Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

351쪽

maneat in bono, inactu perseueret usque in finem, nisi adiuuetur a Deo alio auxilio in gis p ciali, quod est donum perseuerantiae,ut ex sapra dictis constat . Hoc autem donum, sicut Malia omnia auxilia efficacia, quae in dono perseuerantiae Includuntur, etiam esse congrua,&valde congrua,ut per illa moueatur creata voluntas, perseueret usque in fine ex eo probari potest, nam ad De indue diuinam prouidentiam pertinet mouere causas secu Unam qua das ad operandum, pro ut congruit earum naturae ala is με μομη nimirum, vi causas nece starias moueat ad operandum

.. , - necessario causas vero contingentes,' liberas, moueaei.=.djici si operandu contingenter,&ibere,id quod ut . parte uasinania quae ita s. art. 8. quaest. 33 artic. q. docet Sanctus Thomas prouenit ex efficacia diuinae voluntatis, ex qua procedit, quod non solum fiant ea , quae Deus vult veri: led quod eo modo fiant,quo Deus ea fieri vult, seia licerive nece lario, vel contingenter, libere . Unde Vauηtatis per auxilium efficax doni perseuerantiae, non soluieuamin euicit, quos voluntasan saltibiliter bene operando pe

, m. seueret in gratia usque in finem: sed etiam efficit, quod

.udb: ' lioere, Contingenter bene operetur, porseueret itavi. nimirum,ut quamuis ex sua mutabilitate deficere possiea gratia munquam tamen deficiat. Cui consonat iunci Prosperi lib. a. de ocat. sent cap. - De a babens

minabilitates descit, a/gratiae vitulatis si prosio, ,

qua opitulatio per innumeros modos, ue oecustos, flue manifestos,omnibus adbιbetur, O quod a multes, ut tu , ipsorum es nequitiae et quod autem is multis μου rict gratia es diuina, ct voluntatis humana. Vnde ista congruitas efficacis gratiae non pendet ex aliquo temperamento, vel naturata dispositione hominis , qui mouetur,neque ex aliis circumstantijs loci,& temporis se illam secum affert ipsum auxilium efficax,in quantum est instrumentum voluntatis Dei absolutae riui nil a praesupposita scientia media voluit electos snos efficaciter mouere,ut omnia diurna mandata implendo, per seuerent in gratia usque in finem. Vt qui gloriatur,non in se ipso,ted in Domino glorietur. Et haec est congrui

. . . .

352쪽

Utrum Deus ex partesua . Mariter se habeat ad aruam dos, ct non Disandos, A vero dis inctio saluandorum d reprobis proueniat ab Hectione Deias Ima, qua omnem praui mem fatura

rum meritorum anteuerta rvidam Auctor sub distinctione re L spondet Si enim loquamur de S aer sufectu, quem Deus habet ante om- τ .

nem operum praeuisionem, sic ad probis D. mittit,illum se a qualiter habere is ad virosq; Et assignat rationem ἔquia virosq; sincere cupit saluos fieri, utrisque auxilium vere sufficiens largiri,in neutris vult sal tem voluntate absoluta. Si autem locuamur de toto affectu, quem Deus habet ab aeternostppo ita praevisione, sic fatetur, Deum se non habere ad utrosque eodem modo. Idem proportionabiliter sentit de gratia. Ait enim, quod si consideretur praecia se, ut praeueniens, habet se in praedellinatis, 3 reprobis eodem modo. Si autem eon si aeretur absolute non Eohahet eodem modo. Et assignat rationem; quia in saluandis est Decunda, influit in opus, profert fructum vi tae aeternae, resistit tentationi, praestar perseuerantiam, denique est sons aquae salientis in vitam aeternam Diuia reprobis est sterilis, Dociosa, deficit,4 evanescit, e iditque Ipsi in maiorem damnationem. Sicut igitur iratia absolute loquendo, non habet se eodem modo. aequaliter in electIs,in reprobis et ita neque affectus Dei , nec pra destinat . . Confirmat hanc sententiam.Nam de iis eodem pro is modo philosophandum est, iuxta sententiam Rugu ni cap. o. a Praedestinatione Sanctorum dicentis,

ecumlo idem son mav Deus non aute praedestia

353쪽

3ii Re ponsanum Lib. VI Ca' ut III.

nauit bima opera fieri, quam re ipsa in tempor mandi sed in tempore fiunt cum plena dependentia a liberi te arbitraj, ita ut facillime possint omitti omnibus ca sis antecedentibus spectati. Ergo ab alterno sunt praedestinata , sic fieri: ac proinde ante prae uisionem determinationis liberi arbitrii, non sunt praedellinata,ve absolute fiant . Simili modo Deus non aliter predestinauit ab aeterno, ut gratia sit essica x,opusque producat, quam illa in tempore re ipsa illud facit Ied in tempore non est elficax, nee producit opus pium , nisi cum perfecta dependentia a concursu liberi arbitris: Ergo nec ab sterno voluit Deus, ut sit etficax opusque Producat illi cum eadem dependentia a libero arbitrior ac proinde sub conditione tantum est efficax anteir uisionem determinationis liberi arbitri ; nempe ii,

luntas voluerit se determinares absolute vero solumescessicax potita previsione determinationis, sequeon cursus eiusdem arbitra j, Relinquitur ergo, quod tam predestinacii, quam gratia Pic, quet in tempore d natur, quantum est ex parte Dei, ante previsionem: m, vel mali usus liberi arbitrij, cqualiter se ha eat ad omnes, tam predestinatos , quam reprobos et pollire . uisionem autem de temni nationis arbitri non te hambeat qualiter ad utrosque III. Ex quo infert, quod distinctio pre destinatorum are'

Deu qua probis non prouenit ex sola praedestinatione . aut ele- 'Meae et ione Dei, neque ex sola libertate arbitrii, sed κ.

y traque simul , tanquam ex duabus Caulis part Ialidus

bdit a iis a nam λntcgram caurum coalescentibus.

his cista Ῥες sententia Doctrin Sancti tiguitani, di Sancti

Maudor. Thomae non est conformis, ut ex dietis disputatatione non I, a 37. Do.ce Auxid scolligi potest. Ostentum est enim

doti disputatione 37 praedestinatiopem Dei absolutam non pendere ex praeuiti meritis gratiae, sed merita ipsa, de Operationes pias, quibus prae delimati ad vitam per

ducuntur aetetnam , effectuna esse praedestinationas a . solutis ex eam in signo rationis praesepponeres, quod etiam inferius patebit a Dpia . iae enam Iiatura me rita predestinator vim,anteq am nant in tempore,sunt RDso in acertu te pM: Maia Moniam gran suo aeterno

354쪽

D dininctione salvandorum aras obis. 3 3 absoluto decreto , ut per liberum arbitrium fierentana destinata. Ostensum est etiam disputatione a. 73. Siso de Auxilijs, supra libro secundo capitulo sepi mo , octauo , essicaciam auxili prae operantis

gratiae non pendere ex cooperatione arbitri , nec illam praesupponere et sed ex se , pro ut venit a Deo, ut est instrumentum voluntatis et , volentis abso ut hominem ad se conuertere , talem effieaciam secur afferre . Praeterea etiam ostensum est disputatione 23. de Auxilijs erat; am in liberum arbitrium non esse duas caulas partiales supernaturalis conten sus sicut duo trahentes navim et sed Deum , de gratiam. ipsam esse causam totalem efficientem , ut liberum arbitrium cooperetur , perseueret in gratia, .saluetur , secundum illud Augustini libro de grat. lib. arbit cap. I 6. Certum σύ, nos eue eum Ootamus sedilis Deit , o votimus bonum , de quo dictum estis P paratur,oluntas a Domino, caetera Gertum es nos Deer eum facimus, sciue facit, in faciamus, rςbendo Oire aestimas oluntatis, qui dixit Faeiam , t in iusseationibus meis ambuistis, edi rudicia mea o feruetis, fac atis. Ex quibus omnibus, 4li1s, quaelio. .de Auxiliis stabilita sunt, colligi pote it, quae nam fit vera, Nieritima sententiari August.& Thomae circa

praedestinationem re gratiam,nec non circa id, ex quo discretio praedestinatorum a reprobis desumenda est. Vnae pro brotri resolutione huius dissicultatis,4 so V. Ratione argumentorum, quae in explicatione primae sen- Qt. tentia insinuata sunt, notandum , quod aisectus erga

omnes homines, qui in Deo coniti tu Itur ante omnem , . re

operum prae ursionem,est duplex Primus attenditur se is

eundum voluntatem Dei antecedentem , qua nimirum hostis, ἴDeus vult omitibus salutem absolute confideratam, & cundu orisecuticium se,ut lib.de Αux.disp. 33 in s. explicatum est Iua raten Risus vero affectus attenditur in Deo secundum volun antece titatem consequentem . Haec autem voluntas non exeo, conse dicitur consequens , quoniam subsequatur ad operum μη ε apra uitioncm etiam tu hi equentium en gratia et sed quoianiam omnibus consideratis in particulari reperitur

355쪽

diuitias eratiae suae per modum misericordiae ostende. dere,parcendo. vitam aeternam electis suis conferendor in alijs vero id non vult , quia non sibi placet; sed Wula o Redere iustitiam suam,reprobos pro peccatis suis. quae tamen Deus non causatine praeordinat, sed solum permittit, punieado . Vnde Sanctus Thomas I parta quaestio 3 art. q. ad 3.ait, quod ex ima bonitate Diainaratis fumi potes radeninationi ahqruorum , reprobationis atia iam . Si enim Deus drestu omnia rapta fuam banrtatem se e in in rebus D i4 senta re prase utetur . Nee e en autem , quod Disina bonitas

sentem 4n rebus propter hoc, quod res ereatias sim I eitatem diuinam attingere non possunt. Et ex hoc infert, assignari non posse ex parte praescientiae meritorum aliquam rationem, vel causam, propter quam Deus istum praedestinauerit, illum autem in massa perditi ais reliquerit.

cendum est ergo primo, Deo etiam ante praevisi

Vm, L nem operum voluntate consequente,non se habere avis vi qualiter ea parte sua ad praedestinatos, ct reproboster jὸννο Ad electos voluntate absoluta, in emeaei ordinalse ad horum di vitam aeternam, medijs bonis operibus, quae etiam iudisl nio, praedestinatione eadunt, consequendam. Reliquos veris de prout non sie ordinasse ad vitam aeternam,quin imo ad osteris sionem suae iustitiae absoluta voluntate voluisse permi . tere, ut in peccatum laberentur,in perseuerarent in ilisto usque in finem, atque adeo proprer illud peccatu neos punire poena aeterna id quod satis diffuse probaui an lib. de Auxilijs disput. Io.nu. .& sequentibus,multia Diuinarum litterarum,ac Sanctorum Patrum,praesertim migustini, Thomae effraci stimis testimoni js, aca tionibus Theologicis, quas etiam infra cap. s. dicio.

corroborare oportet. Dicendu se cundo,distinctionem saluantorum e prae

i. destinaeoru a reprobi prouenire ab electione Dei absci

ut a,quae omnem praeuisionem futurorum meritorum infigno rationis anteuertat, quamuis in exequutione nun quam praedestinati cosequantur vita aeternam ablqim

1atis propriis, vel uriossint adultisabsq. meritis Christis

356쪽

sibi per sacra metui regenerationis applicatis. Haec autem merata propria, vel applicatio meritorum Christi, sunt in eisdem pra destinatas effectus praedellanationis ipsorum, ac per consequens esse non possunt causa , ratio,vel conditio a qua asterna Dei prςdestinatio absoluta in ratione praedestinationis dependeat. Vnde tota distinctio,seu discretio praedellii natorum a reprob is, ex absoluta Dei electione, dupraedestinatione, quae omnem meritorum prae uisionem anteuertat , desumenda est, ad eandem praedestinationem , ut ad primam radicem, di causam efficientem , reuocanda, ut anctus Augustinus mult' in locis colligit ex verbis illis Apostoli renim te discernito quid autem babes,quod non acce oti,

pisti si autem accepisti quid gloriaris qua non acce ras . Quod Sandius Prosper epistola ad Rumnum d lib. ro arbitrio post medium attestatur, cum ait: uae autemsit discretionis sius nempe salvandorum a reprobis hin secreto Consito Dei causa, se ratio, supra facultatem humana cognitionis inquiritu r id manutione neycιtur. Eandem sententiam docet anctus Thomas 3. Contra gentes cap. 63 ubi ait: uia

Ceroisse um es, quod diuina operatione aliqui diriguntur in Itimn m em Pergratiam adiuuii , Aquι ero eodem auxitio gratia defert ab Ostimo fine eeiduntromnia autem quae a Deo aluntur, ab aterno peritur sapientati .m prouisa re ordinata sunt, ιIupra ostensum es, ne-eesse es , radictam hominum diuinnionem ab uterno dDeo esse ordinatam serundum ergo quod quosdam absterno pr*ordinauit,ut dirigendosciniuimum finem, d eitur eos predestinasse. Vnde A o fota diei ad 'beis os primo : diu prsae sinauit nos in adoptionem sitio rum, Ieciandum tropositum Coluntatissus. Isis autem, quibus ab torno dispo is gratiam non daturum diacitur reprobasse, e odio habuisse ferundum ι GA qtiod habetur Maιacb. I. Iacob dsiexi, Esau autem odio δ

Sed dicunt. Praedestinatus distin guletur a reprobo per propriuin conlelis an liberi arhIrrit, quo vult bona in rata elicere, an illis perseuerare usque in finem Repro hus enim haec bona merita tua propria voIuntate non habe L

357쪽

habet,vel si habe emon vult in illis perseuerare,nec peris seuerat usque in finem . Ergo diutinctio saluandorum a reprobis non sum tur ex sola Dei elect: one,&ire desti

natio die absoluta.

v admi 'ς spondetur , pr destinatum quidem distingui a re-αesi quali probo per liberum illum consensum, descooperationem te diuin qua cooperatur gratiae Dei, perseuerat usque in fine, grantur a sed hane cooperationem liberam habet excipia gratia, reprobi cie decreto Dei praedestinantis Unde tota diicretio prα

i. destia eorum a reprob: tandem reduci debet ad ele-. zis ' inionem gratuitam, praedestinationem Dei. Quod de

Sanctus linoma I. a. q. I. art. I. ad a. non obicure

oeuli his uerbis i Deus non e nobis nρ ius eat;quia per moltim liberi arbitris,dum uti eamur, Dei iustitia

eonsentimus. III tamen motus non es causa gratis sat essectus. Vnde tota veratio pertinet ad gratιam. Icue ergo tota operatio pertinet ad gratiam:ira etiam pertinet ad praedestinationem, quae est praeparati gratiae, di gloriae,ut in Imro f. de Auxilijs disputat 3I. dictum est. Exi s facile dissoluuntur omnia argumenta a quae pro sententia contraria sunt adducta. AD Primum patet solutio ex nostro primo dicto. Et ad rationem, qua probatur, Deum ante Omnem operum prae uisionem aequalem aitectum habere ad preis destinatos,&reprobos,respondetur, Deum quidem vo luntate antecedente elle utrosque saluos fieri,di viri μque auxilium vere lassiciens pro loco, tempore misericorditer conferre, ut disput. M . de Auxiiij explicatum est. Caeterum voluntate consequente, quae , t disput. 34. de Auxiliis vivam esto etiam antecedit in iagno rationis omnem prae uisionem nostrorum operum, quibusdam vult absolute conserre auxilium emcax, quo pie operentur,& perseaeerent usque in finem alias noriastem, idque Occulto luaicio, sed aliique ulla dubitatioue gratis r iustissimo. v saepe dicit Augustinus. venis illud ero, quod de gratia praeueniente asseritura vis elicet. quod in quantum prae uestiens se humat eouε

osebet, modo in Praedestia latis=ix reprobis dicendum, id ic ' . lite poste a novi a mitti , nec ulla ratione uxta docirtia

zzati. -cta Augustavi , ae Mare 1 homae est admittendum .

358쪽

rimo quia gratia praeueniens praecise considerata, in uan 'u praeuenistideram cooperatione nostri arbitrij,

habet aliquem effectum in praedestinatis,que non th bee in reprobis ulis enim tribuit infallibiliter perseverare usque in finem Hiis non item in illis est efficax, quia licet non producat pia ooerationem absque liner eooperatione arbitris, efficit tamen fortiter, di suauia

teri ut ipsum arbitrium coaperet tu, perseuere e sique in finem v lib. responsio ausu cap. d a.dictum eluin reprobis autem id non ellirit neque est efficii x χque enim in eo sensi dumtaxat gratia dicenda ei etsi incax, quia ct lentem suo eoncursu eo mitatur . aut simul operatur nobil cum fi volumus; sed quia Deus per illam vere efficienter fac aes ot libere velles, e cum eadem gratia concurrere , secκndum illud Apostoli Deus eis .nim, qui operasu in nobis, o velis , e, per ere . Constat autem, Deum non operari aequaliteris omni misi . a bus velle e currere, alias omnes vellent, Wcurrerent; eum haec gratia esicax praeuendens non sit in homino,

nisi quando bene vult, lene agit, ut Augultinus dicie libro de gratia Cliristi contra Pelagium in Caelestium cap. 47. in elect a ergo gratia est Decunda, profert fruetum vita aeternae ore lilii tentata ni non solum simul

nobiscum iniquendo in opus pium si volumus; sed etiam effetendo, ut velimus, quod tamen in reprobis non effc r. Ad primam confirmationem patet ex dictis,qualiter praedestinatio, gratia praeueniens in quantum praeue mens non se habet aequaliter ad omnes. Ad secundam eonfirmationem respondetur, quod sicut in tempore bona merita fiunt cum plena dependentia a libertate arbitra j. quod excitatum in motum potest distentire si velit ita ab aeterno sunt praedestinata P es sic fieri. Ex hoc tamen non inferiur,illa bona meritata ara sanon esse ante Praemisionem determinationis liber arbi Deo trit,ut fierent,praedestinata sed potius infertur opposita φρου senatum nam i pia etiam determinata liberi arbitris cadit sub praedestinatione,& est effectus illis sive disputar. 36. de Auxilijs ostensum est. Vnde non solum Deus miroria vinauit, ut bona illa merita fierent in tempore: sis etia

359쪽

praeordinau; ,Wpraedestinauit decreto absoluto , ut luberum arbitrium se determinaret libere, & suo influxu

concurreret ad eadem bona merita in tempore exequenda,ut ex dielix dispat. 22-Σ .&i de Ructuls co 'tat.

x Ad illud, ouod in eodem argumento attingitur de is gratia incaei, dicendum est, quod vi docet C Cipreo et pre luso luxta sententiam an et Augusti m libro de ρηι tu vatia, & lib. aris cap. i6. distinguere oportet duplisoa Dei modum operanda carea bcuum velle nota, . nun NM est si, proprius, in quo volunta&nostra noxa Coovera nitita tur=utpote faceremo velle ideo ait Augustinus. Vt e da rides, go vel murisine nobi operatur . Sine nobis , inquam, c. modis oucvantibus,ut scilicet velimus , quia licet voIuntas veeos ν ii ad uri& causet volitionem , non tamen facit te velle aut bona vera causare volitionem. Mius est modus pisi Deo,& volunnostra tali communis, scilicet cautare volitionem, de quo ideΛugustinus ait: Cum autem Doliamus, nobiseum ope λxatur. Dicendum est ergo quod quantum ad primuin effectum, seu modum operandi, qui attribuitur Deo per gratiam emcacem, gratia est emcax in tempore, antecedenter ad liberam cooperatione arbitrii, independenter ab illa. Vnde etiam Deus ab aeterno voluit, vesic esset emcax independenter ab eadem cooperatione Gratis ra arbitrii Ciaeterum quantum ad secundum modum op Meme quo randi, quo nimirum Deu&causat volitionem, se ii opullν os ei pium cum tibero arbitrio, in tali causalitate reperitur

e perlaeta dependentia eisdem piae operationis ab e

dem arbitrio excitato, & moto a Deo auxilio emcaci, ut a causa vere inciente . Unde etiam Dei S ab aeterno voluit, ut hanc dependentiam haberet. Ex hoc men nan sequitur, quod efficacia gratiae dependeat ex tibero influxu arbitra quoniam tota illa dependentia

tribuitur ipii effectui nimirum piae operationi a graditia, Q. bero arbitrio procedenta, non autem efficaciae ipsius gratiae,ut supra ollentum et t. Vnde reuit sequitur la, quod in eadem argumentatione inniebatur, quod scilicet ante pratui sonem deternii nationis I

heri arbitrii gratIasolum sit tincax sub conditione nem

360쪽

contra ramissa. 3rylantas libere se determinet, iuxta illud Cooeilii Araum Corcil.

cantiu ties bona agimus,Deus an nobis,atque nobi α- Ar usi in operemur, operatur. Relinquitur ergo, tam praedesti nationem Dei aeternam , quam gratiam imam, quae in tempore donatus, etiam ante pra uisionem honi , vel mali usus liberi arbitrin, non se habere aequaliter ad omnes, tam praedestinatos, quam reprobos sed ad ipsam liberam Dei electionem, ε gratiam tandem esse reuocandam discretionem praedestinatorum a reprobis. Qus autem ultimo loco asseritur de ausis partialibus, iam disputatione SI, de Λuxilus improbatum est.

Proponuntur alia obiectisnes contra pramissa, erearu auara detegitur.

N disputat. Ior nunci. de Auxi 1 lijs alserui,donum perseuerant non esse commune omnibus iustis, sed proprium donum praedestinatorum, cita nimirum, ut nulli alteri conueniat, id quod multis testim ijs Meri Concilii Trideatinio Sanctorum Patrum confirmaui,presertam Λugustini, His Iarii, Prosperi, wrationibus Theologicis,quae ibi poterunt videri. Quam quidem sententiam statui contra Leonardum Lessium eius nomine suppresso in tractatu Lessivi: de Predestinatione, reprobatione Angelorum, i minum secto . num. ubi ait,quod perseuerantia qua seruandi a mn Disandis disimuuntur, eodem modo pendo iradesination quo pendι .gratia. Et paulo inferis . Quod vero , respondens ad quoddam argu- mestumquo deducebatur,in eius sententia sequi, ea ex parte sua aquarite se abisurum adia anaosin non friuandos , ex quo rurius videtur sequi, donum Perseuerantiae,quantum est ex parte Dei, squaliter se haberios a re ad