Epitome doctrinae metricae Godofredi Hermanni

211쪽

ταριιενα is ἐπρακέρ τ εν μυρσιν P. Scripsi quod nactro convcnirol. Nam luao vera Sil huius fragmenti Seriptura poSt tot vanos conatus vereor Ot invoniri possit niSi novis rellaei'tis testimoniis. Illud ni ortum osι, lam non lΜ sse quod in altoro versu lihri vetoros hal ont, ταρφιενα λαμπρα κέατ' ἐν ι υρσων. in priorO codex Palatinus τε δ τ' finacreontis hunc vomum attulit Ilophaestio :

Eum vero toga dicum osse hoc metro: oo cognoscitur, quod etiam cetera huiuS motri Oxempla, quac in fina monteis inveniuntur, quintam a sino sylla ham hi ovom haluuit. Quod nisi Ilophnostio duo divel'sa moti a confudit, Alcaci fragmentum huiusmodi quid habuisse pensundum pril

212쪽

k 518. Aliud genus Hopli nostio ita compositum emo Vult. exomplo uSus trium versuum sic scriptorum ἐστι ιιοι καλα παῖς - αν 96toισιν

duorum quum secundum caeSurno indicio cum sol nia motri supra I Osita congruem dicat, aperium est Seripturni a Cor ruptam e o. Primum ex trochaico dimotro catalectico et di- mPtro acatalecto, tortium ex hypercatalocto Pt Draci lyciatntPeto constare dicit, docopius ut videtur, dopravata scriptura. Verisimiles est horum vorsuum omnium hoe motrum PSSO εστι μοι grai ς χρυσέοισιν ἀνθέιιοιο ν

213쪽

MB. Ill. CAP. IX.

CAP. IX.

De versu Saturnio. ο 525. De hoc motro mutui consurui et perploxa rettulerunt gramiuatici Latini. Fraginent viii Charisii, unde aliquid lucis sporn tum ercti, ex codice ΝΡal olitano editum a F. G. Schnoi di inino Gottingae a. 38 l. nihil quod huc pertineat continoi. Sci ipsoru de hoc volsu Τh. G. IrmiScus, nisi Io. Fr. Christius, Lipsiae a. Tol. Η. Duniger et Laur. Loracli Bonnae l837. suxeram censuram experti in notitiis litterariis Monacensibus n. l838. m. Octobr. n. 2 3-2 5. itom C. Il. Weiso Germanico Duodi in burgi et Lipsi ae 839. Non vidi dissertationem editam in vol. I. p. 397-236. libri eodem anno Mutinao hoc titulo o liti: Logioni ac domiche di Gio vanni Galvani. Secundum Dostram asynni tutorum definitionum non pertin t nil asynar-u tos versus Saturnius, quo Romanorum antiquissimi molao solo videntur usi esSo. Εο et tituli perScril)ebantur, et carmina poetarum. Vertitque hoc metro Livius Andronicus Odysseam :Νnevius autem Oo scripsit hellum Punicum primum. Νumeros hal, ot hos

214쪽

Sed ot in usuram Saepe noxii x i'unt rudes isti pootae, et omni genero Solutionum usi Sunt, ut adeo ancilii tona in sinu prioris mombri solvorent; iidona pro more antiqui Ssermonis Spondeos in omnibus locis tulerunt. Quin votorrimi satis habuisso vi dentur, si vemus ali pio modo hiA numoris similos sesso vi derontur. Nam apud omnOS gontes initia poosis talia suorunt, qualia ubique otium num ab hominibus rudibus utque incultis componi videmus. Pronuntiant illi vortim Sic, ut in quoti diano Sormone consu vomni, includunt quo etiam numero DO, pii illius sermonis tiroprius est, hoc DSt trochaico vel iam hico, idque Sic, ut sere numerent magis syllabas luam pol uor Θnt. Eius minit ox antiqua Graocin sup rest Art/ιυλιος, cuius vertia posuit Plutarchus in S 'Pl. Sapient. Convivio c. 34.

hoc metro

καὶ γae Πιττακος ἀλει μεγάλας Μυτιλάνας βασιλευων.

Do quo carmino dixit RitScholius in Mus 'o Bhonano n. Νi. . l. p. 30 l. Sic igitur composila suorunt otium Latinorum unti quissima Parmina, ut aliquo quocunulue modo num Druu resorroiit iambici dimetri colat sectici, quom so lueretur trochniCUS di moler brachycato lectus, noc iusta monsura sSlla harum Ob-Sor, Bla, neque hiatu vitato, noc nullis admissis selisionibus, aliquando ut iam tribracho vel da et Sio in trochaei locum re cPpto tibi ue in ipso ultimo pode, in quo etiam recontioreS P tac Itali, raro tamen , raptim pronuntiundum tritii Achum PO- Suorunt, ut Ariosius in notando Furioso II. 56. X. 76. Sed progredior ad Oxempla. Varro de L. L. VII. 27. 28. assert ex armine Saliari: divum exta cante, divum deo supplice cante Pt ex carinino Priami, quod cuius poeuis sit noScio UelereS, Camena, cascos ris Nolo profori et Priamum.

215쪽

LIB. m. CAP. IX.

rtissinia sunt qui io in monilia onto Scipionum sunt in senta, quae Niphulirius in Historiae Itonianno Vol. I. D. 263. Secundae oditionis, et palillo a litor in tertia oditionc p. 286. Sod in noui rasatis prohalii litor distinxi l. Pon Am 'ro quo tuo OhSoletine Scripturas robigino dplorsa, distinctisquo alia litterarum sorma iliano lapicida neglexisso Visus eSt

Cornelius Lutatis Ses ito Barbatus Gnuex I patre prognotus tortis Nir sapiensqυρ uius hormn virtuti purissuma fuit. consul censor aedilis qui fuit opud vos.

Tuurusiam Cestiunam .stim niunt luct cepiι. subluit omnem Lucanum obsidesque abducit.

hunc linum plurimi consentiunt Ilomani Romae bonorum optuinum fuisse virum Lucium Scipionem filium Barbuti. consili censor aedilis hic fuit opud vos. hic cepit G1 sicam Aleriamque urbem. dedit dicavit Tempestatibus aedem me Di D.

Aliud

...... qui cisticem insigne

diu lis staminis gessisti, motra perfecit,

tun ut essent omnia brevia, honos, fama, virilisque gloria atque ingenium, qui rus Si in lonya licuisset tibi utier vita, facile superasseS gloriam maiorum. quorsi lubens te in m emium, Scipio, recepit terrii Publi prognatum Publio Corneli. Ex his existimari potost fidolitor rettulisSe Τ. Livium, quae Oomotro apud vetustiores scripta in Venorat, ut oraculum Dolphi cum V. 46. Romane, aquam Albanam cave lucu contineri,ctive in mare manare suo sitimine sinas emissam per agros riglibis, dissipatum rivis exstinques: tum tu insiste avduae hostium muris, memor quam per tot annos obsidos iam Diuitiaco by Corale

216쪽

urbem, ea tibi his quae nunc panduntur futis victorium datam. bello perfecto donum amyltim vici is ad mea tempula porium Sacroque patria, quorum eSt omissu Cura, instaurato, atque sic ut clusolet sea facito. Et Marcii vatis carmina, XXV. 32. Amnem Troiugena Cannam Romane fuge, ne te alienigenae costant in campo Dιomedis conserere manus sed tu nec redes mihi donec compleris sangui campum multuque milia tua deberat occisa amnis in pontum magnum eis terra frustistrupiscibus atque alatis avibus ferisque quae t rras incolunt, eis ut imal esca . , aro tua: nam ita hi puer mihi fatust. Et alterum ibidem atque apud Macrohium Sat. I. T. Π03tem, Romani, si ex astro e ellere Pollis, Si vomicamque, stentium quae venit Ariste, pollini vovendos censeo ludos, qui

quotannis comiter Apollini fiunto, quum populus eae publico dederit parim, parium privati ut conferant pro se Suisque. eis ludis faciundis pratarit is praetor, q/ιι pdpula ius plebeique dabit summum

de emviri Graeco ritu h stiis sarea faciant. huec si recte familis, staudebitis sempe ', stesque melior et pi blica res veStra. nam is divos eratiustuet preduelles vestros, qui vestros campos pasciant Pliacide . . . Ultimo vorsui, nisi in medio aliquid excidit, fortasse deest impune. Abstineo manum a tabula Bogilli, quam Livius XL. 52. exhibuit, quoniam nimis corrupui scriptura eSt, quam ut Sine meliorihus libris videatur restitui POSse. Vonio ad Livii Andronici Odyssoam, cuius initium fuit:

217쪽

FrTignionia i IIius operis posui in Elemoniis doctrinae motricae p. 618. Seqq. ciuilius Ex sexto libro addenda esse, quae Chari sius P. t 78. non nominato auctore asseri, exproma e. V. 295. 296. vidit M. IIauptius: tιbi manens sedem, donicum videbis me cu Pento vehentem in domum venisse. Doboliam autem OdSsseae fragmenta non ad recentioris Pros uine lesges exigore, sed Servare vetustae pmnuntiationis moi In. Ita exempli caussa integri Saturnii sunt hi:

Uiud nympham Atlantis filiam Calypsonem.

MercuriuS eumque eo filius Latonas. Vidotur tamen iam ipse Livius vertendis Gra eorum trogoodiis auctor fuisse Severioris versuum selahorationis, ita ut otiam qui deinceps Riturnios versus sacerent, mensuram sSi latrarumohse Bre Bc urntius diScoroni. Idque, nisi salior, in Bollo Punico socii Νnevius, cuius carminis quae Servata Sunt fragmonta ei rei fidem faciunt, colorem ri orentia eum, quem habet opigramma, quod eum tumulo suo incidondum rotiquisse

scripsit Gollius I. 21. Mortillis immortulis flare si foret pus,

sterent divae Camenae Mevium poetam. inique postquam est Orcino tr fidistis thesauro, obliti sunt Romae loquier Lauina lingua. Postremus nom3norum, qui hoc metro ut 'rotur, Vari'o fuisse videtur in satiris.

219쪽

LIB. III. CAP. XI.

Do num ori S con rotis. ο533. Ex numeris concretis, de quibus dictumq*2s ρι 156. duo i otissimum gonora notanda Sunt, unum, quodo dactylico genero ad Paconicum augetur, alteriam quod e tro chaico ad spondiacum. In liis in tris quoniam diuoi Si nu mori uno ordine periodico colinoirent, posterior autem maior ost priori, ni sin post rioris sortior in pSSO noc Sse QSt, ut Iuno nova Vinugori doli at nil procreandum ordinem, qui maior mi Do ordine, quem alioqui productura eSSet. k534. Et illo qui dona gonore, quod Ox dactylicorin paconicum transit, tragici potisSimum usi Sunt, duci licos nil morosita finientos

Ad eum locum G. Dindorsius magnopere errctro ait, qui hoc motrum ita uti dixi mutiantur: nam sex trimetro catalectico in syllabam ol Paeone quarto comp0Situm eSSe eo cognosci, quod et Sophocles et qui intingrum hoc metro carmen condiderit Boethius cacsuram diligonter Biate Iinoonem Servarint, quanoglecta Maximum Planudum in in inivretatione Graeca carminis Boethiani valde minuisse numori usenustat m. Persuasit hoc Wundoro. Aliis vereor no non solum mira PSSe, Sed etiam Parum firmo tanda monto niti viiloatur haec dactylici couiloetici ot luarti paeonis coniunctio. Nam in troclocim illis Boethii vorsibus unus Disitiges by GOosli

220쪽

certo putiuadus olfit imporitissimct sariuS Oss , qui enosur im ante vocem encliticam haberet: falce rubos silicem-que reSecat. Omninoquo nec metricis iSin caeSura nota fuit, quum Toron tianus Maurus v. 3988. dactylico latrametro catalectico sylla

ham addi, sed ita, ut penultillia hmvis Sit, Servius autem in Centimetro p. 382 apud Gaissordium p. 3T,.ὶ hoc metrum, quod Faliscum vocant, Ox tribus dactFlis et pyrrhichio con

Stare dicat, nec, quem eiuS auctorem memorBnt, Septimius Seronus observasso illam ea Suram rideatur: quae etsi in quattuor Sereni versibus apud Torontianum v. 200 -2004. Rute paeonem mi, uti non, Si Sereno omnes vorsus ad istud exemplum secisset, non est verisimile id motricos ita latuisse, ut nec Τerentianus v. 3996. 998. Scribero vel si ponitur unuS alitu,

tulia docta Falisca legimus, '

st 536. Altorum genus numerorum concretorum, quod commemoratione dignum eSt, in epitritis secundis cor nitur, qui vulgo in trochnicis motris numorari solent. Dictum de his in diss. do motrorum quorumdam monsura rhythmica, quaeotiam lihello do metris Pindari in repetita editione IIcyniana in serta PSt. ΗοS opitritOS non OSSO clipodiaS trochaica , non solum X Oo apertum est, quod Spondeus, quo finiuntur, legitimus pes ost, sed P0Stulat id omnis carminum, in quihuS uSurpatitur , conformatio, qucto trochaici num ri levitatem plano ad Spernatur, confirmatque rona harmonia Dorica, quam iis adhibitam csSo ex Pindaro conStint.