장음표시 사용
441쪽
vMahit, Fris sestinat irinem, meis electione ad gloria,
ex merit rima tuis. Frgo gratuita electio apud Dimitu Atreustis iam lolum excludi opera naturae, non gratiari. v d quid nim Deus pro gratia operibus retribuit,recte gratia esse, tu gratis donam dici rur, ut docet s.Fulgent .us lib. I. ad Monimum cap. I .euo. Quarto arguitur. Ex eo , Auguit inns probat, praed Pinatiore ur, electionem Dei non esse ex praeuitis trieritis; quia gratia Dei, qua ad omne meritia requiritur,mon praeuenitur a memrs humanis sed omnia bona 23, trita praeue iit Ergo in sententia , Augustini proba liter dici potest, quod praedistinatio ad g)oriana sit ex praevisis meritis grarrae AEum tamen alseratur , quod gratia apta abique ullos pracedentibus meri ills datur. Quinto hamo Auguli , ni 1 Octauu mo quam circapra destinationem tra imitalaepe docet esse tanquam deside die nendum, in acris liter sexprelsam: sed certumpit, nunquam Ausus num tensi Ses, pertinere addi nem, eructionc absoniam ad gloriana esse factam absque inimis num torum procς dentium ex grariaretenim ipsagi ara xt occreta ob meri ra,quae iunt gratia dona: Esegni 1laxi sentenciam Augulini,di ndum est; praedestia irationem absolutam auasoriam elae ex praeui fixtiter
heatam'. Augiistinus Lib. de Dono perseueranti ean Augustin. 34 d ni prae ac tinacionem , quod sit praescientia edipri paratio benoniorum Ueι surbus ceris a mλ ιν eram ιών,4 ις umque ιν berantiar. bencit ergo, pnae deliinat in rem ablolutam ad coriam pendere ex praescientia me. rator Lm gratiae Ulgo lecllndum Auguli num pratu Liti natio abloluta isd/ἰoriam non fuit laeta antecedenter ad prascientiam num Pirum grat a . artis o linirentia 4. Hugustini dem est mereri gratiae coitationem, mereri gratiae preae itina Ionem, uti ericionem a gratiam . Ergo iecundum eundem
MD Fraculi nationem ac gloria sed praedestinata pesthuna opera procedentia ex gratia merentur collatconε gloriae it saepe docent bcriptura, Patrem Ergo per ea- οι mi Ona opera mercia lὲ te Liaudum Augustauum tu
442쪽
destinationem absolutam ad gloriam . Ergo talia pra destinatio pendet ex praeui sis meritis gratiae . Aliae rais et Ones, quibus probatur, praedestinatione ad gloriam ea praeui sis meritis gratiae esse de mente . Augustini cap. seqq.huius lib. attingendae sunt,3 soluendae
Haec tamen sententia non videtur doctrinae sancti Augustini cotormis,sed ab ea prorsus aliena;quia
Ianctus V octori non solum electionem ad gratiam,sed etiam electionem immediatam ad gloriam, doce flusin se a Deo misericorditer factam ante praeuisionem meritorum:id quod ex reltimonio praeallegato sufficienter
colligitur. Primo;nam ait,quod e prides inatis nouus perit, Miaomm a tecta sunt, ubi illa causalis;quis,c auissem inp0rtat, uua procedit, quod praedestinatus non
cadat in peccatum, vel si cadit, relureus, perseueret ingratia, salvetur H nrum autem effectuum eaulam discit esse electionem diuinam. Ergo secundum Augustinum gratuita electio,nedum ad gratiam, que in praesenti confertur:sed etiam ad gloriam , qua in futuro seculo perfruuntur beati, praecessit in signo rationis omnia merita praeuisa;causa enim precedit suum effectum radipsum confirmant illa verba subsequentia, Nemo eorum perit, usanam re ineun Deus.Vbi illa causalis quia, ad diuinam electionem , ut ad causam primam se ad Omnipotentiam Dei,cui nihil potet obsister rari uocata ut ad primam radicem,quo praedestinati non pereanta sed vitam consequantur aeternam. Secundo; nam iuxta doctrinam Sancti Augustini. Deus deo praesciuit, seu praeuidit furura merita electorum,quoniam praedestinauit, ut per liberum arbitrium fierent, ut patet ex libro de praedestinatione Sanctorum cap. 7. ubi ait Euctιon itaque ante mundi consitutronem ea νςὰρ nat σαπι,3 qua Deus uafritura facta prwiuineiacti sunt a.
Fe it, sussetora sunt. Quibus verbis cipondc quae- stlomita a sancto prospero in sua e pri rota propositaer Utrum praβιemia Desista secudum pro tum maneat,
443쪽
An vero emisermiter δεσε diuidi prasientia dis opositoremporali disinctione non possit, preuientia tamen quo
mmcumque negotisrum, quod non fetentia diuina prς-mneri ruta nihils boni, ausa in nosram partieipationem non Deo auctore et xerit. Cum ergo Sanctus Augustinus resp5deat,praescientiam suturorum meritosum subniti proposito Dei praedestinantis, atque in illo 'iundari relinquitur,illum aperte sesisse,praedestinati inem electorom ad gloriam non fuisse factam ex praeuia isis meritis gratiae, nec ea in signo rationis praesupponere. Tertio; nam sanctus Augustinus in ipso contextu ilIius comi r . pluries dicit,selo ovi de electione ad gloriam,quam ait non esse ex praeui sis meritis: S lib. I. ad Simpses quaest. a. explicat locum linam ad Ephes. a. Ephis, EI si nist in ipsio, e de eiectione ad gloriam. Sed dicunt,Augustinum esse intelligendum de meri I..tis procedentibus ex solis viribus naturae,non autem de Solutio. meritis in gratia fundatis. Contra hanc solutionem in cffcacissimum argumentum. Nam Semipelagiani, A g ςm. contra quos Sanctus Augustinus l: b. de Praedestinatione iunctorum, di de Dono Perseuerantiae conscripsit, rex, easterebant, praedestinationem ad gloriam pendere pira uisi, meritas matiar,ut refert Sanctus Hilarius epist. Dati is
444쪽
semipeta anos linis is , dbi lut in electionem .in prae destinationem ad glota an te tae e ex prae ultis meri illsubsequentibus P d. at tonzm κέ arta I. m N ex praeuiu On pei inuerant Iie usque inranem. Vnde item Nanctus Proia
spur circa finem eiusdem Epistolae precatur Sanctu Augustinum. ut hanc difficilem diram atquaestionem,
φ-a. Cum ergo S. Augullinus et pondeat, Mema e lectrarum, perseuerantiam in illis usque in nem non sola, esse praevisa, sed etiam praedestinata a Deo , proptererea praestita esse, quia praedestinata , relinquitur ilium sensisse,praedestinationem ad gloriam non uias expriuisis meritis, nedum ex solis viribus natura proce cie nistibus: sed nec etiam ex auxitio praeuenientis gratἰae A ' nia cedit, quod, ut Idem S Auguit inus lib. de Praedestinat. op i sanctorum cap. i. refert, Massilienses, contra cra di,
Minue f. nobis, ac per consequens asseruisse, praedellinationem Modi esse ex prae uilis meritis fidei, quae habetur ex solis viri- .vat ες η' - naturα contra hoc arcus tu sinam Ianu Iuua fidiis 3 ς quod Massilienses constituerunt in natura,er-tPς-rem
desiderare ipsam fidem, vel actus quidam in perseo Husando exopter di uinam auctoritaico Me reuelati',
445쪽
Bem assensu mere naturali eredebant vera este, quae proponebantur credenda, quem assensum naturalem
Deus statim sua gratia fouebat,ut esset Hainnaturalis, di qualis ad salutem oportet, id quod indicant verba
illa Prosperi epistola ad Augustinum stuem bona an/lentem gratia Deifoueat. Ee alia quae disputari de Auxiliis num. r. ω a. adducta sunt. Hoc autem initium etiam videtur constituere in natura Auctor sententiae risurim contrariae. Nam in si Dices, obiicientibus, Libertim ς raras arbitrium mea=yernaturaria ibi posse eonari, ni 'δ i cap. tot μι diuinutis per Lanctam inspirationem reuentum
eonatui in re e. di in*iram auxirium prqueniens, quo post Mersectius eonari, quam ρεν vires natura ante ο nabatur. Quam sententiam cap. . larius impugnatii. Praeterea est argumentum contra eamde solutionem Areuient
Discretio praedestinatorum a reprobis non procedit in Ρso fidei initio,nisi quatenus coniungitur eum fide perfecta, Ni ijs operationibus,3 cum perseuerantia, uein finem, quia fides praedestinatis,ae reprobis est -- nunis. Vnde non qui ereperi credere, sed qui perseue Matth. Ioerauerit quo in em, bis saluus erit Ergo eum an
Qus Augustinus impugnat Mamiliernes, quod assertie rint, Praedestinationem esse ex praeui sis meritis, volui emcIudere etiam merita gratiae,quae sequuntur primam vocationem. Probatur consequentia; nam ut dictum
est Semipelagiani admiserunt post primum initiam de
Inchoationem fidei ad ndem perfectam, ae ad omnia pietatis opera . atque ad perseuerandum in illis usque in finem esse necessariam simpliciter gratiam praeuenientem vocat;onis, excitationis diuinae;ac per con-le qaens senserunt,omnia merita,quae sequuntur primu fidei initium , ea piari eretri per quae praedestinati discernuntur a reprobis, tundari in gratia et Ergo cum a D ruern praedestinatione esse ex prae visis meritis, id i
446쪽
tiberi arbitrii, , rati-atis gra itereatoris infiituat, ei m discretionem boni mali, ct aderentisonem Dario ad obedientiam mandatorum eius Usu suam dirigere oluntatem , atque ad hanc gratiam , qua in Cbriris rena imur,peruenire,per naturaum fertice faciatatem, et3do qum inmando,utrdeo aeristrat, ideriinurniat. de introeat, quia bono natura benὸ osus eri, o adissa saluant gratia initiatis gratia ops merueyis peruenire. Respondetur, Sanctum Prosperum non asserere,om - es Massilienses id sentires, sed quoidamu ait enim ἰrisiὸν uis με amisero borum. qam de allis Massilientibus iam in alij.t eadem Epistola sermonem secerat; affirmaueratq; eos ιi βιεν. ea vise,praedestiuationem esse exirquius meritis gradisserevita tiae , et patet ea verbis sup rius inductis, exi a quae dispueat. a. de Λuxiiijs dicta simi visi errorem alictis rum, uraesertim Cassiani a Fausti eirca necessitatem gratiae,3 naturalem facultate nostri arbitri retulimus. Secundus locus Santat Augustini, ex quo electio , αδε*Duxin praedestinatio ad eloriam ante praeuisa merita compr hatur , est in libro de I ono Perseuerantiae cap. . ubi interroganti cur in ea4em malsa me potius, quam illam purater, aut illum, quam me potius liberabito re spondet in hec verba: Hoc non aleo,siquaris, quare; tita fatior x- non inuenire quid dicam. Sict ho quae
Adbne pergat, ct dicat, cur quibusdam, qui eum eo se Muni ana sue , perjeuerare oriqua in sinam non dedi Cu putas, nisi quia non mentitur, qui ascit, ex nobis Iou emeruntinea non erant ex nobismam fulsent ex nobis,
447쪽
Des atuita pred ad σuriam ea Avus. 4e'tiam in Aia:s operibus usque in finem effectum est docet consequutum ex electione, seu praedestinatione ad gloriam 'nod magis explIca in processκ eiusdem capitis, cum ait . Eu duobus itaque 'a Mutis originatipe ecato parite obstrictis, eur se asematur, iue, quatum, Me, duobus aetate iam grandibus impiis , eu
Iibus debet esse eertissimum, bune in pras stinatum, it 'Ium non esse. Nams fuissent en nobis , ait onus praese P.
1 inatorum, ut de pectore Domini bibobat hoe seretum,man ent Utique nobVcum. Ecce ait , perseuerantiam usque in finem procedere ex electione absoluta, I praedestinatione ad gloriam , di cum illa est infallibilite eg niunctam Sentit ergo, predestinationern ad gloriam non esse exire ilione per seu grantie usque in finem,ne-Mue eam presupponere in signo rationis precognitam a Deo: Ied potius ad ipsam Dei gratuitam electio non s& predestinationem subsequἰ, tanquam effectu ad cauasam efficientem . Nec potest Sanctus Augustinus exqplicari de sola predestinatione, aut praedestinatis ad gratiamquia nomine electorum, vel praedestinatorum, cum in sacris Litteris, aut Patribus hec nomina abso Pras MIute proferuntur absque ullo additamento, intelligun si in tu eiecti,4 predestinati,nedum ad pratiam,sed etiam φpredestinati,nedum ad gratiam,sed ad gloriam,vt patet ex illo Matthei 1 . Et nisi breuia .
t ut sent diri tui, Mnflernouaismisti eatam minat . 4.eΓctos breviabuntur dies tui. Etenim predestinati ad solam gratiam non dicuntur absolute is simpliciter predestinati, sed secundum quid, sicut secundum quid dicuntur scripti in libro vite, ut prima parte quest.2 . arto in corpore dicit Sanctus Thomas. Huie testimonio Sancti Augustini responde Auctor, I 4non fauere illi absolute electioni ante prestis merita, .. εἰ assignat rati. nemrasu afl Muninis agnoscar. r. ' si Iem Iemonem, non ἀικ et, ef infe tabιIe rudietiam ... ''' Dei, quod bi paruuis baptiαι tur, tu non baptizetare
448쪽
4. Respon omim Lib. VI. Casta Uyrr. quod scimpius ita Vocetur, ut sequatur, iste non se itur. e. In promptu enim eaunam bab Ut quod Lye
AE electus anto omnem praui onem futurorum . ilia non retictus. Ex hae enim electisne prouenire in Deus res omnes e gubernet, in is D etur, im non D etur. Vt autem assignet rationem , propter quam Sanctus Angulianus doce nobis, id esse inscrutabile, subiungiti Exod ergo e duobus paruulis asteri proeuretur bapti mus, alteri non procuretur, poteri prouenire , etex eo, quod Dous ex communi cursu reria, quod ita euenturum prauidet,nibiI erit mutare, sed sinere res vi suis moliabus,viei quia irea iusim babet peculiarem euram, quam non circa sum Adqtie ob reces, merita arentum aut aliorum, ei ex suo beneplacito, quo inaqualite gratras suas do=ribui υeI Ut puniat parrie esus,qui antedapti mum moritur . Denique purimam uni esse huius Nieausa , Ut merito starentes debeant esse omeris. Mooenrgotium magno sudio Deo rogmendare. Praeterea id confirmat; quia si ho tota diserimen με. aeeniret ex eIectione,e reprobatione non deberent arenis ιιι ι ι fouieiti, sed totum esset Deo permittendum si enim paruulus est electus,nemo eius baptismu impediaret si non est electus, nemo eis ciet, ut tuum obtιneat. Ait ergo nobis in particulari esse inscrutabile,quae pra
dictarum causarum Deum moueIit, ut res ita regeret, aut neret agi, sicut praeiciebat futurum, ut alter baptietaretur, alter minime. Eodem modo philosophatur de vocatione diuina comparatione adultorum. Quoentibus enim . cur hunc vocet, illum non vocet aut non ita vocet. Idem I, O ut sequaturis Respondet, quod ratio huius potest esse elim Pari multiplex . Prim i quia alle pauciora habet unpediaiado. menta , cum iit pauperis humilis , imbecillis, multis obnoxius incommodis, nihil vel parum babens in sae-cnto, quod illum vi tineat tales enim facilius diuinam voc tionem sequuntur. Qui vero multis iaculi vinculis sunt i inpliciti,diuitijs, honoribuS,voluptatibDS,fortiore, dirariore egent vocatic. iesvnde fit,ut aliIs sequentibus diadem, ac iugum Christi amplectentibus, hi in infid litate , vel puccatis sui Permaneant becundo ex ing
449쪽
tlii naturalis praestantia. telum ait Diuus Augustinus libro de Bono Perseuerantiae calvi . habent qudam in ipso ingenio diuinum naturaliten manus intelligentiae,
quo moueantur ad fidem, si congrua suis mentibus, vel audiant verba, vel signa cos iciant.JTertio preces ali riim suis pro horinon pro illo: item merita parentum. Quarto minora peccata, vel bona opera facta ex inspiratione diuina ante voeationem ad fidem . Haec enim interdum possunt este ratio, cur Deus efficacius hunc vocet, quam illum. Quinto, quia Deus etiam ex suo me
ro beneplacito dona sua inaequaliter distribuit,cum non
omnes aequaliter amet, c. Quam autem ex omnibus
Deus spectauerit in illo discrimine, nobis pariter est in inscrutabile. Idem dicendum esse ait de Dono Perseuerantia, tur huic detur, illi non detur; nam auius distrintionis multiplex potest esse ratio , sicut dictum est devocati ne Saepe enim illud pendet a re modica,ab aliquo peccato veniali distractione,minori considerati
. Haec explicat; sancti Augustini videtur ab eius me
te prorsus aliena,& multa in confirmationem eiusdem explicationia afferuntur , quae non modicam dissievit tem habent. Nam prima illa ratio auctori ex qua prouenire ait,quod una paruulo applicetur baptismus ante Quod bapa
quam moriatur,alteri non appucetur nepe, quia Deus inmus pinex communi cursu rerum,quod ita euenturum praeuidet, licetur υ-
nihil uelit mutare , sed finere res agi suis motibus, non 3 par Μηθvidetur ullo modo admittenda, di impugnari potet t. ρη hir a Primo, nam illam reiicit expressis verbis baiam Augu V. y Isi In I h. . de peccatorum meritis,& remissione cap. xi ditia lib.de Dodo Perseuerantiae αελ. Nec enim, inquit fata cogitur Deus uiscinfantibus,ubueniro, tuis auum nons uenire; cumsit inrisque causa communis: atit res h manm in paruulis, non diurna prouιdentιa,seafrtuitis agi ea bas opinabimur , Em ratιonatis, ve damnanda, Me iberania a In animς , quandoque nec pasti cadat an terram sine vo untate ναγιι mura, ait in eoen eΠ; aut
450쪽
mariuntur,sa eme manet lentes otio marte propria, de quibus nascerentur,e uerinι. Et lapis de Correpti ne,& Gratia lupe tu nati armisit , quod raden Misproearatur audιeiaum Euangelium. Ex quo in fertur, quod etiam paruulis praedestinatis procuratur e Dea speciali cura,& prou dent; regenerationis Sacramentum, ut per illud ad regnum coelorum perueniant. Non ergo reuoeandum est ad communem curis rerum a Deo prae nisu, quod iste paruulus baptizetur an loqua in moriatur, sed ad gratuitam Dei electionem, volun talem, qua nexum secundarum causarum ita disposuit, ut per eas paruulus praedestinatus recipiat acramentuhaptismi antequam moriatur reprobis autem no L. praeparauit, neque ita di osiuit nexam earundem ea sarum,ut antequam expirarent, Sacramentum regene-
Ausussin rationis reciperent. Vnde idem Augustinus Epistola I. . ad vitalem ait Multifatui non stanti Mn uiata, ipsi nolun fed quia Deus non uis, quodsae uteri
gine monitr-ur in paruutis. Secundo; nam altas,ut ait Augustinus libro de Dono Perseuerant cap. ra sequeretur, fato, fortuitis casibus praedestinatiouem,ler probationem paruulorum esse subiectam , quod non potest admitti; quia vidi ut a 2. a 3. 4ν. de Au Ri ..' lijs, ostensum est) Deus non solum praesciuit, sed etiam
prae uoluit, & praeordinauit in particulari omnes esse clus futuros qui non habent rati einem culpae Im e eo Deus praesciuit tales et Tectus esse futuros, quia pra ordinauit, ut fierent. Ergo necesse est diceres, Deum non solum praevidisse ex cominum cursu rerum istum paruulum eis baptizandum, antequam moriatur, non
autem illum; sed etiam id suo aeterno, vi absoluto de
XII. Secunda ratio . ex hin prouenire putat , quod unus paruulua baptizetur, non alius, lubrica est, cd:uersos potest sensus habere. Cum enim ait, id prouem re ves uia elyea isdum paruuIum babet Deu peeumrem em
ramoquam non circa Murum idque ob preces, Vmerita parentum, aut aliorum,vel ex suo beneplacito, elic.
plures inuoluit rationes. Et quidem , si intelligat, id proueat re ex speciali cur , prouidentis Ue , qua