장음표시 사용
221쪽
eharitatis en in Macepto Ad quod tamen argumentum via Demn se respondi . Ad raritum dicendum , quod isseruare inares s. omusas cena Iemibomo non Meis,nis i Dat praee mm. ptum ebaritatis,quod non fit Megratia. Et ideo ampnfisibile s. quod Priamus dixituraminem impore gemi
egratia. Ex quibus verbisdemmitur argumen rum . Actus charitatas includit intrini et obseruantiam omnium mandatorum toto tempore, quo talis actus, aue virtus II tius durat; ita nimirum,ut si tempore,quo talis actus est in praecepto, curreret tentatio vehementita sima, qualis est comminatio mortis facta a Tyranno, si praeceptum illud charitatis impleret,aut nisi commite et adulterium,tuncis eo casu virtute eluidem charitatis paratus esset potius vitam amittere, quam Deum Ostendere,aut praeceptum charitatis pro tunc obligans transgredi, de facto pateretur mortem pro virtut Conseruanda, sicut eam passi sunt Martyres Haec autem
praeparatio animi haberi non potet in natura lapsa absque gratia iustificante Latias possetinnis ex solis vis ribus nature pati martyrium, vitam aeternam consequi absque gratia Dei, quod est haerens Pelagii, ut verbis induliis docet S. Thomas et Ergo. . Secundus locus habetur I. a. q. Ios art. i. in fine
si Orporis, ubi constituit mitis tentiam intellit cum natiugae integrae, corruptae in hoc, quod homo in flatu na. afra integra non rnugebat donogratia superaddita n Dinaribus bonis ad dirigeflaum Deum naturatiter super omnia, riret induret auxitio mitia Me eum mouentis rseu,n satu natur eo rupta indiget Bomo etiam ad bora rho gratia naturam fanantra . Et nomine auxili, graillae naturam sananti antelligit etiam gratiam ha hi tualem , Etenim solum auxilium praeuenientis gra orgiis Tria non sanae naturam formaliter, sed solum initiati Ner gratia vero habituausas , quae lanat formaliter
Vade Idem Sanctus Dodos articulo octauo cavide quae s. T
222쪽
a 8 Ressposanum Libr. Caput XyΙ. Ilionis in torpore explicat quid intelligit per gratiam
digat homo gratia Mituati fana ιν maturam ad koe. quod omnιno a paeeat ostaneas ubi manstes ea .uiis tur de gratiam ab tuali. quam ruperius lignificauerat nomine auxilii gratiae naturam saa intis
X. Respondet Auctor, verba inui Thomae art. 3 praemi re e legato, i intelligantur de gratia habituali, de de lanie a te a caepa,reserio a esse non solum ad actum dilecti
nisi sed etiam ad executionem eius per obseruantiam diuturnam omnium praeceptorum naturalium secutis do respondet, Sanctum Thomam este intelligendum insito articulo tertio solum de Auxilio actuali praeueniet tis gratia per quod initiatiue sanatur anima.Et multo
cies datur peccatori absque gratia habituali, ve per illam se praeparet remote, vel proxime ad iustificationis
Ad alium locum ex prima secundae q. - art. I. ad 3 fatetur quidem , S. Thomam in illa solutione ad s. dixisse praeteptum charitatis non impleri sine grati .
Quod etiam de habituali verum est , nunquam tamen dixisse s Thomam,praeceptum illud, pro ut nascitur ea Irura natura , non posse heri in natura lapsa per actum naturalem,aut non posse obseruari sine modo charit . Impugno tis insuis.Sed contra hoc est eruca argumentum. N/m in dicta solutione ada artico . cum dixιiset,praecept illud secundum quod ex charitate impletur, non fieri ex solis viribus naturalibus, adiungit, ut ex lupra dictis patet,idest,ex dictis rara. 3. . notatur in margin is ubi de puro actu dilectionis naturalis aperte Ioauitur Responderi e non obstare, quia fortasse non id referea articulum tertium,sed ad ea, quae proxime dixit Corpore articuli, ubi docuerat . nullum praeceptum Impleri,quo ad modum charitatis, sine gratia vel si res ratur articurus tertius,adesdum est in solutione ad priamiam,vh dixerat charitatem eminentius diliger inu. quam natura dilrgat. Nam an corpore artisvit auia diis xerat de modo charitatis i sed de into actu dilectioni naturalis, ad illum re qum aux Ilium gratiae non Propter modum caramaxaMuc e 1m
223쪽
An diu B Dει em mort eompatiantur. η Angelo, in homine integro: sed propter naturae lapsae
Responde secundo, quod si verba sanct Thom rati Η,
intelligantur de modo charitatis, accipienda sunt, non R quidem secundum adaequationem , sed secundum proin porta onern quia sicut dilectio haritatis Dei e super omnia simpliciter e ita dilectici naturalis est super omnia in suo ordine. Sic autem ille modus non requiis me gratiam ex se, ει ex obiecto suo:sed tantum per a ciscidens in lapis natura propte debilitatem eius, quae Per auxilium sine habitu adiuuari potest. Neutra tamen explicati videtu congruere verbis es s. Thomae, Et contra primam, quae adhibetur Verbis immani Inductis ex art. 3. est arguinentum. Nam omnis dilectio tur absoluta, qua diligitur Deus super omnia simplici ter clipto posito absoluto Placendi eidem in omnibus neceΩsario teri secum pro eo Instanti, vel tempore, quo ou rat virtus illius exequutionem per obseruantiam omisnium mandatorum,ut in T. notabili ostensum est. Cunx ergo solis viribus naturae non possit homo in naturi lapsa seruare omnia mandata , relinquitur, quod non possit solis viribus naturae praedicto modo diligere Deu . Contra secundam explicationem est etiam aiunmen a solutio tum . Dilectio Dei absoluta super omnia limplicister Impum
proce dens ex actuali auxilio preve nienti egratiae est vi turitima dispositio ad iussuli rationis gratiam consequendam, ut ex L maentin constat Ergo cum tali dilecticiis
ne compati non potest peccatum originale, nec re tuos φη
actualis peccata mortalis, alias compaterentur fimuI sum gratra iustificantes Etenim dispositio ultima ad gratiam iustificantem est simul tenrpore cum rapta . gratia iustificant imisv dispun es cst Auxili j osse in sum en, patebit amplius infra cap. cultima di- positio ad habitum gratiae, di charitam procedit effieis dilue ah hahItu gratiae, di charitalis, vel poenitentiae. IL, Et licet auxilium actuale praeue mentIs gratiae detur multoties ad alios actus singularium virtutum, ut ad aliquiis actum spei, vel timoris inferni, absqὲ eo,quod in tundatur simul nabitualis mat a , t coustat e Eo aevo Iradentino bestione . dei nuenta a P. q.
224쪽
r o Resposonum Lib. V. Capa XII.
quam tamen datur huiusmodi auxilium actuales d dilia gendum Deum super omnia simpliciter cum proposito absoluto in omnibus placendi ei, quin simulantundatur habitualis gratia. Et ratio discrἱm nis est. Nam actus aliarum v rtutum,etiam si procedant ex auxilio gratiae. non sunt ultimae dispoditiones ad iuvifieationem; sed
solum remotae, quae subinde compati possunt cum ori ginaliptecato et mortali ecundum reatum. Caeterum
praedie us charitalia actua sicuti,4 contritio, runt lesema dispolitici ad gratiam habitualem , proptere Anci possunt dari Me illa. Estis alia durerentia; nam actus aliarum virtutum singularium non includunt et famin virtute obseruantiam omnium mandatorum , nec per illos conuertitur peccator ad Deum,tanquam ad finem ultimum. Unde esse possunt cum originali peccato, vel mortali . Actus autem haritatis includit in virtute , obseruantiam omnium mandatorum , ut dictum est in per illum peccator auertatura oreaturas conuertitur ad Deum, tanquam ad finem visinaum, Ideo cum eo dem actu esse non potest originale peccatum, vel actua1 ratias simul esset homo auersus a Deo,tanquam a sine. vltimo,& couersus in Deum,ut in finem ultimum, quod est imposithile. Et fimiliter homo esset auersus a cre turaitanquam ab ultimo fine,& conuerius in Creaturam tanquam in ultimum finem,& ita smul. semel habeis r i duos fines vltimos simpliciter quod etiam eli impossibile,yt prima a docent eommuniter Doctores .
. Et auratur vis huius artumenti illectio Dei super
xv I x omnia procedens ex auxilio gratia mouet Scaciter Contri ad aetum contriti Onii quo peccator detestatur supertionis disti: Omne detestabile omnia peccata commissa,vt patet ex aevo, eius distinatione. Est enim contritio dolor de peccatis
prophte Deum summe dilectum, cum proposito consereri si, satisfaciendia i quod expresse docet S. Thom.
I. a. q. Id arti R. in corpore Propter hoc inquit tua, qui bustis eatur, detesatur peceatam; quι eri contra Deum. Unce motu obm arbstru iniexmpr edit na
patitur cum peccat mortius, cum sit vIcima dispositio,
225쪽
mm qua est in fallibiliter connexa gratia habitualis. Vnde , Thoms i. a. q. 73 art. a. in argumento, Sed contrara ex eo probat, quod in iustificatione impi sit prior ordine naturo gratiae infusio , quam motus liberi arbitrii in Deum, in peccatum , Nam ea aes priorniturati ter suo fectused gratie ius is ea a es omni Ao. . . aliorum, quae requiruntur ad ius rationem impii,υ supra dictum eri Ergo es naturaliter prior. Facin corpore articuli id ipsum magis explicat , ait enim : interea qu.a requirunsu au iu secationem impii, tempore υρ-
na , dicrum es . Sed ordine naturae Unum ortim eri prior altero . Et inter ea naturati ordine . primum ei gratia infusio; secundum motus tiberi arbitri in Deum. Tertium es motus tiberi arbitrio in peecia/am, quartum vero eji remissio culpa. Haec omnia connamantur ex his, quae superius cap. di duobus equentibus dicta sunt, disput. r. de Auxili s conclusione et ubi ostensum est hominem, prae se tim i existat in peccato mortali, non posse ex solis viribus natur: diligere Deum super omnia simpliciret rab Ioluta dilectiones, etiam naturali, ad quam obligat primum praeceptum Decalogi nec habere eo solutum propositum placendi illi in omnibus Vi antur etiam quae dicta sunt dilput Fq. de Auxiiij praesertim num. is. 4e lixe iacile soluuntur argu rienta facta a principio.
A primum Arg. respondetur primo dilectionem XI '
illam Dei naturalem , quae conceditur illic pueris et non e se dilectionem eleetiva Dei super omnia simpli
ter, nec cum propolito absoluto placendi illi in omni 'hus. Cum enim per oria male peccatum sint natura si clite :.li h irae,ut ait Apostolus maneant in perpetuum lai gant Deum mici Dei , quomodo possunt placere iiij in Omnibus Guyerorari inimicus enim alicii ius, quandiu inimicus illius est , non ni placet illi in omnibus , nec diligit illum super omnia si inpliciteri alias peccatua originale ratione cuius inimicus Dei est,placeret Deo, quod non est dicendum Neque octoi es allegati pro prima sententia docent, animas illorum puerorum diligere cum super
226쪽
omnia simplieiter, vel habere propositum absolutum placendi illi in omnibus4 sed lotum tribuunt illis sectionem quandam naturalem quatis est possibili si illa statu, sicut est dilectio, qua diligitur Deux, in quantum est boniim uniuersale, a quo in esse . conseruari pendet intrinsece quodlibet aliud bonum. Hac enim dilectione etiam Angeli mali diligunt Deit,ut docet , I hoia
1. Par. q. o. art. . ad 1. de tamen Certum est, daem
nes per actum illum dilectionis non conuerti in Deum, otiam tanquam in finem naturalem; neqtae habere propo filum ab solitum placendi illi in Ommbus, cum in qua Iibet sua operatione libera peceent, saltem ex deprauatorin ad quem operationem illam ordinant,vel exd fectu alaemus debitae cucumstanti . Hanc ergo dis ctionem naturalem tribuit S Doctor pueris decedentihus cum originali mecato verba enim Sia Thomae loco prae allegato in solutione ad quintum sunt tae: 2 tiis pueri noπkaρtικ ait in separati a Deo, quantram adiIIam eonati ne ionem, qua es per glorianum tamen ab eo penatus sun eparati cimosibi comuneuntiaγse paris usationem natura m bonorum dis ira etiam de ipso taxdere poterunt naturati cognitione, o ditictime . Ex quibus .erbis lolum colligitur ν uos pueros diligere Deum ea dilectione n Murali , quam idem Sanctus
lis,etiam reprobis ove supra dιctum esto. Eodem modo
Ioquitur Ma liter Sociis, Me enim: Addunt praterea:
tanquam primam datorem honorum natu Isum, eo amo
r reum naturatis rasio eoumtimet, neque si tune impedamenta pondus earnis Vbi notanter Inquit,eo amorex θυι ξονι ιιιIιs' per natura De luderet perfecta dii citonem Dei etiam naturalem,qua diligitur Deus super omnia simpliciter,tanquam ultimus finis natural Is,cum proposito ab tot ut Facendi alii in omniuus. Hac enim dilectio non est possibilis illas pueris. neque com olsi. hilis cum originali peccato vix In eodem sensu intelligitur Medina, ut ipsemet expli vin. - at se Ps M. Ex e cRun probat, quod podit dari dile
227쪽
An dilectis Dei, ere nori eo uiantur. I. ctio naturalis in homi ne a uerbo a Deo, nam trianctus
Thomas prima parte quaest. o. artic. s. ad ultimum scribit iamones, o damnati diligunt Deum supero-uia, uatenus es bonum uniuersale Praeterea in princia pio eiusdem quarta Conclusionis solum ait, quod homo coniti tutus in peccato originali potest et numque diligere Deum super omnia, ubi illa particula, ineumaque, est dictio diminuens limitans dilectionem Dei naturalem ad illam, quam ipsemet Magister Medina
cum diuo Thoma r. p. q. o. artic. . ad y trubuit da monibus, & damnatis, quod etiam constat ex quinta
eius Conclusione immediate sequenti.Vbi iesarem Ab Iulo , I poeitιr dicendum es, bominum in natura Iana non posse ex tribus Iiberi arbitra durgere Deum super omnia duectisne naturali Secundo respondetur admisso disputationis gratia
etiamsi detur , quod animae puerorum decedentium cusolo peccato origmali diligant Deum luper omnia ex stilus vir bus naturae cum proposito absoluto placendi illi in omnibus, di seruandi omnia mandata naturalia, non esse tamen eandem rationem de illis, S de hominibus viatoribus existentibus in peccato mortali , vel
originali Et ratio distriminis est; nam anima separ ta existens in solo originali, nullum habet impedime
tum corruptionis carnis, vel inclinationis deprauatae appetitus ensitivi, quae tamen 1 edimenta repertu tur in viatoribus.
Est ει alia differentia; nam illis pueris nunquam oc incurren rineque occurrere possunt vehementes tentati
Bes,quas vincere oporteat ad implenda omnia legis naturalis praecepta,vel ad habendam dilectionem Dei noturalemomo deficiet illis materia multorum praeceptorum natural Ium , sicut est praeceptum non furandi, similia. Vnde etiam si concederetur, pueros decedentes cum solo originali aligere Deum super omnia simpliaciter dilectione mere naturali cum proposito absoluto placendi illi in omnibus, ita nimirum , ut talis dilectio mul sit in illis cum originati Peccato, non recte infe tur, quod in hominibus viatoribus talis dilectio simul esse pussu cum Otaginali peccato,vel ex totis viribus na
228쪽
tura proeedere absilue speciali auxilio praenunientis gratia propte rationes superius assignaras . Dilectici autem Dei absoluta super omnia proel-dens ex auxilio
speciali praeuenientis gratiae est in intoribus existen,
tibus iii peccato mortali ultima sip rio ad dari an iustificantem,ut capite tertio decirno quarto decismo patebit: Unde talis dilee io non compatitur simul, cum originali peccato vel mortalia alias compatere nistis simio cum gratia tuli incante. Et per hare natet solutio ad secundum argumentum cum suis constraratio.
x Ad tertium responderit , quod licet actus, in ab ictricis tu non ineant seruuleim, Wimmediatam oppo:
iuris , Qtione in x ponuntur tamen virtualiter , e mediat , habi- praesertim euando habitu corrumpitur per numis qualia actum contrarium, sicut habitus charitatis , 5 fidei: ter προ- actus autem dilectionis Dei superinnania ex auxilio δ' iuri peciali praeuenientis gratia procedens Opponitur vi tu aliter, I mediate originali peccato, macula cuiuia cumque mortalis nam inducit tanquam ultima diaspositio gratiam iustificantem , quae fornianter autere nraculam cui scumque peccati praecedentis, siue tit orbginale , siue actuale mortale. Ad contarinationem respondetur similiter,quod dἰl estio supernaturalis virtualiter, me via te excludit originale peccatum, di maculam prae existentem peccatiniostalis, ut in praecedcnti tolutione dictum est . Dilectio autem naturalis,qua remanet an pueris decedentibus cum id peccato originali, non procedit ex auxio Ilo speciali praeuenienda grati: non enim sunt capacta talis auxit; pro illo statu, ia sunt tu termino Mideo talis dilectio nullam habet oppositionem etiam virtualem, mediatam cum originali peccato et ac subinde . potest compati cum illo. si quis obiiciato Ergo ex natura rei non implicat,
ali ne inesse auersum a eo, ta nquam a tine ultimo luis vel naturali, conuersum in Deum, tanquam in finem ultimum.naturalcm, quod tamen in nostra sententia reputabatur ut agnum inconueniet. S, Respondetur. Sin
quid sit de pueris aliis decedet tui bini cum sola culpa Ori', ginali,
229쪽
uinctio mi , remee mort eompatiantur. Ist
ginati,in viatoribus id est magnum anconueniens, pro pter rationes superius adductas. Secundo respondetur. ouod dilectio illa naturalis in pueris praedictis non est simpliciter absolute dilectio electiva Dei super omniadetiam naturalis,neque cum proposito absoluto placendi ini in omnibus; nam illi pueri sunt, Merunt In perpetuusimpliciter inimici Dei . Vnde per illam dilectionem non referunt se,& omnia sua in Deum,tanquam in vitimum finem etiam naturalem, ut in solutione adiri
Ad Quartum argumentum respondetur, quod auer no a Deo, priuatio gratia habitualis habent formalem, di physicam oppositionem eum ipsa gratia habituali , quae est intrinsece connexa cum dilectione Dei super omnia procedente ex auxilii actuali praeuenientis gratie . Sicut enim prauatio visus excluditur formaliter per potentiam visuam caeco restitu' tam i ita priuatio gratiae habitualis excluditur formaliter per ipsam gratiam habitualem peccatori re- Ritutam. Ad m ntum negatur antecedens . Ad probationem dicitur , quod ab intrinseco, ex natura rei au. xxilium actuale praeuen;entis gratiae non est simpliciter necessarium ad acetus ordinis natural sa etenim 'in natura integra poterat Onio absque tali auxilioeperari totum bonum suae naturae proportionatum indiligere Deum super omnia simpliciter, In quantum est auctor naturae , referre se, omnia viam Deum,
tanquam in ultimum finem eiusdem ordinis . Caeterum supposita infirmitate, debilitate natura humanae per originale peccatum corruptae, Wa Deo fine ultimo aueris, praedictum auxilium praeuenientis gratiae est simpliciter necessarium ad actum perfectissimum, etiam naturalem naturq integrae, qualis est dilectio Dei uinper omnia simpliciter cum proposivo absoluto place di illi In omnibus4-ucut infirmus ebilitatus. α attenuatus viribus non potest exercere quemlibet actu in hominis sani nisi prius ab i.firmitate liberetur dies ne tur . Qualiter autem huiuImodi actus dilectionis sit stipernaturalia in honune apio , ex procedat a gratia sto habit
230쪽
ρε Resso sonum Lib. V. Caput XII. habituali, iam supra expositum est , patebit amplius
Ad id vero, quod obiicitur, nam ad iupplendum de
sectum ex naturae corruptione contractum , sulficiunt
auxilia ordinis naturalis respondetur quod per huius. modi auxilia non sanatur, nec sanari potest, etiam initiatiue infirmitas naturae, alias initium nostrae salutis esset ex natura, quod est Pelagianum. Unde quamlumuis multiplicentur, semper manet natura corrupta impotens ad praedictum actum dilectionis eliciendum, donec adiuuetur, de sanetur per gratiam.
Ad Confirmationem respondetur,quod illud auxiliumptaeuenientis variae requiritur necessario in tali subi
cto infirmo ad eliciendum talem actum dilectionis, turalis, excedentem vires hominis infirmi i& attenuati
viribus, ut dictum est δε non solum ad tollenda impe-Hi menta extrinseces; nam potissimum impedimentum est intrinsecum , videlicet infirmitas, debilitas naturae corruptae , & a Deo vltimo fine aueris, quae, nisi per gratiam, tolli non potest. Consequenter agendum est de viribus liberi arbitrii ha receptione gratiar, explicandum a quo principio efficienter pr edat ultima disposivio, qua ad receptionem gratiae iustificantis praeparatur, circa quod tria sunt consideranda. Primo Vtrum actus contritionis sit Physica dispositio ultima ad iustificantem gratiam. Secundo. Vtrum eiusmodi contritio,seu dispositio ublima procedat effective ab habitu gratiae,&ri nitentiq. Tertio explicandum, quid senserit S. Thomas circa principium enectivum a quo ultima dispositio ad G tiam iustisicantem procedit.