장음표시 사용
151쪽
G. unde is p quid fers' quid libatinus 2
D. tua quod nil ressent, ne cures. G. quid istuc est ' D. quaS tu-edes colub 'GS. G. quid tam iracundu's p D. si in te pudor sit, non me amelleS. G. pOSSum Scire eae te verum pD. potes: hodie non coenobis.
De anapaesticis tetra metri S.
k383. Totra metri duo in usu suorunt, Beat ni ctu S, quom soli Romani vi dontur usurpasse, et catalecticus, comoediae proprius, quo utrique usi sunt. De catalectico, qui Aristophaneus vocatur, accurate disseruit Porsonus in praes. ad Hec. p. 46. Seqq. Constat hic Versus dimetro acatalecto set paroemiaco, caesura in fine quarti pedis sedulo Observata, plerumque etiam incisione sacra in secundi possis fine, tum evitato ubique proceleuSmatico.
ο 384. Quamvis diligenter caesura in sino quarti pedis
observetur, ulmen Videtur ea, licet rarissimo, etiam facta esse in proximo sequonte brevi SyIlaba, ut in dimetro: v. g 366. Aristoph. Av. 600.των αργυρίω ουτοι γὰρ ισασι ' λέγουσι δέ τοι ταδε
in fragmento Cratini apud Scholiastam Aristophanis ad Avos v. 767. καὶ πρῶτον μεν παρὰ ναυτοδι κων cincirco τρία κνωδoer ἀναιδη, mσίαν, 'Oσ ωνα, AGτρεφῆ. non putanda eSi neglecta eSSe caeSura, diviso in sua olemonia nomine proprio. Vide si 60. Do mensura huius nominis dixiι Elinsidius ad Medeae v. 326. Polligod by Cooste
152쪽
st 385. Capsura ea, quae pst in fine secundi Pedis, Saepe negligitur, sed plerumque sic, ut in proxima brevi incidatur, quae alia potius caesura, quam neglectio caesurae est. Vt in Pluto v. 570. ἐπιβουλευουσέ τε τω πλqθει. Sed Saepe revera negligitur secundi possis caesura, modo id fiat verbis non ineleganter dispositis, ut si secundus pes dactylus est, et in longa anacrusi tertii pedis verbum terminatur: ut in Eq. 508. Vesp. 68ι.
Νeque elegans est Versus, cuius quartus pes voce monosΥllaba finitur: etsi aliquot huiusmodi exempla inveniuntur: ut in Εq. 525. εξεβλήθη πρεσβυτης ων. Vide do his rebus omnibus Elem. d. m. p. 399. Seqq.
ο 386. Non invenitur in his versibus proceleusmaticus pro anapaesto positus, nec dactylus sequente anapaesto, nisi ita ut dactylus quartum locum teneat. Quod etsi rarissimum eSt, tamen non magis reprehendi potest, quam eadem in dimetris dactyli et anapaesti coniunctio, de qua monitum g 369. Aristoph. Vesp. 397. αυτον δήσας, ω φαρατατε, τι ποιεῖς; οἰ μη κοπήσει. st 387. Dactylus etiam alias raro quartam Sedem tenet, non ille tamen propter raritatem, ut Porsono Vivim, corrigendus. Aristoph. Vesp. 350. Ν . 326.
153쪽
k 388. Pontorior liuius versus pars apud Aristophanem has tantum mensuras habet.
Sod Cratinus, et ante eum Micharmus, et hoc quoque prior Aristoxenus Sel nuntius, etiam spondiaco exitu usi Sunt: ὁς ἄν μῶλλον τοις πηδαλιοις ρὶ ναυς ν μῶν πειθάρχην. Cuiusinodi vemus Laconicos a quihusdam dictos vadit He phaestio , hoc us exemplo: αγετ', ω Σπαρτας noπλοι κουροι, ποτε τανυρεος
6 390. Vt ex Plauto apparet, etiam Romani comici Megonore vorsuum usi Sunt. V. Mil. gl . IV. 2, 20. seqq. in Elem. d. m. p. 605. Seqq. Hic quidem neque R proceleus malico ahstinuit, neque Θb exitu Spondiaco, nec dubitavit postromam arsin Sol Vere. Satis sit, hoS ex illa scena versus attulisse. βmuDUr. patere atque adsid. tibi ego hanc do operam . pro perando e rues r. pedetentim: in haec scis: re tare ita soli Ps has huius modi merces.' aste, me, ut tibi marime coneimrumat. ymnum δει hoc sto F cidius suom. redeo nil te . quid me voluisti 2 quo pacto hoc dudum i ' , accini,
154쪽
istuc fero ego ad te Gnsilium . quasi hunc sepereat. teneo
collonidato fremtam a faciem, et virtutes con emorato. 391. Idem poeta socii etiam octonarios, Sive tetrR- metros a catalectos, ut in Aulul. IV. 9.perii, interii, occidi: quo curram 8 quo non curram 8 tene, tene, quem 2 quis 'nescio, nil video, castus eo, atque equidem quο - eam aut ubi sim, a ut qui Sim, nequed cum animo certum investigare: dbsecro vos ego, mi auaesiis, oro, obtestor, sitis et hominem demonstretis, qui- eam 4 stulerit. quid ais tu' tibi credise certum est: nam end bonum, euoltu cognOSco. quid est 2 quid ridetis 2 novi omnis . scio fures esse hic compluris, qui visu. et creta occuliant sese, dique Sedent, quasi sint frugi.ο392. Consociavit Plautus hos Versus etiam cum septenariis, sive catalecticis, ut in Casina II. 3. V. Elem. d. m. p. 433. Seqq. Idem altornis octonarios et septenarios posuit in Bacchi ditius IV. 30. , quae scena remotis interpretum adnotationibus sic scribenda videtur: quam mugis in pectore meo foveo quas meus filius tin busturbet, quam se ud vitam et quos Ed mores praecipitem inscitus captigat, magis cistae est magisque assiarmido ne is pereat neu commmpaιur. scio: fui ego illa aetate et feci illa omnia, sed more mo-drito. neque placitant mores quibus video volgo gnatis esse
155쪽
duaei, hclbui scortum, potavi, dedi, donavi: at enim id
ego dare me ludum meo gnato - institui atque animo mo obsequium. aequum isse puto sed nimis nolo desidiae. nunc Mnesilochum, quod mandavi, viso, requid eum ad virilitem opera sua compulerit, Sicut, si convenit, scio fecisse: eost ingenio natus.
catum, qui arsin ii rationalem habent. Itque nec solutionem admittunt, nisi sorte in nomine proprio, nec dipodiis incedunt, eoque etiam caesura carent. Multa horum et varia ge
st 394. Boseruntur huc a motricis dactylici quidam numeri, qui anacrusin habent iambicam , eoque proprie non Sunt ana paesti. Vt hoc metrum Archilochi: ερασμονίδη πιρίλαε. σηιιητρί τε χειρας ανασχων. In quo versu si anapaestum in principio posuisse nonnumquam videtur Archilochus, contractio potius facienda :ἐρέω, πολυ φίλταθ' maleων. φιλεειν, στυγνον περ ἐοντα. Hunc versum et alium una sFllaba breviorem posuit Aeschylus sin Sept. ad Theb. 757. .
156쪽
Aristoph. Av. 33 6. κατεχουσι δ' ε)ωτες εμῶς πολεως. quo metro usus Lucianus in Tragodopodagra 190. Se m. 6396. Praemisit cSclium versum vulgaribus anapaeStis Aristoph. Pac. 943. ἐπείγετε νυν ἐν Oσου σοβαρα θεόθεν κατέχει πολέμου μετάτροπος αυρα. νυν γὰρ δαίμων
φανερῶς εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει. CAP. XXXIV. De anapaesticis toga oodicis.
9397. Irrationalem arsin habent etiam an a Paesti loga edici. Horum celeberrimus est versus Archo buleus cuiuS in primo Pede et anapaestum et spondeum et iambum
inveniri, his Callimachi exemplis docot Hephaestio: ἀγέτω θεός' ου γὰρ ἔχω δίχα τῶνδ' ἀείδειν. νυ ripa, - μεν ἀστερων υφ' ἄμαξαν ηδη. φιλιοτέρα αρτι γαρ α Σικέλα μεν ' μα. Sed verisim te est, Callimachum φιλαυτερα ScripSisse, et primum Pedem non nisi anaparatum aut spondeum fuisse. ο 398. Aliud genus hahoι Aristophanes in Av. 333 3.tαχυ δ' ἄν πολυάνορα τὰν πολιν.
157쪽
Quod Lucianus in Tragodopodagra v. 87. Seqq. catalectico mixtum posuit ταν μἐν Κυπριαν Αφροδίταν, σταγόνων προπεσουσαν αα αἰθέρος, ανεθρες ατο κοομιον αρμογαναλίοις ενι κυμασι Nηρευς. Somel hic in medio catalectico spondeum, Sed in nomino Pr
prio, admisit, V. 107. Μοῖρα Κλωθω τοτ ἐχουσεν. Alia exempla praebent Dionrsii et Mesomodis hinani. st 399. Crobrum est apud Aristophanem aliud genus, Systematis comprehensum: ut in Pace v. 909. V χρη-ος ανηρ πολίταις ἐστὶν απασιν, ὁ τις γ ἐστι τοιουτος. st 400. Idem meta apud Athenaeum IX. p. 4 0. B. nlio
versu USUS est, cuius prior PBrs neScio 3n ex Vulgaribus anapaestis constet:
φερε, παῖ, ταχεως κατα χε ος υδωρ, παράπεμπε ia χειρομακτρον. 6 401. Multi inveniuntur toga dici versus, qui quod iam hicam anacrusin hahent, Proprie non sunt anapaestici. Euripides Med. O2.
κοιτας ερος, ω ματαία, σπευσει θανατου τελευτάν
158쪽
ο402. Tertiunt genus numeroruin dactylicorum choriam hici sunt, qui plerumque et solutionibus carent, nec nisi marissime, et apud Solos Scenicos poetas, Molossum pro choriambo admittunt. Quoniam autem vehomentissimus hic num rus sest, lyrici mediae aetatis et comici ci saepe Substituunt alium, Similem incessu, Sod leniorum, mei Sum Butem Pn m i. e. Creticum cum macruSi iambica, sive mavis dipodiam iambiconi vocare. Sod in hac comici plus si hi licentiae indulgent, non modo Solvenda prima arsi, Sed etiam in Anacrusi longam admittendo, hac sorma: Disyllam anacrusis sicubi invenitur, Si carmen aptistrophicum αι, debeι etiam in versu qui respondet eme. Quaro in Aristoph. LSS. 3 5. non mutanda librorum scriptura: πολιουχε, σας εσχον ἔδρας. Excidit ibi qui respondebat versuS StrophicuS. st 403. Cata lex is multiplex est. Porram ipso chori-hus facit clausulam. Vsitatissima est logaoedica cataloxis, dein quae fit in duos dactylo3; rarior, quae sit Cretico; rarisSima, quae trochaeo. Alitiuando etiam hypercatalecti sunt, aut di-
159쪽
si 404. Primi generis hi versus sunt:
δακρυοεσσαν T ἐφίλησεν αἰχμαν. δευτέ νυν, αβραὶ παριτες, καλλίκομοί τε Μοῖσαι. Quo in genere Hephaestio Anacreontem quodam in carmine semper primam resin Solvisse ait: αναπέτομαι δη προς 'Dλυι ιπον πτερυγεσσι κουφαις δια τον ερωτ' ου rae ἐμοὶ παῖς ἐθελει συνηβῶν. Pentametro Callimachus integrum carmen, Branchum, Condidit :δαίμονες συμνότατοι , ωοιβέ τε και Zευ, διδυμον γενάρχαι - , Hexametrum ab se inventum gloriatus est Philicus Corcyraeus; falso, quum Simmias iam eo usus fuerit in Securi et in Mi S. st 405. Tertii generis nam secundum in iis potissimum versibus, qui basin habent, invenitun Hephaestio haec exempla assert ἱστοπονοι μείρακες.oιδε λεοντων σθενος, ο ιδε τροφα αι Κυθερείας ἐπιπνειτ certa λευκωλένου. In Aristophanis Lysistrata v. 338. scribendum videtur: ' ἀνὰ πολιν, ως ἐς τριταλαντον βάρος. Strophici versus tres ultimae Syllabae exciderunt. k406. Quartae, quintae, sextae terminationis haec exempla sint. Aristoph. Lysistr. 323. Soph. m. 226. Aesch. S. ad Th. 7. . τε καὶ Κριτυλλαν περι 2σήτω.
αυτοδάικτοι θάνωσι. ο 407. Di metor cata lecticus, qui ex uno ordine I , gmedico constat, neque choriambicis, nisi quia catalexi inse Duili; by Cooste
160쪽
vit, adnumerari polast, apud poetas scenicos inlardum in syst malis repotitus invenitur, raro admissis Solutionibus. Eurip. Bacch. 05.
Hi dimetri quoniam prima syllaba recisa IonicoS a minorct reserunt, facile cum his confundi possunt, praesertim ubi consociati sunt utriusque generis versus, ut in Soph. Oed. R. 483. δεινα μώ ουν, δεινα ταρασσει σοφος OMa νοθετος ουτε δοκου', Οἴτ' ἀποφασκονθ' τι λέξω δ' ἀπορῶ.πετομαι δ' ἐλπίσιν ουτ ὁρῶν Ουτ οπω o.
εμαθον πρὸς οτου δη βασάν μεαὶ τὰν ἐπίδαμον φάτιν εὶμ Οἰδιποδα Θαβδακίδαις ἐπίκουρος ἀδήλων θανάτων. 409. Alia dimotri sorma ex choriambo eι di iambo vel
contra constat. Aristoph. Nub. 563. υVνιμέδοντα μεν θεῶν Ζῆνα τυραννον ἐς χορον πρατα ριεγαν κικλή ,σκω. Toν τε μεγασθενο τριαίνης ταμιαν, Dissiliaco by Corale