Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

발행: 1624년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

3, ' Responsonum UA. U. Ca 1κ ex praesenti discursu magis constabit Minor, quod noproueniat ex ignorantia intellectus probatur; Qufata

per peccatum originale nulla ignorantia prauae ditpositionis in nos transfunditur ' sed ignorantia negati nis,& priuationis, quatenus nascitur homo absque ulla specie intelligibili sed eius intellectus est a principio tanquam tabula rasa, in qua nihiI est depictum,ut dicit Aristo Aristot Quod vero non proueniat ex concupiscentiaν probatur mula nunc per originale peccatum solum ablati sint omnes habitus in omnia Dei auxilia , quibus appetitus sensitIuus continebatur siub ratione,quod etiam videtur docerea Thomas quist. . de malo art. a. praesertim ad A. sed in pura natura idem esset appetitus sensitiuus,eademque carentia donorum omnium, ac subinde eadem impugnatio, Meadem lensibilia obiecta. Ergo etiam ex hac parte non potest esse maior dissicultas in utroque statu,neque minor rebellio carnis ad spiritum . Si dicatur id prouenire ex intrinseco defectu ipsius voluntatis, ut libera est , ut videtur colligi

ex Concilio Arausicano cap. I. 8 a I. ubi dicitur libe rum arbitrium fuisse viribus attenuatum , Winclina tum contra hoc arguit Quinto Praeter formalem culpam, quae inest anime quod ad vires operandi attinet,non magis fuit per peccatum vulnerata voluntas,quam intellectus, vel cuius. cumque facultatis obiectum, lactEs: omnes enim vulneratae fuer ut per solam subtractionem originalis iustitiae iuxta doctrinam D. Thomae r. a. quaest. s. art. 3. Ergo libertas voluntatis non aliter laesa estύintrinsece eirca boni operationem,nisi quia fuit prIuata charita te,& virtutibus inclinantibus ad bonum . Tota autem aecua: sio libertatis est solum per comparationem addaturam integram,in iustitia vestitam ; non vero per comparationem ad naturam puram, nudam. Ergo.

His tamen non obstantibus recedendum non est a sententia, quam disput. 7. de Auxiiij praemisi. Pro cuius maiori explicatione recolenda sunt, quae dixi disput. 43. A6. de effectibus originalis peccati.

vulneribus naturae humanae per idem peccatum illatis, a quibus nisi per gratiam Domini nostri Iesu Chri

72쪽

si liberari non potest. Unde Apo solus, ut ad amorem reuerentiam nominis illius omnes fideles induceret, di ab eo sperarent vires ad diligendum Deum in prae-eepta eius implenditi toties in suis Epistolis magna cureuerentia,& humilitate illum nominat; nam,ut notauit Georgius Ederus in sita Economia Bibliorum libro Mesua: tabula I 28 ex Bartholom eo Laurente Neo magensi, Pavili euenomen Iesu brisi, seu brisi Iesu,vel seorsum Cbris rentia erga

quadringentis, sexaginta ulcibus nominauit. Nomen eis

Dicendum est ergo,in natura lapsa non habere ho hic tu

minem easdem vires ad bonum aciendum,& ma

tum fugiendum , quas habiturus estet in pura natur ora uisuiuia Hanc lententiam probaui multi rationibus disput. 67 4 .aοα de Auxiiij siquas non oportet in praesent repetere, sed halet homo solum attingere,& confirmare,atque obiectionibus,qua easdem i.

in contrarium anseruntur,respondere . res nasura

Primo ergo probatur ratione Sancti Thomae T. MAE is quas ha81 art. I. ubi in argumento sed contra probat, quod φύς 'M Per peccatum minuatur bonum naturae quantum ad in re mos relinationem ad virtutem, ex eo, quod dicitur Luca Io. v

bus,, taeda exponat. Et eadem est explicatio Ambro naria supersi lib. . in Lucam,& Augulta lib. de natura,& gratia , inum lciuicap. 7. sentit ergo minorem inclinationem ad honum habere hominem in natura lapsa, quam habuisset in Dura natura . Ibi enim non it sola comparatio inter hominem in natura lapia, Mintegra: sed etiam intelli gitur facta comparatio inter hominem lapsum,&inter hominem ante lapium, liue Prius natura tuerit integra, siue puras hoc enim ei per accidens in ordine ad effe- .ctus insequutos per Originale peccatum, vel mortaleἰ quod etiam indicant illa verba a uem tram deo ιιauerunt alias frustra suilsent addita in illa paraboli, O pug3 impossis abierunt sem uiuo rericti Sentie ergo banctus Thomas,hominem natura lapsa differre ab homine in pura natura, In eo, quod inpura natura non fuisset homo semiuiuus, nec plagis affectus ab insemicis illatis,& per consequens in natura lapsa minores vires ad bonum habere . quam habui laet in pura natura

73쪽

ra. Hane rationem prote qui tu Gregorius in a sementi

distinct. o. q. I. art. a. Haec autem ratio potissim

procedit de origInali peccato, per quod fuit tot natura spoliata gratuitis donis is in naturalibus Julnerata,atque in deterius commutata ratem etiam idem S. Thom art. I. allegato in corpore expresse vicit , quod ipsa naturalis inc Iinatio ad virtutem diminuitur per Peccatum, quod e tuam repetit articulo te

VIII Respondet Suare S. Thomam ilIis in Iocis solam lo de peccato actuali,seu mortali, quatenus per illud

generatur habitus prauus, per quc Isberum arbitrium inclinatur ad actus contrarios virtuti oppositos, quod Probat ex ratione,quam deducit ad probandum, quod naturalis inclinatio ad virtute diminuitur per peccatus quia videlicet, per aestus humanos fit quaedam inclin ei ad similes actu . Ex hoc autem,quod Ii quid inclinatur ad unum contrariorum diminuitur incit natisdieius ad aliud. Unde cum peccatum sit contrarium, Irtuti ex hoc ipso quod homo peccat, diminuitur bona. naturae mediate, quatenus videlicet per multiplicatos actus generatur habitus vitiosus virtuti contrarius.

quod etiam indicat in stilutione M ad 4. X. Sed tamen Sanctus I homas de utroque peccato Io Tmpugna quitur in toto articulo, tum de peccato originali de quo procedit ratio facta in argumento,sed contrarium etiam de peccato actuali, de quo specialiter procedit ratio corporis articuli. Praeterea in solucione ad primum explicans illud Dion usi 'ap. 4 de Diuinis nominibus : Bona naturalia in daemonibus manent integra post peccatum, inquit, quod Dion us loquitur a boni primo natura, quod L esse,υiuerein antesistere. innuens eodem modo esse intelligenda verba Dionyli applicata hominibus pol peccatum, siue sit originale,uue actuales. Et in solutione ad x inquit, quod natura Iecundum se non variatur pyopter variatιonem τε Iuniaria actionsus ipsa incrinatio aristumemsua parte , qui ordinatur ad Deum . His autem variatio etiam habet locum in originali peccato, per quod manet homo a uerius a Deo, di csus inimicus,quam tame ud o

74쪽

ileordinationem non haheret homo in pura natura ἰalias talis deordinatio esset intrinsece congenita cum natura secundum te imper conseques tribueretur Deo,

quod est impoliabile

Praeterea articulo a eiusdem quaestionis in corpore nexplicans qualiter per peccatum minuatur bonum naturae, ait quod dimmurtur seeundo modo, ides ex amra eo mini, in quantumstrice ponitu impedimen iam pertingendi ad terminum. Et idem diei in solutione ad primum. Hoc autem impedimentum non solum prouenit ex mortali peccato actuasi: sed etiam ex oriis ginali per quod manet homo habitualiter deordinatus,& auersius a Deo, ut dictum est. Ergo Denique articulo tertio enumerat quatuor vulnera ex peccato consequentἰa, quae sunt infirmitas,ignoran tia, malitia,& Concupiscentia, expreste ait, et se inflis toti naturae humanae per originale peccatum,quod probat In argumento , sed contra ex auctoritate Bedae supra inducta, in corpore idem his verbis confirmat:

sis igitu tua quatuo sunt uosera ivricta toti humana natur ex peccato primi parιmissed quia ine natis

boniam Osrtutis in no quoque diminuitur per petis eatum actuiae, ut ex dictu patιι, etiam sabun qu tuor ωInera ex os peccatι consequentia an qua sum strice per eccatum ratis hebetatur, pre νιμι in agendu Iunia ιnduratur ad bonum, o malo diseum bene agendi accrescit, ct contui entia magis exardescιLEt refertae ad ea,quae dixit art. I. ad a. eiusdem quaestionis. Ergo in his articulis non solum intelligitur de diminutione inclinationis naturalis ad bonum virtutis proueniente ex peccatis actualia hus,aut ex habitibus prauix sed etiam de illa, quae prouenit ex originali peccato i Secundo probatur . Nam ex paritate rationis id in ipsum conuincitur, quia non minus auertit a Deo tanquam ab ultimo fine originale peccatum,quam ac evale et Ergo deordinatio circa ultimum finem, quam

inducit actuale peccatum, inducit etiam peccatu oriis

ginale et sed ex deordinatione circa ultimum finem naturaliter consurgit maior dimcultas exequendi ea,

quae Diqilias by Orale

75쪽

quae ad finem ordinantur . Cum ergo in puxae natura no esset deordinatio circa ultimum finem reIinquitur, quod in natura lapsa sit maior difficultas,& consequeuter minores vires ad operandum bonum,in fugiendum malum,quam essent in pura natura. rima Diu Hanc rationem dissoluere conatur auctor duplicitio, solutIone . Respondet primo is Valde probabile esse peccatum or ginale,ri contractum ex Adamo, sicut si conuertit hominem ad bonum commutabile, iuxta sententiam Diui Thomae ita nec avertere a bono In como mutabili, ut ei finis naturali S. quia haec auersio non potest fieri per puram priuatione inci sed per contrariam conuersionem .d Ita non Procedat argumentum, qui dicitur peccatum originale solum auexterea Deo finia supernaturali, cita non minuere naturatia , quantum ad id quod ex te habent: d solum quo ad perlectionei quae ex conuersione ad Deum finem supernaturalem,&dona gratuita,quae ratione illius dabantur, illis adiungebantur.

Respondet secundo, dato antecedente, scilicet ε

ε' dam esse consequentiam . Et ration m assignat nam illa aversito non est aliqua Orma physica, nec Prauatio reali Laliculus perrectionis eonnaturalis naturae:sed etivelut quίedam relatio ad praecedentem actum prauum, vel moralis quedam habitudo, quali denominatio ab Illo equae moralia asi IIcet hominem reddat inuis Deo,

odio dignum,non tamen auget,vel minuiti r se inclinationem ad bonum vel vium, sed solum quatenus νου pro initum , veIrealem aliquam dispositionem relinquit. a diu , Sed neutra solutio satisricit. Contra primam quip--- pe est essicax argumentum. Per originale peccatu manso is sit homo deordinatus, auersus ab illo fine, in ordm ad quem tu erat per originalem iustitiam, & habitu lem gratiam rectificatui sed per originalem Iultitiam

saerat rectificatus in ordine ad finem naturalem impergratiam habitualem, in qua fuit concilius, erat recti ricatus in ordine ad finem lupernaturalem ergo per Originale peccatum fuit ab utroque fine a uerius: alias Oragi uale pe*catum non Privaret ex toto rectitudine ne Disitire Ooste

76쪽

ῆ naturae quam habebat per iustitiam orieinelam,

ει gratiam habitualenused solum ex parte,quod non videtur conηruere doctrinae Conciliorum,& Patrum. V ala sententia illa non debet probabilis reputari Contra secundam vero solutionem est argumentume a veri earum originale inducit in animam eram acu Impugna Iam, quae est privatio nitoris gratiae,e originalis iusti tursecuadattae,ut ri a disput. 37t. 374 dictum est propter quam μ- , quidem maculam homo efficitur , vere,in realiter inimicus Dei, Minuis viii per solam autem relationem ad actum praeteritum non constituitur homo sermaliter inimicus Dei ille vero qui est inimicus Dei, ab illo auersus, tanquam ab ultimo fine, non habet easdem vires ad diligendum Deum super omnia δε referendus , ει omnia sua in illum , tanquam in ultimum finem. quam si elset costitutus in pura natura,in qua on essee et i mucus Dei, neque auersus ab illo,tanquam ab ultimo fine. Etenim deordinatio circa vitamum finem reddit hominem imbecillem, de minuit eius vires, ad ex quendum ea, que ad illum finem ordinantur,sicut error Circa prima poncipia speculaesua minuit vires pec latiui intellectus ad deducendas conclusiones clinis n.

in praeticis has tae ut prima cipia in speculativis

imo ex eisde principi 1 erroneis saepius contingitiquod inferat fallas conclusiones largo.

Tertio probatur Qui est semiuiuus magnis pIa

gis aftectus,no habet easdem vires ad operandum, quas habuisset. non tuisset infirmatus, pene mortuus: sed

in natura lapsa est homo semiuiuus multis plagis alatronariis hoc est a daemonibus xaffectus. Ergo non habet eausem vires ad bonum faciendum, dc malum t giendum,quas habui Aet in pura natura, in qua non fuisis his incommodis affectus. Respondet Auctor et De his vocibus metaphoricis ea ita ιque dum esse . sicut Theologi loquuntur de illis s. Eudugvei nudatus,priuatus,vel non habens. Nam ho ri rUltatu arae itaturae eatidem carentiam Indumenis

Baii iri Miri habMuune homo lapsus haberet, ac

subinde eandem nuditate;Quia vero in titu pura naturi illam camu sepe habuisseti no diceretur nudatus.

77쪽

sed nudus. nunc aure dicim nudatus,quia fuit aliquando vestitui. Et limiliter nuc dicitur priuaturitum propter eandem rationem, tum etiam quia censetur habere proximam capacitatem illius iustitiae iuxta diuinae prouidentia institutionem . In pura vero a ura soludici posset carere, vel non habere tui titiam, quasi persmplicem negationem, S remotam capacitatem. Sic etiam tunc eandem quidem dissolutionem,seu do si nem inter appetitus haberet, illa vero non habu erationem vulneris, quia nunquam habuit contramam unionem,& quasi copulationem. Nam significat terminum vulnerationis, vulneratio autem non fit, nisi per adtionem,qua dissoluuntur quae prius unita fuerant ineeadem ratio est de metaphora emi uiui . Nam propter vulnera dicitur homo sauciatus, semiuiuus relictus , quia et am vox illa semiunius relictus declarat,

prius habuisse hominem pleniorem saniore vitam, quam per culpam,& subsequentia vulnera ita perdidit, ut semiuiuus relictus esse dicatur, quod non haberet Iocum in homine creato in puri naturalibus, quia nee in illo praecerisset illa vitae periectio, neque peccatum ex vi illius latus. X vi. In ac tamen solutione multa inuoluutur, quae indigent non modica discussione. Et in primi exemplum adductum de homine nudo, nudato,non est quantum ad omnia simile, nec explicat exacte parabolam illam de homine, qui incidit in latrones iam hom dicitur nudus in pura natura, iudatus in natura lapia, com paratione iustitiae originalis , qua homo indutus erae

in natura integra, non autem est et iniurλ natura.V

de illa similitudo de homine nudo,& nudato,solum ex plicat id , quod dicitur in illis verbis parabolae , suem et sam despotiauerunt, veste videlicet iustitiae origina Iis,4 aliorum donorum spiritualium. sed in parabola aliquid amplius dicitur de illo homine, qui incidit i latrones, subiungitur enim a pini impossis alter simia suo retia . Non ergo luit homo per peccatum

solum spoliatus,vel nudatus cst etiam, e vim gnis, plagis sectus,

78쪽

ni, in para hola, demi uiuo relicto, conuenire neria potest, neque adaptari homini in pura natura, sed latu ita natura lapsa . Nam inter vulnera eidem illata per peccatum est de dinatio voluntatis, eius auersio ab ultimo fine, quae tamen non esset in pura natura. Item nimb8est etiam per suggestiones daemonum,qui significantur per afficis ista, Iatrones, inferuntur homini plagae quam plurimae,dum per airheos vehementissimis tentationibus ad peccatum peris ζε.

trahunt, ne ad beatitudinem , quam ipsi amiserunt, per Dei gratiam perueniant. Huiusmodi autem tentationes daemonum in pura natura non fuissent, vel saltim non elsent ita vehementes , nam cum in illo statu non esset homo ad beatitudinem , quae in clara Dei visione ris, is consistit, ordinatus, daemones parum curarent de reeli he, diri citatriquam posset habere homo in pura natura, qua num in n. liscumque illa ruit set, de qua tamen i a disput. q. plu is a Ialsara dicta runt. Accedit quod tentationes, suggestiones sunt vehe. daemonuisunt praeteriraturales a Deo permissae, ut exer nuoru ceat hornines in actibus virtutu, magni praemiu acquirant dii viriliter illis resistunt, ut ex ridentino con istariquod quide non haberet locu in pura natura. Nam ' ''qin illo statu solicopeteret homini per diurna prouidelia ea, quae ipsi naturae rationali deberenta, tentationes autem daemonum non limi debita creaturae rationali Vltimo probatur nostra sententia. Nam concilia, X VIII. Patres docet, homine per originis te peccatu fuisse infirmatu, lbuciatu, attenuatu viribus, in deterius comulatu. Quod quice non solidchet intelligi de comutati ne in deterius ab eo statu quc habebat in natura in tegra, ut praeiecit Auctor prae allegatu S, ted etia ab illo, quem habuisset in pura natura , ut conita ex rationi-hus superius faciis. Nam alias nolui et homo per oriaginale peccatum a Deo auersu S,ut amne supernaturali,

naturali, sicut in pura natura non et Set auersus,quod tamen concedi non potest. Hac autem Omnia patebutam pluus ex solutiombus argumentorum

AD Prinium argu mutum ex auctoritate Sancti Tho X I

79쪽

duo tur, illud vi quod adducit exis par.quaest. 1.art. ω videlicet naturalia mansi sis in nomine integra post peccatum a sicut manterunt in daemonibus secundum Dionylium , idem Sanctus Doctor I. a. quaest. 8s areis 1 superius allegato explicat, eis intelligendum de nhono primo naturari quod est,esse,uiuere,& intelliger Cum vero in quaest. 87. areo dicit hominem amifitae iustitiam, suae naturae tuasse relictum,intelligitur relI-inum ede sua naturat fauciatae M. vulneratae per iurigi nate peccatum, non autem cuteriet in puris natura-

ibus . Non enim intendi , anctus Thomas docero, quod ita fuerit rellitus suae naturarive non fuerit in naturalibus vulneratus, neque attenuatus viribus, quis is huisset in puris naturalibus. hoc enim et expresse Outra eius doctrinam Dex prae initus constat. Solum ergo sntendit docere,quod fuerit destitutus gratia in iustistia origInali, Si filii relictus,ut experiretur suas vires nuturales post peccatum,ut intirmitatem suam,& imbec-CIllitatem agnoscen ad auxilium diuina gratia recur

sum haberet. Sic enim diuina prouidentia praeordinae tum est,ut Angeli, homines prius experirentur quia possent per naturam: deinde quid eosset per grat iam a Murum Vnde Augustinui sat Myrime inquit οπμε- , .m .. . e Deum ordinasse Anguorum ., hominum σιω- , mrreptione in ea priuionanderet, quad posse oo-m Iiberum arbiae graua is sum, des o quid postsua gratis .eneficium, συις,

Ad secundum argumentum respondetur, esse quidem erissimum, commutationem hominis in deternis per uinale peccatum factam processius tanquam exprima racti cmex priuatione originalis iustitiae,in aliorum donorum supernaturanum, ut dicit Sacrum Comulium Tridentinum cap. a. allegatia:sed quoniam amissio 1Io Tum ruit rena peccari,quo fidam, xin illo tota natu Ita aversa est a Deo,tanquam ab Itimo fine,ideo emi H priuatione subsequuta est, quod tota natura habeat

e minores vires ad faciendum bomim, ac vitandum malum, praesertim ad alligendum Deum super omnJasietiam, ut elimitis naturalis,quam habuistet in pura nam

rarari dica moradictas coastat. Id Moo etiam innuit sacrum

80쪽

saerum Concilium tridentiἡum in verbis indutuis, tuast, per illud peetarum incurrisse hominem ram.

ndgnationem II e Lee captiuitatemsub potesate diabol , quod quidem i, haberet locum an homine puro, quia

BOCelset homo auertus a Deo , tanquam a vla imo vi ne, nec sim imperio, potestate diaboli. Vnde maiores vires narurales in haberet ad faetendum bonum ,

vitandum malum quam nunc habeat m natura lapsa. Ex per haec patet responsio ad et firmatiqnem ex auis Horitate Chrysostomi,Ambrosj,Augustini, Prosperi. Addo, quod Augustinus, Prosper non dicut 'damum per peccatum solum incurrisse priuationem originalis

iustitiae, Mallorum donorum superna turalium . Et si dicerent,illa particula, ouis,non excludit a negestam concomitantibali, Ad tertium rei pondetur, quod maior difficultas, velis x ximpotentia ad operandum bonum 3 vitandum maluest in natura lapi , quam fuisset in puras naturalibusὐ Prouenit ex aversione a Deo tanquam ab ultimo fine, quae non fuisset in puris naturalibus, o ex magis ellae

nata, vehementiora concupiacentia, maiori pugna Carnis aduersus spiritum,& ex deordinatione circa v Itimum finem,& ex suggestionibus, ε tentationibus vehementioribus daemonum , quae non fuissent in homin Put . Extras enim causis etiam minuitur naturalis inelinatio voluntatis ad bonum rationi contorme, pro Cedit maius taedium,quo retrahitur homo a bono vir- vitis, desinclinaturis Is ad bonum sensibiles, iuxta in his aenos, ct distatio homin/scin mum proma sunt ab auo ιeHentιasti L. Sanctus autem Ioctor in locis vraeallegatis solum enumerat causas physica per quastionum naturae potest minui,in alijs vero locis superius inductis etiam assignat alias causas morales, Per qua Hinuitur naturalis inclinatio volantatis ad bonum rationas, quae quadem verius expositae lunt . Ad quartum esponde tur simila ter , maiorem disis Cultatem adient operandum in natura lapsa, quam X XXI. in pura natur prouenire ex causis superaus assignatis tueantur circa istam solutionem, quae an dispinari aegri , avitiis dicaciunt , circa uiuera naturae e

SEARCH

MENU NAVIGATION