장음표시 사용
631쪽
posset Sic etiam qui lib. III, 25, I 3 Γαρσαέντησ s. Zαο ἐνri caudit, i. III, 2I, 2 in omnibus codd. et edd. nomine Bρα,c in Signitur. Praeterea autem Eiσίκοπτoc an σίκoretoc scribi praeStet vix decernam. Vide interim quae diximus ad V, 6, 2. II. καὶ TυριάσπηνJ ,, vehementer variatur hoc nomen. Libro IV, 22, 6 editiones omnes habent Tυριάσπην, nostro Mssii multi Tυριέσπιν (Sici; Opt. Tυριάσπυν. VI, II, I 6 vulgatum estst e rarit , unus IIS. Ttριστην; reliqui et Optimus Tιουστην habent Haec inconstantia Arriano debetur; unde, praeeunte Blancardo, omnibus locis Tυριάσπην scribere malui. Gi Onoi . Mire variata legi nomina propria minus cognita iam passim monuimus. Arriano autem Soli talem inconstantiam imputandam esse hodie vix quisquam certo affirmaverit. Vide Iacobs. in praef. ad Aeliani hist. animal l. p. XXX Sq. καὶ βηὶ τουτουσJ Iia, Vulcanio praeeunte, recentiores editores. ἐπὶ τουτsic ed. Lasit. Male. Vide an n. ad III, 3o, et et
632쪽
et Blanc. Tola δε - διαβαίνoυσι, quod reperisse se in codicibus suist contendit Blancardus. At neque hoc, nec quod dedit editor Basileensis in codicibus Florentinis invenit Gronovius. Quattuor senim ex his cum V. C. Vulcanii habent Toυσ δε - διαβαλλονταζ. Cod. F., quem Secuti SumuS, Toυσ δε - διαβαίνoνMec. Accusati vum , in quo offendisse videntur veteres editores , pro genitivo positum esse nemo mirabitur qui Perlegerit quae diximus ad III, 25, 12. Num autem Uιαβάλλοντασ an διαβαίνονίασ rectius Scribatur, iure ambiguum esse poteSt coIlata ann. ad I, II, Io. - Pro συν-αc αχθέντων ed. Vulc. habet re-α Παχθέντων. Id. Dα μέσω; εχει αυτoc αυτoυJ Recte Gronovius: tibi medioeria est eius latitudο. De constructione verborum haud inepte conferas V, d, 5 Dα στενωταToσ αυToσ αυτoU. VI, IS, II bπερ ευρυταroc
tivi formam non esse ferendam demonstrasse nobis videmur ad I, 22, d. C. XXI. op εμελλονJ Per constructionem ad Sensum pronο-men relativum quod est or, relatum eSt ad praegreSSum τῆσ στρα-υἀσ. Praeter exempla ad I, 2I, et allata vide in primis haec VI, IS, B et iu 'Aλέξανδρoc - ἐστάλκει μεθέξoνταc. VII, 5, I Tric
finitivo praesentis constructum, ut I, 2θ, II ὰφ ων ε ιελλε --εῖσθνι. Alias non nisi cum infinitivo suturi iunctum vidi apud Arrianum. Cf. I, 5, 16 ἐπισιτιεῖσθαι - ἔμελλον. II, IS, II ἀνασταλήσεσθαι εμελλoν. II, 2I, Io βλάψειν εαελλor. III, Is,
633쪽
3. AUTOσ-- στρατιασJ Paulo accuratius hanc rem narrat Dio
Hrmam, etsi in vulgatis scriptorum Atticorum exemplaribus nihil certi de ea possit constitui. Non omnino tamen ea abstinuisse verteres Atticos clarum sit ex iis, quae praeeunte Davegio in Misceli. Criit. p. 28o sq. disputata sunt a Piers. ad Moer. P. I a. Hemstertius. ad Plui. Aristoph. v. SIT. Eoen. ad Greg. Corinth. P. I 22. Butim. Gr. Gr. ampl. t. I, p. d33 et, qui omnium BCCuratissime testimonia recentiorum Grammaticorum collegit, a Matthiaeo Gr. Gr. p. 36θ. Quod tamen ad Arrianum attineti tantum abest ut his testimoniis allatis omnis dubitatio profligat sit, ut vix credibile videatur formam illam ab Arriano ipso profectam esse. Primum enim de fide editionis Basileensis iure potest dubitari (vid. ann. ad III, 2I, 8. V, Is, 6. VI, 25, s. 3 Deinde
autem Gronovium de rebus tam minutis codices suos ea, qua Parest, diligentia et attentione consuluisse parum probabile eSt. Denique Arrianus nusquam alibi sic scripsit. vide exempla ad V, Iss, 5 congeSta
634쪽
5. ώσ-αφεi3 ι νονJ se Concordant omnes fere Mgsti et editiones, quas ipsi inspeximus, in vitiosam ScriPturam is αT ZODEMOM. Furiis mansit in Arriani gratiam codex Optimus. Hoc nimirum dolebat alter, Porum tam promte non veniam modo Contumaciae impetrasse, sed dimissum quoque et quidem regem dimissum atque etiam ditiorem. Similis eventus et par locutio auctoris VI, IG, a DTι Moυσικανόν αφε μενoν προσ Dλεξιινδρου ἐπυθετο. - Gronου. 'Aλεξανδρον - ο αωνυpeoνJ Ut poSt oμωνυμον in edd. vett. in-Sertum Iegebatur αυτoυ s. αυτου, ita P οSt Aλεξανδρον positum erat TOM. AC Sane utraque acceSSio ita comparata est ut defendi possit. Noluimus tamen quidquam innovare, cum utramque pronominis formam nullus codd. Gronovit agnoscat. i largit ri J Sic ed. Bas. ἐδυνriori edd. Vulc. Blanc. Gron. Naphel. Schm. Ouid autem erat quod Acripturam ed. Basil. tam aperte negligerenti Plenior certe forma in iacia mansit I, d, 6
6. ἐλαυνων - αφικνεῖται Sic codd. Gronovit omnes, sic C. V. Vulcanii, sic denique .ed. Basil. In ora editionis Vulcanianae ex vetere codice Stephani notata est soriptura εγνω δεῖν ἐλαυ- νειν, ex interpretamento, ut videtur, orta. Et ex eodem fonte
635쪽
αλλον - 'Lνδον ποτα&oνJ In editionis Vulcanianae margino adscriptum est: al. 'Iν ων. Sed qui sunt isti alii ' Num cod. vet. Stephanti In ed. EaSil. certe eSt Iussoν, et recte. Vid. anm
637쪽
tis nihil crebrius apud Arrianum. Vide I, O, Is Inn καὶ πολλαβλέγετο. II, II, II ἐπεὶ καὶ Λαρειoc - πεπομφει. IV, Θ, II καὶ - λογοσ κατέχει. V, d, d ἐπεὶ καὶ δ Yδάσπηc. V, 26, II.
ἐπεὶ καὶ - τί αν - κατεπέπρωκτο. VI, II, 8 ἐπεὶ καὶ λογοσ κ-
638쪽
vet t. πρὶν ξυνενεχοῆναι cod. F., unde Schmi ederus vulgatam exterminavit. Temore, opinor. Nam quod Gronovius ad defendendam eam Iectionem Cuius auctor est cod. F., attulit, idem hoc nescio an rectius adhibeas ad Servandam Scripturam vulgarem. Ille enim: si Et sane, inquit, cum in ipsa ordinatione accedant nonnullae copiae, videtur nunc eas exspectaviSSe, ut cavere Vο- luerit, ne nocere pοSSent invadendo et incurrendo Indi, antequam copia omnis eSSet coniuncta in unum, hoc est, ξυνενεχθεισα - diam ut ξυνενεγκε, nusquam vidi Sic usurpalum, ita ξυνταξαι ium
639쪽
IV, 23, I. VI, G, i. VII, II, 5.
IE. παρηγαγενJ Ed. BaS. Παρηγαγε. C. XXIII. mψηλουJ Ed. Bas. male ἐφ υψηλου. Neque aliter Blancardus et Vulcanius, quamquam recte hic vertit eae editiore loco. In contrarium peccatum vide VI, 23, d. οτι ουκ εlbi J Ed. Basil. 3εt. Idem mendum in eadem editione
notatum vide III, 8, 3. Cf. ad III, s, T.
alii Mssit. Quod quum intelligi nequeat, Vulcanius Secundam VO-cem mutabat in ελαθον (non mutavit Vulcanius, sed coniecit in margine. E.). Hoc nuperus editor non putat admittendum, sed Potius corrigendum ἐλάττονε, intelligens aIterum ordinem vehiculorum densiorem et arctiorem, in gyro scilicet angustiore. Vide-
640쪽
'Aλέξανδρoc - ἐθεραπεUETO. τὰ σχιαλειμματαJ Ed. Basi L διαλεί αατα. Participio pro Sub stantivo usus QSt V, Isi, II ὴ αυ ἐζ τὰ διαλείποντα των ἐλεφάντων - ώσασθαι. V, 16, 3 κατὰ τὰ διαλείπoντα αυτῶν. V, 23, 6 κατὰ δε τὰ διαλείποντα. Cf. Suid. S. v. διάλε Ature et διαχωρηματα , qui ex Arriani opere quodam haec exscripsit: φυλακαὶ σε ἐπὶ τὰ διαλείποντα τῆσ Tάφρoυ ἐτετάχατο. 3. βιασθεντεσ 'Poc et1ic φάλαγγoc J Verum hoc esse debet, quia omnes Codd, quos inspexit Gronovius hanc scripturam exhibent. Nec minus tamen verum est quod legitur in edd. vett. υπό τῆσ φάλαγγoc. Vide ann. ad III, I 2, 2. d. Og δε ουκέτι ἰπι των τριτων ΠαενονJ Edd. Vulc. et Blane oldi loυκ τι ἀνω νoν, omissis trihus vocabuliS ἐπι risu Tριιων. , Alii Mssii cum editione Basileensi ol δε ουκέτι ἔπὶ τῶν τρίτων ἀνέμενore. Quom ordinem verborum Eur mutari velint, viderint. Certe cum id ipsum in V. C. reperi8Sei VulcaniuS, mutavit inter-