장음표시 사용
291쪽
S.Ihom quaest.2 art. 6. in argumento; sed contra, probatiquod charitas non augeatur per quemlibet ac tum, etiam reis missum. Nam ectus inquit non excedit Dirtutem eas
D sed quandoque aliqui actus charitatis eum aliquo torpore, etremissione committitur. Non ergo erdueis ad exeeuentiorem ebaritatem, sed magis disponit a mi
XIII. Respondent concedendo, posse num actum inten Dem eo sum plus valere , quam plures remissim , etiam sic λ μ 47 contingat , numerum graduum aequalem esse tria pluribus actibus nissis mul sumptir, ac in uno intens , quia dissicilius est operari sinin unum per- lactum actum, quam paulatim plures rem istos. Et eadem ratione non dubitant , quin meritum plurium annorum possit diligentia unius anni compen sapient. . sari is expleri, iuxta illud Sapient quart. Consumatus in breu expleuit tempora musta. Nihilominus tamen emam ei cemim , posse e contrario longitudine temporis diligentiam parui temporis con pensari is per multitudinem actuum remissorum aequari praemium, teritum cuiuscumque actus in tensioris, plurium , etiam si tequenter fiant, de per Oollissimum Martyrium terminentur. Et ad illud quod obiicitur de ιrtyrio respondent , quod quando bonae vitae, licet breui adiungitur Marty- rium, est specialis ratio, tum augmenti ex perfecti ne is priuilegio Martyri , tum maioris securitaistis in certitudinis in consecutione praemi, quia per Martyrium certissim impletur illa conditio, si1 Impum. an gratia decesserit. Sed per hanc solutioncm visa 6 gumenti non evacuatur, quia non procedit de augmento gratia in esse gratiae, quatenus per illam me- dijs operibus honis habet ius ad gloriam, & mal rem gloriam, secundum quod actus charitatis etiam re inmissi multiplicantu ride hoc. n.n n et Inter nos conterillio et sed argumentum procedit de augmento gratiae de charitatis in esse entitativo habitus, seu qualitatis. Et contendimus probare , illum, qui per mensem terue ter, irequenter produxit actus valde Intentos Chariatatas,consequi statim per eosde m actus eorundem habi
292쪽
illi intensionem secundum Accifium actus super habitus prae existentes . Solutio autem tantum procedis de augmento gratia in eis gratiae, charitatis, modo superius explicato. Relinquitur ergo, umentum gratia , ccharitatis in esse physico non fieri,quousque prorumpat homo in actum feruenti rem . IAD Primum argumentum ex factis a principio respodetur quod sententia Nominalium eo modo intellecta,quo illam refert, impugnat Magisteri annes, noest, nee ruit unquam mahi probabilis , tum propter a tumenta facta pro mea sententia, tum etiam pro anconuenientia,quae infert magiste Banues ex sententia Nominalium. Quod si aliquibus modernis Theol Eis placet illa sententia , iis forsitan erit probabilis, sed tenentur argumentis adductis in contrarium sati
Illi vero Doctores, quos Auctor pro sententia Nomi XIV .
Malium adducit, non omnes illam sequuntur , sed aliquiexpresse defendunt nostram lententiam , quantum ad hoc , quod per actus remissos non augetur statim habitus prae exissens,ladlatim homo per actum feruentiorem fuerit ad illud augmentum suffcienter dispositus Etenim Magister a victoria, qui fuit primus inter Thomui, sterstas nostra seculi,qui in uniuersitate Salmathicensi vera a victoria
intelligentiam doctrinae Sanct Thomae introduxit, non ait in illa relectione, quod per actus rem Isto augeatur
statim gratia in esse habitus, seu qualitatis, sed solum concedit,quod augetur ineste gratiae; nam ad quaesti nem his duabus respondet Conciusionibus Prima Co clusio. Per quem ιbe actum ςbo usuri montumui re si a viam iam meretur qui , O habeb3 motorem Hor am ctori, senis Quam prohat ex o ancto Thoma imas u a ustio iεii circam a. ariuulareris .e secundosecundi ossione iis umenuigesima quarta art cuia νεκω, δεσeυὸν tas 3 sure sentem grauae.
293쪽
uam dignius, magicaeeeptum ad vatam ternam is tErgo qu prius eras ratus,ve decem, sistro actu, tis duo, dabentur ei duo ξγώων toris am est gallor. De duod σιm. Quinus verbis non obscure indicat , se loqui deis gratia in quantum per illam mediis operibus meritorijs acceptatur homo ad vitam aeternam, quod nos fatemur. Verum est quod idem Magister a Victoria in eadem relectione valde obscure loquitur, nunc in una sententiam in nunc in aliam inclinare videtur. Vnde In fine inius relectionis sic concluditu Uerum in bacmateria Deilius esset ibi dicere, quod m, quam
quod eis vero Eodem modo iunt intelligenda quae iv dicit Andreas de Vega verba autem illa,quae adducunvisa , tu ex Magistro Soto in distinct. I . q. a. art. . illo
Ad Mi in loco non habentur: led in distinct. I . quaest a. art.1. to ubi expresse tenet nothram sententiam . Nam pertractans illam quaestionem et Utrum ad remissionem veni
Ilum requiratu gratiae infusoirespondet, non possesari Auiusmodi remistionem, ne augmento gratis in genere gratia. Et ratio est,quia non pote eri ebar
ratis. Omnis autem butumedi actus In meritoruιs krgo per ipsum acceptatur homo ad matarem Ariam pergratiam vero formariter acceptata homo auguriam: Ergo i tune maior accusatio, atque adeo maiorgratra in genera gratiq. Et in si Scotus, subdit, quod ieet peι- ealtim eniati non minuat habitumgratις. mbiIommui, quia remissio eius non ι, ni per actum meritorium , tune augetur in genere gratia diuo adider/m, quia forsan quatitas ua, quies grais ingenere quatitatis , nomaugebun per remotiore actu Uque auraresum gloris: quando tam habrius charitatra, quamgr atra premodum pysmij donabuntur aquais m/ms Βάιον iis,
quo nihil clarius dic potuit pro uoltra sentencia. Λuasedit tamen illam partaculam, Ione,propter diuersas opiniones,quae in hac dimcili quaestione versantur. Vnde Immerito allegatur pro sententia contraris . Ovem modo explicandus eli., intestigendus lib. a. de natura,& gratia cap. II in fili ei praesertIm cum cie hac quaestione ibi non agae ex professo sed de alia multum diis
294쪽
Ante actus remissos augeatur gratia a svmri , cidium his itus. Et o probancium contra co- tum realiter dii tingui , sic argu nuntatur. SuqnIam non eadem proportione augentur, quocumque enim remississimo actu charitatis dat Dierem graisa; quonsam cum eumque meritiestrredon uel certus gradus elaria, ad qua
fatim aee piaturia omo: er cum ριr gratiam acceptemur ad gloriam insatim augeatur grasι a. baritas ordper actus remissiores ora non eonfestim augetur, Ut Sanctus Thomas a. a. quςft et . o Theologoruis Iurimi S hom.
constentur. uoniam habitus operaisti potιυι dum re l M'misse operantur , rem ttuntur. Duare quantitas gratipnon eqtisturcinita quantuatem habitus , sed actuum rharitatIs. Cum ergo ait, quod quantita gratiae nos sequHur in via quantitatem habitus, sed actum chartistis,indicat, quod in patria erit actu alica Si quantum ad intensionem physicam inter habitum gratiae, charitatis consumatae . Quod si unus,.aut alic ex modernis I heologis sentiunt qucilibet actu cli ratati S, quantumuis remisso statim augeri gratiam, .charitatem in esse physico habitus , contra illum militant cum S. Thoma ari Doctores quamplumini, quo pro sua lententia rcfert Banes. Hi sunt Conradus o Caietan o Conradr
ad argumenta coli coiitra secundam Conclusionem Capreol. Palud anu&eadem diit. q. I. art. a. Alexander lentis Paludan. q. parte quaeli. II memb. I. ad . . , victus Bonaventu Alexanssira A. iii Inct. I . qui it vltui a Sanctus Vincentius Alonsi
Ferremus ordinis taedicatorum in quociam sermone l' ' '
Siptuagesi inae qui omnes valde fauent nostrae sententiae,
quatenus alScrunt, quod non quolibet actu charitatis
augetur ita tun habitus aratiae, o charitatis, te solum per actus intensior c&quairius aliqui eorum dicant,quodaci bus remissis nulla corret pondet maior gloria e S Ω-cialis , sed Caucrinouo titulo , a bitur tamen propcereo luem actus pecta is gloria accidentalis. Sed ani ac ita sit , nccm , ad inlinutum praetentis disputationis
Αa ccundum arsumentum posset aliquis responde Triquoili ut in priuia iniuirone gratiae haut tuans idem, Reiu sonui in cu in Muta Lauinis Leta II dii Pomsita
295쪽
nere causae est effinus illius . videlicet in genere causae formalis, vel ennis ientis, ut cap. 3. QI . ostensum est alta proportionabiliter in patria actus intensus charita uir tonsumatae eo respondens secundum intensionem omnibus meritis viae, Guantumuis remitas, in gener
causae efficientis procedit a gratia, & charitate consuismata, in genere causae materialis, seu dispositive a tecedit illud augmentum secundum prioritatemem; nam in hoc nulla esiae ibi maior repugnantia, qua fit in via, quando sum cienter homo d sponitur ad prismam infusionem gratiae,AE charitatis, vel ad augmen
Sed haec solutio non est necessaria. rte non habet lolidum undamentum , quia non est eadem rati de agumento gratiae, Meharitatis, quod Consertur in via in esse physico,is de illo, quod datur in patria propter merita, quae prscesserunt in via , ut patebit statim. Secundiergo respondetur ad argumentum, meliussemod in via requiritur disposita per actum feruenti Ore. tuin is ut a Deo hahirus gratiae,& charitatis augeatur phy sice. Moria qua non autem requirit ursu augeatur in patria,&sic est in istaeν insua telligendus sanctus Thomas. Et ratio dilcriminas est,in datur absq in via meretur homo illud augmentum,quamuis non staraut , tim conseratur.Vnde per actum illu meritori u disponi
turi moraliter, physice ad augumentum habitus,sed non confertur illi, donec per actum feruentiorem ad ii ud augmentum se dἱsponat. Caeterum in patria nullum est tale meritum; nam post mortem nullum est meritum, eo quod in vita praesenti comparatur omne meritum, vel demeritum e sed post mortem recipitur poena, vel praemium secundum opera, quae gessit amma, dum erat in corpore . Vnde in patria nulla requirituralia dispositio physica, ut Deus augeat habitus II los; sed sufficie dispositio moralis, quae praecessit in via,dum per quemlibet actum e haritatis etiam remissum meruit homo, quod Deus augeret habitum gratiae, tu charit iis in patria iuxta quantitatem meritorum sicut etiam meruit, quod detur illi lumen gloriae intensum in xta qua ut Lasum eorundsm meritoriun absque eo,quod ad
296쪽
xv II. ereeptionem eiusdem luminis prerequiratur aliqm alia dispositio. Et per haec patet solutio ad Conismationεε similiter dicendum ad tertium, ad quartum, inuintum argumentum HAd Sextum respondetur,quod ut in tractam de visone beatifica,qui, ut existimo, iam est sub praelo, adnotaui per lumen gloriae disponitur intesiectus ad beatificam visionem, quatenus per idem lumen intellectus Luneal creatus fit capax ad recipiendam e sentiam diuinam si, ratione speciei intelligibilis, eo quod per idem lumen V eleuatur intellectus,& Constituitur in ratione potentia θρ μ' supereaturalis ad videndum Deum. Vnde si e speetes πε fmtibilis recipi non me,nisi in potentia insua: ita esseti Tra Euma in ratione speciei intelligibidis iecipi non pol, a nam
nisi in intellectu eleuato per lumen gloriata unde lumen io vilane gloriae habet quide rationem dspositionis in ordine ad metaei iu- receptionem estentiae diuina.ut habet rationem specie u Νιu. intelligibidis sed non est dissolitio in ordine ad actum visionis beatificat sed potius est eausa efficiens illing. . Vnde etiam si admitteretur,quod actus intesus dilectio nis beaeae'. dispositio in ordine ad augmentum habitus Praeenlitentis, non sequitur quos idem respeetu eluciem simul sit causa,Se eff-ctus in eodem genere ea utier nam habitus intensus non est causa actus intensi in genere cau. a materialis,4 es positi e sed ingenere causae efficientis unde in diuerso genere caui posisuntisanuicem praecedere, cap. 3. de 3 expossitum est.' Ad Septimum respondetur, quod quando habitus se ii,
cundum clam intensionem est terminus metati, tuncaniplicari quod idem habitus secundum illam maiorem
antentioncm sit principium effectivum illius. Nam 'ait Sanctus Thomas est impossinite, quod idem si muris 'em uum merendi, 'erminus meriti potest.
Vnuuiui bona abiciam rixaritatis. ut quatuor, pro tuo M. rumpat m actum intensum , t octo, quo disponitur ad 3 augmentum habitus, ille actus intentus, ut octo, pro r duci non potest effective ab hab itu, ut octo quoniam 'habitus, o octo,secundum aliani maiorem intensronem, quam habet super habitum praeexistentem,est terminus merita allius actus Intensi, ut octo. Vnde non pote it
297쪽
producitur effectiue ab habitu praeexi stent i,ve qua tuo eleuato is adiuta per auxilium actuales nim umbi ri octo, quoniam impatriae actus dilectionis ratissis n. est meritorius austinenti habitus es IIuod tunc confertur, bene potest secud probabalui ententia' disponere ad illud augmentu,& simul procedere effecti ut an Oee hobi tu,quant uuis intens, Et promen eandem ratione di , echinessi c. I 3.contritione,quae est ultimae dispolinti ad invfusionem gratiae. cha tritatis a prodaei effective ab havbitu gratiae & charitatis', inuicem praeceder alta diuerio genet eausis quoniam tontritici illa, non est meritoria prina .gratiar . ideo hon se mitis illud in , Corrueniens, moil scilicet aliquid siet mincipium est, ctiuum meriti, terminus eiusdem mer tisas Thon Ad octauum respondetur. verba illa inuraho m. a.vallegata, esse quidem intelligenda de dispositione in Conatu, qu meretur homo augmentum habitus, talis autem dispositio, Λ: eomatus haberi non potest nisi avia . in patria vero conatus ille intensus is diis politio non est meritoria augment habitus gratiarnis Charita tis , quod tunc confertur, sed solum ei primium merisorum , quae precesserunt in via'. Vnde ex verbis liniis Sancti Thome nitii concluditur contrae noli ram sententiam Imo verba adducta in eodem argumento ex tis a quae ita It q. art. . ad 3. multum fauent nolim sententiat. Sicut en in vita aeterna, quam ' meretur per actimi charitatis non statim redditur , sed suo tempore: ita etiam augment m. abi lux his charitatis, quos quis meruit per actus remit sos, andaequales cum
habitu praeexilientiu edditur in patriae, ub1 datur honinni totum praemium , quod meruit In via-Αdmonum argumentum respondetur per ea a quardicta sunt circa rationes. adductas pro nostra iunxvi
298쪽
DE Vctor cap. praeeedenti allegatus. I. qui nouissime de hac materiae misi lib.
scripsit, amrmat, gradus omnes 9 ingratiae, quos iustus per actus re t a cap. s. missos charitatis meretur,statim, a fine ulla dilatione nullaue expectata dispositione illi conferri; ac proinde iustum non solum per omnes hos actus mereri, sed etiastatim consequi suae gratiae augmentum, doquitur la augmento gratiae non solum ineste gratiae , quatenus per illam medijs operibus me- Titorijs acceptatur homo ad gloriam et sed etiam in e sese physico Mentitatiuo quod Illi conuenit In trinsece in ordine ud subiectum. Idem dicit de augmento cha L, ritatis,4 virtutum omnium , quae gratiam aindican hue 'tem consequuntur . Probat suam sententiam sequen- . . . tibus argumentis. 'Primo auctoritate Concilij Tridentini est. s. de Ius ficatione cap. 6 ubi docet sancta Synodus , tu Iorpe bona opera, que procedunt exgratia charitare ,
cesserιnt eonsequendis Dere promeruisse. Qito probati . . concilium ex illo i Corint i 1. Ahundas in omni imopere bono scientes, quod Iabor estιν non est inanis in 'Domini: non enim iniussus es Deus , ut btiuisatur
ctus solummodo, flana esse iuuisicationis adepis , non aut mi ius augenda ea am, anatbema sit. Et Can. 34. 4 quis dixerit, hominι rustificat bona opera taenet Lia Ll a dona
299쪽
Ciuum membμum ou , ni, non ore m3 eri augmentum gratiae, itam ae emam, O Mus ite ate ne in tamen ιn gyatta dee erit, consequultionem, atque etiam gloria augmensum , anactem τὰ Concilium autem l quitur de vero augmento, realici prius gratiae,&iuialum est impedimentum, quominus illud statim reci- Pi iri etiam propter bona opera remissa Ergo statim augetur etiam in esse physico gratia propter bona opera remissa secundum totam latitudinem actus pra habitum incluta nulla potest assignari ratio sufficiens, propter quam augeatur secundum medietatem, vel tertiam partem , aut quartam Ergo augetur se- gundum totam latitudinem actus.
Confirmatur primo. Vbi Conciliu non distinguit,neemitat suam doctrinam nec nos distinguere debemus, vel eius doctrinara umitanae. Sed Concilium Tridentinum non distinguit de opere intenso, velis emi ko, cum definit,mereri iustu de condigno per eadem opera. nec limira suam doetrinam ad augmentum conferendum postmodum , cum se disposuerit per seruentiorem actum . Sentit ergo, quod statim augetur gratia per quodlibet opus meritorium, etiam rem lisum.
Conlirmatur secundo. Nam in merito, quod nece
sario requirit conditionem , ut per illud consequatur iustus praemium promistum , illam expresse apponit Concilium , dum ait in Canone 3 a quod per bona
opera meretur homo vitam aeternam, ipsius vitae
aeternae in tamen ingratia dere serit, consequutionem ἰnam illa limitatio erat necessarii, ut iustus per bona merita consequatur actu vitam aeternam; eo quod per peccatum mortaficantur omnia merita praecedenti . Cum ergo Concilium nullam apposuerat limitationemi
amantum ad consequutionem augmenta grat Iae, quod meretur homo per actus remissos informatos gratia,
a charitate, non debet coarctari ad consequutionem augmenti gratiae conserendum, cum se diipo fuerit peractum iriuentiorem , beatis ergo concilium, quod
300쪽
F ohonuntia obiectiones ora a ramissa. 1εstatim recipit homo illud augmentum. Confirmatur tertio. Nam in eodem cap. Io. ait Con. ei litim, quod semet iuniscati, euntes de virtute in vi
tutem, renouantur de drern diιm. Renovari autem non
dicuntur , qui pluribus titulis eandem gratiam in eo-cem perfectionis gradu tenent hane vero renouati nem declarat Concilium fieri per augmentum gratiar
Exhibendo inquit ea arma iusiti in sanctissationem per obseruationem mandatorum Dei, cen a in ipsa iustitia pι Chris gratia aecepti, cooperante e bonis
operibus crescunt. Ergo tale est hoc augmentum , ut renovet hominem de die in diem . est ergo verum , internum , non per solam, qua Dextrinsecam denominatione ex nouo titulo, vel ex nouo actu, que producit. Confirmatur quarto ex illis verbis , quae addit Concilium , Crescunt, atque magi iustisantur, Mallegat testimonium Scripturae pocalypsis ultimo Eccles. I 8. ποιάb ubi monentur iusti amplius semper iustificari, Iacob. ILEGles quod ex operibus iustificatur homo . In qu bus locis . secundum verum Ecclesiae sensum , Iustificari idem est, i ςvh quod in iustit a crescere, Magis iustum fieri, ac denique add t Hoc iunitia ineyementum petit Sancta Ee-eIesia eum orat, Da nobis Domine et . pei, chari. ta τι augmentum. At Ecclesia verum, reale aulamentum harum virtutum petit, non quod nouo titulo conferatur, vel conseruetur. Postea vero in Canon a defiat Concili una, iustitiam acceptam perhena opera augeri Ergo in eodem sensu loquitur de reali augmento , nam Canon ille doctrinae capitis decimi respondet. Confirmatur quinto. Nam idem Concilium cap. 3ε. Sessionis allegata ponit condationes omnes nec et Sarias ad meritum vἱtae a ternae S addit Aihi ipsa usi μιicam ius de s credendum es, quo minus Mitam alernam ere premeruisse Mnseantur. At inter illas condiatione non ponit, quod actus esse debeat tantatis e tanta intentionis , liue absolute , siue per comparatio nem ad habitum et Ergo non lotum non est illa condiatio contentanea Concilior sed etiam vidvis Iepugnans