametrum acatalectum memorat Rufinus p. 27 . παρὰ σοφου μάθε κλυων ἴσα τις αν καταιιάθοι, quod fictum a metrico quopiam ridetur. Poetae nescio cuius versum hoc metro affert Aristoteles Rhet. III. 8. μετα δἐ γαν ἴδατά τ ωκεανον ηφάνισε νυξ. Duiligo by Corale
184쪽
quam, qui multo alacriores et VehementioreS Sunt,
δε - Η .rmanni Epiis iue doctr. metricat .
185쪽
ut non possit aliquis aperto resutaro, at multo tamen aptiuS, Olainor, ita doscribet:
Nam qui in paeonico genere conStitisse Graecos contendat, eodem iure contondero poterit, in dactylico eos debuisse con SiStore , in quo Romani constiterunt. Et quidni Graeci in tanta linguae suae volubilitate recorint, quod vol in Germanica conatus est Mopstochius nostras, non modo paeonibus illo Saepe USUS,sod otiam hoc pat apaeonico numero dkh sinye der dithyrambe, der heine kriege san'.
186쪽
De gonoribus in Otror uni mixtorum Ol colu posito ru Iu k 454. Hepti tostio, explicatis Simplicibus metris, dein ops κατ' ἀντιπάθειαν μικτα, Pt VP uS OS Fn nrt et OS, Pt polyscheniat istos, et stropharum comparationes Oxponit. Ex his metra κατ' ἀντιπάθειαν μικτὰ nos plano praeterim . Nam quae Sic vocantur metra, luin Pontrarios Polles, ut trochaeos atquo iambos, contineant, partim no habent quidem pedes contrarios, partim, Si habent, nihil in ea ro est, Iuod peculiare genus numeri constitui postulot. Ita Sapphi cus hondecasyllabus , quem metrici, dipodiiS uti amantes, sic dividunt:
non habet ianilms, quia ex dipodia trochaica ex ordine toga-oedico constat:
187쪽
sed compositionis ratione nihil differt a quovis alio moliro, quodox divei sis momhris osdom p ules liab 'ntilius lactum sit. Ex quo Apparet, inutilo commonium Osso illos κατ' ἀντιπάθειαν, idii ordinibus Suis versus motiare, non a rhiti nitio in vonis dipodiarum. At otiam vorsuum a s j n n Plotor V m olpoly Sc laenanti Storum appollation os aliis do finitioni hiis in digent, quam quae a motricis allatae sunt. st 455. Νos metra Oa, Iuno non Sunt Simplicia, divi dimus in vorsus mixtos ot coans os i tos. Mixti sunt qui x divorsis num oris in unum confusis consuini; compo Siti, in pillius pluros num ori tin sunt copulati, ut si orSim alti r nitorum
si 456 Mixtio duplox ost. Nam n ut pluros num ori vicos Suas commul ADt, ut altor Pro nil l lio natur tuorum set si qui S- 'lo per SP simpli x est, inition qui Ex ambolius conflatili' nu mortis, quia DP luo hic, in quo illo, Sod commulnhilis qiii dari utrumque in SE mi roh nden S, PSt, non Potest noc Simplici bus, noque compoSitis nil numerari. lli Sunt polyschema listio Allera mixtionis ratio est, quum divorsi num seri uno Ordino cohaerent, ii uos, Si sortior debiliorem pracmulit, imminutos, si clohilior sortioresin, concreto S vocamuS. Vide
st 457. Duplex ost otium compositio. Fit cnim nub percolinorentiam, quam σι νάφειαν i raoci dicunt, quae in commissura duarum partium nihil fieri patitur, quod perpe tui uitona orationis in torrumpat; aut Sino Vinculo, qui sunt a Synarieti, in quibus ot Perpetuari oratio ot interrumpi potest. st 458. Alaertum est. multa eorum m0trorum, do quibus in secundo libro dictum ost, ad mixta ot composita ros 3rri d hi ro. Niam quum de metris Simplicibus die retur, quae sex uno gonem numeri constant, fieri non polorat, quin simul non nullas otiam illarum formarum commemorarentur, in quibus aliqua Pollia hy
188쪽
iii ixtio vol composilio inveni rotur. I in choriambici ot Ionici, quia coni mutat illos Sunt culti aliis numeris, ro vora Polyscho malisti sunt. Logno dici auu in imminuti. Tum aliquot otiam asyna Ietolos noui vimus. Supor est ut dicatur do concretis, de polyschomalistis iis, si uos in cortum oSt, ex quo genstro Simplicium orti sint, oi do compoSitis, Sive por cohaerontiam, Sivo Sine vinculo lactis, qui vol ox clivomis Sint numoris comIνoSiti, UDI, si Ox iisdom, tamen ordinum divorsitates faciant, ut non possint pro Simplicibus uno tuo nutu ro decurruntibus hal uri.
459. Versuum polyschematis torum, Si ul, tunicis et choriam hicis disco eris, do quihus lib. ll. dictum, revora unum tantum SuporeSt gonus, Glyconet. Nam illii praetor hos polyschematisti inveniuntur, ex litis composili sunt. De hoc motro scripserunt C. E. Gopportus et Selckm AnnuS, quorum de dissertationibus oditis Berotini a. 3Ν34. 0ι ogo dixi in latinii Annalil iis n. lη34. saSc. . s. et 10. et i l. WeiSSen horn in diurnis Darm stadionSthus a. lΝ li,. n. 30- ι 2. Et hic quid in ipso libri do versibus Gl con is liarti nil in prima in Lipsiae a. 1840. alteram s8, . odidit. Metrici ly neos ad antispastos resorunt, cluod Hi sum OSSo ex eo apparet, quod etiam a trochaeo incipiunt. Vndo u hasi in ilium si ori apertum ost. Quin contriictio hrovium in Phorocrateo apud Catullum LXI. 25.mιlriunt humore, otiam s)llatia hi ovi orona redditura usSot vorsum, quum sini ιlex moliri antistiastici. Sonoca in Oedipo otii in i lyconcidactrium in Spondeum convertit eo in carmine, quod OSt a v. 832. ut vela ne PresSae gravi spiritu antenniae semunt.
189쪽
Ι'riti a Ditim eaque niaximo Simplex et ologans Glycon ruin i forma haec est: lQuod genus versuum plerumque S Stomata facit, quae vomu
lnec anceps Propria, nisi fallor, Secnicorum Po inrum QAt. Et quum haec forma, iri si valde diversa a dochmineo motro, in mon, baSi cxcopta, iisdem sSilahis consu3t, qui hus docti minet, ubi in iis longa est prima anacrufis, Soluin is stomprima arsis:
viso v triari numerum Placuit per transpositionem, ita uι iam hiis isto anto choriambum collocatus in trochaeum mutaretur, quia basin arsis sequi debet:
190쪽
Phil illius in Auga apud Λthenaeum XI. p. 185. B. BPud Mei nekium II. 2. p. 858.
με- ἀνδρῶν καὶ μειρακεων, πινοντων, ὁμου δἐ λὰλ υνμεγάλαισιν οἴνου χαψοκτα λεπασταις. Sic haec scribenda. si 462. Deniquo rursus alia facta eSt transpositio, Sed raro, et, ut videtur, non niSi in compoSitis quihusdam sormis, cho riambo principium occupanto, hasi autem trochaeoque in dipodium iambicam mutatis:
quae forma eSi versus chorianahici dimotri. st 463. Vorsus Pherecrateus, in spio nulluS IUSt choriam hum ianthus est, qui tranSPoni poSSit, non nisi duas formas admittit
Quarum P0Sterior rura eSt, ut sero tantum in compoSitis qui husdam versi hus usi vita. 6464. Dicatur primo do permuti uiono formarum. Λ quo primitiva Glyconeorum formia, quae iambo linitur, apud Sceni eos, corio in rorenti oro tragoedia, setiam spoudoum in sino r cipit, ita ut spondeus iambo in anti Strophicis respondore possit: