De expeditione Alexandri libri septem recensuit et annotationibus maximam partem criticis tum aliorum selectis tum suis instruxit Io Ern. Ellendt

241쪽

magis concinnam videri; sed, cum in simili narratione eodem adverbio usus sit Arrianus IV, 3s, T οἷ σε καὶ πε(POβrisbιεν υβ αμ-μυ- ρOUMTEc - απσανον, no vi quidquam mutare. Si cui tamen magis Placeat πεφοβημενωσ καὶ συν ισα&α, non multum refrager. Sic dixit IV, 26, d J ostro καὶ ξυν ουδενὶ κοσμω. Cf. Diod. Si C. XV, 36 κ ψαπεφρoνηκoris; καὶ αυακτωc. Apud eundem XVI, a pro τετολυ=ηκοτωσ olim etiam legebatur Throλ Γιηκοτεσ, et XVI, IS pro Tεθοουβη αερωσ, qt Od unice verum ESt, Tευορυβηαερων. Ex qua scripturae discrepantia intelligitur, quam facilis esset a participio ad adverbium transitus. In duobus adverbiis sine καί positis nemo, Puto, offendet. et ' αλλiiλων καTαπατουμενοι hβλάπτοντοJ Sic edd. vett., sic Codd. quattuor Gronovit. Unde mirum sane, quod Schmiederiis dedit ὰ τ ὰλλχii V e codice F, nisi sorte et in hoc codice scriptum est quod ceteri libri exhibent. E Gronovit quidem annotatione neutrum constat. Vide I, 22, 6 του; ἔαρ υπο σφων καTαπαTηθεν- τα . Adde an n. ad I, 2I, 8. - Mox pro vulgato καί cum Schmie dero dedimus e Cod. F. Oui καί scripserunt, non intellexere transitum a participio ad tempus finitum. At cf. Soph. fragm. inc.

242쪽

Iec Tto c. Contra II, II, s hc τυ διωκειν ἐτραπεro. VII, IS, 2 ccii dirum Oc ro Jyστευε/M TOEA MEMOf. To sit Tot αρυα NαβεJ 3Pro verbo postremo ex Optimo notavic 'ολιπώ)ν. Ex quo Si facias cenoλ ων, persectisSima erit Sententia. Grοηου. Hoc particillium recepit Schini ederus, Pro Puncto minuSCulo post στρατοπεδον scribens comma. Sed quid est quod vulgatum Sollicitemus, cum tantum absit, ut altera Scriptura deterius sit, ut solum recte habere videaturi verbum ὰπολαβεῖν, ut omnibus, quod sciam, scriptoribus, ita Arriano est interc/Pere,

243쪽

Anab. II, a, IT cuc διαβ)ητε, cur εν μεσητ απoDiφθῆτε. Hipparch. VIII, II του; δια δυσχωοιαζ α τολα υιβάνεσθαι. Inde recte hodie scribitur Anab. VII, T, II o ἀε λαβων του; ἐπ-ri ειοτάτουσπροσῆλde pro duoλαβων. Particulam l/εντοι eodem modo collocatam vide I, 8, 6. I, Io, II et passim alibi. Io. Dσι stricJ Ita codd. Gronovii. ' ρσάκηc edd. voti. Vide ad I, I 2, IT et I, Ita, T. - De AtiZye conferas quae dicta sunt ad I, I6, 5. Pro Σαβάκ)ic nomine satrapae Aegypti apud Diodorum XVII, 3a vulgo scribitur minus recte, puto. Vide in ipP. ad Curi III, II, Io et hesset. ad Diodori l. I. II. coc ἐπὶ φ Παγγί τινι - ἐγένοντό J In edd. veit. et quattuor codd. Grono vii erat φάλαγγι τινι, et paulo infra φάλαγγα. veram Scripturam Suppeditavit Cod. F. 3Ηuc respexisse opinor Plutarchum in libro II de fortuna Alexandri (t. VII, p. 3as, Io, Reisli.

Gi OROD. De confugione voco. φάλαγξ et in vide nesset. ad

Diod. Sic. XVII, 26.

Gron. Naph. Schmied ., in edd. Dasit. et Vulc. Iegitur. Et cum a Gronovio nihil de eo monitum sit, causa nulla eSt, qua re eum reiiciam. Elan Cardi enim negligentia excidisse videtur. tid remes . Diod. Sicet. XVII, 35 - , γαγεν )i Aαοείου uniri 2 κ Ur/j καὶ δύο υυγαὶ σ επίγαυοι καὶ υIsc παῖ - λεο-αν. Ex quibus vides quoque, quomodo circumscripserit Diodorus simplex Arriani vocabulum i limosi quod liac Significatione reperitur IIist. Ind. XIV, I

244쪽

II. ου πλείονα Tereurat ced Edd. ante Gronovium particula at destituti sunt; quam reStituit iam Gronovius ex omnium codicum auctoritatE. Id. etsi ro To τελori Articulus in edd. vett. non comparet. Praebuere eum omnes codices Gronovit. Recte. Cf. III, 22, 3 etouro et o τελoc Aαρει ο ἐγένετο. IV, 2s, I2 Toυτο τo Traoc γίγνεται. V, Is, 5 Totaro To τελoσ εγενετο τὴ Unde non dubito quin III,

vis in omnibus editionibus articulus desideretur, neque a Grono vioquidquam annotatum sit. Alia ratio est talium, ut V, 6, s ου με γαλοι ουτοι μοχ α3ιoc vide Blumit disg. de artio. apud Goeli. In- dic. IV. Thucyd. t. II, p. 566. - Archon qui hic vocatur Fico- Stratos, apud Diodorum XVII, 2s Nicocrates audit. Vide Fretiisti. ad Curt. III, II, I . v esse l. ad Diod. I. I. Clinton. Past. Heli. P. I6a. De variata nominum propriorum terminatione conferaS quae disputavit cel. Lobec ius in Aglaoph. t. II, p. ss6. C. XII. δ δε - ἐπῆλθεν Sic codd. Florr. omneS Cum ed. Basileensi. Apud Vulcanium primum legitur suis; dε, qui Vulgatum immutavit, quili Arriani morem dicendi non satis cognitum habuit. Saepissime enim illo in apodosi g, addit, ubi minus ne-CeSSarium existimes. Cf. I, 23, . - δε ωσ ἐξηγγέλθη καὶ καυεtis ,α αυτοσ - ό όε. V U. II, T ταυτα ωσ εξαγγελλεται UT Π, - ο δέ. VII, Id, 2 επεὶ δε εξ,irr: λλετο IλεξάνJρω, - ο δε. Ex parte huc tristi possunt quae diximus ad I, IS, S. Cf. V, I 6, 2. VI, 18, 5. VII, II, 5; ann. ad IV. 2, s et V, 2θ, I. Duos Gronoxius ad h. l. asseri locos, ii maXimam partem alius sunt generis, ut II, T, Id. III, 2I, 8, de quibus vide ann. ad VI, II, 6.λαμ πρore et te sc ἰσ πόλευον Hunc verborum ordinem exhibet cod. F. In Ed. BaS. est cυσ mcies Aeoliiτα ἐσ πoλεμoν. In Edd. Vulc.

245쪽

LIBER II. CAP. XL XII

et Blanc. atque in tribb. codd. Gronovit coc λαμπροτατα ββ πολεit sim Unus Codd. Flori . particulam cc omnino ignorat. At quod is sedimus Schini ederum secuti, solum probari potest. Sensus enim loci est Nic: cum omnibus copiis splenilicissime quαSi cid Pugηαm comγο-tilis. Vide Herm. ad Soph. Philoct. v. 58.2. ii t noli - εμαθεJ Vulgato favent quattuor Codd. Grono vii. At haec scriptura ex interpretamento orta videtur. εμαθε Cum Schini edero recepimus e cod. F. Nec sane est Cur hoc loco codicis huius fidem suspectam habeamus, sum non tam ille Codex, quam ipsa Arriani manus istam lectionem commendet. Vide modo II, 2θ, I mσ εμαώε τα; πολεισ - κατεχομενα . V, 2I, 5 ωσ κεῖνον

nobis obstat locus II, 15, 2 eodem modo ex codice. F. Sanandus CSt. I. IIoλυσπέρχοντα τον Σιustato DJ Cod. F. cum edd. Lagi l. et Vulc. Πολυπερχοντα, quod Schini ederiis vel invitis omnibus codicibus temere recepit, ut hic, ita III, II, II. IV, Isi, l. IV, 22, 1. IV, 25, s V, 11, 5. VI, 5, II. VII, 12, 8, nihil veritus quod iam

monuerant Freiushemius in Ind. Curiiano, et x tander ad Plui. Pyrrh. c. VIII. Formam Πολυσπερχων vide apud Phot. Libi. P. 2, a, I , Beck. Theophrast. Charact. c. VIII. TZet Z. ad Lycophr.

v. Sy2. Athen. IV, I 55, C, Dind. apud Diodorum XVII, 5T et passim

alibi omnes codices eandem hanc sormam Constanter Servant; in Sola editione Basileensi semper scriptum est IIολυ περχων. - Patris nomen mire corrupium legitur tum in edd. vett., tum in codicibus. Edd. Venet. Dasi . et vulc. aut iret ora; edd. Blanc. et Lorh. a tμμαιOU. Cod. F. inepte Arericiora. Reliqui codices Cum edd. vett. Con Spirant. Sed a tusιιου hrum esse evincunt Il. III, II, IS. III, 2 , I ceti, ubi e codicibus nulla scripturae varieta S enotata est.

246쪽

d. επιβDidi TMVJ Ed. Las. επικλ=ηθεντων ex solenni literarum confusione, de qua vide ad I, 8, 5 et I, 2s, T. - Paulo ante intactum reliquimus quod Schini ederus e codice F. dedit Di ενδεαε τα, quamquam non minus apta est vulgata edd. veit. et Teli. Codd. Scriptura ce ἔτι ενδεα )ην. Nam utra harum Iectionum pro glossemate habenda Sit, quis eSi qui decernati vide tamen praefationem, coli. ann. ad V, 2s, I et Popp. proli. ad Xen. C rop. p. XXIX.

5. καὶ λλον - θόρυβονJ Ed. Da Sil. κ - αλ ων - θορυβον. Infra PoSt παρασκηνουσαι in omnibus fere editionibus aut comma aut punctum positum vidi. Schmi edero placuit scribere Signum interrogationiS, quod minuS aptum CSt. 6. To ToξOM TE Zoυ ΛαρειoDJ Ed. Las ' του τε 1Λαρείου. Pro ToUAαρεαυ malis io Aαρείου , quomodo paulo ante dixerat Ziην σκxihilu

ann. ad I, I, d. II, Is, 8. Attamen vero in vulgato acquieScet, qui legerit ann. ad III, 26, I. Mox scripsimus cum Schini edero Toν κανἀUM TOM βασιλικoν ex edd. Venet. Basil. et Vulo. Priorem articulum, quem Primus neglexerat Blancardus, etiam Grono vita, et Naphelius o migerunt. Vide ad I, II, 8. - Pro ἀνοιμωσot o M in sine huius enunciati posito dedimus uotutiobo Ucti. . ori laeoνα εχείJ Tres codd. Flori . cum cod. F. In uno erat 3 orcy. EM. Vett. habebant Moror. Vide ann. ad II, s, I.

247쪽

LIBER II. CAP. XII. Is I

S. Ed. Bag. ΛεονναTων. - Mox in omnibus editionibus praeter Vulcanianam legebatur θεράπειαν, accentu aperte miti OSO. βασιλίσσασJ Formam hanc minus Atticam svid. Phryn. p. 22set Moer. s. v.), ut omneS fere recentioris Graecitatis Scriptores, ita

Arrianus alteri Atticae βασιλεια praetulit, ut IV, Is, d. IV, 2θ, 3. II, 12, 5. VII, II, s. Cf. Dorv. ad Charit. p. a I.

250쪽

uno codice vidit Gronovius περ ἐβα. Cf. III, 6, re DP et PMαχάτα. III, 12, Aγαθων ό Tυρρι α. Vide quae de his simi- Iibusque genitivi sormis dicta sunt ad I, II, 8.

o. παὶ ἀπαντα αυτρ)J Nevocavimus hanc editionis Basileensis distinctionem. vulgo PoSi niεt virgula distinctum erat. - Infra pro M ET AVeto fere creoυ in Ud. LaS. est li ετ ADTo fecessi TUM. II. κεσι- νJ In edd. vett. et quattuor codd. Gronovii Iegebatur