Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

발행: 1624년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

sa Responsonum 3b. V.Caytie VI.nia mandata, ted solum velleitas. Haec conclusio manet satis probata ex dictis in praecedenti Praeterea probatur voIunt absoluta ferri non potest in rem impoς. bilem , ut rici. disput. r. probauit sed dilectio Dei super omnia , superius explicata est homini lapso impossibilis ex solis viribus naturae, ut supra ostensum este Ergo non potest absque auxilio gratia diligere Deum super omniadue ctione absoluta, etiam pro breui te POre , neque habere oropositum absolutum seruandi omnia mandata, sed torum conditionatum. XXX I argumentum respondet, quod inter velletiam

sviri sib. rς absolutum amorem per omnia potest daria de pra siquis, amor medius , nam potest eRe amor Dei abs P cap.34. tutus 1 non tamen uniuersalis, sed particularis. Sicuenum a s fidelis peccator vult honorare Deus credendo in ipsum,

illi soli cultum tribuendo 'iramuis non velit malo Parta rethitae re, di saepe ex affectu ad Deu odit blasphemiam , vel in se, vel in alio , quamulanon amet Deum

integres, iniuersaliter. Est mat,4 explieat hanc solutionem exemplo,

Lia Iuntatis seu propositi vitandi omnia peccata venialia per totam vitam , quod per ordinarium auxilium gratiae potest Iussus habere. Nam illud propolitum, prout est mnplex actus, qui in instanti fit, est quidem aliquomodo absolutum,quatenuS re vera homo vult adhibere diligentiam, facere, quod potuerit, ad id mouetur ex vi talis actus: nihilominus non potest essc omnino absolutuma nam includit omata Dccata venialia, tam ex surreptione quam deliberata Hius exequutio est simpliciter impossibilis iusso per ordinaria auxilia gratiae. Et ideo semper includit hane modificationem, quantum in me fuerit, quae includit conditisnem,uipotuero , per quam suo modo tollitur impossibilitas in obiecto. Ita ergo intelligi potest amor naturalis Dei, qui inducat hominem ad proponendum seruare legem Naturae , quo ad potuerita non vero omnino absolute, obessicaciter.

xuaerit Hης tamen mi vim argumenti subterfugere viam puta ' detur, Aontra illam sic insurgo. Di Iectio, de qua in nostra Prima coaclusione , est dilectio Dei viaversuis.

112쪽

An ditigere alea Deum super onmia suam per illam diligitur Deus super propriam vitam. alias non esset dilectio Dei super omnia Ergo propo insitum seruandi omnia mandata in eadem dilectione in chilum debet esse absolutum: Ergo ex viribus naturae bolum potest habere homo propositum condit inuatum, seu velIeitatem seruandi omnia mandata Neque est ad ri,iεν mittendum dari medium inter propositum absolutum, suum k conditionatum; nam eo ipso, quod in pla proposito solvitisae . apponitur haec limitatio,quantum in me Lerit,esticitur aditi a propositum ipsum conditionatu si potuero Exempla tum seruat vero in solutione adducta, nihil probant contra nostram mosententiam iam velle honorare Deum,in illi soli culo

tum tribuere non est actus elicitus charitatis,sed latriae, πώ quae est virtus particularis. in amor ille erg3 Deum, qui pro fi-

tribuitur peccatori ex viribus naturae, ex quo procedit' cultus Dei, non est dilectio Dei super omnia, de qua loquuti sumus in prima Conclusione . Similiter etiam . aliud exemplum de proposito vitandi omnia venialia collective non fauet contrariae sententiae, sed risus nostram confirmat; nam quilibet iustus coga scit, esse impossibile de lege ordinaria vitaro omnia peceata venialia collective. Hoc enim tuit singulariusimum Priauilegium eatillimae Virginis is nulli alteri conce Gium, nec concedendum et Ergo propositum , quo Iu stus proponit euitare omnia venialia collectives esse . non potest absolutum, simpliciter loquendo, re absque illo additamento omnino, quo sermo redditur obscurior. Erit em propositum conditionatum, simplic ter loquendo voluntas enim non potest actu abs

luto appulere, vel intendere is, quod est simplicitet impostibiles, ut supra dictum est.

AD primu argumentum ex factis utringipio respon xx xtur

retur,in homine lapso non esse sufficiens principi I. Minina Physicum dilectionisnaturalis De super omnia fimpii lapis non citer , ut ex supradictis conuat neque excitatio per e, P ἴ- causas naturales sufficit ad eliciendum eundem actum p .

in natura lapsa, sed necessario requiritur ad eundem te mactum speciale auxili excitantis, adiuuanti graviπ- σιώ, Ad confirmationem re*ondetur similiter, quod in re natura latex cras quidem sussicitas latus Phuficia

113쪽

humana voluntate ad diligendum Deum supe omnia dilectione naturali; nam talis actus ii se spectatus erae proportionatus integri tati eiusdem naturae sed ex hoeaeon sequitur, quod possit absque auxilio iratiae elicere eundem actum in natura lapsa Neque est admittendu, easdem vires naturales ad diligendum Deum super ominnia manere in natura lapsi, quas primus parens nabuit in narer integra alias per originale peccatum non fui stet homo vulneratus in naturalibus sed solum do is alis gratuitis isoliatus, cuius contrarium disp. 4 3. 47.

v xxv d Auxiiij ostdi1sum eIL seeundum argumentum respondetur is Dictamen illud ratiotas Deus est super omnia diligendus,esse qui

dem naturale, naturalem obligationem inducereris 1 hoc praeceptum in naturarapsa impleri non potest absis speciali auxilio praeuenientis gratiae propter Infirmita tem , di debilitatem naturae. Ad multa enim tenetur homo,quaepraestare non potest sine auxilio gratiae quod quidem auxilium quibuscumqui diu inrtus datur mise-

non datur in poenam praeedenti pereati, faerem σκ RAumst ginoo p ui, ut eum Sancto Augustino libro de Coria reptione, arati cap. 3. 4. docet Sanctus ThomasseTham. R. a. q. a. artico . ad primum.

d Tertium argumentum respondetur quod ricet XXX VI, non semper, neque in omni breuissimo tempore occuserant graues tentationes, cimpedimentas nihilominus

quaelibet dilectio Dei supet omnia qualis in prim

-.ι. M Conclusionen plicatur, esse debet talis virtutis, ef-- .s L. ficaciat. t eius virtute vincerentur omnes tentationes. besadein etiam grauissimae si occurrerent, quas pro seruandis credas ara praeceptis naturalibus necesse sit vincere : alias illa di-aecisura lectio Dei non estet simpliciter super omnia, sed solo nes e titulo mane autem istutem, et ficaciam, etiam pro ἔν-us σε breui tempore habere non potest dile cito Dei ex solis

viribus naturae procedens.

no Ad Quartum argumentum concessa Minori, negatur tiare Naior .in ratio elicriminis inter hominem in puris nata. in turalibus, & in natura lapsi, constitit in hoc iam in ιενι erat Atura lapsa homo Per peccatini remansit auersus a

114쪽

Deo, tanquam ab ultimo fine. Unde per solas vires naturae non potest eonuerti in illum, tanquam in ultimum finem, diligendo illum super omnia simpliciter. Caeterum in puris naturali hu non esiset homo auersius a Deo, tanquam ab ultimo fine,& ideo poterat ex solis viribuanaturae icere unum,aut alterum a dilectionis Dei

super omnia, sed de hac diincultate psura dicta sunt capite praecedenti, disput. 4n de Auxiiij Ad Quintum argumentum dat antecedenti disputa XXxortionis gratia, negarux consequentiar proptemtiones adducendax insta inter disputandum Vtrum in homine viatore dilectio Dei super omnia compatiatur simul cum originali peecato, vel mortali Ad Sextum argumentum respondetur, quod indis Misa iam omhus naturalia manserunt integra, quantum ad ip- α Guiauisas potencias,quia nimiram non fuerunt per peccatum isalia ina extinctae, sed in eis mansin intellectus, in voluntas, quae acto manu consequuntur ad eorum essentiam sed tamen volunta serim inie eorum mansit deordinata ab ultimo fine , di ex conuer τε , fione ad propriam excellentiam, ad quam fueru SCO . etsi tanquam ad ultimum finem simplieiter, Omnes eorum actiones fiunt inordinatae, dum eas referunt ad eundem finem. Voluntas vero humana, antellectus iatoris , quamu Is non ruerinTextinctae per peccatum, sed manseiunt in sua integritate essentiali fuerunt tamen vulneratae in de ordinatae. ut disput. 46. dein xiiij ostensum est , viri enumerata sunt vulnera, quae Per peccatum natura humana incurri T. Vnde consequitur, quod non possit ex solis vicibus natura elicere actu illum dilectionis Dei super omnia,etiam ad breue tem-P- quem poterat an naturaeintegra Ad Conmmationem negatur antecedens cui daritas probata est ex professo dispunia 3. de Auxiliis Lia fiargumentum alii id probarerietiam neruderet,quod pomi homo in natura lapia absq; speciali auxesi gratiae seruare per totam vitam omnia praecepta natu uam ficut poterat in natura integra a

stion

115쪽

Iantiam actus. Et sic etiam in . d. 7. q. 1 ad I idem assirmat de contritione , quo ad substantiam actus cum

proposito placendi Deo in omnibus . Resere etiam η - mi

M. Canam relectione de Poenitentia parte s. g. Tertio etiam Eandem sententiam tribuit Henrico Quod libeto 'Πῆς 'Α. q. I. circa finem, ubi expresse dicit, post hominem non solum in statu naturae integrae, sed etiam in statu natur corruptae diligere Deum dilectione naturali beneuolentiae, di super omnia Scoto etiam tribuitur haec cetus. sententia in primo d. II. q. r. 4 ubi supponit, actum charitatis esse naturalem, quo ad substantiam, & poste fieri sola voluntate, tanquam a principio activo pro mimo cum generali concursu; quamu s non possit sic fieri cum quadam speciali perfectione, quam habet ab ha-hi tu charitatis. Et in a. d. 28. in resolutione quaestionissentiti praeceptum illud: DιIu es Dominum Deum tuum, polae impleta per liberum arbitrium, quamuis non sine graria, quaeiqnsequatur ad illam dilectionem,tanquam ad pr x mam di I sitionem, non vero tanquam principium ipsius di hctionis, & A. d. r . q. a. g. De secCndosrme pali, in similiqi aestione de dispositione adgrariam

naturaribus, eum communi in entia. Denique quodliberi . g. De uncto si Contra Conclusionem, dicit, dilectionem naturalem in charitativa Dei non differre specie. Et naturalem vult fieri per vires naturales,iniam uis de Ch aritatiua,ut talis est, fateatur, non pol-

se fieri sine influxu habitus. Allegatur ei pro eadem sententia Gabriel in a. d. 7 are. 3.dub. 2. Pr positione 3. Aliacus ibidem de Almai ' 'di i inus q-I.du t. pro possit. I. 3 tract. Σ. Moralium cap. V. ' φ-ςR '

Anton Andreas in a. distinc et 8. q. r. qui omnes admittunt , naturalem Dei dilectionem super omnia fieri posse ab omni peccatore. Eandem sententiam tribuit Durando in I. d. 29. anu. I R eouentibus,distinguenti duplicem dilectionem amicitia , di super omnia erga Deum, naturalem, .su .p et naturalem; ram dicit, priorem esse ex praecepto naturali, ac proinde fieri posse ab homine lans ex sol snaturalibus iuxta generalem regulam, quam posuerat

116쪽

Marfillus.

in a.d. 28. q. q. Et in I.d. 7.'. a. ad. I. . dicit, charitat habitum non esie nee e starium ad substantiam actus diinlcctacin is Dei sed ad meritum de condigno. Pro eadem sententia refertur Marsilutis in a. q. Mart. 2. in confirmationem secundae Conclusionis, ubi de Philosophis est,potuisse ratione narurali cognoscere, Deuesse super omnia diligendum, S huic cognitioni volun talem etiam absq; gratia conformare Allegatur etiam Argent in Thomas de Argentina ina. d. s. quaeli. .art. a.dub o vi timo, ubi docetidari posse dilectionem ei naturalem si Per oninia, ad quam non sit ne,cessaria charitas. Et multo clarius id docet Adam in . . quaest. Ioia ad axis gumenta contra primam Conclusionem et imo add=t, i iam dilectionem naturatem eis ei uidem specie cum dilectione charitatis, licet non sit ita perrecta, in quo sentit cum Scoto. aliis supra citatas, Mancea iura cuit Altisiodorus supra cap. - i

ca dilactis

Vt euidenter appareat quam sine fumlamero tribuatur auctoribus prae allegatis secunda sententia capite Praecedenti a nobisi imp gnata, ipsa formalia eorum verba referenda sunt, expendenda. Multi enim ex illis expretiis

verbis sententiam nostram Co . firmant, quam conchalione pri .ma huius capiris defendimus. AD Testimonium Caietani ex opusculas eius adduisetum respondetur, quod illa sententia, prout mnare videtur, reprobatur a Magistro Medina . a.q. ros. art. 3. in fimili actu contritionis procedentis ex dilectione Dei super omnia, a multis ali3 Theologis:p test in pie interpretari de dilactione Dei super omnia ine aci,& impcrfecta,aurita tenorem secviadae conci sonis

117쪽

sionis. me explieatio est valde ton formis contextuir asterit enim hominem ex suis naturathus posse habere actum dile et ionis Dei imperfectum, quI ex se non est dispositio ad gratiam absque peculiari Dei ordinati ne Et quod haec sit mens Domini Caietani constat ex his, quae dicit r. a. q. os arto am in toto discursu articuli docet, quod ad diligendum Deum super omnἰa est necessarium, vi nihil admittat Diuinae dilectioni contrarium et constat autem hominem,qui est in ori Gmali se Ccatct,vel mortali habere in se ipso reatu eiusdepeccati, quod est diuinae dilectioni contrarium,in constituta hominem auersum a Deo,tanquam ab ultimo M ne in eius inimieum. Vnde idem Caietanus, cum obie-:Cisset in principio articuli hoc argumentum ad pro- bandum, hominem posse tu natur lapsa ex solis viribus naturae diligere Deum silper omnia, ἀιaisidetieest eui ρουβ εο mo in statu insatium actum muraliternum facere, uta, actum Μις- ,reddendo alteri homini, -οὰ ιui debeturota pote 4 eddere Deo hune aestim

ct quinbet actus, m si Ad Confirmestionem re pondet,ati ad nomen eadem ratιo irri actu, o do aB, - - bui tum quia se actus es supremus omnium natura.

pum morarium, in patet quia respectu Itim, is , , iter, ae per Me primi princim retiquorum et reliqui autem actus sub iLIo funt MMoris auιem inutis erit,

118쪽

1oo Responsionum Lib. V caput VII. gratia fanatis in strasenti Oita ineboatω νιν eharitatem

vita,qua nihil otra Dei dilutioni admι timus. ae verba clare militat pro noltra sutetis; ita alet. sotu cooe ait, homine in peccato mortali posse diligere Deum super omnia viribus propriss solu feeudustri testata ecca ι, hoc est,dilecstione imperfecta, coditionata.quae potius est quaeda velleitas: Quam sentetia et cofirmat articulo octauo eiusde quartioni g. Η1s ira habet biis,ubi ai φ priuatio gratia, riuat usiectionis fui ct morulam. Diu Deo praeoce vi mam sinis, O marus baειιumi dx parte peccati pedimeta,ne possit homo in natura lapsa ex lolis viribus proprus diligere eis viperoius missiciter. Et de impedimctu doce tibiim uenire ex infirmit te naturae, cuius sen 'isin cogitatio proni suntlaxi malum

effaris ex suppositione peccabis mortalite . V. Et ad id, quod auctor obiicit,Caietanum vi nihil distinxisse ex parte Dei, sed absolute circa Deum, tam ut

naturale, quam ut supernaturale fine tale amore,quoad

subsantia, concedit,respondetur primo,quod trultra hoc obi citur Caietano na ipsemet explicat quid iiitelligae iter dilectionc Dei per omim, vantia adsubstantiam ,

Non n. intelligit estentia, inuidditate dilection:si turalia,vel supernaturalis, per qua adimpletur praeceptucharitatis,ut auctior pretendere videtur, sed dilectionem Dei in ratione c5muni dilectionis,ut distr uitur contraniodsi diligedi ex toto corde ex tota anima, Elc.quod ei diligere lacu super omnia sina pliciteri sic.n.explicat se IpSu . a. q. qq. art. q.via ait,quod in aera Uirtus1s inuenia, mus tria scirice substantia actus,modia eius 3ntrinseum, O modum extrinsecam, de applicans istam distinctionem ad actu dilectionis Dei per omnia, rubiungit inferius:

119쪽

gere. Et quia bae conditis actus .ex toto eo de, notrabit actia extra relut ebar talis,d qua Mitictio. quia non se Iedaist, νιο ex charitate prouenit diri ere Deum,di ex alia virtute dili re ex toto corde eu nu,truq pro- seni ex ona drisad ebaMitaterideo conditio lina modus intrinyeenses dilectionis Del , imiliter et M. Medina I. a. M. Messi q. 62. art. A. Per dilectionum eliquata ad substantra, intelli t 4ilectione Dei in generem in hoc sensu explicat S. Th. 2.2. q. ITI .art. a. ao. 3. ubi aliquod diligere rusvex omnia superat natura,quantia ad modused non quantum ad substantia. Ode modo loquitur Abuletis q. i S. supee ogkς C. Ist. Matth. 1s. D, cdu.Vbi distinguit actu virtutis, qua tu ad sub tantia opem ab eode aestu quantia ad modulagedi, qua tu ad tuentione legislatoras, hoc seculo modo ait, praeceptum charitatis impleri non pulse in grata a. Imo S. I h. expresse distinguit,& accipit actu cotritio' is S Thori. secudu subitantia,ut prae cindu a mi do ei uide actus, siuε

modus ille sitis trinsecus, liue extrinsecus. Sic. nuoquit.io lib. . Set. d. T. q. Mart. . q. I. in corp. ubi ait: qctus ne,qμρ peccatu mιstitur,c 5 tritio dicit per similitudii , in qua

quide cottatione plura possiit, si siderari, s. ipsa rubi iacia

actus,nioducagedi, principiu, Meifectus: di secudu hoc deco tritione inuenititur diuertae definitiones traduae zqua- tui. ad ipsa substantia actus datur prae ιHid simiιo. Et anfra docet,per illa particulas propter Deu cu proposito c51itedi, di satis sic eat, explicari modu doloris iae pecca- ais,que habere dc ber, ut talis dolor sit cottatio Et in eade iasi Leptione M. Bagn. 2. z. q. 2q.art. a. circa fine sumit actu cliaritatis secuuti subita j, ut patebit capis m. ii .ubi eius verba referenda sunt, Nexpedeia. Videatur S. ThOm. a. a. at lcgata, M. a. q. lCO. art. I nam in utroq; loco habet magnum fundamentu. lententia, aenius Caletani.

120쪽

tiam, o quantum M modum Geum e sam habea de dianctione Dei super omnia auod βώιeere , an 'oni ho mo humanitus eum μοι gem Armeniuuam1n habere dilectionem Dei super omnι dumtaxat quantiam ad subonantiam actus et itaque par suam 1- ea maeotum dia ectionιs, o Iiberet se a noua eu a , non tam ususciuobtineν diuιnam gratiam. Et paucis interiectis propni vulgare argumentum pro parte amismarauari nam poteri bomo naturanter evnueste , Deum ευμ πιο omnium manum artigendiamidi naturaris inerinatio Bais

raliter pranare. Et respondeti s verbri immediate s Idem, inuentibus Noe argumentum eon iunt nonnuui. poma nobis Deum dirigi 'ster omnia naruriam . uod uin absonum s Christianis aurabus, ctis υν-mnem eouectum. Nam eno, haberi tu actus naturanistre pinit ab illo etiam, qui es in pereator moriari, ma a. - quam dicendus es dilectio Dei super omnιa. Enimvara

pereat referat altem nibi diuina amicitia eamrearitim admitti morsin, latιuxta euangetieam Oeem,ex toto eordo, di tota men complum te . Contrarium inquam , quoniam inniana non Ossane

SEARCH

MENU NAVIGATION