장음표시 사용
161쪽
γῆς τε καὶ αλμυρας Θαλπισσης oγριον μοχλευτην. Rarius hoc genus 3pud tragicos est. V. Aesch. Suppl. 405. Comici saepe a di iambo initium faciunt, etiam Sic, ut in anti- stropha dii ambus choriambo respondeat. Sic in Vespis 526. νυν δε τον- μετέρου γυμνασίου λεγειν τι δει
st 410. Tragoediae recentior tantum forma solutionihus usa videtur. Vt in Bacchis: V. Supra si 406. Eι in Iphig. Aul. 036. τὰ αρ' υμέναιος δια λωτου Aίβυος μετά τε φιλοχορου κιθάρας. Eadem aetas tragoediae etiam dii ambiam choriambo respondore socii. Soph. Philoct. 38. et 6 .
162쪽
ο411. Trimetri modo attulimus exemplum ex Iphig. in Aul. Tetrametrum catalo uti cum etiam tragici usurparunt, ut Eurip. Herc. s. 639. α νεότας μοι φίλον αμος, το δε γῆρας αἰεὶ.Anacreon in hoc genere secunda in sede dii ambum posuit: kκ ποταμου 'ντανέρχομαι παντα φερουσα λαμΤιρα. Si constanter purum, vidori potest hic versus ox duobus loga dicis compositus esse. Talos Sunt Sedecim vorsus Eupoli tisap. Athon. VI. p. 236. emenda i apud Gaissordium ad IIophaesi. p. 296. Sed vero choriambici sunt apud Aristoph. Lysistr. 3 9. 320. 327. 344. nisi hi sunt in dimetros dividendi. Et eiusdem apud Hephaestioncm οἶδα μἐδε ἀρχαῖον τι δρων, κουχι λεληθ' ἐμαυτον. 6412. Τo trametro a catafecto usus Annini , Pro miscue choriambo dilamboque positis, nisi quod in fine semperdit ambum habet, apud Athenaeum XII. p. ti33. πριν μεν βερβέριον, καλυμματ ἐσφροαυμένα,
καὶ λένους ἀστραγαλους ἐν ιδσέ, καὶ ς ιλον περὶ
πλευρῆσι . . . βοός, νεοπλυτον εἰλυμα κακῆς ἀσπίδος, ἀρτοπιύλισιν κῆθελοαπνοισιν omλέων ὁ πον ηρος Αρτεφον,
κίβδηλον ευρίσκων βίον, πολλὰ μει δεε δουρὶ τιθεὶς αυχένα, πολλὰ δ' ἐν τροχευ,
παῖς ὁ κυκης, καὶ σκιαδίσκον ἐλεφαντίναν φορεε
st. 413. Rarior choriambici metri usus ost apud Romanorum comicos. Inveniuntur tamen nonnulli apud Plautum, quin
etiam apud Terentium fidelph. IV. 4, . de Benhleii sententia : mbra metu debiliari int: animus timore obstipuit; pectore nil sistere comisi quit.
163쪽
Qui si in lintra inetros coniungendi sunt, as Tnaristi sint ne
6414. Inveniuntur vorsus choriambici, qui ah anacrusi incipiunt. Aesch. S. ad Τh. 330. vn ἀνδρος θεόθεν περθοιιέναν ἀτίμος. CuiuS generis videntur esse metra quaedam lyricorum Aeolen-Sium, quae a grammatici S Ionica a maiori habita sunt, ut hoc Sapphus apud Ilephaest. p. 37 6 i. l. ευρορφοτερα Μνασιδίκα τῆς αααλας Πυριννῶς ἀσαροτερας ουδάμ εα, ω ' αννα, σέθεν τυχοῖσα. Sic hoc fragmentum emendandum puto. Eadem thidem:
δέδυκε μἐδε ὁ σελάνα καὶ Πληῖάδες, μέσαι δενυκτες, παρα δ' Wῶρα ἐγω δε μονα κaθευδω. Quas apud Hephaestionem male binis versibus in unum coniunctis leguntur. Soph. Antig. 606. ταν Ουθ' υπνος αἱρει ποθ' ὁ παντοπρους. ο 415. Frequens est versus ex amphibracho et choriambo composituS. Aesch. Ag. 757. πομπ* Λιος ξενίου. Horatius praemisit choriambis dipodiam trochaicam, cuius ultimam Syllabam ipSe Semper longam esse voluit, quam Graecis ancipitem suisse credibile est: caesuram autem secit in prima choriambi sSilaha: is deos oro, Sybarin cur properas amando. Τomere hoc metrum reprehendit Atilius Fortunatianus p. 2683. v. Benti. ad Horat. p. 7 0.ο 416. Vsitatissimi sunt choriambici cum hasi, quos motrigorum veterum inficiti l versibus antiSpasticis adnum ravit. At si antispastici essent, neque u trocham aut pyrrhichio
164쪽
possent incipere, et extremas singulorum antispastorum Sylla bas haberent ancipites. Errorem animadvertorunt Lalini gram
matici. Vide β 2 3. 6 417. In basi soli lyrici Aeolenses etiam pyrrhichium
admiserunt. Comoedia et recentior tragoedia etiam trisyllabos pedes in basi ponere ausa est, tribrachum, an393eStum, d3ctylum. 418. Brevissimus horum versuum unum choriambum habet. Aesch. Suppl. 12. νυν ἐν ποιονομοις. Ei proximus hypercatal0ctus, qui Pherecrateus dicitur. Id0m S. ad Th. 301. Seqq. τοι μεν γαρ ποτὶ πυργους. Tum, qui toga dicum ordinem habet, Glyco Deus. cui flavam religas comam. Do eo dicetur lib. III. Aliud genus choriambo trochaeum sive spondeum subiectum habet. Aesch. Fum. 0 ι8., nisi hic quoque GlΥconeis adnumerandus
ευφαμιτε δέ, χωρῖται. 419. Vsitatissimus est dimeter hypercata lectus. Soph. Ai. 628. ου δ' οἰκτρας γoον ορνιθος ἀηδους.Τrimetro brachycata lecto Sophocles usus in Antig. 95 . ἀλr α μοιριδία τις δυνασις δεινά. ο 420. Inveniuntur etiam systemata choriambica a basi incipientia. Aesch. Suppl. 6 .
165쪽
Sophocles respondentes Sibi socii Molossos in Electra v. 472. 488. εἰ μη 'γω παραφρων μαντις εgyυν καὶ Πωμας.ῆξει καὶ πολυπαυς καὶ πολυχειρ α δεινοις. Quod thidom v. 29. 45. fecit vitiam in vμrsibus earentibus hasi ω γενεθλα γενναἰων, νήπιος, ῖς τῶν οἰκτρῶς.*421. Multas huius metri formas usurparunt lyrici antiquissimae et mediae aotatis. Vt
καττυπτεσθε, κόραι, καὶ κατερεἱκεσθε χιτῶνας.
χαλκ0' πῶσα δ' μει κεὐόσμνται στέγη.ο422. Choriambicos cum basi multos usurpavit Horatius, constanter in basi spondeum ponens, Praeter I. 5, 24. 36. Teucer et Sthenelus potens. ignis Iliacas OmOS, et in fine cuiusque choriambi, excepto ultimo, caesuram
faciens Maecenas, atavis edite regibus. nullam, Vare, 1acra vite prius 8meris arborem. Duiligeo by Coosl
166쪽
Bis taritum, sed in voce composita, neglexit caesuram , l. 8, 6. II. 32, 25. arcuntque fides prodiga perlucidior vitro. dum flagrantia detorquet ad oscula. Vide Benti. ad IV. 8, 37. Νon haec curavit Alcaeus μηδἐν ἄλλο τευσῖς προτερον δενδρεον ἀμπέλω.Quem secutus Catullus carm. XXX.
Do versibus Ionicis a maiori. st 423. In metro Ionico a maiori non minus quam in
antispastico multa turbarunt metrici, qui aliorum Versuum similitudino docepti, quum alia salsa tradiderunt, tum hoc, primam omnium versuum STtlaham, et in quihusdam intra metris etiam primam syllabam tertiae dipodiae esse ancipitom. Pes Ionicus a maiori ex duobus ordinibus constat, quorum prior arsis nuda, posterior dactylus est. Qui numerus quia valde durus et molestus est, commutare eum eum loniore, sed non minus tamen Dacis numero instituerunt, duobus trochaeis, non cohaerentibus uno ordine periodico: - ld. l a Praeterea necesSarium prat, ut, si plures Ionici a maiori uno versu coniungerentur, Singuli Por Se constarent, nec perpetuatum haberent numerum, quia sic in chorianahos mutati
Eo factum est, ut in singulis Ionicis ultima syllaba anceps esset, quae in choriambiciS Portam orat mensuram habitura. Diuitiaco by GOrale
167쪽
Solutiones contractionemque omnibus modis admittit hic numeruS, et in Ionica quidem forma hoc modo:
quibus descriptioni hus formas continentur duapdetriginta. Sed tanta formarum multitudo quoniam nimiam confusionem pro creatura fuisset, non omnes admissas videmus. Etsi quousque licentiae progressi sint poetae, in tanin exemplorum paucitate non plans definiri potest.
ο 424. In versibus, quos Hephaestio assert, praeter Sora deum, duo tantum Sunt, qui vere Ionici a maiori esse rideantur, dimeter, qui Cleomacheus vocatur: τω την υδρέην υμῶνες/όφηo'; hos πίνων, et irimeter, ποας τερἐν ανθος μαλακον ματευσαι, qui si Ionicus suit, ποως scribendum. 425. Νobilissimus versuum Ionicorum a maiori Sota deus est, solam ille ad recitationem, non ad cantum laetus, ut diserte docet Aristides Quintilianus p. 32. Is Vedius tetra meter est brach Scatalectus, ex tribus Ionicis et trochaeo constans. Duo trochaei in qualibet sede, sed plerumquo in tertia inveniuntur. Formas eius in pedibus Ionici exempla has praebent:
168쪽
In trocliaeis autum pro Ionico positis has
Observandum, caesuram esse in sine secundas Sedis, quae tamen Saepissimo negligitur. Eaque sodes otiam Molossum sola habet, et ancipitem in fine Ionici sacpissime, quac in prima tertiaque Sede valde rara est. st 426. Vsitatissima forma vorsus haec est αυτος γαρ ἐὼν παντογενὴς ὁ πακτα γε-ῶν. Rarius omnes pedes aut Ionici sunt, ut ον χρυσοφοας, τουτο νυχζς εστιν επαρμα, aut trochaei, ut ους πένης πειν και πλουσιος πλέον σχεῖν. Solutionum exemplum hoc sit: οι tum tir ἄκραισι πυραις νέκυες εκεινTO.
γῆς ἐπὶ ξενης, ὀρφανα τείχεα προλιπόντες Ἐλλάδος ἱερῆς, καὶ μυχον εστιλὶς πατρώης,
τ' ἐρατήν, καὶ καλον γηλέου προςωπον. iduos versus qui asseruna, DionSsius de compos. Verti. C. ι. et Hermogenes p. 76. 9 . Seq. ed. Ald. non hone perspectam se huius metri naturam habuisse produnt. 6 427. Ex Latinis ologantos Ionicos socii Torentianus Maurus. Rus his ost etiam Plautus, quantum quidem coniici poteSt, atque, ut videtur, non modo Sotadeo, sed etiam aliis brevioribus. Sotadeos habet in Aul. II. , 30. soqq. III. 2. Amph. I. 3, 4. seqq. Hos exempli caussa adscripsi noctesque diesque assiduo satis superque est, quo facto aut dicto adest opsa, quissius ne sis. ipse dominus dives operis et laboris E era, quod tamque homini occidit libree, posse retur. aequom rase putat, non reputat, laboris qula sit.
169쪽
Hic etiani in prima sedo Molossum posuit, et, quod Graecis non licuit, ultimi trochaei arsin solvit, ut in Aul. II. 3, 30. heia fide face, quod iubet sorsr. si lubeat, faciam. Praetoreoque tenendum, Solutiones utrum sint pedis Ionici antrochaeorum, apud Latinos ox accentu vocabulorum cognosci. Graseoi comici non videntur usi hoc metro esse, multo min tragiei, aut graVior poesis l3rica.
st 428. Etiam in Ionicis a minori multum a vera ratione aberrarunt grammatici. Qui si hos versus hoc metro esMPutant:
απο μοι θανεῖν γένοιτ ' ου me αν αλλῖλυσις he noνων γένοιτ ουδαιιὰ τῶνδε, et sπαρὰ δ' η τε Πυθοιιανδρον κατέδεν ερωτα φεύγων, sunt illi quidem similes Ionicis, sed numeros habent alios, nisi quod primus horum ab initio Ionicus est:
Numerus enim Ionicus a minori inversa ratione, quam allerionicus, compositus est ex anapaesto et arsi nuda:
Eodemque modo, ut in illo, singuli pedes Suum sibi numerum habent, neque inter se perpetuantur, quia Sic in choriambos abituri essent:
170쪽
Sed ut in Ionicis a maloifi duo trochaei ad variandum numerum adhibentur, ita in Ionicis a minori duo iambi, hoc modo, .ut arsis nuda in iambum mutetur, et deinde qui sequitur anapaeStus, ipse quoque iambus fiat, quo tempora maneant eadem
Haec ratio Vocatur ἀνακλασις, versusque ipsi ἀνακλωμενοι, quia non in uno pede Ionico mutatio numeri fit, sed in duobus, alterius fine, alterius initio mutato. Metrici enim sic Sta tuunt, postremum tempus pedi demptum adiici primo sequentis pedis tempori
ο 429. Lyrici Aeolensos maxime ex puris pedibus Ionicis fecisso hos versus videntur; Ionici autem lyrici et anactasin usurpaSse, et in ea primam arsin solvisse; mediam quamdam rationem tenuisse scenici, ut tragici magis Aeolenses sectarentur , isnapaeSto saepe his numeris admixto, comici magis se querentur IonicOS. 430. Dimetro catalectico Timocreon integrum carmen
condidisse dicitur: Σιοκελδς κομφος ἀνηρποτὶ ταν μ-έρ εφα. Etiam Sappho, Alcaeus, et Alcman integra Ionica carmina
secerunt. Alcman: 'Eκατον, Λιος υἱον ταδε Μῶσαι κροκοπεπλοι.
Quem versum catalecticum feeit Anacreon : ιονε σου σάυλαι Βασσαρίδες.