Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

발행: 1624년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

381쪽

deterseuerantia, di ne perXam per stula, horde omni obedientia, qua Obeditur Deo, eraefii- die, poteri. Est ad idem confrniandum alius insoriis locia eiusdem Augustini lib. .contra duas Epistolas Pelagianorum cap. M ubi ait Fortassis ergo i sire modo sis rem seruant locum g alia, ut sine ima utent, hominem

posse habere soni μου imperfecti cupiditatem; Zmmaatem non per tiamfacilius possis sed nisi pὸν utant

omnino non posse sarum etiam sic gratiam Deila etineseundum merata non dars, quod in Oriente Pelaσιus EeeIesiax iris genis damnare timendi, damnaui . Saanim ne Dei grat a perno inc pit cupianas boni, pia sum ea tum erit meritum , cui tanquam ex ribito oratia veniat adsutorium , aes e gratia Dei non gratis do nabitu', sed Amritum nostririm aritur Ethb. q. contra Iulianum cap. 6 air Ib υο1 Ut vides lunere iam rici ci eo sis meritagratiam raeeaentia, q- eri petere i=T quaerere, pulsare, ut is me ιtrs debιta tua,rd aestir sdi riciinae ia vegratia manιter nuncupetur, tanquam eratia nuta et prae serri, O eor et gerit, ideartsDum senum steretur a Deo, vi quareretur Deus, Ut 'Varetur ad Deumastus aquest scrutum, Miserieordra eius praeueniet me. Et lib. I. contra duas Epistolas Pelagianorum cap. 9. Vos autem in bono operes putatis, adiuuari Bo-mιnem gratia G,m n excιtanua eius ad ipsum bonum opus oIuntate n/bi eum credatr operari. odiatis ipsa amoerba deo arant. Cur enim n- dixisι, homianem bigratia n bonum Uur excitari,sicut dixis, inmarum Diabois furisionibus inritari id dixiHi in bono opere a Je gratra sem'er adiuuari, tanquam suam niate,nuua Deigratia bonum opus aegressus in ipso iam ope σχιu3nitus adiuuetur, pro meriAs Oide ieet ois Iuniati bona it reddatur debita gratia, non donetu indebita,ae gratia iam norast gratis. Et lib. capis. Dieumse confiteri,gratram quoq; adiuuare uniuscuiusq; us lib.

382쪽

kset RUλων-- Libin VI. Capa V. '- .hi haec testimonia, ad alia. quae ex Cociliis addo cta l. Diti pies.sei plane insuincientes id hi hetur uoluti. prima solutio es quod loquuntur de opere meta. ς--WR' Adfuse stipentie ad pietatem . Et sensus est, homine nussum actum pietatis,etiam inchoatum,& imperty sessa re ex solis viribus naturae, quo priinu auxiliugratiae cole quarum sed ad quodlibet opus pietatis prere quimur auxiliu praeuenientis gratiae. Illa autem ope ra. naturei bona moraliter, Propter que Deus consert auxit a prevenietis gratiarino sunt opera pietatis nec per . tinent ad pietatem. Vnde non est incomit mens , quod petentibus, credentibus,pulsanti us,deo erantibus vea Conantibus, quant possunt,per facultatem natur ride tur auxilia pramenientis grati Vi 'etur haec lolutio bati fur de bere fundamentu in Sancto Augustino libro de Praedein raderem stinatione sanctor si cap. a. ubi Oxplicans illud Aposto- Sanctis et lici. ad Corint. 3. Νο tamus suffiεntes cogitare aliquid

3, 0rinta a nobisi quasi ex nobis, sed subicietia nos*νa ex Deo est. ait riuod erra ad retiae ion3, atque pietatem, de qua se: quebatur Aooriolus si nolumus idonei cogitare Iiquid quasi ex nobis metipsissed suffinia Dra ex Deis, profecta non sumus idomi cred/re aliquid. asi ex nobis

metipsi quod sis rogitatione non possumus sed sus

cientia nonra. qua credere incipimus,ax Deo ei . XIII. Hie e solutio est insufficiens , nec v. detur satisfacer

Cossit xio iocis Concilioru&3. Augustini supra inductis. Ad cuius μή mi evidentiam considerandumaeit,tripliciter po ise quid pq ς' i pert Inere ad religionem,uel pietatem. Primo ex obie-:

formali Misto modo quilibet actus, qui versatur

μνιιaere circa obiectuma male alicuius virtutis Theologicae quodlibet eius initium,vel iachoatio pertὶ ne a re-.ligionem, pietatem, sicut aisentiri nayii erils fidei pro. pter diuinam reuelationem, tanquam propia ratione. formalem credendi,petere,vel desiderare gratiam,qua initiatiue,vel sor maliter i ultificamur,vel laIuamur be-cundo potest dici,opus aliquod pertinere ad religi ε, vel pietatem ex caula e triciente, vel moue Pte quamuis ex obiecto,&.secundum se sit merς natur ae, seu pertia

. . . ' encas ordinem naturae,ut v. g. dum quis ex motione

sycciali Spiritus sancti maa ducalixei it ad iuste Maia

383쪽

trinem propri corporis Tertio ex parte linis ad quei ordinitur , vel cun quo habet aliquam connexionem, ut steritatio propri corporis relata in fine n supernaturalem, vel citiae aliquem ordinem dicit ad consequutionem gratia nabitualis,vel aεtualis, tanquam dispositio, aut motivum propter quod Ilericorditer a Deo confertur . De nutu sinodi quippe Malijs confimilibus actibus Lonis loquitur Apostolus, cum dixi siue m. I. r. a ducetis ue bibatis sue quid aituae faciatis,omnia ingo. riam Dei facite. Etenim licetius utinod actus ex obi

cto, Iecundum se non transcendant ordinem naturae sed sint nuae naturales, ex fine tamen , ad quem ordinantur, vel cu quo habeat aliqui an aerione,pertinci ad Teligionem, a Paetatem , aliquo modo ingrediuntur ordinc supernaturalem, censentur orditUs gratiae. Ex ijs facile impugnatur solutio . nam actus leuis Ratus naturae, propter quos Semipelagiani asserebant, 'I'. De misericoraliter conferre auxilia prauuenientis gra Rethoactrae Uicet non pertineant ad religionem, seu pictate nautimo modo, pertinent tamen secvodu Aug. ad pietatesccudo, vel tertio modo, in hoc etia sensu negabat Massilientes actus il os naturae ad pietatem pertinere; quia i latebantat esse mere naturales, Mnasci ex vigilanta liberi arbitra;,ut mani se ite Constat, tum exopiti me cas..us orum verbiis praesertim ex dicto illo Cassiani. uicum collat. s. in nobis oritim quemdam bona oluntatιLeon ιAerιt,1 cap. s. Iumina eam confestim, atque eonfortat, ct inelia ad fautem,rnerementum trιbuens ea, quam, De ipse plantauit, Ut nosro conatu :isserit eme in e . Et intra. ivam cu-ὐάerit nos Deus ad bonia eue defectere,oecurrit,dιrLLIt, atque eon ν tatua voc/m nrm eramoris fui, si ιι m. auia Ierit, respondebit ιιθι. Tum etiam, quia si asse uissentaconatus illos non eue mere naturales ex parte gausa efficientis, sed procedere is motione speciali piritus laneas, non fuissent propter hoc in Concilio Arausicano damnati, nec eos impugnasset Sanctus Augullinus, quia tunc primum initiam nostrae salutas non constitueretur in natura et sed in auxilio praeueni eatis graintaiar, vitae non pro deret contra Massilienses argum etitum illud bancti August .a lepius repetuum , quo infe i

384쪽

rebat ex eoruin dictis , gratiam secundum, 'ritam stra dari, ac per conseque aes non esse gratiam . Idem

Conen, constat ex verbis illis Concilii Arausicani secundi no quiiDιι, edentibus, votintibus,ster Loias

res natura absque mχtione Oecrati Spiritu conisi. Quod magis explicat Cano a. . cum arat Si quis p r natura vivorem bonum aliquod, quod as fatalem eclinet vita aterna, cogitare, ut e edit, cte. Vbi illiad verbum, per natura goremadem significat, quod per solas vires nature. Relinquitur ergo,Sanetum Augustinum per conatus naturq pertinentes ad religionem, vel pietatem intelligere, comprhendere quemcumque actiun etiam imperfectum moraliter bonum, qualemcumque illius melio ationem, quae secundo, vel terrio modo pertinella pietatem Constat autem, quemlibet conatum honum naturae, siue sit petere,uaue desilae rare,&C.Cuius occasione . vel intuitu Deus prima auxilia praeuenientis fratiae dii tribuit,pertinere ad religionem, & pietatem lecundo, vel tertio modo Vt ex praemiis state T. Frg Concilium Arausicanum,&ἈMustinus statuere volite runt aduersus Massilienses, elui modi conatus naturaeti is zuis, non Pr cedere gratiamἰita nimirum , ut gratia praue-

ω, -- mens eorum occasione , vel intuitu donaretur a Deo Oic:sione. Nec enim Lud olim solum controue a virum i I iis iam euntias natus essent proprie loquendo meritori praeuenientiis omniasta gratiae merito condigni,vel congrui: led eciam an praeiani εο ιμι cederent gratiam ita ut eorum occasione , - lnranti ηρ donaretur a Deo, an vero subsequerentur primum auxilium gratiae . Qii' significasse tradetur Sanctus Augu-X unde S i nctus Prosper lib. contra Collatorem tap 6.

Nurnia is Cassianum Muremo mi ni t darier S.Priasperi impugitans Caivanum et 'erem cireentio us petentibus, pullantabuiaectaculaate naturae , ait: Quomuo autem non aduertis, re suillua damnistam i

385쪽

De De enteisso in ' en ex viribus natura. Hs mis petentii r quarentis hietas, pumantis infantia,

praecipue eum/mnes eiusmodi, accipere,er Oenire , intrare dieantur. Qitans verbis Cassian ex dictis eius

conuincit ora iam secundum merita nostra dari, quantum v s ipse Cassianus contenderit locis superius allegatis, gratuitam semper ipsam gratiam perseuerare Ergo soluta assignata non videtur temperare propositionem LC5cilio Arausicano,& S. Augustino damnatam. Confirmatur hoc nam,ut sequenti cap. patebit, lana VI.damenta potissima, quibus Massilienses conuicti introducere condi a docti l nam S. Augustini conabantur sentent an in v asserit Fatientibus, quod in f eo ex tit,a bus naisera dari auxit. a prauenientis gratia, eo tendeo hant, ut probare ni ex opposita sententia sequi meum vim inferre Ibero arbitrio, esseque aeceptorem pers uarum, frustra esse coiis optiones,exhortationcs,eu comminationes , si nullo habito respectu ad pr cedentem bonum, min, vel conatum laber a Ibitrii, pro suo mero' beneplacito diu, bueret dona praeuen entis gratiae. Haec autem in conuenientia arbitrabantur nori aliter posse euitari, si aliquod initium gratiae, qualecuamq; illud sit, an titueret Ar in natura. Etenim si semel sta 'tuatur, liberum arbitrium incipere libertate sua benoeuti,' 'aerendo tetendo, pulsando, &c. Millo bono via gratiam praeuenil litem comparare, hac via putabant. quod lib. arb. am nullam vitia ipsa gratia patere incile potius is grarili pendere ex aliquo bono vni lia hertatis humanae. Item etiam posito e nobis aliquali initii, Parem, iam posset illi: sciri aliqui rario ex piet nostra, propter . 'uam uni daretii gratia praevolens portu quam altera, ac per conlaqucn m dii tributione praeuenientis gratiae nulla vid reti r esse suspieio a ception ira personarum, quae non contingit, cum ex ra tinnabi i causa unus praelartur alteri. Deniq; admissa hac sentctia, ut ex litimabant Massil daretur loeus coris reptiori ib', exhortationi , coini nationib' quibus duceretur homines ad conatus illos praecede te gratia,

ad pete naui quaere au, pulsandia,ut gratia ibi co pararet; nam hoc pacto, δι conatus ipsi, ac perconsequens gratia, ' 'epathuiuimodi conatibus aeqv ritur, esset comitenta ta

386쪽

in eorum potestate. Haec autem omnia atque ipsi defert: dere postsent si semel concederetur illis aliquod tortis.'honi operas, quo obtinerent a Deo auxilia praeuenientis gratiae,etiam si diceretur,illud initium no esse opus pietatis primo modo ex superius explicatis,neque esset

meritorium gratiae de condgno. et de congruo de solum occasionem, vel motiuum, cuius intuitu Deus con ferret auxilia praeuenientis gratiae. Signum ergo est .

hoc nihil amplius intendisse ausilienses in propositione illa a Concilia, Λrauncaao, Sancto Augustino. reprobata s. ivi Seeunda alio ea, Concitum,in Saactum Angua, num loquI de credentibus, quaerentibus,pulsantibas, in nrtet ad salutem, cetis sicationis gratiam cons quendam. Nam Massilientes contendebant, gratian iustificantem dari immediate credentibus , quaerenti

hus, pullantibus ex fatuitate naturae , quod tamen .α alserunt auctores primae sententiae. Sed haec solutio

cum alijs inferius erit impugnanda, inter Nosnusndam quartum argumentum Massiliensium. xvi vertio probatur sonclusio rati e Theologica . i Si Deus in tempore praebet auxilia praeuenientis gratiae

peten II hus, quaeretibus, pulsantibus, ct facient thufi, quod In se est, ex solis Iribus naturae, aut propter atium bonum usum liberi arbum L ergo ab aeterno praedestinauit, irator dinauit, se daturam illas gratiam propte cauudem bonum usum libera arbitria Nihil enim Deus facit in tempore, quod ab aeterno non praeordinauexitia eis e facturum i Ergo praedestinatio ad gratiam elae edependens ea praeui sis meritis, vel operibus natui pacperconsequens no reduceretur in meram, gratulatai

Dei volun talem, quod tamen nullus Cainoucus pol fugam, admittere . Hanc rationem, 'sequitur Sanctus. Aude Uuo utinua contra Nasalieηses lib. de Bon perseueiani

387쪽

misitis meritis vocantur. Sed petere, desideram gratiam, vel quilibet alitis conatus arbitrij,cuius intui- . tu,vel occasione Deus auxilia praeuenientis gratiae conferat,est revera aliquod initium gratiae,ut exprest tam ...isti vitetur Sanctus Augustinus lib. de Corrept. 3 erati cap 4ε ιννενι i. ubi ait rivis aulam eonfvι ad gratiam, nis cum rata. et a Domino Irisfarosminis diriguntur,ot iam eius erit, ae per boeis desiderare auxiorum gratia, initium gra Palm.7s. ia en, de quo ait ilia Et dix/ nun ιο i,Meas mutatio dextera exceM. Ergo, e . tam. γ. Quinto. illud, cuius intu; tu datur gratia praeueniena, aliquo modo conducit, disponit, ac praeparat hominem ad lusceptionem illius inlias nulla haberetur ratio eius in collatione gratiae r sed omnis dispositio,etiam remota ad formam , est efficienter ab agente producenteam sermam,& est eiusdem ordinis cum illa: Ergo si inlusetu alicuius operis liberi arbitri confertur gratia,opo tet,quod illud opus pendeat e tenter a Deo auctore gratiae,& sit ei uidem ordinis cum gratia. Non ergo pistes procedere ex solis viribus natura: Ergo imposita te est, quod primum auxilium gratiae detur intuitu aliaculus peris matutae IM Secunda conclusio . Non uni est dici,esse aliquam legem a Deo solutam conferendi auxilia praeuenientis gratia facientibus,quod in se in ex ne ultate naturae ,

ita nimirum,ut occasione , vel intuitu alicuius operis naturae deuiis ex certa lege auxilia priueniantis gratie Hanc concluuonem defendi disp. 6 de auxiliis,&. eam probant a tortiora argumenta facta in confirmationem rate edendis. Si enim Deus numquam consere auxilia prevenientis gratie occasione , vel intuitu aliet 4ιe..c νεώ cuius operis natur eicientibus , quod in se mi, tar. di uxilia: naturales vires arbitri, ut ex praemissis constat, mul gralis fato minus affirmari potest, Deum statuisse certam lege cientitas

conferendi facientibus, qum in se est,per vires natura: - ι se auxilia prevenientis gratis . ,.' 1 Praeterea probatur is Apostolo ad Rom. Ei uir I ip

u oporatur, me res nonis utatu νδε eandum gratiam 2 Ρ Iecundum debitum . I cap. II. Sa autem ex operia

cludus

388쪽

cludit i destrui rati e gratiae , si detur ex ope rihus, i hoe est, ex meritis, vel occasione , aut intuitu alicuius operis naturae, quod generali ratione, ut supra dictum est, clauditur nomine meriti.

xl x esec satis est respondere,illam legem factam fuisse a

Patre eum filio propter merita pastionis eius, non a uintem intuitu praeui si boni operis naturae . Contra uocenim est , quod Christus non ordinauit sua merita , vetatis ex fieret, imo talis lex non potuit cadere sub meis ritis Christi alias meruisset, quod eius gratia non enset gratia, nec daretur gratis; sed redderetur tanquam debita ex lege statuta iacientibus, quod in se est, ex fa

cultare Pariliae a

vjost Confirmantur haec omnia auctoritate S.Prosperi lib.ἰ libro 1. de .de Vocatione Gentium eap. 9. Manet Cinquit pro mea agen δει, ct quotidii uetitur , quod Abrabae Dominui noti- sanct condition promisi , sine lege donauι . Quibus verb:sos 9 aperte videtur exoludere praedictam legem Latias Iuxta promissio facta Abrahae , In nomine tuo benedreem αγ-ςΠς omnes gente , esset conditi nata. - Tertia Conclusio. Concedi non potest , quod idem conatus ereati arbitri ex solis viribus naturalibus eius procedens perfietatur in adiuuetur per gratiam ; veiἀem actus solis viribus naturae coeptus si insupernat ratis,3 qualis ad salutem oportet Probatur rationibus faetis pro conclusion inus praecedentibus, praeterea quoniam fimilem alaertionem saepe damnauit in Peligi an is Augustiirus, prasertim lib. t. contras duas Epistolas Pelagian cap. 3'. cuius verba superius une

adducta . Etenim illae duae propolitione clune aequiua lentes, videlicet ua voluntate nulla Dei gratia bonum

opus aggressus in iplomet opere in Lillibiliter addiuu tur . di isti Facienti totum , quod in se est, ex viribus naturae, petendo, qua rendo, pulsando,&c Deus infal. Iibiliter confert auxilia praesententis gratiae, tu illo eodem conatu eliceret dispositionem supernaturalem ad gratiam. Sed primam damnauit Auguit anus inscia-gianis verbis superius inductis r Ergo secunda admitti non potest. discundo probatur. Sequeretur ex Opposita sententia,

389쪽

gratiam eis pedisse quam humanae volunt talis, quod in Pelagianis aepe reprehendi Augustinus . Nam si praua hominem tacere, quod in se et , ex solis viribus naturae, quam Dera n conserre illi prevenientem gratiam, qua id, prout oporter,ad salutem exequatur Ergo gra tia praeueniens ei pedisse qua, 3e subi equitur ad Opera

naturae Mad volvatatem acientis quod in se est. Ex quo rursus sequeretur gratiae adiutorium stibiungi voluntati,& obedie aliae humanae, cuius oppositum de fi N- tum et in Concilio Arausicano Canone 6. q. Respondent, gratiam esse pedisse quam,non est ibe

rum arbitris myrtus,gratiam posterius natura influere in opus supernaturale. sed eit,liberu in arbitrium prius quam ulluin gratia auxilium acceperit , per suas Wires pol se lacere op bonum , aut saltem habere bonum

propositum,per quod donum fidei, vel gratiam iustifigationis Tereatur . Itaque, ut gratia dicatur pedisse-qua,requiritur,ut liberum arbitrium suis viribus faciat, aut velit aliquid sine gratiae auxilio, cuius volitionIs vel operis merito gratia obtineat, qua vel credere possitive Liuilificari. De hac enim gratia loquuntur Patres. Denique humanae obedientiae subiungere gratia adiutorium, non est , gratiae lum fluxum Ii opus es.se subiectum libertati arbitri sesed et mereri, di impe erare auxitum gratia per obedientiam solis natura viribus praelii tam,ita ut prius re ipsa sit obedire, vel proponere obedire Deo, quam habere auxilium gratiae . Hae uolutio facile impugnatur ex dictis disputat. a. de Auxilijs num. s. s. ωas ubi ostensum ell, Masilia iienses,quiis Semipelagiani dicuntur,etiam asseruisse, opera nature, quorum intuitu conserebatur primum auxilium gratiae,non esse ni erit Oria eiusdem gratiae: Ied 1emper gratuitana perseuerare. Quod etiam innuit Coacilium Arausicanum anon. 6 cum ait a Si quis sine gratia Dei credentιbus , olentibus, desiderantibus , o puma tibus nobu misericoruram dici conferri, dic. iis

frico ιam,mqvit, quo nomine significauit, Semipeta gianos dixisse adiutorium gratiae conterri credentibus,

390쪽

λm inlis quoniam asserin runt, intuitu op rura naturae eo Drri a luci fallibiliter ad utorium grariae, conu Incuntur ensisse, strat tam secundum merata no tra dari ut contra Colixiorem argui manctus Prosper cap.

cuius verba superius adduxi. Praeterea rim pugnatur ead'im solutio. ra oratiam esse pedisse quam , nihil aliud est , quam subsequi ad opera naturae et ergo si prGma gritia actualis iubsequitur ad opera natura factae humau voluiitate, talix ratia erit ei uidem visi untatis pedisse qua, non preuia is Quarta. Conclusit, Etiam admitti non potest illa propositio,quod si praecedant opera nature modo luperius explicato, Deus pra uenientem gratiam confer re non solet . Probatur ex dicit . Nain gratia pra me inniens non dependet ex operibus navare . nec dati, a Deo intuitu eorumdetri, pcrum d Ergo etiam si nC LispeAcedant,consueuit Deus eandem gratiam praeuenieci

Confirmatur. Multoties Deus etiam repugnantes, aenon facientes,quod in se est, ex lolis viribus naturae prε uenit sua gratia excitante, Ut saepe docet. Auguit in . Praeterea Cassianus soIum asseruit,quod interdum Deis exuit,vel expectat conatus naturae, ut sua gratia hominem preven Iat , ut patet Collat I 3. cap. 3. Vbi ait Et ita Iemper 3ratia Dei n bonam partem cooperatura ηθι tris atque in omnιbus ιιιν Hadriatiat, rotetri, ae deaffidat, ut nonnuquam etιam ab eo quosdam eonatus hona tantatis, te exigat,υe expectet . ne penitus dormientitati ecinerti otio duo to sua dona confrre raratur raeeasiones quoiam modo querens, quibus humanae eoniaties orpore sculo non ιrrationabilia munι entia sua

Detrias deatiar. Et idem dicit, α explicat aul vem his, que reicit S. Prosper contra Collatorem capra. Vbiain i Et nonnunquam bonarnm stantatum prod ιν apri nesta, qua tamen, si a Deo drygantur, at consti matronem 3rtutum peruexrre non possunt. Nonnunquam, inquit,m n semper . Et tamen banct L Prolper cap. 8. duobus praece aentibus acriter Cassialiun reprehendit,quod caixerit,ime dum, Dei nonniaquam bonarum volunt cum prodire principia quae Psi satiam diriga

SEARCH

MENU NAVIGATION