Flores D. Augustini ex suis libris De ciuitate Dei excerpti per F. Franciscum Maronum vnà cum aliquor sententiis & auctoritatibus insignioribus, ex omnibus illius operibus selectis. ..

221쪽

lum,quod omnibus qui sunt affectati

amore iustitiae, expedit leges rectas sine poena imponere, quia non inclunantur ex hoc ad transgressionem, cutat amatores hastitiae, & tanto amplius merentur cum lege egi paredo. Intelligendum tamen , quod beatus Augustinus inducit,istam regulam,ad declarandum illud dictum Apostoli, virtus non peccati lex, quia scilicet fuit occasio peccandi hominibus, qui non erant secundum iustitia affectati. Tertia veritas , quod quicunque

non percepto regenerationis lau cro,pro Christi confessione moriuntur,tantu eis valet ad dimittenda pe cata,quantu si abluerentur sacro fonte baptismatis. cap.vij. dc viij. Ex quo dicto accipitur documentum, quod baptismus sanguinis & flaminis p res sunt, respectu culpae: quia quia libet absoluit ab omni culpa &poenanon tamen sunt pares respectu gratia

222쪽

gratiae: quia baptismus sanguinis dat

aureolam martyrij, dc nonalius, sicut patuit in beata Emerentiana. Quarta v eritas,qubd no sunt tanti meriti,qui cum mortem differre non possent daptistati sunt,deletisque omnibus peccatis,ex hac vita emigraum Tunt,quanti sunt qui mortem differre non possent. Ideo non distuleriit,quia maluerunt Deum confitendo finire hanc vitam,quam ipsum negando, ad eius baptismum peruenire. cap.X. Ex quo dicto accipitur euidentius documentum, quod baptismus sanguinis, cuilibet est praeeligiandus baptismossaminis: cum utrumque haberi non potest. Quin ta veritas,q, moriens dissici-lime diffinitur.cap.xj. Istud aute dictu ipse declarat ibidem,quoci antequam

mors euenianno est moriens , sed via

uens et cu vero mors venerit mohuus

est,& non moriens, sed iam mortuus.

Intelli

223쪽

Intelligendum tamen est, secundum quod dicit beatus Dionysius in Ecclesiastica Hierarchiamorsest separatio animae & corporis :& ideo cu ista s paratio animae rationalis,fiat in inst ti,in illo instanti in quo fit separatio ista dicitur,homo mortes, sed in tempore sequenti, homo mortuus, & in tempore praecedeti, homo vivus. Sed oritur dubium,quia in instantaneis tamul est fieri & factum esse:cu ibi nuula sit successio: & ideo cum ista sep ratio fiat in instanti,in eodem instanti est facta,& sic homo est mortuus in

illo instantiDiciturautem,quod proprie loquedo, idem est mori, & mo tuum esse,sicut ide est, creari re cre tum primo:&isto modo mi oportet distinguere, inter morietem re mo tuum, sed prout mortuum transit in praeteritum. Secunda dubitatio, si in instanti mortis estdolor maximus.

Dicitur autem vulgo, quod sic, qui

mors

224쪽

DE CIVIT. DEI. LIB.x III. III

mors imponitur pessima poenarum, unde dicebat re Amalech. Siccine separat amara mors, & istud non via deo,ut iupra fuit dictu,quia in instam ii separationis anima est separata, ut patuit, & tunc corpus cu sit exanime, nihil potest doloris sentire, nec anima per corpus, a quo tunc est separata.Et ideo si dolor est in dispositione

prima,non tamen in puncto mortis,

nisi forte quis fingat in anima tristitia

de separatione,&ita eade ratione potest manere, quadiu est separata aniama.Dicitur tamen,*mors est maxuma poenarum ,quia amittitur bonum maximum naturale ,scilicet,hominis esse quantum ad compositum , no tamen maxima poena secundu senium. Sexta veritas,quare in decursum temporii praesens non inuenitur,quia sine ullo spatio est,per quod transitur ex praeterito in futuru. cap.x. Ex quo

dicto,accipiuntur duo Philosophica

docet

225쪽

documenta. Primum est, quod transitus ex praeterito in futurum, fit per

aliquod indivisibile, quod nuc appellatur,quia dicit, quod illud per quoatransitur de praeterito, in Liturum,est sine ullo spatio,& tale sit indivisibile.

Secundum documentum, quod tempus praesens non potest inueniri pra ter praeteritum,& futurum: quia inter illa duo,esset spatium mediu, & ideo habetur ex hoc loco, quod tepus praesens est cuius pars praeteriit, pars quoque futura est, ut constat ex utroque:& sic intelligitur istud dictum, quod

praesens non inuenitur, scilicet, ut distinguitur a praeterito & futuro. Septima veritas , quod secunda.mors, quae est aeterna damnatio, est grauior, & omnium maloru pessima. cap.iiij. Intelligedum tamen, quod thmorte secunda sunt quatuor grauissima mala,quamuis subordinata in nocumento. Primum malum est , poena vermis

era eli

226쪽

vermis, quia aculeus cos cientiae semper eos rodet et quia cu potuissent salia uari ex sua libertate, venerunt ad tam tam calamitatem, sicut cruciatur aliquis de bono sponte perdito, & irrecuperabiliter. Secundum malum est, poena sensus,quae erit ab igne, qui asefliget inquantumlnstrumentum diuinae iustitiet:& ista est peioriquia supe naturalis actio est magis intensa, qui naturalis. Tertium malum est, poenae damni , quae est carentia talicitatis aeternae:& ista videtur peior,quia tanta est in malo priuatio,quantum est in bono eius positio, sicut tantu malum mors, quantum bonum vita, & qui maius est bonu, talicitas aeterna, qui malum aeterna damnatio, poena damni,quae aequatur in malo illi bono, erit maius malu qua poena sensus. QMarta malum est malum culpat,in quo semper sunt in sempiterna blasphemia,&diuina offensa,& istud est ultimum reterribi

227쪽

terribilissimu omnium maloru, quia quilibet sanctorum plui eligeret totum malum praedictum,qua istud solumalum.Et ratio huius est ,quia Deus sdat semper minus malu pro minori: i& tamen ipse dat pro unica mortali lculpa,iuste sempiternum supplicium, dc ad istud malum est referendum dia, ctum beati Augustini, aut ad omnia simul, quae includuntur in morte se

cunda.

Cctaua veritas,quod primi parentes confusi fuerunt,& erubuerul,quia prius ea membra quae pudenda non

eran lim eis senserunt nouum motum

inobedietis carnis suae: unde ex soliis ficulneis, quae forte (inquio a pertu

batisprima comperta sunt, pudenda texerunt.capatij. Ex quo dicto acciapitur documentum, quod primorum parentum erubescetiae caula fuit, non sola nuditas: sed nuditas cocurrentiabus inordinatis motibus carnis in eis.

Nona

228쪽

Nona veritas, quod anima primi hominis non seir deserta a Deo, ut desereret, sed ut deserere turdeseruit, .

ad malu,quippeeius prior est sinquio

eius voluntas;ad borrum vero eius est prior voluntas creatoris eius. cap xv.

Ex quo dicto, accipiuntur duo theologica documenta. Primum est, quod in acta conuersionis cuiuslibet hominis, ad Deum praeuenitdhrinae volum ras, per modum princi j mouentis: quia ipse est causae primaria omnis boni.Secundum documentum, quod in actu auersioni; a Deo praeuenit voluntas creata in ratione occasione dantis,& sequitur voluntas diuina in ratione histe deseretis.Sed oritu: d bium, quomodo voluntas nostra p . test in aduersionem. cu non dimisit a Deo,cst deserta iniit, priori Dicitur autem, quod quantumia simultatem; durationis, omnia fiunt simul, prius

tamen natur damus occasionem, re

a se

229쪽

' FLORES A vcvs TINI

postea sequitur diuina desertio. Secunda dubitatio, quomodo voluntas nostrain couersione mouetur ,si praeuenitur a diuina volutate ipsam mouente' ipsa non possit non tendere squando est mota.Dicitur autem quod ivoluntas nostra ibi agit non solum, ut mota,sed etiam in virtute propria, secudum quod est libera concurreta. Decima veritas, quod sententia suit Platonis,deos dest,Angelos esse immortales, secundum suam natura, &disolubiles, quia facti sunt; Deo: tamen diuina voluntate indissolubiales,&diuinum consilium & voluntas sunt validiora, quam sit corum natura:ideo dicit Plato,quod non dissol

Vndecima veritas, quod lignu vitae,in medio paradis,simul cum arbo- ire vetitum erat: illa arbor arctius fuit interdicta, nonsula ipsa erat malum, sed propter commendandum purae re

simpli

230쪽

fimplicis obedientiae bonum. cap.xx. Ex quo dicto; accipiuntur duo theo logica documenta.Primum est, quod . cum sint quaedam prohibita, quia ma-- la, ut adulterium; quaedam bona, quia prohibita, ut Episcopo coniugium. Istud fuit tum malum, quia prohibutum, quia de se,inquit,non erat malu. Secundum documentum, quod duplex est obedientia, una simplex, quae est de rebus neutris, sicut praecipitur monacho, ut in claustro sileat. Et alia coniuncta,quae est de rebus per se bonis, sicut praecipitur sibi, quod in choro psallat. Ista fuit obedientia simplex pura , inquit, quia de re neutravi patuit. Sed dubium est, quae is rum obedientiarum est melior. Dicitur,quod coniuncta dicitur esse m

lior,quia transgressio sibi opposita est phionunde plus peccat qui est inob

diensiacirca retii metitoria, qua eontra neutram:& peius vitium meliori