[2]: Renati Des-Cartes Principia philosophiae

발행: 1672년

분량: 240페이지

출처: archive.org

분류: 철학

31쪽

ctualium , sive costitativarum , hoc est , ad mentem sive ad substan

tiam cogitantemicrtinentiumri aliud rerum materialium, sive quae ibi se . pertinent ad substantiam extensam hi, est , ad corpus Percepti , rum enume-VOlitio, omnesque m liciam percipiendi quam volcndi, ad sui stantiam cogitantem reseruntur ad extensam autem magnitudo,sive ipsa inci extensio in longum , Latum iros undum, figura, motus, situs, partium ipsarum divisibilitas, S talia Sed alia quaedam in nobis experimur , quae nec ad solam mentem , coctiam ad solum corpus reserri debent, quaeque, ut infra suo loco ostendetur , ab arcta 5 intima mentis nostrae cum corpore unione proficiscuntur; nempe appetitus famis, sitis, Sc. Itemque commotiones, sive animi pathemata, quae non in sola cog tatione consistunt, ut commotio ad iram , ad hilaritatem, ad tristitiam, ad amorem, dic. Ac denique sensiis omnes, ut doloris, titillationis, lucis colorum sonorum , odorum , saporum, caloris, duritici, aliarunaque tactilium qualitatum. Atque haec omnia tanquam res , vel rerum qualitates scui Os X l l . consideramus. Clim autem agnoscimus fieri non pollia, ut ex nihl .E:ernas

locis quid fiat tunc propositio haec Ex nihilo nihil fit,non tanquam bres aliqua existens, neque etiam ut rei modus consideratur sed ut num jam , veritas quaedam aeterna, quae in mente nostra sedem habet, vocaturque compataris notio, sive axioma. Cujus aeneris sunt, inpolis

bile est idem si bellia ion e se Quod actum est , insectum esse

nequit Is qui cogitat, non potest non existere dum cogitat: talia innumera quae quidem omnia ccenseri facile non pollunt, sed Cec etiam ignorari, cum occurrit occasio ut de iis cogitemus. nullis praejudiciis excaecamur. Et quidem quant una ad has communc notioncs, non dubium

est, quin are ac distincte percipi posissint, alioqui nim communς sanotiones non essent dicendae: Ut etiam revera quaedam e ipsis, non ,, .mη , recitae apud omnc isto nomine dignae sunt,quia non aeque ab omni ab omnibus,

bus percipiuntur. Non tamen ut puto, quod unius hominis O- . . , gnoscendi facultas, lati iis pateat quam alterius; sed quia sorte communes istae notiones, adversantur praejudicatis opinionibus quorundam hominum, qui eas idcirco non facile capere possunt etiamsi nonnulli alii, qui praejudiciis istis sunt liberi, videntissime ipsas percipiant. LIQuantum autem ad ea, quae tanquam res clierum mod0 ipse ratia ,sis, iamus, amni,

32쪽

quod istud

Nomen Deo creaturis

non conveniat uni-

voce.

veniat, quomodo isto coguo-

statur.

LIII. Cuiu que Iubstantiae unum esse

praecipuum attributum, ut mentis cogitatio, corporis ex

elaras

distinctas

notiones ha

bere pos-

stantiae cogi.rantis,ct

corporeae,

item Dei.

14 PRINCIPIORUM PHILOSOPHIAEctamus, operae pretium est, ut singula seorsim consideremus. Per substantiam nihil aliud intelligere possumus, quam rem quae ita existis, ut nulla alia re indigeat ad existendum. Et quidem substantia quae nulla plane re indigeat, unica tantiam potest intelligi, nempe Deus. Alias vero omnes, non nisi ope concursus Dei existere posse percipimus. Atque ideo nomen substantiae non convenit Deo Millis muroce ut dici solet in Scholis, hoc est, nulla ejus nominis significatio, potest distincte intelligi, quae Deod creaturis sit communis. Possunt autem substantia corporea, mens, sive substantia cogitans, creata sub hoc communi conceptu intelligi; quod sint res, quae solo Dei concursu egent ad existendum. Verumtamen non potest substantia primum animadverti ex hoc solo, quod sit res existens; quia hoc solum per se nos non assicit sed facile ipsam agnoscimus ex quolibet ejus at tributo, per communem illam notionem, quod nihili nulla sint attributa, nullaeve proprietates, aut qualitates. Ex hoc enim, quod aliquod attributum adesse percipiamus, concludimus aliquam rem existentcm, sive substantiam cui illud tribui possit, necessario etiam adesse. Et quidem ex quolibet attributo substantia cognoscitur sed una tamen est cujusque substantiae praecipua proprietas, quae ipsius naturam essentiamque constituit, ad quam aliae omnes reseruntur. Nempe extensio in longum, latum prosundum substantia corporeae naturam constituit; cogitatio constituit naturam substantiae cogitantis. Nam omne aliud quod corpori tribui potest, extensionem praesupponit estque tantum modus quidam rei extensae; ut omnia , quae in mente reperimus, sunt tantum diversi modi cogitandi. Sic exempli causa, figura nonnisi in re extensa potest intelligi, nec motus nisi in spatio extenso nec imagidatio, vel sensus, vel voluntas, nisi in re cogitante. Sed e contra potest intelligi extensio, sines gura vel motu, cogitatio sine imaginatione, vel sensu, cita dereliquis ut cuilibet attendenti sit manifestum. Atque ita facile possumus duas clara: distinctas habere notiones, sive ideas, unam substantiae cogitantis creatae, aliam substantiae corporeae si nempe attributa omnia cogitationis, ab attributis extensionis accurate distinguamus. Ut etiam habere possumus ideam claram Vistinctam, substantiae cogitantis increatae atque

independentis, id est, Dei modo ne illam adaequat omnia quae in Deo sunt exhibere supponamus, nec quidquam etiam in ca esse

33쪽

PAns PRIMA. Is fingamus, sed ea tantum advertamus, quae revera in ipsa continentur, quaeque evidenter percipimus ad naturam entis summe perfecti pertinere nec certe quisquam talem deam Dei nobis inesse negare potest ' nisi qui nullam plane Dei notitiam in humanis mentibus esse arbitretur. Duratio, ordo et numerus, a nonis etiam distinctissime intelligentur, si nullum iis substantiae conccptum iungamus, scd pute bis alib.,

mus durationem rei cujusque , esse tantum modum , sub RO a concipimus remisiam, quatenus esse perseverat Et limiliter , nec

ordinem, nec numerum eis quicquam diversum a rebus ordinatis, latitur. numeratis, sed esse tantii modos, sub quibus illas considera

Et quidem hic per modo plan idem intelligimus, quod alibi LVI per attributa, vel qualitates. Sed cum consideramus substantiam abdo illis assici, vel variari, vocamus modos clim ab ista variatione talem es . . . i.

posse denominari , vocamus qualitates ac denique , clim gentralius spectamus tantii ea substantiae mest e vocamus attributa. de que in Deo non proprie modos aut qualitates sed attributa antlim esse dicimus, quia nulla in variatio est intelligenda. Et tiam in rebus creatis, ea quae nunquam in iis diverso modo se habent, ut existentia de duratio, in re existente & durante, non qualitates , aut modi, sed attributa dici ci I x a. Alia autem sunt in ribus ipsis, quarum attributa vel modi esse di j v ii.

cuntur alia vcro in nostra tant sim cogitatione. Ita cum empus duratione generaliter sumpta distinguimus, dicimusque,sic nume .sset, .sis. rum motus est tantum modus cogitandi neque enim prosect gi intelligimus in motu aliam durationem quam in rebus non motis

in patet ex eo, quod si duo corpora, unum tarde, aliud celeri ct invis . ter per horam moveatur, non plus temporis in uno quam in alio numeremus,etsi mulio plus sit motus. Sed ut rerum omnium durationem metiamur, comparamus illam cum duratione motuum illorum maximorum, maxime aequabilium, a quibus sunt anni dies hancque durationem tempus vocamus. Quod proinde nihil praeter modum cc gitandi, durationi generaliter sumptae superad-

Ita etiam clam numerus non in ullis rebus creatis, sed tantum m ct umυὸν

abstracto, sive in genere consideratur, est modus cogitandi duo; axat ut cidia omnia quae universalia Voc hiabi

34쪽

disserentia, proprium, acci ens. LX.

ctionibus, ac primo de reali.

utamur ad omnia individua, quae inter se similia sunt, cogitanda Ut etiam unum Midem nomen omnibus rebus per ideam istam repraesentatis imponimus; quod nomen est universale. Ita cum videmus duos lapides, nec ad ipsorum naturam , sed ad hoc tantum quod duo sunt attendimus, sormamus ideam ejus numeri quem vocamus binarium; cumque postea duas aves, aut duas arbores videmus, nec etiam earum naturam , sed tantum quod duae sint consideramus, repetimus eandem ideam quam prius, quae ideo est universalis; ut lunc numerum eodem universali nomine binarium appellamus. Eodemque modo , cum spectamus figuram tribus lineis comprehensam, quandam ejus deam formamus; quam vocamus ideam trianguli; Meadem postea ut universali utimur ad omnes alias figuras tribus lineis comprehensas animo no 'stro exhibendas. Cumque advertimus, ex triangulis alios esse habentes unum angulum rectum, alios non habentes, sormamus ideam universalem trianguli rectanguli, quae relata ad praecedentem ut magis generalem, species vocatur Et illa anguli rectitudo, est differentia universalis, qua omnia triangula rectangula ab aliis distinguuntur Et quod in iis basis potentia aequalis sit potentiis laterum, est proprietas iis omnibus4 solis conveniens: Ac denique, si supponamus aliquos ejusmodi triangulos moveri, alios non moveri, hoc erit in iis accidens universale Atque hoc pacto quinque universalia vulgo numerantur, genus species, differentia, proprium, Se

Numerus autem in ipsis rebus,oritur ab earum distinctione quae distinctio triplex est, realis , modalis, lationis Realis propridiantum est inter duas vel plures substantias Et has percipimus a se mutuo realiter esse distinctas, ex hoc solo, quod unam absque ait 1 a clare&distincte intelligere possimus. Deu in enim agnoscentes, certi sumus ipsum posse essicere, quicquid distincte intelligimus adeo ut exempli causa, ex hoc solo, quod jam habeamus deam substantiae extensae sive corporeae, quamvis nondum certo sciamus ullam talem revera existero certi tamen simus illam posse existere atque si existat, unam quamque ejus partem a nobis cogitatione definitam realiter ab aliis ejusdem substantiae partibus e e distinctam. Itemque ex hoc solo, quod unusquisque intelligat se esse rem cogitantem, possit cogitatione excludere a se ipso omnem aliam

illi

35쪽

P - M A. I allam substantiam, tam cogitantem quam extensam, certum eliunumquemque sic spectatum, ab omni atque ab omni subitantia corrue realiter distingui. Ac tiamsi supponamus, Deum alicui tali substantiae cc Vitanti, substalitiam aliquam corpoream tam arcte conjunxist), ut arctius)ungi non pollini, ita ex illis duabus unum quid conflavisse . manent nihil

minus realiter distinctae quia quantumvis arct ipsIsin vςrix potentia, quam am habellari ad eas separanda , sive ad unam abs- e alia conservandam, scipiunt exuere non potuit, quae e Deo possunt separari , clo unctim conservari realiter sunt Distinctio modalis est duplcc; alii scilicet me modum pro I. drisdictum substantiam cuius est ii inter duos m

em substantiae. Prior ex eo cogi , quod Osimusta in substantiam clare percipere absque modo quen illa bibia se dicimus sed noni simus, vi modum illum intestiis ne pes, Ut si Ca&motus, .intur in aliter a se Vi rea, cui insunt ut etiam tarmati recordatio in i erio vero cognoscitur ex co, quod unum quidcm in Cum sesque o possimus noscere, ac vice versa; sed neutrum tamen sine eidem 5bstanti inlunt Ut si lapis moveatur,' sit ouadnitus, possum quidem Vestigere ejus liguram quadratam,

iee Vecia ejus motum , sine gura quadrata sed

Disti lictio autem qui modus unius substantiae dif-um cori,oris ab alio corpore, Ves 1 mente, atque ut motus a du-

. - i, otius dicenda est e videtur qu,m modalis quia modi

a hiui sine substantiis realiter distinctis, quarum ii Edisti, ii rationis est inter substanti

attributum, ne quo ipsa intelligi non potest vel inter duo talia at z a tali eius ei aliciijussit,stantia: Atque cognoscitur ex rati, claram distinctam istius substantiae deam forma-

hi tributum excludamus vel non possimus unius 'diu in i attributis, deam ar percipere, si illud ab alio sc- ouia substantia quaevis, si es t durare, cillat

36쪽

modi cogitandi, quos tanquam in objectis consideramus, ratione tantii disserunt, tum ab objectis de quibus cogitantur, tum a se mutuo in uni eodem objecto. Memini quidem, me alibi hoc genus distinctionis cum modali conjunxisse nempe in fine responsionis ad primas objectiones in Meditationes de prima Philosophia sed ibi non erat occasio de ipsis accurate disserendi. sufficiebat ad meum institutum , quod utramque a reali distinguerem.

Q . Qgix xio extenso spectari possunt ut constituentcs naturas

. , , , o Vbstantiae intestigentis&corporeae tuncque non aliter concipi de- exlj j di bent, quam ipsa substantia cogitani substantia extensa, hoc est,

vi Fi, V Π mqn corpus quo pacto clarissime .distinctissime intel

se .is Ebis inuntur. Quini facilius intelligimus substantiam extensam, vel fit entes substantiam cogitant in quam substantiam solam, omisso eo quod

Σὴ Qgixo extensa. Nonnulla enim est dissiculias, in abstrahen-.bet, i, notione substantiae, notionibus cogitationis vel extensionis,quae scilicet ab ipsa ratione tantum diversae sunt; non distinctior sit conceptus ex eo,qubd pauciora in eo comprehendamus,sed tantum ex eo, quod illa quae in ipso comprehendimus, ab omnibus aliis accurate distinguamus.

Arub , , , - ζXxζnsio, sumi etiam possunt pro modis substantiae;

tiam istis, quatenus scilicet una eadem mens, plures diversas cogitationes di nubstan habere potest; atque unum Midem corpus, retinendo suam eandem quantitatem, pluribus diversis modis potest extendi; nunc scilicet magis secundum longitudinem, minusque secundum latitudinem, vel prosunditatem , ac paulo post E contra magis secundum latitudinem, minus secundum longitudinem. Tuncque modalitera

substantia distinguuntur, ton minus clare ac distincte quam ipsa possunt intelligi modo non ut substantiae, sive res quaedam ab aliis jeparatae, sed tantummodo ut modi rerum spectentur. Per hoc enim, quod ipsas in substantiis quarum sunt modi coiis deramus, eas ab his substantiis distinguimus, 'uales revera sunt agnoscimus. At econtrario, si easdem absque substantiis, quibus insunt, vellemus considerare, hoc ipso illas ut res subsistentes spectaremus, atque ita ideas modi & substantiae confunderemus.

'm x xione diversos cogitationum modos, ut intellecti

.n his, im ginationem, recordationem volitrinem, &c itemque in i ita diversos modos extensionis, sive ad extensionem pertinentes, ut fi-m iesim i suras omnes,4 situs partium, di ipsarum motus optime percipiemus.

37쪽

piemus, si tantum ut modos rerum quibus insunt spectemus quantum ad motum id nullo nisi locali cogitenaus, ac de vi, aqua excitatur quam tamen suo loco explicare conabor mon inqui

ramus.

Supersunt sensus , affectus, d appetitus, qui quidem etiam cla LXVlre percipi possunt, si accurat caveamus, ne quid amplius de iis iudicemus quam id praecise , iam in perceptaone Olba conti Aui,is' netur, &cujus intime conscii sumus. Sed perdissicile est id obser- mui euvare, saltem circa sensus; quia nemo nostrum est , qui non ab in eunte aetate judicarit, ea omnia quae sentiebat, esse res quasdam quaviiij extra mentem suam existentes, iensibus suis, hoc est, perceptio S. Inibus , quas de illis haltabat , plane similesci de ut Videntes, . -., exempli erati , colorem putaverimus nos videre rem quandam extra nos positam dilane similam ideae illi coloris, quam in nobis tunc experiebamur idque ob consuetudinem ita judicandi, tam clare S distincte videre nobis videbamur , ut pro certon indubita

to haberemus. . .

Idemque plane est de aliis omnibus quae sentiuntur, etiam deti LXUli

tillatione ac dolore. Qtiamvis enim haec extra nos cile non putei

tur non tamen ut inlota mente, si V m perceptione nollia lolcnt in.

spectari , sed ut in manu , aut in pede, aut quavis alii parte nostra sussi. corporis Nec sane magis certum est, cum, exempli causa, dolorcinsentimus tanquam in de illum esse quid extra nostram mentem, in pede existens, quam cum videmus lumen tanquam Sole, illud lumen extra nos in Sole existere; sed utraque ista praejudicia sunt primae nostrae aetatis, uti iasse lare apparebit.

Ut autem' c quod clarum est, ab eo quod obscurum, distingua LXVlu.mus, diligentissime est advertendum , dolorem quidem colorem, es residua eiusmodi clare&distincte percipi, cum tantumn ut ἡ,2. . videre in aliquo corpore colorcin, vel sentire in aliquo membro do 2gumlorem ac si diceret se id ibi videre vessentire, quod quidnam si plane cnorat, hoc est , se nescire quid videat aut sentiat. I lli ni in miniis attendendo, sibi facile persuadeat se nonnullam nus habere notitiam, ex eo quod supponat esse quid simile sensu illi ,loris, aut doloris, quem apud se cxpcritur; si tamen examina quidnam

38쪽

LXIX.

c. quam eolores, δε-lores, dic.

sit, quod iste sensus coloris, vel doloris, tanquam in corpore colorato, vel in parte dolente existens repraesentet, omnino advertet se id ignorare.

Praesertim si consideret, se longe alio modo cognoscere, quidnam: p A. I lx Vis corpore magnitudo, vel figura , vel motus, saltem loca-1miudiisὸM lis Philosophi enim alios quosdam motus a locali diverses eiungen- fur m do, naturam ejus sibi minus intelligibilem reddiderunt vel situs, vel duratio, vel numerus, similia, quae in corporibus clare percipi jam dictum est quam quid in eodem corpore sit color, vel dolor, vel odor, vel sapor, vel quid aliud ex iis, quae ad sensus dixi esse reserenda. Quamvis enim videntes aliquod corpus, non magis certi simus illud existere, quatenus apparet figuratum , quam quatenus apparet coloratum; longe tamen evidentilis agnoscimus, quid sit in eo esse figuratum, quam quid sit esse coloratum. Patet itaque in re idem esse clim dicimus nos percipere colores in objectis, ac si diceremus nos percipere aliquid in objectis, quod thι. A quo ciscitur in nobis ipsis sensus. - ἡ . mucidam Valde manifestus S perspicuus, qui vocatur sensus coloriim. quorum uti In modo autem judicandi permagna est diversitas nam quamdiu tantum judicamus aliquid esse in objectis hoc est, in rebus, qualeiacunque demum illae sint, a quibus sensus nobis advenito, quod quidnam sit ignoramus, tantium abest ut fallamur, quin potius in eo errorem praecavemus, quod advertentes nos aliquid ignorare, minus proclives simus ad temere de ipso judicandum. Cum ero putamus nos percipere colores in objectis, etsi revera nesciamus quidnam sit, quod tunc nomine coloris appellamus, nec ullam similitudinem intelligere possimus, inter colorem quem supponimus esse in objectis, illum quem experimur esse in sensu, quia tamen hoc ipsum non advertimus, is ulta alia sunt, ut magnitudo,figura, numerus, Sc quae clare percipimus non aliter a nobis sentiri vel intelligi, quam ut sunt, aut saltem esse possunt in objectis, facile in eum cr- rorem delabimur , ut judicemus id , quod in objectis vocamus colorem esse quid omnino simile colori quem sentimus, atque ita ut id, quod nullo modo percipimus, a nobis clare percipi arbi-

LXXI. tremur.

Praecipuam

.ppofum Uicque primam iraecipuam errorum omnium causam licet

g00s lyς- ςmpQ in prima aetate, mens nostra tam arcte corpori

erat alligat , ut non aliis cogitationibus vacaret, quam iis solis,

LXX. Nosposse duobus mo

errorem praecave

mus, alio in errorem inridimus.

39쪽

'er quas ea sentiebat quae corpus assiciebant necdum ipsas ad quid

quam extra se positum reserebri , sed tantum ubi quid corpori' commodum occurrebat, sentiebat dolorem; ubi quid commodum, sentiebat voluptatem in ubi sine magno commodo vel incommodo corpus assiciebatur , pro diversitate partium in quibus , modorum quibus afliciebatur hal bat divcrsos quosdam sensus illos scilicet quos vocamus sensus saporum, odorum, sonorum, caloris, si uoris, luminis, colorum S similium, quae nihil extra cogitati nem positum repraesentant Simulque etiam percipiebat magnitudines si auras, motus, talia quae illi non ut sensus, sed ut res Quaedam vel rerum modi, extra cogitationem existentes, aut saltem existendi capaccs exhibebantur, etsi hanc inter ista disterentiam nondum notaret. Ac deinde cum corporis machinamentum quod sic a natura fabricatum cst, ut propria sua vi variis modi m veri possit, hinc inde temere se contorquens, casu commodum quid assequebatur, aut fugiebat incommodum , nactas illi adhaerens cipiebat advertere, id quod ita assequebatur, aut fugiebat extra secsse nec tantii in illi tribuebat magnitudines, liguras, motus,' alia, quae ut res aut rerum modo percipiebat, sed etiam saporcs odores, reliqua , quorum in se sensum ab ipso estici advertcbat. Atque nini tantum reserens ad utilitatem corporis, cui erat immersa , coplus aut minus rei esse putabat in uia tuoque obsecti a quo astici

batur , prout plus aut minus ab ipso aniciebatur. Unde iactum est

ut multo plus substantiae , seu corporeitatis es e putaret in saxis aut metallis, quam in aqua vel aere, quia plus duriticio ponderolitatis in iis sentiebat. Quin derem , quandiu nullum in eo ventum, aut frieus, aut calorem experiebatur, pro nihilo prorsus ducebat L quia non plus luminis a stellis, quam ab exiguis flammis lucernarum ipsi assuletebat, idcirco nullas stellas flammis istis . ore sibi rcpraesentabat. Et quia nec terram in gyrum verti, nec ejus superficiem mslobum curvatam ess rotabat, ideo proclivior erat ad putandum,

di eam immobilem, Mejus superficiem planam esse Milleque aliis ejusmodi praejudiciis, a prima insantia mens nostra imbuta est quae deinde inpulitia, non recordabatur suille o sine suis cienti cxamine rece ta, sed tanquam sensu cognita, ves a natura sibi indita, pro verissimis, videntissimisque admisit. .

y Et quamvis jam maturis annis, cum RQ Vppi '

in servit, nec omnia ad illud refert sed criam de rerum, in te Dii

40쪽

22 PRINCII)IOR UA PHILoso PHIAE

. . , λὰ *ςct ' rufi, erit te inquirit, permulta ex iis, quae sic anteajudi-δὸ , 9M bb caVit, falsa esse deprehendat; non tamen ideo facile ipsa ex memoria livise ne sua expungit, quamdiu in ea haerent, variorum errorum causae es. et ς' posunt. Ita exempli causa, quoniam a prima aetate stellas in ginati sumus perexiguas, etsi jam rationes Astronomicae perspicue nobis ostendant, ipsas esse quam maximas, tantum tamen praejudicata opinio adhuc valet, ut nobis perdissicile sit, ipsas aliterquam prius imaginari. LXXIII. Praeterea mens nostra, non sine aliqua dissicultate ac defati a- ausis UO. xi ne potest ad ulla res attendere omniumque dissicillime ad illa quod defa attendit, quae nec sensibus,nec quidem imaginationi praesentia sunt:

P. zz.ἡ bi ς qui ' δὶς quod corpori conjuncta sit, habet naturam;

ish, a, sive quia in primis annis, cum tantum circa sensus Mimaginationes Doccuparetur, majorem de ipsis quam de caeteris rebus cogitandi usum facilitatem acquisivit. Hinc autem sit, ut jam multi nullam substantiam intelligant, nisi imaginabilem in corpoream, itiam sensibilem. Neque enim norunt ea sola esse imaginabilia, quae in I; . e tensione, motu&sgura consistunt, etsi alia multa intelligibijia perceptione, sint nec putant quidquam pine subsistere, quod non sit corpus; ..eso nec denique ullum corpus non sensibile. Et quia revera nullam .stiuibis rem, qualis ipsa est, sensu solo percipimus, ut infra clare ostende-ju ic re tur, hinc accidit, ut plerique in tota vita nihil nisi confuse percipiant. LXXIV. Et denique propter loquelae usum, conceptus omnes nostros ver- 'uibus eos exprimimus, alligamus, nec eos nisi simul cum istisqu)dibis ' Verbis memoriae mandamus: Cumque facilius postea verborumceptus no quam rerum recordemur, vi unquam ullius rei conceptum habe-yen:ra musto attendendo: i eo ussueti sinus de il-tis non ex praesenti

ιά, μ' x xij tam distinctum, ut illum ab omni verborum conceptu sep

aeeusat remus cogitationesque hominum sere omnium, circa verba magis, quam circa res versantur adeo ut persaepe vocibus non intellectis 2 is, praebeant assensum, quia putant se illas olim intellexisse, vel ab aliis qui eas recte intelligebant accepisse quae omnia, quamvis accuratd hic tradi non possint, quia natura humani corporis nondum fuit exposita, necdum probatum est ullum corpus existere videntur tamen satis posse intelligi, ut juvent ad claros distinctos conceptus ab obscuris ' confusis dignoscendos. Itaque adseri philosophandum, veritatemque omnium rerum

LXXV.

' ,.s cognosci ilium indagandam, primo omnia praejudicia sunt depo

SEARCH

MENU NAVIGATION