장음표시 사용
621쪽
etit nα ,ὰ AmeooU Liae OUGe. VII, 2, 5 OZι ουτε δεο/eto eton et ῶν παρ 'Aλεξάνdooυ. Unde apud Thucyd. II, 6 cum Naaculo malim scriptum 1iγγελθη ευώυσ τὰ παρὰ itor LIλατα Γων γεγενημένα, ita ut 'αοά statuam quaSi per attractiοnem PoSitum esse ob praegressum iγγελθη. Minime enim placet quod dederunt duumviri doctissimi, Poppolus et Belikerus τὰ περὶ ILλαταιεων γεγενηΠένα. Paulo minus usitatum videtur quod legimuS apud Ael. vv. hh. II, Io υτι - ἐν τῆ παρ lauiiναίων Ttus riM. II. -ι άν καὶ κατέκανεν ἀν Timot/J Ed. Bas. κῶ ῖν καὶ κατέκτανε τυχον. Particulam scin PoSteriorem primus inseruit Vulcanius 3 secuti sunt recentioreS editores. Pro κατεκανεν, quod nos dedimus auctoritate codicis vet. vulcanii et quattuor codd. Gronovit nisi, Cod. F. Cum ed. BaS. exhibet κατέκτανεν, quod probavit Schmiederus. Neque omnino haec pol isti forma damnanda videtur est tamen ab Arriani stilo aliena. Crebro enim apud eum reperitur verbi ἀποκτείνειν et mτείνειν aoristus primus (vid. I, I, I. I, in II. I, 23, d. VI, 8, 3 cet.), nusquam aοrisius Secundus. Verbo
quam qui apud eum nusquam alibi reperitur uoi istum II verbi κατακτείναι - ' Accedit quod apud Xenophontem, si non ubique, tamen plurimi, locis hodie legitur κατέκανον, κ- ανεν Simili. Pro vulgatig κατέκτανον Ccit. Vide in ipp. ad Xenoph. Anab. I, s , 6. I, ait, T. VI, 2 (d3, 26. Cf. SturZ. lex. Xenoph. S. V.
622쪽
νεχν. Butim. Gr. Gr. ampL t. II, P. I 3. De particula duplicata vide atin. ad IV, 28, 3.
άγειν αυτoν - ἐκελευσε J IIaec debemus codici F. In edd.veit. et codd. quattuor Gro novit legitur αγει αυτυν σπουδ/ 'αρDλσαν ρor, omisso verbo ἐκελευσε. , , Sed nimio certe cum hiatu hic saltus est. Verba enim ani'cedentia ἐπέστ=ησε, κατεpii, ἀνεipυξεν respiciunt ipsum Porum, quibus nullo bono loquendio modo poSSunt ita haec Subiici,. ut non de eodem Poro sumantur, niSi aut persοna alia praemittatur, aut ipsa alio Pacto coneipiantur.
623쪽
Itaque non dubito vulgata tam esse Supposititia, quam genuina quae pro his leguntur in optimo Codice αγειν - ἐκ λευσε παρ Di ανδρον. - Gγοηου. Quamquam PluribuS VerbiS, quam opus fuerit, uAus tamen verum docuit Grono vitag. vulgata Scriptura Pervertior PSi quam Pro Arriani perSpicua dilucidaque rerum ge-
624쪽
Et, nisi egregie fallor, voces ij ἀλλs ortae Sunt ex Statim Sequentibus-πάλαι. De aliis id genus corruptelis disputavimus in ann. ad III, 28, 5. IV, II, 3 et inprimis ad VII, IS, Io. Ne conferas V, 2I, 5 καὶ πρoc ij αυτoυ καὶ ἀλληc noλλῆ pMoντα nisi ad vulgatam lectionem stabiliendam.
d. tc απαντα πιστω ἐχρήσατοJ Edd. vett. πιστωσ. Quod cum Schmiedero dedimus, omnes dant codd. Gronovit. 5. μηνoc noυνυχιῶνoc J HIam Raderiis ad Curi. VIII, Id, d6 vidit, sibi contradicere Arrianum, si h. l. mense Martio Pugnameommissam, et V, s, si circa Solstitium aestivum ad Hydaspen Alexandrum castra habuisse tradit. Ut sibi constet noster, legendum forte lχηνόσ Mεταγειτνιῶνoc, qui me sis Iulio respondet. Tunc incideret pugna in diem aliquem post solstitium aestivum. Si vero pugna incidit in Iulium, Hegemon archon erat Olymp. II3, 2 eiusque forte Successor tin cuius magistratum Diodorus pugnam retulit XVII, 8 3 Chremes, quod defendit Corsinus Fast. Att. IV, p. a . St. Croix P. 62d et Meiars. de archont. IV, Id. Sehmied. Recte. Vide Clint. Fast. Hellen. P. I68, ed. Erileg. Arrianum tamen hoc Ioco, neque librarios erraSSe perSuaSum proPehabeo. Unde vulgatam scripturam nolui sollicitare. G. Dee δὲ - ἐπέρασε J Vulcanius: Pοrro eo loco, quo et Pugncti commissct 'eriat et quo Od friaticiendum Hosperi mOBercti, tirbes condidit. Non inepte quidem, sed minus aecurate. Hoc enim dicit Arrianus: Ubi Berο pugnα commism fuerat, et illo loco tibi inde profectus mdctum funium frαiecercit, tirbes condi iussit. Haud raro ita participium oρμηθεισ inseritur, ut orationiS Seriem paulu- Ium interrumpat. Vide prae ceteris IV, 2, I τι-hs 3μiν ἐπὶ τηρηρψην α'o Toυ σTραTοπέδου ορμηθε 'oλιν πρ χcoρεt. V, d, I 2ξυμ sic oρ κηθεὶc ἀφείλετo. Similia sunt haec l. IV, 22. I 2
etlic νίκησ τῆσ κατ 'TνδῶνJ Bene addidit Arrianus praepositionem, ut orationis servaretur perspicuitas. Cf. III, 2 , I ἐπι-
625쪽
Doυκέ*αλαJ Ed. Las. Boυκετεύαν (Sic); ed. Vulc. et Blanc. Bουκεφάλαν. GronoviuS: HLegendum, inquit, necessario Doυκέφαλα , Omi SSO U, ex verbis quae finiunt hunc libium (V G, 8 et validissime de Arriani manu decidunt, Wον 'sλεων τῆσ τε νε--καtαc καὶ τῶν Bo U κ εφ άλων, qui genitivus Plane manifestat nominativum. Stephanus et alii auctores in hac appellationis exigi nequeunt ad Arrianum, quum hiStoria Alexandri ab infiniit; suo-rit conscripta et sciri nequeat, quem tunc maxime ante oculos Stephanus habuerit, quum ab eo vel Looc κεσε λαί vel Loυκεφάλεια traderentur. Qui in rem paulo accuratius inquisierit, statim videbit omne mendum ex errore editoris Basileensis progenitum esse. Hic enim M appoSuit Propter Sequentem vocalem (vide ann. ad III, 8. V, 21, a. VI, 8, 33, Servavit tamen veram notationem in antepenultima Vulcanitu , Cum utrumque videret coniungi apte non poSSe, accentum in Secundam syllabam promovit. Id autem omnino mihi videtur constare, a substantivo noυκεφάλασs. Loυ- φ oc (vid. V, Is, deduci nulla ratione posse Boυκε- γάλα, id quod etiam clarum fit ex Stephani Bygantii verbis. De nomine urbis varie pronunciata vide besseL ad Diod. Sic. XVII, sh. Ta Loυκεφαλα audit A eL hist. animali. XVI, Ptolem. III, I. Nec dubito quin apud Diodorum pro vulg. Loυκεφιάαν Scribendum Sit Asυκε -α. Apud Phit. vit. Alex. c. LXI et de fort. Alex. I, p. gos, N. Loυκεφαλία urbs illa vocatur. Neque aliter ea scripta legitur hodie apud Strabia XV, p. 2 o, ed.ster. Iustino L XII, 8, 3 est Bucephale.
Gronovit, quem vide paulo interius. υπύ καυμαToc τε καὶ ήλικιασJ si Sic quidem Arrianus, sed quem detrectant imitari interpretes, tam Facius, reddens cteletleaimul et Iobore Oeger fucius, quam vulcanius, labore pαriter Glque Getate Troclus. Tanquam ipsorum dissensio foret in hac re alicu-
626쪽
ius momenti, ac liceret iis Pro Arriano supponere in ista parte Onesicritum, cuius Sententiam ex Plutarcho refert Freiushemius ad Curi. IX, 3, 23 ob Senium ictbore conjectus, ut ille vertit. At vero Arrianus non dicit Gμάτου , Sed καυμ αro , quod optime equo convenit cuia Samque Subitae mortis designat, ut prae aestu defecerit Gronotu Quid de scriptura huius loci sit iudicandum, dubium non potest eSSe, cum ut editioneS, ita codiceS υπο καυματοc exhibeant. Non nego tamen me prius quam editionem Grο- novianam inspiciendi mihi data esset facultas, conieciSSe υAL κα- αάτoυ ceti, cum Parum Verisimile mihi videretur prae aestu obiisse equum. Labore autem confectum esse ob magna eaque difficillima itinera quid mirum i Et accedebat ipsius Arriani auctoritas qui scripsit I, 25, Io τύν δὲ υ πο καιιάτου ἔγερθii cι ἀδυνάτωσ εχειν. II, d, Io Dλεξανceo; δε υ πο καμάτoυ ἐνοσ)iσεν. VI, 25, 1 υπύκαμ α του ἐκλιποντασ. VI, 25, 5 υπελε ποντο, οἷ δε υπύ καμά--TOD Ti καυμαιοσ, η, δίψει oυκ ἀντέχοντεc. Ceterum vide Plut.vit. Alexi c. LXI ibique Selimiederum a Schaesero citatum l. V, p. 26 . . r. 8 Boυκεφάλα; ουτoc J Edd. veit 'Boγκέφαλο . si Sic edunt vulgo, ut Seiremus nempe, unde genitivus modo praecedens et vulgo venditatus Bουκεφάλου statueretur ab illis, qui eum finxerunt, fluere. Idque occinitur passim, equum Alexandri passim Boυκέφ αλον aut Doυκεφάλαν vel recte dici vel dictum esse. Quod etsi uon reiiciam (nam et auctor indicis Curtiani testatur dici Bucephialas et Buc Actius, quum utique ipse Curtius priοre tantum utatur , Semper tamen adspiciendum censeo auctorem, qui de eo scribit et nοmen equi usurpat: qualis nunc exemplo est Arrianus, qui toties eius meminit. Bis enim inveni in omnibus
627쪽
Loυκεφαλα. Etiam C. Ia Optimus Sancte retinet Loυκεφ αλαν, Cum turbent alii veteres libri. Etiam hoc loco notavit in ora Vulcanius ex Assio Doυκεφαλαζ. Nec opinor magis in hoc haerendum, quam quod idem Arrianus reliquorum Macedonum nomina non deflexerit in terminationem Graeci sermonis communem, Ut M--ασ,IΠλυ et ccc (ll E.), a seipsi ec (lli. 3, 2 υρι, tace , 'Aριμ αασ , καλαώκερύίμxtασ et quae multa talia. Gγοηου. Varie quidem huius equi nomen Scriptum reperiri confirmaut quae docte disputaverunt triumviri praeclarissimi, Davis. ad Maxim. Tyr. p. 5as. FreinSh. ad Cnit. VI, 5, I 8 et 'errigd. ad Himer. Or. III, p. d 3 P sed plerisque veterum Scriptorum videtur in usu fuisse forma noυκε γαλα , ut Strab, XV, p. 2 I, ed. Ster. Plui. vit. Alex. c. VI et C. LXI. Ael. hist. animali. VI, da. s. - απαdoυσινJ Sic necessario legendum esse iam diximus in ann. ad III, O, 8 pro vulgato M - απα ωσιν : quod quomodo ab omnibus editoribus tacite quasi iure haereditario re peti potuerit ex ed. Basil. , non intelligo. Eorundem temporum ratio est I, 25, 6 εἰ αποκτενεῖ - καταστ=ησειν. VII, II, I ουκ-
629쪽
rum coniunctione dictum videmus in exemplis ad I, Io, s allatis. Haud raro autem factum puto, ut, cum Goristus Oclisi saepe significet sim tiliquid tabere (ut in noto illo eoαψε, Sepeliritatissit, Arr. I, I 6, S. II, IE, I), nunc medium nunc activum poneretur, eum medii propria esset illa significatio feri ciliqvid iubendi. Ita mihi explico cur dixerit II, I, 3 αν αβιβασ ασ τῶν ἐταίρων τινα .vI, Id, I αν αβ ιβάσασ ἰσ τασ ναυβ. Sed VII, I, 2 ἀναβιβασά/ιενο σ ου πολλoυσ. Inde etiam recte dixit I, Id, Io τω 'Eνυα
rtu 'Eνυαλίω. Atque huc referendum quoque puto quod centenis locis reperitur στρατoπεδευσαι et στρατoπεδευσασθαι Simm. Vide exempla ad I, 5, s adscripta.d. Γλαυγανῖκαι Ita cod. F. Γλαυκανίκαι edd. vett. et reli. Codd.Gronovii. HSi Indica in his confiniis liceret conferre cum Persicis, ex hoc codicis Cpiimi indicio coniiceres primam frutabam in prima voce (Γλαυγανῖκαι) depravatam occasionu PoSterioriS appellationis, et I αυγανίκασ dictos, ut Tαυγάμηλα. - Gronoυ. Parum verisimilis est haec Gronovit coniectura. - Infra in ed. Basil. legitur oυ Atoι Aιελλει. d. ξυμπαντεσJ Ed. LaSil. συμπαντεσ, non minus recte. Neperitur enim haec scriptura I, d, S. Praestat tamen altera forma, si provocari licet ad ea exempla quae collegimus in ann. ad III, EA IB. - Mox omnes edd. Dγριάνασ.
630쪽
s. Πκον καίJ Vltimam vocem, qua aegre careremus Si ub-
Πtoρου ψύλου et oi J Schmi ederus e codice F. αλλουττου, quam formam ut Plegantiorem iamiam commendaverat Gronovius ad V,
P, 8, ubi vide quae diximus. Io. Is JισάρηνJ Edd. ante Schmiederum, ut supra, IU/σσάρη ν.ινα ου PNDxiσει ἰδώνJ Sic scripsimus Pro vulg. χα ρη σst ex auctoritate Lobeckii Ad Phryia. p. quo, qui veri,Si me Observavit, librarios coniunctivum intulisse orationi obliquae servientes. Nisi forte error est editoris uasileensis a recentioribus editoribus non animadversus. Vide enim ann. ad II, Io, 8 et VII, I 5, 12. 2. παρὰ ΣισικοττουJ Dubitantes recepimus, quod ut hic ita IV, 3ο, 8 scribi iussit Gronovius. Edd. vett. et codd. Gronovit conspirant in formam Setrast, hoc loco, et IV, 3o, 8 edd. vett. Cum pluribus codd. Gronovit exhibent 2 σικοπτtii, reliqui codd.
2tσικOTT '. Unde, quamvis dubitari non possit quin qui h. l. ollic s. σίλoc audit, libro quarto indicatus sit nomine 2 σέκο- Og S. ΣισικοῖZoc, tamen quis est qui neget, eundem hominem a Graecis scriptoribus nunc ans Ioc nune 2 ισίκodro; vocatum C,Se