Epitome doctrinae metricae Godofredi Hermanni

31쪽

LIB. I. C P. III.

DX quo genere Sunt, illii catalectici numeri ot logauedici sp-pollantur. In his quae arsis nauuit ordinum conditionum, eis inon sortior est Prima arsi, nec Pou'sι sortior QSSc, ut qua D ex illa naui sit, tamen ne cohibero quidem SeSO POSset, ni Si De culiari quodam renisu. Hinc, qui diligonisu attendorit, lacilovidohit, cini non sortiorem, at singulari tamen vi praeditam 'SSe ni Sin ordinum Poriodicorum eam, quae mutat ordinum conditionem, ut Postrumam arsin in his numeris,ot tertiam in hoo

si 21. Potest v Pro etiam increScere vis arseus in Ordinibus pcriodicis: sod hoc litium sit, sea Brsis, quae sorbior ost Drao- dento, mRioremque ex Se orditioni procreab, nihil est nisi nova Pt non ox Pro groSsa didi nata cauSsa at Sol ut a, incidens in ars in Secundiariam Pru grossi ordinis; hoc modo: quibus ordinibus coniunctis numerus nascitur hic, tuom apparet non posse prosorri, ni Si sortius sexpreSSa Sucunda arsi, ut is ino non Sit nata OX PR, quae Dra greμή

rex Olympie caelicolailuod contra in vorsis ordini hiis do rescit vis arsium 44 imminuitur, ut Ox una Dini natorum

pinifer Olympus et Ona.

uos ordinos pol lodicos, in quibus nova arsis a cedit, numeroSconcrotos vo Amus: de quibus Vid. Elei n. d. m. p. 644 Soqq. si 22. Νοulinus auumi in ordini hus t oriodicis iis, ii uino lunius vol imminutos ordinos hahou ι, l=rimam uintum arsinictu: in conci lis autom Otiam novam illam arsin. Coinrumohsorvnndum ost, descriptionem numeri talom, . Diuitigod by Cooste

32쪽

duplicitor intelligi posso. Nam aut Ordo periodicus ost ex con- rotis numeriS,

in quo lirimi duo ordinos ultra thesin suam Progrediuntur, o ut compoSitus est ex ordinthus Simplicibus, qui non haerent,

st 23. Τempora ordinum , quae in theSi Sunt, Omnia ne- SSO OSt n qualia ESSO, quia Sortem impra Sonuini CouSMirum atque ollectuum nulla aliona necisSione inu ruptam. st 24. Ι dein est anacrusPos tomporum ratio, quod haec nihil a thosi disserι, nisi quod amin ante s 3 nullam ha hi t. Ora Quod in arsi est tempus, non po-Sι hrevius Sseurinporibus anacruscos, quia arsis anacruSin Sequons pars est Seriei eiuS, cuius Otiam anacruSis pars eSt. luulue pravus laret hic num ruS, iusti autem sunt hi, sim. Νon magis theticis tenqviri huS hrevior esse arsis Potest. Quoniam onim caussu Ost horum tenal rum, non pol Si minor osSo essectiS. Quare pravus eSt hic numeruS,

33쪽

k28. Nec repugnat, thoticis temporibus maiorem osse arSin. Potosι enim ita comparata PSSe, ut non tota, Sed aliqua tantum Parin Sua thesin procreet: iluae Pars omnino Par OsSetholicis temporibus debet, hoc modo:

Sic moles minore, quam opus eSt, suntlamonio Sustinori no-quit: m3iore, quam opus PSt, recto SuStinetur.

CAP. LV.

De mon Sur R. stis. Mensuram dicimus temporum inter Se comparatio nem Sino numero. Ac metriei dua huS tantum monsuris utun tur, simplici, qu3m Graeci χρονον et σημεῖον, Ibatini tempus et moram vocant, et duplici. Musici veteres etiam quadruplici ci octuplici mensura utebantur: V. Aristid. Quintil. Ρ. 36. Plures etiam mensuras hodierna novit musica. Do triplici in

6 30. Pos musicis et rhSthmici S, Plerumquo oliam mo tricis, ita dicitur, ut etiam numerum SPectent. Nos podomvocomus certam temporum com P0Sitionem Sinc numero.

st 31: Vsiuitissimi pedes hi sunt: disyllahi quattuor :pyrrhichius,

dactylus, amphibrachyS, Disi i I by C , inl

34쪽

Creticus, sive alii Philiancer,

proceleus maticus, dispondeu S,

Vido do his Gaissordium ad Hephaestionem. st 32. Dipodiam et sygygiam moti ei vocant Ρ dum tuorum coniunctionom. Sygygiam Aristides p. 36 ox duo

laus simplicibus, i. s. disyllabis vol trisyllabis pudibus, sed iis imparibus fieri dicit. Eam dipodiam vocat Atilius Fortunatianus p. 2688, Sy zygiam ex duobus simplicibus, sed parthus pedibus fieri dicens. Plerumque dipodiam duos cli syllabos, syzygiam duos trisyllabos, vel disyllabum et

trisyllabum coniunctos dicunt. Saepe etiam duorum pedum coniunctionem ha Sin Vocant: v. Diomcd. p. 50 . Mnr. Vi t. p. 2189. Item motrum; unde dimetri, trimetri, tetrametri, pontametri, hexametri versuS, qui quattuor, sex, Ocis, decem, duodecim pedibus constant, nisi in dactylicis numeris, in qui hus singuli pedes metra numerantur. biuitigod by Cooste

35쪽

l. B. . GA P. V.

ο 33. Λnceps monsura, sive ἀδιαφορος, dicitur, quae nihil interest longa an brevis sit: do qua dicetur infra. IrrR-tionalis monSura, Sive αλογος, ea VOentur, quae brevior longa: longior brevi est. Argulantur in hac Aristides p. 45 ot scholiastes Hophaestionis p. 78. Vsum ea halint in quihusdam numeris dactylicis, tum in comicorum iambis trochaeisque.

P. V.

De pe nanu tat ion e n uni P rorum. st 34. Numori natura sua immuta hiles sunt. Non P Sunt enim musSam in Se continoro, quam Otium alii Sint, quam Sunt. Quod Si Pormutantur quidam numeri, arhitrio id sit utuntium numeris, Sed eo idoneam rationem Secuto. Nam olpares cSso debent, qui permutantur numeri, i. o. eiusdem mensura et Simile S, i. e. qui modica cum Variationo idomosficum videnntur. k35. Pormutantur num iri his modi S. Primo por ro Optionem ιomporum irrationalium. Id villotur liori innumeris quihusdam trochaicis, disyllabam thesin vel anacriasin pro monosγllaim admittenti hus, qualoS Sunt trimotri comicorum Graecorum; Latinorum, antiquiorum quidem, Omnes Vermus trochaici nutuo iambici: in quibus dactylus et anapaestus pro trochaeo οι iamhο positi, duas breves Syllabas Propemodulii uni hi ovi, quae iusta menSura sit, pn S halaent. ο36. Secundo per Solutioncm nrSBOS vel non tracti otium the Seo S, fluorum alterum in trochaicis, alto rum in dactylicis numeris seri solet:

36쪽

qui ἰinapaesti vocant9r. In quibus non solum hi tres pΡrmu- . tantur numeri,

seci acce lit Etiam coniunctio secundi et tortii, quae legi numerorum repugnatura esset, nisi simul duo di Vei Si numeri perciperentur, quorum utriusque dimidiata tantum parS Sonis, syllabis, motibus exprimitur, dimidiata nutem uicita observationc nouitur, quemadmodum in hodierna musica uictus, quem vocant, simul porcipitur cum numeris sonorum muSicorum, licet diversissimis. Hoc modo dico

πεσε θανε κατα tho ιεν.ο38. Quarto per transpositionem temporis. Quod sit in dactγlicis iis, qui choriambi et Ionici Vocantur, pBrte theseos Vel AnacruSeos recisti, et ante ni Sin anacruscos vel theseos loco collocata, hac forma :

Vndo ancipitibus notatis hac formae prodeunt choria nihilonici a maiori Ionici a minori

ultimo ordine anto praecedentem collocato, ot in trochaeum mutato, haec sorma substituitur:

37쪽

LIB. I. CAP. VI.

De vorsibus et S Sstem uti S.

parum sibi constantos. Videndi de his aliisque parum uti litius distinctionibus Hephaestio p. 65 l6ὶ et Marius Victorinus

p. 2497 SEq. 41. Numeri cuiusquo Veraus continui Sunt: ita ius perpotuitus orationis non del=et interrumpi hiatu illicito, sylla bavo ancipiti non iusto loco admissa. st 42. Vorsus asynarieti, quos non aecurato cl finiunt motrici, ii sunt, quorum PariuS, ut libitum PSt poetis, nune servata, nunc neglecta IM Mutinis Drationi S coniunguntur, hiatu ot syllaha ancipiti BdmiMis, ut BPud Horatium opocl. XI. XIII. fervidiore mero arcana prominat Deo. levare duris pectorea sollicitudinibus 6 43. Vorsuum poly Schemisti St 0rum nupsellatio, malo explicata a metriciS, in eos Ve HS quadrat, quos si a p ,r transpositionem parti S numeri muta hiles diximus. ο44. Cata lex is Vocatur det et io unius vel plurium iomporum in fine Veinus. R. tionem finiendorum vorsuum ἀποθεσιν motrici appellant. OG. Vorsus a catalecti dicuntur, quorum orditios integri sunt: uι iambici trimetri, ο 46. Versus catalectici Sunt, quibuS una syllatiudeest, ut in trim tro, Diuit sc by Coo e

38쪽

In dactylicis numeris, si una SFllaba ultimo I edi deest, ca-ι aloetici in disyllabum Vocantur, ut

sin duae, catalectici in syllabam, ut 47. Brach 3 ca lalecti dicuntur, quorum ultimae dipodiae integer pes derat, uι

st 48. Hypercatale cti vocantur, quibus supPrat una syllaba, ut

duibus si, quod deest ad integrum pedem, additur, lirachy- catalecti fiunt, Sic enim rectius describuntur, tribus peditius uno ordine com prehensis, quam uno. ο 49. Systema dicitur plurium versuum DolPetunia coniunctio, iisdem conditionibus adstricta, quibus ordines in

Versum coniunguntur.

CAP. VIL

Do nuinori musici cum metrico coniunctione. si 50. Musica quum ot plures, quam duaS menSuras, et numerorum maiorem Varialion m Bdmittat, quam metrica,quao ad Solam rogitationem volsuum spectat, neceSSBrium est, VerSuum numeros cantu nonnihil mutari. Quarum mutatio num indicia, deficientibus scriptorum ea de re tostimoniis, ex ipsa metrorum conformatione, dissicultates quasdam aliter non explicabiles obiicientium, colliguntur. Detecta ost autem huc usque triplex numeri musici cum metrico coniunctio, Per

39쪽

LIB. l. CAP. Vll.

sibi. Mensuram ni et rica ina toro in exhibent tro chaei scinanti, qui e duabus longis syllabis consuintos, prio rem octo, POSteriorem quattuor teri in rum ha nt, ca suo mintegri ex pluribus i odihus mombri ossicio iunguntur. ΕΟ ruisse otiam paeonici numori referendi sunt, . do quihus V.

52. Pa usa sit interdum in medio numero musico tune quum faciat, ut et hiatus et sSilana anci pS admittatur, linirico loco , orsum postulat. Vt apud Pindarum Ol. VI. 5 7j ubi quum numeri hi sint, post primam secundi V Di SUS Syllabam Pausa iit; unde vorsus ita distinguendi sunt

si M. Paracatalogo, cuiuS mentionem faciunt Aristo tules Problom. IX. 6 ct Plutarchus de musica p. 3 40 F. Otra Λ. quibuscum conserendus IIesychius in V. καταλογή, remissio est numeri ad incertos communiS SormoniS numeros accedens, quam noStri muSici genus canendi recitativum

54. Ea dualius in rchus cornitur, in remissione colori tatis in sino quorumdam numerorum, ut dochmiacoruin est Glycineorum; unde hi st, Ondoum in locum finalis iam hi eo cipiunt. O M. Doindo in solutione totius numeri, quod sit plurium brevium syllabarum ad fluosdam numeros adiectione: ut ad dochmiaeos. Hac ros orianus suis locis explica huntur. Duili od by C roste

40쪽

CAP. m.

De cae Sur R. si M. Oratio ipsa per so numerum halyet, quia Sino numero neque Syllabao in vocos, neque vocis in comploxionos Verborum coniungi, ot ab se invicem distingui possont. Quam

Ohrum oratio vomihus comprehonsa ita moderanda sest, ut ipsius numeri cum nil moris versuum congrunni, ncillae nitornuinorus altorum tollat. ld.sit caesura, syllaba ancipiti, Pro AO li R.

st 57. Cassura sive incisio, cinam Grn ci τομὴν VO cant, is locur in versu est, ubi ordo aliquis finitur. Itaque proprio tot caesuras habet vorsus, quot ordinos, nisi quod ut timi ordinis sinom, qui simul sinis est totius versus, cn Surnm dici non posse a PParet. Φ58. Versu por Verha Oxpresso caesura nPlinillatur finis numeri, qui in verbis ost, in finem ordinis metrici inci dens. Λo plerumque non cuiuscumque motrici ordinis, sed Unius, cuius finem Praecipuo notari par ost, uri minatio fino Sontentiae vel vocabuli lacui intelligitur. st 59. Quod si in modio vorsu num rum Vortiorum Simul CuIn motrico numero finiri convenit, apertum ost multo magis id fieri debere in istius versus sino. Quare velinus integro vo cabulo finiri par eSt. 960. Caesura nece Ssaria mi, quae maiorem P. USnm

requirit, quam ut sine totius numeri dispendio negligi possit. Qualis caesura si quando negligitur, certe curatur, ut id a vocabulo composito aliquid excusationis habeat, ut apud Calli machum laetam. 92.

Non noces Saria est, qua neglccta non evertitur numerus motrie .

Harmanni Epitome docis. metricae. 2