장음표시 사용
301쪽
Secundo arguatur ab incommodis , quae ex contraria sententia consequuntur. Nam si perametitur ualicemitia anterpretandi defini ionem messii insensu Me improprio,etiam posset quis negare,grariam habitua lem ver ,3e in se augeri per actus intensiores, vel posis iustum per opera meritoria, quantumuis excellenti . hoc mereri,ied solu, ut nouo titulo gratia eadem con feratur. Item qui iis sit de fide certi, gratiam augeri per sacramenta vivorum, posset quis dicere . . mnia intelligi de vero augmento, sed quia nouo titul Q confertur, vel potius conseruatur . Nam si expositio habet Iocum sine errore in una locutione aeque doctrinali ,
Tertio. Nam Scriptura. Cone illa, patres docent. mereri iusto per bona opera suae iustitiae incrementum: sed actus remissi eharitatis sunt quaedam bona operata. Iustorum Ergo per illa meretur iustus idem augmen.
si dicatur,argumentum procedere ex puris particul ribus , ac per consequens non est e bonum Contra hoc est marium argumentum , licet Concilium mon addat signum distribuens, nihilominus de omnibus iussis bene operantibus loquitur quia definitio est doctrina is , Nuniuersalis et Ergo cum dicit , Ipsum, imatum mer
ri,cte perinde est,ac si dicereti quemlibet iustificatum Confirmatur.Nam alias sequerentur magna absurda.
quod scilicet definitio sit incerta , quod liberum sit unicuique determinare illam ad hunci vel illum iusti
Quintum argumentum est. Adultus, qui post baptis.
reum solum exercuit actus remissos, maiorem gloriam consequetur,quam infans baptiareus quia reddet Deus praemium unicuique ecunoum opera sua ac proinde maius praemium et, qui aliqua bona opera habui quam es, qui nulla habuit, v in aliis , verbi gratia, In bapti iamo sint pares: Ergo per illos actus remissos meruit adultus illud augmentum gloriae, di consequenter auς
mentum grati quod est dispositio ad gloriam, seu scioma, cui ei proportiosiata vilio beata Sexto
302쪽
Propon mumdisiectiones' eonfra praemissa. sex o idem po batur a priori. Quia meritum ex par, III. te operis fundandum est in intrinseca bonitate , diis gni rate operis hanc.autem habet actus charitatis substantia litem, ex vi suae entitatis in speciei, quam habet ex tendentia ad tale obiectum , accidentaliter autem. seu quo agradum honitatis, habet alorem suum ex Circumstant IIs,quarum una est Intensio migradus in se, absis lute spectatum quod autem comparatus adia hi tum sit maioris, vel minoras intensionis, parum, vel nihil conducit ad moralem dignitatem, vel aestimationem actus, si caetera paria sint et Ergo illa conditio motoris intensionis per comparationem ad habitum pree
xilientem est impertine S. Confirmatur primo. Nam alias sequeretur altum, ut ceto , non esse meritorium alicuius gratiae in habente his bitum , dicto , vel ut nouem in esse meritorium
gratia in habente rantum gratiam , ut septem , quod plane est absurdum, cum aeque bene operetur alias liabens maiorem gratiam dignior sit, o magis amicus. Conni matur secundo Quonia alias etiam ex opposita
sententia sequeretur, hom me mereri per aliquos actus, quia remisse operatus est prius,& non mereri peractus similes, quia prius itit ense operatus itaquo rcerte a surdum. Ac contra prudentem rationem iustitiae distributivaresse videtur ,equelas itera nam si peccator feruenissimo actu amoris returgat a peccatori rideo magnam gratiam consequatur, di postea iterum, atque iterum da ligat, non tamen intentius, nihil gratiae merebitur Si tamen si remisso amore iusti MatLs essed, de postea efficis et actus absolute quidem aequales prioribus , es respectu intensiores, quam re ista rati , Vereretur nouos gradus eius. Septimo Ponismus canima quo Deus ordinaretio I mines ad beatitudineat, .meritum eius sine habitibus. intulis per actus si per naturalis, eius dum rationis facio en auxiliis His enim prouidentia modus non in uoluta re Pugnaritiana illo autem posito omnes actus amor S UO,lscnc cruori praemi elSenti alli, qui . ad hoc meritum non est necessaria determinata intensi abloliat v nuu Huri otian. ubi neque tundie is et ali
303쪽
qua et pectiva per comparationem ad habitum qu a, non essent habitus ut suppositum est: Ergo quilibet actus e haritatis,cuiuscumque intensio cesset,haberet suum meritum a Frgoin nunc etiam habet , quia noria est homo factus peioris conditionis per infusionem hohitus . Neque eit credibiles actum , qui esset merit eius in homine iustificato sine habitu, non eis meriistorium in homine qui habet hahltum. . . Si dicatur ad omnia haec argumenta iustum peractus remissos mereri quidem augmentum gratiae , de charitatis,is augmentum gloriae,sed sicut gloria non statim confertur , sed sito tempore ita id augmentum gratiae , eharitatis non conferri statim , sed quando tuerit iustus per actum feruentiorem lassicienter dispositus ad augmentum eiusdem habitus. Contra hoc est. octauum argumentum. Hoc meritum, quo iustus per bona opera etiam remissa meretur augmentum abi tus gratiae in charitatis , est meritum de condigno, quod subinde fundari debet in promissione diuina sicEt laetari meritum gloriae iuxta illud lacob. r. Beatus Oiν, vii μ' Iusseri tentationem e quonsam eum probatus fuerit accupiet eoronam ite, quam repromi ι Deu diligentibus se. Sed talis promissio,cum fit omnino absoluta comparatione augmenti gratiae, non dependet ex illa coaditione, videlicet , si per aetum seruentiorem te dispotuerie ad illud augmentum recipiendum Pnam talis conditio,
neque ex Sacra criptura, neque ex Contilissa aut Paretribus colligitur et Ergo etiam si iustus non prorumpae in feruentiorem actum, dabitur illi statim augmentum gratiae,& charitatis, quod meruit per actus remissos. Nonum argumentum Nam si este necessaria aliconditio ad conlequendum hoc augmentum praeterlam, quam Concilium apposuit tauquam nece waria i . ut iustus assequatur gloriam, quam meraιt videlicet, lidecesserit in gratia, equeretur, quod cx desectu illius Londiti cim posset Deus gloriam uenegare uitιs, qui Ingratia decedant, quod tamen et contra illud, quoa
304쪽
s uela vero probatur. Nam quando aliquid promittitur alicui sub pluribus conditionibus, si altera illarum deficiat, promi usio nullam inducit obligationem, sed ipso faeto est nulla.
Decimum argumentum es promittit aliquid si v.
certa conditione,impleta conditione obligatur ad statim dandum, quod promisit. Unde Matthaeicio. Pater familias praecepit proeuratori Ho, ut statim redderet
operarijs denarium , quem meruerant overando in viisnea. Et Leuit. Is similiter praecipitur: Non myrabituμ opus mercenarii a usteinque mane. Et Tob. . aeuieum '
que aliqu/d tibi operatus fuerit, Hatim ei m reddem μ. 0b fitue Sed Deus promisi iusto gratiae augmentum sub
conditione operis meritori absque ulla alia conditione .vel dispositione feruentioris actus charitatis Ergo adimpleta illa conditiones, etiam si actus sit remissus, Harim Deus reddit praemium illud promistum absque eo ouod expectet feruentiorem actum si dicatur, pro hac vita solum esse promissum augmentum gratiae,& charitatis in esse entitativo, pro ut responde merito actus intensioris secundum excessum. Contra hoc est Undecimum Argumentum . Nam tunc plane equitur,liastum quantumuis feruenter, strenue se gerat Inae ibus dilectionis pro tempore huius vitae, nunquam in illo posse consequi augmentum debitum adtibus reis missis,nec totum debitum actibus intensis,sed solum illud augmentum,quo gratia fiat in hac vita aequalis intensior adtuἰ,quem iustus exercuit. Hoc autem videtur inconueniens, aequitati,& suauitati prouidentia Dei minime consentaneum . Quia eum praemium augme t gratiae sit proportionatum his actibus seeundum to tam latitudinem eorum,ut supra ostensum est,in ali qui sit praemium accommodatum statui viae, pro illo utilissimum,videtur alienum a sapientissima ordinario ne Dei. v non reliquerat viam ad illud in praesenti statu via integre obtinendum.
Duodecimum ain Ni liberum nobis est dieere,Deum non augere in hac vita gratiam ex opere operantis, i ii 's posito actu intensiora, eadem ratione posset tiandi, Mis quod
305쪽
α Responsionum Lib. V. Caput XVII.
ouod alij dixernnt, etiam in vita futura non dari augis Irentum respondens actibus remissis, nisi post illos ita hac vita praecesserit aliquis actus intensior ill i, 4
bitu,non quia merito r; non sint, sed quia non merenis tu consecutionem illius augmenti, ni Rub illa conditione;nec Deus absolute illudii omisit, sed sub hac conditione , si per inrensiorem actum in hac, ta se disposuerint. Quia si illa conditio potest exigi, vel adiu gi promtissioni Dei pro statu huius vitae sine auctoritato
Scripturae, vel Ecclesiae, cur non poterit defendi etiam pro statu vitae futura P Si ruris dicatur, augmentum respondens actibus rem Issinunquam dari in via, siue, homo se disponat per actum intensiorem,sive non ,dari vero semper in patria. Contra hoc est Decimum tertium argumentum;quia nulla ratio probabilis reddi potest, cur in termino via detur sine dispofitione praeuia vel tunc, vel antea requisita ultra meritum,& in empore viae nunquam detur, etiam si homo quantum potest, Mi se est, faciat ad illud augmentum Consequendum. Nam quo ad hoc genus premit nulla est ratio disserentia inter viam, & terminum eius, quia est praemium accommodatum viae,& fructus ad viam ipsam melius transigendam. Confirmatur. Illa dilatio habet rationem oneris,ae rigoris in quasi cuiusdam poene , quae in ordine diuine prouidentia admittenda non sunt, nisi manifeste conis siet, vel de voluntate Dei, vel de culpa ex parte hominis , vel de aliqua causa cogentea nihil autem istorum hic interuenit, quin potius oppositum videtur colligi Anoe, , , A Scriptura nam Oannes absolute dicitu' ut iustis Eccle i es, Φηfi cetur a.buc. Et Sapiens ait, o oe aris inque ad mortem iuniscari. Et Goncilium Tradentinum similiter de iustificatas, non dicit tantum, crescere merentur, sed, crescunt, magis iuri seantur. Et Canoneas ait, iusitiam augeri coram Deo per bona opera:Ergo non solum per illam merentur,quod gratia, Iustitia augeatur, cum iustus proruperit in seruentiorem actum, sed statim, etiam si nunquam prorumpat in actum ser-
Confirmatur Secundo. Per gratiam habitualem iussi
306쪽
Proponuntti obiectiones eontra pramisa a s eatur homo . Ergo ut magis iustificetur, requiritur, ut augeatur praeexistens gratia: sed Concilium,& Scriptura dicunt absolute, quod per bona opera magis,ac magis de die in diem iustificatur iustus Ergo statim datur
augmentum eiusdem gratiae propter meritum honorum perum a quantum vis sint remissa.
Hye argumenta partimampetunt sententiam an VII. esti Thomae, partim opinionem Mael str Bans, Argumeta
partim vero sententiam traditam disputat. 6o de Au φυνο ιιεxiliis,quibus tamen sati&faccre oportet, praesertim eum circa grε- Auctor num. 39. eiusdem capitis terti contendat, do g-.3ctrinam traditam in illa disputationeo is de Auxiliis . . IConclus se bis temporabui, μου itιanibus es Det'Coneiri Tridentim parum accomodatam; sed ex his,qua ruat sedea
capite pracedenti dicta fiant, licentur infra, discero iam Faeere poterit pius lector, quam sine fundamento haec οὐ
dicantur, & cum non modica irreuerentia doctrina:
Sancti Thomae, qui pluribus in locis asserat expresse,no quolibet actu charitatis augeri statim habitum, sed cum iussius fuerit dispositus per actum feruentiorem ad
recipiendum illud augmentum , t constat ex dictis ea pite praecedenti Nee enim hactenus aliquis alius o et o ausus est diceres, doctrinam Sancti Thomae circae augmentum gratiae .charitatis, quam tradit r. a. de 2 a locis superius ablegatas esse bis temporibus de L
omnes enim norunt, quant feceri semper Sacrum Concilium Tridentinum doctrinam Sancti Doctoris siquidem ex eius articulis decreta desumpsit quamplurima, quae in suis definitionibus sub ipsismet verbis Sancti homae constituit; sed de hoc satis. Ad argumenta ergo proposita , quatenus militant contra sententiam Magistri Banes, ipsemet respondet.ι 2.3.quaest.2 .art. ε dub. a. clarius in sua Relectione, vel pologi d augmento charitatis. Quatenus vero doctrinam traditam in illa disputatione sexagesima deis uollis Conclus. .ino impugnare videntur, singulis est occure dum. Licet enim in superficie aliqualem habeant appa rentiam, verbis tamen iis intentione Sacri Concilii Irideat sincere consideratis, nullam habent subii Re
307쪽
tiam. Ad cuius euidentiam tria iundamenta suppone ais
viti Primum fundamentum est, quod ut notauit Magister
Bahes a. a. qua st a . artie. 6 dub. a. Conclus a de
caue.Υνid. mi, Concilii Tridentini nihil determina contrarium misi, o opinionibus , quae inter catholieos Docaeores de augis
in tetio cir mento charitatis,& gratiae . de gloria merito versa nisca gratia, tur Probatur. Quia mens Concili secundum commuiso barita nem regulam Theologorum desumenda est ex intelliam' um gentia erroris , quem destruere, atque damnare inten- m- dit. Cum ergo esset Lutheranorum error, quod omnes iusti sint aequaliter iusti per extrinsecam iustitiam Christi quod nulla opera iusti sint meritora augmenti iustit; ae, aut gloriae sed solum esse figna adepta iust μ' , tiae per solam fiduciam certam de misericordia Dei, non imputantis peccata propter iustitiam L. hi isti hinc
est, quod Concilium directe detri nat contra praediactum errorem l ut heranorum,qui uniuersaliter negant. posse hominem iustificarum reseere per bona oper oin iussilia , aut merito dici tamen propterea existis
mandum est , Conc Ilium determinasse, quod quaelibethona operari quomodolibet arit ab homines, qui est in gratia, natam augeant gratiam Eandem explicata nem tribuit Concilio tradent di idem senti Docti mus , iijssimus Pater Magister Frater Petrus auIus Fr Petrus Philippus in Academia uniuersali Perusin olim prima-Paul Phil. rius ain cologia Professor, ex consultor banctissima Iris quisitio nas in re laci lone secunda de augmentativo cha ritatis pag. 7 . ubi ait , quod Concitium non formas hane propestionem Oniue aism:Iulius per omne actus meretur augmentum gloria in grat3 4 seu statuit pro intronem contradicentem error Lu. berano,qai es, --sώm nutu opere suo mereri guriam,ve gratιam. Huie autem inusnitas partιcularis a lsrmativa centraa eit. Idco, quantrum pendet ex inten ione Lon ιιιι ,suu sit ceritas proposiιonr pararcularis opus insitiis alia quod opus ius ii ex charriare factum me resur. Et eodem
modo explicat Oncillum Aravii canum secundum
non I 8 ubi habetur Merces debetur bonas, peribus, fi fiant et ut autem fiant,gratia Dei praecedit. Vnde aut nu
308쪽
Auctor in eadem relectione a. conclus. 8 pagoos irata It7. ex mente Sancti Thomae probat, quod quolibelactu eba ita is meretur iustae eiusdem ebarstalliaram in tumet attamen non Datim quotibet huiusmodi m. ita augetur baritas, sed solum cum habetur actus intensioγipsa pr xisente charriat augenda. Et contrariam opiis nionem Nominalium validissime impugnat . Nec est credibile,Concilium Tridentinum detinire voluisse opianionem Nominalium eIrca gratiae in charitatis augis mentum , de qua opinione nulla ruit mota quaestio tria eoden Concilio , sed de Lutheranorum haeresi superius
Secundum sundamentum est, quod sicut in naturali bus tam dispositio remota, quam proxima dii ponit subiectum ad consecutionem formae , quae tam dii posi chaνitus etἰonibus remotis quam proximis corresponderit, sed ad Asremis nunquam introducitur forma, quo ad usque adueniat si di onuι,ltima dilpositio, eo quod solum dispositiones remota re cadi bon inducunt eandem formam , neque introducunt in iatil suhiectum, sed virtute ultimae dispositionis ita propos tam η' tionabiliter in augmento physico gratiae, in hararatis actus remissi mereatur quidem augmentum habitus , fiesuo modo ad illud disponunt subiectum , quia tamen solum remo te disponunt, non inducunt li tam augmen tum habitus in via. Vnde donec adsit actus erue setior, qui est ultima dispositio ad augmentum habitus, noria, augetur a Deo, sicut etiam seruatur in prima intutione gratiae, quae adultis nunquam infunditur a Deo,nisi per contritionem sint ad illam suffcienter dispositi Ne tune illud augmentu an non solum datur propter actum intensiorem, tanquam propter meritum Med etiam propter actus pracedentes remalsos , vel aequales , quibus re X. mole, succcssiue disponebatur subiectum ad illud Grai HIRugmentum. litus , - Tertium fundamenthm est, quod gratia et charitas ι λια dupliciter potet augera vero, di reali augmento. Primo in ordine in iubiectum , in quo phulice intenditur per η phys ΦmaaGrem auicationem in eodem iub ecto , a quo su
inde remouetur dissicilius m hoc augmentum est phν in απι -- civici Mombur. Nam cum sint
309쪽
εν sponsionum Lib. V. Caput XVIIa
accidentia, quae inhaerent essentiae animae , vel erus pctarentiis, latcidentis esse lit inesse , ut ait Aristoteles, tua augentur secundum essentiam, quando intenduntur ι mag s radicantur in lubiecto , quae doctrina est expressa Sancti Thomae a. a. q. 24 art. q. ad I ubi ait, quod ebaritati non conuenι quantita dimensua: Gds-ιum quantua Dirtualis, qua non foliam attendttiar securiodum namerum obiectorum, Ut fel eat , plura, ve iam
erora diogantur, sed etiam Heundum intensionem actus, Ut magis in minus aliquid ditieatu , ct hoc modo vii maris quantitas charitatis augetu . Quod etiam o in mae δε magis explicat, in solutione ad tertium, cum subdit Midam dixerunt charitatem non augeri se cundum suam essentiam, sed Jtum secundum radici. tisnem insubiecto, e seundum fruorem ora o Pr
priam orem gnorauerunt: eum enim aeeidens ι, erus
sinesse. Unde nibites aliud, linam secundum in
sent/am augera, quam eam mam inesse sibiMyo,quod ea magis eam radieari in subiecto similiter aliam psae sentialis' es virtus ordinata ad actam. Vnde adem es
fam augeri secundum essentiam, di ipsam habere αν
eae iam ad pyodueendum feγuentlaris vinctionis actum.
Augetur ergo essentiatiteν, non quidam ita, quod esse s cipiat, ei esse Gnat in subiecto . out obiectio sua procedit sed ita, quod magis, ae magis an sebarcto Usineiptat.Ergo secundum doctrinam Sancti Thomae nunquam augetur physice gratia, ct charitas secundum ecsentiam, nisi quatenus radicatur magis in subiecto, ita ut difficilius ab eo remoueatur. igitur omne aliud augin mentum, quod gratiae competit,4 charitati, lacundum quod plura, vel pauciora meritatem ιsisa procedunt ab ea, qui siseretur homo vitam aeternam, non erin I. augmentum physicum,in intrinsecum illius, sed mora. Gratia eme,in extrinlecum.
st uati Secundo potest augeri augmento quasi ab extrinse- si morat eo, secundum quod mediis actibus meritorijs accepta--x urti tu homo per eandem gratiam ad maiorem gloriam, ἴmi, risu iuxta merita praecedentia in via, habet in re ius ad s. s. illam , di ii modo augetur gratia a L haritas In esse . - grata lim tua Miam per actu L HSOS, ecu
310쪽
Ad obiectiones eontis p ami dum quod eisdem actibus statim acceptatur homo ad
maiorem gloriam , si in gratia decesterit, consequendam et sed hoc augmentum competit gratia 4 charata. ti in esse morali, non autem secundum et sentiam in es se physico , ut dictum est quia per actus remissos, dilaequales non intenditur statim habitus gratiae,& char, tactis in se pis, nec magis radicatur in lubiecto, sedi intius quodamodo disponitur ad corruptionem habitus, quod experientia ipsa testatur. Nam qui operatur remisse , facilius cadit, Niseinouetur a gratia , de chartistate, quam alter, qui operatur valde intense; eo quod per actus Intentos magis radicatur habu uim subiecto, consequenter uti uilius ab eo remouetur, quam in altero , qui utitur remiise eisdem habitibus, cui subinde congruit ilIud Apocal. 3. Utinam frU du esses, aut Apoeala: calidus sed quia tepidus es, incFIam is euomere ex ore meo , quibus verba significatur magnum periculum amittendi gratiam, & charitatem, tu quo vertatur ille, qui tepide operatur .
Et quidem , quod augmentum morale isse etiam ve 'r'
rum augmentum, di reale in suo genere, di non ban .uk:λ- tallicum, vel imaginarium, negare non potes Auctor is esse mo sententiae contrariae iam ipsemet fatetur, contritio rati esιυenem e Ise veram realem dispositionem ad primam rumim ea infusionem gratiae licet in eius sententia non disponat Iesaiamem ad illam physice,sed solu moraliter,ut cap.r3. visum est tum in
HI suppositis , ad primum, quod attinet ad loca πης ς;
adducta ex Concilio Tradentino patet soIulio Per ea, quae in primo fundamento dicta sunt. Nam Conti .lium nullibi dicit, quod per actus remissos gratia, de charitas augeatur statim in esse physici de hac enim quaestione nulla tunc erat controuersia r neque etiam
aeterminat, quod per actus rem lsC mereatur utatuNaugmentum gloriae essentialis, propter eandem rati nem , nam hoc pertinet ad quaestione G heologico, quae disputantur in scholis, de quibus ni lintendit E cilium determinare Fateor tamen, quod ex loci Con cliij. Scripturae inductis latis probatillitur colligitur, quod per quemlibet actum charitata etiam remissumitatam conte quatuciuit . augmentum gratiae Ines