장음표시 사용
401쪽
Peneian auferuerunt, quoiasmo poterat per tiberum arbitrium implere Deem ct ιι am aeternam mereri, neo . laedigebat auxilio d3uino,nisi quantum asisse, vi adstret,quid facere deberer, secun/um 3IIud Psalmi 43. Marciua, Doee me facere oluntatem tuamsed quia hoe nimis a 'rum videbatur , t HIam scientiam haberemus a D. . Charitatem autem, qua praemia egis adsuetintum habeνemus a nobisci ideo possimo/um eiagiani posuerunt, qtio initium boni operis en ,omini ex se Uo, dum eam sentito dei per liberum arbitrium et sed consumati enhomin a Deo . Praeparatio autem ad initιum bovi opearis νεrtinet. Unde ad errorem Pelagianorum pertinet p. .e iri
dicere, quod homo possit se adgrAEt am praeparare absque indauxitio drurnae gratia, is en contra Ap oum, qui di Τcit ad Philippenses i. tui co ι in vobis opus bonum,*s perfleret . Et r. par. q. 23. artic. I. in corpore ait: Posuerunt Peragrani, qu/u nitrum benefaciendi sit ex nobis,ean malas autem ex Deo et diis ex hoe eoni ingit quod alaeui detur praAsinvisonis eqfectus, ct non aue- νι; uia nus ardi rnitru sep parauis, no alius. Et sim eisde verbis refert Pelagianori errore,ub euq; illum
ai: M ln. 7. leo. 3. in sine. Et ad Ephes. r. lector. alijs plur. bus in locis . I x quibus facile colligit, quantu couetues iit, asserere, homine ex viribus natura incipere alique actu bonu,que Deus se inseredo per gratiam preu mente foucat, acuat, perficia ut sit supernaturalis. 3c qualis ad salute oportet. Videat .RMg. lib. I. coni. duas ep. Pelag. 18. 19.vbilpter eadea uert. Pel. impugnari 'vgyiit. Sept. ma oblectio. ententia, quae asserit, De infalli vhiliter, cxlege latui coferre auxi ira praeuenietis gra soch his s.
eie voletibus,desiderati biis conati in , petutibusνqueren eluta nistibus pulsantibus, facietions, quantumisue, ex viribus castraχ ιι. naturae, nullo modo pertinet ad eircre Massii in Coc num. 24. Arati sic.damnatu: Erru ad minua ei probabit. S. Monsequentia ex eo patctἐnam iantentia illam ex eo reiici ut multi i quia putant ab errore a sole, sium non latis distedere. Anteeedens autem probatur, nam Iloqu3n ω
402쪽
natum errorem tenuisse , d plurimos doctIis mos via ros hoc tempore , etiam nunc tener . Vnde ulterius sequeretur , Ecclesii pene totam in eodem perrore nam populus Christianus , ubique terrerum tenet . quod a suis Parochi ,3 Episcopis docetur hi autem docent, quod a Doctoribus in scholis audinerunt communiter,uel quod in eorum scriptis gerunt. Atqui octores per quingentos prope annos, serte multo amisplius docuerut comuniter,u homo faceret, quod in se est, etiam per vires naturae, Deu illi auxilia gratiae largitorme ut hus, si etiam bene ureretur , maiora impetraret, eche sensim posset ad saltatem peruenire et Ergo. Confirmatur idem antecedens Haeretici huius saec ii primi hane sententiam comunem Doctoria reprehen derunt, erroris Pelagiani accusarunt, ut de Luthero patet in assertione art. 36.apud Roffens. de Ca v. lib. a. Instit.e. 3.ubi vocat illud Occamicum axioma .hrgo,&c.. Rς PQ doxur negando antecedens. Λdprobationem. Respons dicendum , Doctores Scholasticos praelertim antiquom
uno vel altero excepto , qui minus proprie aut m nus caute in hac parte loquutus est nullo modo adue fari nostrae sententiae , t ex dictis conirat,& patebit amplius cap. sequenti, ubi eorum testimonia proferenda runt in medium, ε examinanda. Unde multo minus amrmali poteli, uniuersam pene Ecclesiam a quingentis annis, , ad haec nostra tempora tenuisse contrarium, quin portus noura lantentia est expressa S.August. s. ho .ut alios auctores, qui eam defendunt,omiti , qui et
fundatur in locis Scripturae,in Concit. superius inductis. Luth fu, Au onii Mationem respondetur, quod ut herus,
ei caluisti di Caluinus atque Drum sequaces illam sententiam ευον fue reprehenderunt, quarenus affirmat, vel supponit, ii rem in s linem habere liberum arbitrium, quo possit, si ve-cenc Tνι lat,grariam oblatam acceptumvel illi refragari,ut intedent. - a ius patebit;& in hoc ipsi veluti haeretici reprehendedimu sunt, Niseijciendi,ucut etiam reprehenuuntur tanquam
lueretica,quia dixeruntdiverum hominis arbitrium fuisis pcr peccatum extinctum, o homile in quolibet op re tuo pcccare. PIO turmas quippe alacri lones, aisas hin nodi damnati unt in CouQuo Irisculano, pra sertam
403쪽
seri Im eis. f. de luitificatione Canon. . o Moe a tem errore excluso , quid sentiendum fit de illa pro PD Ione, Facieti, quod in se et per solas, tres naturales arbitri Deus tribuis ex certa Iege auxilia praeuenientis gratie ex lut dictis facile poterit unusquisq; colligere. Octava obiectio Musa non videtur credi ite, an tos motus fuisse excitandos in F colesia ad habendum obies pro errore contra filem Catm,licam, si tantum voluis eiuIdem e. sent diceres viribus naturae posse hominem Licte mi. o M IG. sericordia impetrare aliquam os inrat Ionem remoram Is di falutarem, per quam, si vellet, posset ulterius progre-d di maiora auxilia , L tandem iustitiam obtiner . Haec enim sententia non ea videtur a fi se doctrina . aliena,neque ex ea Widentur sequi illa incommola,quae Patres ex sententia Massiliensium colligebine Prim Massa enim inferebant,initium salutis,aut fidei esse ex nobis. ens se n.
Secundo,gratiam dam ex meritis human d ita nolia tem a.
esse gratia, . Tertio gratiam esse ped sse quam Hec ἰ--- autem nullo moto interuntur ex praedicta sententia mi ις Theologorum . N, n pira uti quia i metum ti ei it mr P imus aetus credendi, vel ipse credulitatis a fictus, quo proxime ipsum donum fidei promeremur,qaorum traiosue iuxta illam sententiam n in esset ex viribusnat rae,sed ex auxio gratiae . Non secundum; quia fides, de gratia ius incans, auxilia propinqua non darentur ob aliquod meritum humanum, seu propter pus vicibus gratiae elicitum, in nimirum , qui se per auxilium gratiae prauenientis di ipse suissent Non tertium ἡ qu a Luin stificatio,aut donum dei non ubiungerentiae ineriti maman Is cum oporteat alios actus per gratiam elicitam inter utinare rimo nec plum auxilium praeueniens quia ille actus non proprie illud merebitur argo praeducta sententia nihil commune habet cui errore Mausiliens. Ad hanc Obiectionem latet ex toto dilcursu huius
Pra Ledenti capitis , quid sit dicendum.& ex uis quae capite sequent adiunge iura lunt. Aci illud, io, Rest in sad quod angi Lur in eodem argumento, de initio fideiae spondetur , quod ostentum est, qualecumque initium constituatur In naaura cuius intuita inlacidatur
404쪽
actum fidei Christianae;sive sit credulitatis essectus,ques petere fidem, siue ouilibet alius actus,constitueretur initium fidei, salutis in ipsa natura eonsequenter
gratia daretur secundum merita nostra conprehemdendo nomine metiti occasionem, vel motivum, cuius in intuitu datur gratia ac denique etiam sequeretur, gratiam esse pedisse quam,non praeuiam humanorum meritorum,ut supra os intum est, quod i a Pelagianis dammnant Concilia, Patres. χέρη in Nona obieetio sententia Catholicomam, qui dor et Torant,facienti, quod in se eit, ex solis viribus naturae, Deuio eis in Aserta lege conferre praeuenientis gratis qualta ira id,ut oportet ad salutem, exequatur, in multis dister ae=' damnata sententia Massiliensium: Ergo non est cumi la confundenda Antecedens probatur . Nam interutramque sententiam septe sunt manifeste differentiae.
Prima differentia est;quia Doctores scholastici quando
loquuntur de viribus naturae,non excludunt auxilia extrinseca Dei Angelorum, vel hominum, Deustodiam Angelicam,virtutis diabolitae compresco ne in doctrianam Magistrorum, institutionem parentum, peram eoncionatorum,exempla virtutum,Sedunilia Ne quo
etiam intrinseca, que secundum substantiam suam sunt ordinis naturalis, ut sunt variet cogitationes per diuinam prouidentiam homini incidentes de bono sequens Thorna do, malo vitando, ut ex Sancto Thoma a. distin ag. art. 4 colligi potest quae etiam in statu nude naturquo defuissent,in cooperatio diurna,qua Deus ad om-M. rit 3 bo oper cooperatur et sed excludunt sola auxilia ista, o supernaturalia intrinseca,quibus aliqui supra vires nanis aqui turet possum sis at Massilienses hε non admitte ant,&-sdam ex in multis aiijs in quibus Auctores Catholici ab illis
ieetur dascernuatur,videntur errat se. r.Drarit. Prim quidem non requirebant auxilium externunt Cassianus quo Vernon is potentia comprInratur, nos eatenus a vi non reddat hominem amentem, scut constat ex embis Cassiani Collatione 3. cap. q. citatis apud Pr sperum cap. 32. coni. Collatorem . Se uoci nullam gonstituebant peculiarem Dei prouidentiam ad bonam
cogitationem quia tinc Pisii eis Epistola ad Angustiau
405쪽
Ad alias obiurisnὸ eontra rami s. et fimum dicebant vitantum quisque ad ma inuantiam
habere facDDat ιs ad bon&m parique momento, animum se,υε ad iti H ad 3rtates mouere itaque sicut maia cogitarao non est donlim Dei, nec per prouidentiam eius peculiarem procuratur ita quo te sentiebant dobona. Idem quoque colligitur ex Diuo Auguiti io , qui uom
auxilium praeueniens ponit in bona cogitatione , quae ut incidar,oon est in nolira potestatrivi lib. r. ad Simia
plicianum,quaest. r. in fine,& lib. a. de peccatorum merit a cap. 7. de bono perseu. c. I s. Tertio ad omne bonusari inchoandum nihil aliud re i eLet
quirebant, quam naturam liberi arbitrij dono creatio situ,
Ni ac Ce piam , ut patet ex an ex Prospero Epistola ad Augustinum, bilic ait et diuidam Oero horum in tantum d F.I eiani semitis non aecImant, ut cum ad con tendam Chrisigratia us omnia praeueniat merita Bumana rogantur ne si merιtι reddιιur rufragratia nomianettiryau conditionem hanc velintiniuscuiusque hominis pertinere in qua eum διι prius merentim quia ne exissentem,obiri arbitris, ct rationatis gratia creator3s in L ituat et per 3 retionem bonι, ct mala auis initionem Dei,d ad obedientram mandatorum erusso F suam dirigere oluntatem.atqu ad hanc aratram, qua
Quarto as ruerunt, actus illos imperfecto 'A Qu. ,s id eviribus natu e proccuerites,ut pete/ Gquaerere, pulsare. .esiderare salutem,Sc.cis iniciun gratiae, Impetrare auxilium gratiae per modum meriti, alicui, con-m uo a licui oraci cx fide protecta, Iuxta sententiam
406쪽
Augustini,valet ad gratiam impetrandam, eamque me retur ex congruo Colligitur hoc ex verbis Prosperi su-. pra inductis, ex Hilario Epistola ad Augustinum di-
id eontioniens asserunt eritat μυι eum ProsUratis,e nunquam fuis tribus furrecturis annunciatur obtinenda fautis oecaso, eo merito quo oluerint,et erediderint stos
morbo se posse sanarri, ipsius sidet augmentum totius sanitatis jua consequantu Ufectum, idest, ut volendo
credere, credendo scilicet per vires naturae mereantur sibi dari augmentum fidei, volendo sanari, seu tuis stificari,merean ur a Deo iustificari. Idem aperte coI- c. moti gim ex Cassiano collari M. eao. . Ac sequentibus. as Ops Nam cap. s. multis exemplis conatur ostendere, quos aliquando liberum arbitrium prqueniae gratiam, aliquando gratia praeueniat liberum arbitrium Tandem addit Etiam per matura bonum, ruod beneficio ereatoris induisum est mn nunquam bonarum Otantatum prodire primipia, qua tamen nisi a Domino dirigrantur, ad eonsumationem irtutum pervenire non possunt. Ο-Iolus tessis es dieens,mue adiaret mih vescere a temhonum non nuenio. Hic voluntate ri, seu propositum cruandi omnia mandata ,sicut oportet ad salutem, tri . uit libero arbitrio,quod manifeste patet excapite sequentii bi pomi exempla de omnibus virtutum operi bus, etiam de fide in Christum 5e perseuerantia in bono, dicit, nos omnia ista liberi arbitra viribus posse velle sectillud velle esse infirmum ad perficiendum opere,nisi gratia subueneri posse tamen nos per illud de insiderium gratiam impetrare ad perficiendum.. Quinto dixerunt, gratiam esse comitem, non prae XVI. uiam humanorum meritorum, ac per consequens, sex aereti tum salutis ex nobis esse . Ita refert Photper Epistola ad Augustinum in haec verba Nec confiderant e gratiari Dei, quam omιtem, non praeuiam humanoriam mont esse meritorum, etram suis o niatibusIubdere .
407쪽
Ad alias obiectiones contra ramissa. νυν antur alutem, Des scilicet gratia, ominis obedian. ις, priorem OIunt obedientram se, quam gratiam Otruitιumfautis ex eo, qu/fauatur, non ex eo credendum
D Ja e, ut saluat; o oountas hominis Diuina gratia Abi a lat opem , non gratia sib/ humanam subheia Oo-Iuntatem. Ex quo Patres inferebant aduersus Massilienses, gratiam dari ex meritis humanis, ac per consequens non esse gratiam,quae utique gratis datur. Inferebant etiam,gratiam este pedisse quam naturae, similia.
Sexto Massilienses volebant,facienti, quod in se est Vii
per vires naturae, immediate conferri donum fidei, vel Mim ς gratiam iustificationis , vel certe tale auxilium praeueniens,unde infallibiliter hae sequerentur, quod probatur. Primo quia dicebant, hominem ad gratiam qua in Chris renaseimu peruenire per naturaIem saeuo tem,petendo,qrirendo,pulsando,is ideo accipiat d o in-tieniat, ideὰ introeat; quia boni cura bene Uus , adfamfauantem gratiam , initia is grassae Oid est liberi arbitri gratis donati 'pe meruerat peruenire, ut refert Prosper . Secundo; quia etiam illi, qui minimum tri huebant libero arbitrio, dicebant, hominem solis natu 'rae viribus posse credere is velle sanari, eique, si hosactus haberet , donum fidei gratiam iustificationis conferri, ut patet ex Epistola Hiarii, ubi sic ait ' uod Hilar Epienim dicituν, Crede in DIuus eris,υnum horum exigi si ad Rug.
ferunt, aliud offerri, Ot propter id quod exigitur,
reaeditum fuerit, id quod ostiertur, deinceps tr buatuμ. Et infra referens eorum verba, ait Non quidem Deus eIegit opera sua: argitur, eum dat Spiritum sanctum, O per cbarιιatem bona operemur, sed tamen eis
ait em;quia's quis credat, ct in aeripiendi Ooliatate permaneas, non accφιet donum Dei, ides Spiritum fanaum , per quem ne a barιtate ρυιι bonum operarι. Non ero eligit D. us opera cui quiam 3n praescientia,
qua ipse donaturuis easdam eligit in praescientia; in quem erediturum se praesciui ipsum elegerit,cui Spiν
piam sanctum saret,in bona operando etiam vitam alefinam consequeretur. Ex quibus verbis clarum est Dominnis, quae praecedunt gratiam iustificationis, iuxta ipsos: siue ea solis naturae τι tabus, ea autem quae pol iustifica
408쪽
tionem fiunt, ribu Deo ratione ratiae iustificantis aqua vim promeren lae vitae aeternae habent . Quod autem hi minimum tribuerine libero arbitrio , pater ex Mu lib. Diuo Augustino cap. I. de Praedestinatione Sanctorum de pridem iis verbii Peruenerunt etiam, Acc. Sanct ca Terti, quia totam gratiam praeuenientem conseia tuebant in vocatione externa ad baptismurmvt quicu-que vellet, posse per vires naturae venire ad baptismu, A per illum consequi gratiam . Itaque prima gratia
interna, iuxta ipsos,erat gratia regenerationis,ut paret
ex Prospero in principio epist. circa medium p tum Atem. c. Cassimus. Earto invia Cassianus lib. I a. de institur eceno,
cap. II. graciam Dei in eo constituit,quod ob paruum opus viribus naturae factum minime dignum tanto praemio codon et peccatum, Whominem iustificet: ideo clita homine dici saluari dono,& gratia Dei,quod opus illud ,cuius occasione salus confertur, non sit tanta re muneratione dignum, idqἰ explicat exemplo Latronis, Dauidis preetinentis. Idem docet cap I4 eiusd. lib.
Concit Quinto idem patet ex Can. 3. 6 6 8. aliis Conci ausic Arausicani,in quibus damnarii hic error Viribus naturae impetrara, in a Deo purgemur, Metau timemur. AtDoctores Catholici non asserunt, facienti, quod , se . est, per vires naturae, dari immediate donum fidei , vesgratiam iustificationis , sed tantum dari auxilium alta quod praeueniens, cum quo si rarsus fecerit, quod in se est, dabitur auxilii maius in sic deinceps donec ad iustitiam pertingat Ergo non debet eoram sententia
cum errore Masilliensium confundi.
X UIDI Septima differentia, nam Massilienses non admiserue p. Differeti auxilium divinae cooperation sis quia sicut Pelagiani
putabant, tolli libertatem, sit cooperatio Dei diceretur esse necessaria ita etiam videntur isti existiti me.Non enim est in inor, sed potius maior dissicultas de cooperatione diuina , . quomodo non impediat libertatem, quam quomodo auxilium praeue mens eam non imp diat atqui negabant, auxilium praeueniens requiri,ne
impediretur l.bertas, ve reter Diuus prosper in Eph
409쪽
stola ad Autust. Ergo multo magis negabist, cooperationem esse necessariam Deinde si putat sent cooperationem necessariam facile dixissent,in hac esse gratiam Dei, sicut dicebant, eam esse in natura liberi arbitrij gratis a Conditore concelisa, ut constat ex Epist. praedicta Prosperi. Item .mnes honas voluntates esse dona Dei nos nihil polim nisi Deo auxiliante,&c.& sic facile argumenta Prosperi, aliorum elusissent. Deniisque ad hanc eoru sententiam videtur respexisse Conc. Coneile Arausicanum, quando Can. a. definit, emimm hab/- rausc.
re de oo, ni mendacium, edi peccatum. Ubi excludies
omne opus non solum moraliter bonum;sed etiam a
turale, indifferens, quod alia ratione verum esse nequit, nisi quia egemus ad hoc auxilio diuinae cooper tionis nobis in hunc finem communicato.
R Espondetur, quod non temperatur ullo modo Respoas
propositio, de qua est controuersia etiamsi non excludantur auxilia extrinseca Dei, neque intrinseca ordinis naturalis , ut cogitationes per Dei prouidentiam, ut est auctor naturae, homini incidentes de bono sequendo,& malo vitando. Etenim controuersia Xancti Augustini, Maliorum Patrum contra Massilienses no afuit, an illi conatus naturae, quorum intuitu Deus co ferebat auxilia gratiae procederent ex solis viribus naturalibus absque Deo auctore naturae, aut absque illius prouidentia respiciun te ordinera naturae et sed quaestio tuit,virum illi conatus penderet ex sola facultate arbitri , an ex auxilio speciali praeue mentis gratiae . Nec
Massilieni v aquam negauerunt diuinan provide itiam, nec Angelorum, vel hominum custodiam, nec alia auxilia pertinentia ad ordinem naturae, quod ex eo con stat, quin numquam propter hoc fuerunt in Concilio
Arausicano damnati, vel a Sanctis Patribas, praesertim Sancto Augati ino, eis discipulis Prospero, Hilario, Fulgentio , vel alio aliquo Dociare impugnati. Ad primum dilarimen,quo arguens pronat, primam Ad -- sententiam discerni ab errore Maililiensi.im,is nihil strςomu commune habere cum Illo , respondetur , Cassianum quidem asseruasse datum esse a Deo externum aux,
410쪽
Iob amentem redderet, sed tamen ex hoc non res In-GI fertur, Cassianum negasise alia auxilia externa ordinis i ii iis naturalis, praesertim super in commemorata nam a n. ordἰhi gumentum ab aucetoritate negativa est nullius momenta
naturatis, tia Dat etiam, re non Concelso, quod alia auxilia externa negauerit Cassianus, quae Auctores primae sententiae concedunt, vel non excludunt, non tamen propter hoc temperatur prima sententia, vel probabilis enicitura nam,ut dictum est, controuersia cum Causiano, de
alijs Massiliensibus non erat de auxiliis externis ordinis naturae , sed de auxilio speciali praeuenientis gratiae. Vnde Sanctus Prosper expendens dictum prae allegatum Cassiani, non illum impugnat, quod negauerit alia extrinseca Dei auxilia, sed quoniam asseruerit, victoriam Iob non ex auxilio gratae sed ex viribus liberi arbirri,s.Fref lib. processisse. Sic enim ait et uod autem dieis gratiam ontra eo Dei ab I ab ex eo intelligendam non enim reees se , D isop, ID uod tentatora eius tantam Deus trιbuit potestagem , quantum 4 Lum νε tendi nouerat habere virtutem,ns e rectius, 'rariusq; Isquareris fib dixistiqua iam etiam tuum rostri endi nouera habere irtutem , dicere mirus, quantam ct Ili remsenda nouerat feta
dasse virtutem Unius enim erbι correctio totam sam
eri fictione patientia, O Dei adiutorio, di Iabero hominis
adferιberetur arbιι ι . Sed eruus es natura humana
viis ered cooperatorem Deum fuste , sed tantummodo nectatorem. Et nomine Boperationis non intelligit solum concursum ea simultaneum, quo Deus concumrit una cum libero arbitrio ad piam operationem , si nos volumus operari; nam ut lib. I. cap. I. probaui etiam Pelagius influentiam Dei generalem non negatini leo intelligit etiam in Buxum graciae in liberum ar-hitrium, ut in causamn quo Deus efiicit, ut velimus. Hanc enim cooperationem negauerunt Cassianus di alu Massilienses obtendentes cum libertate arbitri, cohae- non pola ut eodem lib.& sap. a M.ου. II. I lintellis