Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

발행: 1624년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

331쪽

hoc auxilium emax perseuerandi pro statu innocentiae non ex eo dicitur speciale; quia necessario includeret aliquam motionem, vel excitationem ultra omnes excitationes, quae per ordinariu cursum causaruordinis gratiae fieri possent, nec qu a maiore excitatione ex Dei beneuoluti reqmreret, nec etia propter physica praedeterminatione. Haec.n in nullo statu neee Laria esto sed propter beneficium singularecongruae, Oca in uis,seu excitationis: ex diuina providentia prouenietis.. nfir matur ex similitudine perseuerantiae hominuad perseuerantiam Angelorum. Etenim in Angelis Sanetis auxilium perseuerantiae non fuit,nisi auxilium conagruum ad bene deliberandum in secundo testanti tuae viae et Ergo proportionabiliter in hominibus donu oer in seuerantiae nihil est aliud, nisi auxiliu quod ex diuina ordinat . ne, di beneuo etia Procedit, ex respectu talis ner

lanae congruentia taberi quam Deus respexit, Minoedir sWric modus explicanar,& defendendi speciale auxiliu DLioni perseuerantiae,quo indiguerunt Angeli,ve actu tapericveraret, nue indigent oes homines, o acta peris ruerent, , indiguissentae in statu innocentiae,si in illo 22 perseuera laet,nunqua placuitnec Diacem potast disti Eisit, ira

lib. Tho. quor minimus ego S Et facila impugnat O R irino. nibus argumentis adductis disp. O6. de Aia Xu: s, quibus cenita, tui probaui uonu alludispeciale , quo perseuerat quis vique dieebans Inal E, eis e realiter dit in tu ab auxilioue dona gratie specia si

qua potest quis perseuerare,si velit.ιmpugnari similitet '

Poteli alii arguuietas,quibus disp. Ios .de Auxiliis, diuiti. ρς ις α nostraru rei pons α7. 8. Ollens elli emeaciam clem perseuerantiae, S aliorum auxilIOtu praeuenisti gratiMaeo pedere ex libera cooperatione creata aro irris a Deo praecognata per ici etiam media,ucitatur, ex hypothestet nec taIe praescienti presupponere: ted potius canae cooperatione eme effectu iam mouetas percillud aulli lucem

332쪽

nece starium, quod Deus respiciat ad aIi quod temper Τmentum , vel complexionem , vel ad alias circumstantias, in quibus datur illud donn, sed quibuscuq hominibus,& in quibusvis circunstam tiis auxiliu emcax conferatur in tallth liter inducet effectum , ad quem mouet. nam efficacia eiusdem doni fundatur tanquam in pri, naradico in absoluto in efficaci decreto Divinae v lunt a iis, qua omnia quaecumque voluit, feeit in coelo i. terra, ut in Enchiridio ad LaurentIum cap. 9 . 9μ. do cet Augustinus. Nec metuendum est,quod libertate,dcvoluntate hominis impediatur effectus emcaciter a Deo

volitus; nam it saepe dicit Sacra Scriptura' voluntatLDei, scalicet ad solutae, Metticae nullus paleae resistere. Praeterea probatur; nam lententia, quam impugna mus, non videtur satis congruere decreto decim nono

cone. Ara Arausicani Concili , ubi sic dicitur. Natura humanas si uecr. etia in sua anteiritate, in qua eri condita, permanse 9 V ' νιν, nullo modo se uam ereator sui κι adiuuant

eukiodire , quam accepit , quomoas o Dei gratia Orein, reparare , quod 'rriduo Quibus verbis aperte de

ita terminar, praeter gratiam,vi charitatem,in alios a Ihi -o, a Luscinius Os . quibus in natura integra poterat homo

vi perseuerare. vellet, indiguisse , t actu perseuerarer alio auxilio speciali quo Deus efficeret , ut vellet Ecis accepta gratia Perseueraret usque in finem. Hoc au4 rem auxilium speciale doni perέ erantiae illinctuin .se debet a Mallis auxiliis etiam elacacibus, quidus

generaliter homa adiuuatur ad singulos actus pletatis; nam tota collectio actuum & continuatio in gratia usque in finem habet multo maiorem difficultatem, qu habeas quilibet actus particulatas seorsim sumptus: Ergo P eter auxilia generata , quibus Deus adiuuat ad singulos actus honos,in pios homines ulto , qui nor perseuerant usque In fingm .aecelsamum est aliud mages4peviale amnuum c donum, quo Deus eviciar,utile tu ando mandata omnlἀν quae obimant ad mortale . consem Ne tu ut in gratra viquo Initiminia Et quod hoc ut de mense Atauia am Consiui Iaz I xis naucti Eurus ventita In

333쪽

De Peraevierantia natus Iunoeenti. Is Canone illo r; Loquitur enim de homines, qui in illo natu erat prie ditus Iu rita ori in ali , 8 gratia iustificante , charitate, atque alijs habitibus intusis orn tus, cui etiam Deus contulerat auxilium actuale, quod ad singula pietatis opera est neeessarium . Non enim est credibile, quod Adam in illo paruo tempore sex horarum , vel acto, quo in statu innocentiae permansit. pullum fecerit opus pium,& meritorium diligendo Deusuper omnia, vel gratias debitas illi agendo pro bene Cenes. a.

fici j acceptis , aut aliud opus bonum exequendor nam oppositum colligitur ex capitulo secundo G

ne sis, ubi refertur, quod Adam imposuit proprium no- ot

men cunctis animantibus, Muniuersis volatilibus e lis ea, i ν momnibus bestij terrae, cum in sopore abstulisset utiati is Deus unam de costis Adae, aedificare eam in m actus L herem, e aduxisset eam ad Adam , dixit Adam. Hori notio pios nunc os de opibus meis, ct eam de ea ne meat hae a Genes, acabitur ιν ago quoniam de is sumpta es.&uam ob remerimque homo patrem, O matremfuam, eris arebu-ors fua: O erunt duo an earne, rimae omnia di in Cere non potuit, nisi ad id moueretur a Deo auxili jaactualibus praeuenientis gratiae, quae necelsaria sum ad 'singula opera pietatis ex his non obstantibus definit .

Concilium, quod primus homo, ii Perseuerat set ingra quam accepit, id fieret creat Ore sini adiuuante, &DOn aliter,neqLatio modo. Mens ergo Cone. est definire quod praetcr gramam iustificantem in habitus infusos, atq; auxilia praeuenientis gratiae primo parenti d. natas quibus poterat perleverare, si vellet, adhue indiguissea auo magis paciali auxilio doni perseuerantiae, ut actu Perseueraret Uta,ue In finem . Et augetur vis huius aris

gumenti. Nam it multi docent ancti Doctores . II fAdam in illo sopore habuit reueIationem incarnatio . inis Verbi, fidem Chrilli venturi, quae absque auxilio e essicaci praeueniendis gratiae ἱn nullo statu potest habe. Da hQOI actualiter perseuerasset usque in finem, adi, S ' ter auxillume ax priuenientis gratiae, quod uariis pro '

singulis stibuli lupernaturalibus, neculsarium est ista m

334쪽

rasset usque inditae, lacu poterat, si vellet, virtute huius

doni perleverantiae superadditi habitibus infusis, an

xiliis actualibus ad fingulos actus supernaturales necessarijs conseruaretur in gratia, terseuerastet usque a finem, mon aliter. v I P. Secundo probatur auctoritate sancti Augustini libro, de Correptione, gratia cap. I. N II ubi expresse docet , quod Λdae inlatu innocentiae datum est auxilium grati , quo posset perseuerar si velletinon tante datuni illiine actu perseuerarer, sicut nune donatur praed stinatis per Christum sentit ergo Augustinus, quod vi tradona habitualiac auxilia omnia actualia colla. ta Adae in statu innocentiae, necessarium fuisset illi aliud magis speciale multum gratiae , t actu perseueraret , quale est illud , quod nunc consertur solis prae destinatis per Christum. Et cap. 6. 7. de Don te seuerantiae, eandem doctrinam confirmat, sed specIais liter in cap. ii de Correptione di gratia loquens de Adam in statu innocentiae, ait: Us bonum recipere aeratia non ege at , fuia nodum perdidarat τι autem In ea permaneret, inalgebat adiutorio gratiis. inuiuios Iertio Probatur ex Concilio ridentino sessos de iustifie. cap. r 3 ubi sic dicitur. Simulte de perseueram

coue.Υνid. lia munere, de quo scriptum eis Matth ro. - . vi doctrina uerseuerauerι quo in Anem , hie fatum eris, quod ciuea Musi quidem anande haberi non poten, ni ab eo, qui potemPεσομνο es eum , qtia Isa , natuere, ut Nyseueranter tu θ' sum' iam qui ea ,eListaere, nemo testu anquid absoluo ra eortiturinopoliis ιαν. Et Can as absoIute definies Iusseasum, ut Deetia auxilio in accepta iusilia peris seuerare m. pom. Vbi uniuersaliter loquitur de quoli- VIII. te iustificato an quocumque statu. I eod. , Respomlat Auctor,praeter auxilium sufficiens ad peris

. I seuerandum . seu potestatem ad perseuerandum, u velis

IMA et , Indiguisse Adam aliquo alio dono gratiae ad actum D ero perseverandum, scilicet auxilio esticaci; sed adsit, quod

zz an Magetis banctis auxilium perseuerantiae non uteis cisti, alauda si auxillum Congruum ad bene deliberandum auiae tae n secundo festanti suae Maer in hominibus vero fi dura υ ct innoccntiae status. cssen plura iam laxa Illa quae

335쪽

D. P. γuerantias a u Innoeem a. ast 3ν se quidem possent non est maiora , quam alia

sum: cientia,ne per alias causas,quam per ordinarias, de eommunes fieri oportebat: tamen quia iste ordo eausa Prem ex diuina ordinatione,& beneuolentia processit, Ac respectu talis personae congruentian habet, quam Deus respexit, Mintendit ideo tale auxilium specialis gratiae i, perseuerantiae existit. Sed haec explicatio non videtur ad mentem Concilii Nam cum Deus per hoc auxiliu Impug quod ah Auctore vocatur efficax,no determinet volui te ad actualiter perseuerandum usque in sine sed solum cocurrat cuilla supposita eius determinatione,& cocursu a Deo per scient tam media praecognito,ut aiunt,tanquam futuro ex hypothesii tale auxilium in eorum sententia eis non potest enicax ad efficiendum , quod tuis Rus infallibiliter perseueret,ac per consequens essicati eiusdem auxilii penderet ex cooperatione liberi arbitri eum illis, ita haberetur aliunde, quam a Deo, nec haberet maiorem virtutem,quam habeat auxilium susiiciens,quo potest quis perseuerare ii velit. Confirmatur Se augetur vis huius argumenti. Nam auxilium cssica praeuenientis gratiae est nece starium ut actu quis eliciat quamlibet piam operationem, vel meritoriam seorsim sumptam , ut disputat. 88 de uis xiiijs ostensum est Ergo si ad perseuerandum actu non requiritur aliud auxilium magis specrates, quam illud, sequitur quod donum perseuerantiae,quo actu quis per seuerat vique in finem, non sit mavis aliquod auxilium, fortius, quam illud, quod ad quamlibet piam opera.

tionem actu exercendam est necessarium quod tamen non est dicendum et nam donum perseuerantiae , de quo loquimur, solum conceduur praedestinatis, illud autem auxilium emax est etiam commune omitibus reprobis, di im sunt in gratia, di operantur actus pios,in meritorios vitae aeternae. od autem ait de congruitate,quam

haberet respectu talis personae auxilium , quod in primis parentibus esset efficax ad perseuerandiana, si per sitissent in illo statu,& ratione huius congru tatis, quam Deus respicit,4 intendit, auxilium, quod secumfoum se tantum erat sufficiens , esticitur esticax non estud mutenduin neque consonat cum dotatana bancti . Pp Λ

336쪽

ADgultini, xt Auctor existimat,ie longe distat sente nita, ut capite sequenti patcbit i Quarto probatur eadem sententia rationibus , quaas abis. adducit Sanctua Thomas 3. contra gentes cap. 33 sed

ν inania irae tertim ratione tertia, quae sic se habet. Licet Bomoti rea ne uer voluntatem , ct liberum arbitrium si Domantis micesiue aestic non tamen es Dominus furarum natu δε- σω duae per tanta arum c. cideo Dee Iibeμ sit ad Do endum . in adsuerantis οὐ lendum aIιρώιd non tan en olendo facere olea, a e oltintas in eo , quo vult, ad id quod uis, Mangit, immobιδεrer se habeat hoc autem requisitων ad persevirantiam, o citreet, votantas 3n bono immobrD- νιν permaneat: perseuerantia gitur non es in pateriate Ueri ar/itria oportet grtur adesse bo sui araxi tum a diuina gratia ais hori, in perseueret Hain autem ratio Sancti Thomae in aliae, quas adducit in eodem capite, procedunt generaliter de quacumque perieueranti avsque in finem necessaria, cuicumque i in quocum isque statu conferatur. Ergo.

Confirmatur.Quod est secundum se mutabile, variabile a bono in malum,indiget motione alicuius moueatis immobilis,per quam indeclinabiliter, insuperati liter figatur in bono;ita ut nunquam ab eo decedat: sed voluntas creata,non solum hominis viatoris:sed etiam cuiuslibet althrius,in quocumque statu exiliati est secundum se variabilis, mutabilis a bono in malum, cum hoc illi competat eo quod productis est ex nihilo: go in quocumque statu,ut figatur in bono, indiget spem ii auxilio Dei mouentis et Ergolidiget speciali dono

perseuerantiae. . i. Ax. Ad haec argumenta, et alia, quae inducit S. Thomas cap. III. allegato,respondet distinguendo illam partiaculam minoris, insuatur m bono, nam potest dicere 1

lum actum, vel etiam potestatem antecedenter Immutabilem. Priori modo firmari in bono solum significat.

actu semper operari Dea Et sic verum quIdem ellaeum,

mi perseuerat, firmari in bono deit,constanter operari bonum sine declinatione ad malum contrarium. in illa tamen sensu potest Deile negari illa minor, dicendo in statu integrae naturae,iam humanae, quam Angelicae ad

337쪽

De Pe seuerantia natus r-rantiac xyssirmandum se in bono sumcere potuisse ipsam natura. Iem libertatem, oel solam cum generali concurru, quoad naturalia precepta, vel ad in tam communi gratia adfirmandum se in bono per continuitatem bonorum operationum . Quia licet elae potentia mutabilis, sufficiens erat ad omnes illas operationes, iro suo albi..trio poterat semper uti facultate bene operandi , nunquam utendo potestate male operandi. Posteriori autem modo intellecta illa particula , Arma i in bono, idem eri , quod alitecedentersa disponi, ut potentia de se variabilis maneat inflexibilis ad malum. Et in hoc sensi negatur vltima consequentia rationis pnam supponit per donum perseuerantiae immobilitari volunt tem in bono antecedenter, mimpeccabilem fieri, de hoc esse necessarium ad perseuerandum hoc autem falsum est, ut ex dἱctis conitat. Hac tamen solutio,is aliae confimiles, quae rationi 'hus Sancti Thomae in eap. 3 3. adhibentur, earum es Liberun ficaciam non infringunt concludunt enim,quod voluntas creata, quae de se mutabilis est a bono in malum,ue Mhin de facto nunquam mutetur, indigeat aliquo specialiori auxilio, quo Deus efficiar, ut eadem voluntas nunquam iis of e, mutetur a bono in malum , sed libere, insuperabiliter, imavit,.-ε infallibiliter perseueret in bonum,' in finem. Nec tienim hiec continuitas gratiae usque in finem sit solum per auxilia generalia ordinis gratiae , quantumuis efficacia a quae conferumtur etiam iustis reprobis ad operandum unum, vel alterum opus meritorium. & pium, alias per eadem auxilia perseuerarent . Ergo praeter huiusmodi auxilia ad actualiter perseuerandum 'uet in finem, indiget secundum Sanctum rhomam creata voluntas aliquo alio auxilio magis speciali, scilicet,d no perseuerantiae,quod est proprium praedestinatoium. Et quidem, quod per hoc donum perieuerantiae volu

eas creata fiat aliquo modo immutabilis. Qinsupera hilis ex suppositione talis doni, docet expresse Sanctus Augustinus libro de Correptiis gratia capit. . b n. arguetus contra quemdam eius aduersarium , ait L 'nil ergo confiteris donum Dei esse , perseuerare in bono in qua Ini Azma cur hoc donum Ille accipiat ille noxia , t acci '

338쪽

D. Responsionio Libe VI. Capti f. accipiat luto , quod mecuin pariter nescis, Mambo hic inscrutabilia iudicia Dei penetrare non possu prius , put si ad liberum arbitrium hominis , quod non secundum Dei gratiam , sed contra eam defendis pertinere dicis, ut perseueret in bono quisquam , et non perseueret , non Deo donante, a perseuerense humana volimtate facientes, quid moliturus es Iom. s. eontra verba dicentis: Rogaui pro e Petren Ira deficia fides tua an audebis dicere , etiam in gante Christo, ne deficeret fides Petri, desecturam fuisse, si Petrus eam deficere voluisset, hoc est si eam usque in finem perseuerare noluiise , quasi aliud Petrus vilo modo vellet , quam procillo Musus rogasset ut vellet Nam quis ignorat , tune fuisse perituram fidem Petri, si ea quae fidelis erat voluntas, ipsa deficeret .peri ransuram si eadem voluntas maneret sed quia praeparatur oluntas a Domino, deo pro illo non posset esse inanis ora. tio. Quando rogauit ergo ne fides eius deficeret a quid aliud rogauit, ni fi ut haberet in file liberrimam, fortissimam, inuictissimam, perseuerantissimam volun , talem Eece quemadmodum secundum gratiam etinon contra eam libertas desenditur voluntatis. Volun- tas quippe humana non libertate consequitur gratiam. sed gratia potius libertatem a duo perseueret, delinctabilem perpetuitatem is insuperabilem fortit dinem. 3 Placuit haec omnia Sancti Augustini ediba referres, quoniam validissime pugnant pro nostra sententia. Nam in eisdem verbis tria expresse do- cet. Primum est, Rationem , quare verus Perseueret,

alius non perseveret usque in finem reddendam non

Ohooz esie ex parte liberi arbitri utriusque, quin scilicet

Ieaera:em unus voluit perseuerare in gratra, alius noluit. Licet .s. ema enim nolle perseuerare, in solam creatam votantaqvuae pro tum reducatur tamen velle perleverare non est γηζmM tribuendum creatae voluntati, sed es, qui per donum perseuerantiar, nulla prcsupposita stientia media in turae cooperationis liberi arbitri secit, ut perseueraret, e libere perseueraret id quodaheterno alis soluta voluntate voluit, di praeor nauit. Secundum

339쪽

De νε-- amia flatus Inuoreae M. s est , eum oratione Chri lii Domini is dono perseinuerantie Petro collato, ne defiseret eius fides , esse inincompossibi de , quod fides Petri deficiae , ae per cons quens per donum illud ita firmari vo Iuntatem Petri in bono , ut nunquam vel si deficere a fides Tertium est per sdem donum datum fuisse Petro, ut haberet in fide: Iiberrimam, fortissimam, inuict ssimam, de perseuerantissimam voluntatem,quod nihil aliud est,quam ire illam immobiliter in bono. Neque ex hoc sequitur , quod per donum perseuerantiae fiat voluntas creata simpliciter impeccabilis, seu totaliter ab intrinseco,

sicut in in patria beati , neque etiam partim ab L Tr

intrinseco,in partim ab extranteco sicut sunt confir otia, ismati in gratiar sed solum ab extrinseco propter diui ita. εὐnam eustodiam in gubernationem is propter conti impetesinuatam seriem auxiliorum efficacium , quam includi ιui ipsum donum perseuerantiae usque ad finem vitae. His enim auxἱlijs Deus e incit, ut voluntas creata nunquam mutetur potestate , quam ex te habet ad peccandum

mortaliter sed infallibiliter,& libere operetur semper bonum , quotiescumque aliquo praecepto ad id obligatur. Et hoc modo donum perseuerantiae facit hominem impeccabilem facundu quid, ut disputatione Io de Auxixijs dictum e e quo videndus est S. Thom quis vigesima quarta de Veritate articulo nono in corpore. Quia ergo non ei in potestate hominis, habere per totam vitam hanc seriem auxiliorum efficacium , quibus actu perseueret usque in finem, ideo praeter habitus infusos, auxilium efficax, quod requiritur ad qu0dcumque singulare operabile,indiget homo alio auxilio gratiae magis speciali, quo Deus efficiat , ut per continua tionem, S successionem bonorum operum a perseueret in gratia usque in finem . . , l- Ex quibus omnibus patet,quod aliq rationes . Tho. in capite III non petant principium , nec supponant id, quod probandum erat culinuctor obijcita γ nam ea voluntas errata secundum se est mutabilis, ierecte, infert Sactus Doctor,quod, ut nuquam

in malam, indigeat altatuo superioris Sed

340쪽

XLII. - sed adhue obiicitur. Nam omnes illae rationes sane i bi GiQ. Thomae ita de perseuerantia lasqnutitur os oporteret

uno actu fiers, et prius fieri potentiam immutabilem abono, quam non mutetur actu, quod tamen non est dicendum; nam si hoc verum esset, etiam per gratiae auinxilium non posse perieuerare; auia etiam volendo per auxilium specialissi mum non potest voluntas se imm bilem reddere ab eo, quod semel voluita, cita lato quo in

eumque auxilio ad unum velle bonum,semper est necessarium nouum auxilium ad perseuerandum in sequentis - ... hus voluntatibus . Haec tamen obiectio Deile soluitur. Dicendum est enim,quod immobilitas voluntatis dio. Whlaviau, no in malum, quam facit donum perseuerantiae, notia in obiI consistit in unico a ictu voluntatis, quo vult perseueraretia a bona usque in finem nam aliqui reprobi, dum sunt in gratia. in malum habent istum actum singularem , euius virtus postm mons per dum interrumpitur per actum contrarium peccati morv οβ talis. Dicendum est etiam, quod voluntas non et t. quaei laetem immobilem prius in figno rationi quam mute.., .., ι tur sed Deus ipse est,qui per continuatam seriem auxi4

auam sue limum efficac iniquae in dono perseuerant lae includunia Muioae tur,facit illam imm bilem,& immuta Ditem modo supeptimum. Fius explieato prius ordine rationis, di causalitatis, qua voluntas ipsa pro eat pias operationes continuatas, quibus maneat actualiter ita fixa in nono, ut nunquam

ah illo mutetur:& hoc est quod probat Sanctus Thomas in illis rationibus cap. xxx superius allegatis , quod expresse docet Sanctus Augustinus in verbis superius in xiv Ad hae omnia aliter respondet Auctor fili Sanctum Thomam In toto illo capite non considerare

Perleuerant Iam talum per modum cuiusdam effectus, qui successive fit libere, Contingenter , sed prout a prehenditur,di tenditur sub ratione medii Certi,&Quin fallibilis respectu finis efficaciter intenti is an emnamentem sat, expressit in qu Inia raeti ne qua ex eo quod perseuerantia consita in successior e plura um et tonum perducentium auifinem, colligit oportere, ut Urdo inorum subsit intention indi Estecti nil aliculus tu

perioris mouentis. Quod verum euiantelligandu

SEARCH

MENU NAVIGATION