장음표시 사용
411쪽
Ad alias abiectione Leontra pram a. Ad secundum discrimen re spondetur, quod si per pro I X
videntiam Dei peculiarem intelligar arguens provi I dicentiam specialem supernaturalem, quae est praedesti is u natio gratuita, verissimum est, Massilienses non ad mi ississe huiusmodi praedestinationem ad gratiam ante praeuisum bonum usum liberi arbitrii quaerentis , petentis, pulsantis sed hanc etiam prouidentiam, seu prrdestinationem difficile saluare poterunt auctri res primae sententies; quia si Deus in tempore confert gratiam praeuenientem intuitu alicuius operis, sequeretur quod ab aeterno statui stet conferre gratiam praeuenientem intuitu eiusdem operis, ac per consequens praedestinat: ad primum auxilium gratiae esset ex praeuisiis opiribus naturae. Si autem nomine prouidentiae particularis intelligat prouidentiam ord In Is naturalis, qua omnia naturalia in particulari disponitis ordinat in finem,sbi proportionatum; certum est,Massilienses hanc pr Ridentiam peculiarem non negasse, nec circa hoc sui: unquam Ilis mota quaestio, ut ex praemissis constat.V
de illud discrimen non subsistit.
Ad tertium discrimen respondetur quod non omnes '' is
Massilientes, vel Semipelagiani, sed aliqui dixeruntiad V
omne opus bonum inchoandum lassicere naturam liberi arbitrij dono creationis acceptam, quod satis ape te indicant verba illa inducta Prosperi xuadam vero I. Prosper. orum, e xuidam inquit, non omnes nam plerique ex illis, licet alseruerint, ad primum initium fisei suia ficere vircs liberi arbitri, dono creationis acceptas, tamen ad opera pietatis, quae sequuntur fidemnedui perlicienda,sed etiam inchoanda au miserunt, necessarium esse auxilium sipeciale praeuenientis gratiae ut expresse docet anctus Auguitinus lib. de Praedestinatio e Aure 'ne Sanctorum CV. r. Pertienerunt inquiens inis res no ir/ pro quibus . IIιe ita eL pia charitas Destra, O credant eum Ercissi Chrsa, peceato prima homin/s obnoxium nasc genus humanum, nee ab is masi, nisi
412쪽
r e eonsentiant. Retanta ergo sta, in quae peruenerunt,pIurimum raria elatianorum errore ducernunt sententia autem, quae asserit faeiencibus, quod in se est, ex sola facultate naturae,quaerendo peten o pialsando, vel quodlibet aliud bonum opus aggredie ad , dari auxilium gratiae , per quod opus illud Gueatur, perficiarer,&ma supernaturale, At eiusdem Orcinis cum gratia, sicut ad salutem oportet, videtur constituere in natura non solum initium fideiu sed etiam cu utcumque alterius bonae operationis, cuius intuitu dentur aux lia gratiae, unde in hoc nullo modo videntur discerni a Massiliensium sententia. x x. Ad quartum discrimen respondetur, Massillanses con , Ad . diis stituisse quidem aliquod initium gratia in illis bonis Massiuens actibus naturae, non autem asseruisse, per illos actus, excluserit hominem mereri etiam de congruo auxilium ptae ue- omne me istentis gratiae sed potius e contrario contendebant, hqri gratiam temper gratuitam perseuerare , vidi se a de o Auxiliis nu. 3. 46. ostensum est. Ad locum inductum ex Sancto Prospero respondetur , illum nomine meriti comprehendisse quodcumque,&qualecumque inllidim, cuius occasione,vel intuitu daretur gratia. Ex hoc enim inferebant Saaeetias Augustinus, isti patres , gratiam secundum merita nostra dari, ut ex praemissis conitae. Et similiter dicendum ad loeum Cadiani ex cap. 9.col lat. II inductum. Iam enim supra ollentum eit, ipsum non posuisse aliquod meritum ex condigno , vel congruo in operibus naturae praecedentibus gratiam , sed solum oecasionem, cuius intuitu darcitur gratii.
Ad s. di Ad quintum discrimen respondetur, quod eum Massilienses dixerunt, gratiam esse comitem , non prae sam humanorum meritorum , id intellexerunt de gratIL adiuuantes Putabant enim , Deum per hanc gratiam non emcere, ut voluntas consentiat is pie opereturτle tolum concurrere cum illa ad opus meritori um,
si ipsa volae rit pro sua libertate pie operari, alias non poterant intelligere quomodo illaesa conteruetur humani libertus arbitrui, lib. I. cap. 3. nu. s. rio visum
413쪽
- alias οἶ ἡ Πhees contra praem D. 'Eum fidei, ut e Sancto Augustino supra ostensum eo. At quia omnes Massilienses tatuerunr, primum interiem fidei esse ex nobis, propterea Sancti Patres aduersiis filios inferebant, gratiam dari ex meritis immanis eis. pediste iam naturae in s milia. Haec aurem omnia vi dentur sequi ex prima sententia superrus explicat. ἰraia non solum c-ns insit in natura quamdam inchisa-onem acetus credend3,sed etiam operationis cuiuscumque Irtur is, cuius occasione,vel intuitu Deus sua dona praeuententis gratia distribuit vade etiam ruit noedi serimen
Ad sextum d serimen re pondetΗr, Massilienses non Risse solicitos, ut concederem eis, Facienti quδd a se
est, per vires naturae, conferri d mmediate donum fidei, vel gratiam formaliter iustificantem, sed foIum C nten. derunt, e Re natura viribus concedendum aliquod iniatium, qualeeumque illud sit,fidei,vel alterius operati ms,cuius occasione,vel intuitu donaretur auxilium praeuenientis gratiae, quo auxilio, si homo pro sua libertate bene uteretur , ficiendo quod in se est , cum eodem Euxilio Deusconferret illi ulteriora auxilia, quibus h bitualem fidem, gratiam iustificantem obtineret. Vnde eonseqlienter ad illud primum initium exhibitum
viribus naturae, tanquam ad primam eausam, vel occa fionem referebant totam seriem auxiliorum, dono rium quibus ad iustificationem , ad visam aeternam petu enitur. Hoc nori aliter prohatur, quam ex US, quae superaus dicta sunt, praesertim ex argumentis Massilien
sium cap. pra cedent propolitis, quae quidem 1 lum contendunt, esse libero arbitrio tribuendam aliquam in-Ehoaticinem fideli, aut boni operii, cuius intuitu , vel ceasione detur gratia praeueniens siue habitus fidei, aut habitus gratiae infundatur a Deo mediate , vel immediate propter illud initium boni operas praeliit ex viribus natura: . Per haec sulficienter manent exclusa ea, quae afferuntur in prima ,- secunda probatione sextι vi iura mims 'a tertiam probationem negandum e t.
tu FoeazI ne externa ad baptismum, nam admisertine Ataam ametuam qua Diaus poli primum nitrum,
414쪽
fide, vel alterii s boni operis praeueniret hominum voluntatos, ut ex Sancto Augustino supra ostensum est , e. disp. a. de Avxilijs nil m. 6. Ad quartam probationem ciniis, E dic neum, Cassianum Iocis superius inductis satis aper
νυν evenia te pium explicaste. Et cum ait, propter instra im-α . perfecta naturae Deum condonare peccatum, vel homi ne intulit fi re, non intellexi ci quod immediatesproptet opus luctum ex viribus natura infunderetur peccato.
ri gratia habitu alim qua remittitur peccatum sed me dis alijs dispositio hasi , quas Deus sua gratia praeue
niente operabatur notastum fouendo in ii indo,&4 nforrando opera naturae quia ad haec omnia Ceius sententia cliberum arbitrium viribus propri s exhibuerat aliquod initium ideo inquit, quod propter illud , siue eius occasione Deus salutem coniurat,4 gratiam, quae propterea semper gratuita perseuerat. Ad quintana
probationem ex Canonibus Concilij Arausicani relpouetur, excisis vaIi diuti me corroborara n liram senten- , π, i mνVt ex praemius cim stari. Ad septimum discrimen respondetur, Missilienses, i cui te Iastianos, nuquam negasse concursum Dei e neralem simul raneum,quo Deus una eum Θmnidus cau sis secundis influit in earum operationes ut lib. s. c. I. nu.B. II- probania nec de hoc ruit umquam illis conistrouersia cum Sancto Huguli ino, Prospero, Hilario racalijs Patribus . Idem sentiunt alij doetissimi Theologiis in doctrina Sancti Augustini eruditissimi inod auis et L tem Massilienses non negauerint eundem concursum lio iiisruat multaneum quo Deu concurrit cum homine ad uonis. is cuν sum opus,se ipse voluerit operari,constatinam,ut resere Sare sui βααι. ctu Prosperi illa admi ierunt gratiam comitem humanditaneu . rum meratorum negauerunt preuiam nec pomerane aeneralim ulla ratione,ctim lent Maa, mouem,aut mimeari,eiusmodi concursum Dei simultaneum arbitrixti hertatem euertere . Si enim Deus concurrit mecum ex lege, i ego voluero operari, concursus Dei sequitur liberam determinationem arbitrii,5 ab ea pendet . Quomodo ergo tomi eius libertate ni Quin pollux in eorum se ui
415쪽
Ad alias abieniones es utras amissa. T. u h ntas creata se determinaret. Eorum igitur argumetum c d te debat euertere necessitatem praeuenientia
gratiae Putabant enim auferri libertatem , si homo ex viribus natur e non potest operari inlitu fidei,vel aliorum actuum bonorum absque auxilio praeueniensis gratiae, vi ex praemissis conitat. Nec per illum eoncursum simultaneum estugere poterant Massilienses argumen-xa ex Sacris litteris desiimpii, quibus a Sanctis Augu- sino in Prospero premebantur , ut gratiam Dei per Iesum Christum consilerentur eis e necessariam ad ,- Iutem Mad quodlibet initium fidei, vel piae operarionis; nam gratia Christi, quam requirebat Sanctus Ακ- gustinus, non operatur solum opus pium , ii nos volum usu haec enim fuit gratia Adae collata et sed etiam eo sicit, ut velimus. Nec infirmat hoc, sed potius confisma Id quod adducitur ex Concilio Arausicano Cano Conciu ne a1. Cum enim diffinit, neminem habere de suo , ni Mausitamendac um,ct peccatum, non Intelligu, hominem non
posse ex solis viribus naturae operari aliquod opus moraliter bonum sed gnificare voluit, hoc ipsum, quod est, hominem concurrere ad illud opus bonum, non ha γει, di here liberum arbitrium die ipso, sed a Deo mouente. O basea quia ut in a. sentent.4.37. quaest.2.art. a. ι corpore osten i mea-dit S. Thomas IIIud, quos nou babet a se esse, non habet .vιιι ,. a se operara. Et in solutione ad secundum , explicans b. Ihoati qualiter Deus cooperetur adactum malum, in quantuma illis est,is non cooperetur ad malum, subdit . ιιι vis Igitur ad mamm cooperatur,quod inclinat ad aesionem, fecundum quod actio de' mitatifubitat, Onae maIa e hos ausem Deo non conuenit, ct ideo non oportet, i ad maIum cooperari reatur, quamuis actio uiniuius es a
en uis idem dicit in solutione a tertium. vero Deus, nec praeu a motione, nec auxilio conco initante cooperatur homini ad mendacium, vel peccatu, nec ad actu malum, in quantu subitat malitiae; sed tot hoc uenit ex causa deficiente, nempe ex libero arburit operante cotra regulam rationis Ideo disit Conci m M
416쪽
. 37. Responsionum Lib. VI. Caput VI. XI I. Det ma obiectio tendit ad des ruendun, potissimus 3 QOb ς' sun iam ei, tum nostrae sententiae . Ex eo enim probλ quod eratia praeueniens non detur ex et alcgela 0 cientibus , quod in se est, ex solis viribus naturae , de derando ipsum auxilium gratiae, di illud petendo,&m
dicum quere lo . c. nam alias queretur, quod in I tium gratiae, humanae lalutis esset ex nobis, sed hoe non sequitur . Ergo minor probatur . Nam ut dicit
Conci Concilium Tradentinum est. . de lust incat cap. 8. FDyritanti . liti sitimana fatalis nit iam, fundamentum, O ναουια
omnι νυν attonu Ergo ex hoc, quod constituantur in natura aliqui actus imperfecti, quorum occasio Beia, vel intuitu Deus distribuat auxilia praeuenien a grain tiae, ut desiderare gratiam, petere, pultare, dic non sequitur quod initium saliatis , vel iustificationis nostrae constituatur in natura. Etenim Peterea vel desiderareae A. e. gratiam , non estrides, vel actus fidei, nam fides et in Intellectua desiderium aute ara amor est actus v
di ita 'ς spondetur,quod fide, , id est,actus fidei, est initium
otiis, e Iust ncataonis ex part actuum, quIbu plenitens se spis dii iuui sum ad tui incarionem di ponit sed tamen antecipiam Liaco,is isdem p cedit ex parte De voeatio gratuita , seu gravia praeueniens, qua homo excitatur,4 mouetur ade acium fide ita: ori autem esset vocatis gratuita, fidaTe
iturantisi tu bonorum operum naturae.Et iuxta hanc exavpositi unum intellagenda ni ver mollicta Conc Tria dentini Colligitur haec explicatio ex eodem Conciliotriam Mi cap. I. eiusdem sessionis ait. Dee aras prae erea, sus ius rasionia exordatim in adultas a Dei ρεμ ινμι,α- esiam raruenient gratia sumendum ese, hoe es ,
417쪽
ALatias obiectiones contra ramissa. 377 iuxta verba Concilla, primum iustium iustificationis desumendum est, .serimus, nullum praecedere opus naturae, quantumui imperfectum, cuius occasione , vel intuitu Deus huiusmodi auxilia praeuenientis gratiae diitribuat alias vocatio diuina, & excitatio gratuita non etset simpliciter prima gratia praeueniens: sed elae praeuenta ab operibus naturae, propter quaesvel quorum intuitu daretur a Deo et 8 ita primum ini-itium salutis , aratrae non ex Deo, qui luatu ted ex natura , quae saluatur oesis et de suu endum. Haec alitem omnia patebunt amplius capite sequentia
di Examinantur tesssimonia scholasticorum, quae pro eontraria sententι referantur offenditurque incolarum Hi aut nicti faueres potius ηψrα Ndecima obiectio desumitur ex auctoritate plurium scholari ic. D. Obsed .
rum, qui pro contraria sesten eiusdem citia referunturi in eidem pluri- Iocu. M. mum lauere putantur , quorum I say. sententia a quingentis annis, infra et se communem opinio .'nem asseritur . quibusdam puluineis exceptisu ac subinde inhil habere commune cum error Massilientam cum tamen multae viis expressis ver his nostram sententiam selendaruἰali' vero parum,auti nihil faueant oppositae. Quod ut euidenter appareat, referenda sunt eorum testimonia,&examinanda,atque
418쪽
denda,in alique de ρ dieatoyem ad eum diriσε eti ut mi t Petrum ad Corneliam. Et . Contra Gentis cap. . scribit ijs valde consentanea. Et in a. sent d. ag art. . inquit si aeristiatur gratia pro quocumque Mellatia votantatis exhibito homini ab isto diuina pranidentia sua omnibus rebus grati amstendit ex ibo, nitate ea, qu ies conueniunt naui dubium es, quod stomo egratia Dei non potes si parare ad habemdum tratiam gratum faesentem V enim η υν Doram
ostendriae , mutatis o unt .riis eme, non potet sine amquo mouente per modum exeitantis r omne enim motum
se non praeparat. Ubi Sanctus Thomas nullam aliam gratiam tanquam necessariam requirit ut homo ad gravi tiam habendam se possit praeparare, nisi excitationem,mon It Ionem hominis aegritudia en, corporis, vel alia huiusmodi immissa ex diuina prouidentia, qtui in bus rebus de necessarias prouidet a iuxta earunt nar
Sanctus Bonaventur In x. d. 18 art. a. quaest. . dicita vixi aut numquam ιι strum arbιtrium des itui gratia
ειam Vponere. Sed per hanc gratiam intelligit quoidam affectus naturales,ut quod aliouis valde reformidet panas intern I, ut ab infantia insua sit visceribus eius quaedam pietas. Gulielmus Altisi odorensi, lib. sum m. tracti 2. q. l. alti odo ..bi quaerit, et umiae argumentatiost ne ossifrsa. Ne
419쪽
Alexander Alensis p. . q. 9 memb. art. 3. Con feed cndum igitur, quod si bom Deiat. quσd in ne os,Dεαι πη dat ei gratiam, etiam necessario Ἀ-IIcimmutabrriter. Nempe quia sic ab aeterno statuit. Et explicans infra . quid sit faceres, quod in se est, aperte docet se loqui de homine per solas naturae vires operant . Sic eniim ait Uidendum quid esP facere,quod infe esJ. Nolanis dum quod in quoribe homine per naturam es recta, tis , ct hae rectitudo bonies motiscindita d ereatione. qua qua6θι anima poten cognoscere um principium, fiδεω Deam,cte Perdo e enim quod quι ιbet bomina non a se, scit quod ab il debet vetere bonum , Oper tuum d. bent suppleri om id esus. Si ergo seeu dum isam notionem operetur Bomo suo arbitrio recur
rendo ad tuum.quem scit suum esse striretapium es ρ-- fuit esse orandum sibAin petat ab illo Iumen cognitionis
si iei, O boni , abitur ei Albertus in . d. 8 arta . cri ad . ubi ait In nobis es aliquid Deero, auoDeso, ba ut ulbeamus poteriat. m ex gratia: hoc autem es, facere quod in nobis e tu quiasi eiecerimus Deus ιm nutabiliter dat traiiam,quia ipse no nodosemPerse bibet ad moDriscetgratiam porrigendo,sed nos no modo non habemus nos ad Deum , quando auertimus, sed si eonuertimur faciendo, quod in nobis es satim accepimus. Et loquitur de gratia diuinae inspirationis.
Ric cardus iantant. d. 28 alet. . q. . responder,
quos di ostio ad gratiam gratum faciensem do ex s.
420쪽
nomini deon faeienti, quod in se es , auxitium o dtι-bi manabit suffieisi ad obtinenda bona su ernatu -
Da Gerson p. t. alphab. 2 . in reg. morat littera M.
- ωID faeienti quod insen, bo eu bene menti donis Dei iam habitis dee/ Deus in neessarii Has fatalem, elua sint erεdenda, siue operandis. Sed et Dei inreui
pie omnia,quae homini praelio sunt tam naturalia,quam Drladis lupernaturalia, sicut reliqui Nominales. tedo de Concordia liberi arbitri pag. 3 .dieit, sapie eredri nee pemnieissὸ in eo errari. Riccarius art. T. I . U. ait, quod tamen Detis ad eis etiam mienti quod in ne e L .en puris naturalibus ascit usWacionem ct infrinctus diun
i ard.eamque approbat Franeiscus Victoria relect. 3. de peruenientibus ad usum rationis nu. q. utilMedis , an sententiretinui S.Thom.Bartholompus Medina . 2.q.Io .art. ε. q. 3.ad. 3.dicit,hanc sentent esse probabi- έλ- de pro ea in argumento citat S. Thom. Matth. Feliis NaxFelis si exorisne Μsnorulni . Christianae disy, 6.c. 2 .mat. multi alij recentiores,qui omnes non intendunt aliud asserere, quam Mod primi Docti Scholast, mrmarunt, vi a de axiomatis, pronunciati soco a omnibus passim habeturi, homo facere quod in se est per rares nuturi,
Deum daturum ill gratiam, id eli, auxilia supernatura ita, quibus sensim malora, taria clem luill IIam urine respo-αιAuctorata autem hGrua Doctoru m& alio rum plurium, qui a quingenris antrisue quut ἱ sunt hac e