장음표시 사용
462쪽
in edd. v Pit. et Codd. In uno Cod. Gron. et V. C. Vulcanii legi-iur καὶ λεγoντεσ εἰσὶν οἷ τα υλε αν ρου, quomodo dixit Plut. vii. Thes. c. XXXIII σὲ δε λέγοντεc - όνουασεσθαι. Dion. IIali C. Antiqq. VII, d6 σσί υνεc οἷ περti istori Eo. In edd. ante Gronovium et quattuor codd. QSt καὶ λέγουσιν σὶν οἷ τεὶ λεξανδρΠυ. In qua scriptura quamquam reliqua omnia optime habent, iamen offendunt verba τα Mλέσαν ἀρου. Unde probavimus cum Schmiedero coniecturam Grono vii καὶ λεγουσιν - τον Dλσανδρον. Nimiram λέγουσιν έἰσὶν οι dictum est Pro εἰσὶν οι λέγotasti , quomodo Scripsit III, 3o, Id ror Tαναίν εισὶν οι Προν ποιουσιν. IV, O, s Noὶ δε υι λεγουσιν. VII, I2, 3 εἰσὶ δε οι Σελευκον λεγουσιν. VII, 2a,8 απαλλαττεσυαι ἐθέλειν - εἰσὶν οἷ ανεγρα-αν. Neque multum dis fert quod legitur VI, II, Id Πτολεμαῖον γαρ - εσχιν οy ἀνέγραψαν ξυναναβῆναι. Accusativus quominus offendat, impediunt quae diximus ad I, 26, 8 et III, I, 3. Coll. Erueg. ad Xenoph. Anah. III, 5, I S. Lectio Toc Mλεξανδρου . ut iam Gronovius recte monuit, ita videtur oria PSSe, ut legentium nonnulli, cum nescirent quo referendus esset accusativus et LMAλε ανδρον , pro eο immitterent quod verisimilitudinis quidem Speciem habet, re autem accuratius perpensa atque considerata nulla ratione defendi potest. Respexisse enim videntur illi talia, qualia sunt II, I2, 5 ἀλλα λεγουσί τινεc risu TADλεξανδρου γραapάντων. VII, IS, ' ADtσroc δὲ καὶ σκληπιάδri; τ ῶν τα υλεξάνδρου ἀναγραipάντων - λθουσιν.
cf. VI, II, Id. VI, 2a, 2. VII, 22, 6. Sed tum scribendum sordi vel Nσὶν oy των τὰ Λλεξάνδρoυ ἀναγραψάντων, uti iam conte
463쪽
cit scribendum esse Vulcanius, vel εἰσ=ν οβ τα 'Aλεξανδρου αναγραψαντεc. Et quis QSi qui tam vehementis atque durae coniectu-Iae Suasor existat atque defensorid. Oὶ πολλοὶ, Sic codd. Gronovit omnes et V. C. Vulcanii. Atque sic scribendum fuisse, etiamSi omnPs Codices obstarent, demonstravimus ad I, 22, s. Edd. vett. οἷ πολλοὶ - Mox rursus omnes codd. Gron. Cum V. C. Vulcanii απελώoνια pro Enελ- δοντα , Scriptura editt. ante Gron ovium.
ΛανίκηνJ Freinshemius, cum apud Curi. VIII, I, 21 Cliti soror vocetur uel nice, ad Curi. l. l. et in Supplem. I, 2, G ut apud Arrianum, ita apud Aelian. v v. hiSit. XII, 26 Pro vulgato
certa ni Scribendum Certae Eλλανίκη. Sed, cum etiam apud Athen. IV, p. I2s, A hodie legatur Aανίκ nic Pro Vulgato Λακίρνησ S. Λακρίκν ησ(Sic), nescio an rectius e Curtio tollatur vulgaris forma in eiusque Io- cum Substituatur quod pluribus iisque gravioribus nititur testimoniig. γε - εκτεινεJ Perversa est, si qua ulla, haec sonstructio verborum. Nam ultima huius enunciati verba Sive Coniungas cum Priori enunciatione coσ - απoτετικωσ ειη, Sive cum PoSteriori ὴ γε- βαεωεν, eadem permanet difficultas. Non sicut a vero abesse nobis videmur statuentes , Arrianum, cum dicendum ei esset γε
ναρια, neque apte ita dici liceret, transiisSe ad tempus sinitum, quaSi PraeceSSisset particula επεί. Quomodo dixit III, 23, Io
464쪽
fallente pronunciatione facillime Titu in UM Sive et/νά et r/νά in et M transire poterat. Vide Ba St. post Greg. Cori P. y23. G. Edd. ante Gron ovium es or. HMSs. etiam apud Vulcanium V. C. Proprio augurum vocabulo. Grοηου. Cf. Eurip. Med. V. da o Ui βι λων ἔχθραν Ttσ αUrri καλλινικον σεTαι. - Mox Pro verbis ori ); θυσία ἐξελείφθη κλεξάν ρφ ὴ toti stoνίσου in pluribus codd. Gronovit in V. C. Vulcanii IegebanturhasC: DTt,θυσία ZIιoνυσου ηι ρεαθεisce (vel 'αoεκθεῖσα) 'Aλεξάν-ταυτ εἰργάσατο. Quot et quales codices Flori . veram Scripturam servent, e Grono vii annotatione per Spici non poteSt. Monuit tantum se in uno cod. vidisse tξελιφη, et in quibusdam aliis ἐξαλειφθ i, quam formam exhibet quoque ed Basil. . ααλω: ἐθεράπευσεJ Sic cod. F. et ex eo Schmiederus. Edd. vett. et reli. codd. κακωσ ἐθεράπευσε. - Infra Pro μεγαλωστί rurgus edd. ante Gronovium stεγάλωc et t. - Pro Tὴν θυσίαν ἔπε α)κεν, quod mordicus tenent omnes editiones, nostro Marte dedimus censi δωκεν. Nec morabitur quemquam haec lenis formae mutatio, modo perpendatur, praepositiones βαί et i reo plus centies in co- diei bus et editionibus confusas QSSe. Videamus, si tanti efit, ann.
466쪽
Adde III, I, Io. III, Io, 3. IV, 2I, 5. VII, 5, 3. Ap ad
Lucianum quidem Hermol. c. et hodie legi lux coc πάντα χρῆν μεῖναι, et ibid. c. 2. ἀποχρῆν Sed forma χρηναι- dubito quin etiam apud Lucianum Pygeferenda sit. Cf. Hermoti m. C. 25. Philopseud c. I. ἀπ-ρῆναι et cc παρῆν vide apud Dion. IIal. Antiqq. VII, 3 Pe. εἰ περουνJ Sic recte edd. Gron. Naphel. Schmied. ειπερ otiuedd. tias. Vulc. Blanc. Vid. ann. ad I, I 2, s et VII, 2, 5. Id tu MργεανJ De hac tota narratione conferas quae dixit myttenbach. ad Plui. Morali. p. 6o, B. 'Dγic oψοφάγοc Hedylonotatus apud Athen. VIII, p. Saa, F. idemne, an divergus Sit, Wyiten bacilius haud definiat. cf. Curi. VIII, 5, G Agis qui
de ann. ad. II, 3, 6 et III, 2s, a. Quamquam minime omnium ignoro, Pronomen demonstrativum in hac dicendi formula Semperiere POSiPοSilum reperiri. Vide Arr. I. 23, T. II, II, Id. VI,
468쪽
469쪽
σιγὴ εχειρJ h. e. Plerosque Arctce Ones, qui unctaectrchi oriationem Myrοθαrtini, liacuiSse. Locutio cit j quam neque apud Xenο-Phοntem , neque apud alium quemquam Atticorum scriptorum deprehendi, apud Ilerodotum legitur Ix, sa O δε εἷχε ωγ' καὶ ε ερα εουJενι. Ac pertinet ea ad illum satis tritum morem adverbia Com-Ponendi cum verbo αμιν, quo nihil frequentius est apud Arrianum.
470쪽
Poeticam duco, legitur apud Platon. Phaed. p 6o, D et Saepe apud Xenophontem, ut Anab. II, T, Io. αυταρ habet Arr. Epici. III, P. 3Id, Lorh. Ceterum ci . Himer. Orat. V, p. d8θ τῆc τε ἀλλησ