장음표시 사용
601쪽
L Γνω Γιην δε πεπorareto J Edd. vett. γνωμ)ην δε ἐπεποίητο. Et sic sitioque videntur exhibuisse hunc locum quattuor codd. Grono-vii. In cod. F., Si fides habenda est Gronovio, legitur πεποιηiro, quod recepit Schmi ederiis. At non solet ita &συνδέτωσloqui Arrianus. Unde reposui particulam adverSativam, augmentum plusquam perfecti reieci comparatis iis quae monenda fuere ad
III, I2, I et III, II, 2. Simillima praeterea consule haec I,
I, Io risuην δε πεπorairro. III, 2I, 8 γνωΠην σε πεποιῆσθαι. IV, 3θ, Π γνω/ιχην δε πεπobiPTO. εἰ /ιεν προηι ξειανJ Ouattuor codd. Gronovit cum edd. vett. ante has voces inseriam exhibent particulam quae, Si non omnino inepta, tamen h. l. minime necessaria videtur indeque nobis cum Schmi odero reiecia est. Si in re iam trita atque satis cognita exemplis opus, ut Arriani morem loquendi cognοScas, vide III, Is, 2 γνo,μην πεποίη το, εἰ μὲν αUTOU προ- σνειν. III, 2I, 8 γνωμην δε πεποιῆσθα/, - εἰ Πεν πυνθανO PTO, πα
periorem re re , Bel certe hοStilem in elum moro lurtim. Minus accurate. Hoc enim dicere voluit Arrianus: Ilet enim Sectim Sictive-τcti, Se - Bel Biclοrem more (id quod verisimile ei videbatur) Bel certe fctrilisper hostibus SeSe ponere tam pedites ciccessissent. Dis sicialias in eo posita videtur, quod ad verba quae sunt γνωμην δὲ πεποίηTo commode referri non potest nisi quod in secunda ennunciali Parte PoSilum est praesens verbi cmoxιαχεσθαι. Per ConStructionem vero ad Sensum snam in formula γνωιιniae rimotῆσθαι inest
602쪽
etiam notio eaeislimctndi, conieciαndi) , cum futuro opus esset in priori enunciati parte futurum immixtum Puto. Ceterum Cf. Run.
ωσ πλειονα - τὴν φονον γενυμ ω ον - υπο πεσθαιJ Schmie-derus Commate POSt hic et o ero et ei OM POSito accusativos illoS Proubsolutis habuit. Sed praeterquam quod rarissime repertulitur qui vere nominari possunt accusativi absoluti (vid. 'annowsk. de Cas. Abg. diSSert. I, p. 2a Sq. Coll. ann. ad Arr. II, 5, 5. II, 6, Io) fieri etiam poterit ut accusativos alia ratione POSitos Statuamus. Nimirum iis cum sequentibus arcie coniunctis hunc lucrari nobis videmur verborum sensum: ilct in ectedes inter Fugien- cum eo inctior edita non mullum ei relinqueret negοlii. Eiusdem potestatis vidimus esse verbum υπολείπεσ6m III, IS, I οἷ Θεσσαλοὶ ιππεἷσ - οἰχ υπελείποντο 'Aλε αν ρυ του εργου. Ad totam verbο-rum coniunctionem non indigna censeo quae conferantur V, s, ad GFε TO Uδωρ - λαειον γενομενoν - πολλαχ=ῆ παραδούναί οἷ Toν πο- ρον. Si hoc modo hic locus explicari non poesset, Statuerem Arrianum a Constructione aberasse pariter ut Xenophon in IliSt. Graec. III, 2, Is δοξαντα δε ταυτα καὶ περανθενTα Tα ιεν σῖρα- τευματα α')ῆλθεν. Vide Schaef. ad Lamb. Bos. Ellips. P. Ido. Supra ed. Bas. ἐξέσται pro vulg. εσεσθαι.
utrum Pro errore auctoris an pro glossematρ habere debeam. Nam C. I S, a vocaverat hanc insulam' μεγι λ=W, b c καὶ μἀλλον νῆσocουσα ελαθεν, non μικράν. Sic vocaverat Primam, Praeter quam naves praetervehebantur. Igitur voces eas uncis inclusi. Schmied. Vera hoc observasse mihi videtur Schmiederus, quamquam quom
603쪽
modo istae voces in textum potuerint irrepere ignoro. Aliter habent quae de simili additamento monuimus in ann. ad VII, 22, s.
iis fretus quae dicta sunt ad III, do, I . CL V, Io, I ἐπὶ
φιλTατον - οντα τον πονJ si Sic auxi sermonem postremis duobus vocabulis, ut Arrianus frueretur grata Sua repetitione,
quam aperui et simili exempIo firmavi IV, G l. IV, 3, 15 . GrOηου. Compara quae fuse disputavimns ad I, II, 6. Edd. ante
604쪽
Gronovium omnes ignorant voces Toν Sed codices Florontinos eas exhibuisse coniectando assequi licet ex iis quae Grono-vius dixit in ann. ad IV, 3, IG. Ceterum conferas quae simillima sunt haec I, 26, 6 ευθυσ δε βαρβαρον φωνην ιεσαν - ου'm 'DO- σθεν ουσαν τηρ fo)νην. III, Is, IS Zeati Tmε καὶ λοχου δυο - ,ου προσθεν Πντασ λοχουσ ίππικουβ. VI, I, 6 τον 'Iνδον δεlεκδι όiure , disetositsu et si 'Iν oν οντα. Sic denique Hist. Ind. XI , S hodie recie legit ar καὶ τον φλοιον των δενδρων, γλυκυM TE OPTO TOMφλotor, cum vulgo ultimae voces male abeSSent. CL ann. ad
s. λέγει καὶ ουτoc J HIIaec eddidi ex Mss. omnibus. - Paulo supra in orco καὶ εγω ξυμ φέροAtm tertiam voculam iterum adieci, quae primum in Gronoviana, deinde in sequentibus typorum lapsu exciderat. - Schmied. Cf. V, I5, I ἐκπε/ω - - κιὰ ουτοσ λέγε .
606쪽
Ioco addidit Arrianus substanti viam ety γνώγι3 ad significationem adiectivi noci sise accuratius indicandam, alias ubique omissum Est. Vide ann. ad II, 23, 5.
607쪽
οτι καὶ οἷ J Media voce, quae in edd. vett. et quattuor codd.Gronovit non conspicitur, optime locupletavit orationem cod. F. Et de hac particula saepe a negligentibus Scribis omiSSa vide quae diximus ire indice. 6. εNε -ουνJ IIas particulas bene coniunctas habes quoque V, 6, s OUM . τισ noi eiu oc. V, 26, s ου μὲν ουν dri -
ut III, 3, 6. III, a, I. VI, Ea, 6, 2. VI, 26, 8 et '' i , quod vide II, 26, i. In historia Indica substantivum non memini
608쪽
me legere. Adiectivi duplex et placuit forma aptas lucossric, XXII, I. XXXII, I. αμμωδhic XXI, I. XL, 2. Vide intpp. ad Thom. Mag. P. O25. διέχοντα ἐλέφαντα βλέφ αντοσJ Tetigimus hoc appositionis genus iam Supra ad V, Id, 8, quamquam alia de causa. Locum nostri plane similem hodie in promptu non habeo. Similitudinis
610쪽
quae leguntur I, I, 8 παρεσκευασMένοι ε γειν του προσω TOM GTO- λον et V, 23, I 2 είργειν τoυσ βαββαοουσ του προσω. Ut autem dicam quod Sentio, formulam Toυ προσω solis fere verbis motum significantibus adiungi non est quod miremur. Ac genitivus, in cuius indole et ratione multa adhuc sunt quae explicatione indigeant, in iSta formula plane ita mihi videtur adverbii loco positus esse, ut in formuliS Tου λοt nota, Tora D reoσθεν, ολθου, κρου et quae Sunt eiuSmodi alia ; in quibus omnibus inest notiortilionis, concilionis. Cum autem etiam in accusativo Saepe Pο-nantur quae adverbii vice fungantur, ut eth λοιπον , μικρOM, Ou-γον , 'oλU S. Tu 'OλU Simm., nonne huc trahendum quoque est quod Supra protulimuS TO ZIροσω περαιωθῆναι - l Denique vero quemadmodum recte dicitur tσ τό φανερον , Ic To ακριβέ Pro φανερ )c et ακριβρόσ: Sic etiam dixerunt 8c τό προσω, ἐc roπροσθεν cum verbis motum indicantibus iuncta, eadem, ut videtur, ratione qua alias Toυ-Simili. Inde etiam nimis coarctatum censeo quod de formula Toυ προσω αναι dixerunt Bernii. miss. Synt. p. I si et Hartiang. de CaSSib. p. 32.2. t sc καμαTi OoUc - βαρβαροι σJ Ilaec verba memoriter citans Suidas s. v. καματ=ηρουβ ita habet: PιTTIV V καμ ατηρ OU κm 'ν. α. 'α Παδόο τοῖσ βαοβαροι . Vide Tovi'. opp. criti. I, p. 262. Ad totam sententiam cL V, IS, 2 ακυῆTec αντὶ κεκμηκoTων ἐπιγενομενοι et V, 22, I 2 νέοι τε ανὶὶ γερονTων καὶ ακμ ῆTE ανTὶ κεκ&ai OTων. ἔc κυκ λουσ παριππευωνJ Nolui damnare quod e cod. F. et pluribus aliis codd. dedit Schmi ederias pro vulgato ἐ; κυκλotac 'ε- ρυππευωρ. Utraque enim loquendi formula, si codicibus fidem habere debeamus, usus est Arrianus. Sic dixit IV, d, s ἐ; κυκλουσ περιιππευοντεσ εβαλλον τε πολλοὶ ολίγουc. Sed VI, 8, Io προσβο