Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

발행: 1624년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

negativa, nec omittit facere praecepta affirmatiua pquia pro tuis non obligant hoc modo potest quidem contingere, quod homo lapsius breui tempore sedi, ver omnia lex precepta naturalia, absq; anxilio gratiae; non enim est neeessarium, quod pro quolibeatri remo, aut breui tempore peccet mortaliner. Ilo modo potest intelligi quod diligat Deum super omnia..el seruet om nra praecepta naturalia positive. eliciendoaetum implet tuum praecepti,si est affirmativum. au retrahendo se ab actu prohibito per naturale praeceptum negativum in isto modo quamuis ex solis viribus naturae possit homo lapsus implere breui tempore aliqua praecepta naturalia,quae facillimo Negotio impleri sotalunt, sicut est praeceptum honorandi Patentes, e .i-huendi pauper aliquam parmam inre sinar N, ncn ta-

men potest absque auxilio gratiae amplare etiam breui

tempore omnia legis praecepta, et videlicet, minui. rus adimplendis vincendae sunt uehementes tenta mnes, aut aliae magnae duncustares, Quas se um assere iu. natura lapsa obseruantia sexti, ton piae piis a.

. py 9' 'uod. .ic Elidi potissime verit ficat riΠpi ςpς' naturali diligeniti Dornu super uini , in talis dilectio sit plenitudo legis. λ - De Ad quintum argumentum respondetur, quod amor,per m Dei super omnia extenditur quidem ad totum te PM

I tione eois tingis, quod ex vertib Iitate, det ictu beri

φη - μ' -i si interfumpatur rem tutio , di vir zν Ou dUR 'amoris per contrarium actum peccati mortalis alias Charitas semel habita non possis amitti et quod tamen S. Thom. concedi non poteti, vet docet S. Thom a. . quae it a 'artieris Susticit ergo ad ueram dile et ionem Dei iup omnia quod toto empore, quo disrat talia dilectio, i adit virtus illius, sine si lauMurnum, siue m dicunti tela' hiat hom-liuina manuata Nam pro toto illo temP

dilaetio est euicax, ut supra dictum est.

Ad Sextum.contra potissimum fundamentum nostrae

92쪽

. De Menim Dei in parra naιών. ae homine existente in peccato mortali nam premaeulpa se impedivit, ne daretur ipsi auxit tum praeuenientis gratiae , quo posis et Deum super omnia dis iter , vesupra dictum est. Et idem iudicium ferendum est de

homine in pura natura, i committeret peccatum mor

tiae antequam diligeret Deum super omnlc; nam etiam ille ma eulpa se impediret', ne posset diligere Deues super omnia ex solis ruibus naturae, propter auersionem a Deo, tanquam ab ultimo fine, quam in- duxit peccatum mortale, cum qua est incopossibilis di- Iectio Dei super omnia etiam , ut est ultimis finis na--turae, ut supra dictum est. Unde eo ipso, quod existens in pura natura peccae mortaliter, desinit esse in pura ratur a , transit ad tuum natur lay sae ac per consequens idem iudicium ferendum est et de illo, quod nunc est de homine lapis , quantἀm ad hoc quod non Poster ex solis viribus naturae elicere aliquem actum dilectionis ei super omnia . . Ad confirmatyonem respondetur, quod cum omnis λιβε operatio cuiuslibet creaturae, praeiertim rationalis, dependeat cx diuina praemotione, & auxilio, sine quo nulla natura quintumuis ponatur perfecta, potest alis quid operari, ut I. a. quaest ros artic. I. &s. dix e I

sanctus iliomas fieri non potest, ut homo praeueniat auxilium diuinum gratuitum,faciendo quod in se est exsilis viribus naturae; nam etiam, homo iaciat quod 4n se est, indige e divino auxilio Vnde pur vires naturae facere non potest, quod detur illi praecoctum auxilium

gratuarum , alias daretur ex debito, ut a grat amoriae stet gratia, quae utique gratis datur, ut dispue. 3 6 de Auxiliis ostentum est, ubi pertractata ei diffusius illa grauis, ex eelebris quaestior virum facienti totum quod in se est ex solis viribus naturae dentur in fassibiliter , deo certa lege auxilia praeuenientis gratiae .

Secundo respondetur quod etiam si Deus se Iiber lieate tribue e homihi existenti in puris naturalibus, auxilium illud natarasis ordinis, quod asseritur est accomodatum,& proportionatum ad diligendum Deum super omnia, adhue dilectio illa procedere ex solis uibus nataracliam illa citerantia tio ex solis viribus

93쪽

yatur non ex ludit, sed potius prae lupponit uisceis rio auxilium diuinum eiusdem ordinis proportionarum ad eliciendum eandem dilectione mi; nam ale aua,tilium non eleuatur liberum arbitrium ad ordinem suis pernaturalem, sicut eleuatur nunc per auxilium Ipe a te praeuenientis gratiae , Per quod tribuitur illi quo virtus activa, qua possit producere supernaturalem actu dilectionis Dei super omnia , unde non es simile. Ad 1eptimum respondetur , quod petit aliam difficultatem Vtrum videlicet,dile otio Dei super omnia, inquantum est finis naturali S, simul cona patiatur eum ori ginali peccato , vel mortali, quae tamen diti ultas ea pite duodecimo discutienda eit.

sput. II de Auxili l. nunc aut mpi cpter quorundam heologorum instantiam est operosius diis scutienda, explicanda . tri. is tuis quarti ionis manifestior v. t. i ad de quo et controuersia in telligatur, notandum est, nos in Praelint non loqui de dilecticines

qua per se tam diligitur Deus,

turalis, quae subm

de meritoria est vitae aeternae. Ad hisnc emmon inex Minolici fatentur contra Pelagium,else necessarium lim Pliciter auxilium praeuienientis gratiae. Quassio igitur procedit de dilectioue naturali , qua diligitur Peus sui Per omnia simpliciter, inquantum est sinas ultimus a turalis , cum absoluto proposito placendiis in Omni huc, nihil admittendi eadem dilectu,n contrari ut

Et eadem uisicultas ructau de ciliniosa supernatu

94쪽

lis dilectio sit meritoria vitae e tertiae, vel dispositio salier tima ad n D, ira irrati mi fictintis vcrum videlicet talis dilectio possit haberi solis viribus naturae lapse ab Lom a prorius auxilio alta ili praeuenientis gratiae. . Prima sententia est, quam iesraiit piter isque r.

a.disp. 9 e. voi docet, o mciem chiritatem amicitiae, rudite e onem Dei, etiam naturalem esse infusam, αὶ II.

Pernaturalem , non solum in natura lapsa sed etiam Vasque in natura integrarin expresse negat dari aliquam di uleetionem Dei etiam in quantum est finis naturalis, με quae procedat ex solis viribus naturie, abique aliquo auxilio gratia Dei per lesum Christum; cidem docuerae

disput Iso de quacumque bona operatione morali, ει consequenter idem tenetur asserere de quocuq; amo

re honesto erga est,eetiam si ad amore coacupit centiae pertineat sed haec sententia satis manet impugnata ex dictis lib. s. resposion cap. 3c disp. o. N I. de Auxiliis, ubi argumentis eiusdem Au ris pro viri bos satisfeci. Secunda sententia docet per oppositum extremum, quod non solum in natura integra , sed etiam in natu ra lapsa potest liberum hominis arbitrium suis propriis

vir bus elicere dilectionem mere naturalem Dei super omnia simpliciter , in quantum est ultimus finis at

ratis, cum propositu abloluto γ' acendi illi in omnibus, imo illectionem supernΙturalem Dei super omnia, quantum ad lubitantiam actus, qua quidem dilectio si-

me dubio pertinet ad amorem amicitiae, ut constat ex S. Thoma a. a. 4. 3. arti c. I. fr.

Hanc sententiam defcndit Molina in Concordia qu. Μ6EM,

1 q. di putari q. per totam, praessertim membr 3 ar. Duo quaedam , cis Secundum eis, uni sic ait Ex eommian;

samen oebola ircorum sententia non mandit arbitriummo trum ita per peccatum ιnennatum atque extenuatum, inurn homsniatura Iapse possit is tribus Acere nudum, aboluitimque actum p acendi Deo in omnιbias, ferti an

95쪽

eo ruptis Idem confirmat disput. is .memb. s. s Forte υ mirabitur addito in editione An tu er piae I si.

Eandem sententia quanturn ad allectionem Dei, t. est finis naturalis probabilem esse coci tendit Pater Nua re lib. t. de necessitate gratiae cap. 32. nu. 3. pro ea refert quam plurimos Doctorcs sed quam violenter pro eadem sententia referantur multi ex illis, cap. equenti

patebit. Vnde ipsemet sua rea,vt vitet periculu, non sequitur eande sententia, sed solia proponit eius tundamen . ta: na postmodu in cap. 33. defen iit opposita, an, vera .i doctrinari.Thon l. 3c Thoἰmista u. Fund .inacra se uentiaenum. I. propositae explicantur sequentibus argumentis. Primum argumentum est. In homine lapso liberum arbitrium est iusta tenς principium phys um talis actus, aliunde potest ad illurn sufficienter xcitam per media naturalia aliquo tempore, de occasione, in qua non occurrant impedimenta, quae illum actum reddant impossibilem ipsi voluntati . crgo si inpliciter potest per voluntatem liberam einci sine pociali auxilio. Confirmatur ille actus dilectionis in te spectatus naturalis est, ideo ad. illu efficiendubio deest virtus Phy. lica in humana, 'untate, unde iliam ibuit in statu Inno. centiae: ergo eandem retinet in statu naturae lapiae, quia voluntas in sua integritatu intcgra mali sit; Ergo,quoad intrinsecas, physicas vires, non fuit inaminuta Ergo

non deest in homine lapis seisiciens principiu phylucutalis actus: ex alia parte est iusticiens excitatiuum deis rumptum ex naturali cognitione Dei, tonitatis eius,

quae excreaturis de sumi poteti, ut docet postphus ly Ron it, & Actorum Ergo, Secuau argum utu est.Dicta me hoc rationis Deus est ' diligedur super omnia, naturale est,& natural obligatione inducit: ergo de se et sufficie ter mouet, de se volutas habet sufficiesit incipi u physicu ad implendum illudi, raeceptum, alias homo teneretur ad imposubito: Ergo. Tertiu argumentu. ja no Neri in omni breuissimo tepore Occ.urru graues icta tisic Sidc impedimunta, imo aliquado potest homo lapsus vacare naturali c0side roni bohitatis Deti, beneficiorum eius,&ninilaeus tue,u impedita excitatione amori cau.; Ergytuc saltui. pote

96쪽

v rem volunta&pro sua libertate in tale actu prodire. Quar tu Λrgunu tu No est minisvpotes honu, in natura lapla,qu esset in 'is natuς libus sed inpuris nat

ratibus poste sola ubertate euisuper omnia diligere ergo ut nuc. Minorprobatur is tu haberς homo obli tgatione sic diligedi e uetergo posset illu diligere, non per auxili gratiae;quia in illo Hammo daretur; ergo id λposset sua facultate natural concursu generali sitia Praeeeptu non datur nisi de actus hyllei tibi possibiI VH. Quintum Argumentu onima pueri dece detis in lal , originali peccato pol diligere euau re naturis Ier omnia: in ei in stat naturae lapsa cermo de nuneom pol, quia est ea deratini sola. n. est disrentia, JIn anima separata cessant cocupiscentiain alia impedi 'metar sed haec di serentia non pro omni rejore vertatur. ι Sextu Argumentu in daemonibus naturalia manserat Dionyx integra,vt dicit Dionysius cap. . de Div. nom. cu illo Sad i. p. q. 6 arta .ergo et in nominibus apula sed ante lapsum poterat homo solis viribus' natura diligere Deasi per omnia,&ie,3 omnia sua referre in illum,tanquam in ultimum. uer naturalem, cum propysit absoluto, Placendi illi in omnibus: ergo id ipsum poterit in natuis

ra lapsa pro aliquo saltem breui tempore.

Confirmatur. Per origina e peccatum non seit homo vulner tus insaturassibus, sed solu poliatus gratuitis do nis.ut sisnificatur in homine illo,qui inciditum atrones, Lucae a quam etiam spoliauerunt, scilicet gratuitis Gnis: Ergo Casdem vire&natura lex habet nunc ad diligendis Deum super omnia , quas habebat an taeda plum in natura te- Lxa , vel habitui us esse in putas naturalibus, fi in illis conditias fuasse VIII Septimum Mamae trium, quod putatur efficaeissi- nomnium, si oesium itur ex Bulla pi; V. 5 Gregori, Xal. ubi Greg.xtis inter alias propositiones it octoris Michaelis Bathdam Datiar Io. quae crat huiusmodi: sinctio sua du eis Mictiin

ptaribu veterum testimoniis excogitata, Ne per dilectio 'iucta naturalem uiam ista uigua P. Qua diligitur Deus '

97쪽

l .rυ ramon in natura lapia . Quam Bis sentenGai, taurit . iii muniter enas discipuli, prae- serum Caietamis', M. Medi na, Onradus eodem art. 3.

cρrruptianem nat coquitur de dilectione, quam et patiua in regi Eqzerat homo habere propra; viribus abs e speciali auxilio praeuenientis gratiae s lacius Bellar minus Q. ε de gratia,& libero Arbitrio T. s. Y est comunis liter Uodi ὀres, pro cult. explicatione. Not Notandum Pramo. Dilectio ei super omnia, tam naturaim, quam supernaturalis, potet tuere liciter esse Alemo pei secta . Primo unde quaque , haec persectio potest Dei I per appellar extetnsiua, eo quod nunqu'm interrumpituro contrarium actum , sed durat eius virtuS liliae

d chis, simpliciter spe qui e praeue mentIS gratiae, amorari, prae cerat sana ipsarii habitualem Iuli incantem , quam ne-eemutam cessario supponit donum illud specia tisimum perseue-- ηυμ rantur usque in finem, quod et pio praum donum prae r ut a destinatoromniihi altera conueniens Haec autem Per tectiora est Etti ecar tione charitatis etiam

98쪽

lem, gia iam per contrarium actum peccati mort 'iis i in quo perseuerant usque in finem , cum macula imus dem peccati decedunt. Simili de etiam . multi prae ..1 destinari in .em O praecurium diles tionis , di post modum committunt peccatum mortale, a questamen posse a per poenitentiam resurgutar, α consequuntui . N rata am habitualem, in qua perseuerant usque in fisi eme ergo ad implenuum praeceptum dilectionis Dei uper omnia mirequiritur vivo perseueret .caq uule caelo, aut virtus illius usque in finem.

Necundo modo iciati dilectio Illa perfecta per ei

Deus ex toto cordes ta ex tota anima, Azx tota men-

te N ex omnibus viribu S ita videlicet, I t. quamdiu du pleiiu Ἀρνὰ rat actus dilectionis, aut virtus illius, nihil adrisittat ho cepti diuimo diuinae dilectioni contrarium I sed potius sit para ni clivis tu, iram propriam perdere, quam ab eadem dilectio esse eis p diicedi re per mortes Pedcatum, quotiescuntque, unu n ex hoc uobus essit eligendum Ande s Thom. - a. qu. q. art. 8 in cor assignans tres gladiis per te ' φmi omnis charalatis, constituit teretium, qui et de intrua sica ratione charitat s. init enim a pio modo cha 'rita potest esse perfecta ex parte diligentis ita quod habituatiter atiquis tot iam cor smum pena in Deo: tafrίμει, quo nihil cogιteit, et felici quod diuina iiD-ctionis contraratim. Et bae perfectis e commanis om- :nιbus charιtatim habentibus. I

Em x pro illo a itanti, etiam tempore , quo actus lecti On. durat, aut virtus illius , di ratio .ld suadet; nam cum tali vix cimn , aut ei virtute nudium com-Palitur Peccatum mortale et Ergo nec sise est, quod dii Taiι tu . Itiate unus uilictionis imi terit homo cum etia ciuis tu ita caecepta n tural ID, qui tunc DCLurrunt teriam iit, ut Sacruat ulla exponi uace iaci propcllyia ''

99쪽

Notandum secundo . Licet lex fixturalis seeundum

se praecise considerata nihil die t circa supernaturalem fifiem , vel circa praecepta superna nralis ci diniso sup posito tamen, quod oes h ith rhoni as finem superna turalem. ad cuiuς Consequutione si arata fuisse praeceptate natu per legem gratiae pleπ naturalis virtualiter dicta , esserabsqsis obsertanda . Et ratio huius est ei nam per quodlibet set hi Sex peccatum mortale , quod immediate opponitu prae- ηα ς' eptis legix gratiae, auertitur homo immediate quidem

p tui a Deo,Vt est vitimus finis supernaturali ex consequen EI vero etiam auertitur a Deo, in quantum est finis nam turalis sim liter etiam e coverso. per quodlibet pecca

v tum mortale oppositum immediate legi naturali aver titur 1 mediate a Deo, is quantum est finis naturalis;& ex consequenti etiam auertitur a Deo , in quantum est ultimus fin s supernaturalis.

X l V. Tertio notandum, quod dilectio Dei est duplex aliari ci est, quae pertinet ad amorem amicitiae, seu beneuolen-- , tiae , qua videlicet diligitur Deus propter se ipsum , 2 Ad propter eius infinitam bonitatem: alia vero est dilectiorahe pikε concupiscentiae , qua diligitur Deus, ut bonum niuem ει eqviuite sale, a quo omne aliud bonum particulare in suo esse, diu uanis conseruari dependet, caula in nobis aliquos effe- μ' ctus, quos desideramus , vel appetimus, Me utraque dilectione agendum est in praelent . Prima em Conclusio fit. Dilectio Dei ab 'ura sus M per omnia simplieiter,& cum proposito ablolutopi . . INA cendi Deo in omnibuMqua nimirum homo refert se p- ςkR V sum, omneta sua in Deum,tanquam in ultimum fine dilecti naturalem, haberi non potest in natura apta absque Dei super speciali auxilio praeuenientis gratiae. Haec conclusio estemnia a contra auctorem secundae lententiae . videtur tamen

μα ηορο expreisa doctrina S. Augustini lib. q. contra ulanum Vsi Pelagianum cap., pistola to7. ad Vitalam,ubi con- tra Pelagianos disputatis Liberum, inquit arbitrimmo q-- dili νιndiam Deum prim peceat 3 grandιtat perdidi : i L μ' -odest, amisimus virtutem ad diligendum Deum' super omnia per solam facultatem naturae idem docet auri de gratia, clibero arbitrio cap. s. ubi inter asa

100쪽

An diLigere valeat Deum super omnia r Dei, proximi Η, ieerunt Petagianat s autem ex Dεo, ieimus eu ianos, &ib. I a. de Civit. Dei cap.9. circa finem : Constιndum eri igitur eum debita aude Creatoris,non adsolos Sanctos homines pertinere; erum

etiam de Sanctis A elis posse aici χαod ebaritas Dei aifusa sit misi per Spiritum Sanctum, qui datus en eis.

librii. cap. I 6. Tunc Inquir, licta Ditia destniada sunt,gia Dei amore ineuntur,que nis Deus 's no donat,neq; aliter nili per mediatorem Dei,di hominia Iesum Christi. VI Idem doeet S. Prosper contra Collatorem cap. si S Prosyπ

Et tanta es inquit fecundum sum tiberi arbitrij et

incolumitas. e saeuisas, is eharitatem, quae in omnium arce triareum en non ex Dei munere, sed ex sola habeat voluntate cuius a sertionis falsitatem impugnat

ex illo Rom 3. Charitas Dei dimo est in eordibus, Iris per Spirisum Sanctum, qui datus est nobis: Et ad Ephes. 6. maxfratr/bus cum ebaγitate . de a Deo Patre. Domino Iesu Gririo, de r. Ioan . . Charissimi diligamus semieem quia arterito ex Deo est Quem locum expendiss subdit Et, possemus opinari, ideo dilectionem dictam ex Deo, cuia in natura seminis bie satis e in asellus, paulo tot ait : Non quod nos ditixerimus Deum sed quoniam me dilexit nos. Et iterum nos ditigamus Desi, quia prior dilexis nos S etiam Fulgentius Fulg. lib. a. de mi ilione Spiritu Sancti ad Monimun. g. Cum ergo et Haec scilicet clxaritas eri principale Diritus Sancti donum, sine qua quisquis inguis bominum, --

sectrumque quisur , Melut asinonans , aut embis lum tinniens sonum dare potesx.υιtam habere nonpotes Manilestum et autem , anctos alto Doctores, praeter tim

Rugultl num loqui aduersus Pelagianos de homine in . natura lapsa, te charitate, dilectione Dei, quae est Plenitudo legis, non limitando suam doctrinam ad di- Iectionem, qa diligitur Deus, tanquam flam ultimus supernaturalis , vel naturalis Sentiunt ergo non posse hominem in natura lupi. solis viribus naturiataque, auxilio gratiae diligere cum super omnia ea dilectio-are, quae est plenitudo legis. xvi

Vim huius argumenti eludere conatur pater Suare primi Ica . 3 allectato num a. - enam , quod re vera hoc

genus

SEARCH

MENU NAVIGATION