장음표시 사용
161쪽
debet Sotus de peccati detestatione imperfecta,& ine ficaci, ut ipse ait in verbis inductis . Quae quidem po nitentia procedit solum ex amore Dei naturali, quem habere potest secundum presentem statum peccator ex soli viribus naturae , qualἱs est dilectio cranditionata Dei super omnia simpliciter.d propositum conditionatum nunquam peccandi. Nam solum hane dilectionem imperfectam, seu conditionatam concedit solus exi iis viribus naturae homini lapso, ut verbis illis expressia ostentam est cap.7. num ori etiam constat. Nam idem Solus in une estisdem articuli quinti expresses t. quod attritio naturalis non es versiam paenitentia. Et in ultimis verbis concludit,quod veraco atriti iec Cati,quatenus est offensa Dei, ex habitu infuso est etiacita Sic enim a trium eouuersio in Diamin comtritionem e Sacramento, tune vi a N itio qua es propter poenas inferni, de qua loquitur S. TMmas, maνισων in veram coruritionem pereati,quatena ossenna Dεν, umquam in vera ronuerso se ideo HGq. a prior natur uer creata transi, eui a tera en habιι. an se eo ιta a fucredit. Accedit,quod Magister Solus nunquam asseruit,quod
facienti totum . quod in se ei ex solic imbus naturaesdetur a Deo ex certa lege auxilia praeuenientis gratiae, quibus id fiat, prout ad saIutem oportet. Quin Potius in eodem articulo in a. argumento expreis ait, quoaeonirstis A per tres natura, non es nima disposito,im nequa en ad atram requis is quare uoue ati quid homaasDeiandum νει as nemo enim ut 1. PaUaquas Io 6 art. . auctomenta Tisom, ne ametis no . siMisarere potes quod in με erit Avictor vero primae se se taae expresse ait, eiusmodi legem esse a Deo stat tam propter merita Christi Domini, quam sententiam
expresse Impugnaui dilpur ε de duxit Iis . Et o . . aiusdem articuli later alias durarentias attritionis a regonuitionis, hanc tertiam crinstituita tum, qaias a εν itas stolen ex stibus natur buce ινιο qum non ιδ
162쪽
ιuli Dei supernaturati,prauenienis liberum arbitrium,cts a infundente habitum poenitentia, ex qu actus contritionis eIι eitur, t Deo citato expositam'eriquimus
gitιmum actum poenitemra baberi non osse per nasuνam ari sed perier gratiam, e quod es charriatii germen. Et DPAreteresse ad dist. I . quaest. a. art. I. Idem docet expres gratia . tius lib. a. de natura, & gratia cap. I . sy Tertium.Vbi Mim ab Inter alia, quae videnda sunt , inquit, quod per eant i Fabi ionem abominamur derictum, atis Vsima Me ra mi ua,tione, qua ess abominandum, ides, qua diuina o mari aduersatum. Ruamobrem me di propossum unquam ampnus ullum admistιndi, pro quacumque re mundi, quod aiunt, appretiativi, odissesuper omnia. Attritis .ere, non tanta es execratio . Iim enim non dolet, nisi propter poenas, quantum es ex natura rei, Obi non esset ραπι,--visaret ritiesum . Et intra impugnat lente etiam Nominalium negantium, ad rationem contritio G triti
m necessarium esse propositum cauendi ab ipsis in . ς let'futurum, ex eo quod in Biblijs sacris nihil comperiane aetis de huiusmodi proposito; sed oppositum ostendit Otus z. lis iis
ex illo Erech i8. Si impius egerit poenitentiam,cte E iau .m,aunodieris omnia praeceptim , quibus Uerbis explica Omnia Aeepar propositum ιn futurum. Et Chrsus ipse poenitentia ala Manu ser, mu ter de adnuerio ad se deIasa,viae inquit, alia. amplius noti pereare. Propo tum ergo uiusmodi Ezech. exigitur Apaenitente . Nam paenitere es pereat respuo Ioann. 8.re,o execra lare puere autem maum,nosorum ad pra- teritum, sed ad futurum potius ν efertur . Vnde Magister intus quam longissime abest a sententia, quam im
Ad alium locum In lactum ex lib. I. de natura,&ara ritia cap. a. rei pondetur, quod ab Ilia regula, quam sta- tuit verbis allegatis, excipit expreste dilectionem Dei Dper omnia simpliciter, ut patet ex eius verbis re alia
Eap. 7. num. 3. Et consequenter etiam excipit actum
contritionis , qui ex huiusmod amore, seu vilecti vi Dei super omnia simpliciter debet procedere.Vndest cus ille nihil fauet prime sententiae:sed potius nostram solammat. ad autem intelligatur per actum viri tiri
163쪽
tis. qaiantum ad lubstantiam, capis num. a. expositum
est. Et per haec patet respon filo ad ea,qui obiiciuntur
ex magistro Can . , ., Nec refragatur id, quod ait e d. li. 2.e. 4.eire fine,ini loquens de atrratione,& contritione scribit haec verba: Sed est Herea notandiu, quod utraq; ene ι ab θ mmesto te in ex uiribus nata ratibus eum auxitio naturali Dei, elex gulari eius fuerursu. Enimuero non H. Ium naturalitar potes qui piam moenitia inci, quod ρρpocia fuaru meeando eo--erituri sed poteri etiam 'naturatiter poenitere, Osd Daum, enderit. Etenim ea possit quicumque naturatator paenitentia duci, quod ami cum serit, eur etiam non poterit milem densationem habere vereati , eo quod fuerit antra diuinam aestant tem comm Fam 8 uando quidem immensa tua bonιtas, non modo Iumine ei,sed etiam naturae nobιscinnotescιt. Ipse enim oluscitatim explicari se loqui de contriti ne quantum ad subnantiam actus, idest, secundu comis munem rationem attritionis , vel contritionis , pro tprelcindit a modo penitendi de peccato ex dilectione absoluta Dei super omnia simpliciter, & cum proposito absoluto nunquam peccandi lethaliter , iuxta ea quae icap. 7. num. I dicta sunt.
VI Quae vero dicit Caietanus in questione illa prima deeri dem Contritione,impugnantur a doctiunmis Thomistis,pr σιι circo sertim a Magistro Medinari a q. os art. 3. Vbi post ηι quam retulit eius sententiam, ait luc sententia Cai Tu urbani, o breuissime decernamnes arrone piane. Eandem dis , latius in D at Magi iter Notus arta s. allegato, quasi Mae solo. Wr torum, inter alia inquit, quod opinio inquo ad Caietanum nunquam audita, fi orta nescio suis umquam eradenda. Poterat tamen si cu cap. 7. num. 3.
dictum est de acte dile ctionis Dei super omnia, pie i telligi Caietanus , explicari de poenitentia imperfe-Caa, que non Includit , neque habet ad Iunctum inlotu tum propositum nunquam pecca tiratione cuius ac tua poeniten te fieri non poLeit in natura lapsa abique spe-guali auxilio pleuententis grat te, di propter absoliarum, determinatum actum dilectionis De iuper Onam.
164쪽
. Ad t/Πimonia Sehotissieorum ' 37 tritionis procedere debet. alia testimonia Scoti, Gabr elis, ceami, Petri de rete 'aliaco,Marsit.j, Riccardi incienter, ut arbitror, re sponsum est cap. . num. y. 8. sequent. Nullus enim 'pillorum concedit solis vidibus naturae lapis attritione . uel contritionem cum illis conditionibus , inualitaribus quibus auctor primae sentent ae asserit, elicito is
ab homine lapis absque speciali auxilio praeuenientis
gratiae, ut ex praemissis constat. Sanctus Bonaventura, ne dum sententiam, quam im - rem pugnamua n innutriverum nostra maxime favet. Namm . d. 16 art. I. q. . in num. 27. hanc statuit conclu
dieque in illa quaestione 3 articuli, alIquid diciequod auca vposita sententiae. ibi enim citarit ινα
165쪽
ν, Re ponsonum Lib. V. Caput DT. necessit, quod attritio praecedat Ni sussi fessionem,'
Meuiantrιtionem de an dileursu quali Ionis it p. itari virum attritio nut contritio . Solum autem in malia. 44. CN-ώ' inquit . quod Baisitus paenuenes informis per aduem sum gratia informatur . Sed haec verba, di alia consimi
vis, qua eri,inant primae sententiae, Mnnmo n vide . Licet enam concedere videatur habitumice nitentia a Mu Isit via , lautino mem, nunquam aine erit nec imnuit tuo si ne habitus adquiratur per naturales acte Boen tentie detrit-mmie a tum super omne detestabile, pruςedentes ex ab uda dilectione Dei per omnia cum ablo: ut o propolito nunquam peccandi . Quin Potaus in ve s exui lingat ex prelse docet , tala Paenitentiam tu diu: Aionis elici non posse ab homine lapio aliaue peciali aux uo praeuenae uti grati DI Veniamu ad teli linon a ad cicex ancto a in s. abo a de cuius mente lat Is conita ex distis input. νι de ΛωDnte v praeter tim nil m. 6 de La . Vibi etiam sincienter R respontum est verbis inductis ex lib. . Scientiarum distam v* i Et nunc Dreuiter dico, 'Mod incrune diu: ctionis Ozi super omnia, quamum aut Mantiam adius . intelligit
dilesticinem Dei in cominum, ut prael indit a modo m- trinicco praccpti charitatis, etiam naturalis, quo dili gitur Deus ex toto corde, di ex tota an Ima εα cxim nabus viribus, v cap. 7, num . r. letum est. Nec est ad inittendum,quod ,. Thomasiare nunquam
tyrhi' distinguae aluitio neu a contritione per hoc quod ρη ri contritio sit dolor de peccuis ex amore Dei attriti ' vero ex turiqre: sed ex eo, quod unc . ac Missit, at in isari, alius ero imperuat alis ex insuauci ritatis in tui .umio dis ita enim aper Le puIua cum expressa doctrina Sancti Thinguantur. γε pluribus in locIS. Etenim in A. sentent. d. 17. q. Mart. I. quaestiuncula I. in argumento e duo irra, diui
166쪽
que procedit ex timore servisti dum ait, ab 'omniurna stemrνι ad Deum sanqaeam sertia ad DommuHrsiosem dum explicat naturam contritionis dum Mungit, quod ree Errit ad De.mseu Uius ad patreis hoc est,ex
amore filiali Praeterea etiam in Psintent artie. i. a
legato quaesis uncula x. ad 4 ait eo dististitio es dis regemι imperfcta de peceatnremm Dis: eoneratio autem se σι es di piscentia i per da pncentiam autem per , eetam illam inrelligi , de imperatur a charitate in procedit ex absoluta dilactione Dei super omnia simpliciter cum proposito absoluto nuquam peecandi, qu3 subinde peccat est destructiua,vd explicat anctus c, ctora. Par questu Moart. a. ad γε ad 3 vh loquens
eos eranum, an restum est autem, eontritionem peris
sectam , que est potissimus actus virtutis poenitent se assionis ille uel trudi suas peccatis nisi quatenus est gra
Thomam in hoc riti tinguitur contritis ab attritiones heluod illa procedit ex dilecti ne Dei super omnia sim pliniter. haec vero, considerati ae ponamum, serati. M timore seruius vel turpitum, impetcail , ve docer grum Concilium I ridentinum de Sarram poeinnit. Cayc . Neci teli Ructor negare, hinees milia mam differentuam inter conreicionem, in 't - , Eum caprius is verbis uana constituat loco allegatopu praes arati numero primo. -- 3 horizi' at
167쪽
t o Responsionum Lib. V. Caput in. ne commκηx doloris de peccatis esse possit informis, atque ex viis viribus naturae procedere, de quω nes controuersia non tamc pol ex illicverbas deduci. quod' attratio quavim ad modum, quo elicitur ex timore pMammanterm um absoluto . determina o pro , posito ruanquam po--Hobuν
168쪽
ut supria expositin esia non tau tem per omnia simpli in pleuer, & cum Propolito absoluto nunquam peccandi, si Cug,aueri, iuncentia. quam impugnamus. Nam ille '' e
169쪽
ton sentiendum in qu eumque te poris moment cuicumque gra
rati vero eandem sententiain cum eisdem limitatio . hus probabilem reputant sed tamen ut prohabiti in
rem defendunt op Mn. c ii m mentem in ha. perdisse ili quaestione expi Mari h ponunt, nullam te
170쪽
suas tentationis possit homo Iapsos viseere. ε 3 solis vitabus natura i tam superare. Dicunt ergo, non esse necesa tam speetale e alie an uitium ad quacumq; tenta: ιonem in pariteulari incere Aam i quia homo sua Iibertate, tens potes υι nee ' ξ,... Ias tentat ones eu quamcumqu/4Gayum seundum ΑΥ se spectatam. Reserunt pro hae sententia quam plurin Os s Bona
Doctor eri inter quos eis Sanctus Bonaventura in Mi se uent. stinctoas art. a. q. a. Aegidius du A. g. Ad primum, ellidius.
Iι b. I sis natura, .grat a cap. M. -Vega opul LMIulti filatari. I x. M. Medina inci . . . o. art. . Ad i Sisita cuntque a eandem sententiam rupponere uarduini Stapletonium, Malios plures; te quid re vera senserim. Capite sequenti patebit polim Ouum tamen in discursu eiusde capitis solu adducit auctor rationes, quibus proshri,pOlse hominem in natura lapsa sine species auraio
gratiae vincere leues tentationes, de quo tamen non eleianter mis controuersia. Vndeirationes ibi adductae non probant assertam ab illo concluIionem, videlice.t, nou
se sentat onem in particular Cincendam. O. M. Mus aut praesentis quςltionis est v tria possi hQmol ps sulis, i. . viribus natura vincere qu. Cuq ictatione in particulari unEx his tamen,quae idu auctor dicitis,16. sequenti nu. 34. euutiale eius mens fit manifesta Lait enires, o mnem tentatιonem vis, ergragrauem includer aliquam temporis moram,in persum Grantiam; nam rino tantum momento ιmporis t/ntati co '
moinatimeon erandi , ct deliberandi relinquat Idem praemiserat cap. L . u. a. ubi explicans, quae tentatio dicatur leuis aut grauiis, ait. Igitur tentatι leuis die ιιΩν, sua vel ex parte tem ctus paruam, Oe ιnesse acem a ιι suason. m, Ne ex pars appetitu Laeb/Iι mone Isnatι nem vel etiam es tacuis qua ad omιntum , seu strense sim tem re duriss quamuis al/oqui ιnteno, βω- be mens videatur DG aiati auἰem ις ιι , quae pertinaciter Iaadι muniti mpora conflanter, ac moleste id ipsum clarius dicit Moiana in consordia quεst. l. disput. s.