장음표시 사용
341쪽
ordinem, ut aliquo modo indefectibilem deuva medium certo & efficaciter ad n is quutionem finis perdueens.
Ex hoc ergo principio, quod verissimum est supposito
ordine diuina prouidentiae, praedestinationis, optimala fertur voluntatem perleverantem debere ita tenderire in honum, ut in fallibiliter Mindefectibiliter in illud tendit, in aliquo sensu, saltem compositi, etiam in a
Sed in hac solutione is explicatione mentia sanctIThomae latet magna atqui uocatio. Cum emis Itiquod donum perseuerantia an eisnditur,ct insanditiae diea
σώειιεν tenιι,hoc potes auριις ιιer me uti Primo ut vivi eertitudo, in lallibilitari eiusdem medii sunratur taciquam ex prima radice a scientia media,qua ante omne tiberum decretum suae voluntatis, ut aiunt, Deus cer . scit,iustum hene lurum usque in finem suo arbitrio, Cooperaturum ex hypothen, quod constituatur in talishtis circumstantiis, moueatur tau bus auxiliis, sicut revera intelligunt omnes defensioves scientiae mediae: dcia hoc sensu alsertio illa pugna cum meat et Sanct Λuguristinis&alio mari qui ut disputat. . da Auxiliis, di titi. 1 Responsionum cap. 1. Heg. visum estitatem silestiam mediam non admiserunt. Si vero luceandem Risextio Perseueranem intelligantiillam certuu inem, insalu Litatem Geravis atque indetectibilitatum mediorum, qua nus Deus asse M. MDHquitur in fallibiliter finem intentum, prouenire, tanquam salubιιose prima radice di cauia,ex euuacissim Dedisolun rate, rriti ex decreto eius absoluto,auo nulla presutaqueis entia media pr uoluit, paeae emam in uix essis eae,ut Pec
342쪽
Depe euerantia β.rtus Inmeentia. ormeatis praedetermiriant: s, ut voluntas creata l: bere, Gela fallibiliter perseueret usque tu finem rataq; Deus non solum cooneratur na b. um, si volumi se sed etiam ess cir, v velinus. XVI Ad seciundum responila rur, test illud ses et Thomae I. a. alleg.Vt 'xpresse fauere nostrae sententiae . Ait enim, uti cic num res errata oles Icinia meumque actum prodire, ne sirtute motionis diurna. Et refert se ad articinam primum eiusdem questionis 1
corpore cuius verba sunt riuantumcumque natuyia
qua oryorarer vel spiritualis ponatur perfecta non potest
an suum actum racedere nisi moueatur a Deo. Quae vcr-ba interpretari non possunt de solo concursu simultaneo , quo Deus una cum olim tale concurrit ad eius ieritis determinare ad eoiae actus nam cum talis influxus Dei non sit immediatus in ipsam voluntatem,ut in causam,impossibi- δε est , quod per illum concursum moueat Deus voluntate in efiicaciter ad operandum et sed solura concurrit cum voluntate , si ipsa voluerit se determinare ad ean ciem operationem δε secundum hanc positionem, deinterminata G, cooperatio voluntatis , ut ab ipsa emanatisolu esset praestita a Deo, non autem praedeterminata, cati sata, quod est contra Sanctum Augustinu N Thomam phiribus in locis. Igitur nocessario dicen- cham est, quod Sanctus rhomas locis inductis loqtitur de Praedeterminatione , qua Deus Causas omnes le cun Perseu radas constitutas sufficienter in actu prἱm per tormas 'Proportionatas cum effectu emcie. v reducantur ad ret e actum ecundum natiualiter, aut libere conformiter ad metiri suam naturam. Et per his patet solutio ad tertium ar- s, uri C
Ad quartum respondetur, quod ut constat ex dictis lapissu
praeter irationes, & auxilia praeuenientis gratiae, quaeis momensecundiam cursium ordinarium datatur generaliter,etiam Lia meritii ultis , qui non perseuerant , necessarium est aliud auxilium niagis peciale praeuenientis gratiae , quo Deus efficit, ut ultus per continuam successionem bonorum
operum perseueret ingratia usque in finemo hoc e seuoauia perscuerantiae, de qua loquimur. Λd illud vero
343쪽
quod in eodem argumento dicitur, de Congrua, ea tione, fiet satis capite sequenti ibi explicandum es quid Sanctus Augustinus nomine congruae vocationis intelligat. XVII. Adjunxirmationem respondetur , quod cum dicitur, in Angelis Sanctis auxilium perseuerantiae non fuisse Avxilium aliud , nisi auxilium congruum ad bene deliberandum ongruum, in secundo instanti suae viae , hoc potest duplici re in qμ' ne teli igi . Primo de congruitate vocationis, qua ambin istu te omne tiberum decretum voluntatis rumae prae sup-
.um, P Θηat praescientiam mediam cooperationis Angelorum ' ad bene deliberandum futuram ex hy-hesi, quod tali
gratia in talibus circumstant ijs excitarentur δε vocarentur, duci hoc sensu propositio est falsa. Nam cum omnes Angeli fuerint creati in eodem loco, scilicet, in Empyrio coelo, nullum posset in illis praeintelligi diuersum temperamentum,vel qualitas,alia e dispositio, ratione cuius eadem excitatio,& vocatio esset congrustum , non alter3, voluntarie asseritur, quod eadem excitatio, Se vocatio esset efficax in uno , mominis altero . Secundo potest intelligi de congruitate vocasttionis , quina secum asiaret donum perseuerantiae veprocedit ex ab Iuro decreto,in efficaciusimo Der praedestinantis, ad eiaciendum quod Angeliis praedestina' tus, vel homo in fallibiliter, Hibere perseueret, usque in rem, ut supra dicium est,e in hoc sensu propositio est vera. Dicendum ergo est, quod praeter gratia habitualem , de alios ibitus infusos ac praeter auxilia generat a praeuenienti gratiae citramumnia bonis Angelis, di malis, datum est fingetis praedellinatis aliud auxilium magis peiscia trisci lcet donum perseuerantiae, quo Deus effecit, ut praedestinati Angeliben deliberarent a secundo in an tu sua via ,- perleverare nuimmobiliter in gratia squ i in finem. Haec autem , comnia capite sequenti Patebunt amplius.
344쪽
Ruid inteusta Sanctus Ava Uinu pe exeitationem, seu vocationem, 'γώ- , qua infauibiIitιν suectam, ad quem mouet.
Voniam defensores sicientiae me diae,ex qua tanquam ea prima ra dice desumendam esse aiunt com
a ZA A deiunationis diuinae, quantum ad c
assecutionem effectus, v fine qua
praeuenientis gratia auxilia notia :-estent efficacia, ne eanducerent gruam ex .
infallibiliter essectum, innituntur pendumne quibusdam verbis sancti Augustiis sti , pii excitationem , iocationem efficacem pluribus in locis appellat congruam necessarium dux , eius testimonia in medium adducere, di pressius discutere is quid per vocationem congruam Sanctus Doctor intelis lagat. Primus ores,an quo sanctus Augustinus viJtur verbo Congrua Oeae tonsa habetur in quaestione secunda ad Simplieianum lib. r. vhi sic ait Cuis autem miseretur. 4u--eas, quomodo frit ei congruere , in Moeantem non resuri, quod de scientia media intelligunt, qua nimirum Deus praest Iuli, voluntatem consensuram ex hypothesi , quod tali vocatione, de in talibus circum stantios excitaretur in moueretur a Deo. Secundus locus habetur libro de dono perseueran itis capitulo decimo quarto , vhi sic ait Ex quo appa et habere quondam in ipso ingenio dιuinum natu Itater munus ante δε ntia, quo moueantur ad iidem, congrua suis mentibus , metaudiant eνιλ ωι Agna eoneψian tamen mea Itior isdrea, perditioni musa non sunt gratia pyadestination dιscreti. me ipsa eas adbibentu , Uetdicta dansna, e facta per Ni possent credero, si audirent virque tatia , .e υμ Merent. Quibus verbis vocationem illam docet oi
345쪽
cium induceres, ac cliteacem esse, quae congrua estrum mentibua , qui crisam vocant tir Frgo secundum Augustinum efficacia praeuenientis gratiae consistit in vocatione congrua , qua Deus praericiuit illum i qui sic vocatur, in ratibus circumstant ijstesse consensurum in alijs vero diuersis circumstant ijs, si eadem vocatione vocaretur, non esie consensurum , quia vocatio in talibus
Suare, circumstantijs non esset congrua. Et in isto sinis inter tib 3 de pretantur verba Sancti Augustini qui asserunt,vocatio- - nem,quae praedicto modo est congrua,efficacem esse. Ex I. ..ι, quo inserunt, effcaciam doni perseuerantiae solum con ... s. iistere in excitationibus,& vocationibus congruis, quis se hus Deus successive mouet praedesinatos filios suos, ut
non mutentur a bono in malum , sed inaratia per seu rent vique in sinem. Addunt , hanc gratiam congruam: et se illam, qua idem Augustinus saepe ait, quod Deus facit ut facias Lusi operatur ut operemur, de hac quoque gratia intelligunt illud Ezechielis 36. Faciam,vi I Zeeu a prae ιρris meis ambuletis, dic. Et similiter illud Arauli - ''ω cani Concivis Canon. v. liuoties bona apimus, Deus mnohis, atque nobiscum, Ut operemnr, operatur. Et cons quenter negant,ut actualiter pic operemur, esse necerusarium allud auxilium praeuenientis gratiae, quo Deu vere essicienter,siue ad modum cauti physicae faciat, ut creata voluntas cocurrat cum gravia,& influat in ipsam operationem piam , quod est ipsam predeterminare ad pie operandum Arbitrantur en ina,cum hoc adiutorio praeuenientis gratia cohaerere non posse nos a Parbitrii libertatem ioc enim est argumentum,quod ε pius re
I. Hic modus explicandi verba Saacti Augustini non est
ad eius cutem , nec doctrinae ancti I homae conso truis. Ad cuius euidentiam notandum primes, quod, ut lib. 3. Responsionum cap. a. num. I. uictum est, qu Graua ex taescumque gratia excitans coniungitur cum gratia adsitano a iuuanto,seu cooperante, utraque ei efficax, minio ta-d cm O men oenere. Nam gratia excitans est efficax ad praemo
nenditus liberum arbitrium ad piam operationem tria isti inta: gesere cactis moralis gratia vero adiuuans , seu coo-mis hidi Purans cis in saxi genere causa: ere eincientis, qua
346쪽
tenus Deus per illam facit ad modum cautiae bysicae, quod liberum arbitrium influat cum praeueniente gratia adiuuante, ut libro quarto capitulo sexto latius probaui. i et v Notandum secundo , quod quando Sanctus Augustinus libro de dono Perseuerantiae cap. Iq. a i , Ex quo appis re habere quosam in ipso ingenio diuintim na/ώνacite munus intemgentia, quo moueantur ad Mem, Aureaen.
vocatione externa ad fidi σου ua suis mentιbus De audiam Uerba,ve Agna con- rudimen
Dieiant, non loquitur de gratia emcaci, imo C. am ligo per
excitatione suffcienti, sed de 3 η ο ν
em,quae regulariter non fit,ni Net .s per veνba externa , vel signa nam loquitur expresse φde praedicatione, miraculis, quae feeit Christus Dominus an Coroetaim, Bethsaida, quae tamen f cta non stant m Tyro,is Sydone, de quibus etiam in itenititur illud Apostoli Gomodo er ent et,quemnon Romi Io. udreyunt quom o autem auduni ne pradicante λManifestum est autem huiusinodi verba externa, vel
sisna , secundum se praeelse coepta, non solum emeam ei non esse ad faciendum, ut ovaines credant tisaheque sufficient in absolute loquendo ted solum secundum quid videlicet, in genera exterioris propositionIst
eorum , quae credenda iunt. In has autem excitatiuissxterioribus, quotiescumque Deus vult efficaciter daiare fidelibus, ut credant, vel alia pietati opera exemceant, confiieuit secundum suavem eius disposicionem adhibere verba per praedicatorcs, aut signa congrua su1s naentibus, ut per illa moraliter , seu per modum suadentis tinoueantur ad fidem et quoniam , ut idem
Bugustinus qumtione secunda ad Simplicianum possirreurum ait, adam re spe alio modo dicta motieti intelliges moraliter , o modo tua non mouea Vnde Christus Dominus, cum vocare volui essica citer pikatores ad Apostolatum, usus est verbis e rum mentibus congruis, cum are, euste pos mei Gratia ex faciam os flari piscatores hominum et nam mi pN Minniae v. scium piaeatores erant. Et eum ad is vocavit Magos. ι
vlus ei signis externis eorum mentibus coneruis mami '' 'Lexcitauit alios pera ullam, quae apparuit in oriente , se
347쪽
Muth. . quoniam in astrorum contemplatione versati fuerantu Et quod haec sit mens Sancti Auguttini,patet ex ipso comtextu eusdem ciua fluom ad Simplicianum, ubi sic aist Videmus enim arios aliter iisdem rebus demonβμasis e seni eatis,as eredentum moneri, sicut exemyngratra Lue meon in Dominum nosrum Iesum Ghristim adbare infantem paruuta era4ιditi hiruiue Meue ante cognoscenti Nathanae ad unam sententiam, quam ab suo a tui .
eiusdem libra duplicem his verbis Dei vocationem distisivir Uoeat enim Deus mades ii Ioa uiso μιν os suos , in eos De sat membra py ML in ti,nici sol
cans Usis Oeatis Iudaeis in Graei pradica es se a Cor. i. - Dei vir utemi Dei sapisntiam. Ut pluribus' cis bcripturae probat eiusmodi vocationes esse disti ctas, primam appellat vocationem secundum propo situm non hominis, sed Dei , ut alibi ipsemet explicat, August videlicet per illam efficit,ut homines credant. V 2 de A in eodem cap. 6 explicans illud et Nonis oper J in Lemoneant uictum εργ:Iacob ήιοκActe ait I μ- erν , sed e voeante, non quacumquo scatrone, sed qua Norationιμι enaena, eram disrraucre ab aria,
348쪽
eatione non Heundum p ovositum qua meatifunt Iuda heu non crediuerunt in γιHum . Igitur loquendo de gratia excitantes, quae per erba externa signa subminiitratur overissimum eli, quod Deus regulariter, suauiter moueat homlnes ad fidem. in eadem gratia distribuenda utatur diuersis modis, diuersis verbis, ignis, pro ut furat accommodata, congruunt illi, qui vocatur . Sed tamen haec sola non est gratia adiuuans, quam diuus Augultinus requirebat a Pelagio cetenim gratia a iuuans, seu efficax non est illa, qua homo, si vult,credit, vel pie operatur. sed qua Deus essicit, ut consentiat gratia excitanti,in
cooperetur cum adiuuantes, in totum Deo detur, qui et ' votaritatem bonam, empraparat adiuuandam. adiuuat et
prisparatam, ut idem Augustinus at capcia. Hoc autem adiutorium gratiae adiuuantis, Messica Aa -- cis semper est congruum , ut percili voluiitas creata gratia ad in infallibiliter operetur , libere , ii , quibuscumque iuuaas,seu hominibus, lan quibun bet circumstanti; conferatur Umβοια 'eisdem quoniam tota eius virtus, efficacia fundatur per essan Omnipotentia, emcacia diuinae voluntatis, cui nul f μμ' '
la creatura potest reusteres, quo minus id quod vult, 'si et,
eo modo quo vult, faciat. Vnde hanc congruitatem semper arfert secum auxilium efficax gratiae adiuuantis,quod in quantum est in .strumentu voluntatis diurna adcouertendu hominem, participat efficaciam ab eode decreto independentera n erade ternis natione,& COOPeratione arbitrij,quomolibet a Deo praecopnita, ut futura etiam ex hypothesi. Vnde virtus , Methcacia illius non variatur ex diuersa dii positione hominu nὲ, quibu confertur,neque propter diuersas cireum stantias loci , Qtemporis, in quibus eidem homini donatus, sed temper inducit effectum, ad quem efficaciter mouet. Lx quo sequitur,gratiam adiuuantem esse distinctam ah excitante, B non solum ili iam , sed etiam illan et se Prancnisintem ordine rationis e cauialitatis liberam EOOPtrarionem nostra arbitri I, ut pluribus testimonijs Conciliorum, praesertim ex Concilio Tridentino Iess.ε. M.1uiusicatione cis P. I. α e probaui ubi a responrtioum Diuitia 'ν Orale
349쪽
sionum p. I. num 3I W38. traharic uosse rape mi Concilii radentini, t Hltatur Andreas de Uega, oui e ni Nacto Concilio Tridentino tertitisset qua Isiuit 1 patribus, an in eodem capite tradiderine gratiam excitantem in adiuuantem esse duas gratias, an unicam dumtaxat , refert omnes Patres acclamasset, elae duas di itinctas . Sic enim ait tmro 6 super Cocloilium Tride itinum cap. 3 8 6. Illud serio, ct magna attemrone advortendum es asseruisse Patres in I. cap. eratiam, qua disponimur ad iustiss auonem exeitantin adiuuam π: Exertat .n nos Deus oratione fua Docta, tuumι- nation , t sumamus a peccato , neque contentus extaritare quadam lenota nobis fua inutis unicatione, di in Iuxtone benien nos adiuuat, is consentiamus obediamus meations sum
V. Quod ergo ait Sanctus Augustimis in capite illo de dono perseuerantuae, videlicet , habere quosdam iu ρο isu/nio diuinum naturariter munus an uigentiata quo moueantur ad sidem,si congrua cte. Novi et sic AEU ρ- aecipiendum, quali virtute naturali moueantur ad , mr,ue dem, credant, si congrua suis mentibus, vel audiant recluosdam verba , vel signa conspiciane, quMsi praeter verba, si
nasu aliter gna exteriora congrua nulla sit necessaria simpliciter munus in ad credendum aIia gratia interior hoc enim eiset ma- religetia nifeste incidere in errorem Pelagi in pluribus Conci-- init r. Iijs in decretis Summorum Pontificum olim damnae tum . Nam cum illud munus ingenij sit naturale esse non potest principium susticiens, multo minus e in I in aliculus actus supernaturalis. Et quiae quod soli signis visis , aut verbis congruis externis auditis . nullus credidisset , nisi illi, qui sunt a Deo praedestinati, ut credant, gratiae efficacis auxilio essent intorius a uiuisti, Meet in eodem capite Sanctus Augultinus, cum subdit audrum enim Me , ct faciunt, quibus datum e i non auram ferunt , siue audrant, siue non musant quibus non datum es. Dia QMairnquit datumos, nos serium regni caesi m tuas autem non μὴ tum. diuorum auerum ad ferus ιβ' ι Iterum a iurierism pertinens Dus, cur arcit amma nosνα , Psit iis. Misericorviam. uasorum cantabo tis Damin .
350쪽
Igitur per u us intelligentiari quod naruraliter inest aliquibus hominibus, in te uigit Augustinus naturale in- enium, quod supponitur ex natura,ve talibus lignis vi us,aut se ibis auditis capaces sint, ut per eadem signa, aut verba moueantur ad fidem , ex parte oropositionis obiee ii credibitis, iuxta illud , quod alibi dixit August nux Posse habere eminatura es hominum:babere gallis
Praeter gratiam autem excitantem praedicto modo eongruam, qua potest pie operari, vel perseuerare in finem, si velit,ex git Augustinus aliam praeuenientem gratiam adiuuante in , qua Deus efficiat, ut iustus actu per se
ueret usque in finem,ut patet libro de Correptione 3 LNU gratia cap. a. oz iuporius allegato, constat ex his ahiemessi
quae dicta .m disput. 8a de Auxiiijs ubi ostensuiu, gra gruam exἰt,am adiuuantem in cooper stem, qua ratione adiuuans, ni gratia ac cooperans est prauenire ordine rationis, di caulatita avi ant..tis liberam cooperationem ercati arbitri cu illa quod etiam probatum est lib. t. Responsionum cap. r. num. 37. v 38 ubi ostensum,gratiam excitantem,& adiuuantem esse duas gratias praeuenientes inter se distinctas. Et quidem quod per gratiam adiuuantem is donumerseuerantiae , quod est proprium praedestinatorum, umessiciat, ut iustus indeclinabiliter, & inseparabili- in gratia persistat, docet expresse Sanctus Augustia in uerbis inductis ex cap. . de Corrept., gratia.
afra a Fortisum quine dimisit, atque permis faee- νι quo OHIN; Urmis seruauit, νιν donant antincti rimi quo bono molemni hoc asserere inuictissime nouint.Vbi illa verba Inuictissime, indeclinarus
ter, inseparabilitι' praeuenientem gratiam designant,nua Deus voluntatem creatam ex se desectibilem M. mam tenet, Mimn bilem rubono, ut perseueret in ilis Iu usque in finem Etenim immobilitas voluntatis pronen Ire non potest, tanquam ex prima radice, causata, Vobintar saxiati quo actu particulari eluidem voluntatas. Namus t morusi te cum adiutorio grata ae,quod ad singulos actus pirii, in η ρηοculares datur, possit de Loto operari, di op.retur actu in I
istum particularem,aut illum, nihilominus efficere non oleii ut Per continuationem bouorum Opeium x maneat