장음표시 사용
311쪽
morali, secundum , quod per illam me di a bonis oper, hus acceptatur iustus ad maiorem gloriam , quam postmodum assequetur,si decesserit in gratia:sed hec colle ctio non et euidens,ut ex dictis constat. Et ad impugnat onem respondeturiquod ut in tertio tundamento probatum et , augmentum gratiae in esse aeceptationis ad
gloriam est verum de reales quam ut non sit augmenta
physicum,quod fit per maiorem Intensionem,& radicationem gratiae, charitatis in subiecto. Ratio autem, propter quam per actus remisi' augetur statim gratia,& charitas in este morali, non autem in este phyliis eo,& entitatiuo,iam superius assignata est. Et ad locum adductum ex Canon. 14. as respondetur,quod ex ip-ca. tἰlium sismet verbis Concili colligitur eius intelligentia;nam Tridentin damnat istam propositionem uniuersalem negativam dania ista haereticorum videlicet, nullum opus bonum hominis
propositio iusti esse meritorium gloriae vel augmenti gratii; sed η opera ipsa fiuctus solummodo,& signa esse iustifieatio- et ..., m. Optae t constat ex verbis Canonis, . Et ad istam -- - propontionem uniuersalem codemnanstam definit eius inuis iusti contradictoriam, ad cuius veritatem sufficit, quod per
en meνἰιο ipsemet opera meritoria mereatur homo gloriam , δρν nisue gratiae in gloriae augmentum virum autem illud augmenιigra mentum gratiae , quod meretur homo per actus remis.
sir σαμ los, debeat conferri statim , an vero postquam homo D fuerit dispositus per actum feruentiorem , Concilium non definiit , sed reliquit Doctoribus disputandum I Scholis. Et similiter in anon. a. idem Concilium
damnat istam propositionem uniuersalem haereticorur Iusti arum bonis operinus non vere mereri augmen tum gratiae vitam eternam, scipsius vite aeteriue,si tamen an gratia deceuerit, consecutionem, atque etiam gloriae augmentum. Nam haeretici uniuersaliter asserebant, nullum opus bonum hominis iustificati mereri augmentum gzatiae, nec vitam aeternam, nec eius audimentum. Quare Concilium ad damnandam istam uniuersalem propositionem definit, tanquam de fide, eius contrad IctorIam , ad curi s veritatem non requiritur, quod etiam operibus remis iis metator ij augmenti gratis conferatur statim illud augmeatum, praesertim inesse
312쪽
esse physico: hoc enim, ut dic 'u est, Conciliuio defn . Ad primam Confirmationem respondetur, quod sicut non licet limitare doctrinam, vel definitionem Concs iis, alii Tridentini in his, quae intendi definire, vel docer ' ιαι abis euita etiam non licet illam extendere ad alia , de quibus lividanda
Concilium non inten lit aetere, nec aliquid determin 1 ita nequere, tanquam de fide. Hoc enim absque iniuria non mo exienia adica Theologorum, qui probabiliter in hac materia lo contra eo quuti sunta fieri non potest . Cum erro Concilium no ruri men intendat docere,vel definire, quod per quemlibet actum ς charitatis augeatur statim charitas in esse physico; nee
quod eisdem actibus remi is correspondeat postmoda
maior,vel noua gloria essenti is ab ea, quam per actu intensiorem quis meruerat cum de hoc nullam habuerit Sacrum Concilium quaestionem cum Lutheranis etca ijs haereticis, ut in primo fundamento dictum est , relinquitur, quod voluntarie adducantur eius testimonia
ad probandum, quod per actus remissos statim augeatur gratia,& charitas in esse physico, cum apertissimc com ier, id suis se omnino alienum a mente Concili L. Ad Secundam confirmationem respondetur, quod in
assecutione glom , quam iustus meruit,dum erat in via, necessarium tui limitationem illam is conditionem
apponere Mec Jerit ingratia; nam per subsequens pec Uis sacatum mortale mortificantur omnia merita praeceden missa alia , quoad usque per veram poenitentiam resurgant gloria Ius aeretici enim, quos damnare intendi , asserebant sta V 2 ς Iam si dem sufficere ad vitam aeternam consequendam' μγ ς absque operibus procedentibus a gratia,& charitate, α eoniequenter etiam dixerunt, gratiam semel habitamam siti non posse. Caeterum Conei lium non determinat per quos ac iis meritorios augeatur gratia, charitas in esse physico, neque etiam determinat, quod per
quemlibet actum statim augeatur, vel quod actibus remissis correspondeat noua gloria essentialis ' sed hoc relinquit da sputandum , laeternaurandum in Scholis a Theologi , ut dictum est. Hii Ad tertiam confirmationem respondetur , quodque
supra dictu in elthtorma accidentalis,per quam renouatur homo, nunquam augetur secundum estentiam, nisi
313쪽
fiat mag s intensa per maiorem radicationem in sub; eis esto a quo dissicili iis D de remoueatur. Vnde nisi hoe modo augeatur , quod non aliter ut, nisi quando se diis sponit ullus per actus intentiores , nunquam augetur secun Cur et sentiam Per actus autem remissos susticit, quod fatim augeatur extrinsece, quasi per adiectionem unius actus mera tors ad alium , vel alios, quos pro duo ei , per quos habet ius ad augmentum gratiae , Mel rrae suo tempore conferendum . Utrum autem illud ius actibus remissis correspondens sit ad maiorem gloriam essentialem,vel ad eadem nouo titulo contundiam cum Boua gloria accidentali disputatur 1 1 heologis: neque altera pars fuit circa hoc a Conc definita, iuxta hanc doctrinam intelligenda sunt,quae afferuntur in hac confirmatione hi similiter dicendum adat a omnia , quae in quarta confirmatione adducuntur. Sunt enim in e dem sensu accipienda et sed specialiter ad locum Ap
δερο in I ealypsis ultimo respondetur per alium locum poc lupiis superius inductum, minam sergidus use , aut e A ia ι, με in quo significatur magnum peraculum inis Iacile o quo versantur illi, qui tepido, di valde remisse utunturdi a h bitabus gratiae, di haritatis, quos in prima iustitiis ea εὐpe is catione acceperunt. Ex quo fit manifestum, quod per et irae actus remissos non solum non augetur, neque intendistur habitus tecundum essentiam , ita ut dit sic lius reis moueatur a subiecto et sed potius sic operando remi se facinus corrupitur , eo quod qui lac remisse operantur, facilius cadu in peccatu mortale,quam alij qui operantur fervcntius,& intensa umquam sit habitus praeexiit ens. ι Ad quintam Cnfirmataonem fatemur libentissime, quod ut iustus consequatur vitam aeternam , quam me rei per actus ii syrmatos gratia, di charitate, siue sint intensi , siue remisi , solum requiritur, quod ponatur
hoc tantum docet Oncilium in cap. Io alIegato Uninde incillo testimonio nihil concluditur contra senten-.tiam Sancta homae, vel discipulorum eius, qui expresse docent, per actus remis, os non augera statum, itatu gratia , charitatas;ied soliquando iustus fuerit sufficienter dii positus Raaliuo Augin L IH Pg Iacturi ut in s Iuo .
314쪽
Ad obiectione eoni a ramis . D sed obij ciunt aliqui jam S. Thomas in et .sent. d. a .
q. . art. . ad 2. abis lute scit, quod per actus remis . Ο 'sos bri meretur homo augmentum habitus. Sic enim Tria 'ait: Νιn oportet quod quitiset actus meritorius augmen si ore ,
tum gratiis mereatur, quod detur repugnare Sacro a I me. Concilio Tridentino locis allegatis sed respondetur in re ex . quod intelligitur, Sanctus Thomas, quod non meretur a r. augmentum habitus statim conferendum , sed cum G disposuerit per aetum feruentiorem, ut idem anc tua
Doctor se ipsum explicat . , rae , , superius allegatis. Nec enim in illis locis retractauit sententiam , quam ibi docuit a nam quotiestumque aliquam sententia quam prius docuit,retractat,semper id explicat his vel consimilibus verbis; Licet aliquando oppossum ιxerι m. τε ariter snserim, quod tamen in hac materia de aug.
mento charitatis non dicit. Ad secundum argumentum respondetur negando, sequi ex sententia Saneti homete, discipulorum eius incommoda, quae ex illa deducuntur . nam interpret
tio Sacri Concili Tridentini superius tradita, est Walde consorm s intentioni eiusdem Cone iij, vi constat ex dictis in primo fundamento . Alia vero interpretatio, quae in eodem argumento insinuatur est direct contraria mentioni in verbis ipsis de iliouis iussem Concilij. Unde non sequitur ex nostra sententia, quod liceat illam explicationem adnibere verbis eiuldem Concilii, ac per consequens nulli Catholico permittenda est licentia sic interpretandi Concilium comtra eius mentem, verba. Et eodem modo respondetur ad illud quod infertur de augmento gratiae , quod fit per realem susceptionem Sacramenti; est enim conintra antentionem, verba Concilii asserere, quod vere, realiter non augeatur gratia per susceptionem Sacrament , sed solum eadem conseruetur , vel nouo titulo conferatur. Nam impossibi Iri est quod gratia habitualis prae existens nouo titulo conteratur per realem
Ad tertium respondetur,&Ium probare, quod per bona opera remissa iusti mereantur augmentum gratiae: sed nullo modo eoncludit, quod mereantur augmentum
315쪽
physicum gratiae statim conferendum sed olam, cum fuerit homo per actum ferueotiorem ad illud augmentum dispositus, ut dicit s. Thomas, & eius discispuli Ad Quartum respondetur, Concilium quidem loqui de omnibus iustis, sed tamen non loqui de omnibus eoru operibus alias bonis neque id potest colligi ex eius intentione, vel bi . Etenim comunis sententia est inter Theologos, quod si iustus exerceat aliquod opus bonum morale ex pietate naturali , non referendo illud actualiter,nec virtualiter in ultimum finem supernat ratem , per tale opus non meretur augmentum gratiae, vel gloriari,quoniam,vt patebit qua:st. Iq. arr. q. tactus sit meritorius de condigno, necessariore uiritur, quod formaliter,aut virtualiter referatur percitam tale in ultimum finem supra naturalem. Proportionabiliter
dicendum est in praesenti, quod licet per actus remissos mereatur iussus augmentum gratiae, di charitatis, illud tamen non consequitur statim , sed cum fuerit ad idem augmen Mim sustulente dispositus, quod in via non aliis ter fit, nisi per actum intensiorem. Et per haec patet ad
X, Ad Quintum respondetur, quod ille adultus meretur
Conrisium quidem per actu remisso augmentum gratiae , inuν Trid non mentum gloriae: led sicut augmentum gloriae non stati inoi muni consertur, sed suo tempore: ita di augmentum gratiae in ης' /ii e e se physico non contertur statim et ted cum iustus fue- ni εο it ad illud augmentu tufficienter dii politus. Solutio est expressa Sancti Thomae i. a. quaest. I . artic. 8. Cuius
Da auoa Ad in tum respondetur,quod licet illa maior in tenati, L. si a s supra habitumi prae xistentem non sit necelsae gloriae xia,ut talis actus sit meritorii. augmenti gratiae, gi
X va I mae,est: tamen fallem in via necessaria dispo bio,ut it tim augeatur habitus phylice per maiorem radicati nem in iubiecto,cui inhaeret,ut dictum est Λ Primam Confirmationum respondetur, quod ha
316쪽
kruentiorem fuerit ad idem augmentum lassicienter dispositus retenui ille actus, ut octo, o inificienter di-isponit ut, duo ad recipiendum litatim augmentum habitus, eo quod est aequalis in tensione habitu pra
exilienti. aeterum actus meritorius intensus,ut oeto,elicitus ab illo , qui habet habitum intensum , ut septem, vel ut quatuor oesi sufficiens dispositio ad recisti enduna: statim augmentum habitus secundum illum e ceburniniens sonis actus supra habitum ade non et u mile. i. i. cati tardi Uδο ι qΑsseeundat consemationem respondetur perie ais, qua dicta sunt ad Primam, quod per quemlibet bonum
actum,etiam remissum meretur lullus augmenturi ha ini
hi tus gratiae , a charitatis led illud auginentum RIM, Consertur statim, nia per feruentiorem actum si si pusispositus ad illud augmentum prORzecra L ira ne lupcta .
assignatas . Nec ex hoc senuit conditionis isse, qui lari uti minast staficatus est dispositiue,qusem auer , qu/conixiti ne, , μ' - - valde remista consequutus est primam gratiam c. sed Bμη g ψplidius est: musto melioris conditios minis, tum actum vvidelitritensum mi ins --.ώ ἰώ eis
cipit illud augmentum , quoniam ad illud statim reci piendu suffieienter disponitur per actu inten ore; quam
317쪽
tus , sicut metetur nunc per quemlibet actum , et iactremistum; quonianis ad huiusmodi meritim necessario; requiritur gratia iustificans, per quam fit homo diuinae consors naturae, habet ius de condigno ad gloriam: persolu aut auxilia actuale non fit hoc modo gratus Deo, Meeptus ad vitam aeternam, cum illud auctium,& sit transiens,& esse possit in homine peccatore, ν ex Coc. Tridi, seis. I . cap. . de Sacramento premitenti constat. Unde ex illo casu imaginario Seduci non potest, iusturus per acetus remissos percipere statim augmentum habitus, quod per eosdem actus meretura Neque ex hoc te inquitur, quod sit homo factus peloris condimonis per i fusionem habitus gratiae, charitatis, quam esset,li non infunderentur illi habitus sed in cari illo imaginariotria iii haberet habitum; qui uasis et Intendi per actu firemisios, aue eoam inrensos in consequenter nabitusta arunquam augeretur oram ad augmen rum supponitur
ex ille ei eius,quod augetur: in casu aurali nullum e se
effosseemgmentum habitus, quantumuis actus essene vici indoctauu respontum est supra. Et nune hreniter dul
tur, 3 declaratur magis eadem responsio ex itineren Glaris non tria, quae reperitur inter illam condit innem, S ingratra est . se de te' erit quae nece sis aria eli ad conlequutione gloriae, Bel - Ἀ- necessi rate actus intensioris, ululatim augeatur habitus, illa condy minot fio sente prima in Conditiones, non solum nonu e βρς consequitur homo gloriam, quam meruerat sed etiam μ' ms ' mortificantur omnia praecedetia opera meritoria, ac fi
et, et facta non fuisset, iuxta illud Ezech. 8. Si averterιt se m. H.ι I ius diu iitra sua, ct erit iniquitatem e. Omnει
Ezech i Irtia erus quasse cerat, non recursisti tu . At vero etiamsi initus nunquam is dii ponat per Intensi rem a cium ad
augmentum habitus statua recipientam mhilominus illa per emper manent viva, di meritoria augmenti gratiae, gloriae, quod quidem augmentum si nunquam receperit In via,qula nunquam se dispotuit ad illud tu ncienter recipiendum, postmodum accipiet in patria. smit enim Deusinon promisit viatim dare gloria, quam retur homo pes actus a gratiae,' charitate proce.
318쪽
tim iis esse physico habitum grati p. char Italis, cuiust
augmentum mereriirmiluu per iactu' rem isos secundum eius suavem luposirionem, volu t quod homo per actus proportionatoa se disponat ad illud augmeo- tum reti Iendii, sicut etiam voluit, quod se disponeret
per Crantra lone magis vel FBufi antentam, uti primam gratiam iustificaea tem in maiori, vel minora intensione . Pare per et lilllta malo remis velis norem intensione na
onuit is, quae in ultima dispositio: a prιmaan in
lusionem gratiae iusti m antas. . .: zi ai csti Ad nonum rei pondorum quod Deus non promisit sedaturii gloria tri iustas propter actus meritora Os iuba aggonditione, si ad augmentum gratia: qu D meruerunt Per actuale, si , in disposue inrises Olum re frit r. quod decςdanxjn gratia 'glorios ,. - erue unc, assequantua .Vndesiue in via se dispu-ηt ad illud ait, nenium, siue mingloriam, quam Druerunt per actu re ussos non a retent. Solum mo probat argumen
Dare nostram lentaent Iam, quod scilicet, tatim a Iuli
ve acium eruent orem iu disponit ad augmentum Dytus , sub to Deus auget illum lacundum totum excessum actus supra habituma nam Deus dii po ultra n -- fundere extra Nacramentum primam gratiam, necio mocium augere aliam, si iuxta, quantitatem dispon Monis subiect u ζ.d situm est. os in i ii iii Ru Undecimum conceis mai*ri, vel seque Ia ad iobpugnationcm dicitur quod prae lum auginentiariati el ptoportionatum actius remissis, vel aequatis inteissionis cum habitu Prae enim I l. eo quod per nullum ill DFunt pc Dn iiς limul luincienter amo'. tur biectum , ut natina augeatur hah. iii a secunduia tua
319쪽
eum diuina praescientia , prouidentia, praedestinatione , - . Atque eum esseacia prauenientis gratiae, pro ut a S. Thoma, Thomistis defenditur, '
v ONIAM circa gratuitam prae destinationem,quam sanct Pater Augustinus aduersus Pelagianos,&Semipelagianos constanter do cuit, multae insiurrexerunt olim difficultates, eaeq; graues, mp st- modum a diuersis Doctoribus usq; ad hare nostra tempora suscitatae sunt operaepretium facturus esse videor meas in medium protulero,' eodem S. Augustino, Prospero eu Hilario ae Fuia gentio Ducibus atque Magistris, qui eiusdem S. Doct dis defensores acerrimi extiterunt, iuxta Doctrinam Sancta Thomae, in quantum materia patitur, dilueida uero,' obrectionibus in contrarium occurrero. ia o vero
320쪽
vero donum perseuerantiae quo perseuerat quis in gratia usque in finem, est proprium donum praedesticam in Ium , nulli alteri commune, cuius virtute ad beatitudinem aeternam peruenitur, iuxta illud Verbum Domini. Matthio Qui autem perseuerauerit usq; in finem. hic saluus erit: Q, ideo in primis cirea idem donu perseueranti quae danadii hiultates Ooluendae fine Deinde inquirendum an praedestinatio absoliata ad gloriam fuerit dependens ex praeui sis meritis gratia . Praesertim iuxta sententiam s. August. Prol per l, inlata, Si Fulgenti I. '. o Circa donum igitur perseuerantiae praeter ea omnia, quae disputat 36. de uxiiijs in lib. x responsionum cap. R. dicta sunt, quatuor oportet in praesenti
Primo Vtrum, ut primi parentes actu perseuerarent in accepta gratia usque in finem , indigebant dono illo specialissimo perseuerantia: quod nunc praedestinatis per gratiam. Christi confertur. Secundo, quid intelligat s. Aurus imis per vocationem congruam, qua praedestinati infallibiliter conuertu eur, caer erant in gratia ,4 saluantur. Tertio. Vtrum Deus ex parte sua aequaliter sta beat ad amandos, di non saluandos. Quarto. Utrum facientibus quod in se est ex solis viribus natura: dentur infallitaliter, ex certa levis auxilia praeuenientis gr. tiis vibus ea , pro ut ad sin