장음표시 사용
251쪽
etrus certaim est, poste hominem iustificatum per sacrata mentum consequi gloriam sine metato, ut patet ina mine attrito,&bene disposito,qui baptizatur dormiens, s statim occidatur:Ergo idem esse poterit in immificato sine sacramento,quantum est ex doctrina Concilij. Addit etiam definitionem Concili non esse de personis: sed de operibus bonis iustificatorum,&illa definit esse,
meritoria gloriae. An vero omnes iustificari, qui salua tur, prius habeant talia opera, Concilium non definit .. Poteli autem quis dicere contritionem primam, ut sic,
non esse bonum opus hominis iustaeca tused hominis ad iustificationem tendentis, rideo non esse meritoriam gloriae,nam iprum Concilium declarat, bona opera iustificati hominis esse,quae ab ipso,ut vivo Christi mem-hro, per Dei gratiam fiunt,quod proprie videtur conuenire solis operibus, quae consequuntur iustificationem, di fructus iustitiae dicuntur. Tertio respondet admittendo, primam eotritionem NI ILeste meritoriam de condigno gloriae in eodem temporis momento,non tamen in primo signo naturaex, in quo .isponit ad gratiam, Madhuc informis inte Iligitur sed in posteriora signo,in quo formata per gratiam intelligitur, etiam si non sit per eandem gratiam essectarnaec enim duo diuersa sunt, is adius ille per gratiam se metur, non est necesse,ut a gratia, tanquam a principio efficiente procedat,sed satis est,ut sit in homine grato, nam ex dignitate personae statura moralem quandamdagnitatem consequitur,ratione cuius formata esse dicitur. Neque D. I homas in loco Ibi a s legato, neque in aliquo alio dixit,actum meritorium de condigno debe 4 f. . re elici ab habituali gratia,tanquam a physico efficien Aduti principio: sed tantum dixit,debere esse a gratias an extra a. quam a principio merendi, quod esse potest Per solam eramAsmmoralena informationem sine physica efficientia iussimaius Sed priores duae solutiones facile impugnantur. Pri Μηnquamma quidem,quia nullus cosequitur gloriam,nisi per pro ist2 M'mum meritum,aut per solum meritum Christi domini ηις ei
per aliquod Sacramentum sibi applicatum , sicut eam mur
cosequuntur paruuli decedentes cum solo baptismo sed auriaeuiue homo in casu posito non cosequitur gloriam Per sis iιονitinia.
252쪽
tum meritum Christi sibi applicatum per aliquod saera. mentum; quia Cut supponitu nullum sacramentum
in re suscepit, cuius virtute iustificaretur,& immediate post instans iustificationis morruus est Ergo consequiatur gloriam per meritum proprium iErgo contrItio, quae fuit ultima dispositio ad gratiam iustificantem, uit
meritoria vitae a ternae. Probatur Consequentia; quia
cui supponimus' nullum alium habuit actu in merito rium, post iustificationem. Nec fatis est responderes , quod per continuarionem eiusdem actus contritionis qui non potest durare solum per Instans,potuit ille homo vitam aeternam mereri; nam si ille actus contriti nis pro eo instanti temporis,in quo est gratia iustificas,
non est meritorius vitae a ternae, per solam continuationem non efficitur meritorius,quia meritum , quod sundatur in continuatione alicuius actus,supponit necessirio,actum illum fuisse meritorium in primo instanti topotas, in quo elicitur; nam continuatio sola non addita et ui aliquid,per quod primo incipiat esse meritorius Accedit quod homor non desinit esse per Itimum sui esse,ut arguens lupponit, sed per primum non esse, ut probata Tho. I. a. q. II 3 ar. 7. ad 3. Ergo in ipso ininstanti mortis verum est diceres, Nunc non est homo de immediate ante sui et sed illi, in nudi a te ante furit primum instans intrinsecum iustificationis, nam gratia incipit esse in anima per primum sui este, ut loco alle gato dicit S. Thomas: Ergo potuit contingere , quod homo per unicum tantum instans intrinsecum fuerat ingratiarie actus charitatis,& contritionis existenti eode instanti est meritorius usta aeternae, ut supra osteium est Ergo ille homo iustificatus extra Sacramentsi consequitur gloriam per proprium mer tum Si dic fis an tur,hominem mori per ultimum sui esse ut autor su moriatur ponit, quod tamen vera philosophia non admittit: Ergo
vitim potuit esse in gratia per unicum solum instans intrἰnse ιμ m eum eitam grat ae, contritioni;nam gratia incipit esese in anima per primum sui esse,ut dictum est: Ergo vItimum esse intrinsecum vitae hominis erit etiam prim si esse ipsius gratiae. Cum ergo post mortem nullus actus hominis iusti sit naeritorius,relinquitur,quod in casu post
253쪽
sito ille homo nullum habuerit proprium actum merbrorium,fiisi actum contritionis, pro ut extitit in primo instanti iustificationis xv Secunda etiam solutio videtur mi nus sumetensis nam Sanctus Thomas loco superius allegato expresseis laquitur de contritione , quae est ultima dispositio ad gratiam pro ut existit in eodem instanti uis stifieationis. Et similiter sacrum Concilium Tridentitanum ver incari debet de ipsa contritione, per quam peccator disponitur ad se fusionem gratae; quia re vera talἰ contritio est actus elicitus ex auxili gra γtiae ab homine iusto nam cum primum infundiis evr illi gratia habitualis, efficitur ex peccatore tu stus in ex filio irae vitus Dei, ut dicet sacrum Conci. Fum Trident;num Ergo actus contritionis, qui eliei tur in eodem instanti iustificationis, est vere, proprie opus bonum hominis iusti Ergo secundum Concilium idem opus est meritorium vite aeterne et Ergo qui instificatur per contritionem extra sacramentum, si immeis
diate post iustificationem moriaturicosequitur gloriam per meritum proprium Nec obstat id, quod bijcitur rectista
de homine, qui iustificatur per sacramentum cum sola tu. attritione; nam attritio illa non ruit opus hominis ru- αχοι sti , sed pecca toris a cum antecelserit tempore instans a iustificationis. Et cum arguitur, illam contritionem Ohiectio. esse hominis ad iustificationem tendentis, ideo nolia esse hominis iustificati,nec meritoriam gloriae;respon solumi detur, quod dupliciter homo impius potest ad iustificationem tendere . Primo per opera pietatis tempor panteeedentia instans iustincationis; huiusmodi ope ira non sunt hominis iustificati, nec meritoria vitae aeter Rae, Secundo potest dici aliquo modo tendere ad iustificationem , per opus pium , quo ultimate disponitur ad iustificationem, quod quidem opus est in , eodem instanti temporas, quo infunditur gratia iustificans & huiusmodi opus est vere hominis iusti, licet in genere cauta materialis sit opus tendentis
ad iustificationem , seu disponentis se ultimate ad eandem iustificationem in genere tamen cauis ibr. . malis , in crucientis sequitur ipsam iustificationem, . t Vnde
254쪽
αε Responsionum Lib. V Cay. XIV. F,
Vnde secun dum quod in genere causae foro alis, e emiscientis equitur iustificationem ipsam est cum omni, proprietate meritorium vitae a ternae; quia sub hac ratione informatur eratia D char tate. Quamuis enim
gratia iustificans immediate per se ipsam non si e causaeiaciens actus contritionis, vel chortatis, ni nilominus mediantibus habitibus, qui simul cum illa infunduntur, est causa efficiens eorundem actuum sicut in naturalitas essentia operatur mediantibus potentij sibi co
Qi Tertia si lutio confirmat nostram sententiam moe enim ipsum est, quod intendimus, videlicet, contriti
nem illam, quatenus in genere causae sormalis, Meu cientis sequitur ad infusionem habitualis gratiae,& ch ritatis, esse meritoriam vitae aeternaequamuis sub illa praecisa ratione , qua in genere causae mater Ialliante cedit ordine naturae inlusionem eiusdem gratiae, th ritatis, non sit meritoria vitae aeternae.
Secunda Conclusio Actus contritionis, qui est viti-h 6.ai; m dispositio ad iustificantem gratiam , procedit effi- viuina risistente ab ipsa gratia, & charitate habituali, ab ha-xjacinia bicu infuso Poenitentiae . Han Conclusionem pluribus habili in rationibus probaui disputat.66. de Auxilus,quam etiam procedine defenduo mini graues octores, inter quos et Caie-1ective ab ianus, Conradus, medina I. a. q. D 3. art. 8. Fe eiacmgro rariensis tertio contra Gentes cap. 33. num. I Sotus lib. a. de natura, arati cap. l. dicit . sententiarua
sul edina , ἔς ςct domenitent. Part. I.si. Ad s.cundu in inter rein Fertarieae Lentiores lineologos, i iam sequuntur P. VasqueE. I. a. Sotus disput. H.per totam, i Ualenta In secunia I OTl a Canu disput. 8. q. 3. ω .punc'. q. Et poliatur ex fundamen- P. Vas ciis positis. Illa contritio est meratoria vitae aeternae , utque in tertio undamento ostentum est sed non esset meri P V uua toria, nili procederet a gratia, iliaritatς, ut conica da dicto fundament, Ergo proce uit Abia Iahi tuai gra- Daim obaritata atque ab habitur attenta per infulae ex VII. Secundo probatur, ut docet Sanctus Thomas I. a. q. s. Thoro a M. Rr . 8 in corpore, M'. s. de vel It te art. 7. caPQuam
255쪽
mamuis illa quatuor ad Pusita ficationem requisita, vide Actor licet infusio gratiae, motus liberi arbitri in Deum peractum dilectionis,ac motus liberi arbitri in peccatum, di& remissio culpae , tempore quidam ni uI, se inu,
cem praecedant ordine naturinsecundum diuersum e terseisia. nus causa;nihilominus infusio gratiae est simpliciter, docera prece- absolute prior ordine naturae , nam tenet se ex parto disι. agentis: In quolibet autem motu naturaritem primum es'
terminus motus,ad quem terminatur motio mouentιs.Sed motio Dei mouentis est gratia infusio , ut docet idem Sanctus Doctor art. . eiusdem quaestionis, ad quem se irem irili Motus autem, e Idaspositio mobilis est moutus liberi arbitrii in Deum per dilectionem,& in peccatum per detestationem et terminus autem vel finis motus est rem imo culpae. Ergo inter haec omnia simplici ter, absolute prior ela gratiae infusio gratiae,inquam,h abitualis,& charitatis, de hac enim loquitur banctus Thomai quam sit actus contritionis, charitatis Ergo talis coluratio procedit effective a gratii habitualiu ab habitu poenitentiae seu charitatis disulae et omnes. enim hi habitus infunduntur simul cum gratiaiae Confirmatur hoc argumentum ex illo I. Ioan 6 XVIII. hoe es e baritas , non quas nos druxerimus Deum , sed I li an A. quoniam ipse prior dilexit nos, quibus verbis significatur Deu causare in nob:s gratiam, charitatem, per quam nos diligamus Deum prius, quam nos apium aligamus, Est enim maxime notanda differentia,quam tradit Sa
ctus Thomas inter amorem Dei; amorem creaturae; Ida quod amor Dei non supponat in nobis, sed potius cau- ολο sat bonum , quod amat,in per quod creatura consti An ον
tuitur obiectum dilectionis diuinae . Caeterum rea Dei, nex tura supponit in obiecto bonum verum , vel appdrens praμπ quod amat. qua estistentia tale desum Itur argumen ni bonaι tum Per solam gratiam,in charitatem habitualem et ererificitur homo simpliciter in alasolute obiectum diuinae iuris, dilectionis super naturalis; etenim etiam si habeae fi ' ρὶς,
dem in alia doni, quae remanent in peccatore in ni t
gratia ,δε charitata , non Poeteit dici simpliciter ἐκ aba sol ut
256쪽
aca Rσθον sonum LV. V. Capti XIV. solute obiectum diuinae dilectionis supernaturalis .m que affirmari . quod Deus illum diligat simpliciter , Aeabsolute amore per naturali, sed solum secundum quidanam talis amor non compatitur simul cum odio Muci Deus prosequiro peccatorem , quandiu est in peccato. mortali Ergo prius est ordine natura , quod Deus dbligat hominem infundendo illi gratiam δε charitatem habitualem, quam quod homo diligat Deum,in detesteturpeccatum propter Deum.
Prim Respondet, tripliciter explicando testimonium Ioan-ο p ς u nis. Prima explicario eiu quod non intelligitur de dilectione , qua nos diligit Deus gratiae habitum infunden-D,..is sed ad literam loquitur Ioannes de illa maxima di- sentinoui lectione in charitate Dei erga nos, quae in hoc appa-um, in ruit ut inquit quoniam filium suum unigenitum misit
prior vile Deus in mundum, ut vivamus per eum ma charitas πιι ηο ,e inde maior ostenditur, quod non fuit ex meritis Ro-Pondit ' stris, sed ex pura Dei benignitate. Et hoc est, quod ait. LOM RA In Me ou ebaritas , - quasi nos diisxerimus Deum ν-- ' liqum, propterea nobis filium suum unigennum dederit, sed quoniam prior ipse dilexit nos, misit filium suum propitiationem pro peccatis noliris. Seeunda Secunda explicatio est, posse etiam verba illa ad di- ex citio lectionem praedestinationis, dilectionis, qua prius nos dilexit, quam illum dilexerimus, applicari. Tertiara Tertia explicatio est, quod licet applicentur verbZis explicati via adciviscationis ordinem, non oportet intestigi de dilectione Dei per infusionem gratia habitualis,sed de
dilectione, qua nos congrue vocat, iraeuenit, ut ad
illum conuertamur . Haec enim est prima dilectio Dei erga peccatorem in ordine executionis, ut sic dicam,& ex illa sequitur, ut homo diligat Deum conuertendo se ad ipsum in inde subsequitur conuersio Dei ad hominem per dilectionem. Et in hoc sensu allegat Augustis
Augustio nus locum illum in libro de gratia Christi cap. 26. MPLO G tape aleis, Prosper Epistola ad Russinum. xi Sed tamen ulla explicatio ex praedictis satisfaciest argumento nostro, quod quidem non solum probat,
Deum prius nos dilexisse, eo quod filium suum unigeni-tiun misit in mundum, aut Quod elaetos suos praecisti
257쪽
.auit, eriusquam nos diligeremus Deum, nec ex ea so lam , lam ratione, quia tribuit ex mera miserieordia absque R 'a
Bostro merit praeuenientem vocationem congruam, I ζζζ''
ouam ipsi appellant emcacem, ut ad illum couertamurried etiam quoniam absque nostro merita , priusquam nos diligeremus illum, infundit nobis gratiam ultificas
rem, Menaritatem habitualem. Quin imo in no relu πιλανε et maxime dilectio Dei supernaturalis circa peccato exsilicatior es, quoniam ex inimicis effecit in os amicos suos, R ἐωρον. vasa ira in vasa miseri codici conuertit . Non enim dicitur Deus dii Mere homine simpliciter, Mabsolute superis naturali amore, saltem seeundam Presentem iustitiam, nisi gratiam iustificantem, charitatem in illo causeri Quod aperte colligitur ex differesilia, quae reperitur inter voluntatem Dei, di noli rami inter amorem viriusque Nam, ut et p. q. o. art. a. in corpore ait Ian S. Thistietus Thomas, cum amare nihil aliud fici quana velleio innum alicui, manifestum est, quod Deus omnia,qmeliant, amat non tamen eo modo, sicut nos. Quia enim voluntas nostra non est causa bonitatis rerum, sed ab ea mouetur, sicut ah obiecto , amor noster , quo bonum alicui volumus , non est causa honitatis ipsius sed e conuerso bonitas eius, vel vera, vel aestimata prouocat amorem , quo ei volumus di bonum conseruari quod strahet,in addi quod non habet; ad hoc operamur. Sed amor Dei est infundens,in creans bonitatem in rebus. Ergo amor, quo Deus nos diligit, causando in no- his gratiam, di charitatem habitualem, per quam e imcimur Ohiectum diuinae dilectionis supernaturalis, non praesupponit actum dilecti Omi, quo nos prius dilexerimus eum resed potius per eandem gratiam , chari tatem causat in nobis,& per nostrum liberum arbitrium gratia informatum eandem dilectio flem , de contritionem ex illa procedentem , quae est ultima dispositio ad gratiarnia Licet enim electos semper amet Deus, secundum aeternam praedestinationem, quae immutabilis estem hilominiis, quandiu sunt in peccato mortali, non eos diligit simpliciter amore supernaturali, secundum praeientem Iuli tiam, quantumuis causet in illis fidem ,
alia auxilia, quae cum PecLat mortali compat untur
258쪽
simuli sed potius eos odio habet, quamuis secundita uideos diligat amore supern Murali,quatenus causet in illis fidem,& alia auxilia, quae cum pecca o mox tali compa
X X. Tertio probatur conclusio ex Concilio Arausicano Concit. secundo Canon Iri ubi sic dicitur Debetur merces ho- ausis. nis operibus, ant, sed gratia, qua non debetur, ρraeedit, ut ni Quς verba necessario intelligenda sunt de gratia iustificante, sine qua opera esse non possent meritoria . Etenim , ut merces debeatur bonis operibus non sumest, quod procedant ex actuali auxilio praeuenientis gratie alias opera quibus remo te disponitur peccator ad iustificationem , similiter contritio sub ea ratione qua in genere causae materialis precedit infusonem gratiae iustificantis,essent meritoria vit faetern q, quod reontra veritatem est, & contra doctrinam a ctoris Et Canone a I. in principio exeo probat, dii ctionem este donum Des, quia Ipse dedit nobisLut eum diligerernus,qui charitatem diffudit in cordibus nostras. Verbo,cum loquantur de proprio merito de condi- gno, cui propria merces respondet, ut Auctor admittit, etiam de charitate habituali, que simul cum gratia iustificante infunditur, inte ligendae sunt Aliata, Nec satisfacit soluti illa auctoris asserenti&Tverti, Euatio. ulla intelligantur de proprio merito de condigno, vinum
de duobus dicendum esse, videlicet, quod tale meritum in prima contritione non inuenitur , vel si aliquod ei tribuitur,non conuenit illi,ut est disponato ad gratiam, sed ut in eodem instanti per gratiam insormatur , que informatio non est per effetentiam,sed per solam habitudinem ad personam gratam, quae in alio actu in posteriori signo naturae resultat ex ibia lanctificatione per pugin stinae Hec enim sinutio partim impugnata est supra opartim consentit cum nostra sententia et partim G illa
differes Et quidem , quod illa ultima dispoStici ad gratiam sit merisoria vitae aeternae,iam in tertio fundam to probatum est, ει ostensum, id negarynon posse,ut co- uincunt rationes ibi adductae. Quod vero ait, contritionem illam , ut ordine naturae antecedit gratiam iustificantum, quatenus est diiEositio ad allam , sub hae pra,
259쪽
An stimidi positis ad grat i effectivae a gratia ars
eis ratione meritoriam non esse vite aeternae *d ut in eodem instanti temporis per gratiam iustificantem in insermatur, conuenit clim nostra sententia, hoc enim denos fatemur, ut dictu inest supra . Sed in hoc est diffe- informatio este non potete, nisi etalis contritio procedat emcienter a gratia iustificame mediantibus habiti-hus infusis charalatis, seu poenitentiae inam talis informatio saluari non potest per solam habitudinem ad personam iustam . Ru eo quod gratia, & charitas haheant aliquem influxum in eandem contritionem , qui necessario debet esse ussuxus causae efficientis . Q iisdex eo paretinam sola concomita tia charitatis, gratiae habitualis non sufficit, ut actus elicitus homine iusto sit meritorius vitae aeterna: sed necessario requiri itur, quod formaliter, aut virtualiter referatur in Ueum, tanquam in ultimum finem supernaturalem , ut doce e Sanc, usu homas I. a. quaest. II . art. 6. quaest de S.Thora malo artos ad 7. Mati di in primo sententiarum dist. . . quaest. I. art. 3 ad 6. Maietanus a. di quaesit. UMMU art. 6. Et ratio id suadeta nam absque tali relation actus, quantumuis alias ex obieseo sit bonus, dicitur, Zeest informis,sicut .fides, quae Nane In peccatore . Et confirmari potest; nam alias si homo iustus solis viribus naturae ex sola pietate maturali det paruam eleemoaynam pauperi petenti, talis actus est et merrtorius viatae ternae , etiam si per charitatem non ordinetur formaliter,aut virtualiter in finem supernaturalem . Prois batur hoc nam est altus hominis iusti alias bonus ex obiecto et consequens autem est falsum , nam actus meritorius vitae aeternae procedere non potest ex sesis
Quarto probatur ex illo Qqmmuni principio Philoso XXI.
phiae superius in primo fundameto stabilito, Caulae sunt sibi causae in diuersis generibus causarum: Ergo calor ut octo, forma ignis, verbi gratia possunt sibi inuicee se causae In diuerso genere causandi , ita nimirum , ut calor sit causa formae ignis in genere caule materialis, seu dispositivae, consequenter prior ordine naturae in hoc genere cautanda, forma vero ignis tu causa caloris
260쪽
ax Responsonoem Lib. V. Cayut XIV. in genere causae essici ni is,& consequenter in oe ge-s Th. nere cauis imo impliciter loquendo si tirror inimidem calor, quod expresse docet anctus rhomas .paris quaest. . arta It in solusione a 'et argumentum . Mait , in dictosso in via qenerationis orcseed sperfectionem . ad quam dimoni in his , quin merenitae
pasciuntur: ita natiarariter myrictionem sequitur quaaoqvr eonfecutus est. Sicut ea γ, sui fuit di hostio adfrmam st is . est us sires en d forma streuciam a praexistinus Erg idem proportionab liter dicendum ei in praeienti de gratia, charitare habituali, contritione, quae est .ltima dispositio ad eiusdem gratiae, de ises char iratas infusionem Respondet Auctor, Diuum Tho-Md. Ora mam ibi noni ui de eodem numero cal ore , sed Mis Mai G. duo a,qui propter immediatam successionem e modum unius nominatur; cita unus est calor, qui fuit dispositio praeuia e non procedit essectiu&alarma ignis, di a Ius calor est dimanans ex forma ignis,qui simpliciter est posterior natura , nullo modo forma priora Haec tamen explicatio , praeterquam quod est contra Contextum 8ancti Thomae,tum in eodem loco, tu eriam eatis, mi in aliis allegatis superius ubi illud Axioma Philosophiores qui ei exerripli sicat in omnibus quatuor generibus causarum sulcmadi milia ratione probat alium esse numero calore ut O
I ira a cio, qui est vitima dispositio ad formam ignis,alium ve 'r ψη ro esse calorem , qui effective procedit a forma Unis. I Etenim si hoc esset verum,assignanda esset cauta , qu z. Orrumperet calorem illum , qui est vitima dispositio
ad formam ignis jam duo eatores solum numero GL ferent non possunt fimuIesse in eodem subiecto ted nulla potest assignari causis,per quam corrumpatur a lor ill qui est ultima dispontio eius enim corrupti nis esse non potest causa forma ignis , quae introduci tur;quia nullam habet contrarietatem cum calore alio, ut octo. sed potius ille calor, ut octo , est connaturalis formae ignis et ne etiam potest corru- , vel expelli a calore,ut octo, qui procedit effectiu a torma igni pro pter eandem rationem,quia simile non agἰ in sibi simi,e,nec illud corrumpit, sed potius fouer,nam coIruptios vel expulsio unius formae fieri non poteit,nisi ab agentu