장음표시 사용
271쪽
scripsisset Schmiederus e codice F. καὶ Παλλον δri pro vulgato καὶ μαλισὶα δη.2. πίσσαν τε καὶ θεῖονJ In mente habuisse potest Arrianus Xenoph. CDop. VII, 5, 23 πίτταν καὶ στυππειoν, α ταχυ πολλὴW παρακαλεῖ φασγα. Similia vide apud Appian. Libb. I, p. a82 Schw., et Punice. VIII, c. I 25. Arriani verba respexit fortas se Suidas
κινησαι φλογα Aιεγάλην. De elliptica dicendi ratione in vocc. υσα αλλα vide an n. ad IV, 2, 3. Cf. I, 22, 2 καὶ οἷ pιεν δαδαβ τε ταῖσμηχαναῖσ ἔνσαλον καὶ οσα αλλα hi To h άψαι τε φλογα καὶ ἐπὶ μεγα
3. παρετεινονJ Ed. Bas. παρετεινεν , et infra eadem ἐπικληθενταpro ἐπιβληθεντα, de qua literarum confusione diximus ad I, 8, 5. Ni 'εινJ Constanti fere usu hoc verbiam dicitur de incendendo igne, ut apud Arr. I, 22, 2. Diod. Sic. XVI, 58 συνσχὶ τοσαυDiu ἐξαφ, ηραι φλογα. Quibus adde exempIa a valclienario collecta ad Phalar. Epp. P. XIX, ed. Lat.
272쪽
ubi Scriptum Tρt D si . Utrumque quia ferri potest . ex auctoritate editionis Lasileensis ut hoc loco, ita I, Is, 6, T. II, 2I, I. III, is, II dedimus T irato si . Quamquam eadem illa editio II, 2I, praefert etPtriρων. Qui plura cupit, iS adeat Math: Gr. Gr. P. I 6. Buti m. in add. ad Gr. Gr. t. II, P. dyl. Goeli. et Popp. ad Thucyd. I, d6. Goetii. ad Theod. Gr. p. 22d. Schae s. ad Demosthen. t. I, P. 3a6. Popp. in lit. Diar. Ien, I 826, P. d28.
C. XX, τα; ξυρ αυτυ νὶ ασJ Ilaec Ionica accusativi sorma, si excipias . hunc locum, Semel tantum in Expeditione reperiter, x, 6, IS, PASSim in Hist. Indica, ut xx VI, D, bis. x, II. Io. XXXVI, 5. Longe frequentior PSt altera forma Tασ ναυσ, quam
273쪽
274쪽
Παc ἔστιν αc J Codices Gronovii ad unum omnes tλαστινασ. Unde fecit Gronovius quod cum Schmiedero in texium recipere non dubitavimus. Vide quae de illa loquendi formula Arriano perquam familiari diximus ad I, T, IT. I, 2a, I. IV, s, 3. De syllabis Saepe male distractis vide ann. ad I, 5, 2o. In edd.
et t. etiam minus apte legebatur tλασ τινασ. - Paulo SuPra ed.Las. ἰηίπλουν τε ναυμαχίαν (sici. Edd. vulc. ei Blanc. ἐπι γλουν καὶ ναυμαχια . Sed Verum tuentur omnes fere codd. Grono vii
cum C. V. Vulcanij. 6. ενδεκα ηuέραι Facius, qui, monente Vulcanio, vertit decimo die, legisse videtur εν δεκα )ημε mc, quod et ipsum verum ESSE potest. Sic dixit Arrianus IV, 3, I 6 ἐν ημέραιc σκοσι. IV, 22, I 2β ελλον τριάκoντα φαψαtc. Quibuscum conferas ann. ad III, 2θ, 2. . δὲ πλοiri Bene Vulcanius: nisi neti tum irruptione politiS quctmmctnu ηαυαle proelium feret. De Significatione vocis διεκ πλουσ accurate dixit Goellerus ad Thucyd. I, es, P. I 23. ξυντεταγMtεναtc Tmc ναυσίνJ Sic cod. F. et ex eo Schmi ederiis. Tres codd. Gronovit eυντεταγμένωσ, quod dedit quoque vulcanius Pro ξυντεταγμένoc, Scriptura editionis Basileensis et unius codicis
Florentilii. Lectio codicis F. iam probata fuit Dorvillio ad Char.
275쪽
P. 62T. Erroris ansam dedit fortasse quod statim sequitur II, 2o, seUOEZαγsιένω; Toυ ἐ'ίπλου γιγνο ' ιερου, Ubi Od. BaS. TurSus ξυντε ταγμένοc. Ceterum vide ann. ad I, 18, I et II, II, 5. πλην ΠνυταγορουJ Ilaec est scriptura omnium codicum et editionum. Facius, nescio unde, eaec lο Pylsis Orct. Nam apud Curtium IV, 3, recte scriptum exStat Pnyto DrαS, quamquam nonnullos libros Pylhctgοrαs exhibere iam monuit Raderus. Sic etiam apud Athen. IV, p. I 6 , C unus codex habet Πυθαγοραν pro vulgato Πνυταγοραν. De Pnytagora, rege CVPriorum vide quae Copiose disputavit Perigon. ad Ael. VII, 2 et post eum nesseL ad Diod. Sic. XV, d.
276쪽
II. κατα τον γιαλυνJ Edd. vett. Cum tribb. codd. Grono vii κατα των αἰγιαλων. Quam Scripturam nisi cod. F. et unus alius ineptam oStenderent PraebenteS κατα τον αἰγι-ορ, ipsa linguae ra
277쪽
irini vulcanius, unde transiit in edd. Blanc. Gron. Naphel. At
Plura diximus ad VII, io, I 2. - Mo3 PοSt 'λαToσ ξυμ αεῖρον comma delevi, ut haec verba cum sequentibus cohaererent. Nihilo
minus tamen orationem h. l. minus concinne eSSE COMPOSitam nemo non videt.
5. ται; δε ὶππαγωγopri Eadem hac forma de ricti thus equos B herilibus utuntur Ilerodotus et Thucydides. Apud Polybium I, Iavocantur Mijεσ Iππηγoι. Diodorus communi nomine eas appellhtναυσ φoρτηγουσ, ut alibi, ita XVI, , ubi tamen ad explicandam
278쪽
Sic Thucyd. VII, 5 οἷ μεν - οἷ Amori tot. Adde quae dixitGoellerus ad Thuc. I, Ida, P. 2I5.
quod sciam, Sic usus sit ilio verbo, (vid. ad I, 22, ) cum de eadem re infra II, 22, I dixerit duoχωρῆσαι ἐnὶ τὴν σκηνi i , cum de-
279쪽
280쪽
C. XXII. 2. πληρουμεν σνJ i Sic Opt. et ex codic e Augustano Vulcanius. Et huc alludunt reliqui, in quibus QSt πληρουμεν)ην. Gronon. πληρotast rariu exhibet quoque Ed. LaSil. πεπλησέυ ιενων Vulcanius ex coniectura, ut videtur. Secuti sunt Blanc. Gron. Naphel. Verum dedit Schini ede us. Participium enim praesentis sive potius imperfecti hoc loco non solum aptissimum, Sed unice sere rectum esse concedet qui Graeci Sermonis paulo peritior est. In ipso demum clamore atque impetu naves, prout licebat, inStyu-εhonlur. Sententia paululum immutata participium perfecti stare posse non diffiteor. . Sic dixit VI, 5, s των - των ου προσχωρουντων καTαdeo taliu ποιησά Γιενοσ. h. e. in hαrhorOS SESeconi ei lit qui ei nοn yαrehctril. Dicere etiam potuit et tisu OD 'ooσκεχωρηκ o Tisi , qui ei Se Non Subiecerαnt, ut iis quasi oppositi essent, de quibus dixerat VI, 8, s ἐσ oσου; σε Tῶν-neoσκεχω