Epitome doctrinae metricae Godofredi Hermanni

발행: 1869년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 시학

191쪽

k 465. Detudo huic, de qua modo dictum, formae :

etiam illa, ii uno cliorio uinum in ii ne habui, POSPondol, nco tum apud scunicos, sod otiam in leviore IioeSi ibi ico, ut apud Corinnum

npiid scenicos in ipsis GlymnoiS, Si recto obSer, vi , Sorii porsi hini et ipsi tantum reSpondet, nequo But cum hac :. . . . l l Maaut cum illa:

ommutaui invonitur. Sod in vorsu Prin P o, ut viil tur, hael ros sortiano omni S intor Ao CommutAntur: sortiisse otium apud Corinnam. Alterum dimotri choriam hici formam :

193쪽

δευσαι etiaργε νέον χλιδανωοιβεἱα σι λατρείαις. ΛΡparot nut Semel tantum duaS hrovoS uni Ions ac reSpondere, v. 5. ut i nomon proprium Suo iure fruitur, nut his, si in antistrophae v. 7. Plerorumque librorum Scril tura χρυσστευ- κτοις recipitur; numerOS Rutem Uni intOS QSSO V. 8. ct 9. quos tamen, ut Saepe in GlyconciS, exaequare non est dissicito, ac Vo s. quidem sic:

δει δ' ιδωρ τὸ Κασταλίας,

194쪽

st 469. Dactylus uhi in hasi est, utra ius forma, et haec

t illa sero Sompor sibimet ipSi accurato respondet, ut dubitari possit, an hi dactylici potius numori sint. In recenti aro trago dia dactylus in hasi poni falso putabatur. lntoli cium cst enim ne glectam ri)Sponsionum congruontiam ah erroribus scribarum osse prosociam, ut in Euripidis Iph. Λul. 5 7. 562. μελοι ενων οιστρων οθι δή. μέγα φερουσιν εἰς ἀρετάν. V hilogohatur. Et in Iphig. Taur. 3 29. 1 44. επτατυνου κελαδον λυρας. tae: ενος ευδοκί/risv Id Mov. Vhi scriptum orat κέλαδον Liτατυνου λύρας. Quod genus numeri lognoodici saepe cum Glyconcis coniunctum invenitur, ut in Aristoph. Thesin. 36. quod carmon Sic Scribendum:

Παλλάδα την φιλοχορον ἐμοὶ προενδ. δευρο καλεῖν νηιος ἐς παρθενον, ἄζυγα κουρην,

195쪽

nocivo in illi, Oiliam iam ilicam, iit in aliis versibus chori alii hi cis, mutollit', quin ha Sila non PoteSt ni ac rustS Sequi; ne tuo in Molossum, ut vid Otur, I 11 OP aer nimiam n nabi uitalem, qu ac inde oriturn osSot, quum taloS VOPSuS quivi S Sic Potius osset

luam, quom admodum doli rot: si 471. Solutionos vero huius choriam hi in rocontioro pro sortim tragoedi3 non Sunt rarae. Et primae quidem Sylla lino, ut Soph. Ood. C. 486. 205. niSi hic versus iam hicus sest: τετροφεν ἄφιλον ἀποστυλεῖν.

τίς ὁ πολυγιονος ἄγει, τόν ἄν.

196쪽

Imεριδες ἐν δαιτὶ

ito 'tSlum socisso: vides k 68. ο 474. Choriambus, qui in hac forma ultimum locum

197쪽

LIB. III. CAP. II.

non solum propior ambigui in monsuret in verbi χρύσεος, de Mn V. Elom. d. m. p. 44., Sed etiam, quia deleto ω facito restitui nitora Glyconei forma poteSt. ο 475. Solvi vero choriambi huius utramquc longam licot. Eurip. Bacch. 430. 427. ἐκειο αγε ιιε, Προφε, Βρο ιιε. σοφαν δ' αππε πραπίδα φρεσα τε.*476. Νam etsi Glyconei interdum non perpotuato Du-mpro sosρ excipiunt, unde et hiatus in lino locum habet, et sγlIaha anceps vide Midier. ad Eurip. Electr. 153. set 20 T. J, tamen plerumque in SIstemata coniuncti, sexcluso hiatu et syllaba ancipiti, non modo vortia inter duos vorsus dividi, sodetiam ultimam vorsus syllabam solvi patiuntur. Vido Scidio rum do vorss. dochm. p. 260. et ad Eurip. Iph. Τaur. 3076. si 477. Quomadmodum dochmiacis versibus alii numeri, similos illis, vol partos eorum, Pt intcriniScentur et copulantur, ita etiam Glyconeis ingons multitudo versuum iuncta in vonitur, qui vel similes iis sint, Vel ipsi ex Glyconeis, patio aliqua clompta vel addita, constent. Hi Versus hoc sere commune halwnt, quod choriambum continent, alii podi iunctum. 6 478. Vsitatissimae hac sere formae sunt. Primo brevissimae

iuno tamen utrum inter Se permutatae fuerint, an non, in certum relinquam, quum Sihi accurate reSPondere soleant.

Vido tamen g ι93. Soph. Oed. Col. 428. 360 ὰς τρέμομεν λέγειν.

198쪽

Αpparet, hoc genus vomuum Ptia in il biniacuin Videri possct. Xon poterit autem, si coiiiiiiii tori potuit cum altera sorma, quae ost in his Eurip. Suppl. 960. 968.

ουτ δε ταῖς φθιμενοις. In Bacch. 863. 883. quorum in priori εἰς αἰθέρα δροσερον legitur, Scrilhendum: ἐς δροσερον. τους τ ἀγνωμοσυναν. ο 479. Diundo anac si pro hasi posita

Νam has tamaas, etsi certa exempla non Sunt in Promptu, respondere Sibi possΘ, analogia postulat. In catalectico autem :Soph. Oed. B. 467. ωρα νιν ἀελλάδων Drπιον σθεναρώτερον purj ποδα νωμβν. Et in antistropha:

200쪽

In huiusinodi locis, nisi operu, hiatus vol alia idonea cauSMilione d scriptionem versuum postulset, ita potius distin ruendi Sunt, ut ambo sint logitimi Glyconei: ορε α ποτε δροιιάδε κώ-3ιατὴρ θεῶν ἐσυθ . 483. Similis vorsus, seu pro hasi solutum dactylum habons, in Bacchis est ΝT . 8l i. σκιαροκομου τ δε ερνεσιν υλας. νοιιιμον, ἀεὶ φυσει το πεφυκος. st 484. Aliud genus, Saepous Glyconois iunctum, hoc OSt Soph. Ood. C. 4 9. ἐκτόπιος συθεις ὁ πάντων. Sod iihi quinta ab initio sxllatia long i QSt, ox antiSPAStis DO'tius si di trochaeo compositus esse hic vorsus Pul Andus St, ut in Iphig. Aul. 76 . 272. μαντοσυνοι πνευσωσ ἀνάγκαι.

ἀσπίσι καὶ unχαις Αχαιῶν. ο 485. Aliud genus hoc est

SEARCH

MENU NAVIGATION