장음표시 사용
321쪽
ibi traditam satisfaciam. v in iis Corcordia quaesita, tollatia.
i Q Wrt i a i a lium Arausicanum contra suam sententiam, respondet smino potes ex eiusmodari A 'nore Istois mimos parintras innuentia saeti ad euitanda D aD 'eeeata perseuerandumquae in grais eguisse auxiris areieariari yενadusto hortibus rivia priginans syratra, Theio Maiitimque virtutum est ditem ΝάαrFEhhressio. de gratiae cap. si num. 6. -sis Suare . ventilari praemissa distinctione de grat iam Messaria 3 4n inlatu imis tenta ad potestatem perseueras d , si h mo, ellet, di de oratia necessaria ad perseuerandu actus cum euectu usque ad fine viae, respondet tribus dictis a Dicit Primo: Quo ad potestatem potuisse Adam pes seuerare in gravia, mutatu innocent a sum sola gratia habituali,& generalibus auxit IIs debitis illi statui, siue allo speciali ori auxilio Dei. - a: aa rura - Dicit Secundo Ad perseuerandum eum effecti, in fallibiliter speciale donum gratiae, etiam in Angelis, vel in homine in statu innocentiae necelsa tum fuHse. 4 Dicit Tertior Neoue ex Concilio Arausicanon eqv.
ex doctrina Sancti Augustini, ve liorum Patrum proahari, Perleuerantiam in statu nocentiae sue spectuli auxilio gratiae eis e non potuisse quia neque sub his,vel aequivaletibus verbis in dicto Concilio deiuratur, aequod patribu tr auriu'. oiac ιιδιόωa. os οὐ a Primum II.
322쪽
R,sponsionum Lib. V. Casta XV Ir.
fiat mag s intensa per maiorem radicationem in seia, et oia quo dissici litis ubinde remoueatur. Vnde nisi hoe modo augeatur , quod non aliter ut, nisi quando e diis ponit iustus per actus intensore S , nunquam augetur secun Cur essentiam Per actus autem remissos sufficit, quod statim augeatur extrinsece, quasi per adiectionem vasus actus meratori, ad alium , ei alios, quos prod ei e per quos habet ius ad augmentum gratiae, Mel riae suo tempore conferendum . Utrum autem illud ius actibus remissis correspondens sit ad maiorem gloriam
ei sentialem, vel ad eadem nouo titulo contunctam cum
Boua gloria accidentali disputatur ara heologis: neque alpera pars fuit circa tioca Conc definita, lima hanc doctrinam intelligenda sunt,quae afferuntur in hac confirmatione. Ut similiter dicendum ad al a omnia , quae in quarta confirmatione adducuntur. Sunt enim in e dem sensu accipienda sed specialiter ad locum Ap
δερο iis ealypsis ultimo respondetur per alium locum poc lapsis superius inductum, minamfrgidus esse , aut ea A mu, quos signinc tu magnum periculum, tria Iaril quo versantur illi, qui tepidini valde remisse, tunturdi a cura bitabus gratia , ω haritatis, quos in prima iustitiis ea at in catione acceperunt. Ex quo fit manifestum, quod peri Dei irae actus remissos non solum non augetur, neque intendistur habitus tecundum essentiam , ita ut difficilius reis
moueatur a subiecto et sed potius sic operando remisse ficilius corrupitur , eo quod qui lac remisse operantur, facilius cadu in peccatu mortale,quam alij qui operantur fervcntius,& intensiuS, quam sit habitus praeexatiens. Ad quintam confirmatronem fatemur ii missime, quod vi iustus consequatur vitam a ternam , quam me ruit per actus ii iiirmatos gratia, di charitate, siue sine intensi mutarent illi , solum requiratur, quod ponaturin esse illa conditio I videlicu in gratia decus ru, de
hoc tantum docet Concilium in cap. Id . allegato Unde est illo testimonio nihil concluditur contra semen tiam Sancta domae, vel discipulorum eius, qui explis se docent, per actus remassos non augera statim tibi in
vi gratia , charitatis;sed soliquando iustus fuerit sufficienter disposivus au illud aullinentu per actu intensio a.
323쪽
Ad obiectione eoni a ramissa. 27ν sed obij ciunt aliqui nam S. Thomas in a. sent. d. an q. r. art. . ad x absolute scit, quod per actus remis S . V V sos non meretur homo ait ementum habitus. Sic enim T. Iait: Nin ovortet quod quilibet actus meritorius augmen ci ci e=,
eum gratia mereatur , quo u detur repugnare Sacro
Concilio Tridentino locis alleluis sed respondetur, tam ex . quod intelligitur, Sanctus Thomas,inaeo non meretur a r. augmentum habitus statim conferendum , sed cum eis disposuerit peractum feruentiorem, ut idem Sanctua Doctor se ipsum explicat . , rae , , sit perius allegatis. Nec enim in illis locis retractauit ententrum , quam ibi docuit; nam quotiescumque aliquam sententia quam prius docui taetra etat,semper id explicat his vel consimilibus verbis; taeet aliquando oppossum ιxem m. τε atiter onferirn, quod tamen in hac materia de augmmento charitatis non dicit. Ad secundum argumentum respondetur negando, sequi ex sententia Sancti homae, discipulorum eius incommoda, quae ex illa deducuntur . nam interpret tio Sacri Concili Tridenti ii superius tradita, et valde conformis intentioni eiusdem Conc iij, ut constat ex dictis in primo fundamento . Alia vero interpretatio, quae in eodem argumento instruatur est directe contraria inrentioni , de verbis ipsis definitiovis eiusdem Concilii Unde non sequitur ex nostra sententia, quod liceat illam explicationem adnibere verbis eiusdem Concilii, ac per consequens nulli Catholico permittenda est licentia sic interpretandi Concilium comtra eius mentem, verba. Et eodem modo respondetur ad illud , quod insertur de augmento gratiae , quod
fit per realem susceptionem Sacramenti est enim contra intentionem, verba Concilii asserere, quod vere, realiter non augeatur gratia per susceptionem Sacramentici sed solum eadem conseruetur , vel nouo titulo conferatur. Nam impossibi Ie, est quod gratia habitualis prae existens nouo titulo conteratur per realem bacramentorum susceptionem.
Ad tertium respondeturvolum probare, quod per bona opera remissa iusti mereantur augmentum gratiae: sed nullo modo eoncludit, quod mereantur augmentian
324쪽
physi um gratiae stari conferendum Me solam, cum fuerit homo per actum ferueatiorem ad illud augmentum dispositus, ut dicit s. Thomas,4 eius discispuli Ad Quartum respondetur , Concilium quidem loquid omnibus iustis, sed tamen non loqui de omnibus eoru operibus alias bonis neque id potest colligi ex eius intentione, vel bis Etenim comunis sententia est inter Theologos, quod si tullus exerceat aliquod opus bonum morale ex pletate naturali, non referendo illud actualitor, nec virtualiter in ultimum finem superna tuis ratem , per tale opus non meretur augmentum gratiae, vel glorim,quoniam,vt patebit I-a quaest. II q. arr. q. tactus it meritorius de condigno, necessario requiritur, quod sormaliter,aut virtualiter referatur per chara tale in ultimum finem supra naturalem. Proportionabiliter dicendum est in praesenti, quod licet per actus remistos mireatur iussus augmentum gratiae, di charitatis, illud tamen non consequatur statim , sed cum tuerit ad idem augment m suffciente dispontus, quod in via non aliis ter fit, nisi per actum intensiorem. Et per haec patet ad
X, Ad Quintum respondetur, quod ille adultus meretur
Conciliam quidem per actus remisso augmentum gratiae , laudi Trid non mentum gloriat: sed sicut augmentum gloriae non stati in Missis uni consertur, sed tuo tempore: ita di augmentum gratiae in ηι sati e esse physico non contertur statim et ted cum iustus ne
rit ad illud augmentu suffcienter dil potitus. Solutio est zι. . preis San ι homae . . quast. I . artic. 8 cuius 6 me L νςrba perius sunt adducta
νι -- Ad textum respondetur,quod licet illa maior in tenari mutis , si acus iupra habitumi praeexistentem non sit necelsae floris. xia,ut talis abus sit mςritorii. augmenti gratiae, glo. I xiat,est tamen laltem in via necessaria dispositio,viri tim augeatur habitus phytice per maiorem radicata nem in subiecto,cui inhaeret,si dictum est Λ Primam Confirmationem respondetur, quod ha
325쪽
seruentiorem fuerit ad idem augmentum lassicienterdit positus: eten uri ille actus, ut octo,noo utricienter disponit tu velim ad rccipiendum fit tim augmentum habitus, eo quod est aequalis in intensione habitu prae
exilianti. Caeterum actus meritorius intensus, ut odio, elicitus ab illo , quia .ibet habitum intensum , ut septem, vel ut quatuor , ei sufficiens dispoisitio ad recipiendum statim augmentum habitus secutidum illum exce Suiri
intensionis actus supra habitum. Vade uoni est uis
Ad secundam, firmat sonem respondetur per ea , iouae dicta lunt ad Primam, quod per quemlibet bonum
actum, etiam remissum meretur ultus augmentum ha-ihi tus gratiae , di charitatam lea illud augmentum n qn
confertur statim,nisi per feruentiorem actum uis it sin positus ad illud augmentum propsecrarique supcrauta. a ilignatas . Nec ex hoc sequitur, quodipn sit inplioris conditionis ille, qui te ruentissimo ast si 'nicioni suo. Hirificatus est dispoiitiue quam alter, qui contritione ' ζvalde remissa consequutus est primam gratiam, ted potius est multo telioris condicioni a Pς il sit meis
tum actum valde intensum cruit Mult'. maior Cm glo-,lisit Ourtim elsentiatus qua alter, di simili te per actu Lemi ολ ι - , meretur augmentu habitus su lupore consequmd maia Au U -lter vero, tui cu eadu remi ibo ne operatur,um tu mere mi r Itur augmentia sabitus proxisiqntis, sed etia ita tim re μὴ in .cipit illuc augmcntum quoniam ad illud statim recipiendu uincienter disponitur per actu intensiore quamst habitus prae existens. Et qua u ad hoc valde consideranda eit, at tela da intensio actus reipuetiue in ordine ad habitu prae xii tetrie, licet aliasuccus u se illi ci Laeliciti ab vir querat ut aequa Iis in tunsionis, qu*nia si excedat in intentione habit uim P a exiitcntem, stat maus . ius petan aiorem riniciationem In subiecto,iii autem rion cxcedat prae exiitcntena habitum , meretur quidem
sinentuni tune consequendum , quando fuerit peractum fertienti Olcm sui ficientur di p is, ub3S NM unxe. ., Vim
Ac reptam uni respondetur , quo, upc pollibile , vel '
326쪽
tus, sicut meterii mitte per quemlibet actum , et ars remistum; quoniam ad huiusmodi meritim nece sis ario requiritur gratia histiticans, per quam tri homo diuinae' consors naturae, habet ius de condigno ad gloriam: perso tu aut auxiliis actuale non hi hoc modo gratus Deo, Meeptus ad vitam aeternam cum illud auctium,& sit transiens,& esse possit in homine peccae cire, ut ex Cota Tm s. r . eao. de Sacramento enitenti constat. unde ex illo casu imaginario deduci noni potest, i ullum per actus remit sos percipere statim augmentum habitus quod per eosdem actus mereturDNeque ex hoc sequitur, quod sit homo factus peloris condirionis per i fusionem habitus gratiae,& charitatis, quam esset,l nodantunderentur illi habitusu sed in casti illo imaginaridiat num haberet habitum; qu post et intendi per actus remistos, aut etiam tuensos in consequenter habitus nunquEm augeretur ἔ. rasti' ad augmentum supponitur
' ' posset inugmentum habitus, quantumuis actus estene
vix Ad octauu responsium est supra. Et nunetreniter du
i ' citur, in declaratur mag3s eadem responsis ex vigerenώGIarciam illa,quae reperitur inter illam conditionem, S in gγαιael μι- decesserit quae necessaria et ad conlequutione gloriae, tum 'IM necessitate actus Intensioris, ululatam augeatur habitus. illa condo nam ditiosen re prima it Ia condit Iones, non solum non Mime me eonsequitur homo gloriam, quam meruerat; sed etiam in mortificantur omnia praecedetia opera meta toria, ac si
ELech. 13 Vm erus quasse erat,non recordiactu At vero et lamsi iussus nunquas is disponat per inteisiorem actum ad augmentum habitus stati a recipientim nihilominus illa ope se Fer manent tua, di meritoria augmenti gratiae, 'storiae, quod quidem augmentum, i nunquam receperit in via,quia nunquam se dispotuit ad illud tu
Guia te recipiendum, pomnodum accipiet in patria
s cut enim Deusinon promisit viatim dare gloria, quam meretur homo pes actus a trariata' charitate proee.
327쪽
tim in esse physico habitum gratia di charitatis e uiua augmentum teretur iussus per actus rem sos sed secundum eius suavem di posmonem, voluis quod homo per actus proportionatos se disponat ad illud augmentum recipiendia, sicut etiam voluit, quod se disponeret per contritione magis, vel minus intensatri, uti priman gratiam ultimaeuem in maiori, vel minori internione iFccip eret iuxta Malorem vel minorem intenta Onera
contrationis, quae est vitam a dis polita ad primam fusionem gratia iustimantis. 'iic Dp Ad nonum respondctur , quod Deus non promis sedatur si gloriam sultis propter ac iis metatomos sub haceonditione H ad augmemum gratiae, quod meruerunt Per actus cemassos, te disposuerant, sed solum re, our, quod L cedant in gratia, ut glori-m, qu to Heru ur psas Sc qu ntur. Vnde liue in via se dispunmt ad illud iubgnentum, siue non gloriam, quam meruerunt per acἰuzremissos non amittend. Solum ergo probat argui ita si
tum, qi Od si iustus non se disposuit ad augmentu habitos inesse phusico, nu quam recipiet illud augmenta in viat
accipie autem Oia modum an patria, ut iupra dici uiueit.
Ad decimum argum entum respondetur , potius probare nostram lentcntiam, quod scilicet, statim ac iunis per actum te introrem se disponit ad augmentum habitus, sub to Deus auget illum secundum totum excessum acetus supra habituma nam Deus dispotuit non in fundere extra Nacramentum primam gratiam, nec pothmocum augere illam , nisi iuxta quantitatem dii potistionis subiecti , ut dictum est iii Ad Vnde cimum conccis maiori, vel seque Ia ad turrri gnata om m dicitur quod praemium augillent gratiae DOι ei pi oportioliatum actius remissis , vel aequali, intei sionis cum habitu Prae exti nil, eo quod per nullum ill Ili II irim L pc Ompς, 'iniuiuu uicienter si ponitur uti lectum , ut statim augeaturi ib. t. s secunduin tu rosubit aut iam , Melscitiam, ut dictum eου. de in O respondetur, quod in via augmentum h tus corret ponde ranquisini a Mium crUO,aαι , a disi in cnso naua in actu ili vitam a dispositio ad auxDjsitire by Orale
328쪽
cum diuina praescientia , prouidentia, praedestinatione, Atque eum emeacia prauenientis gratiar pro ut a S. Thoma,4 Thomistis defenditum e explicatur.
In quo agitu δε obsista praedesisation ad DFiam ante praui merisa alia. '
VONIAM cirea gratuitam prae destinatronem,quam sanct Pater Λugustinus aduersus Pelagianos,&Semipelagianos constanter do cuit, multa insurrexerunt olim dissiculrates, eaeq; graues,in pommodum a diuer fis Doctor ibos, padiare nostra tempora suseitatae sunt operaenetham facturus esse videor, si eas in medium protule ro, 'odem S.Augustino, Prospers, de Hilario, ac Fuia gentio Ducibus, atque Magistris, qui eiusdem s. Doctois ris defensores acerrimi extiterunt, iuxta Doctrinam Sancta Thomae, in quantum materia patitur, dilucida uero, obiectionibus in contrarium occurrero. iao
329쪽
ibi traditam satisfaciam . . ii tMolina in Corcordia, quaest et moliaaia are is distinct per totam; pra tertim in printi pio, MF. obiecto undame'ro,adducens Conc lium Aranus canum contra suam
sensitanda festam Deeata ster euerandumquae in auras eguisse auxiris P. articulam superadusto ba. ι trous insistis originalis gratiae, rhesogatiumque Virtutum. Pater sua rea thro Io de grariaecap. s. 'rum. δ. - uire quentibus pν emis a distinctione de P ta nee est amata in 'statu incindenti ad potet latern perseveravid mi h mo vellet.&de oratia necessaria ad perseuerandu actu; cum effectu usque ad fine viae,respondet tribus dictis Dicit Primo: Quo ad potestatum potuisse Adam perseuerare in graria, Initatu trinocent ae sum sola gratia habituali,& generalibus auxil3js debitis illiu latui, litis alio specialiori auxilio Dei M. a Dicit Secundo in perleverandum cum effecti, dein fallibiliter speciale donum gratiae, etiam in Angelis, vel in homine in statu innocentiae necessarium suesse . Dicit Tertior Neque ex Concilio Arausicano meque ex doctrina Sancti Λugustini, HI aliorum Patrum pro bari, Perseuerantiam incitatu innocentiae sue speciali auxilio gratiae esse non potuisse quia ne me sub tus,vel aequi ualetibus verbis in dicto ConcilIO dentatur, neque a patribu truditur. e . .. io sc est os a Primum II.
330쪽
irimum dictam communiter recimur ab omnibus Tl 'ologi , sumitur ex saneto Augustino libro dei correptione. graisa cap. G. Wra. & libro de Don te leuerantia cap. 6. N . In secundo dicto discedit alententia Molinar in tertio autem dacto adu riatur sententiar, quam in allegata disputatione de Auxu ijs multis rationibus probaui, ε obiectionibus in contrarium satisfacere curaui. Argumenta vero , quibus his tertium dictu probu sunt quae sequuntur.
TII, , omo λα - sit de fide , perseuerantum
. , ctorum Angelorum inominum in statimnoeentiae,si z- ωι, era daretur,esse donia Dei,& indiguisseritioq; adiutoricii da hi πλt .ad erseuerandu, id definitu fuisse in Conclici
qu e d Amusie .non tamen est cerna desinitione ab Eoclesia de-quiminuam laxaturno veἷ traditum 1 Patribus, quale sic noctauri. μι- lium Pgo ruisse quis dinere, salua fide, illud adiuto Dum no esse aliud, quam inualem cooperationem Dei eum tib fisci arbitrio habitibus infusis ornato, sin qua cooperatione iit se quἔdem supe-Mu-li, Comm mn autem in ordine graciae, nihl psal sentinabitus infusi, aut liberum arbitrium eium uis ep-j Secundo idem proti cauctoritate xancti Thomae' antii, quaest. 9 .art. ε. Io vhi duas ratione tradit, ob quas ulmei auxili uana perleverantiam nes: et sartu unam sumpta ex subordinatione e Sit ali causa: lecudae ad prio Mam,quae in omni persona, natura creat in omni statu locv.habet. At motio diuina per se necessaria ad actionem causae secundae no est,nisi. cpuculsus Dei cooperan ei cu singulis causis, iuxta proportione earu*Ergo non postulat D. Thomas ex vi illius aliauis aliud adiutomum praeter actuale concursu omunem ordiniS gratiae.
centiis statutinnocentia non sndigulis homurem spe Cial auxillo excitanto ad bene operandum, te Iolum Concursu seu comitante aiaxillo, de quo Augultini te
aarto. Licet etiam ne celsa rara addendum sit , Indi guttis aliquo alio dono gratia ad perseuerandum,