장음표시 사용
521쪽
rationem Theologieam. artum Dei absolurum, seu emcax, quo liberum arbitrium determinaret ad bonum clam gratiae sufficientis,nul lus eorum conuerteretur ad Deum, nec saluus fieret, ut ex dictis spur ra. 23. 23. 4 I. de Auxilijs colligi potestiouia sola gratia tussictans non conuertit hominem mee facie illum operari alias omnes , qui auxilio suffi s alia tus cienti praeueniuntur , conuerterentur , dc salui fierent Hiens qua Gratia ergo sufficiens solum tribuit homini posse pie dicatur. Operari, si velit,non tamen tribuit ipsum velle, sicut de gratia primi parentis inflatu innocentiae docet Augus ranus libro de Correptione, gratia cap. I. I a. Vnde, ouod nunc nemo reproborum cooperetur cum graria sufficienti, ita ut perseueret usq; in finem non prouenit ex eo, quod Deus solam gratiam rufficientem,
qua possint perseuerare usque in finem , pro illisset, gae sed quia ipsi pro sua libertate eadem gratia sufficiente uti noluerunt,in gratia essica ei, quam Deus ex parte sua paratus erat illis conferres, impedimentum praestiterunt, dicentes Deo, Recede a nobis,siensium Q .
Ad Secundam Lonfii mationem respondetur , quod Deus quidem electis selegit gratias efficaces, quas Au- - ὀψο-
toris contrariae sententiae Congruas vocant ut fiat silig. Deus
opus pium ab ipso praefinitum et inde tamen non sequi pratias ef-tur , quoa reprobis selegurit solam gratiam uincien scaceo.tem , seu ancongruam hoc fines, ne videlicet fiat opust Cuno ple non predefiniuit . Nam prima causa boni operis est ex Deo et sed causa priuataonis i seu defectus eiusdem plar operationis est ex nobis, secundum illud oleae tertiodecimo , Perduro tua ex te Israe , tam virummodo In me a πι num viam . nue non sequitur, δ' Dium quasi insurari reproborum saluti. Neque enim pertinet addsumam prouidentiam procurare, ut reprobi salui non fiant , neue perseuerent in gratia
usque in finem ι uilicit enim , quod velit concurre re ad entata tem actu peccat In quantum actu a diis sest, di permittere alius peceare, di in peccato C et , ut certus sit, fit nem reproborum esse salua
dum , quemadmodum disputatione undecim de Au aiiij dictum est.
522쪽
o, RU Myonum Lib. I. Casu XU. Sed pro maiori intelligenes eorum, quae asserie irae, pluries repet e de conum, Incongrua opor νὴ ,. o. et aduertere quod Auctor per gratiam congruam ilis iis is l. lam intelligit, quae congruit affect bus minclinationibus hominis, unde fiat, ut suaviter adducatur ad consensum, sicut cum auaro proponuntur opes coele ites, Se aeternata, ambitioso magni illi honores inter tot milli nes Angelorum; cometiri ori epulae conuiuii eterni, e . De hac congruitate loquitur Beatus Gregorius tota tertia parte sui Pastoralis, ostendens , quomodo nam quodque genus hominum congrue te luae condit loni, captu sit admonendum, aractandum. Hanc a gruitatem Deus, ut sapientissimus admonitor, o consultor, maxime spectat, o adhibet. 3 Haec ille Addit, quod saepe non habet effectum , voluntate nostra sua libertate non obediente:sicut patet in Angelis,qui in eorum gratia esset congruendissima, non perstiterunt. 3Et in hoc sensit intelligit, Madmiretitias, similes . Augustini locutione. Euctis in radestinati datu
gratia, qua conuertantur, qua perseuerent : Deus eo, viscat,icut aptum nouri, in vocantem non re*Manisleu
eongruu eorum assctibus. Item, quν non readest nati, iis non datur eratι qua perseuerent. Hae en macertissima funi, nee sne errore negari possunt, , im euentus declarat. Et paucis interiectis subiungit. Itaquemr m non eri,si detur ei 1n tempore iratια, quiba reas ctum quia ι-μπonitu prquis cooperatιo Prae- aesιnatus ensis drcituν, cui tota sua series benes σιoram praestarata es, Similin reprobis non datur gratia, qua conuertantum; quia iam supponitur pravis eorum obstinatio in malo, propter quam lunt reprobi. V I. In hac explicatione gratiae congiuae multa dicuntur,
quae mihi valde displiceiu, ct commum ter reprobantur ara homiltis. Di plicet primo ad quod alserat, gratiam congruam,quam vocatis mcacem,i la esse, quae congruit assectabus, inclinationibus hominis. Contra hoc enim it, quod licet Deus regulam ter loquendo, verbis,in si gnis inclinationibus is affeci.inis hominum congruis illos vocet, excitet ad poenitentiam , dum successu
temporis eos ad aultificationem cusponit, procede .ado de
523쪽
de imperfecto ad perfectum, via. a. q. t 3 art . docet
S.Thomas. Greg. loco allegato significae,quod etiam p. a. nos admisimus i nihil ornintia gratia efficax.
suae adiuuans, qua Deus velffemmenter iacit, vile cator libete, atque ipsa libiliter conuertatur, ac peris vcret in gratia usque in finem. non dependet ex aliquo asse tu , vel inclinatione hominis aurali , nec illam praeuapponit,ut ex premisiis constat; nam alias sequereatur, quod volunta creata per gratiam illam praeuenim tem congruam, cum qua ut aiunt voluntas creat . praescitur cooperatura, set naturaliter ad unum determinata, ut deducebamus disput. . de auxiliis Ru . I 6. consequenter nullum haberet usum hibertatis: etenimastectus, di inclinationes hominum , ex quibus dependet vocatio congrua , saepissime sunt naturales proue nientes ex temperamento naturali i& complexione,quvno subiacet hominis libertati,iuxta illud Iob, Ab infam Ioiatia reuis mecum miseratio,ct de tam Hs es me eum. Ergo si ex illis affectionibus dependet, quod vocationi congrua, di habitura effectum, sequitur, quod per
vocationem congruam voluntas creata naturaliter deo
terminetur ad unum. Item etiam sequeretur,quod estis cacia praeuenientis gratia pendeat ex aliqua proprietate indiuiduali,& naturali affectu.& inclinatione hominis vocati, cita gratia emax esset naturae debitas quod et magnum inconueniens, ut disput. 83. dein xiiijs fuit ollensum, di superi u lib. 2. Cap. 7. M. confirmatum. Nec enim cogitur Deus spectare aliquam
proprietatem naturalem, aut Inclinationem, vel arse- ictum hominis impi , ut absoluta voluntate vesit eum
iustificare, Gustifice salua eius libertate. Displicci secunia , quod in praedicto sensu explieen VII.
tu locutiones Auguli cum taIis sensus it ab eius mente omnino alic nux, vi cap. a. huius libri Oitensum est. Diplicet ter tro,quini Auctor renuat fateri, quod pret- destinatas datur gratia, qua Deus absolata voluntat predeterminauit ab aeterno, S. pol modum facit in tes rore ver etficientcriniue ad modus' cause physica quod praedestinata conuertantur, libere . qua e etficit. Lacricu Lxutavιque nrane in , dc solum Minittit clari elidem
524쪽
e sdem gratiam qua esuaeν antur perseuerant, hyposita videlicet praestientia determinationis, C rape rationis liberi arbitra ,quam solum vult esse a Deo pre.
scitam, non tamen abis lute preuoliram, aut praedelli, natam, vel praedeterminatam,euius contrarium ostenissum est disput aa aeris. ωsi de Ruxiliis, di supra lib. cap. 6. NT. Displicet 4.quod gratia congrua, seu efficax ponitur dependens ex praeuis cooperatione creati ambitri cum illa alias gratia praeueniens non esset effi-
solis sis Nςς - ' est req=ondere , sicut Auctor respondet,
quod intentio Dei non est omnino absoluta ante prae uisionem determinationis nostrae voluntatis, quo fit, veefficacia gratiae non endeatis sola intentione Dei alioquin omis gratia esset efficax, cum det eam sin- fieri suma intentione, ve effectum habeat' neque a s la nostra libertate;sed simula Dei intentione in nostra libertate ei obsequenter inenteaei vero a sola liberta. ---- το diuinae intentioni repugnante. Haec enim sententia, modus explicandi ineaciam praeuenientis gratiae
sumcienter, ut arbitror, impugnata est locis allegatis. Nos autem dicimus, quod pia operatio, seu actus noster liber dependet quidem,tanquam a causa Proxima, ex nostro libero arbitrio a Deo excitato,& adiuto per gratiam praeuenientem emeacem sed tamen efficacia eiusdem gratiae,quam habet ad prae mouendum liberum arbitrium, & faciendum, ut infallibiliter pie operetur, Perseueret usque in finem, tota est a solo Deo,ut di sputaso de Auxili ja ostenim est.Vnde fieri nolo et tam gratia ongrua praedicto modo efficax fit in homine, tamen idem homo non operetur actam pium, ad quem mouer. Nec ex hoc sequitur, quod omnis gratia praeueniens sit efficax; nam gratia, quae est tantum sus Miens,procedit ex voluntate Dei antecedente conuer
tenda hominem; non autem ex voluntate consequente, qua vult absolute hominem conuertere. Haec enim voluntas semper 4mpletur,non autem illa, ta P. q. s artat dieit . Thom. Addimus praeterea , quod licet homo inpe resistat gratiae excitanti, qua Deus signis,&verbis congruis mentibus peccatoris duadet illi, quod bonum
525쪽
Adseeundam rationem Theologieam age bonum est, fieri tamen non potest, ut gratia adiuuans, seu praedicto modo essica sit in homine, uam ea non
operetur actum . ad quem mouet.
Terii Ratio eontra eandem absonationem euacuatur.
Ste modiis electionis non videtur consentaneus promissionibus , de comminationibus diuin Is, quae generales cum sine ad omnes pertinent. Vt enim Concilium Tridentinum sese. 6 Canon. ao alta promissiones vitae aeternae sunt conditionatae,& semper tacitam, vel expressam continet hypothesim; nimirum, si omnia mandata seruaueris;ti perseueraueris: Ergo etiam voluntas, qua nobis vult vitam aeternam ante praeuisionem perseu rantiae, est conditionata . sicut enim promissio est μgrium voluntatis ita promissio eonditionata es sionum voluntatis consitionatae, promissio absoluta signum voliintatis absolutae, maxime quando conditio est potestativa, seu pendens ex arbitrio promissari, Sane in-Blens plane est inter homines, id tu conditione promittere,quod iam, Iuntate absoluta decreuerunt Unis de cum de diuinis rebus non possimus iudicares, nisi ex analogia rerum humanarum , recte ex modo promittendi conigimus, in Deo non esse talem electionem. Confirmaturi quia non olum promissiones omnes sunt conditionatae, sed adduntur minae,nisi conditio illa praestetur, amissionis regni, is ternae damnationis incurrendae, quae etiam ad omnes pertinent Ergo re gnum non ei ita decretum alicui, quin re ipsa possit amitti . Si enim ion posse seqai realis amissio, vana vis eat ista terruulamenta .
526쪽
Confirmatur secundo;quia facta tali electione,& reprobatione, condit ἰo, si perseueraueris, idem valet ex parte rei, ac si dicas, si Deus ex se prae definiuit, vise
severes; conditio, si non perseueraueris,si Deus non praedefiniuit tuam perseuerantiam. Haec enim inter se conuertuntur perseuerare re ipsa, meum noluissest hi decernere perseuerantiam, ubi etiam illa nolitio est causa, sine qua non illius defectus in perseuerando it que cum Deus saluandis promittit vitam aeternam sub conditione , si perseuerent, perInde facit , ac si dicatrPromitto vobis vitam aeternam , si ego ex meo beneplacito vobis perseuerantiam decreuiris cum minatur gehennam non perieuerantibus, perinde agit, ac si dicat si ego vobis nolui decernere perseuerantiam, de turbabo in gehennam.
hane obiectionem disput. Pro de Auxiliis nuris. I io ad. 3. respondi: sed nunc eadem solutio est iterum corroboranda, rationibus, quae in obiection Notici anguntur occurrendum. Ad cuius eu; dentiam consi derandum est, esse magnam differentiam tote praede-ν redistin stinationem ad gloriam, di promissionem gloriae. Illi adularia, enim est aeterna, haec temporalis; illa pertinet adia e promis cos, haec ad omnes, quibus an nunciatur Euangelium,in
Ii gistri quo regnum coelorum promittitur seruantibus diuina IJi mandata. Praedestinatio ex sua prima significatione ha-. yς - pro termino vitam aeternam,secundum quod est 33 intentione diuina promissio autem respicit gloriam,
secundum quod in exequutione per merita compara. tur,in pertinet ad gloriae adductionem, quae fit in tem-Haebr. g. pore, de qua dicitur Hebraeorum a Decebat em meum, propter quem omnιa, ct per quem omnia, quLmuno, Ilas inguriam adduxeraι auctorem δε ιιι eorum porpasionem consumarL
Nφ i, Secundo notandum , quod promissio dupliciteri
.isti.' a teii esse conditionata Primo sic, ut conditio pendeat ναε Ii ιοή . alio quλm a promittente, quia videlicet impletiouiu via. 1uὲu non P cuiles a Potestate Pr mutientis,led a potestate
527쪽
state illius, cui res promittitur sub conditione;aut vero potestate alterius ut si quis promittat alteri centum aureos, fi ipse a Rege talem gratiam obtinuerit.Secundo potest esse promissio conditionata ita , ut impletio conditionis sit etiam in potestare promittentis , ut si summus Pontifex promitteret alleui annuos redditus decem millium aureolum, si ascenderet ad dignitatem Cardinatatus conditio talis promissionis, leu impleti illius est in potestate promittentis. Hoc ergo secundo modo sunt conditionatae promissiones noui testamenti, quibus promittitur regnum coelorim seruantibus disiona mandata, terseuerantibus usque in finem; quia videlicet Deus per gratiam noui testamenti efficit,uti ditio impleatur; nam facit, ut faciamus, 3 perseueremus usque in finem et ipse enim donat perseuerantiam qui perseuerantibus promisit vitam aeternam . Vndo
Augustinus lib. de Praedest. Sanct cap. o. ait Non de LAENA
qaod homines: quia edis faciunt bomims bona, quase tinentisau endum Deum,ime facit. t tui Derant, quapyae in non sui Lacrum, ut Use faciat, quod promisit, Hroquin o Dei romissa comisantur, non rn Dei . sed in hominum eri reteitate, O quod a Dom no promissumes, ab Uss redditur abraba idem dinit Epistolarios. Et quantum ad hoc, et differentia inter promissi I Lues veteris in noui testamenti; nam lex antiqua pro insim si is mittebat quidem bona terrae seruantibus diuina mania veteri
bona te ra eomedeι is sed gratiam, qua seruarent man is assisai data, hominibus non conterebat ostendebat, quid fa Eiata a. ciendum csset, quid fugiendum, sed vires ad deviinanis dum a malo, faciendum bonum, non praehebat. Unde Sanctus Augustinus libro de Gratia Christi contra pelagium in Coelestium cap. 8 explicans infirmitatem legis, Iubet inquit 'agrs, quam iuuat, Meo moisum Augustia.
528쪽
Responsonum Lib. VI. Castut XVI.
Galati iuniti In quantum tamen ex adiuuet, adit ct dieitu sed eueneus Sertitura omniasti pereato D promisio ex de Irsu Chrisa daretur credentibus Hoc prosper seni intelligendum est illud Sancti Prosperi libro pri-
rno de Vocatione gentium cap. s. Manet romus, o quotidi impotur, quod Abraha Dominus ne conditrois. ne promisit, e Iege donati ιι sine conditione inquam quae sit in potestate alterius is non in pote ita te promittentis. Quod enim exigitur a nobis, Sinum p mlt-ltitur, utrunque est in potestate Dei, ut eleganter prombae Augussinus libro de Praedem natione amfhorum
iu 'ix cap. Q. Massiliensium referens placita, sic ait Sed
tis , ct in suis nitris Dei donum iis fides dis e
529쪽
os di des σuauis ona, e dieitur eredideνis,faltius 'eris, stroposito stramis salutis, exigatur a nobis. Ideo enim hae, nobis praespiuntur dona Dei esse monstyantur inlevigatur, quot nos ea faciamus, ct Deus Deit,4 L ητι tua adiimus sicut per Prophetam EE obleuaportisi in dieinquid enim a tertius quam Ubi dicit Dosaeiam, in faetatis Deum imum Scriptura fratres ea issimi, a t ndite dilidebitis illa Deum promittere facturumse, faciant, qua iubet, inant. Proportionabiliter noscimus in praesenti, quod licet Deus promittat homingvitam aeternam,si mandata eruauerit,& perseueraueridu', in fine, exigat a nobis, ut pie operemur,si ad gloria peruenire volumus, utruq tame fateri tenemur esse in potestate Dei, nempe, quod vita aeterna conferatur nobis propter mersea, seu propter obseruantiam mandatorum,& quod mandata eius eruemus. Licet enim nospes liberum arbitrium a Deo excitatum is motum ilhcre seruemus eius mandata, solus tamen Detis est,qui per gratiam efficacem facit, ut seruemus ea, ficut disp. 86. de Au liis ottensum est.
Ex his facile respondetur ad obiectionem factam. Ex veo , quod promissiones vitae aeterna sint conditio nata 3 modo superius explicato, non sequi praedestinationem, electionem ad gloriam ante praeuas merita esse conditionat ammam haec argumentatio proeedit a prae 'destinatione ad gloriam, secundum quod est in exequutione temporali, ad aeternam praedestinationem ad gloriam, secundum quod est in intentione Dei,qua nullam prorsus habet apparentiam , t ex praemissis patet. Secundo respondetur, quod qua nuo conditim, sub qua aliquid promittitur, est sub poteitate promittentis, tin casu huius disputationis, tim potest, ut quis abloluata voluntate velit dare rem aliquam alteri, tame quod pro nullat eandem rem consequendam sub co ditione. Et cum arguitur, nam promissio conditionata Promistis et signum voluntatas conditionatae, respondetur, id ut
plurimu esse veru,quando conditio non est in arbitrio, i de potestate promittentis Vel dicendu ,quod promissio P I
conditionata est signum voluntatis conditionatae come axedi in exequution id,quod promittitur sub codatione,
530쪽
εν Responsonum Lib. VI Cap. XVI.
sed ante istam voluntatem praeintelligitur in Deo, Iunias absoluta,qua per actum intentionas finis praedoctinatos emcaciter ordinauit ad vitam aeternam anteis
praeuisa merita gratiae,ut dictum est. Et confirmarii
test haec solutio ex S. Thom. T. p. q. q. art. In corpore , ubi ait vita es eo αβριπισχνουιnuo iam in vitam aternam. Ad quam ordinatur aliquιs ex duo ursioeet ex pr deuinatrona diuina, ct bee o danatis nunquam sert,ct exgratia. Ruscumque enimgratiam hab/t, εαθολιν es dignus itasterna. Et ex hoc concludit , quod praedestinatus non potest per peccatum mortale deleri a libro vitae , secundum quod in illo ethconscriptus per aeternam Dei praede tranaticinem, sed is
Ium secundum praesentem iustitiam, de quo etiam plura dicta sunt cap. I . nu. 3. e cap. II. u. 13. sequentibus si autem emea ordinatio electorum ad vitam aeternam, ecundum quod est in intentione diuina,inis. set dependens ex meritis gratiae,sequeretur, quod pra destinati delerentur simpliciter, absolute de libro vi tae per mortale peccatum,quod est contra S. Thomam. Ad primam confirmationem respondetur.Minae, quae promissionibus adduntur in Seripturis non seruantibus diuina mandata,respiciunt regnum coelorum,secundum quod in tempore ad illud ordinatur homo per merita comi Mis gratiae consequendum,&ex hac parte regnum coelorum Me S cra potest amitti, fecundum praesentem iustitiam v I p. ς pi o allegata diei Sanctus Thomas. At secundum quod or-h- .... vinatur ad illud ex aeterna Dei electione, te praedesti natione, amitti non potest, ut in eodem articulo dicie Sanctus octor Vt autem huiusmodi comminationes non sint anae, aut delusoriae, sed utiles in seriae, sus cie, quod primo modo regnum illud pollit amitti. V Ient enim quamplurimum ad terrendum homines, de inducendum alios moraliter ad obseruantiam mandatorum, praesertam cum nemosciat an odis, via amore υ, -bariam , ut dicitur Eccle l. s. Ad lecundam confirmationem respondetur, quod licet ista consequentia sit bona et Deus praedefiniuit, ut praedestinatus perseueret ergo perseuerabit, e conis