장음표시 사용
502쪽
perfecti saepe omisso diximus ad III, T, S. Io. Πρoκ λχ θέντεc γὰρ ἐζ ξυ/ιβασιν - . or εJ Sic tres codd. Gro-nοxii .et eis. Basil. 'ροκ Us roc γάρ edd. Vulc. Planc. GTοn. Naphel , quod non debebat videri Grono vio defendi posse, ut sen- Sus loci hic QSSete quum pronunci tu tim ct pyctecone Oliquid foret odcοlloquium inchoandum , et promissum illis. Quomodo enim genitivo 'eovianio Toc Sic nudP posito significari id potesti Sed scribae,
qui enunciati totius sensum et si ructuram n inime intellexere, Cum genitivum προτεινου ora Sequi viderent , , tu tim intria Sele quoque pro genuino Deoians rec formam et 'oκDsi Zoc, quaSi hoc cum sv uentu Ereto cohaereret. Hodie vix est quοd monem, nomina-
504쪽
βεβοηθ=ηκεσαiL I, Is, Iloκεκ λεικεσαν. I, 26, I is Joπεποι)ηκεσαν. III, 8, d βεβorioriκεσαν. III, 8, i 2 'ε rotriκεσαν. III, do, 3Tακεχωρ)ηκεσαν. V, 22, I 2 ἐφεισὶ=ηκεσαν. VI, 6, Io. VI, IS, SVrεφ ευγεσtri . VI, S, II TEIαλαι Πορὶ κεσαν. Unde iam propterea non audiendus esset Cod. F. VI, II, s exhibens ἐπεπονήκεισαν pro vulgato ἐπυνησαν, niSi Bliunde etiam Constaret vulgatam Scripturam veram QSSe atque genuinam. Et constitisfie sibi videntur Scriptores in usurpandis quibusdam verborum formis. Sic, ut hoc uno utar exemplo, DiodoruS, ni fallor, Semper usurpavit formam plusquamperfecti in εισαρ exeuntem, ut XV, παρακεχωρηκεισαν. XIX, Zo 'eoβεβriκεισαν. XIX, 65 συνδεδραμὶ κεισαν. Neque assentior Iacobsio ad Achiil. Tact. p. aDo. eἐσ τριακοσαυσ Toν αριoptouJ Primam vocem restituimus e Cod. F. Schmiederum secuti. Vide anu. ad II, s et III, 25, Io. Plane geminu sunt haec I. II, 8, 8 τρισμυρίου; μαλισTα Toν ἀοι- os or. IV, 22, 8 ἀριθμόν εσ σκoσι καὶ πέντε. V, 2s, 6 ἐσ τριακorrα
505쪽
G. Tων ολέγων ἐκεινωνJ Articulum, quem omnes edd. et codd.tuentur quemque aegre h. l. careamus, primus omisit Schmie-
. κco 'αὶ πευδε*J Ed. Bas. καὶ οἷ παMεσ. Utrumque verum esse poteSt. vide praeterea ann. ad IV, 26, 2. - Mox Pro eo quod dant omnes codd. Gronoxii et C. V. Vulcanii oὶ ξυνDλεξάν-σTρατευσαντεσ , in edd. veit legebatur et o Mλε ιανδρυ σTρατευ- σαντεσ. XI ale. Cum codd. consentit Suidas, qui haec et Sequentia sere ad finem usque capitis vicesimi asseri s. v. Dλεξανἀροσ.8. A eTα γε Zην γυναικα Λαοείου Suidas l. l. 3μετά γε χην Λαρειου γυναῖκα, LQScio an rectius. De usu et significatu Praepositionis
506쪽
ουκ εχ s ori tνεσαι. Genitivum rei et accusativum personae verbo
507쪽
cabulis adnumerandum videtur, cum genitivo constructum habes VI, 15, d ακρατoρα; σφρυν. VII, 2, s tat ToU ακPOTOPα. Coasν φ υλακα αUTost Tric γυρα/Zo J, Sic ed. Bag., sic codil Grono vii omnes, Sic denique Suidas. Zoν φυλακα αυZoU edd. VulC. Blanc., quibus obsequendum esse iudicavit Euesterus ad Suid. l. l. At vide ann. ad III, 3, s. III, II, d. VI, 8, 5. - Supra Suid. inverso verborum ordine neo; Aαρεῖον χυν ευνουχoν αποδραγχα2. οἷ παῖ εc J Edd. ante Schmiederum αὶ παῖ εc καὶ οἷ υIOL, quam lectionem habent quoque omnes codd. Gronoxii. se Procul dubio tamen tres ultimae voces Sunt insitivae, quam fidem Satis valide tum ipsa historiae veritas ostendit, tum Suidas, qui in voce Dλεξανδρoc hic tantum habet καὶ οἷ παῖ εc. , Grοηου. Minus accurate indicavit quae apud Suidam leguntur Gronovius. Ibi Enim omiSSa est particula Mic ante DF nosi Ec. Ceterum non indignus eSi qui comparetur locus Arriani III, 22, I ἐνθενδε πη αυτουἐ i v σου ησσα, ινα Triu et E piriχερα χμαλωτισθεῖσαν καὶ γυν κακαὶ Toυβ παῖδα ἐπεῖδεν. Et huc speciant quoque uriae narrantur II, II, I2 εαλ υ, καὶ χι Πήτηρ καὶ η γυν)η - καὶ υἰoc Z αρειoUntoc καὶ θυγαZερε Do ἐάλωσαν. II, I 2, 6 6Zι χi μητ/ηρ τε καὶ ηγUMii Ziαρσoυ καὶ oὶ 'α δεσ - ἀνοιμωξουσιν. Quis itaque erit qui voceS καὶ oὶ υἷoί a glossatoris manu profectas esse neget. Num Arriano, Si de liberis Dctrii in universum loquebatur, dicendum erat oὶ παῖδεc , si distincte de filio flictbtisque , καὶ αὶ παῖδεσ καὶ e i Ioc, neque OT DIOl. 3. Ω - ώσασ τε ἐχευθετο Particulam eth, quam edd. Vett. ignovrant, Suppeditant tum Codd Grono vii, tum Suidas. UT/να - εθεραπευοντο Accusativus hic remotioris est, quod dicitur, obiecti. Nam ἐθεραπευονio noli pro medio habere. Si militer Scripsit III, 23, 6 et iν nάτριον υπλισιν n Do a OUc. Eretravit Locella ad Xen. EpheS. P. 28.3.
508쪽
. d. c Uotσ ερέσθαι δ Tt - J Verha αυ ic ἐρεσθm Cronoxio non repPrta Sunt in codice F., unde Schmiederiis ea uncis includi iussit. Non suo iure, puto. Nam ego quidem desiderarem sive haec verba, sive similia crum ni o σώαt, Si abessent. Ex praegreSSoonunciaio tale quid cogitando addore difficilius est. A Suida frustra exspectamus opem. Etenim hic verba isc H ε'DO EZs - σο)- φρονε αZoc adScribere neglexit. Infra Suidas pro haeri nisi is Shabet επὶ τουτsic, non inelite sit idem, sed non ex more Arriani.
Gronovit, ed. Eas. et Suidas l. l. tuentur, primum omissam videmus in ed. Vulc. Secutus est Itan cardus. In sedem suam restituit eam Gro novius: si ut hinc videatur Iuglinus (XI, II, IoihailSisse reccileS UEOS, non iam ex Communi atque etiam GilleCO-rum more, quem exhibuit in Alexandro hoc Graoco Arrinatius l- III, 5, 2, quum Memphim rediisset, ἐνταυθα de Oυει τι ) krii Tisβασιλεῖ, et in Asia iam aetate Gordii culio I. II, 3, 6 θυειν καλευ- σα; et is An τυ βασιλει, sed vel maxime Persico, prout ostendit Xenoph. Cyrop. III, X, II ό κυροσ εθυε φr D si si ptεν An βασιλει, et t. VII, 5, 5 tan δε εἰσ1 Diεν ό πυροσ, πρωτον p ν Tια ευυσεν, ε πεσα An βασιλεῖ, quo minus mirum Sit ab postremo Dario id fiori. Apud Plutarchum (in Orat. II de sort. Alex. P. 26 Reis . cf. vii. alex C. do. E.) egi Zευ πατρsese IIερσιων καὶ βασmto 6εοί. Ut haec turhare non debeat Athenaeus, quum scribit libi . XIII, p. 683, C dtoπερ καὶ Λαρεῖoc roius 3ιαθων γ taetris et I λιφτασ- tau Gεινασ. Fuerunt enim diversi Scriptores, a quibus diverga sunt tradita. Gronoυ. Sufficit hanc Grono vii annotatio-
510쪽
Et Παρατακαι . vide ann. ad III, II, 5.6τι και ἐν ΠαρασακαισJ Schmied erus quam in fronte positam vides particulam omisit, rurSuS οbSecutus codici V. Non puto tamen fore quemquam qui id Iactum probet. Indicatur enim ea,
propterea tantum in ParaetacaS moviSSe castra Alexandrum, quod ibi haud parvus barbarorum numerus locum quendam Salis munitum occupatum tenebat. Et Sic Saepius Arrianus. I, I, G αμα σε Tos etiρι ελαυνε/ν ἐ'ὶ Θοακri , oiι - ἐπυ, ετο. Particula καὶ inten-5iva est: quod (ut apud Sogdianos, ita, elictui vhil Pcti Oelocias hcti hori montem insedisse dicebcinitii . De Simili particulae hoc des civ dixit Iacobs ad Ach. Tat. p. 6 3 Sq. - Mox edd. VulC. et Blanc. καὶ ἰύλπην πέτραν, quaSi haec petra disseri et ab eo quod
ante memoratur χωρίον τι νυρον. Sed recte particula καὶ neque in codd. Gronovit, neque in ed. Las. comparet. - Paulo infra edd.veit. ἐυγετο. Veram lectionem habent omnes codd. Grono vii. 2. 'Lκαλεῖτο δε αυτηJ Sic edis. Venet. Basil. Schmi ed. α-n