장음표시 사용
501쪽
testimonia Sanctorum Patrum ex adductis in hoc argumento satisfecerim et placuit tamen ἰn praesenti ad omnia sussus respondere,ve euidentius constetouos sententiae noluae,quaeside dubio et Iantii Augustini, D, iacti Thomae,non aduersari. Et antequam loea finguinta singillatim respondeam,solutiones quasdam genera Uid Baad
Ies prae mittere oportet, quae facile possunt pari lculari ' ' φ . I. bus rei timoniis adaptam; nrat tertim Graecorum Patrum, rio . qui Olim putabantur doctrinae ancti Augultia circa '' ηβη βd Praede itinationem, gratiam esse conrrarii. 'i m
Prima ergo solutio est Sancti Augustini libro de Dono Perseuerantiae cap. I 8 ubi ad testimonia Patrum Patra qui videntur assereres, praedestinationem esse e praς testimoisia scientia meritorum , respondet in haec verba Nulis eirea pra- igitur, qui λυIntelli in negare, ei dubatare permitti densuviiο-
rus micem nos rohibεt,quando apud aliquos orbi Dei tranatores Iegimus Maeserentiam ger agitu de mea tione electo m eandem praedestinationem ntι uigere δMur autem fortasse oluerunt hoe erδ in ea re uti,
quod di facilius inrauigitur, Θ non repugnat, vi edicongruit errtati, qua ae r destinationegrati praum catur. Qiibus verbis abertc docer,praeallegatos auctores, qui ante ipsum scripserunt, nomine praescientiae 1 tellexisse praescientiam donorum,& beneficiorum, quae ab ipso Deo praedestinata sunt ideo enim inquit praescita sunt quia pra destinata . Cum ergo merita gretiae cad in sub praedestinatione, in effectus illius iuxta sententiam Sanctbrum Patrum,relinquisur es non posse causam meritoriam praedestinatio is. εω S cunda exp=icatio est S. Thomae L p. q. 3 r. ad
502쪽
Rom. s. merebor.e imis ebor,&c di contis. Mis r eordia illi dabo,quερ aselo toto corde reuersuria ad me, ex quo videbatur deduei praescientiam meritorum e sese causam praedestinationis explicat Ambrosium in eo sensu, ut merita pratuita, seu praescita sint causa finalis praede stiriationis. Ait enim, quδd migrat a strale tu . non es, at ι eouationis gratια. My secundum ratis meme fa inalis. Hanc explicationem eleganter prosequia
Fixi Sco, a r. 23r ubi post quam re tulit tere omnia loea Patrum superans inducta, alia plura quibus probari videtur, quo Deus neminem ericio diuinae,oluntatis arbitrio, aut eligit, aut reprobat sed hunc elegi quia prae nouit, eum non aspernaturum diuinam vocationem Ἀ fidei lumen non auersaturum illum vero reprobauit , quia praevidit ipsum oppositurum obicem diuinae vocationi, diuinam gratiam repudiaturum annot a I .circa finem respondet, quodsi nos ad contemplatione Inatis cauν isonuertamus , recte quidem' irmare pot/rimunpra ut onem operum juboquentium diuinae gratia rein
captionem esse causam eiectionis , ac predesinatiqnis In
soriam sempitern Docitatis adipisceremur. Nee amium es, ariquos eA praedi iis Patrihusfeerendum istinciquendi moaum pronuncsase opera nostra a Deo praxis causam esse uiuin praedeliinationis , Anaum qui . Arin se dem,non ausim mer tortam. Et annotatione 131. Dieias..dhoiu muι, inquit, ordιnem uiuins prouidentiferga reprobos
503쪽
tantummodo ex me auxitium tuum.
Tertia explicatio est, quod praedestinatio quantum ad ultimum effectum In executione conferendum, pendet ex praeeedentibus meritis gratiaea quia videlicee florificatio nunquam confertur electis , nisi propter merita taliae propriae , si fuerint adulti, aut propter mer ta Christi , sibi per Sacramentum regenerationis applicata,sicut confertur paruulis. Nam ut docet San s. Thomcetus Thornas nihiI'ohibet inter effectus sedestinotis et p. q.x s. nis Unum esse causam alterius inimeritoriam , ut aris. in me νιta grata sunt causa glories vel finalem, ficut glo Corp.rifieatici est causa meritorum procedentium ex gratia.
Quarta explicatio est, Sanctos Patres, qui amrmant, . praedestinationem ad gloriam pendere ex praevisis me μ' L ' ritis gratiae, intelligendos est de praede itinatione ad risisti. gloriam, secundum quod ipsa gloria in exequutionei - ὁ γαι,ε,
bet rationem mercedis debita ex iustitia,qualis potest eree- esse inter Deum, emereaturas, quam quidem rationem dis debis . considerauit Apostolus,cum dixir:Bonum certamen rem
ior nam iustitiae, quia sibi erat debita ex pro millione diuina propter merita gratiae; sed tamen priusquam in
telligatur in ipsa gloriticatione ratio mercedis debitae ex iustitiali aliatelligitur ratio gratuiti dom,seu gratiar
504쪽
consumatae , ad quam sMo ita voluntate ante omni praeuisa merita praedestinauit elocios quos In perpetua
charitate praedilexit, in posteriori signo rationis stat uir donare illis omnia mi dia,& merita,quibus ad eandem gloriam infallibiliter perueniret. Iuxta hunc senissem fecundum intellagendus est Sanctus Augustinus in alii Patres, qui docen , praedestinationem zd gloriam praeuenire in signo rationis omnia merita gratiae proisa a Deo,& cum Patribus Graecis concordandi. Et quidem quod glorificario preter rationem mercedis quam diximus,induat etiam ratione gratuiti doni, quod pra is, ε. uoluit Deus dilectis suis,& electis, patet ex illo Rom. 6. Gratia Dei Oita aterna, ubi iuxta comunem intelligenistiam Sanctorum vita aeterna dicitur gratia in gratia consumata; quia ante omnia praeuii merita ei praede Ioannio stinatione aeterna omnibus electis praeparata. Et Ioan. io Eteo vitam sternam do eis. Vbi verbum dari gratuitatu donationem signifieat, qua ex praedestinatione Dei vita cete in correspcndet electis. Non m misitriia, incoueniens, quod duplici titulo gloria dicat ordinem utitii ad praedestinatos, nempe in ratione gratust don3, i
is dum quanto est terminus, ad quem ex muro Dei benepla-Fudestis ci o elect sunt, praedestinati ante omnia praeuii merita:& in ratione mercedis, leu Toronae iuui Dae,quae res denda est illis propter morita praecedentia Sicut patet in glorificatione Corpotas hi isti, qua pluribus uulis est ei collata, scilicet ex merito passionis, secundum lia Fo ἰ p lud Apostoli r Humi satius Domιnus Her. c. Pr pter quσdis Deus exauauit ruum,&c me x debito iraia turali, quia gloria corporis naturali sequela conseque hatur ad gloriam animae, qua ab instanti suae cnnceia a tionis perfruebatur, ratulo unionis hypoliaticae, ratione cuius debebatur illi glorificatio corpora ,nisi prouida ddpensatione fuisset impedita,ut pauioine, ri se tem pro noltra redemptione lubiret Iinta huiusmodi explicationes poterit Theologus facile respondero, ad testimonia Patrum superius inducta
ais ci o ip cialiter V locu bancti Petra apud Clementem
505쪽
nem Maona probare nititur et alterum est, hominem hin re i. rum arbitrium Lalterum uero, Deum non esse causam peccati. x quo nulla ratione apparenti potest deduci Deum absoluta voluntate neminem praedestinasse ad gloriam ante prae uisa merita gratiae. IIIεν. ea. Ad sanctum Hieronymum super capite primo Isaiae i/m. eircare pondetur, illum aperte loqui de praemio , quod In . Pret qui ristrione mercedis, & coronae iust rei redditur pro prae taeedentibus meritis gratiar. Nam sententia Iudieis prae- Dpponitd3scussionem causae, Municuique tribuit secundum opera eius . Et ad argumentum , quod ex auctoritate bancti Hieronymi deducebatur,nam sequer tur, homines nasci iudicatos, siue ex se iudicio Dei ante causa examen ad praemium, vel poenam ordinatos respondetur, idem vel prorius simile argu naen tum obiectum fuisse olim a Fausto Regiensi contra praedestinationem ante praeuisa merita a Saneto Aligustino traditam, ut videre licet libro eius primo de Gratia in humanae mentis arbitrio capite quarto in fine, ubi sic a guit. Si ergo unus ad vitam, alter ad perditionem te asserunt' depuratus est , sicut quidam Sanctorum dixit,non iudicandi nascimur, sed iudicati: neque ulla sibi iuxta haec poterit aequitas constare iudicit. Nam si nihil Deus famulo dedit, a famulo quid reposcit J Et cap. io. explicis illud: Et tiae reddet Unicuiqtaeeunuset operasea,
inquit, Aduerte, quia dia dieit secundc opera sua βων
hominis,non rn raden inatione factorinsed in operatro inesimulantis largito gratis eouocauit. Sed quam in nis sit haec illatio , ex dictis in superioribus patet. Ad alium locum Sancti Hieronymici ex cap. I. Malachiae daedii, respondetur, quod dilectio, Modrum Dei, quantum adulti rhum Octum in executione conferendurn, nascitur ex pra scientia futurorum,quatenus videlicet Deus praeordinauit coferre praedestinatis in executione gloriam propter me maci quae tamen ipse misericorditer donat, similiteri eordinauit reprobis Poeaam aeternam Inferre propter peceat praeuisa,quae non a Deo, sed a s ipsis habent. Et noe tantum docere intendit Hierony- ι .mus in verba inductis. Nihilominus ante omnia meria
506쪽
ta praeuis per modum intentionis Deus absoluta via Iuntate istum ordinauit ad gloriam, illum non ordinauit invia ita sibi placuit in quo autem sensu dicatur Deus,omnia dirigere,iam supra explicatum est . Et militer dicendum ad alium locum ex quaest. Io ad He-dibiam . Vel dicendum secundum explicationem superius traditam , merita gratiae praeuisa esse causam fiaalem praedestinationis, non autem meritoriam. Ad locum Sancti Ambrosi, lib. I. de fide cap. 3. re-μ , ιε' spondetur, illum aperte loqui de praemio , in quantum
2 VIM habet rationem mercedis debitae ex iustitia pro labo
P εο si ' re,seu pro meritis gratiae supposita pro alii lii One diuina. Vel explicandus est de praedestinatione, quantum ad ultimum eius essectum, qui in exequutione non confer tur,nifi pro meritis procedentibus ex gratia. Ad Commentarium Ambroiij super caput . ad Roman. re rhon. . dei Sanctus Thomas esse intelligendum ita, ut bonus ν q. 3 or usus gratiae praescitus sit causa finalis praedestinationis, s luco p. non autem meritoria, ut supra dictum est. ιν β. Sanctum Damascenum respondetur per ea , quae dicta lunt ad testimonium Sancti Hieronymi. Ad Divi. Eo autem attinet ad Origenem,aduertimus,illum in materia praedestinati ovis gratiae nullam prorsus Oritis auctoritate habere et sed potius eius doctrinam reij- βου circa ciendam esse quia,ut 3. contra Gentes cap.I6t notauit praederein Sanctus Thomas, erroneὸ asseruit, hos ad Deum eo nue Πῆας-H GA non alios propter aliqua opera, quq anime eorum fece , i rant, antequam corporibus inrrentur. E Db. 3. Perra
quod etiam in doctrina rigenis taxat , anctus io m. 3. contra Gentes cap.89 ostendens praedictam explicaintionem auctoritatibus Sacrae cripturae esse euidenter
ἐδα - ςumi D, di propter hoc male semper audiuit
apud Lacho Ireos. Qua propter eiu auctoritate contra Dissiligo by Orale
507쪽
praedestinationem gratuitam non est utendum. Idem quoque dicendum de Theodoreto nam rigenem sequutus, eius quoque verba transcriplicioli ne dura praedestinationem ad gloriam , sed etiam ad gratiam ex praevisis meritis asseruisse , multi arbitrantur. . Sedulius etiam in hac parte non est audiendus, non Sedulsisti secus, ac Faustus Regiensis, qui cum Massiliensibus do ei ea νε .ctrinam Sancti Augustini circa praedestinationem ac destinatio. gratiam, quasi fatalem necessitatem induceret , oppu- nem exclugnauit. Et ut constetiqualis fuerit doctrina Sedulἰj,ver ir
ba eius reserenda putaui. Explicans enim illud: His qui si L ' fecundum propostum scatifunt, inquit, Θ prasciuit rari
fiaturos deuotos L imos eINit ad promtya prςmii AE RAmaa. pessenaea. Et infra raus praejeruit credituros bos Ocauit. V oratio enim orantes colligit. Atiud est rasrre, aliud p desinare. Praefferentia gerenda praenoscit, posUmodum pr desinatio retrabuna deseribit; IL,prqu ἀν merita; bs predesina premia. Et in Daci Iacob, di au, Mi ex no sunt de Rebecea nati eoncubiti, ant quam nascerentur, ei unt merito separat ot propin
tum remaneruetuta ergo nune quos praesiuit de gentibus cred/turos, eoξιι, ct ex IsraeIreiecit inereduus. Haec, edulii vcrba refert Sixtus Menensis lib. 6. Bibli OP Sixt. Sen.
banct annotat. 1IO quae sane continent doctrinam Fausti Regiensis quam constat, a Summis Pontificibus , Catholicis Doctoribus reprobatam ess ut disput. a. de Auxilias vivam est.
Nec maior fides adhibenda est dictis Arnobii; nam ut Sixtus Seneu sis libro Biblioth. Sanctae Verbo Ar cilii sui,
nobius , bene annotauit laxare putantur sententiam Puguitam de omnium cholasticorum Theologorum erus te de aeterna praedestinatione, de reprobatione, ut patet circa pr auex his quE dicit super Psalm .io8. in illa verba: Dιδε πιι de R. resil. maledMIionem, O Oenιιt ea, ex in locis luperius inducta Pial. I adhaerere videtur doctrinae Massiliensium. Ex quo iacale Intelligi potest, istum Arnobium,non fuisse ii. Λfcurri, celebratissimuni Rhetorem, qui sub Diocletiano Aug. sto circa annum Domini soci claruit, scd alium, ut' lo,& ingenio, ut cistum a terra longe diuerrum, ut Si
508쪽
68 Resso Onsonam Lib. I. Cap. XIII.
Denique ali Patres, qui superius adducuntur . venadis duci possent contra praedestinationem absolutam ad gloria ante praeuisa merita gratiae, intellagendi sunt, pie interpretandi iuxta exoicationes superius traditas. me Ad testimonia Sancti Proiperi superius inducta re- Pres seu spondetur, quod , cap. s. ostensum esto expressistent ινε verbi constante Udocuit cum Sancto Augustino,praede νε te lin. stinationem absolutam ad gloriam ante praemia meriasveritur, a gratiae . Vnde verba illa: uia rasciti sun eam i, nonsant radeninati: en autem praumpnatι sissent reuersuri, similia, interpretanda sunt,& intelligenda, non quiciem secundum causam essendi , sed secundum quandam concomitantiam, illationem, seu secundum causam consequentiae, quia videlicet, haec est bona consequentia isti praesciti sunt casuri in ultimo vite Ergo non sunt praedestinati. Et similiter sequitur. Isti sunt reuersuri, in sanctitate permansuri Ergo siune praedestinat . in hoc sensu explicat anctus homas aliamsi Ibo consimilem propositionem rigenis superis pistol adpri' Η' ' Romanos:nao propterea aliquid erit;quia dicit Deus sit, am,sed quia fruttiriam e . ideo se tu is Deo, am quam t. re enim Sanctus Thomas e mod diei ideo procire Deνm aDqua, quia sunt sutura, mariste umari fecundum causam consequentis, nonfecundum eam famasfndi S quitur enims Iiqua unifutura, quod Deus ea praescierri non tamen res futurς sunt cava, quod Deus sciat. Similiter ωnos dicimus: Quod ait Pros per xuia praescitisent caseri,nonfunt rea aeriin
ti , intelligendum et fecundum causam consequentiar, con secundum causam essendi. Sequitur enim, si alIquis et praeuisus peccaturus, S in peccato mansumis, quod non fit praedestinatus et non tamen peccatum Illud prae- uisum est causa,quod non sit praedestinatus; tu in potrus reprobatio absoluta intelligitur prius in signo rmon Iaad permissionem illius peccati est ad ipsum peccatum, ut disputatione IIo de Auxiliis dictum est. Et couem modo εntellige dum est id , quod suboles Ufent autem adestinat flessent reuerseri . cundo responcisitur, sanctum Proiectum non a screre, aliqto esse praedestinatos , qu. praeui si uiat amari te solum affirmata Dissilias by Ooste
509쪽
Ad bi Eris,m x Patribus. mat,hane propositionem condit malem, Essenes destinati, si estent i sancti are mansuri. Ad veritatem autem conditionalis non requiritur , quod antecedens sit eausa consequentis sed suificit quod posito in esseta antecedente, ponatur infallibiliter o consequens uno de ex verbis in Is Prosperi nullo modo potes deduei. praescientiam meritorum, & perseuerantiae usque in .nem causam esee praedestinationis. Sanctus Fulgentius nullo modo contradicie sedi I. eius fauet predestinationi ante reuἰsa merita, ut ex Fwlg, pr missis cap. s. constat tenim titulus libri primi ad Monimum est, Dei plerim,une bonorum ad gloriam, 8ec. Et in toto libri discursi probare nititur,illam non esse ex praevisis meritis gratie,sed potius merita praeuii elae eiusdem praedestinationis essectum. Ad verba inducta ex oratione Quadragesimae, respondetur, quod ex illis solum potest colligi, homines, dum sunt in via, posis ex libro vitae deleri secundum prese tem iustitiam, quatenus ad eam ordinantur ex meritis gratiae, non utem seeundum quod ea Dei praedestin
tione ordinantur ad gloriam. ta docet S. Tho. .P.q. q. -
quia sunt ibi scripti, orbabιtur vitam aeter . , non in
Ad locum . Augustini ex lib. I. ad Simplicianum, Ἀλκμεrespondetur, potius fauere nostrae sententiae a nam tria lyra
tota illa quaestione secunda expendens locum ad Rom. τα 'is Ussecundumpropossum Desistri mauraret, Muis
510쪽
et Responsonum Lib. VI. Caput XIII.
eperibus, sed ex Coeam te dictum es ei, quia mala se viet minori , cte larissime ostendit aeternam Dei elerictionem, ira destinationem non esse ex praui sis meritis. Et inter alia in cui si enim quia praesei ba Deus futura eius opera mala, Nyterea eum praedesinauit, inferuiret minori, pr pterea predes mani ct Iacob ut es m ior feruiret, quia futura erus bona opera prasciebat, ct folium in iam quod ait, Non ex operibus. Si autem merum es, quod non ex operibus, inde hoe probat quia de nondum natis, nondumq; aliquid operatis hoc dictum es. Unde nee exsde, oua ι-nsudum natis πιιIiter non aia erat quo merito Esau odio baberetur, antequa allegatis nasceretur. Et in locis superius expressissime docet, electio ead gloriam factam fuisse ante prauis merita erat Ia . Neque obitat,quod ait quaestione illa secunda. Sed quia propositum Dei manet, victu timet eredentes: Mexinuenit opera, qua iam eo ea ad regnum eoesorum. Loquitur enim de electione, quae in exequutione fit se- eundum praesentem iustitiam, ut ipsemet Augustinus e explicat locis superius auegatas. Nec etiam obitat,quodUεμ 10 eodem loco ait Nemo eIgitur nis ram drsans Nor μ Τ' ' est sensus,ini, od ante electionem unus prae intelli statur distans ab alio, ut eligi mereatur. Sed quod per ipsam dilectionem in e sectionem Dei fiat distans ab alto,in constituatur obiectum eiusdem dilectionis, Lab ri. Sectionis diuinae;nam ut saepe docet Sanctus I ho m. ν R voliuntas ,in amor Dei non mouetur a bonitate , quae ' P praesupponatur in obiecto, sed potius est causa bonit iis, quae reperitur in rc bus, quas diligit, aut eligit. Ad rationes autem, ibit persuadere nituntur, anctum Augustinum nunquam docuisse predestinationem absolutam ad gloriam ante praeuisa merita gratiae, Jam
cap. II. respontumest, Dostensum,nostram tententiam
expressam esse Sancti Augustini,in inserius cap. I. id ipsum amplius fiet manituitum. Ex ijs facile explicari possunt plures Doctores,etIam
Schol altici,qui in fauorem praedustinationis ad gloriam ex prauisis meritis gratia adducuntur, quorum verba non putaui in prasent rc serenda um quoniam iri ulta