Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

461쪽

vitio est ab inconuenienti.Si hoc argumentum inquit Maliquid valeret. probaret, Deu non posise aliter eligere, τι in 'quia non potest no ordinat procedere; sane primus inuentor illius argumenti videtur hoc voluiis et sed pro ' Deto id est absurdum, Malienum a summa Dei liberta '

te,di auctoritate. Secunda solutio, retorquet argumentum contra no a. Sesuco.

ram sententiam in manc modum. Ordinatissime volens aliquid boni in modum pr.emit, vel mercedis, ncia statuit abistute,quibus illud si e conferendin. nisi praeuideat , qui illud sint promeritur , quique digni futuri Sed Deus statuit communicare aliquod bonum tuum regnum in modum praemii, vel mercedis racion in modum doni omnino gratuiti,ut omnes fateatur. Ego non statuit absolute, quibus illud sit communicandum, nisi praeuin hominum meritis. J Et ad maiorem proinpositionem assumptam in nostro argumento , respondet, quod aliquid coloris haneret si Deus statuisset gloriam esectis conferre in modum doni gratuiti a non vemercedem xoronam iustitiae. Ec bravium et verum, cum constet non intendisse conserre,nisi ut stipendium borinorum operum, non videtur quid probabilitatis maior assumpta habeat, vel ratio, quae in illa tundatur. Tertia solutio eli, quod in alio sensu admitti potes 3.solutio. maior propositio in ic illa ratio bene probi , Deum urius intendisse gladiae commisinicationem, quam in aia delegeris addi tamen , quod haec intentio quate nus ferebatur m gloriae communionem in generes erae quodam modo conlata nostro modo intelligend ut vero apvlicabat gloriam singulis hominibus, non erat ab Ioluta sed conditionata scilicet, si per gratiam sedignoscilla reddere Br. Hoc enἰm erat ordinatissi num. cum non venet illam communieare, nisi per modusncolome iustitiae,sicut Agonotheta absolute latuit dare praemia, sed non huic, vel illi, nisi visa eius victoria. omnes illa solutiones vim argumenti non evacuane, fac in Impugnantur ex dictis, re ex his, quae dicenda fiant intra Ad cuius euident am aduerteres 'Orteta pri mun inuentorem argumenti adducti pro noltra lenis

462쪽

modernum , ut in priam solutione oppom tueri sed illa usi sunt quamplurimi Sancti , c Doctores antiqvἰ adprobandum, Nectionem absolutam ad gloriam no pendere ex prinuisis meritis gratiae. Etenim inter Scholasticos Sanctus Thomas I par. Quaest a 3 art. q. cum Lahom in titulo articuli proposuisset quaestionem:Utru/προ- destinati etiνantur a Deo, respondet in corpore , quod pr destinatio secundum rationem ρηεmnoni election , edi electi dilectionem. Cuius ratio es, quι a rade ιιι nati cis dictum eno es par prouidentiae mouidentia autem si euc prudentia erit ratio in inrevectia exis mprereeptiua ordinatronis aliquorum in emist supra diactum est. Non autem prac/ρitur Miquid o .mandam in nem nimi ιxi me voluntate mi. Unde prade Lis nati atiquorum 1 fa tematernam ρ supponi se eundum rationem. quδs Deus tuorum elusa atem , ad anod pertinet electio,in disectio. Dilectio usdem sat quantum ut eis horionum istis aternς ramaei μσere eri inue arietii bonum, vitupra dictum es iactια autem , in quantum hoc bonum ariquibus p Hiis ouit,

explicari Sanctus I homas de electione conditionata, cum sit ita manifestum in eius sententa a lecta onem absolutam ad gloriam faciam, tuasse in signo rationis ante praeuisa merita gratiae, ut nullus qui incero auiam legerit loca illius superius inducta,positi de hoc arparenti aliqua ratione dubItare. Seotus etiam in primo benterularum distinct. ii potest aliter,probat eadem ratione, pra destinationem solutam ad gloriam non esse ex praeut iis meritas gra rq enim ait Votimi ordinat s nemo ea us sens

VII ad ιm, prius vult em , quam aliquoa entiam a A

463쪽

Rationes pro gyatuita pre des ad Driam. ait quedam propinquiui: Ergo primo icti ait Deus beatitudinem suam ariquod ιHorum o prius uis ei quod . remo istorum, quam prquideat, ipsum habitaerum qxo eum istorum. Igitur propter, uum isorum mulsum Uuu ea beatitudinem. Habetque non modicum funia. mentum haec ratio in Sancto Fuigentio lib. . ad Moni Fulgent. mum cap. s. dicentes suo ρ destinauit ad Io iam, preden manat ad iustitiam δε in aliis sanctis iupra in inductis, ex quibus habetur,praedestinationem absolutam ad 'ora am fuisse prius in signorationis praedestinati ne ad iustitiam in ad merita, per quae in exequutione praedestinati assequuntur gloriam . Quod etiam orta obscur Apostolus insinuasse videtur, cum dixit aluo Romautem yr destinauis, bos O voeaaeitier quos voravit, hos ct ius cauit. uos autem ις seauit, tuos agae Acauit. Quibus verbis primo loco constituit praedesti nationem absolutam ad gloriam velut caput de principium , ex quo praedestinatio ad dona gratie , nempe advocationem,& iustificationem, ad alia hona merita, mribus praedestinati vitam aeternam assequuntur,proce 'dit. Quod etiam confirmari potet ex illo Actor. 7. Credi erunt quot Mot erant preordinati ad itam ter nam , ubi praeordinationem ad vitam aeternam causam fuisse, quod illi crederent, ostenditur. Id ipsum colligi .IOan . . Potest ex illo I. loannis a. Ex nobis exierunt, sed non

erant ex nobis; nam uissent ex nobis mamsissent viij; Augusti

nobscum. Ex quibus verbis Sanctus Augustinus libro 'de Dono Perseueranti cap. 8 colligit ex praedestin tione procedere quod electis detur donum perseueran 'iae iuue in finem, quod tamen reprobis non donatur. Verba Augustini sunt Ex duobus autem ρijs , cur bμι litam ii. donetur perseuerantia tisque in em , ius aut m mn .onetur, inscrutabiIων Ghe iudiera Des . Ita tamen

Itinatorum,qui de pectore Domini bibebat hoe ferratum,ma Uyn utique nobseum. Et infra: Non erant ex eis, quia nora erant seruosum propossum Oeatiis non erant1n bris electi ante constitutionem mundi , non erant in eo fortem consequut , non erant fraedesinati secum

464쪽

ad iliconueniens, quod in prima solutione aduersias raritionem factam insertur, respondetur . Quid qu id sit de potentia Dei absoluta,cui non potest intellectus crea tus terminos praescribere, nec modum, quo ea, qu isti ipsius voluntate pendent,disponere debeat, certum est de iacto, prius voluntate absoluta elegisse praedestinatos ad vitam aeternam, e postmodum in agro rati9ma statutis donare iliis media, merita, quibus ad destis natum gradum glorifin fallibillae peruet, rent, viri pra ostensum est. Quod si Deus sua omnipotentia absoluta aliter praedestinasset homines ad vitam aeter nam, id fieret secundum rectum ordinem qui ex te a nsapientia, bonitate, atque ex beneplacito volunt iis eius, quae regula est, causa totius rectitudinis,latis

praedestinatio processisset.'cque enim aliquid ab om- nipotentia diuina est siubtrahendum,nisi quod mam se- upm stam contradictionem inuoluit. Unde S. Thomas i, P, q. I. art. . in corpore ait Ordo a diuina sapientia rebus inditus non adaqua diuinam Iapientiam o vittaturina sapientia imitetur ad hunc ordinim Mari Usum es autem, quod tota ratio ord/nis , quam sapuniribus aine

factis imponit Mnesumitur. Mando uitia nis esuproporti Mus rebus propter myiactis, sapiιntia farcientis Amitatu ad aliquem determinaInmordinem aeddiuina bonitas es is improportionabiIater axcadens rea creatas.Wnde diuina sapientia non deteν minatur ad aI ea ordin yeru,υ non posι alias cursu reria e coriai v. Secvudo respondetur, ieri non posse , ut locus an .

Agis Oih ut in Ordinet ad vitam aeternam tu conditione, quarnw Dei dis apte in nobis, atque nobiscum non causet. Neque enim μνentia. potet Deus se habere, sicut Agono theta, qui statuit d re praemium huic, vel illi militi, sub conditione, si ille a te ipso obtinuerit vici oriam .ia enim omnipotentia sdi cau Ialitati diuinae non modicum de ruarct, si nimirum aliqua actio hominis bona ab eius praeordinati ηe ccaui alitate subtraheretur , qua 1insibi at.

465쪽

secunda solacio vim argumenti nostri videtur flagmre . Nam argumentum , quod retorquetur contra no .

yram rationem, solum procedit con uderando beatitu B 'dinem,in quantum habet formaliter rationem praemii, '. R mercedis , quae in exequutione propter merita prae ditis area

cedentia, non aliter confertur. Praeter istam autem ui rationem habet aeterna beatitudo rationem gratiae,&honi gratuiti, ad quod Deus ante omnia praeuisa meri in praedestinatos elegit, ut supra ostensum est. Unde ex illo argumento nihil concluditur contra nostram sen

tentiam. . . . .

Secundo respondetur, quod quando ille, qui vult auter aliquod bonum in modum praemij, vel mercedis, non potest caulare in illo , vel per illum hona merita, Qvictoria in per quam praemrum illud possideat, ver se smum est, quod absoluta, e mcaci voluntate non vult illi tale bonum,nisi eius meritis,in victoria praeuisa,se praesuppositi, ut in exemplo Agonothetae supra indu icio G aeterii Meus ipse, qui statuat conserre in exequutioάe electis su:s vitam aeternam , tanquam praemium A coronam iustitiae, ipse est qua eleetis suis tribuit victoriam, Min ilIis, atque cum illis operatur bonaile inrita,ut supra dictum est. Unde ante merita praeuis aio tui absoluta, & efficaci voluntate velle illis vita

Fiernam , t ex intentione huius finis donare bona merita per quae in exequutione aeternam gloriam Hae praemium suorum operum assequantur. . Ex his manet exclusa tertia solutio. Iam enim in Vperioribus ostensum est , quod intentio diuina, qua te nus ferebatur in gloriam praeparatam eicetis, erat -- loluta re. efficax ante prauis merita, quamuis in exequutione non estent illam conlequuturi,n. per modia coronae iustitiae debitae ob praecedentia merita graciae S Ecunda Ratio . Omnia opera boni, qu bus praede VI. tinati ad vitam perducuntur aeternam, sunt dons , a Ratioc

466쪽

i Responsionrem Lib. VI. Caput X. Quod etiam pluribus in locis dicit Augustinus Ergo

prius eri Deum velle illa dare, quam ea praeuideres sed non statuit illa merita dare , niti ex intentione gloriae, ad quam eadem merita ordinantur et Ergo prius intelligitur in Deo voluntas absoluta donandi gloriam, quam voluntas conferendi merita . Ergo electio ad gloriam prἰor fuit in signo rationis prae uisione meritoruar. NOR ergo pendet ex praevisis meritis gratiae. Confirmatur. ideo Deus praeuidet bona merita electorum, quoniam statuit ea donare illis, ut contra Massiis lienses docet Augustinus lib. de Praedestinatione Saninctorum cap. IO ubi ait Praedes inatione Misy Deus ea praesiuit, quae fuerat ipse facturus, de dicta es. FOPVasciuit quae futura sunt. Et cap. 37 Eocti sunt laque ante Deus bona mundi eonfiitutionem ea prςderi inatione, in qua Deus vera,quia fuafutura facta praseivit Electi sunt autem de munda pra Inu Aa oratione, qua Deus id, quod 'r deninauit NI uiri Et cap. s. Cum emo nos praedestrubuit, O'u suum prae fluit, qui nos sanctos, immaeuiatos facis. Et lib. do Dono perseverantiae cap. 4. An qui uam die e re a Maa.bit, De uia non praesciue quibus esset .aturus , Hir derent, aut quos daturus ess sis suo,ot ex eis non per- Ioann. r. deret quemquam 'raue,ti uos praesciuit, profecto beneficia sua quibus nos dignatur liberare,praeferula. lderri

repetit eodem Iloro cap. 7. g. l. 44. Cum tactilla bona opera sint praedestinata propter gloriam , ad

quam electi sunt praeordinati, relm quitur, prius esse infigno rationis absolutam electionem ad gloriam, quam voluntatem donandi bona merita Confirmatur secundo Merita gratie sunt effectus praedestinationis ad gloriam, ut .p q. 23. art. s. in corp. quaest. 6. de Veritate art. a. ad undecimum dicit 'anctus rhomas Ergo cadunt sub ipsa praedestination . Non ergo possunt esse ratio illius, vel causa.

VI Respondet, opera bona non ita esse dona Dei, sicut

Lest bonae inspirat iones, affectus diuinitus immissi, qui in-Dνιαν, tum Untur nobis, aut quia voluntas ad ea per physicum seri s seu impulsu mira determinetur. ι enim ita elsct,ratio pros sis. politam agnas vires haberetis sed ex eo dicuntur dona ur Dei qua is ea vires p bct, minuitati nobis volen-

467쪽

Rationes dira tra uita maden adg oriam. 17tibus simul nobiscum ad illais olucenda cooperat ut lii Hoc igitur sensu distinguit conseque s. si enim intera:

ligatur de voluntate ab loluta , quasi prius sit absolute velle, ut opus sit, quam prael cire nuturum; sic neganinimc est; quia Deus ante Leulsam determinationem volun talis non praede finiuie absoluto decreto , ut opus istud bonum existat. Si vero intelligatur de voluntate ton ditio nata, sic est concedendum. Prius enim vult Deus hoc modo opus esse, quam resciat illud futurum Non enim estet suturum ausi vires daret , ut facias, a

Haec solutio non videtur satisfacere, multa inuo uit, quae non exiguam di incultatem habent. Fatemur quidem opera meritoria vitae ternae non eodem prorsus modo esse dona Dei, sicut bons inspirationes Maia sectus diuinitus immissi,& nobis infusi, in quibus volun tas se habet mere passivea aut licet se habeat active, quatenus vitaliter producit eosdem pios affectus, non tamen te habet laerea quia praeueniunt omnino liberum eius influxum. Non enim est eadem ratio, quantum ad hoc , de bonis operibus praesertim meritorisv vitae aeterna , quia licet a Deo fiant in nobis per infusionem,& inspirationem Spiritus Sancti, ut ait Conci, ilium Arausicanum secundum Canon e cuius verba Lib. a. Responsionum cap. Io. num. q. retuli, expendi, nOα tamen mini in nobis sine nobis, libere consentientibus, cooperantibus eosdem actus M, tamen qu a plum COOperari cum auxilijs gratiae elicisse eius auxilia efficac eis,& operationis diuinae,quae facit ut faciamus, op ratur,ut perentur, ut di sputat a 6 de Auxi in ostensum

nam et non ex eo tantum censenda .sua dona De Dier Mid cula per gratiam excitantum allicit, di inuitat ad eari,an dem opera; aut quia vires iussicientes pribuit, vi sacras, si velitu aut quia nobis volentabus simul. nobiscum pro-lducit eadem opera meritoria concursu simultaneorled ' etiam, quia pc gratiam prae Operantem, seu emcacca '

vere estu lenter tacit nos liber L Operata , di influer

in eassem pias operationis . itaque non solum Lia - ire Catur noui cum , si olumus, it etiam ethic

limul, v supra ostentum etsi

468쪽

VHI Iliud autem, quos in eadem solii tinne asseritur,videalicet, non est prius , D uri absolute velle , ut bonum opus sit, quam prae se ire futurum, non videtur doc trinae sancti Aueuit in locis superius inductis congruere , in quibus asserit, Deum ideo praescire bona opera electo in

Tum, qutant Em, ut fierent, praedestinauit. Praeterea; nam

prius est in signo ratioreis, Deum praescire opus meritorium liberi arbitrii, quam Deum ab titute velles, ve opus illud sit, tequitur quod prius intelligatur, opus il-Iua Le in rerum natura , quam Deum absolute velle. vi opus illud sit. Ex quo rursus sequeretur , quod opus illud fieret a libero arbitrio, antequam Deus illud ca

see. Quia Deus non aliter causa res ad extra, nisi per intellectum, de voluntatem absolutam, seu em: cacem,ur lib. I. cap. 7. ottensum est. Etenim voluntas conditionalia, sicut tropositio conditionali per se loquendo, linis ponit in esse. Et confirmatur Deus Ciuxta aucto res contrariae sententiae habete clam voluntatem conditionatam conorrendi cu illis, qui nullum opus pium operantur, si nimirum ipsi voluerint operam re tamen in voluntas inllum bonum opus operatur cum eis. Conseqnens autem admitti non potest uilias emim DeusNon esse prima eausa efficiens omnium rerum , quae Muru'in quomodocumque habent esse,quod tamen omnipote

Ensbiria, ae Dei repugnae, Meius causalitati, ad quam pertinet, y 91 ve sicut Augustinus ait, nihil fiat, nisi Deo volente, aut

Sed dicunt, quod voluntas illa Dei conditionata impleta conditione transit in absolutam is propterea nihil fit, nisi Deo volente, aut permittente.

stae. aeile tamen impugnatur haec solutio iam posita otia. Os sam coditione,vel illa voluntas Dei conditionata prius Duras is habe rationem voluntatis absolutae, de ectearis, quam diuo nata praescientia condit;onata rationem praescientiae abs

quitur ciuiae veI E contra prius intelligitur praescientia nisi . vidit et,quam voluntas cotiditionata transe e in voluntatem absolutam se detur primum,ergo prius intelligitur,oln--oei absoluta comparatione finis, &, dirarum. elue ad finem ordinantur,quam merita gratia sint praericita praei cicaria absoluta ac Per consea --

469쪽

Rationes pro gratuita predes aes Nomm. asamlura, Medicax finis, scilicet eloriar, non pendet ex praeuissimeritis gratiae. Si detur secundu, equitur, quod prius in signo rationis sit praeni fio operis, seu opus ipsum ratui sum, existens in rerum natura, quam Deus influat in illud per voluntatem absolutam quod est inconaeniens ut ex praemissis conitae. Respondet fiuctori, nullum esse inter praescientiam demeau absolutam N voluntatem absolutam ordinem prioris, es ex nino posterioris proprie sed e eomitantiam, quia nulla roma est alterius ab altero dependentia . Quod enim volunotas conditionata transeat in absolutam , non pendet apra scientia absoluta futuri:sed ab impletione coaditionis e fi militer, quod praescientia conditionata transeae

in ahlolutam , non pendet proprie a voluntate absoluises, sed ex conditione posita. Quare haec coneόmitanter se habent, di suo modo pendent a conditionis politiainue, aeque hoc modo opus non est absolute volitum a te praescientiam determinationis liberi arbitrii,quela germinati racione prior eli no natura proprie quam

Hasci otio mamra videtur inconuenientia mali, lloare, facile potest impugnari quia licet ex parte thtas actus in te vectus, aut mi iluntati diuinae, nulla fit inde ncia unius ab alio. nulla prioritas, aut posterioi, cum in Deo ni V pMiuti aut postirius, Di symbolomla d eit Athanainis; negari tamen non po Athanacteli, quod ex parte obiecti votiti,aut praeui si sit depe

dentia unius ab alio: vult enim Deus,unum esse propter alio se cum vera dependentia ab illo. Similiter etiam ex parte intellectu 1, quamuis Deus non intelligat unum, quia inteli illet allud, eo quod scientia Dei non est d, laursiuar ted omni simul unico simplicissimo actu eo prehendit sv l. p. quaest. I . art. T. docet sanctus Tha. s. hs ma, nihilo ininus ex parte obiecti secundaru cognoscit, unum.esse causam alterius, ab eo tu suo esse hiis bere dependentiam , si eue eodem actu cognoscit ratio Analitatem esse cautam risibilitatis . Vnde necessam odicendum eli, propter rationes superius adductas, exi nauciam obieci cicientiacile absoluta praeuis pendere cactu abloluta νlun intis lavi Olea ἔI1, aut sermu

470쪽

rentis, vi illud fiat, ut in crum natura. Etenim re I hom r. p. quaest. 1 . art. 8 dicit Sinctus Thomam scientia Dei non est causa rerum nisi secundum quod habet v luntatem adiunctam, Quod de voluntate absoluta inteli gendum est, ut ex pretemissis constat. Ergo praus intel-I:gitur, prius est secundum ratione,existentiam cuiuscumque entis else a Deo absolute volitam, quam in tela ligatur praeui si, quod etiam ex inpradictis colligi pintest. Os en sum est enim , ideo bona merita electorum esse a Deo praevisau quoniam lunt ab eo abitaui prae

Quod vero in eadem responsione asseritur, videlicet, tam voluntatem Dei absolutam, quam absolutam prae- uisionem bonorum meritorum pendere ab impletione conclitionis, sub qua Deus,urfactum bonum fier ν, nimiarum, is homo mouerit, nullo modo potest,aut deint a mittia ad enim persectioni voluntatis diuinae repugnare videtur , nam esset ponere dependentiam creatoris creatura, di eius,quod aeternum est, i eo, quod tem-

porale est; ut Magister sententiarum argute . Praeterea δῆ uim nari sequeretur, quod praedestinatio Dei absoluta esset, a M. dependens ab homine volente cooperari cum auxiliisque etiam gr/tiaei perieuerare usque in fine utiquod tamen vide

tu repugnare locis Scripturae, di dict.s nanctorum,pra sertim Augustini,&Thomae,ut ex locis superius induciis colligi potele Praeterea Iuxta modum litum dicendo, bona opera electorum solum essent praescita, sicut sunt peccata, non autem praeordinata, leu praedest nata,quod

itatio 7 Erti Ratio Numerus praedestinatorum est a Deo

praefixus, certus,&determinatus, non solium, quantum ad numerum personarum formalueri sed etiam ma terialiter, quantum ad personas determinatas, ut prima parte , quaest. 23. arti c. 7. m corpore dicit Sanctus S. Thom, Thomas, ellaue ita certus,ut nec augeri possis, nec mi- , Auguit nul sicut dicit Augustinus lib. de Corrept. ει gratia c. I 1. Ergo Deus absoluta voluntate volvit illis bonum vitae a ternae, ει non sub condiciones si pii voluerint, ac per consequens electio absoluta ad gloriam res pendeta